ioanna karagianni
Member
- Μηνύματα
- 1.666
- Likes
- 1.328
- Επόμενο Ταξίδι
- Κρακοβία-Βαρσοβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- ...Ιθάκη...
Μετά από μια πτήση χωρίς απρόοπτα προσγειωθήκαμε στο Ελληνικό. Μετά τον έλεγχο των εισιτηρίων, με πλησίασε ένας κύριος,
- Η κυρία Καραγιάννη;
- μάλιστα, μου δείχνει το σήμα του,
- το διαβατήριο σας παρακαλώ, το ανοίγει και μετά γυρίζει απότομα και καρφώνει το βλέμμα του πάνω μου,
- είμαστε από την δίωξη ναρκωτικών
- α μάλιστα, με μια γρήγορη ματιά διαπιστώνω ότι και οι δύο φίλοι μου δέχονται τον ίδιο έλεγχο από έναν άλλον αστυνομικό.
- Φαίνεται ότι γυρίζετε με πολύ περισσότερες αποσκευές από όταν φύγατε
- είναι γιατί τώρα κουβαλάμε και τα πράγματα των φίλων μας που έμειναν στην Ινδία, φύγαμε 7 και γυρίζουμε 3
- ναι αλλά είχατε πάει στο Κασμίρ, ο τόπος είναι γνωστός για το χασίς του
(εγώ κύριε όργανο κοιμόμουν…), ακολουθήστε με παρακαλώ
- ξέρετε δεν έχω παραλάβει ακόμα τα πράγματα μου
- Μην σας απασχολεί αυτό.
Μας οδήγησαν σε ένα μικρό δωμάτιο, μας έκανα σωματική έρευνα και έλεγξαν τις χειραποσκευές μας,
- Τι είναι αυτό
- Μουσικό όργανο τάμπλα το λένε
- και γιατί το φέρατε; Στριφογυρίζει την τάμπλα στα χέρια του ψάχνοντας για καμιά τρύπα, ώρες είναι να μου το ξεκοιλιάσει κιόλας.
- έχω έναν φίλο που είναι μουσικός, έχω ακόμα μία τάμπλα στην βαλίτσα μου.
- και τι θα τις κάνει τις τάμπλες ο φίλος σας;
(γλυκό του κουταλιού, τι θα κάνει τις τάμπλες ένας μουσικός
Τον κοίταξα με το βλέμμα της αγελάδας
- ξέρετε είναι μουσικός επανέλαβα ηλιθιωδώς.
Κάπου εκεί εμφανίστηκαν και οι βαλίτσες μας,
- καθίστε εκεί θα σας φωνάξουμε.
Κάθισα «εκεί», ο Σταύρος κουβέντιαζε με έναν αστυνομικό, ο Γιώργος πλήρωνε φόρους για το χαλί του, και οι αστυνομικοί με πλαστικά γάντια άδειαζαν τις βαλίτσες μας.
Η εικόνα τους ξεθώριασε, μπροστά μου άρχισαν να εμφανίζονται σκιές από νούφαρα που ανοίγουν ρόδινα μέσα στην λίμνη, νομάδες που προχωρούν στα ατελείωτα μονοπάτια των βουνών, μοναχούς που βαράνε γκονγκ, πιστούς που προσεύχονται, παιδιά που παίζουν… και ξαφνικά ήξερα ότι αυτό το ταξίδι δεν θα τελείωνε ποτέ, θα γύριζε ξανά και ξανά στο μυαλό μας, με μια φευγαλέα μυρωδιά, μια λάμψη του ήλιου, ένα χαμόγελο… ως τώρα ταξίδευα στην Ευρώπη και έλεγα ότι διεύρυνα τις γνώσεις μου, στην Ινδία διεύρυνα την άγνοια μου. Έμαθα ότι υπάρχουν κόσμοι που δεν ήξερα, και δεν θα κατάφερνα να γνωρίσω,
- νις
Μόνο να αγγίξω για λίγο, όσο θα μου το επέτρεπαν οι αντοχές και οι καταβολές μου
- εσπινίς
Γιατί αυτοί ζούσαν στην αιωνιότητα και εγώ σε ένα φθαρτό σήμερα.
- ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ
Ένα χέρι κρατούσε το διαβατήριο μου μπροστά μου,
- Ορίστε; Το ρώτησα σαν υπνωτισμένη
- Έχετε τελειώσει, μου είπε το χέρι, πάρτε το διαβατήριο σας,
Πάνω στον πάγκο ο σάκος μου ήταν ατσούμπαλα κλεισμένος και με περίμενε
- Μπορώ να φύγω;
- Βεβαίως, καλώς ήρθατε στην Ελλάδα.
- Η κυρία Καραγιάννη;
- μάλιστα, μου δείχνει το σήμα του,
- το διαβατήριο σας παρακαλώ, το ανοίγει και μετά γυρίζει απότομα και καρφώνει το βλέμμα του πάνω μου,
- είμαστε από την δίωξη ναρκωτικών
- α μάλιστα, με μια γρήγορη ματιά διαπιστώνω ότι και οι δύο φίλοι μου δέχονται τον ίδιο έλεγχο από έναν άλλον αστυνομικό.
- Φαίνεται ότι γυρίζετε με πολύ περισσότερες αποσκευές από όταν φύγατε
- είναι γιατί τώρα κουβαλάμε και τα πράγματα των φίλων μας που έμειναν στην Ινδία, φύγαμε 7 και γυρίζουμε 3
- ναι αλλά είχατε πάει στο Κασμίρ, ο τόπος είναι γνωστός για το χασίς του
(εγώ κύριε όργανο κοιμόμουν…), ακολουθήστε με παρακαλώ
- ξέρετε δεν έχω παραλάβει ακόμα τα πράγματα μου
- Μην σας απασχολεί αυτό.
Μας οδήγησαν σε ένα μικρό δωμάτιο, μας έκανα σωματική έρευνα και έλεγξαν τις χειραποσκευές μας,
- Τι είναι αυτό
- Μουσικό όργανο τάμπλα το λένε
- και γιατί το φέρατε; Στριφογυρίζει την τάμπλα στα χέρια του ψάχνοντας για καμιά τρύπα, ώρες είναι να μου το ξεκοιλιάσει κιόλας.
- έχω έναν φίλο που είναι μουσικός, έχω ακόμα μία τάμπλα στην βαλίτσα μου.
- και τι θα τις κάνει τις τάμπλες ο φίλος σας;
(γλυκό του κουταλιού, τι θα κάνει τις τάμπλες ένας μουσικός
Τον κοίταξα με το βλέμμα της αγελάδας
- ξέρετε είναι μουσικός επανέλαβα ηλιθιωδώς.
Κάπου εκεί εμφανίστηκαν και οι βαλίτσες μας,
- καθίστε εκεί θα σας φωνάξουμε.
Κάθισα «εκεί», ο Σταύρος κουβέντιαζε με έναν αστυνομικό, ο Γιώργος πλήρωνε φόρους για το χαλί του, και οι αστυνομικοί με πλαστικά γάντια άδειαζαν τις βαλίτσες μας.
Η εικόνα τους ξεθώριασε, μπροστά μου άρχισαν να εμφανίζονται σκιές από νούφαρα που ανοίγουν ρόδινα μέσα στην λίμνη, νομάδες που προχωρούν στα ατελείωτα μονοπάτια των βουνών, μοναχούς που βαράνε γκονγκ, πιστούς που προσεύχονται, παιδιά που παίζουν… και ξαφνικά ήξερα ότι αυτό το ταξίδι δεν θα τελείωνε ποτέ, θα γύριζε ξανά και ξανά στο μυαλό μας, με μια φευγαλέα μυρωδιά, μια λάμψη του ήλιου, ένα χαμόγελο… ως τώρα ταξίδευα στην Ευρώπη και έλεγα ότι διεύρυνα τις γνώσεις μου, στην Ινδία διεύρυνα την άγνοια μου. Έμαθα ότι υπάρχουν κόσμοι που δεν ήξερα, και δεν θα κατάφερνα να γνωρίσω,
- νις
Μόνο να αγγίξω για λίγο, όσο θα μου το επέτρεπαν οι αντοχές και οι καταβολές μου
- εσπινίς
Γιατί αυτοί ζούσαν στην αιωνιότητα και εγώ σε ένα φθαρτό σήμερα.
- ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ
Ένα χέρι κρατούσε το διαβατήριο μου μπροστά μου,
- Ορίστε; Το ρώτησα σαν υπνωτισμένη
- Έχετε τελειώσει, μου είπε το χέρι, πάρτε το διαβατήριο σας,
Πάνω στον πάγκο ο σάκος μου ήταν ατσούμπαλα κλεισμένος και με περίμενε
- Μπορώ να φύγω;
- Βεβαίως, καλώς ήρθατε στην Ελλάδα.
