anna souridi
Member
Ημέρα 1η
Άφιξη στην Ρώμη 17:30. Η πτήση ήταν πολύ καλή (ασχετο εαν φομαι τα αεροπλάνα τρελλά). Σαν τα παιδιά, κοιτάγαμε γύρω μας. Και σαν τα παιδιά...χαθήκαμε. Βλέπεις από το πολύ χάζι χάσαμε τους υπόλοιπους συνεπιβάτες, οι οποίοι δεν περπατούσαν αλλά έτρεχαν. Ξανθιές εμείς βρεθήκαμε σε διασταύρωση. Που να πάμε για τις βαλίτσες? Ευτυχώς βρέθηκε μια ευγενική κοπέλα που μας λυπηθηκε μάλλον από το ύφος μας και μας έδειξε τον δρόμο. Δεξιά και βουαλά οι διάδρομοι των αποσκευών.
Με τις βαλίτσες στα χέρια ψάχνουμε την έξοδα και την πίατσα ταξί. Οι ταμπέλες του αεροδρομίου είναι κατατοπιστικές, έτσι δεν χάνεσαι (ξανά!). Βλέπουμε τα λευκά ταξί στην σειρά και πάμε στο πρώτο. Μισοιταλικά-μισοαγγλικά ρωτάμε τον ταξιτζή πόσο κοστίζει για κέντρο. Ο κύριος αγενέστατος μας λέει 55 ευρω. Ειχα διαβάσει όμως ότι είναι στάνταρ η ταρίφα στα 40ευρω. Του λέμε "ΝΟ, 40 euro" και απαντάει "να πάτε με το λεωφορείο!". Ωραίος ο κύριος, μας τρέλλανε, γιατί δεν είχαμε ενημερώθει πλήρως για τα δρομολόγια των λεωφορείων. Ας ρωτήσουμε και το επόμενο ταξί και βλέπουμε. Ιταλιάνα οδηγός μας δίχνει την ταμπέλα στο πλάι του ταξί και στην κολώνα του αεροδρομίου που έγραφε ταρίφα 48ευρω. Εντάξει αφού αυτό είναι το νόμιμο φορτώσαμε βαλίτσες και βουρ για το κέντρο.
Η κίνση στους δρόμους αρκετή, η ιταλιάνα να μιλάει στο κινητό κανένα 20λεπτο και να οδηγεί με σφήνες με το 1 χέρι. Σούπερ. Περιττό να πω ότι η κυρία 50αρα, νύχι μακρύ μαύρο, στενό παντελόνι και τακουνάρα. Φοβερή τύπισσα. Αφού έκλεισε το τηλ μας εξήγησε οτι ο ανηψιός της, ο οποίος έκανε εκπομπή στο ράδιο εκείνη την ώρα, είχε γενέθλια και μετά έβαλε τέρμα το ράδιο για να ακούει τις ευχές του κόσμου.
Φτάνοντας στην Ρώμη δεν τρελλάθηκα με αυτο που αντίκρυσα. Οκ μια πόλη με πολυκατοικίες, μαγαζία, τίποτα το ιδιαίτερο. Ωσπου περάσαμε τα τείχη....εκεί πιά μπαίνεις σε μια άλλη εποχή! Μικρά στενάκια, πηγαίναμε ζιγκ-ζαγκ, βρε παιδια θα ζαλιστούμε στο τέλος. Απ΄όπου περνάγαμε η ιταλιάνα μας ξεναγούσε. Ωσπου φτάσαμε στο ξενοδοχείο (Hotel Regno www.hotelregno.com Via del Corso 330), το οποίο ήταν στην καλύτερη τοποθεσία διαμονής! Πολύ εξυπηρετικό αγγλόφωνο προσωπικό και καθαρό. Και βασικά στο κέντρο όλης της πόλης.
Επειδή μείναμε σε 4κλινο μας έδωσαν σουίτα(!) στον τελευταίο όροφο με μπαλκονάκι και υπέροχη θέα. Κόστος διαμονής 160 ευρω το άτομο και 3 διανυκτερεύσεις. Αφήνουμε τις βαλίτσες, ντυνόμαστε-βαφόμαστε (γυναίκες βλέπεις) και έτοιμες για την πρώτη μας νύχτα.
Κατεβαίνοντας από το δωμάτιο είπαμε στον ρεσεψιονίστ να μας κάνει κράτηση στο Hostaria Romana (www.hostariaromana.it).
Έχοντας 2 1/2 ώρες μπροστά μας κάναμε το πρώτο πράγμα στη Ρώμη (κάτι πολύ local): Πήγαμε για aperitivo!!!! στο SALOTTO 42 (Piazza della Pietra) 50m από το ξενοδοχείο.Φοβερό μαγαζί, μικρούλι, ωραία διακόσμηση, μουσική, ωραία κοκτέιλ και διάφορα μεζεδάκια(δωρεάν) που μας έβαλε η σερβιτόρα σε πιατέλα για να μην κουραζόμαστε πήγαινε-έλα στην μπάρα για ανανέωση φαγητού(χαχα). Άσετο, αλλά η σερβιτόρα μία κούκλα, φόραγε ολόσωμημαύρη φόρμα με όλη την πλάτη έξω. Γενικά όλοι οι θαμώνες αντρες-γυναίκες ήταν πολύ ωραία ντυμένοι και ωραία σώματα ( Μας έκανε γενικά εντύπωση το πόσο πολύ προσέχουν το ντύσιμό τους οι Ρωμαίοι-ες, τι ωραίο στυλάκι που έχουν.)
Πίνουμε το ωραίο κοκτέιλ μας (10ευρω), διαφορετικό η καθεμία εννοείτε. τρώμε και τα μεζεδάκια.
Ωρα για βόλτα να δούμε και κανένα αξιοθέατο. Πρώτη επαφή με την Fontana di Trevi!!! (100μ από το ξενοδοχείο). Στην μέση του δρόμου πέφτεις πάνω σε ένα πελώωωριο συντριβάνι και πλήηηηθος κόσμου τριγύρω. Ακούσαμε το νεράκι να πέφτει, χαζέψαμε τα άλογα και τον Ποσειδώνα, βγάλαμε φωτο και ριξαμε ένα κέρμα με την πλάτη στο νερό και πάνω από τον ώμο μας για να πιάσει η ευχή μας και να ξανάρθουμε στην Ρώμη.
Προχωρήσαμε για την ταβέρνα την οποία δεν την βρίσκεις στην τύχη.Σε ένα στενάκι ανηφορικό, δεν σου γεμίζει και το μάτι. Μπαίνουμε μέσα και λέμε στον σερβοτόρο ότι έχουμε κάνει κράτηση. Απόρησε (δεν ξέρω γιατί) και περιμέναμε να αδειάσει τραπέζι κανένα 20λεπτο. Φαντάσου να μην υπηρχε κράτηση. Δεν θα τρώγαμε. Εντωμεταξύ όμως ο τύπος μας έκανε όλο καλαμπούρι. Κάποια στιγμή ανακάτευε σε μια πιατέλα μακαρόνια με αυγό κλπ κια τον ρωτήσαμε τι είναι. Μας απάντησε καρμπονάρα, κάναμα ααααα εμείς και βγάζει πιάτο+ πηρούνι, βαζει καρμπονάρα και μας την δίνει να την φάμε στο όρθιο!! Οκ είναι τρελλοί οι άνθρωποι (με την καλή έννοια). Πολύ γέλιο, ωραία και η μακαρονάδα.
Μας φτιάχνουν το τραπέζι και παραγγέλνουμε ορεκτικά δλδ σου φαίρνει άδειο πιάτο και το γεμίζεις με ό,τι θέλεις από τον πάγκο. Πήραμε ομελέτα, κρεμμύδια, κολοκυθάκι, λίπος γουρουνιού(!) το περάσαμε για μανιτάρι οπτικά, μελιτζάνες, βουβαλίσια μοτσαρέλα όλα με πολύ σκόρδο αλλά νόστιμα (εκτος λίπους).
Επίσης παραγγείλαμε spaggeti cacio e pepe (συγλονιστική μακαρονάδα με χειροποίητα ζυμαρικά) και amatriciana. Σαλάτα με τοπική πρασινάδα (δεν μας ενθουσίασε) και ο τύπος(σερβιτόρος) μας φέρνει και 1 πιάτο τυροπιτάκια που μόλις είχαν και 1 πιάτο βουβαλίσια μοτσαρέλα 1κιλό.Και γλυκάκι για το τέλος ένα εξαιρετικό τιραμισού. Φάγαμε καλά, η cacio e pepe φοβερή, γελάσαμε με το προσωπικό, είμασταν οι μόνοι τουρίστες στο μαγαζί και μας περιποιήθηκαν πολύ. Λογαριασμός 67 ευρω και οι 4 χωρίς κρασί.
Ωρα 12 και ώρα για επιστροφή. Περνάμε από την Fontana di Trevi, καληνυχτίζουμε τον Ποσειδώνα, τους Τρίτωνες και τ' άλογά τους. Φτάνουμε στο δωμάτιο, ξεφαφόμαστε, βάζουμε τις κρεμούλες μας, πιτζάμες, ξυπνητήρι στισ 7πμ και λίιιγη κουβεντούλα για την πρώτη μας επαφή με την πόλη. Τα πόδια πονάνε, τα μάτια κλείνουν και...καληνύχτα!!!!
Άφιξη στην Ρώμη 17:30. Η πτήση ήταν πολύ καλή (ασχετο εαν φομαι τα αεροπλάνα τρελλά). Σαν τα παιδιά, κοιτάγαμε γύρω μας. Και σαν τα παιδιά...χαθήκαμε. Βλέπεις από το πολύ χάζι χάσαμε τους υπόλοιπους συνεπιβάτες, οι οποίοι δεν περπατούσαν αλλά έτρεχαν. Ξανθιές εμείς βρεθήκαμε σε διασταύρωση. Που να πάμε για τις βαλίτσες? Ευτυχώς βρέθηκε μια ευγενική κοπέλα που μας λυπηθηκε μάλλον από το ύφος μας και μας έδειξε τον δρόμο. Δεξιά και βουαλά οι διάδρομοι των αποσκευών.
Με τις βαλίτσες στα χέρια ψάχνουμε την έξοδα και την πίατσα ταξί. Οι ταμπέλες του αεροδρομίου είναι κατατοπιστικές, έτσι δεν χάνεσαι (ξανά!). Βλέπουμε τα λευκά ταξί στην σειρά και πάμε στο πρώτο. Μισοιταλικά-μισοαγγλικά ρωτάμε τον ταξιτζή πόσο κοστίζει για κέντρο. Ο κύριος αγενέστατος μας λέει 55 ευρω. Ειχα διαβάσει όμως ότι είναι στάνταρ η ταρίφα στα 40ευρω. Του λέμε "ΝΟ, 40 euro" και απαντάει "να πάτε με το λεωφορείο!". Ωραίος ο κύριος, μας τρέλλανε, γιατί δεν είχαμε ενημερώθει πλήρως για τα δρομολόγια των λεωφορείων. Ας ρωτήσουμε και το επόμενο ταξί και βλέπουμε. Ιταλιάνα οδηγός μας δίχνει την ταμπέλα στο πλάι του ταξί και στην κολώνα του αεροδρομίου που έγραφε ταρίφα 48ευρω. Εντάξει αφού αυτό είναι το νόμιμο φορτώσαμε βαλίτσες και βουρ για το κέντρο.
Η κίνση στους δρόμους αρκετή, η ιταλιάνα να μιλάει στο κινητό κανένα 20λεπτο και να οδηγεί με σφήνες με το 1 χέρι. Σούπερ. Περιττό να πω ότι η κυρία 50αρα, νύχι μακρύ μαύρο, στενό παντελόνι και τακουνάρα. Φοβερή τύπισσα. Αφού έκλεισε το τηλ μας εξήγησε οτι ο ανηψιός της, ο οποίος έκανε εκπομπή στο ράδιο εκείνη την ώρα, είχε γενέθλια και μετά έβαλε τέρμα το ράδιο για να ακούει τις ευχές του κόσμου.
Φτάνοντας στην Ρώμη δεν τρελλάθηκα με αυτο που αντίκρυσα. Οκ μια πόλη με πολυκατοικίες, μαγαζία, τίποτα το ιδιαίτερο. Ωσπου περάσαμε τα τείχη....εκεί πιά μπαίνεις σε μια άλλη εποχή! Μικρά στενάκια, πηγαίναμε ζιγκ-ζαγκ, βρε παιδια θα ζαλιστούμε στο τέλος. Απ΄όπου περνάγαμε η ιταλιάνα μας ξεναγούσε. Ωσπου φτάσαμε στο ξενοδοχείο (Hotel Regno www.hotelregno.com Via del Corso 330), το οποίο ήταν στην καλύτερη τοποθεσία διαμονής! Πολύ εξυπηρετικό αγγλόφωνο προσωπικό και καθαρό. Και βασικά στο κέντρο όλης της πόλης.
Επειδή μείναμε σε 4κλινο μας έδωσαν σουίτα(!) στον τελευταίο όροφο με μπαλκονάκι και υπέροχη θέα. Κόστος διαμονής 160 ευρω το άτομο και 3 διανυκτερεύσεις. Αφήνουμε τις βαλίτσες, ντυνόμαστε-βαφόμαστε (γυναίκες βλέπεις) και έτοιμες για την πρώτη μας νύχτα.
Κατεβαίνοντας από το δωμάτιο είπαμε στον ρεσεψιονίστ να μας κάνει κράτηση στο Hostaria Romana (www.hostariaromana.it).
Έχοντας 2 1/2 ώρες μπροστά μας κάναμε το πρώτο πράγμα στη Ρώμη (κάτι πολύ local): Πήγαμε για aperitivo!!!! στο SALOTTO 42 (Piazza della Pietra) 50m από το ξενοδοχείο.Φοβερό μαγαζί, μικρούλι, ωραία διακόσμηση, μουσική, ωραία κοκτέιλ και διάφορα μεζεδάκια(δωρεάν) που μας έβαλε η σερβιτόρα σε πιατέλα για να μην κουραζόμαστε πήγαινε-έλα στην μπάρα για ανανέωση φαγητού(χαχα). Άσετο, αλλά η σερβιτόρα μία κούκλα, φόραγε ολόσωμημαύρη φόρμα με όλη την πλάτη έξω. Γενικά όλοι οι θαμώνες αντρες-γυναίκες ήταν πολύ ωραία ντυμένοι και ωραία σώματα ( Μας έκανε γενικά εντύπωση το πόσο πολύ προσέχουν το ντύσιμό τους οι Ρωμαίοι-ες, τι ωραίο στυλάκι που έχουν.)
Πίνουμε το ωραίο κοκτέιλ μας (10ευρω), διαφορετικό η καθεμία εννοείτε. τρώμε και τα μεζεδάκια.
Ωρα για βόλτα να δούμε και κανένα αξιοθέατο. Πρώτη επαφή με την Fontana di Trevi!!! (100μ από το ξενοδοχείο). Στην μέση του δρόμου πέφτεις πάνω σε ένα πελώωωριο συντριβάνι και πλήηηηθος κόσμου τριγύρω. Ακούσαμε το νεράκι να πέφτει, χαζέψαμε τα άλογα και τον Ποσειδώνα, βγάλαμε φωτο και ριξαμε ένα κέρμα με την πλάτη στο νερό και πάνω από τον ώμο μας για να πιάσει η ευχή μας και να ξανάρθουμε στην Ρώμη.
Προχωρήσαμε για την ταβέρνα την οποία δεν την βρίσκεις στην τύχη.Σε ένα στενάκι ανηφορικό, δεν σου γεμίζει και το μάτι. Μπαίνουμε μέσα και λέμε στον σερβοτόρο ότι έχουμε κάνει κράτηση. Απόρησε (δεν ξέρω γιατί) και περιμέναμε να αδειάσει τραπέζι κανένα 20λεπτο. Φαντάσου να μην υπηρχε κράτηση. Δεν θα τρώγαμε. Εντωμεταξύ όμως ο τύπος μας έκανε όλο καλαμπούρι. Κάποια στιγμή ανακάτευε σε μια πιατέλα μακαρόνια με αυγό κλπ κια τον ρωτήσαμε τι είναι. Μας απάντησε καρμπονάρα, κάναμα ααααα εμείς και βγάζει πιάτο+ πηρούνι, βαζει καρμπονάρα και μας την δίνει να την φάμε στο όρθιο!! Οκ είναι τρελλοί οι άνθρωποι (με την καλή έννοια). Πολύ γέλιο, ωραία και η μακαρονάδα.
Μας φτιάχνουν το τραπέζι και παραγγέλνουμε ορεκτικά δλδ σου φαίρνει άδειο πιάτο και το γεμίζεις με ό,τι θέλεις από τον πάγκο. Πήραμε ομελέτα, κρεμμύδια, κολοκυθάκι, λίπος γουρουνιού(!) το περάσαμε για μανιτάρι οπτικά, μελιτζάνες, βουβαλίσια μοτσαρέλα όλα με πολύ σκόρδο αλλά νόστιμα (εκτος λίπους).
Επίσης παραγγείλαμε spaggeti cacio e pepe (συγλονιστική μακαρονάδα με χειροποίητα ζυμαρικά) και amatriciana. Σαλάτα με τοπική πρασινάδα (δεν μας ενθουσίασε) και ο τύπος(σερβιτόρος) μας φέρνει και 1 πιάτο τυροπιτάκια που μόλις είχαν και 1 πιάτο βουβαλίσια μοτσαρέλα 1κιλό.Και γλυκάκι για το τέλος ένα εξαιρετικό τιραμισού. Φάγαμε καλά, η cacio e pepe φοβερή, γελάσαμε με το προσωπικό, είμασταν οι μόνοι τουρίστες στο μαγαζί και μας περιποιήθηκαν πολύ. Λογαριασμός 67 ευρω και οι 4 χωρίς κρασί.
Ωρα 12 και ώρα για επιστροφή. Περνάμε από την Fontana di Trevi, καληνυχτίζουμε τον Ποσειδώνα, τους Τρίτωνες και τ' άλογά τους. Φτάνουμε στο δωμάτιο, ξεφαφόμαστε, βάζουμε τις κρεμούλες μας, πιτζάμες, ξυπνητήρι στισ 7πμ και λίιιγη κουβεντούλα για την πρώτη μας επαφή με την πόλη. Τα πόδια πονάνε, τα μάτια κλείνουν και...καληνύχτα!!!!