Georgia86
Member
- Μηνύματα
- 195
- Likes
- 1.455
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Περιεχόμενα
Φτιάξαμε και ένα βιντεάκι για το ταξίδι μας στην Σόφια.
Attachments
Last edited:
-
Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιος - Οκτώβριος 2021 !
Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.504
- Likes
- 31.458
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Πόσο τυχεροί που είδατε τα συντριβάνια να λειτουργούν!
Εμείς, δεν πετύχαμε κανένα, μα κανένα σε λειτουργία. Τί κρίμα!
@Στάθης, οι καρμικές συμπτώσεις συνεχίζονται, αφού φάγαμε στο ίδιο εστιατόριο, το ίδιο φαγητό (κότσι με πατάτες φούρνου).
Τα του ξενοδοχείου τα είπαμε στη δική μου ιστορία, μην τα ξαναλέμε
Περιμένω τη συνέχεια! Δεν μπορεί, πάλι κάτι κοινό θα προκύψει. Είμαι σίγουρη!
Εμείς, δεν πετύχαμε κανένα, μα κανένα σε λειτουργία. Τί κρίμα!
@Στάθης, οι καρμικές συμπτώσεις συνεχίζονται, αφού φάγαμε στο ίδιο εστιατόριο, το ίδιο φαγητό (κότσι με πατάτες φούρνου).
Τα του ξενοδοχείου τα είπαμε στη δική μου ιστορία, μην τα ξαναλέμε
Περιμένω τη συνέχεια! Δεν μπορεί, πάλι κάτι κοινό θα προκύψει. Είμαι σίγουρη!
Georgia86
Member
- Μηνύματα
- 195
- Likes
- 1.455
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
χεχε, θα ερθει και η συνεχεια!! Εμεις απο σιντριβανια καλα τα πηγαμε!Πόσο τυχεροί που είδατε τα συντριβάνια να λειτουργούν!
Εμείς, δεν πετύχαμε κανένα, μα κανένα σε λειτουργία. Τί κρίμα!
@Στάθης, οι καρμικές συμπτώσεις συνεχίζονται, αφού φάγαμε στο ίδιο εστιατόριο, το ίδιο φαγητό (κότσι με πατάτες φούρνου).
Τα του ξενοδοχείου τα είπαμε στη δική μου ιστορία, μην τα ξαναλέμε
Περιμένω τη συνέχεια! Δεν μπορεί, πάλι κάτι κοινό θα προκύψει. Είμαι σίγουρη!
Στάθης
Member
- Μηνύματα
- 578
- Likes
- 1.169
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ισλανδία
@Klair Φαντάζομαι πως τα συντριβάνια τα κλείνουν απο κάποια ημερομηνία και μετά λόγο κρύου και πάγου.
Αυτό με το εστιατόριο και το φαγητό το ειδα και εγω στην ιστορία σου αλλα ειπα να μην το σχολιάσω,ήδη ειχα σχολιάσει αρκετές καρμικες συμπτώσεις!!
Αυτό με το εστιατόριο και το φαγητό το ειδα και εγω στην ιστορία σου αλλα ειπα να μην το σχολιάσω,ήδη ειχα σχολιάσει αρκετές καρμικες συμπτώσεις!!
Last edited:
orck
Member
- Μηνύματα
- 662
- Likes
- 1.011
Εχω και εγω ενα διημερο ταξιδι στην Βουλγαρια, με προβληματιζει τι να κανω με την επιστροφη που ειναι, εαν θυμαμαι καλα, στις 6 το πρωι. Δεν νομιζω να αξιζει να πληρωσω διανυκτερευση για υπνο μεχρις τις 3 αλλα δεν ειμαι πλεον τοσο νεος να παω το βραδυ στο αεροδρομιο και να περιμενω μεχρι τις 6 το πρωι.... Περιμενω την συνεχεια της ιστοριας σου.
Georgia86
Member
- Μηνύματα
- 195
- Likes
- 1.455
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Η πτήση της επιστροφής είναι στις 6:50 και εμείς από το ξενοδοχείο φύγαμε 4:30 το πρωί.Πήραμε ταξί και σε λιγότερο από 20 λεπτά ήμασταν εκεί μιας και οι δρόμοι ήταν άδειοι. Αξίζει να κλείσεις ένα δωμάτιο πιστεύω, θα κουραστείς πολύ να καθίσεις 7 ώρες στο αεροδρόμιο. Απλά κοίτα για κάποιο οικονομικό.
Last edited:
Georgia86
Member
- Μηνύματα
- 195
- Likes
- 1.455
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Ξυπνήσαμε ξεκούραστοι και έτοιμοι να (ξανά)επισκεφτούμε μερικά από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Σόφιας με το φως της ημέρας. Λίγο πριν ξεκινήσουμε την περιήγηση μας πετάχτηκα μέχρι το μαγαζί που βρισκόταν λίγο πιο πάνω από το ξενοδοχείο μας για να πάρω φαγητό και έναν καφέ· στο μαγαζί συνομίλησα στα Ελληνικά με έναν βούλγαρο που ζει μεταξύ Σόφιας και Ελλάδας. Φαγωμένοι και γεμάτοι ενέργεια αρχίσαμε την βόλτα μας με κατεύθυνση τον ναό του Αλεξάντερ Νέφσκι , πήραμε έναν δρόμο που δεν είχαμε περπατήσει την προηγουμένη,έτσι για δούμε καινούργιες γειτονιές. Βρήκαμε με την βοήθεια του χάρτη τον σωστό δρόμο και κατευθυνόμενοι προς την εκκλησία βρεθήκαμε έξω από την εθνική όπερα της Βουλγαρίας, ένα όμορφο άλλα απλό κτήριο με αρχιτεκτονική επηρεασμένη από την αρχαία Ελλάδα, απ’έξω από το κτήριο βρίσκεται το άγαλμα του Aleksandar Stamboliyski ενός παλαιότερου πρωθυπουργού της Βουλγαρίας.
Ύστερα από λίγο περπάτημα καταλήξαμε στην ρώσικη εκκλησία του Αγίου Νικολάου που την είχαμε δει και εχθές το βράδυ, από τους πιο όμορφους ναούς που έχω δει. Μικρή σε μέγεθος αλλά αρχοντική και με έντονη μοσχοβίτικη αρχιτεκτονική, φαντάζομαι πως παρόμοιες θα υπάρχουν παντού στην Αγ. Πετρούπολη. Όπως σε κάθε ναό στην Σόφια έτσι και στον Αγ. Νικόλαο υπάρχει ένα μαγαζάκι μέσα που μπορείς να αγοράσεις το κεράκι σου. Η εκκλησία βρίσκεται σε ένα πολύ μικρό παρκακι που προσφέρεται για ξεκούραση και για να έχεις λίγη ησυχία μετά τον εκκλησιασμό. Λίγο πιο κάτω υπήρχε μια υπαίθρια αγορά με διάφορές αντίκες, διακοσμητικά και ενθύμια. Σε πολλούς πάγκους έβρισκες διάφορα κειμήλια από την ναζιστική εποχή τύπου αγκράφες, στρατιωτικές ταυτότητες, διακοσμητικά κτλ , περίεργο να βλέπεις αυτά τα χαρακτηριστικά τόσο άνετα αραδιασμένα όταν κάποτε (ακόμα και τώρα που πολλοί άνθρωποι θρηνούν ακόμα τους νεκρούς τους) η εμφάνιση τους έσπερνε τον τρόμο. Υπήρχαν επίσης και πολλά ενθύμια από την εποχή του κομμουνισμού. Από το παζάρι αγοράσαμε ένα ασημένιο δακτυλίδι που μας άρεσε για ελάχιστα ευρώ και μερικά δωράκια για τους φίλους μας.
Μια ακόμα εκκλησία που επισκεφτήκαμε εχθές το βράδυ και αποφασίσαμε να την δούμε με το φως του ηλίου είναι ο ναός της Αγίας Σοφίας, του ναού που έδωσε το όνομα της στην πόλη! Η ξεναγός μας είπε πως τα παλιά τα χρόνια, τότε που η πόλη είχε άλλο όνομα, όταν οι ταξιδιώτες έφταναν στην πόλη το πρώτο πράγμα που έβλεπαν ήταν η εκκλησία της Αγίας Σοφίας για αυτό αναφωνούσαν «α, φτάσαμε στην Σοφία!» και κάπως έτσι ανά τα χρόνια η πόλη πήρε το όνομα της. Η καμπάνα της δεν βρίσκεται μέσα ή απάνω της αλλά δίπλα της, στερεωμένη σε ένα δέντρο. Το εσωτερικό είναι πολύ ενδιαφέρον, έχουν διασωθεί κάποια κομμάτια της παλιάς εκκλησίας και μπορείς να τα δεις στους τοίχους και στο δάπεδο, έχουν κάνει καλή αναπαλαίωση. Στο υπόγειο του ναού βρίσκεται ένα πολύ ωραίο μουσείο. Είναι από τα λίγα κτήρια που έχουν διασωθεί από την Βυζαντινή εποχή και αξίζει να την επισκεφτείς. Δίπλα απο τον ναό βρίσκεται και το μνημείο που είναι αφιερωμένο στον άγνωστο στρατιώτη.
Λίγο πιο κάτω βρίσκεται ο καθεδρικός ναός της Σόφιας ο οποίος είναι αφιερωμένος στον ρώσο άγιο Αλεξάντερ Νέβσκι (κατά την διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου είχαν αλλάξει το όνομα του ναού γιατί η Βουλγαρία και η Ρωσία ήταν σε αντίπαλο στρατόπεδο) . Είναι μια πανέμορφη και επιβλητική βασιλική με χρυσό θόλο τον οποίο τον πλαισιώνουν διάφοροι άλλοι μικροί θόλοι σε ένα πανέμορφο γαλαζοπράσινο χρώμα. Η ανέγερση της ολοκληρώθηκε το 1912 και χτίστηκε για να τιμήσει όλους τους Ρώσους στρατιώτες που έχασαν την ζωή τους στον Ρώσο-Τουρκικό πόλεμο, για αυτό τον λόγο είναι αφιερωμένη σε άγιο ρωσικής καταγωγής. Είναι η μεγαλύτερη εκκλησία που έχω δει και από τις πιο εντυπωσιακές. Στην πόρτα της εισόδου του ναού είναι κολλημένο ένα χαρτί που σε ενημερώνει πως για να βγάλεις φωτογραφίες τον εσωτερικό χώρο του ναού χρειάζεται να πληρώσεις 5 ευρώ και για βίντεο κάτι παραπάνω , κάτι που βρήκα άκομψο. Η εκκλησία είναι πολύ όμορφη εσωτερικά , ευρύχωρη και με υπέροχη αρχιτεκτονική. Φανήκαμε τυχεροί και στον ναό δεν είχε πολύ κόσμο οπότε την απολαύσαμε με την ησυχία μας.
Εκτός από την καθεδρικό ναό στην περιοχή υπάρχουν πολλά άλλα κτήρια που αξίζει κανείς να δει όπως η ιερά σύνοδος, η οποία είναι πολύ όμορφη και ακριβώς δίπλα από την εκκλησία. Στο κτήριο αυτό στεγάζονται τα γραφεία της ιεράς συνόδου.
Μερικά βήματα πιο κάτω βλέπεις την εθνική σχολή καλών τεχνών της Σόφιας και την ακαδημία των επιστημών. Το κοινοβούλιο βρίσκεται απέναντι από την ακαδημία επιστημών· είναι ένα λιτό αλλά όμορφο κτήριο με νέο-αναγεννησιακή αρχιτεκτονική. Απέναντι από τον κοινοβούλιο βρίσκεται ένα μνημείο αφιερωμένο στον Tsar Osvoboditel του απελευθερωτή της Βουλγαρίας από τον Οθωμανικό ζυγό το οποίο είναι πολύ εντυπωσιακό!
Προχωρώντας προς το πάρκο Borisova Gradina και την Γέφυρα των αετών συναντήσαμε το παλαιότερο πανεπιστήμιο της Βουλγαρίας και την Knyazheska Gradina, την πλατεία που φιλοξενεί το μνημείο του Σοβιετικού στρατού. Την Orlov Most (η γέφυρα των αετών) την βρήκα πολύ συμπαθητική . Η Orlov Most είναι τοποθετημένη σε έναν κόμβο όπου ενώνονται τέσσερεις δρόμοι και την διασχίζει ο ποταμός Perlovska. Τις άκρες της γέφυρας κοσμούν οι τέσσερεις αετοί που συμβολίζουν την ανάγκη για ελευθερία. Για κάποιο λόγο περίμενα πως θα είχε ένα αξιοσέβαστο μέγεθος αλλά η Orlov Most είναι πολύ μικρή. Από την Orlov Most μέχρι το πάρκο Borisova Gradina η απόσταση είναι μικρή και το περπάτημα πολύ ευχάριστο. Ο ψυχρός αέρας κάνει το βάδισμα πιο εύκολο και ο ήλιος σε ξεγελάει με την φωτεινότητα του!
Στο Borisova Gradina εκτός από τις μεγάλες εκτάσεις με την υπέροχη βλάστηση και τα γλυκύτατα σκιουράκια βρίσκονται το εθνικό στάδιο της Σόφιας «Vasil Levski» και το γήπεδο της ΤΣΣΚΑ Σόφιας. Σε εμάς τους Αθηναίους που μας έχει λείψει η καθημερινή επαφή με την φύση το πάρκο δίνει μια καλή ευκαιρία ξεκούρασης και αναζωογόνησης. Κάτσαμε αρκετή ώρα σε ένα παγκάκι του πάρκου και παρατηρούσαμε το περιβάλλον, ξεκουράσαμε και τα πόδια μας και σχεδιάσαμε τις επόμενες μας κινήσεις για το υπόλοιπο της τελευταίας μας μέρας στην Σόφια. Αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τα δυο γήπεδα της περιοχής και μετά να κάνουμε την βόλτα μας στα πέριξ μέχρι να έρθει η ώρα για το μεσημεριανό μας.
Στο στάδιο «Vasil Levski» δεν καταφέραμε να μπούμε αλλά στο γήπεδο της ΤΣΣΚΑ δεν βρήκαμε κανένα εμπόδιο και έτσι προχωρήσαμε με την εξερεύνηση μας. Αν μου έλεγε κάποιος πως με το που περάσαμε την απεριποίητη είσοδο του γηπέδου μεταφερθήκαμε στην δεκαετία του ’80,θα τον πίστευα. Το γήπεδο θέλει οπωσδήποτε δουλειά για να φτάσει τα σημερινά δεδομένα. Βγάλαμε λίγες φωτογραφίες επάνω στο γρασίδι και αποχωρήσαμε.
Είχαμε πολύ ώρα να «σκοτώσουμε» μέχρι να φάμε τον μεσημεριανό μας για αυτό αποφασίσαμε να πάρουμε το τραμ, ένα οποιοδήποτε συρμό, για να αξιοποιήσουμε τα εισιτήρια που είχαμε αγοράσει εχθές. Ήταν τελικά σωστή η απόφαση μας γιατί το τραμ μας πήγε από μια εξαίρετη διαδρομή μέσα από το πάρκο και νιώθαμε λες και βρισκόμασταν μέσα στην καρδιά του δάσους, το χειμώνα με το χιόνι θα ήταν πραγματικά πανέμορφα. Φτάσαμε μέχρι το τέλος της διαδρομής και θαυμάσαμε το βουνό Vitosha το οποίο βλέπαμε για πρώτη φορά από τόσο κοντά. Γυρίσαμε με τον ίδιο συρμό γιατί είχε φτάσει η ώρα να επισκεφτούμε το εστιατόριο που είχαμε επιλέξει. Στην διαδρομή της επιστροφής γνωρίσαμε μια ηλικιωμένη γυναίκα που μας έπιασε την κουβέντα, εκείνη στα Βουλγάρικα εμείς με αγγλικά και ελληνικά προσπαθήσαμε να συνεννοηθούμε και πιστεύω πως τα καταφέραμε καλά. Όταν έχουν οι άνθρωποι διάθεση να συνεννοηθούν όλα γίνονται!
,
Η διαδρομή μέχρι το ρεστοράν μας ήταν άγνωστη και μας έδωσε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε μια πλευρά της πόλης που δεν είχαμε δει την προηγουμένη μέρα. Είδαμε το πολύ όμορφο κτήριο του πανεπιστήμιου της φυσικής! Παρόλο που η Σόφια έχει πολύ ωραία κτήρια υπάρχουν πολλά στο κέντρο (και στις κοντινές περιοχές) που δείχνουν έντονα σημάδια κακής συντήρησης, η πόλη είναι σε ανάκαμψη στα σίγουρα! Το εστιατόριο ήταν κάπως μακριά εντέλει αλλά αυτό δεν μας πείραξε γιατί είχαμε διαβάσει τα καλύτερα και θέλαμε να το επισκεφτούμε. Το Pod Lipite είναι ένα κλασσικά παραδοσιακό Βουλγάρικο εστιατόριο που βρίσκεται στην οδό Elin Pelin 1 και που από την πρόσοψη του δεν καταλαβαίνεις ότι επρόκειτο για ρεστοράν. Κάτι που αλλάζει όταν μπαίνεις μέσα όπου συναντάς έναν πολύ ζεστό, ήσυχο, και πολύ ελκυστικά διακοσμημένο χώρο. Δεν είχε πολύ κόσμο και αυτοί οι λιγοστοί συνδαιτυμόνες δεν έκαναν καθόλου φασαρία. Καθίσαμε στο τραπέζι μας και ο ευγενικότατος σερβιτόρος μας ρώτησε από που είμαστε και όταν του απαντήσαμε αμέσως μας χαιρέτησε στα ελληνικά. Παραγγείλαμε μια πολέντα με κομματάκια χοιρινό, ένα spread με ντομάτα και κόκκινη πιπεριά και ένα πιάτο με πατάτες , κομμάτια κρέας, κρέμα και πιπεριές. Ήταν νόστιμα εκτός από την πολέντα που δεν την ευχαριστηθήκαμε. Δυστυχώς δεν χορτάσαμε με αυτά τα πιάτα για αυτό παραγγείλαμε και έναν κεφτέ, ναι έναν και μοναδικό! Μετά το φαί περπατήσαμε μέχρι την στάση Vasil Levski και πήραμε το μετρό με προορισμό την στάση Serdika όπου βρισκόταν το ξενοδοχείο μας. Είχαμε στα σχέδια μας ξεκούραση και μετά απογευματινή/βραδινή βόλτα στην πόλη.
Φεύγοντας από το ξενοδοχείο μας ανακαλύψαμε πως έπρεπε να ανταλλάξουμε χρήματα. Αποφασίσαμε να το κάνουμε αργότερα γιατί θέλαμε να επισκεφτούμε τον καθολικό ναό του St Joseph που ήταν δίπλα στο ξενοδοχείο μας αλλά και ένα τοπικό σούπερ μάρκετ για να αγοράσουμε λιχουδιές που βρισκόταν λίγο κάτω. Πρέπει να σας ενημερώσω πως αγόρασα ένα πακετάκι κρουτον με γεύση τζατζίκι και το βρήκα νοστιμότατο! Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να αφήσουμε τα ψώνια μας από το σουπερ μάρκετ και συνεχίσαμε την βόλτα μας. Όταν ήρθε η ώρα να κάνουμε συνάλλαγμα δεν βρίσκαμε κανένα ανταλλακτήριο κοντά μας και χαθήκαμε ψάχνοντας τον σωστό δρόμο για αυτό αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω από εκεί που ήρθαμε και να κατευθυνθούμε προς την Vitosha. Στην παραμονή μας στην Σόφια περάσαμε κάμποσες φορές από το θέατρο Ιβαν Βαζοφ, μπορώ να πω πως είναι το σημείο της Σόφιας που είδαμε περισσότερο. Ο χρόνος μας πίεζε γιατί έκλειναν στις 8 και δεν είχαμε περιθώριο για να κάνουμε άσκοπες βόλτες, βρήκαμε το ανταλλακτήριο που μας έδινε την καλύτερη ισοτιμία και κάναμε την συναλλαγή μας. Αν και πρέπει να πω πως μου φάνηκε κάπως… περίεργο το ανταλλακτήριο. Ήταν το μοναδικό με τέτοια ούρα και δεν μου έδωσε και απόδειξη. όμως δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα με τα χρήματα που μου έδωσαν! Με χρήματα στις τσέπες μας κάναμε πιο ήρεμοι την βόλτα μας στην Vitosha· ολοκληρώσαμε τις αγορές μας σε ένα μαγαζί γεμάτο με προϊόντα με το παραδοσιακό τριαντάφυλλο και γεμίσαμε τον μυαλό μας με εικόνες από τον περίφημο αυτόν δρόμο.
Για φαί επιλέξαμε ένα από τα πιο «διάσημα» εστιατόρια που βρήκαμε όταν κάναμε έρευνα για το ταξίδι μας. Το εστιατόριο βρίσκεται στην 75, Kozloduy st και ο πλησιέστερος σταθμός του μετρό είναι ο Lavov Most. Απέξω βρίσκεται η γέφυρα των Λεόντων. Αυτή και η γέφυρα των αετών οριοθετούσαν τα σύνορα της πόλης, αυτή μου άρεσε πιο πολύ από των αετών. Ήταν πιο εντυπωσιακή. Η περιοχή μας θύμισε μερικές γειτονιές της Βουδαπέστης, όπως φαίνονταν το βράδυ. Η απόσταση από το μετρό μέχρι το εστιατόριο δεν ήταν μεγάλη αλλά χαθήκαμε και ζητήσαμε βοήθεια από δυο πολύ συμπαθείς ανθρώπους που ενώ δεν γνώριζαν αγγλικά, μας βοήθησαν με το παραπάνω. Το Hadjidraganovite kashti κινείτε στο ίδιο ύφος με τα προηγούμενα εστιατόρια που επισκεφτήκαμε. Παραδοσιακό με την διακόσμηση που βρίσκει κανείς σε όλα τα τουριστικά εστιατόρια. Ήταν κατάμεστο από πελάτες αν και ο χώρος του ήταν αρκετά μεγάλος. Μας έβαλαν να καθίσουμε σε ένα τεράστιο ξύλινο στρογγυλό τραπέζι όπου από πάνω του είχε μια παραδοσιακή καμινάδα, πολύ μας άρεσε! Παραγγείλαμε μια ποικιλία διαφόρων spread μαζί με φρυγανισμένο ψωμί, που την βρήκα εξαιρετική και με ενδιαφέροντες συνδυασμούς γεύσεων, και μια ποικιλία κρεατικών περασμένα σε σούβλα. Ήταν πολύ καλό το γεύμα μας, φάγαμε του σκασμού. Περάσαμε ευχάριστα το τελευταίο μας βράδυ στην Βουλγαρία και προχωρώντας προς το μετρό προσπαθήσαμε να μαζέψουμε όσες περισσότερες αναμνήσεις μπορούσαμε. Σε λίγες μοναχά ώρες θα ερχόταν το ταξί για να μας μεταφέρει στο αεροδρόμιο.
Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 4 ακριβώς, σε μισή ωρίτσα θα ερχόταν ο ταξιτζής και εμείς σκουντουφλάγαμε από την νύστα! Η διαδρομή μέχρι τον αερολιμένα ήταν μελαγχολική..
Η Σόφια είναι ένας πολύ οικονομικός προορισμός για ένα διήμερο/τριήμερο που έχει να σου προσφέρει αρκετά να δεις αλλά με την ησυχία σου, χωρίς να ξεποδαριαστείς για να τα επισκεφτείς. Αν κάποιος αναζητάει ένα ταξίδι για να χαλαρώσει με έναν φίλο/φίλη ή τον/την σύντροφο του , τότε την συνιστώ ανεπιφύλαχτα.
Ύστερα από λίγο περπάτημα καταλήξαμε στην ρώσικη εκκλησία του Αγίου Νικολάου που την είχαμε δει και εχθές το βράδυ, από τους πιο όμορφους ναούς που έχω δει. Μικρή σε μέγεθος αλλά αρχοντική και με έντονη μοσχοβίτικη αρχιτεκτονική, φαντάζομαι πως παρόμοιες θα υπάρχουν παντού στην Αγ. Πετρούπολη. Όπως σε κάθε ναό στην Σόφια έτσι και στον Αγ. Νικόλαο υπάρχει ένα μαγαζάκι μέσα που μπορείς να αγοράσεις το κεράκι σου. Η εκκλησία βρίσκεται σε ένα πολύ μικρό παρκακι που προσφέρεται για ξεκούραση και για να έχεις λίγη ησυχία μετά τον εκκλησιασμό. Λίγο πιο κάτω υπήρχε μια υπαίθρια αγορά με διάφορές αντίκες, διακοσμητικά και ενθύμια. Σε πολλούς πάγκους έβρισκες διάφορα κειμήλια από την ναζιστική εποχή τύπου αγκράφες, στρατιωτικές ταυτότητες, διακοσμητικά κτλ , περίεργο να βλέπεις αυτά τα χαρακτηριστικά τόσο άνετα αραδιασμένα όταν κάποτε (ακόμα και τώρα που πολλοί άνθρωποι θρηνούν ακόμα τους νεκρούς τους) η εμφάνιση τους έσπερνε τον τρόμο. Υπήρχαν επίσης και πολλά ενθύμια από την εποχή του κομμουνισμού. Από το παζάρι αγοράσαμε ένα ασημένιο δακτυλίδι που μας άρεσε για ελάχιστα ευρώ και μερικά δωράκια για τους φίλους μας.
Μια ακόμα εκκλησία που επισκεφτήκαμε εχθές το βράδυ και αποφασίσαμε να την δούμε με το φως του ηλίου είναι ο ναός της Αγίας Σοφίας, του ναού που έδωσε το όνομα της στην πόλη! Η ξεναγός μας είπε πως τα παλιά τα χρόνια, τότε που η πόλη είχε άλλο όνομα, όταν οι ταξιδιώτες έφταναν στην πόλη το πρώτο πράγμα που έβλεπαν ήταν η εκκλησία της Αγίας Σοφίας για αυτό αναφωνούσαν «α, φτάσαμε στην Σοφία!» και κάπως έτσι ανά τα χρόνια η πόλη πήρε το όνομα της. Η καμπάνα της δεν βρίσκεται μέσα ή απάνω της αλλά δίπλα της, στερεωμένη σε ένα δέντρο. Το εσωτερικό είναι πολύ ενδιαφέρον, έχουν διασωθεί κάποια κομμάτια της παλιάς εκκλησίας και μπορείς να τα δεις στους τοίχους και στο δάπεδο, έχουν κάνει καλή αναπαλαίωση. Στο υπόγειο του ναού βρίσκεται ένα πολύ ωραίο μουσείο. Είναι από τα λίγα κτήρια που έχουν διασωθεί από την Βυζαντινή εποχή και αξίζει να την επισκεφτείς. Δίπλα απο τον ναό βρίσκεται και το μνημείο που είναι αφιερωμένο στον άγνωστο στρατιώτη.
Λίγο πιο κάτω βρίσκεται ο καθεδρικός ναός της Σόφιας ο οποίος είναι αφιερωμένος στον ρώσο άγιο Αλεξάντερ Νέβσκι (κατά την διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου είχαν αλλάξει το όνομα του ναού γιατί η Βουλγαρία και η Ρωσία ήταν σε αντίπαλο στρατόπεδο) . Είναι μια πανέμορφη και επιβλητική βασιλική με χρυσό θόλο τον οποίο τον πλαισιώνουν διάφοροι άλλοι μικροί θόλοι σε ένα πανέμορφο γαλαζοπράσινο χρώμα. Η ανέγερση της ολοκληρώθηκε το 1912 και χτίστηκε για να τιμήσει όλους τους Ρώσους στρατιώτες που έχασαν την ζωή τους στον Ρώσο-Τουρκικό πόλεμο, για αυτό τον λόγο είναι αφιερωμένη σε άγιο ρωσικής καταγωγής. Είναι η μεγαλύτερη εκκλησία που έχω δει και από τις πιο εντυπωσιακές. Στην πόρτα της εισόδου του ναού είναι κολλημένο ένα χαρτί που σε ενημερώνει πως για να βγάλεις φωτογραφίες τον εσωτερικό χώρο του ναού χρειάζεται να πληρώσεις 5 ευρώ και για βίντεο κάτι παραπάνω , κάτι που βρήκα άκομψο. Η εκκλησία είναι πολύ όμορφη εσωτερικά , ευρύχωρη και με υπέροχη αρχιτεκτονική. Φανήκαμε τυχεροί και στον ναό δεν είχε πολύ κόσμο οπότε την απολαύσαμε με την ησυχία μας.
Εκτός από την καθεδρικό ναό στην περιοχή υπάρχουν πολλά άλλα κτήρια που αξίζει κανείς να δει όπως η ιερά σύνοδος, η οποία είναι πολύ όμορφη και ακριβώς δίπλα από την εκκλησία. Στο κτήριο αυτό στεγάζονται τα γραφεία της ιεράς συνόδου.
Μερικά βήματα πιο κάτω βλέπεις την εθνική σχολή καλών τεχνών της Σόφιας και την ακαδημία των επιστημών. Το κοινοβούλιο βρίσκεται απέναντι από την ακαδημία επιστημών· είναι ένα λιτό αλλά όμορφο κτήριο με νέο-αναγεννησιακή αρχιτεκτονική. Απέναντι από τον κοινοβούλιο βρίσκεται ένα μνημείο αφιερωμένο στον Tsar Osvoboditel του απελευθερωτή της Βουλγαρίας από τον Οθωμανικό ζυγό το οποίο είναι πολύ εντυπωσιακό!
Προχωρώντας προς το πάρκο Borisova Gradina και την Γέφυρα των αετών συναντήσαμε το παλαιότερο πανεπιστήμιο της Βουλγαρίας και την Knyazheska Gradina, την πλατεία που φιλοξενεί το μνημείο του Σοβιετικού στρατού. Την Orlov Most (η γέφυρα των αετών) την βρήκα πολύ συμπαθητική . Η Orlov Most είναι τοποθετημένη σε έναν κόμβο όπου ενώνονται τέσσερεις δρόμοι και την διασχίζει ο ποταμός Perlovska. Τις άκρες της γέφυρας κοσμούν οι τέσσερεις αετοί που συμβολίζουν την ανάγκη για ελευθερία. Για κάποιο λόγο περίμενα πως θα είχε ένα αξιοσέβαστο μέγεθος αλλά η Orlov Most είναι πολύ μικρή. Από την Orlov Most μέχρι το πάρκο Borisova Gradina η απόσταση είναι μικρή και το περπάτημα πολύ ευχάριστο. Ο ψυχρός αέρας κάνει το βάδισμα πιο εύκολο και ο ήλιος σε ξεγελάει με την φωτεινότητα του!
Στο Borisova Gradina εκτός από τις μεγάλες εκτάσεις με την υπέροχη βλάστηση και τα γλυκύτατα σκιουράκια βρίσκονται το εθνικό στάδιο της Σόφιας «Vasil Levski» και το γήπεδο της ΤΣΣΚΑ Σόφιας. Σε εμάς τους Αθηναίους που μας έχει λείψει η καθημερινή επαφή με την φύση το πάρκο δίνει μια καλή ευκαιρία ξεκούρασης και αναζωογόνησης. Κάτσαμε αρκετή ώρα σε ένα παγκάκι του πάρκου και παρατηρούσαμε το περιβάλλον, ξεκουράσαμε και τα πόδια μας και σχεδιάσαμε τις επόμενες μας κινήσεις για το υπόλοιπο της τελευταίας μας μέρας στην Σόφια. Αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τα δυο γήπεδα της περιοχής και μετά να κάνουμε την βόλτα μας στα πέριξ μέχρι να έρθει η ώρα για το μεσημεριανό μας.
Στο στάδιο «Vasil Levski» δεν καταφέραμε να μπούμε αλλά στο γήπεδο της ΤΣΣΚΑ δεν βρήκαμε κανένα εμπόδιο και έτσι προχωρήσαμε με την εξερεύνηση μας. Αν μου έλεγε κάποιος πως με το που περάσαμε την απεριποίητη είσοδο του γηπέδου μεταφερθήκαμε στην δεκαετία του ’80,θα τον πίστευα. Το γήπεδο θέλει οπωσδήποτε δουλειά για να φτάσει τα σημερινά δεδομένα. Βγάλαμε λίγες φωτογραφίες επάνω στο γρασίδι και αποχωρήσαμε.
Είχαμε πολύ ώρα να «σκοτώσουμε» μέχρι να φάμε τον μεσημεριανό μας για αυτό αποφασίσαμε να πάρουμε το τραμ, ένα οποιοδήποτε συρμό, για να αξιοποιήσουμε τα εισιτήρια που είχαμε αγοράσει εχθές. Ήταν τελικά σωστή η απόφαση μας γιατί το τραμ μας πήγε από μια εξαίρετη διαδρομή μέσα από το πάρκο και νιώθαμε λες και βρισκόμασταν μέσα στην καρδιά του δάσους, το χειμώνα με το χιόνι θα ήταν πραγματικά πανέμορφα. Φτάσαμε μέχρι το τέλος της διαδρομής και θαυμάσαμε το βουνό Vitosha το οποίο βλέπαμε για πρώτη φορά από τόσο κοντά. Γυρίσαμε με τον ίδιο συρμό γιατί είχε φτάσει η ώρα να επισκεφτούμε το εστιατόριο που είχαμε επιλέξει. Στην διαδρομή της επιστροφής γνωρίσαμε μια ηλικιωμένη γυναίκα που μας έπιασε την κουβέντα, εκείνη στα Βουλγάρικα εμείς με αγγλικά και ελληνικά προσπαθήσαμε να συνεννοηθούμε και πιστεύω πως τα καταφέραμε καλά. Όταν έχουν οι άνθρωποι διάθεση να συνεννοηθούν όλα γίνονται!
Η διαδρομή μέχρι το ρεστοράν μας ήταν άγνωστη και μας έδωσε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε μια πλευρά της πόλης που δεν είχαμε δει την προηγουμένη μέρα. Είδαμε το πολύ όμορφο κτήριο του πανεπιστήμιου της φυσικής! Παρόλο που η Σόφια έχει πολύ ωραία κτήρια υπάρχουν πολλά στο κέντρο (και στις κοντινές περιοχές) που δείχνουν έντονα σημάδια κακής συντήρησης, η πόλη είναι σε ανάκαμψη στα σίγουρα! Το εστιατόριο ήταν κάπως μακριά εντέλει αλλά αυτό δεν μας πείραξε γιατί είχαμε διαβάσει τα καλύτερα και θέλαμε να το επισκεφτούμε. Το Pod Lipite είναι ένα κλασσικά παραδοσιακό Βουλγάρικο εστιατόριο που βρίσκεται στην οδό Elin Pelin 1 και που από την πρόσοψη του δεν καταλαβαίνεις ότι επρόκειτο για ρεστοράν. Κάτι που αλλάζει όταν μπαίνεις μέσα όπου συναντάς έναν πολύ ζεστό, ήσυχο, και πολύ ελκυστικά διακοσμημένο χώρο. Δεν είχε πολύ κόσμο και αυτοί οι λιγοστοί συνδαιτυμόνες δεν έκαναν καθόλου φασαρία. Καθίσαμε στο τραπέζι μας και ο ευγενικότατος σερβιτόρος μας ρώτησε από που είμαστε και όταν του απαντήσαμε αμέσως μας χαιρέτησε στα ελληνικά. Παραγγείλαμε μια πολέντα με κομματάκια χοιρινό, ένα spread με ντομάτα και κόκκινη πιπεριά και ένα πιάτο με πατάτες , κομμάτια κρέας, κρέμα και πιπεριές. Ήταν νόστιμα εκτός από την πολέντα που δεν την ευχαριστηθήκαμε. Δυστυχώς δεν χορτάσαμε με αυτά τα πιάτα για αυτό παραγγείλαμε και έναν κεφτέ, ναι έναν και μοναδικό! Μετά το φαί περπατήσαμε μέχρι την στάση Vasil Levski και πήραμε το μετρό με προορισμό την στάση Serdika όπου βρισκόταν το ξενοδοχείο μας. Είχαμε στα σχέδια μας ξεκούραση και μετά απογευματινή/βραδινή βόλτα στην πόλη.
Φεύγοντας από το ξενοδοχείο μας ανακαλύψαμε πως έπρεπε να ανταλλάξουμε χρήματα. Αποφασίσαμε να το κάνουμε αργότερα γιατί θέλαμε να επισκεφτούμε τον καθολικό ναό του St Joseph που ήταν δίπλα στο ξενοδοχείο μας αλλά και ένα τοπικό σούπερ μάρκετ για να αγοράσουμε λιχουδιές που βρισκόταν λίγο κάτω. Πρέπει να σας ενημερώσω πως αγόρασα ένα πακετάκι κρουτον με γεύση τζατζίκι και το βρήκα νοστιμότατο! Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να αφήσουμε τα ψώνια μας από το σουπερ μάρκετ και συνεχίσαμε την βόλτα μας. Όταν ήρθε η ώρα να κάνουμε συνάλλαγμα δεν βρίσκαμε κανένα ανταλλακτήριο κοντά μας και χαθήκαμε ψάχνοντας τον σωστό δρόμο για αυτό αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω από εκεί που ήρθαμε και να κατευθυνθούμε προς την Vitosha. Στην παραμονή μας στην Σόφια περάσαμε κάμποσες φορές από το θέατρο Ιβαν Βαζοφ, μπορώ να πω πως είναι το σημείο της Σόφιας που είδαμε περισσότερο. Ο χρόνος μας πίεζε γιατί έκλειναν στις 8 και δεν είχαμε περιθώριο για να κάνουμε άσκοπες βόλτες, βρήκαμε το ανταλλακτήριο που μας έδινε την καλύτερη ισοτιμία και κάναμε την συναλλαγή μας. Αν και πρέπει να πω πως μου φάνηκε κάπως… περίεργο το ανταλλακτήριο. Ήταν το μοναδικό με τέτοια ούρα και δεν μου έδωσε και απόδειξη. όμως δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα με τα χρήματα που μου έδωσαν! Με χρήματα στις τσέπες μας κάναμε πιο ήρεμοι την βόλτα μας στην Vitosha· ολοκληρώσαμε τις αγορές μας σε ένα μαγαζί γεμάτο με προϊόντα με το παραδοσιακό τριαντάφυλλο και γεμίσαμε τον μυαλό μας με εικόνες από τον περίφημο αυτόν δρόμο.
Για φαί επιλέξαμε ένα από τα πιο «διάσημα» εστιατόρια που βρήκαμε όταν κάναμε έρευνα για το ταξίδι μας. Το εστιατόριο βρίσκεται στην 75, Kozloduy st και ο πλησιέστερος σταθμός του μετρό είναι ο Lavov Most. Απέξω βρίσκεται η γέφυρα των Λεόντων. Αυτή και η γέφυρα των αετών οριοθετούσαν τα σύνορα της πόλης, αυτή μου άρεσε πιο πολύ από των αετών. Ήταν πιο εντυπωσιακή. Η περιοχή μας θύμισε μερικές γειτονιές της Βουδαπέστης, όπως φαίνονταν το βράδυ. Η απόσταση από το μετρό μέχρι το εστιατόριο δεν ήταν μεγάλη αλλά χαθήκαμε και ζητήσαμε βοήθεια από δυο πολύ συμπαθείς ανθρώπους που ενώ δεν γνώριζαν αγγλικά, μας βοήθησαν με το παραπάνω. Το Hadjidraganovite kashti κινείτε στο ίδιο ύφος με τα προηγούμενα εστιατόρια που επισκεφτήκαμε. Παραδοσιακό με την διακόσμηση που βρίσκει κανείς σε όλα τα τουριστικά εστιατόρια. Ήταν κατάμεστο από πελάτες αν και ο χώρος του ήταν αρκετά μεγάλος. Μας έβαλαν να καθίσουμε σε ένα τεράστιο ξύλινο στρογγυλό τραπέζι όπου από πάνω του είχε μια παραδοσιακή καμινάδα, πολύ μας άρεσε! Παραγγείλαμε μια ποικιλία διαφόρων spread μαζί με φρυγανισμένο ψωμί, που την βρήκα εξαιρετική και με ενδιαφέροντες συνδυασμούς γεύσεων, και μια ποικιλία κρεατικών περασμένα σε σούβλα. Ήταν πολύ καλό το γεύμα μας, φάγαμε του σκασμού. Περάσαμε ευχάριστα το τελευταίο μας βράδυ στην Βουλγαρία και προχωρώντας προς το μετρό προσπαθήσαμε να μαζέψουμε όσες περισσότερες αναμνήσεις μπορούσαμε. Σε λίγες μοναχά ώρες θα ερχόταν το ταξί για να μας μεταφέρει στο αεροδρόμιο.
Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 4 ακριβώς, σε μισή ωρίτσα θα ερχόταν ο ταξιτζής και εμείς σκουντουφλάγαμε από την νύστα! Η διαδρομή μέχρι τον αερολιμένα ήταν μελαγχολική..
Η Σόφια είναι ένας πολύ οικονομικός προορισμός για ένα διήμερο/τριήμερο που έχει να σου προσφέρει αρκετά να δεις αλλά με την ησυχία σου, χωρίς να ξεποδαριαστείς για να τα επισκεφτείς. Αν κάποιος αναζητάει ένα ταξίδι για να χαλαρώσει με έναν φίλο/φίλη ή τον/την σύντροφο του , τότε την συνιστώ ανεπιφύλαχτα.
Georgia86
Member
- Μηνύματα
- 195
- Likes
- 1.455
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Φτιάξαμε και ένα βιντεάκι για το ταξίδι μας στην Σόφια.
Αγγελική Μεσσάρη
Member
- Μηνύματα
- 9
- Likes
- 19
Πολύ ωραία αφήγηση , σε συνδυασμό με τις πανέμορφες φωτογραφίες και το καλοστημένο video , αισθάνθηκα νοερά να ζω την περιήγηση στη πόλη της Σόφιας.
Sassenach77
Member
- Μηνύματα
- 8.114
- Likes
- 24.278
- Επόμενο Ταξίδι
- Ελλάδα
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γη του Πυρός
Το πιο ωραίο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου!!! Ταξίδια και βιβλία.-
Well done
Georgia86
Member
- Μηνύματα
- 195
- Likes
- 1.455
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Thank you! Αγαπώ και τα δυο με πάθος!Το πιο ωραίο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου!!! Ταξίδια και βιβλία.-
Well done
chris7
Member
- Μηνύματα
- 3.275
- Likes
- 28.361
- Επόμενο Ταξίδι
- Λουξεμβούργο
- Ταξίδι-Όνειρο
- Καναδάς
Πολύ ωραίο και το βίντεο.
Εκπομπές Travelstories
