Φινλανδία Η δική μου Φινλανδία..

zaniko

Member
Μηνύματα
117
Likes
26
Επόμενο Ταξίδι
Ντουμπρόβνικ
Ονειρεμένο Ταξίδι
Νοτια Αμερικη-Ανδεις

Αχ, αχ! Πως με κεντρίσατε με τις ιστορίες σας για τη Φινλανδία κι οι τρεις σας! Ο πάντα «πλούσιος» dimosf, ο νεανικός grigrisvglκαι ο τσαντισμένος άτυχος trelokefalonitis!.. Έπεσε και το φονικό, που τα βαρειά συναισθήματα με φέρανε συνειρμικά σε στιγμές απίστευτης απομόνωσης στο Koli…
Για μένα πάντως η Φινλανδία είναι κάτι σαν τον πρώτο μεγάλο Ερωτα!!
Το Ιούλιο του 1973 την πρωτογνώρισα κι άσβυστη κρυφόκαιγε μέσα μου ως το 2002 που την ξανασυνάντησα και τη χόρτασα. Σαν τον «ερωτα στα χρόνια της χολέρας» ένα πράμα..

Πράξη 1η : 1 -31/7/1973 («..οι Φιλανδοί αγαπούν την Ελλάδα» έφη Dimosf!)

Αργοπεθαίνουσας λοιπόν της Δικτατορίας, Ιούλιο του ’73, παίρνω εγώ φοιτητική ανταλλαγή για το Turku της Φινλαδίας. Μαζευτήκαμε εκεί καμιά 15αριά ξενάκια απ όλο τον κόσμο: 2 από Αγγλία, 2 Ελλάδα, 2 Τσεχία, 1 πολωνέζα, 1 ιάπωνας κλπ. Το πρώτο κιόλας βράδυ, λοιπόν, που φτάνουμε στο φοιτητικό οίκο Iskeri, μας υποδέχονται οι ντόπιοι φοιτητές με wellcomingparty. Καλωσορίσματα, «καναπεδάκια» και χυμοί, «από πού είσαι», «τι έτος είσαι», τέτοια. Μέχρι που νοιώθω ένα άγγιγμα στον ώμο και βλέπω γυρίζοντας ένα ξανθό κορίτσι που με ρωτάει συνωμοτικά: «απ την Ελλάδα δεν είσαι; Θέλεις να έρθεις εδώ πλάϊ να τα πούμε με ησυχία;». Δεκαέξι λαίμαργα μάτια, σε ένα μικρότερο χώρο της λέσχης, με ανέκριναν αχόρταγα για το πώς είναι η Δικτατορία, πώς αντιδρούμε εμείς, πώς διασκεδάζουμε στην Ελλάδα, πώς τρώμε, πώς ερωτευόμαστε, πώς, πώς,… το κλίμα, ο ήλιος… οι παραλίες, πώς νοιώθουμε με τέτοια αρχαία κληρονομιά, πώς με τέτοια μουσική!........ Κι εκεί σταματήσανε τα πώς και τα γιατί και μίλησε ο θαυμαστός συνδετικός κρίκος μας: ηταν όλοι λάτρεις του Θεοδωράκη και του Χατζηδάκη! ο καθένας ανέσυρε κι από ένα μουσικό όργανο από τη θήκη του και με χρίσανε σολίστ-φωνή της ελληνοφινλανδικής μυσταγωγίας. Αυτό που λατρέψανε ήταν το Μινόρε της Αυγής, που ούτε θυμάμαι πόσες φορές το ξανάπα, για να του προσαρμόσουνε τα σωστά ακόρντα!..

Αυτή ήταν η αρχή του μήνα της ανταλλαγής μου, μαζί και μιας φιλίας με την Eiraκυρίως (το ξανθό κορίτσι παραπάνω), που κρατάει 35 χρόνια (!!) και πέρασε στα παιδιά μας, με facebookκι έτσι.
Ο υπόλοιπος μήνας ήταν μέλι! :cool: Θερμοκρασίες μεταξύ 22 και 32 βαθμών (μόνο 2 μέρες κράτησε ο καύσωνας των 32!). Ηλιόλουστες οι μισές τουλάχιστον μέρες, λευκές οι νύχτες (ένα βαθυ μπλέ, ήπιο σκοτείνιασμα μεταξύ 2 και 4πμ, οπότε ρόδιζε πάλι η καινούργια μέρα). Πλούσια καταπράσινη η φύση γύρω, ξεφάντωμα αρκετά βράδια στη discoτης φοιτητούπολης με άγριο χορό και μπυροποσία (τότε δεν είχε κάνει ακόμα την εισβολή της η βότκα που περιγράφει ο grigrisvgl). Kάθε 2η μέρα είχε sisco-disco που σήμαινε οτι τα κορίτσια σηκώνουν τα αγόρια για χορό! Ουάου! :bleh: Η καλύτερή μου! Χόρευα με τους καλύτερους χορευτές, γιατί με την ευκαιρία, λατρεύω το χορό! Δεν ίσχυαν εκεί περιορισμοί «παρέας» όπως σε μας. Σε σήκωνε ή σήκωνες όποιον έκανες κέφι, απ όλη τη Disco. Κι όσο εγώ ξεσκιζόμουνα σε ρεσιτάλ χορού, τόσο ο Στράτος (ο άλλος Ελληνας των ανταλλαγών) διάλεγε φιδίσια βόρεια κορμιά με χρυσούς καταρράκτες στους ώμους!… Πουσαι ρε Στράτο!..

Τα υπόλοιπα βράδια (τρόπος του λέγειν, με τόσο φώς) είχαν περάσει με εκδρομούλες σε κοντινές λίμνες (έχει 60 000 η Φινλανδία, μην ξεχνιόμαστε!!), σάουνα στα ξύλινα μικρούλια παραλίμνια «καταφύγια», βουτιές όταν καιγόμαστε στα θολά νερά με τους βαλτώδεις πυθμένες και κλείσιμο με φαγοπότι και ζωντανη μουσική (κιθάρα ο Matti, φλάουτο η Eira, βιολί ο Ilka, τραγούδι εγώ και διάφοροι.. gueststars). Μου τρέχουν τα σάλια όταν θυμάμαι τα ρόδινα λουκάνικα (τη makkara) που ψήναμε στη φωτιά στερεωμένα σε μακρυές πηρούνες.

Τα πρωινά «δουλεύαμε» σαν εσωτερικοί βοηθοί στα τμήματα που είχε επιλέξει ο καθένας μας. Εγώ, στο παιδιατρικό χρονίων παθήσεων (ακόμα δεν υπάρχει αντίστοιχο σε μας, ας ελπίσουμε επειδή δεν έχουμε τόσες πολλές χρόνιες παθήσεις σε παιδιά(;) ή επειδή μετά την οξεία φάση, νοσηλεύονται…κατ’ οίκον). Ολόκληρο το κρατικό νοσοκομείο είχε την άπλα και τη λάμψη του δικού μας Χίλτον. Ειδικά το τμήμα που ανήκα όμως, είχε το χρώμα παιδικού σταθμού. Οι νοσηλεύτριες ήταν περισσότερες από τα παιδάκια, που έμεναν σαν σε κατασκήνωση, χωρίς γονείς κοντά τους. Επίσκεψη γονέων είχαν 3 φορές την εβδομάδα, μερικές ώρες το απόγευμα! Αδιανόητο για μας, 35 χρόνια μετα, ε;;;
Τα φαγητά μας ήταν ψάρι με ψάρι και τάρανδος με ελάφι, σε διάφορες παραλλαγές, ενδιαφέρουσες όμως και πολύπλοκες. Εκεί ας πούμε για πρώτη φορά δοκίμασα πίττα ψαριού με κόκκινα γλυκόξυνα μικροσκοπικά μπαλάκια (είδος βατόμουρου)!
Για τους έρωτες δε θα μιλήσω, μην εισβάλλουν δαιμόνια και στον σύντροφο τώρα στα γερ… τώρα στην ώριμη ηλικία!

Πράξη 2η: 14/6 - 5/7/2002 (οι Ελληνες αγαπούν τη Φινλανδία;!)

14 Ιουνίου, υπό βροχή, καβαλάμε με το σύντοφο μου το νοικιασμένο χρυσό Saxo και ξεκινάμε από το αεροδρόμιο του Helsinki για TurkuParainen.
Το χρονομερίδιό μας (timesharing), την πρώτη εβδομάδα, είναι στο συγκρότημα AiristoClub. Το αγαπήσαμε με την πρώτη!: ξύλινα χαριτωμένα σπιτάκια, φυτεμένα στο χώμα με πασσάλους «αλά χωριό-Ποπάυ», αυτόνομα, σκορπισμένα ημικυκλικά μέσα στο δάσος που ήταν σα συνέχεια της αμμουδιάς ενός μικρού κολπίσκου. Κατά μήκος του ενός μπράτσου του όρμου υπήρχαν προβλήτες με κάθε είδους σκαφάκια, το άλλο μπράτσο ήταν κατάφυτος λοφίσκος γεμάτος ιδιωτικές ξύλινες παραθεριστικές κατοικίες και αθλοπαιδιές του δάσους – σχοινιά αναρρίχησης, τοξοβολίες, βελάκια, περίεργες ξύλινες κατασκευές και μια ..ινδική δερμάτινη σκηνή με κεντρική εστία για μπάρμπεκιου και κουρελούδες γύρω, απίθανη! Στην κεντρική αμμουδιά του κολπίσκου υπήρχε το εστιατόριο και φυσικά.. τι άλλο;.. σάουνες. 3 σάουνες, που λίγες ήταν, έτσι συχνά που τις χρησιμοποιούν. Α! Φυσικά και μέσα στο κάθε σπιτάκι του συγκροτήματος υπήρχε σάουνα!!!

Μπροστά στο Turku, που είναι στο νοτιοδυτικό άκρο της Φ. εκτείνεται το περίφημο Αrchipelago («έχει δύσκολο όνομα», μου έγραφε η φίλη μου η Eira, που λύθηκε στο γέλιο όταν της είπα ότι εμείς ευκολότατα λέμε «αρχιπέλαγος», αφού είναι ελληνική λέξη!). Το Αρχιπέλαγος λοιπόν, περιλαμβάνει άπειρα νησάκια διαφόρων διαστάσεων, κατάφυτα, συνδεόμενα μεταξύ τους με.. σχεδία-φέρρυ, δωρεάν. Είναι σαν πλωτή συνέχεια του δρόμου, δύο τέτοια ferries σε κάθε διαδρομή, που το ένα πάει, το άλλο έρχεται. Ο γύρος του αρχιπελάγους μετράει 250 χλμ, με συνεχείς εναλλαγές δρόμου - γέφυρας – σχεδίας - φέρρυ από νησάκι σε νησάκι. Συνολικά μετρήσαμε 12 γέφυρες και 8 φέρρυς! Ανάμεσα στα νησάκια που κινείται κανείς με το αυτοκίνητο, υπάρχουν πλήθος μικρότερα, φουντωτές πράσινες τούφες με βράχινο δακτύλιο που επιπλέουν. Ο ανοιχτός ορίζοντας, το δικό μας απέραντο γαλάζιο, είναι κάτι παντελώς άγνωστο στους φινλανδούς!

Στα χωριουδάκια των νησιών, τα πολύχρωμα ξύλινα σπιτάκια (σα λυόμενα μοιάζουν για μας) έσπαγαν τη μονοτονία του πράσινου. Στις κεντρικές πλατείες υπήρχαν υπαίθριες αγορές με εκλεκτά, δικής τους παραγωγής ή παρασκευής εδέσματα, κυρίως ψαρικά, ψωμιά, πίττες, φράουλες και φρέσκος αρακάς (τον τρώνε σαν πασατέμπο). Αγοράζαμε θυμάμαι savukalaa (καπνιστά ψάρια) που ήταν μια πρωτόγνωρη για μας, θεσπέσια γευστική απόλαυση!

Κοντά στο Turkuο τουριστικός οδηγός μας πρότεινε την πόλη Naantali. Και δεν είχε άδικο. Παραμυθένιο παραθαλάσσιο μέρος, με πανέμορφα, ξύλινα φυσικα.., σπιτάκια, στολισμένα με ξυλόγλυπτα σαν τα Γιαλιά της Κωνσταντινούπολης, γεμάτα λουλούδια και χρώματα! Μια και ψιλόβρεχε, ο περιηγητικός ενθουσιασμός μας εκτονώθηκε με το τουριστικό τραινάκι. Στο απέναντι νησάκι που συνδέεται με πλωτή γέφυρα, ατέλειωτες ορδές πιτσιρικάδων χαιρόταν την παιδούπολη αλα Disneyland.

Toίδιο το Turkuείναι μια σύγχρονη, ψιλοαδιάφορη πόλη, με μερικές ενδιαφέρουσες πινελιές, όπως ο εντυπωσιακός ορθόδοξος ναός και η κλειστή αγορά πλάϊ του. Μας ξενάγησε η Kaisu, η 82χρονη μαμά της Eira, σκέτη καμικάζι ντράϊβερ, που τελικά μας απόθεσε σώους στο ωραιότατο αρχοντικό της σπίτι. Με μοναδική θέα στη θάλασσα, τις μαρίνες και τη γέφυρα του ποταμού Άουρα και με ατμόσφαιρα εγκάρδιας ζεστασιάς..
Το βράδυ μας στο Turku γέμισε – ξεχείλισε πρέπει να πώ – με μια μινι κρουαζιέρα με το ατμόπλοιο Ukkopekka, από τις εκβολές του Άουρα μέχρι ένα κοντινό ακατοίκητο νησάκι του Αρχιπελάγους. Ορεκτικά με ενδιαφέρουσες ψαροκατασκευές, καθώς το πλοίο κυλούσε ήρεμα ανάμεσα στα νησάκια-πλωτά δασάκια μέχρι τον τελικό προορισμό μας, στο παλιό σπίτι του φαροφύλακα. Τώρα το συντηρούσε ο μοναδικός κάτοικος του νησιού, ένας μοναχικός ψαράς, που είχε ετοιμάσει και το δείπνο μας: καπνιστά ψάρια, τι άλλο;;; Διάφορα ψάρια, αλλά και με διάφορους τρόπους καπνίσματος(!!), που είχε γίνει επί τόπου, στους ειδικούς «φούρνους». Φαγοπότι λοιπόν, αραχτοί πάνω στα βραχάκια ή στους ξύλινους πάγκους που ήταν σπαρμένοι εδώ κι εκεί, με υπόκρουση φινλανδική liveμουσική. Στο γυρισμό εκείνης της κρουαζιέρας, κατά τα μεσάνυχτα, απολαύσαμε το πιο πύρινο και διαρκές «ηλιοβασίλεμα» που ποτέ δεν ολοκληρώνεται!!..

22 Ιουνίου. Αρχή της 2ης εβδομάδας timesharing, στο Koli.
.................συνεχίζεται............:rolleyes:
 

Attachments

Last edited by a moderator:

dimosf

Member
Μηνύματα
2.302
Likes
5.882
Ονειρεμένο Ταξίδι
ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Άλλη μια υπέροχη αφήγηση! Αν και δεν "έζησα" τέτοιες στιγμές και τέτοια εποχή τη Φιλανδία μια γλυκιά, γνωστή γεύση με πλημμυρίζει. Νάσαι καλά! Συνέχισε!!!
 

zaniko

Member
Μηνύματα
117
Likes
26
Επόμενο Ταξίδι
Ντουμπρόβνικ
Ονειρεμένο Ταξίδι
Νοτια Αμερικη-Ανδεις
Με συγκινείς! Το ΣΚ είναι κοντά κι ελπίζω να μη χρειαστεί να επιδείξω το νοικοκυρίστικό μου πρόσωπο. Δε θα βρεθεί λίγος χρόνος για αφηγηματική ρέμβη; που θα πάει;!;;)
 

vagantos

Member
Μηνύματα
2.030
Likes
1.610
Επόμενο Ταξίδι
Θιβέτ, K.Aμερική ή Αφρική
Ονειρεμένο Ταξίδι
στου Ν.Καββαδία τα μέρη
Ωραία και πρωτότυπη η αφήγηση δυο ταξιδιών που τα χωρίζει μια 30 ετία.
Καλά ειχε φοιτητικές ανταλλαγές το 73;
Εμείς το 83, στραβωμάρα είχαμε και δεν πήραμε χαμπάρι;
 

zaniko

Member
Μηνύματα
117
Likes
26
Επόμενο Ταξίδι
Ντουμπρόβνικ
Ονειρεμένο Ταξίδι
Νοτια Αμερικη-Ανδεις
Ωραία και πρωτότυπη η αφήγηση δυο ταξιδιών που τα χωρίζει μια 30 ετία.
Καλά ειχε φοιτητικές ανταλλαγές το 73;
Εμείς το 83, στραβωμάρα είχαμε και δεν πήραμε χαμπάρι;
Από το πρώτο έτος είχα σταμπάρει τις ανακοινώσεις και ξερογλυφόμουνα, αλλά δικαίωμα είχαμε μετά το τρίτο. Στη Γερμανία το '75 μας.. πληρώσανε κιόλας (καμμιά 100 ευρώ, έτσι για την τιμή των όπλων!)!
Σε πλήγωσα, ε; Συγγνώμην μωρέ!..:(
 

dimosf

Member
Μηνύματα
2.302
Likes
5.882
Ονειρεμένο Ταξίδι
ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Απίστευτο πάντως για εκείνα τα χρόνια. Εγώ το 74 που μπήκα στο Παν/μιο στην Πάτρα στεγνά πράγματα. ΤΙΠΟΤΑ!!!!!
 

vagantos

Member
Μηνύματα
2.030
Likes
1.610
Επόμενο Ταξίδι
Θιβέτ, K.Aμερική ή Αφρική
Ονειρεμένο Ταξίδι
στου Ν.Καββαδία τα μέρη
Από το πρώτο έτος είχα σταμπάρει τις ανακοινώσεις και ξερογλυφόμουνα, αλλά δικαίωμα είχαμε μετά το τρίτο. Στη Γερμανία το '75 μας.. πληρώσανε κιόλας (καμμιά 100 ευρώ, έτσι για την τιμή των όπλων!)!
Σε πλήγωσα, ε; Συγγνώμην μωρέ!..:(
Με κομμάτιασες και μου ΄ριξες κι αλάτι από πάνω.:haha:
Στη σχολή μας πάντως δεν υπήρχε χώρος για τέτοιες ανακοινώσεις.
Οι τοίχοι είχαν μόνο αφίσες παρατάξεων και κομμάτων.
 

ΕΡΣΗ

Member
Μηνύματα
6.454
Likes
2.529
Επόμενο Ταξίδι
Βερολίνο (ξανά!)
Ονειρεμένο Ταξίδι
Λάος, Βιετνάμ, Καμπότζη
Εμ ειδες; Επι χουντας οι τοιχοι ηταν καθαροι και φαινοντουσαν οι ανακοινωσεις και πηγαινε ο κοσμος φοιτητικες ανταλλαγες. Μετα το 1983 επι ΠΑΣΟΚ ηρθαν οι αφισες και χαθηκαν οι ευκαιρειες:D:bleh::haha:
 

StellAnna

Member
Μηνύματα
921
Likes
362
Επόμενο Ταξίδι
Αίγυπτος επιτέλους!!!!!!!
Ονειρεμένο Ταξίδι
Μποτσουάνα? Γιατί όχι?
Εγώ πάντως το 74 στη Νομική Αθήνας, μόνο αφίσσες έβλεπα
Ούτε μία ανακοίνωση δεν υπήρχε
 

zaniko

Member
Μηνύματα
117
Likes
26
Επόμενο Ταξίδι
Ντουμπρόβνικ
Ονειρεμένο Ταξίδι
Νοτια Αμερικη-Ανδεις
Εεετσι μικρά μου! Μέχρι το '74 είχαμε καθαρούς τοίχους (καμμιά ξώφαλτση από δακρυγόνο τη στοκάρεις, δεν είναι τίποτα), ωρρραία συγγράμματα καθηγητών στο "γύψο", εμείς στο Γουδί είχαμε και τα τανκς κοντά και η τάξις ετηρείτο:mad:. Αλλωστε στην ιατρική ήμασταν γενικά ήσυχα παιδιά, μόνο μια καθιστική διαμαρτυρία για τους συμφοιτητές μας που τους πήρανε φαντάρους εξελίχτηκε κομματάκι βίαια...
Πάντως οι ανταλλαγές στη σχολή μας ήτανε παλιό καθεστώς που απλά δεν το έθιξε η..."επανάστασις" :)mad:). Κι ευτυχώς κανείς δεν φαίνεται να ασχολήθηκε με τον οικογενειακό μου φάκελλο
, που θα μου στερούσε τη δική μου Φινλανδία......
 

vagantos

Member
Μηνύματα
2.030
Likes
1.610
Επόμενο Ταξίδι
Θιβέτ, K.Aμερική ή Αφρική
Ονειρεμένο Ταξίδι
στου Ν.Καββαδία τα μέρη
H ψαροφαγία ήταν η πιο ενδιαφέρουσα γαστριμαργική απόλαυση στη Φινλανδία.
Και πρόχειρα ( σε εμπορικά κέντρα και την Kauppatori) αλλά και στο Ελσίνκι στο Konstan Moija περιοχή Hietalahdenkattu ( το συστηνουν οι τουριστικοι οδηγοι, μπουφες 18.5 ?, οχι ακριβά για εκεί)
Κατά τα άλλα τα τρόφιμα πλην γαλακτοκομικών και το φαγητό εξω ήταν πανάκριβα (Στα φαστφουντάδικα ειχε σαντουιτς από 6 μέχρι 25!! ?)
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.109
Μηνύματα
880.574
Μέλη
38.837
Νεότερο μέλος
koliswa

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom