Τα νιάτα τα χουμε, η εμπειρία οκ θα έρθει, το χρήμα που θα το βρούμε δεν ξέρω...Σιγά τα κυβικά μου! Εκτός και το πας βάσει ηλικίας οπότε θα γίνουμε μπίλιες
Λοιπόν, πέρα από πλάκα, το Α και το Ω είναι το πόσο τραβάει η ψυχή σου. Όλα να υπόλοιπα έρχονται με τον καιρό, και σεις τα νιάτα έχετε ευτυχώς μπόλικο μπροστά σας.
Φίλε @panlek30 θα το πω έτσι ακριβώς όπως το νοιώθω και το έχω ζήσει στην πράξη: άμα έχεις νιάτα και καλή φυσική κατάσταση, χρειάζεσαι ελάχιστο χρήμα για να ταξιδέψεις. Στους δρόμους του κόσμου, θα βρεις ανθρώπους που ταξιδεύουν με οτοστοπ, σε καρότσες φορτηγών, με ποδήλατο, ακόμα και με τα πόδια. Που κοιμούνται με couchsurfing, σε χόστελ της πλάκας, με αντίσκηνο, σε αχυρώνες, με υπνόσακκο, χύμα στο κύμα. Που τρώνε street food ή μαγειρεύουν μόνοι τους για μήνες. Που κάνουν πότε πότε μεροκάματα καθ' οδόν. Ψυχή χρειάζεται. Και φαντασία. Και πάνω απ' όλα πάθος για το ταξίδιΤα νιάτα τα χουμε, η εμπειρία οκ θα έρθει, το χρήμα που θα το βρούμε δεν ξέρω...
Αν έρθει πάντως όταν δε θα χουμε τα νιάτα, μάλλον την πατήσαμε!!!
@Marios_Gr Εννοείται ότι όλα τα γούστα είναι σεβαστά. Εξάλλου κανένας δεν μπορεί να πείσει κανέναν να του αρέσει κάτι που δεν του ταιριάζει, όσα επιχειρήματα και να αναπτύξει. Στα γούστα δεν χωράει λογική, παρά μόνο αίσθηση και συναίσθημα. Από την πλευρά μου λοιπόν, σ' αυτό το περιβάλλον που εσύ αποκαλείς μονότονο, εγώ είδα την πιο απίσκευτη φυσική ποικιλία: παγετώνες και παγόβουνα, θερμικά πεδία και γκέιζερ, σχηματισμούς λάβας, κρατήρες και ηφαιστιακή έρημο, γκρεμνά με πουλιά, κοπάδια από τάρανδους, άγριες παραλίες μαύρης άμμου, βράχινα γλυπτά, ξεσαλωμένα κύματα, γαλήνια φιορδ-καθρέφτες, πράσινα λειβάδια, πολύχρωμα βουνά, ορμητικά ποτάμια και καταρράκτες σε ο,τι παραλλαγή μπορεί να βάλει ανθρώπου νους . Πόσα παραπάνω να ζητήσει κανείς;
Θα ειμαι 100% ειλικρινής μαζί σου. Παρά το γεγονός οτι λατρεύω τα ταξίδια, έτσι όπως το περιγράφεις, δεν ταξίδευα ούτε στα 18. Δεν με ενδιεφερε ποτέ να μένω σε λουξ αλλα ήθελα καποια βασικά πράγματα. Όπως δεν θα έκανα π.χ ποτέ οτοστοπ (λόγω ανασφάλειας). Θαυμάζω όμως τους ανθρώπους που το κάνουν. Η αδερφή μου ας πούμε στα 22 της, παιρνει την σκηνή της, 300€ και παει 1 μήνα στα νησιά. Εγώ τόσα θέλω για 3-4 μέρες.Φίλε @panlek30 θα το πω έτσι ακριβώς όπως το νοιώθω και το έχω ζήσει στην πράξη: άμα έχεις νιάτα και καλή φυσική κατάσταση, χρειάζεσαι ελάχιστο χρήμα για να ταξιδέψεις. Στους δρόμους του κόσμου, θα βρεις ανθρώπους που ταξιδεύουν με οτοστοπ, σε καρότσες φορτηγών, με ποδήλατο, ακόμα και με τα πόδια. Που κοιμούνται με couchsurfing, σε χόστελ της πλάκας, με αντίσκηνο, σε αχυρώνες, με υπνόσακκο, χύμα στο κύμα. Που τρώνε street food ή μαγειρεύουν μόνοι τους για μήνες. Που κάνουν πότε πότε μεροκάματα καθ' οδόν. Ψυχή χρειάζεται. Και φαντασία. Και πάνω απ' όλα πάθος για το ταξίδι
Υ.Γ. Όσο για τα λεφτά, να παρακαλάς να διαθέτεις κάποια λίγα όταν πια δεν έχεις νιάτα αλλά αρθριτικά
Κατανοητό, και απολύτως σεβαστό. Το ζητούμενο εξάλλου είναι να νοιώθουμε και να περνάμε όμορφα, και ουδείς αρμοδιότερος για το "πώς" από τον καθένα για τον εαυτό τουΓια να το κλείσω πάντως, καταλαβαίνω πως το λες αλλά μάλλον δεν είμαστε αυτής της φιλοσοφίας. Ταξιδεύουμε, θέλουμε να ταξιδεύουμε, δεν μας ενδιαφέρει αν το hotel ειναι 5*,3* ή μισό αστέρι αλλά δυσκολευόμαστε να βγούμε απο την safe zone!
Δεν συμφωνώ ως προς την ομοιομορφία του τοπίου σε οτι αφορά την Ισλανδία αλλά το τι κάνει "κλικ" στον καθένα είναι εντελώς προσωπικό οπότε οκ! Διαφωνώ όμως κάθετα με την λογική του ποιος θα 'μενε μόνιμα...
Δεν επικαλέστηκα το επιχείρημα της μόνιμης διαμονής για το θέμα της επιλογής προορισμού. Υπάρχει μεγάλη γκάμα κριτηρίων για το που επιλέγει κάποιος να ταξιδέψει, μέχρι και ο σεξοτουρισμός. Το ανέφερα προς επίρρωση του πόσο μονότονο και μη φιλικό είναι το τοπίο της χώρας.
Άλλος ο βορράς της Ισλανδίας, άλλος της Νορβηγίας και άλλος της Αλάσκας.
Δε συνενοούμαστε! Αλλά και τι έγινε? Υγεία!
Eγώ συνεννοήθηκα πάντως. Φυσικά η παρανάγνωση είναι όντως ένα πρόβλημα.Δε συνενοούμαστε! Αλλά και τι έγινε? Υγεία!
Τέλεια! Είμαστε όλοι happy τότε!
