Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Πληροφορίες για την Καμπότζη 1)][B]Βασικά στοιχεία:[/B
- Κεφάλαιο 3ο (Πληροφορίες για την Καμπότζη 2)][B]Πως να πάτε[/B
- Κεφάλαιο 4ο (Πληροφορίες για την Καμπότζη 3)][B]Κίνδυνοι, ενοχλήσεις[/B
- Κεφάλαιο 5ο (Ταϊλάνδη - Καμπότζη: Ταξίδι στο χρόνο)]Στην Καμπότζη βρέθηκα τον Σεπτέμβρη με Οκτώβρη του 2007, εν μέσω εκτεταμένης επίσκεψης στην νοτιοανατολική Ασία. Έμεινα συνολικά 3 εβδομάδες, χρόνο περισσότερο από αυτόν που αφιερώνει ο μέσος επισκέπτης στην χώρα (συνήθως 3-10 μέρες) και επισκέφτηκα αρκετά μέρη. Λόγω του ότι έπεσα στην περίοδο των μουσσώνων, δεν κατάφερα να επισκεφτώ κάποιες απομακρυσμένες τοποθεσίες μιας και οι δρόμοι ήταν απροσπέλαστοι. Στο παρακάτω κείμενο θα προσπαθήσω παράλληλα με την ταξιδιωτική μου ιστορία να δώσω και αρκετές πρακτικές πληροφορίες για τον μελλοντικό επισκέπτη. [CENTER
- Κεφάλαιο 6ο (Πρώτη γεύση Καμπότζης)]Από τα σύνορα ως το [B]Pailin[/B
- Κεφάλαιο 7ο]Δεύτερη μέρα στην Καμπότζη και στην πόλη Battambang. Η [B]Battambang[/B
- Κεφάλαιο 8ο (Siem Reap)]Όπως ανέφερα και προηγουμένως, η [B]Siem Reap[/B] είναι η έδρα για τους επισκέπτες του [B]Angkor[/B]. Το Angkor είναι το νούμερο 1 αξιοθέατο της χώρας και αρκετός κόσμος έρχεται στην Καμπότζη μόνο για να επισκεφτεί αυτό, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει τουρίστας ή ταξιδιώτης που να μην περνάει από εδώ. Αυτό κάνει φυσικά την Siem Reap την πιο τουριστική πόλη της χώρας. Με εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο, η τουριστική υποδομή έχει αναπτυχθεί δυσανάλογα σε σχέση με τις υπόλοιπες πόλεις. Το κέντρο είναι η περιοχή γύρω από την παλιά αγορά ([B]Psar Chaa[/B
- Κεφάλαιο 9ο (Πληροφορίες για το Angkor)
- Κεφάλαιο 10ο (Στους ναούς του Angkor Ι)
- Κεφάλαιο 11ο (Angkor II - Angkor Thom)
- Κεφάλαιο 12ο (Angkor III)][B]Preah Khan[/B
- Κεφάλαιο 13ο (Εγώ το αξιοθέατο – Angkor IV)]Έχω ανέβει λοιπόν και εγώ στο [B]Phnoom Bakheng[/B
Περιτριγυρισμένο από τάφρο πλάτους 100μέτρων και τείχη ύψους 8 μέτρων, το Angkor Thom (“Μεγάλη Πόλη”) είναι το κέντρο του ιστορικού πάρκου και επίκεντρο της αυτοκρατορίας. Υπάρχει από μια είσοδος σε κάθε πλευρά της πόλης (εκτός από τη ανατολική που έχει δύο) ύψους 20 μέτρων. Μπροστά από κάθε πύλη, στις γέφυρες πάνω από την τάφρο υπάρχουν από τη μια πλευρά 54 αγάλματα θεών και από την άλλη 54 αγάλματα δαιμόνων. Εκτός από τους μεγάλους ναούς που σώζονται μέσα στην πόλη (Bayon, Baphoun κτλ) υπάρχουν διάσπαρτα χαλάσματα και μικρότεροι ναοί σε διάφορα σημεία καλυμμένα από την απίστευτη βλάστηση και τα πανύψηλα δέντρα.
Η εισοδος, οι θεοί, οι δαίμονες και μέσα στην πόλη
Bayon
Προσπερνώντας τα 108 αγάλματα και την μεγάλη πύλη στη νότια πλευρά μπήκαμε στην πόλη που πλέον θυμίζει πιο πολύ δάσος. Μετά από 1,5 χιλιόμετρο περίπου, φτάσαμε στο κέντρο ακριβώς του Angkor Thom όπου βρίσκεται το Bayon, ο δεύτερος σημαντικότερος ναός μετά το Angkor Wat και ένας από τους πιο μυστηριώδεις.
Από το δρόμο, αυτό που φαίνεται είναι ένας μεγάλος ναός, μισογκρεμισμένος που δεν κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, ειδικά αν έχεις πάει ήδη στο Angkor Wat που το μέγεθος και η κατάσταση στην οποία έχει διατηρηθεί είναι εντυπωσιακότατα, με ένα κεντρικό πύργο στη μέση και αρκετούς μικρότερους γύρω του. Περπατάς ένα διάδρομο, προσπερνώντας μια τεχνητή λίμνη από κάθε πλευρά και πολλά σκόρπια χαλάσματα και πεσμένα κομμάτια και φτάνεις στην είσοδο. Μπαίνοντας μέσα διαπιστώνεις πως τελικά δεν είναι σε τόσο άσχημη κατάσταση όσο φαίνεται απ’έξω. Αλλά ακόμα δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί αυτός ο ναός είναι δα τόσο σημαντικός. Περνάς μέσα από στενά περάσματα και ανεβαίνεις τα επίπεδα μέχρι που φτάνεις στο τρίτο και τελευταίο....
Απ΄έξω δεν φαίνεται να είναι κάτι το ιδιαίτερο
Και εκεί που νομίζεις πως είσαι μόνος σου σχεδόν, ξαφνικά νιώθεις πως σε παρακολουθούν. Αυτή την αίσθηση που έχεις πως δεκάδες μάτια είναι καρφωμένα πάνω σου και γυρίζεις και κοιτάς πίσω αλλά δεν είναι κανείς! Γιατί αντί να κοιτάς πίσω θα έπρεπε να κοιτάω πάνω! Στο τρίτο και τελευταίο επίπεδο είναι που αποκαλύπτεται η σπουδαιότητα του ναού. Παντού γύρω σου, πάνω στους πύργους υπάρχουν μεγάλα, πέτρινα, χαμογελαστά πρόσωπα. Λέγεται πως σε όποιο σημείο και να κάτσεις, τουλάχιστον 12 από τα πρόσωπα θα σε κοιτάνε, δύσκολα θα νιώσεις μοναξιά!
Πολυκοσμία
Εκτός από τα πρόσωπα, που είναι φυσικά το αποκορύφωμα, στον ναό υπάρχουν 1,2 χιλιόμετρα ανάγλυφων τειχών που απεικονίζουν σκηνές της καθημερινής ζωής του 12ου αιώνα και περιλαμβάνουν 11.000 φιγούρες!
Τα πρόσωπα διακρίνονται πιο εύκολα μετά
Baphuon
Γύρω στα 150 μέτρα βόρεια του Bayon, βρίσκεται το Baphuon. Ο μεγάλος αυτός ναός με μορφή πυραμίδας θα ήταν από τους πιο εντυπωσιακούς, αν δεν ήταν κλειστός για συντήρηση εδώ και... 30 χρόνια! Όταν ξεκίνησε η συντήρηση του, πολλά κομμάτια του αφαιρέθηκαν με σκοπό να τοποθετηθούν ξανά μετά. Ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε είχε ως αποτέλεσμα να καταστραφούν όλα τα αρχεία που υπήρχαν για τη θέση του κάθε κομματιού και άφησε τους αρχαιολόγους και τους συντηρητές με τα χέρια δεμένα. Η ανακατασκευή τελικά ξεκίνησε το 1995 και υποτίθεται θα τελείωνε μέχρι το 2005 αλλά το 2007 που πήγα εγώ, ήταν ακόμα κλειστό. Παντού γύρω από το ναό υπάρχουν σκόρπια κομμάτια του.
Ο ναός υπό ανακατακευή και τα κομμάτια γύρω
Phimeanakas
Απογοητευμένος από το Baphuon που ήταν κλειστό, είπα να κάνω μια βόλτα γύρω του για να το δω τουλάχιστον εξωτερικά. Με το που έφτασα στη βόρεια πλευρά (σε όλους τους ναούς πλην του Angkor Wat, η είσοδος βλέπει την ανατολή) πρόσεξα πολλά χαλάσματα στο έδαφος (φαντάζομαι τα κομμάτια του Baphuon) και κάποια μονοπάτια ανάμεσα στα πανύψηλα δέντρα και είπα να τα ακολουθήσω. Τα χαλάσματα σε συνδυασμό με τη βλάστηση και το γεγονός πως ήμουν μόνος μου (low season γαρ), έδινε μια αίσθηση περιπέτειας! Τα μονοπάτια οδηγούσαν βόρεια. Έφτασα σε ένα πέτρινο τείχος, πάνω στο οποίο η φύση είχε οργιάσει! Έπρεπε να περπατήσω παράλληλα σε αυτό ώστε να βρω μια μικρή είσοδο μισογκρεμισμένη και περιτριγυρισμένη από τα γκρεμίσματα τα οποία έπρεπε να σκαρφαλώσω για να περάσω στη μέσα μεριά του τείχους όπου βρήκα το Phimeanakas.
Εγώ και ο Indiana Jones
Μέσα σε αυτά τα τείχη βρισκόταν εκτός από το ναό και το παλάτι από το οποίο σήμερα δεν έχει απομείνει τίποτα σχεδόν. Ο ναός σώζεται μερικώς. Είναι και αυτός πυραμιδικού σχήματος και από το τρίτο του επίπεδο έχεις ωραία θέα τη γύρω φύση και τις λίμνες που υπάρχουν μέσα στον περίβολο.
Ο ναός και μια λίμνη
Terrace of the Elephants
Καθώς κατευθύνεσαι προς το δρόμο από το Phimeanakas, βρίσκεσαι πάνω σε μια μεγάλη εξέδρα, την “Εξέδρα των Ελεφάντων”. Η εξέδρα αυτή μήκους 350 μέτρων βλέπει στην “πλατεία” της πόλης, που είναι ένα μεγάλο ξέφωτο. Εκεί πάνω στεκόταν ο βασιλείας όταν απευθυνόταν στο λαό ή παρακολουθούσε παρελάσεις στο κεντρικό δρόμο ακριβώς μπροστά. Η εξέδρα είναι φυσικά διακοσμημένη με γλυπτά μεταξύ των οποίον και κεφάλια ελεφάντων σε κανονικό μέγεθος.
Η εξέδρα των ελεφάντων
Terrace of the Leper King
Ελάχιστα βόρεια της “Εξέδρα των Ελεφάντων” και σαν φυσική συνέχεια της, βρίσκεται η “Εξέδρα του Λεπρού Βασιλιά” και η οποία έχει επάνω το άγαλμα του θεού Yama, θεού του θανάτου για τους Ινδουιστές. Λέγεται όμως πως το άγαλμα μπορεί να απεικονίζει και κάποιο βασιλιά του Angkor ο οποίος ήταν λεπρός. Και εδώ γλυπτά διακοσμούν την εξέδρα.
Η εξέδρα του λεπρού βασιλιά
Prasat Suor Prat
Απέναντι από την “Εξέδρα των Ελεφάντων”, στην πλατεία και κατά μήκος της κεντρική οδού, βρίσκεται μια σειρά από 12 πύργους. Σε αυτούς τους πύργους δεν σταμάτησα αλλά φαίνονται να στέκονται μεγαλοπρεπής από την εξέδρα. Εκεί η πλατεία τελειώνει και από πίσω τους ξεκινάει πάλι η πυκνή βλάστηση.
Η πύργοι του Prasat Suor Prat στην πλατεία
Σε εκείνο το σημείο είχε μεσημεριάσει και ο ήλιος έκαιγε από ψηλά. Πήγα και βρήκα τον οδηγό μου που καθόταν κάτω από ένα δέντρο μαζί με άλλους οδηγούς και έτρωγαν. Έκατσα μαζί τους και περίμενα να τελειώσει το φαγητό του ενώ έπιασα την κουβέντα και με τους υπόλοιπους (ο ένας μίλαγε καλά αγγλικά και έκανε τη μετάφραση όταν οι άλλοι δεν καταλάβαιναν τι έλεγα ή δεν μπορούσαν να πουν αυτό που ήθελαν στα αγγλικά).
Η εισοδος, οι θεοί, οι δαίμονες και μέσα στην πόλη
Bayon
Προσπερνώντας τα 108 αγάλματα και την μεγάλη πύλη στη νότια πλευρά μπήκαμε στην πόλη που πλέον θυμίζει πιο πολύ δάσος. Μετά από 1,5 χιλιόμετρο περίπου, φτάσαμε στο κέντρο ακριβώς του Angkor Thom όπου βρίσκεται το Bayon, ο δεύτερος σημαντικότερος ναός μετά το Angkor Wat και ένας από τους πιο μυστηριώδεις.
Από το δρόμο, αυτό που φαίνεται είναι ένας μεγάλος ναός, μισογκρεμισμένος που δεν κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, ειδικά αν έχεις πάει ήδη στο Angkor Wat που το μέγεθος και η κατάσταση στην οποία έχει διατηρηθεί είναι εντυπωσιακότατα, με ένα κεντρικό πύργο στη μέση και αρκετούς μικρότερους γύρω του. Περπατάς ένα διάδρομο, προσπερνώντας μια τεχνητή λίμνη από κάθε πλευρά και πολλά σκόρπια χαλάσματα και πεσμένα κομμάτια και φτάνεις στην είσοδο. Μπαίνοντας μέσα διαπιστώνεις πως τελικά δεν είναι σε τόσο άσχημη κατάσταση όσο φαίνεται απ’έξω. Αλλά ακόμα δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί αυτός ο ναός είναι δα τόσο σημαντικός. Περνάς μέσα από στενά περάσματα και ανεβαίνεις τα επίπεδα μέχρι που φτάνεις στο τρίτο και τελευταίο....
Απ΄έξω δεν φαίνεται να είναι κάτι το ιδιαίτερο
Πολυκοσμία
Εκτός από τα πρόσωπα, που είναι φυσικά το αποκορύφωμα, στον ναό υπάρχουν 1,2 χιλιόμετρα ανάγλυφων τειχών που απεικονίζουν σκηνές της καθημερινής ζωής του 12ου αιώνα και περιλαμβάνουν 11.000 φιγούρες!
Τα πρόσωπα διακρίνονται πιο εύκολα μετά
Γύρω στα 150 μέτρα βόρεια του Bayon, βρίσκεται το Baphuon. Ο μεγάλος αυτός ναός με μορφή πυραμίδας θα ήταν από τους πιο εντυπωσιακούς, αν δεν ήταν κλειστός για συντήρηση εδώ και... 30 χρόνια! Όταν ξεκίνησε η συντήρηση του, πολλά κομμάτια του αφαιρέθηκαν με σκοπό να τοποθετηθούν ξανά μετά. Ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε είχε ως αποτέλεσμα να καταστραφούν όλα τα αρχεία που υπήρχαν για τη θέση του κάθε κομματιού και άφησε τους αρχαιολόγους και τους συντηρητές με τα χέρια δεμένα. Η ανακατασκευή τελικά ξεκίνησε το 1995 και υποτίθεται θα τελείωνε μέχρι το 2005 αλλά το 2007 που πήγα εγώ, ήταν ακόμα κλειστό. Παντού γύρω από το ναό υπάρχουν σκόρπια κομμάτια του.
Ο ναός υπό ανακατακευή και τα κομμάτια γύρω
Phimeanakas
Απογοητευμένος από το Baphuon που ήταν κλειστό, είπα να κάνω μια βόλτα γύρω του για να το δω τουλάχιστον εξωτερικά. Με το που έφτασα στη βόρεια πλευρά (σε όλους τους ναούς πλην του Angkor Wat, η είσοδος βλέπει την ανατολή) πρόσεξα πολλά χαλάσματα στο έδαφος (φαντάζομαι τα κομμάτια του Baphuon) και κάποια μονοπάτια ανάμεσα στα πανύψηλα δέντρα και είπα να τα ακολουθήσω. Τα χαλάσματα σε συνδυασμό με τη βλάστηση και το γεγονός πως ήμουν μόνος μου (low season γαρ), έδινε μια αίσθηση περιπέτειας! Τα μονοπάτια οδηγούσαν βόρεια. Έφτασα σε ένα πέτρινο τείχος, πάνω στο οποίο η φύση είχε οργιάσει! Έπρεπε να περπατήσω παράλληλα σε αυτό ώστε να βρω μια μικρή είσοδο μισογκρεμισμένη και περιτριγυρισμένη από τα γκρεμίσματα τα οποία έπρεπε να σκαρφαλώσω για να περάσω στη μέσα μεριά του τείχους όπου βρήκα το Phimeanakas.
Εγώ και ο Indiana Jones
Μέσα σε αυτά τα τείχη βρισκόταν εκτός από το ναό και το παλάτι από το οποίο σήμερα δεν έχει απομείνει τίποτα σχεδόν. Ο ναός σώζεται μερικώς. Είναι και αυτός πυραμιδικού σχήματος και από το τρίτο του επίπεδο έχεις ωραία θέα τη γύρω φύση και τις λίμνες που υπάρχουν μέσα στον περίβολο.
Ο ναός και μια λίμνη
Terrace of the Elephants
Καθώς κατευθύνεσαι προς το δρόμο από το Phimeanakas, βρίσκεσαι πάνω σε μια μεγάλη εξέδρα, την “Εξέδρα των Ελεφάντων”. Η εξέδρα αυτή μήκους 350 μέτρων βλέπει στην “πλατεία” της πόλης, που είναι ένα μεγάλο ξέφωτο. Εκεί πάνω στεκόταν ο βασιλείας όταν απευθυνόταν στο λαό ή παρακολουθούσε παρελάσεις στο κεντρικό δρόμο ακριβώς μπροστά. Η εξέδρα είναι φυσικά διακοσμημένη με γλυπτά μεταξύ των οποίον και κεφάλια ελεφάντων σε κανονικό μέγεθος.
Η εξέδρα των ελεφάντων
Terrace of the Leper King
Ελάχιστα βόρεια της “Εξέδρα των Ελεφάντων” και σαν φυσική συνέχεια της, βρίσκεται η “Εξέδρα του Λεπρού Βασιλιά” και η οποία έχει επάνω το άγαλμα του θεού Yama, θεού του θανάτου για τους Ινδουιστές. Λέγεται όμως πως το άγαλμα μπορεί να απεικονίζει και κάποιο βασιλιά του Angkor ο οποίος ήταν λεπρός. Και εδώ γλυπτά διακοσμούν την εξέδρα.
Η εξέδρα του λεπρού βασιλιά
Prasat Suor Prat
Απέναντι από την “Εξέδρα των Ελεφάντων”, στην πλατεία και κατά μήκος της κεντρική οδού, βρίσκεται μια σειρά από 12 πύργους. Σε αυτούς τους πύργους δεν σταμάτησα αλλά φαίνονται να στέκονται μεγαλοπρεπής από την εξέδρα. Εκεί η πλατεία τελειώνει και από πίσω τους ξεκινάει πάλι η πυκνή βλάστηση.
Η πύργοι του Prasat Suor Prat στην πλατεία
Σε εκείνο το σημείο είχε μεσημεριάσει και ο ήλιος έκαιγε από ψηλά. Πήγα και βρήκα τον οδηγό μου που καθόταν κάτω από ένα δέντρο μαζί με άλλους οδηγούς και έτρωγαν. Έκατσα μαζί τους και περίμενα να τελειώσει το φαγητό του ενώ έπιασα την κουβέντα και με τους υπόλοιπους (ο ένας μίλαγε καλά αγγλικά και έκανε τη μετάφραση όταν οι άλλοι δεν καταλάβαιναν τι έλεγα ή δεν μπορούσαν να πουν αυτό που ήθελαν στα αγγλικά).
)
Τόσους μήνες στην ΝΑ Ασία, λες να μου ξέφυγε η Καμπότζη; χεχε (βέβαια μου ξέφυγαν άλλες κι άλλες χώρες αλλά τις άφησα για την επόμενη φορά 
