Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Πληροφορίες για την Καμπότζη 1)][B]Βασικά στοιχεία:[/B
- Κεφάλαιο 3ο (Πληροφορίες για την Καμπότζη 2)][B]Πως να πάτε[/B
- Κεφάλαιο 4ο (Πληροφορίες για την Καμπότζη 3)][B]Κίνδυνοι, ενοχλήσεις[/B
- Κεφάλαιο 5ο (Ταϊλάνδη - Καμπότζη: Ταξίδι στο χρόνο)]Στην Καμπότζη βρέθηκα τον Σεπτέμβρη με Οκτώβρη του 2007, εν μέσω εκτεταμένης επίσκεψης στην νοτιοανατολική Ασία. Έμεινα συνολικά 3 εβδομάδες, χρόνο περισσότερο από αυτόν που αφιερώνει ο μέσος επισκέπτης στην χώρα (συνήθως 3-10 μέρες) και επισκέφτηκα αρκετά μέρη. Λόγω του ότι έπεσα στην περίοδο των μουσσώνων, δεν κατάφερα να επισκεφτώ κάποιες απομακρυσμένες τοποθεσίες μιας και οι δρόμοι ήταν απροσπέλαστοι. Στο παρακάτω κείμενο θα προσπαθήσω παράλληλα με την ταξιδιωτική μου ιστορία να δώσω και αρκετές πρακτικές πληροφορίες για τον μελλοντικό επισκέπτη. [CENTER
- Κεφάλαιο 6ο (Πρώτη γεύση Καμπότζης)]Από τα σύνορα ως το [B]Pailin[/B
- Κεφάλαιο 7ο]Δεύτερη μέρα στην Καμπότζη και στην πόλη Battambang. Η [B]Battambang[/B
- Κεφάλαιο 8ο (Siem Reap)]Όπως ανέφερα και προηγουμένως, η [B]Siem Reap[/B] είναι η έδρα για τους επισκέπτες του [B]Angkor[/B]. Το Angkor είναι το νούμερο 1 αξιοθέατο της χώρας και αρκετός κόσμος έρχεται στην Καμπότζη μόνο για να επισκεφτεί αυτό, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει τουρίστας ή ταξιδιώτης που να μην περνάει από εδώ. Αυτό κάνει φυσικά την Siem Reap την πιο τουριστική πόλη της χώρας. Με εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο, η τουριστική υποδομή έχει αναπτυχθεί δυσανάλογα σε σχέση με τις υπόλοιπες πόλεις. Το κέντρο είναι η περιοχή γύρω από την παλιά αγορά ([B]Psar Chaa[/B
- Κεφάλαιο 9ο (Πληροφορίες για το Angkor)
- Κεφάλαιο 10ο (Στους ναούς του Angkor Ι)
- Κεφάλαιο 11ο (Angkor II - Angkor Thom)
- Κεφάλαιο 12ο (Angkor III)][B]Preah Khan[/B
- Κεφάλαιο 13ο (Εγώ το αξιοθέατο – Angkor IV)]Έχω ανέβει λοιπόν και εγώ στο [B]Phnoom Bakheng[/B
Αφού τελειώσαμε με τους ναούς μέσα στο Angkor Thom, κατευθυνθήκαμε βόρεια, περάσαμε από την βόρεια πύλη και βγήκαμε εκτός της πόλης. Συνεχίσαμε μέχρι που φτάσαμε στην είσοδο του Preah Khan. Ο οδηγός μου με άφησε και προχώρησα στο λιθόστρωτο δρόμο, πάνω από τη γέφυρα της τάφρου που και αυτή έχει δεξιά και αριστερά θεούς και δαίμονες και συνέχισα μέσα από τη μεγάλη πύλη και μπήκα έτσι εντός των τειχών. Μια ματιά στα τείχη μου έδωσε μια ιδέα για το τι να περιμένω, αφού κομμάτια του τοίχου είχαν καταρρεύσει ενώ άλλα τα είχε αγκαλιάσει στην κυριολεξία οι ρίζες και οι κορμοί δέντρων. Μετά από λίγο περπάτημα ακόμη έφτασα στο ναό και επιβεβαιώθηκα.
Ο ναός είναι από τους μεγαλύτερους σε έκταση και έχει ένα μόνο επίπεδο. Έχει μερικώς παραδοθεί στη φύση και έτσι σε πολλά σημεία βλέπεις τεράστια δέντρα να ξεπροβάλουν μέσα από τα ερείπια και οι ρίζες τους να έχουν αναπτυχθεί γύρω από τους τείχους. Γίνονται προσπάθειες να διατηρήσουν στο ναό σε καλή κατάσταση και έτσι δεν αφήνουν πια τη φύση να κάνει ότι θέλει αλλά συγχρόνως διατηρούν και τις πινελιές της. Στο εσωτερικό του υπάρχουν αμέτρητοι διάδρομοι, μικροί σε πλάτος συνήθως που σχηματίζουν λαβύρινθο αφού μερικές φορές ο ένας διάδρομος οδηγεί σε αδιέξοδο ενώ άλλες χωρίζεται. Γενικώς δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις στην επόμενη γωνία κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα ευχάριστο και μπορείς άνετα να περάσεις πολύ ώρα περιπλανούμενος στο εσωτερικό του.
Από την ανατολική πλευρά του ναού, στον προαύλιο χώρο του, βρίσκεται ένα διώροφο κτήριο με κολώνες. Ο λόγος της ύπαρξης του είναι άγνωστος ακόμη και σήμερα ενώ η αρχιτεκτονική του δεν συναντάτε πουθενά αλλού στο Angkor. Δείτε τις φωτογραφίες και πείτε μου εσείς τι σας θυμίζει. Ακόμα και οι ταξιδιωτικοί οδηγοί λένε πως μοιάζει με κάποιο ελληνικό μνημείο σε εξορία από την Αθήνα!
Γυρίσαμε πίσω από τον ίδιο δρόμο, ξαναμπήκαμε στο Angkor Thom και αυτή τη φορά βγήκαμε από την ανατολική πύλη και συνεχίσαμε.
Chao Say Tevodaκαι Thommanon
Μερικές μόλις εκατοντάδες μέτρα από την ανατολικά πύλη, βρίσκονται αντικριστά δύο μικροί δίδυμοι ναοί. Ο Thommanon είναι σε καλύτερη κατάσταση αφού έχει αναπαλαιωθεί από τις αρχαιολογικές υπηρεσίες ενώ το ίδιο γίνεται αυτή τη στιγμή και στον Chao Say Tevoda. Οι δυο συμπαθητικοί ναοί δεν είναι κάτι το τρομερό αλλά μπορείτε να κάνετε μια σύντομη στάση αφού είναι ακριβώς στο δρόμο σας προς το Ta Keo.
Ta Keo
Άλλος ένας μεγάλος ναός σε σχήμα πυραμίδας που όμως δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και έτσι έμεινε χωρίς διακόσμηση. Έχει 5 επίπεδα και πάνω στο τελευταίο επίπεδο βρίσκονται οι 5 κορυφές, 4 μικρές και στο κέντρο μια μεγαλύτερη.
Ανέβηκα μέχρι την κορυφή για να απολαύσω τη θέα. Εκεί βρισκόταν ένας ντόπιος, 22χρονών απ’ότι μου είπε, ο οποίος μου έπιασε την κουβέντα και μου εξήγησε πάρα πολλά για τους ναούς και την κατασκευή τους. Μου είπε πως είναι φοιτητής σε σχολή για ξεναγούς και στο τέλος μου ζήτησε να του δώσω κάποιο φιλοδώρημα. Μιας και δεν είχα ξεναγό και όλες μου οι πληροφορίες προέρχονταν από το βιβλίο που κουβαλούσα, αυτά που μου είπε μου φάνηκαν πολύ ενδιαφέροντα και έτσι τον αντάμειψα. Απόλαυσα τη θέα και κατέβηκα για να βρω τον οδηγό μου στην νότια έξοδο, εκεί που υπάρχει μια σειρά από μαγαζάκια που πουλάνε νερό, αναψυκτικά και φαγητό.
Είχα ήδη κουραστεί αρκετά. Με τόσα σκαλιά που είχα ανεβοκατέβει και τόσο περπάτημα που είχα ρίξει και όλα αυτά με τον ήλιο πάνω από το κεφάλι μου λογικό μου φαίνεται. Αν ο επόμενος ναός που θα πήγαινα δεν ήταν αυτός που αδημονούσα να δω περισσότερο απ’όλους, θα έκανα ένα μεγάλο διάλειμμα. Αλλά όχι με το μυστηριώδη Ta Prohm να με περιμένει!
Ta Prohm
Το Ta Prohm είναι για πολλούς το αποκορύφωμα της επίσκεψης τους στο Angkor. Είναι από τους πιο γνωστούς, ατμοσφαιρικούς και λιγότερο καλοδιατηρημένους ναούς και είναι αυτό που του δίνει τη μαγεία του. Είναι γνωστός γιατί εδώ έγιναν κάποια γυρίσματα της ταινίας Tomb Raider όπου ανακαλύπτουν έναν αρχαίο ναό. Την ταινία δεν την έχω δει αλλά καταλαβαίνω γιατί επιλέξανε το μέρος αυτό για τα γυρίσματα.
Η ζούγκλα μοιάζει να έχει καταπιεί το ναό, ο οποίος είναι καλυμμένος από πάνω από τα δέντρα τα οποία έχουν φυτρώσει μέσα του! Οι ρίζες και οι κορμοί έχουν καλύψει τείχους και πόρτες, βγαίνουν μέσα από τοίχους και δημιουργούν ένα εξώκοσμο έργο τέχνης. Το φως που φτάνει μέχρι το ναό και το έδαφος έχει φιλτραριστεί από το φύλλωμα των δέντρων δίνοντας στα πάντα μια φανταστική απόχρωση. Παντού, μα παντού, στο έδαφος βρίσκονται γκρεμίσματα, δίπλα στους τοίχους που έχουν διαπεραστεί από δέντρα υπάρχουν σοροί από χαλάσματα. Κάποιοι διάδρομοι είναι απροσπέραστοι από τις πέτρες ενώ οι περισσότερες επιφάνειες είναι καλυμμένες με βρύα και λειχήνες.
Όπως είναι φυσικό ενθουσιάστηκα. Ευτυχώς δεν είχε και πάρα πολύ κόσμο (είχε κάποια group που έρχονταν και έφευγαν) και μπόρεσα να απολαύσω το μέρος χωρίς πολλές ενοχλήσεις. Μια παρέα από νεαρούς μοναχούς με τους πορτοκαλί μανδύες τους ήταν η χαρά του τουρίστα. Προσπάθησα να αντισταθώ στον πειρασμό, γνωρίζοντας πως οι μοναχοί δεν είναι αξιοθέατο αλλά δεν τα κατάφερα και διακριτικά τους τράβηξα 2-3 φωτογραφίες με φόντο τα χαλάσματα. Έκατσα 1,5 ώρα κάνοντας γύρους και προσπαθώντας να βρω τον πιο εξωπραγματικό σχηματισμό για να τον αποθανατίσω με τη φωτογραφική μηχανή, προσπαθώντας έτσι να πάρω κάτι από αυτό το μέρος και να το φέρω μαζί μου στην πραγματικότητα. Αργότερα διαπίστωσα πως οι φωτογραφίες δεν επαρκούν για να μεταδώσουν τη μαγεία του.
Ηλιοβασίλεμα στο Phnoom Bakheng
Βγήκα έξω ενθουσιασμένος και βρήκα τον οδηγό μου, ο οποίος μου είπε πως έχω αργήσει και πως πρέπει να βιαστούμε αν θέλω να προλάβω το ηλιοβασίλεμα. Σε αυτό το σημείο αν ήξερα καλύτερα θα έπαιρνα την πρωτοβουλία να του πω να με πάει αλλού αλλά δυστυχώς δεν ήξερα και έτσι τον άφησα να με πάει στο πιο γνωστό μέρος για να δεις ηλιοβασίλεμα, το Phnoom Bakheng.
Ακόμα και όταν φτάσαμε στο χώρο μπροστά από το λόφο πάνω στον οποίο βρίσκετε ο ναός και είδα τον χαμό από τα λεωφορεία και tuk tuks και τα παιδιά να προσπαθούν να πουλήσουν οτιδήποτε στις ορδές τουριστών που ανέβαιναν στο λόφο δεν μου έκοψε να φωνάξω στον οδηγό μου “Πάρε με απο’δώ”! Παρόλα αυτά κατέβηκα από το μηχανάκι και πήρα και εγώ το δρόμο προς τα πάνω, ακολουθώντας σαν πρόβατο το κοπάδι. Όταν έφτασα στην κορυφή του λόφου και στη βάση του ναού είναι που με έπιασε η απελπισία. Εκατοντάδες τουρίστες να σκαρφαλώνουν στο ναό για μια δόση ηλιοβασιλέματος. Μέχρι και ουρά είχε σχηματιστεί! Αποφάσισα να κάνω μια βόλτα και αν δεν βρω άλλο σημείο να ανέβω απλά να φύγω. Τελικά από την άλλη μεριά υπήρχε και άλλο ανέβασμα που δεν είχε κόσμο και έτσι ανέβηκα από εκεί. Αφού έφτασα ως εδώ ας πάω να το δω, ίσως κάτι να ξέρουν όλοι αυτοί, σκέφτηκα.
Η αλήθεια είναι πως η θέα από εκεί πάνω ήταν μοναδική αφού έβλεπες την Καμποτζιανή επαρχεία σε μεγάλη απόσταση. Η ατμόσφαιρα όμως δεν ήταν αρκετά καθαρή και έτσι οι φωτογραφίες το αδικούν. Το ηλιοβασίλεμα αποδείχτηκε πως δεν ήταν καν ηλιοβασίλεμα! Ο ήλιος εξαφανίστηκε πίσω από τα σύννεφα και την ομίχλη πολύ προτού φτάσει τη γη και ούτε καν ο ουρανός δεν πήρε κάποιο εντυπωσιακό χρώμα! Απορώ γιατί ανεβήκαμε ΟΛΟΙ εμείς εδώ πάνω! Αλλά τότε συνέβη ένα αστείο σκηνικό που αν και εκείνη την ώρα εκνευρίστηκα ελαφρώς μετά σκέφτηκα “και τι έγινε;” και απλά γέλασα!
Ο ναός είναι από τους μεγαλύτερους σε έκταση και έχει ένα μόνο επίπεδο. Έχει μερικώς παραδοθεί στη φύση και έτσι σε πολλά σημεία βλέπεις τεράστια δέντρα να ξεπροβάλουν μέσα από τα ερείπια και οι ρίζες τους να έχουν αναπτυχθεί γύρω από τους τείχους. Γίνονται προσπάθειες να διατηρήσουν στο ναό σε καλή κατάσταση και έτσι δεν αφήνουν πια τη φύση να κάνει ότι θέλει αλλά συγχρόνως διατηρούν και τις πινελιές της. Στο εσωτερικό του υπάρχουν αμέτρητοι διάδρομοι, μικροί σε πλάτος συνήθως που σχηματίζουν λαβύρινθο αφού μερικές φορές ο ένας διάδρομος οδηγεί σε αδιέξοδο ενώ άλλες χωρίζεται. Γενικώς δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις στην επόμενη γωνία κάτι που τον κάνει ιδιαίτερα ευχάριστο και μπορείς άνετα να περάσεις πολύ ώρα περιπλανούμενος στο εσωτερικό του.
Γυρίσαμε πίσω από τον ίδιο δρόμο, ξαναμπήκαμε στο Angkor Thom και αυτή τη φορά βγήκαμε από την ανατολική πύλη και συνεχίσαμε.
Μερικές μόλις εκατοντάδες μέτρα από την ανατολικά πύλη, βρίσκονται αντικριστά δύο μικροί δίδυμοι ναοί. Ο Thommanon είναι σε καλύτερη κατάσταση αφού έχει αναπαλαιωθεί από τις αρχαιολογικές υπηρεσίες ενώ το ίδιο γίνεται αυτή τη στιγμή και στον Chao Say Tevoda. Οι δυο συμπαθητικοί ναοί δεν είναι κάτι το τρομερό αλλά μπορείτε να κάνετε μια σύντομη στάση αφού είναι ακριβώς στο δρόμο σας προς το Ta Keo.
Άλλος ένας μεγάλος ναός σε σχήμα πυραμίδας που όμως δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και έτσι έμεινε χωρίς διακόσμηση. Έχει 5 επίπεδα και πάνω στο τελευταίο επίπεδο βρίσκονται οι 5 κορυφές, 4 μικρές και στο κέντρο μια μεγαλύτερη.
Ανέβηκα μέχρι την κορυφή για να απολαύσω τη θέα. Εκεί βρισκόταν ένας ντόπιος, 22χρονών απ’ότι μου είπε, ο οποίος μου έπιασε την κουβέντα και μου εξήγησε πάρα πολλά για τους ναούς και την κατασκευή τους. Μου είπε πως είναι φοιτητής σε σχολή για ξεναγούς και στο τέλος μου ζήτησε να του δώσω κάποιο φιλοδώρημα. Μιας και δεν είχα ξεναγό και όλες μου οι πληροφορίες προέρχονταν από το βιβλίο που κουβαλούσα, αυτά που μου είπε μου φάνηκαν πολύ ενδιαφέροντα και έτσι τον αντάμειψα. Απόλαυσα τη θέα και κατέβηκα για να βρω τον οδηγό μου στην νότια έξοδο, εκεί που υπάρχει μια σειρά από μαγαζάκια που πουλάνε νερό, αναψυκτικά και φαγητό.
Ta Prohm
Το Ta Prohm είναι για πολλούς το αποκορύφωμα της επίσκεψης τους στο Angkor. Είναι από τους πιο γνωστούς, ατμοσφαιρικούς και λιγότερο καλοδιατηρημένους ναούς και είναι αυτό που του δίνει τη μαγεία του. Είναι γνωστός γιατί εδώ έγιναν κάποια γυρίσματα της ταινίας Tomb Raider όπου ανακαλύπτουν έναν αρχαίο ναό. Την ταινία δεν την έχω δει αλλά καταλαβαίνω γιατί επιλέξανε το μέρος αυτό για τα γυρίσματα.
Η ζούγκλα μοιάζει να έχει καταπιεί το ναό, ο οποίος είναι καλυμμένος από πάνω από τα δέντρα τα οποία έχουν φυτρώσει μέσα του! Οι ρίζες και οι κορμοί έχουν καλύψει τείχους και πόρτες, βγαίνουν μέσα από τοίχους και δημιουργούν ένα εξώκοσμο έργο τέχνης. Το φως που φτάνει μέχρι το ναό και το έδαφος έχει φιλτραριστεί από το φύλλωμα των δέντρων δίνοντας στα πάντα μια φανταστική απόχρωση. Παντού, μα παντού, στο έδαφος βρίσκονται γκρεμίσματα, δίπλα στους τοίχους που έχουν διαπεραστεί από δέντρα υπάρχουν σοροί από χαλάσματα. Κάποιοι διάδρομοι είναι απροσπέραστοι από τις πέτρες ενώ οι περισσότερες επιφάνειες είναι καλυμμένες με βρύα και λειχήνες.
*περισσότερες φωτογραφίες στην gallery
Ηλιοβασίλεμα στο Phnoom Bakheng
Βγήκα έξω ενθουσιασμένος και βρήκα τον οδηγό μου, ο οποίος μου είπε πως έχω αργήσει και πως πρέπει να βιαστούμε αν θέλω να προλάβω το ηλιοβασίλεμα. Σε αυτό το σημείο αν ήξερα καλύτερα θα έπαιρνα την πρωτοβουλία να του πω να με πάει αλλού αλλά δυστυχώς δεν ήξερα και έτσι τον άφησα να με πάει στο πιο γνωστό μέρος για να δεις ηλιοβασίλεμα, το Phnoom Bakheng.
Ακόμα και όταν φτάσαμε στο χώρο μπροστά από το λόφο πάνω στον οποίο βρίσκετε ο ναός και είδα τον χαμό από τα λεωφορεία και tuk tuks και τα παιδιά να προσπαθούν να πουλήσουν οτιδήποτε στις ορδές τουριστών που ανέβαιναν στο λόφο δεν μου έκοψε να φωνάξω στον οδηγό μου “Πάρε με απο’δώ”! Παρόλα αυτά κατέβηκα από το μηχανάκι και πήρα και εγώ το δρόμο προς τα πάνω, ακολουθώντας σαν πρόβατο το κοπάδι. Όταν έφτασα στην κορυφή του λόφου και στη βάση του ναού είναι που με έπιασε η απελπισία. Εκατοντάδες τουρίστες να σκαρφαλώνουν στο ναό για μια δόση ηλιοβασιλέματος. Μέχρι και ουρά είχε σχηματιστεί! Αποφάσισα να κάνω μια βόλτα και αν δεν βρω άλλο σημείο να ανέβω απλά να φύγω. Τελικά από την άλλη μεριά υπήρχε και άλλο ανέβασμα που δεν είχε κόσμο και έτσι ανέβηκα από εκεί. Αφού έφτασα ως εδώ ας πάω να το δω, ίσως κάτι να ξέρουν όλοι αυτοί, σκέφτηκα.
Η αλήθεια είναι πως η θέα από εκεί πάνω ήταν μοναδική αφού έβλεπες την Καμποτζιανή επαρχεία σε μεγάλη απόσταση. Η ατμόσφαιρα όμως δεν ήταν αρκετά καθαρή και έτσι οι φωτογραφίες το αδικούν. Το ηλιοβασίλεμα αποδείχτηκε πως δεν ήταν καν ηλιοβασίλεμα! Ο ήλιος εξαφανίστηκε πίσω από τα σύννεφα και την ομίχλη πολύ προτού φτάσει τη γη και ούτε καν ο ουρανός δεν πήρε κάποιο εντυπωσιακό χρώμα! Απορώ γιατί ανεβήκαμε ΟΛΟΙ εμείς εδώ πάνω! Αλλά τότε συνέβη ένα αστείο σκηνικό που αν και εκείνη την ώρα εκνευρίστηκα ελαφρώς μετά σκέφτηκα “και τι έγινε;” και απλά γέλασα!
)
Τόσους μήνες στην ΝΑ Ασία, λες να μου ξέφυγε η Καμπότζη; χεχε (βέβαια μου ξέφυγαν άλλες κι άλλες χώρες αλλά τις άφησα για την επόμενη φορά 
