Λίβανος Καταδρομικά στον Λίβανο

[kalspiros]

Φεύγουμε με πορεία το τελεφερίκ της Harissa. H Harissa είναι ένας οικισμός στα 650μ. υψόμετρο από την μέση στάθμη της θάλασσας. Η θάλασσα από την κορυφή του λόφου απέχει 1,50 χλμ. οριζοντιογραφικά. Όπως λοιπόν αντιλαμβάνεστε, ο λόφος φαντάζει θεόρατος από χαμηλά. Έκδοση εισιτηρίου για το τελεφερίκ και, λόγω κόσμου, αναχώρηση για Byblos. Η διαδρομή μέχρι εκεί, αδιάφορη έως άσχημη. Βρισκόμαστε σχεδόν 30 χιλιόμετρα μακριά από την ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας και τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ψηλά καταπράσινα βουνά με βαθιές χαράδρες, όλα τους βεβηλωμένα από πολυόροφα τσιμεντένια κουτιά χρώματος «Πλατεία Βάθης». Η Byblos τώρα μου έφερε μνήμες από Τυνησία. Ήταν Φοινικική πόλη που πήρε το όνομά όντας το κύριο λιμάνι που εξάγαγε πάπυρο προς την Ελλάδα. Συγκαταλέγεται στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς (απ, να κάνω update την λίστα!) από το 1984. Πολύ όμορφη περιοχή, συνδυάζει πολλά πράγματα: το γραφικό και ήσυχο λιμάνι, τους λιθόστρωτους πεζόδρομους με τα tourist maniac καταστήματα, το κάστρο της Βίβλου χτισμένο από τους σταυροφόρους τον 12 αιώνα. Επιστροφή στην Harissa και αναμονή μισάωρου για να ανεβώ στο τελεφερίκ και από την κορυφή του, συνέχεια ανόδου με βαγονάκι πλαγιάς. Από εκεί, επίσκεψη στο άγαλμα της Παναγίας (Notre Dame du Liban) και την ιδιόμορφη εκκλησία του Αγ. Παύλου. Η Παναγία βρίσκεται σε 20μετρό βάθρο ενώ το άγαλμα, 8.5 μέτρα. Στην κορυφή του βάθρου σε οδηγεί μια σπιράλ σκάλα που όλο και στενεύει ανεβαίνοντας. Από εκεί η θέα είναι εφάμιλλη με φωτογράφιση από αεροπλάνο!

Ο Hussein με περιμένει κάτω για να ολοκληρώσει το tour του πηγαίνοντάς με, όπως του ζήτησα, στις περιοχές της Νότιας Βηρυτού όπου δραστηριοποιείτο η Hezbollah (γιατί σύμφωνα με τα λεγόμενά του, δεν υπάρχει πλέον συγκεκριμένη περιοχή) αλλά και τις γειτονίες που έβαλλαν κυρίως οι Ισραηλινές δυνάμεις κατά τον πόλεμο του 2006. Επίσης περάσαμε από τα πρώην σύνορα της πόλης όπου χώριζε τους Φαλαγγιτές από τους Μουσουλμάνους. Εικόνες μιας διαφορετικής πόλης, περισσότερο οικιστικής και λιγότερο εμπορικής με τον υπερτοπικό χαρακτήρα των καταστημάτων των περιοχών που γύρισα εχθές. Κάποια κτίρια από την εποχή του εμφυλίου στέκουν ακόμα ως μάρτυρες. Ακόμα και σε ανακαινισμένα κτίρια, δεν δόθηκε δέουσα σημασία στην αποκατάσταση των αμέτρητων σημαδιών από σφαίρες (βλ. Κατεχόμενη Κύπρος). Όταν περνάς τον δρόμο- σύνορο αισθάνεσαι περίεργα βλέποντας την ζωή να συνεχίζεται αλλά έχοντας εικόνες μίσους, πολέμου και βομβαρδισμών. Θυμήθηκα τις εικόνες που έβλεπα στην τηλεόραση το 2006 και 2007 όπου, με φόντο το αεροδρόμιο στα νότια της πόλης, βόμβες κατέστρεφαν τα προάστια. Βέβαια αυτά τα σύνορα δεν υφίσταντο εκείνη την εποχή αλλά οι εικόνες σε συνδέουν. Ο Hussein μου εξηγεί ότι τα καταστραμμένα των τελευταίων πολέμων, αποκατασταθήκανε άμεσα με κεφάλαια που ήρθανε κυρίως από το Ιράν αλλά και την Σ. Αραβία. Η πόλη γιγαντώθηκε εντός 4ετίας και εκεί που υπήρχε μόνο σκόνη, τώρα στέκουν νεωτεριστικές πολυκατοικίες εν μέσω εντελώς αδιαμόρφωτων περιοχών (χωρίς δρόμους, πεζοδρόμια, φωτισμό)

Άφιξη στο αεροδρόμιο και αποχαιρετισμός. Αν βρεθείτε ποτέ στο αεροδρόμιο, αναζητήστε διπλές φωτογραφίες (εκείνες που αλλάζουν ανάλογα με την γωνία θέασης) κολλημένες στις ζώνες των gates όπου δείχνουν την πόλη πριν και μετά τον πόλεμο. Με τελευταίες τις εικόνες και τις σκέψεις της νότιας Βηρυτού, σπατάλησα περίπου μισή ώρα εδώ. Αμέτρητες φωτογραφίες τράβηξα και θα ποστάρω μερικές.

Έτσι στα ξαφνικά λοιπόν, μέσα σε ένα ΣΚ έμαθα για την χώρα όσα ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα ή δεν έψαξα να μάθω. Μια καινούρια χώρα στον χάρτη με την περισσότερη τροφή για σκέψη. Καταδρομικά και μόνος μου στον Λίβανο, όλα μου ήρθανε τυχερά.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

First Προηγούμενη 5 of 5

Go to chapter

Go

[ΕΡΣΗ]

Ωραία ξεκινάς! Για πάμε πάρα κάτω....

 

[ευαγγελια]

Χοοοχχχοοχο ειπαμε το χοτελ ηταν ....πολυ ωραιο!!!
Εμας το 3κλινο ηταν καλο! Ναι θυμαμαι τον φωταγωγο, χαχαχααχαχα!!!
ωραια ηταν ομως!!!!! Ξοφλε..
Για συνεχααααα

 

[chrikky]

η κρισιμη ερωτηση ειναι αν ειχες μαζι σου dettol.. εμεις ειχαμε και μαλιστα το μεγαλο μπουκαλι που καναμε τσεκ ιν...

μεγαλες στιγμες.. οπως και το ανεκδοτο φωτογραφικο υλικο με τις ξοφλες να ψεκαζουν τα κρεβατια...

 

[kalspiros]

Εμας το 3κλινο ηταν καλο!

Εγώ πάλι την πέρασα στο singl... (κάτσε να βρω την επίσημη ονομασία γιατί είχε πλάκα... (data retrieving....) ΆΑ) Mini Single Room! Άσε έπρεπε να είμαι προσεκτικός και στο φαγητό γιατί αν το παράκανα, θα μου καθόταν το δωμάτιο εφαρμοστά!!

3κλινο για 4?:roll: καλά σταματάω τις ερωτήσεις... (ή μπας και ο ανήρ είχε την δικιά μου τύχη?)

η κρισιμη ερωτηση ειναι αν ειχες μαζι σου dettol.. εμεις ειχαμε και μαλιστα το μεγαλο μπουκαλι που καναμε τσεκ ιν...

μεγαλες στιγμες.. οπως και το ανεκδοτο φωτογραφικο υλικο με τις ξοφλες να ψεκαζουν τα κρεβατια...

Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να διανθήσετε την ιστορία με τις φωτογραφίες σας!! Και όχι chrikky! No Detol!

 

[ευαγγελια]

Για να παρουν μια ιδεα οι συμφορουμιτες για το παλατι Embassy
(εγω btw εκει θα εμενα παλι )

 

[SkullFlower]

το detol πρώτη μούρη! Θα τα δει αυτά ο fitziano και θα πάρει θάρρος!
Περιμένουμε συνέχεια!

 

[Samion]

3κλινο για 4?:roll: καλά σταματάω τις ερωτήσεις... (ή μπας και ο ανήρ είχε την δικιά μου τύχη?)

3κλινο για 3..αν και ο άνετος καναπές τον φιλοξένησε μερικές ώρες,
ο ανήρ είχε ένα αρκετά αξιοπρεπές 1κλινο με μπαλκόνι..και φυσικά θα ξαναέμενε στο Embassy. καλό value/money..

 

[kalspiros]

Αλίμονο! Κι εγώ θα ξανά έμενα απλώς θα διάλεγα το δικό σου single room και όχι το mini που είχε περισσέψει λόγω πληρότητας.

 

[ευαγγελια]

τωρα ξερω οτι το χαντακωνω το ξενοδοχειακι, ομως πραγματικα η τουαλετα ηταν πολυ πιο καθαρη απο πολλα ακριβα χοτελς που εχω μεινει!!(βλ.Λονδινο και προσφατα Βρυξελλες)
Εδω ειναι η θεα απο το μπαλκονι μας στον 1ο οροφο

 

[SkullFlower]

μια χαρά promotion πέφτει. όταν με το καλό πάμε ξέρουμε που θα μείνουμε

 

[kalspiros]

Η μέρα ξημερώνει τυλιγμένη με μια ενοχλητική θαμπάδα σαν ομίχλη η οποία θα ευελπιστούσες τουλάχιστον να σε κράταγε δροσερό. Αυτό όμως δεν συμβαίνει εδώ. Ο καιρός είναι ζεστός, ο κάλλος στο αριστερό πέλμα αρκετά ευδιάθετος και τα χιλιόμετρα πολλά (να εξηγιόμαστε για να μην παρεξηγιόμαστε με μελλοντικούς πιθανούς συνταξιδιώτες: 12,65χλμ σε 5 ώρες (και χωρίς gps για καταγραφή της διαδρομής Κώστα! Άλλωστε εμείς οι δυο έχουμε εγκατεστημένο το λογισμικό στον βρεγματικό λοβό!)) Αρχίζουμε: αναγκαστική περιπλάνηση στην Μουσουλμανική δυτική Βηρυτό υπό την ονομασία Hamra η οποία έχει πολλές εικόνες να δώσει δεν παύει όμως να είναι κακάσχημη με παλιά άσχημα εξαμβλώματα από μπετό, δέντρο ούτε σε γλάστρα, αίσθηση βρώμικης πόλης. Βεβαίως όλα αυτά στην αρχή του όποιου ταξιδιού φαντάζουν ως συλλογή εικόνων διαφορετικών όπου (τουλάχιστον) οφείλεις να απορροφήσεις και αφομοιώσεις. Κι έτσι γίνεται. Στις λεπτομέρειες. Στα μαγαζιά, τα παιδιά με τα ποδήλατα, τον πρωινό μάγκα της περιοχής με την αστραφτερή Μερσίνη καταμεσής του δρόμου για να κάνει τα ψώνια του αλλά και με τις μικρές κινήσεις όλων των ανθρώπων της πόλης τους. Ανήφοροι, κατήφοροι με προορισμό στο περίπου, το pigeon grotto, δυο βράχοι παράπλευρα της ακτής. Με τα πολλά, παρατηρώ την θάλασσα όταν πλέον είμαι δίπλα της. Η πόλη, άλλωστε, έχει αλαζονικά επιτρέψει την τοποθέτηση μεγαθηρίων πάνω στον παραλιακό εμποδίζοντας την όποια θέα στα χαμηλά σπίτια όταν τα ψηλά μπαλκόνια..... είναι ψηλά.. Και να με ακριβώς εκεί που ήθελα, στην περιστερά! Εντάξει, δυο βράχοι στην θάλασσα με πλείστο ενδιαφέρον για γεωλόγους λόγω του ιδιόμορφου ανάγλυφου τους. Οι Λιβανέζοι εν τσιε το κάμνουν θέμα για δυο ..Πέτρες στην θάλασσα..(if u know what I mean)!

Πάμε για το παραλιακό μέτωπο, μας περιμένει περπάτημα! Στην διαδρομή μου, σταματάω για φωτογράφηση του φάρου από ψηλά. Κοζάρω τον φάνταρο αλλά το παίζω αφελής turistas. Ακούω την στεντόρεια φωνή του και έχοντας έτοιμο το ηρεμιστικό, τον πλησιάζω (όσο μου επέτρεψε) για να δει την κίνηση του delete. Δεν φάνηκε να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την συνέχεια! (Το συμβάν το ξανά έζησα downtown. Τα φαντάρια είναι παντού, δεν είναι καθόλου προσβλητικοί αλλά ούτε και χαμογελαστοί ή χαλαροί. Ξεκάθαροι στο τι ζητάνε). Συνεχίζω την κάθοδο ως την λεωφόρο Paris στην περιοχή Corniche (11.000.000 το διαμέρισμα για όποιον ενδιαφέρεται..) Το πεζοδρόμιο ευρύχωρο, επιτρέπει στους πολίτες να τρέξουν, να κάνουν πατίνια, να βγάλουν τα ζωντανά τους, να μιλήσουν, φλερτάρουν, φωνάξουν και γελάσουν. Ψαράδες διάσπαρτοι στα αριστερά και στο βάθος το skyline της πόλης με το marina tower να ξεχωρίζει από παντού. Στάση στα Starbucks (Chrikky’s choice!) και συνέχεια παραλιακά. Κόβω στα αριστερά μου απέναντι από την λεωφόρο (3-3 διαζώματα) περίεργο βαθούλωμα του εδάφους με στέγες κτιρίων να προεξέχουν από τον δρόμο. Περνάω απέναντι και ανακαλύπτω ότι η θάλασσα περνάει κάτω από τον δρόμο και δημιουργεί μικρό λιμανάκι με δυο καφετέριες. Έτσι, εικόνες από το πουθενά. Φτάνω επιτέλους δίπλα στους τρεις θεόρατους εντυπωσιακούς πύργους (για να πω κάτι βλάσφημο: αν το Dubai είναι γεμάτο τέτοιες αρχιτεκτονικές ομορφιές, χαλάλι του η επίσκεψη) και πλέον κοντά στο κέντρο της πόλης. Λίγο πιο πίσω, κι άλλος τεράστιος πύργος κουφάρι, μνήμες από τον εμφύλιο. Το πρώην holiday inn με φόντο γερανούς παντού.