Pandora
Member
- Μηνύματα
- 2.803
- Likes
- 961
- Επόμενο Ταξίδι
- θα δείξει...
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Τρίτη πρωί και περίπου δυο ώρες μας πήρε στον αυτοκινητόδρομο, βόρεια της Βαρκελώνης, προς τα σύνορα της Ισπανίας με τη Γαλλία.
Απίστευτη κίνηση, πολλά φορτηγά και…γνωστό πια, πολλά και ακριβά διόδια…
Φθάνοντας στη Girona, το gpsμας οδηγεί μέσα από στενά, ανηφορικά δρομάκια, σ΄ένα μεγάλο υπαίθριο πάρκινγκ, πίσω από τα τείχη της παλιάς πόλης.
Είμαστε σ΄έναν απότομο λόφο, τα μάτια μας χαιδεύουν την καταπράσινη φύση και ξεκινάμε τη βόλτα μας…
Από μια πύλη στα τείχη, μπαίνουμε στην παλιά πόλη (BarriVell) και τότε σταματούν τα λόγια… Η ομορφιά που μας υποδέχεται είναι απερίγραπτη!
Βριακόμαστε πίσω απ΄τον Καθεδρικό, σήμα κατατεθέν της πόλης και στενά, φιδωτά δρομάκια, σκαλοπάτια, αψίδες, δέντρα, μεσαιωνικά κτίρια…κάθε γωνιά μια αποκάλυψη…Είναι λαβύρινθος, αλλά όπου κι αν σηκώσεις τα μάτια, ο τρούλος του ναού είναι το σημάδι για να φθάσουμε…Ανεβαίνουμε σκαλοπάτια, περνάμε το Πανεπιστήμιο, βγαίνουμε σε πλάτωμα με κήπο, μετά σε μια στροφή, υπέροχοι φανοστάτες κλέβουν τις εντυπώσεις…Κι όμως είναι μια πόλη, που σφύζει από ζωή, όχι τόσο από επισκέπτες αλλά από ντόπιους και φοιτητές.
Φθάνοντας στον Καθεδρικό, με χαρά διαπιστώνουμε ότι τα 86 σκαλιά που έπρεπε ν΄ανέβουμε, για να μπούμε, τα είχαμε αποφύγει, αφού πλησιάσαμε από το πίσω μέρος.
Η είσοδος στο ναό επιβεβλημένη, ?5 το άτομο.
Πρώτη εικόνα μια τεράστια πλατεία, ρωμαικού ρυθμού, με κίονες και με κρήνη στο κέντρο της. Δεξιά μας, ο κυρίως ναός και η ξενάγηση (ευτυχώς υπάρχει ο μεταφραστής στ΄αυτιά μας) ξεκινά…
Δεν θα σας πω πολλά, γιατί όποια περιγραφή κι αν επιχειρήσω να κάνω, θα αδικήσω αυτόν τον πλούτο των εκθεμάτων, που αντίκρυσα…
Ο ναός χτίστηκε μεταξύ 11ου-17ου αιώνα. ΄Ολοι οι αρχιτεκτονικοί ρυθμοί εφαρμόστηκαν στο διάβα του χρόνου. Το αρχικό ρωμαικό κτίριο διατηρείται, όπως και το μοναστήρι και ο πύργος του Καρλομάγνου.
Ανεβοκατεβήκαμε σκαλιά, μπήκαμε σε αίθουσες, βγήκαμε σε μικρό μουσείο με εκκλησιαστικά είδη, βρεθήκαμε ανάμεσα σε ρωμαικά κιονόκρανα και καταλήξαμε στο αίθριο…
Λίγο πριν την έξοδο, υπάρχει Μουσείο με 4 αίθουσες, όπου εκτίθενται ευρήματα του χώρου, από τις ανασκαφές, με αποκορύφωμα τον τάπητα της Δημιουργίας, μια μεγάλη ταπισερί του 11ου αιώνα, αγνώστου δημιουργού, που απεικονίζει τη δημιουργία του κόσμου, τους μήνες και μορφές της Βίβλου.
Δυστυχώς απαγορεύονται οι φωτο και σε προειδοποιούν ότι, κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης καταγράφει κάθε σου κίνηση.
Στην έξοδο, τα σκαλιά ξεδιπλώνονται στα πόδια μας, η κατάβαση είναι εύκολη…γύρω τους χτισμένη, η πιο καλοδιατηρημένη Εβραική συνοικία της Ισπανίας, με υπέροχα μεσαιωνικά, πέτρινα κτίρια.
Υπέροχος καφές, με θέα τα επιβλητικά σκαλοπάτια και την πρόσοψη του ναού με τα αγάλματα, μας ξεκουράζει, για να συνεχίσουμε την περιπλάνησή μας…
Στα Αραβικά λουτρά, όπου η κεντρική αίθουσα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον με μουσουλμανική αρχιτεκτονική…
Στους πανέμορφους κήπους, όπου η φωτογραφική μηχανή έχει πάρει φωτιά…
Κατηφορίζουμε στα στενά δρομάκια…Η πόλη αποπνέει γοητεία και μυστήριο…
Σκοπός μας, να φθάσουμε στον ποταμό Onyar, που χωρίζει την παλιά από τη νέα πόλη.
Ο ταξιδιωτικός οδηγός, μας έχει εξιτάρει, αναφέροντας ότι η θέα από το ποτάμι, με τα πολύχρωμα σπίτια που κρέμονται στις όχθες του, είναι το όνειρο του κάθε φωτογράφου…
Και πόσο δίκιο είχε!
Η ομορφιά σε όλο της το μεγαλείο! Διαβαίνουμε τις γέφυρες, ρουφάμε εικόνες…Μαγεία!...
Δεξιά κι αριστερά, τα πολύχρωμα, μεσαιωνικά κτίρια, που οι προσόψεις τους κυριολεκτικά κρέμονται στο ποτάμι και στο βάθος, στο λόφο, επιβλητικός και κατάλευκος, ξεχωρίζει ο Καθεδρικός…
Περπατάμε μέχρι τη RambladelaLibertat, τον πιο γνωστό δρόμο της πόλης, που παρά τα μαγαζιά και τον κόσμο, διατηρεί αναλλοίωτη, τη μεσαιωνική του όψη…
Καταλήγουμε στη μεγάλη πλατεία που ενώνει την παλιά με τη νέα πόλη, πάνω στον ποταμό…Λουλούδια παντού κι ένα κιόσκι-περίπτερο στη μέση…
Πρέπει να πάρουμε ταξί, να γυρίσουμε στο αυτοκίνητο. Είμαστε πολύ μακριά από το πάρκινγκ! Η Gironaμας ξελόγιασε, για τα καλά…
Και ταξί πουθενά! Απευθύνομαι στον περιπτερά, που με ενημερώνει ότι δεν κυκλοφορούν ταξί στην πόλη, ελεύθερα! Μόνο με τηλέφωνο βρίσκεις! Ευγενέστατος, μου δίνει τον αριθμό και σε λίγο, νάσου κι εμφανίζεται…Κάνοντας έναν γύρο της παλιάς πόλης, μας πιάνει την κουβέντα…
Μάθαμε λοιπόν ότι, στη Girona, συνήθως δεν σταματούν οι τουρίστες.
Λόγω του αεροδρομίου, που χρησιμοποιεί η Ryanair, φθάνουν στην πόλη και απλά επιβιβάζονται σε όποιο μεταφορικό μέσον έχουν διαλέξει, για να περιηγηθούν στην υπόλοιπη Ισπανία…
Κι όμως, η σύγχρονη πόλη έχει πολλές δραστηριότητες…Φεστιβάλ, ιδιαίτερα μουσικά και αγώνες διεξάγονται όλο το χρόνο.΄Εχει επίσης, έντονη νυχτερινή ζωή…
Δυστυχώς, η ώρα δεν μας παίρνει, πρέπει να συνεχίσουμε στο Figueres…
Το μουσείο Dali κλείνει στις 5.30΄….
Τρέχουμε…
Απίστευτη κίνηση, πολλά φορτηγά και…γνωστό πια, πολλά και ακριβά διόδια…
Φθάνοντας στη Girona, το gpsμας οδηγεί μέσα από στενά, ανηφορικά δρομάκια, σ΄ένα μεγάλο υπαίθριο πάρκινγκ, πίσω από τα τείχη της παλιάς πόλης.
Είμαστε σ΄έναν απότομο λόφο, τα μάτια μας χαιδεύουν την καταπράσινη φύση και ξεκινάμε τη βόλτα μας…
Από μια πύλη στα τείχη, μπαίνουμε στην παλιά πόλη (BarriVell) και τότε σταματούν τα λόγια… Η ομορφιά που μας υποδέχεται είναι απερίγραπτη!
Βριακόμαστε πίσω απ΄τον Καθεδρικό, σήμα κατατεθέν της πόλης και στενά, φιδωτά δρομάκια, σκαλοπάτια, αψίδες, δέντρα, μεσαιωνικά κτίρια…κάθε γωνιά μια αποκάλυψη…Είναι λαβύρινθος, αλλά όπου κι αν σηκώσεις τα μάτια, ο τρούλος του ναού είναι το σημάδι για να φθάσουμε…Ανεβαίνουμε σκαλοπάτια, περνάμε το Πανεπιστήμιο, βγαίνουμε σε πλάτωμα με κήπο, μετά σε μια στροφή, υπέροχοι φανοστάτες κλέβουν τις εντυπώσεις…Κι όμως είναι μια πόλη, που σφύζει από ζωή, όχι τόσο από επισκέπτες αλλά από ντόπιους και φοιτητές.
Φθάνοντας στον Καθεδρικό, με χαρά διαπιστώνουμε ότι τα 86 σκαλιά που έπρεπε ν΄ανέβουμε, για να μπούμε, τα είχαμε αποφύγει, αφού πλησιάσαμε από το πίσω μέρος.
Η είσοδος στο ναό επιβεβλημένη, ?5 το άτομο.
Πρώτη εικόνα μια τεράστια πλατεία, ρωμαικού ρυθμού, με κίονες και με κρήνη στο κέντρο της. Δεξιά μας, ο κυρίως ναός και η ξενάγηση (ευτυχώς υπάρχει ο μεταφραστής στ΄αυτιά μας) ξεκινά…
Δεν θα σας πω πολλά, γιατί όποια περιγραφή κι αν επιχειρήσω να κάνω, θα αδικήσω αυτόν τον πλούτο των εκθεμάτων, που αντίκρυσα…
Ο ναός χτίστηκε μεταξύ 11ου-17ου αιώνα. ΄Ολοι οι αρχιτεκτονικοί ρυθμοί εφαρμόστηκαν στο διάβα του χρόνου. Το αρχικό ρωμαικό κτίριο διατηρείται, όπως και το μοναστήρι και ο πύργος του Καρλομάγνου.
Ανεβοκατεβήκαμε σκαλιά, μπήκαμε σε αίθουσες, βγήκαμε σε μικρό μουσείο με εκκλησιαστικά είδη, βρεθήκαμε ανάμεσα σε ρωμαικά κιονόκρανα και καταλήξαμε στο αίθριο…
Λίγο πριν την έξοδο, υπάρχει Μουσείο με 4 αίθουσες, όπου εκτίθενται ευρήματα του χώρου, από τις ανασκαφές, με αποκορύφωμα τον τάπητα της Δημιουργίας, μια μεγάλη ταπισερί του 11ου αιώνα, αγνώστου δημιουργού, που απεικονίζει τη δημιουργία του κόσμου, τους μήνες και μορφές της Βίβλου.
Δυστυχώς απαγορεύονται οι φωτο και σε προειδοποιούν ότι, κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης καταγράφει κάθε σου κίνηση.
Στην έξοδο, τα σκαλιά ξεδιπλώνονται στα πόδια μας, η κατάβαση είναι εύκολη…γύρω τους χτισμένη, η πιο καλοδιατηρημένη Εβραική συνοικία της Ισπανίας, με υπέροχα μεσαιωνικά, πέτρινα κτίρια.
Υπέροχος καφές, με θέα τα επιβλητικά σκαλοπάτια και την πρόσοψη του ναού με τα αγάλματα, μας ξεκουράζει, για να συνεχίσουμε την περιπλάνησή μας…
Στα Αραβικά λουτρά, όπου η κεντρική αίθουσα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον με μουσουλμανική αρχιτεκτονική…
Στους πανέμορφους κήπους, όπου η φωτογραφική μηχανή έχει πάρει φωτιά…
Κατηφορίζουμε στα στενά δρομάκια…Η πόλη αποπνέει γοητεία και μυστήριο…
Σκοπός μας, να φθάσουμε στον ποταμό Onyar, που χωρίζει την παλιά από τη νέα πόλη.
Ο ταξιδιωτικός οδηγός, μας έχει εξιτάρει, αναφέροντας ότι η θέα από το ποτάμι, με τα πολύχρωμα σπίτια που κρέμονται στις όχθες του, είναι το όνειρο του κάθε φωτογράφου…
Και πόσο δίκιο είχε!
Η ομορφιά σε όλο της το μεγαλείο! Διαβαίνουμε τις γέφυρες, ρουφάμε εικόνες…Μαγεία!...
Δεξιά κι αριστερά, τα πολύχρωμα, μεσαιωνικά κτίρια, που οι προσόψεις τους κυριολεκτικά κρέμονται στο ποτάμι και στο βάθος, στο λόφο, επιβλητικός και κατάλευκος, ξεχωρίζει ο Καθεδρικός…
Περπατάμε μέχρι τη RambladelaLibertat, τον πιο γνωστό δρόμο της πόλης, που παρά τα μαγαζιά και τον κόσμο, διατηρεί αναλλοίωτη, τη μεσαιωνική του όψη…
Καταλήγουμε στη μεγάλη πλατεία που ενώνει την παλιά με τη νέα πόλη, πάνω στον ποταμό…Λουλούδια παντού κι ένα κιόσκι-περίπτερο στη μέση…
Πρέπει να πάρουμε ταξί, να γυρίσουμε στο αυτοκίνητο. Είμαστε πολύ μακριά από το πάρκινγκ! Η Gironaμας ξελόγιασε, για τα καλά…
Και ταξί πουθενά! Απευθύνομαι στον περιπτερά, που με ενημερώνει ότι δεν κυκλοφορούν ταξί στην πόλη, ελεύθερα! Μόνο με τηλέφωνο βρίσκεις! Ευγενέστατος, μου δίνει τον αριθμό και σε λίγο, νάσου κι εμφανίζεται…Κάνοντας έναν γύρο της παλιάς πόλης, μας πιάνει την κουβέντα…
Μάθαμε λοιπόν ότι, στη Girona, συνήθως δεν σταματούν οι τουρίστες.
Λόγω του αεροδρομίου, που χρησιμοποιεί η Ryanair, φθάνουν στην πόλη και απλά επιβιβάζονται σε όποιο μεταφορικό μέσον έχουν διαλέξει, για να περιηγηθούν στην υπόλοιπη Ισπανία…
Κι όμως, η σύγχρονη πόλη έχει πολλές δραστηριότητες…Φεστιβάλ, ιδιαίτερα μουσικά και αγώνες διεξάγονται όλο το χρόνο.΄Εχει επίσης, έντονη νυχτερινή ζωή…
Δυστυχώς, η ώρα δεν μας παίρνει, πρέπει να συνεχίσουμε στο Figueres…
Το μουσείο Dali κλείνει στις 5.30΄….
Τρέχουμε…
