demie
Member
- Μηνύματα
- 411
- Likes
- 804
Περιεχόμενα
5η μέρα
Στο πρωινό ήταν πολύ ωραία, εφόσον η προηγούμενη ήταν ελεύθερη μέρα δεν είχαμε συναντήσει καθόλου τους υπόλοιπους του γκρουπ, οπότε όλοι ανταλλάζαμε εντυπώσεις, εμπειρίες, κτλ. Στις 08:30 αφού είχαμε ήδη κάνει check out, αναχωρήσαμε από το ξενοδοχείο κ κατευθυνθήκαμε προς νοτιοανατολικά.
Στη διαδρομή σκηνές καθημερινότητας: κάρα, auto-stop, λεωφορεία με στοιβαγμένους επιβάτες, κτλ.
Πρώτος σταθμός Γκουαμά. Επιβιβαστήκαμε σε ταχύπλοο κ διασχίσαμε τηνLaguna del Tesoro (Λίμνη του θησαυρού), τη μεγαλύτερη φυσική λίμνη της Κούβας
για να καταλήξουμε σε μια αναπαράσταση ινδιάνικου χωριού της φυλής Ταϊνο, όπου τα σπίτια είναι χτισμένα στις όχθες της λίμνης κ πάνω στο νερό, στερεωμένα με πασσάλους. Αν κ το σκηνικό είναι "στημένο" είναι πανέμορφο πραγματικά!
Εδώ το Κουβανικό κράτος στέλνει τους νιόπαντρους για ταξίδι του μέλιτος, αλλά επειδή οι Κουβανοί παντρεύονται πολλές φορές πλέον τους στέλνει μόνο στον πρώτο γάμο.
Φεύγοντας με το ταχύπλοο είδαμε έναν ερωδιό, μικρές θαλάσσιες χελώνες κ μια τεράστια φωλιά από τερμίτες!
Ο οδηγός του ταχύπλοου έδωσε στις γυναίκες τριαντάφυλλο κ στους άντρες πούρο!
Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής...
κ πήγαμε προς το εκτροφείο κροκοδείλων. Έβγαλα φωτογραφίες κρατώντας έναν μικρό, το δέρμα του πολύ μαλακό (ο κροκοδειλο-κυριούλης μού ζήτησε 1 πέσο). Είδαμε κ τους υπόλοιπους κροκόδειλους που ήταν σε περιφραγμένο χώρο
στο κέντρο κ λίγο πιο δεξιά είναι ο κροκόδειλος
κάναμε βολτούλα
χαζέψαμε στα μαγαζάκια με τα σουβενίρ κ αναχωρήσαμε για Σιενφουέγκος.
Στη διαδρομή είδαμε πολλές καλλιέργειες ζαχαροκάλαμου. Η πόλη ιδρύθηκε πριν από 150 χρόνια από Γάλλους καλλιεργητές ζαχαροκάλαμου. Τα κτήρια είναι σαφώς πιο καλοδιατηρημένα σε σχέση με αυτά της Αβάνας.
Μεταξύ άλλων είδαμε κ ένα θέατρο του 1889, ενώ στη μέση της πλατείας στέκει το άγαλμα του Χοσέ Μαρτί με τη Θεά Αθηνά .
Φτάσαμε στο Τρινιδάδ νωρίς το απόγευμα, οπότε προλάβαμε να κάνουμε μπάνιο στην πολύ ζεστή θάλασσα του ξενοδοχείου, ν’αράξουμε στις ξαπλώστρες πίνοντας piña colada ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο κ με μία άλλη κοπέλα από το γκρουπ βγάλαμε φωτογραφίες σε όλους τους φοίνικες της παραλίας!
Κ το ευτράπελο της ημέρας. Πήγαμε στο δωμάτιο κ ετοιμαζόμασταν για το βράδυ κ ξαφνικά, ανοίγει η καθαρίστρια με την κάρτα της, πετάγομαι στην είσοδο, φωνάζω στον καλό μου, ο οποίος έκανε μπάνιο, να προσέχει διότι η πόρτα του μπάνιου δεν έκλεινε κ καλά, κ την βλέπω παρέα με ένα άλλο ζευγάρι κ κάτι μού λένε στα ισπανικά, τούς κοίταζα καλά – καλά, έλεγα στα αγγλικά πως δεν καταλαβαίνω, αυτοί τίποτα, συνέχιζαν στα ισπανικά, προσπαθούσα να καταλάβω, αλλά τίποτα, κάτι για μπάνιο μού έλεγαν...δεν ξέρω, κ μετά μού είπαν "οκ" κ έφυγαν...τι οκ ρε παιδιά;;; Τί συνεννοηθήκαμε κ δεν το κατάλαβα;;; Ποτέ δεν έμαθα!
Στο βραδινό καθήσαμε όλο το γκρουπ μαζί κ μάς ρωτάει ο ξεναγός: « Πότε λέτε να χτίστηκε αυτό το ξενοδοχείο;», απαντάει ο ένας «Πριν 20 χρόνια;», γελάει ο ξεναγός χωρίς ν’απαντήσει, πετάγεται ένας άλλος «30;», γελάει ο ξεναγός, πετάγεται κ άλλη μία κ λέει «εφόσον το Τρινιδάδ είναι 500 ετών πόλη, πρέπει να’ναι κ αυτό παλιό, άρα θα πω 50», κ με χαμόγελο απαντάει ο ξεναγός «8»!!! Μείναμε όλοι! 8;;; Πώς είναι δυνατόν να είναι σ’ αυτήν την κατάσταση;;; Έχοντας ως δεδομένο πως οι Καναδοί με τους Κουβανούς έχουν πολύ καλές σχέσεις κ κάποια αντικείμενα (π.χ. βαρέλια) όταν παλιώσουν τους τα δίνουν, εγώ υπέθεσα πως μπορεί οι Καναδοί να έκαναν ανακαίνιση σε κανά ξενοδοχείο κ τα υλικά να τα έδωσαν στους Κουβανούς γιατί ο νιπτήρας μας π.χ. φαινόταν παμπάλαιος... αν πάντως τα υλικά ήταν πολύ καλύτερα, το ξενοδοχείο θα ήταν πολύ πολύ καλό.
Το βράδυ μας το περάσαμε στο κέντρο του Τρινιδάδ που βρισκόταν αρκετά πιο μακρυά (πήγαμε με το πούλμαν).
Εκείνη η βραδιά ήταν ίσως η καλύτερη που περάσαμε στην Κούβα. Είχαμε γνωριστεί με άτομα από το γκρουπ κ διασκεδάσαμε πολύ! Αφού κάναμε βόλτα στο πλακόστρωτο κ τα στενάκια, πήγαμε στην πλατεία όπου υπήρχε ζωντανή μουσική κ χόρευε όποιος ήθελε. Καθήσαμε κ μεις στα σκαλάκια, πήραμε την piña colada μας κ βλέπαμε τον κόσμο να χορεύει...μα τί ρυθμός! Κ κάποιοι Κουβανοί σήκωσαν κ κοπέλες από το γκρουπ μας κ χόρευαν! Τυχερές (αχ! Αυτά είναι τα καλά των αδέσμευτων κοριτσιών στην Κούβα!)!!!
Στο πρωινό ήταν πολύ ωραία, εφόσον η προηγούμενη ήταν ελεύθερη μέρα δεν είχαμε συναντήσει καθόλου τους υπόλοιπους του γκρουπ, οπότε όλοι ανταλλάζαμε εντυπώσεις, εμπειρίες, κτλ. Στις 08:30 αφού είχαμε ήδη κάνει check out, αναχωρήσαμε από το ξενοδοχείο κ κατευθυνθήκαμε προς νοτιοανατολικά.
Στη διαδρομή σκηνές καθημερινότητας: κάρα, auto-stop, λεωφορεία με στοιβαγμένους επιβάτες, κτλ.
Πρώτος σταθμός Γκουαμά. Επιβιβαστήκαμε σε ταχύπλοο κ διασχίσαμε τηνLaguna del Tesoro (Λίμνη του θησαυρού), τη μεγαλύτερη φυσική λίμνη της Κούβας
για να καταλήξουμε σε μια αναπαράσταση ινδιάνικου χωριού της φυλής Ταϊνο, όπου τα σπίτια είναι χτισμένα στις όχθες της λίμνης κ πάνω στο νερό, στερεωμένα με πασσάλους. Αν κ το σκηνικό είναι "στημένο" είναι πανέμορφο πραγματικά!
Εδώ το Κουβανικό κράτος στέλνει τους νιόπαντρους για ταξίδι του μέλιτος, αλλά επειδή οι Κουβανοί παντρεύονται πολλές φορές πλέον τους στέλνει μόνο στον πρώτο γάμο.
Φεύγοντας με το ταχύπλοο είδαμε έναν ερωδιό, μικρές θαλάσσιες χελώνες κ μια τεράστια φωλιά από τερμίτες!
Ο οδηγός του ταχύπλοου έδωσε στις γυναίκες τριαντάφυλλο κ στους άντρες πούρο!
Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής...
κ πήγαμε προς το εκτροφείο κροκοδείλων. Έβγαλα φωτογραφίες κρατώντας έναν μικρό, το δέρμα του πολύ μαλακό (ο κροκοδειλο-κυριούλης μού ζήτησε 1 πέσο). Είδαμε κ τους υπόλοιπους κροκόδειλους που ήταν σε περιφραγμένο χώρο
στο κέντρο κ λίγο πιο δεξιά είναι ο κροκόδειλος
κάναμε βολτούλα
χαζέψαμε στα μαγαζάκια με τα σουβενίρ κ αναχωρήσαμε για Σιενφουέγκος.
Στη διαδρομή είδαμε πολλές καλλιέργειες ζαχαροκάλαμου. Η πόλη ιδρύθηκε πριν από 150 χρόνια από Γάλλους καλλιεργητές ζαχαροκάλαμου. Τα κτήρια είναι σαφώς πιο καλοδιατηρημένα σε σχέση με αυτά της Αβάνας.
Μεταξύ άλλων είδαμε κ ένα θέατρο του 1889, ενώ στη μέση της πλατείας στέκει το άγαλμα του Χοσέ Μαρτί με τη Θεά Αθηνά .
Φτάσαμε στο Τρινιδάδ νωρίς το απόγευμα, οπότε προλάβαμε να κάνουμε μπάνιο στην πολύ ζεστή θάλασσα του ξενοδοχείου, ν’αράξουμε στις ξαπλώστρες πίνοντας piña colada ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο κ με μία άλλη κοπέλα από το γκρουπ βγάλαμε φωτογραφίες σε όλους τους φοίνικες της παραλίας!
Κ το ευτράπελο της ημέρας. Πήγαμε στο δωμάτιο κ ετοιμαζόμασταν για το βράδυ κ ξαφνικά, ανοίγει η καθαρίστρια με την κάρτα της, πετάγομαι στην είσοδο, φωνάζω στον καλό μου, ο οποίος έκανε μπάνιο, να προσέχει διότι η πόρτα του μπάνιου δεν έκλεινε κ καλά, κ την βλέπω παρέα με ένα άλλο ζευγάρι κ κάτι μού λένε στα ισπανικά, τούς κοίταζα καλά – καλά, έλεγα στα αγγλικά πως δεν καταλαβαίνω, αυτοί τίποτα, συνέχιζαν στα ισπανικά, προσπαθούσα να καταλάβω, αλλά τίποτα, κάτι για μπάνιο μού έλεγαν...δεν ξέρω, κ μετά μού είπαν "οκ" κ έφυγαν...τι οκ ρε παιδιά;;; Τί συνεννοηθήκαμε κ δεν το κατάλαβα;;; Ποτέ δεν έμαθα!
Στο βραδινό καθήσαμε όλο το γκρουπ μαζί κ μάς ρωτάει ο ξεναγός: « Πότε λέτε να χτίστηκε αυτό το ξενοδοχείο;», απαντάει ο ένας «Πριν 20 χρόνια;», γελάει ο ξεναγός χωρίς ν’απαντήσει, πετάγεται ένας άλλος «30;», γελάει ο ξεναγός, πετάγεται κ άλλη μία κ λέει «εφόσον το Τρινιδάδ είναι 500 ετών πόλη, πρέπει να’ναι κ αυτό παλιό, άρα θα πω 50», κ με χαμόγελο απαντάει ο ξεναγός «8»!!! Μείναμε όλοι! 8;;; Πώς είναι δυνατόν να είναι σ’ αυτήν την κατάσταση;;; Έχοντας ως δεδομένο πως οι Καναδοί με τους Κουβανούς έχουν πολύ καλές σχέσεις κ κάποια αντικείμενα (π.χ. βαρέλια) όταν παλιώσουν τους τα δίνουν, εγώ υπέθεσα πως μπορεί οι Καναδοί να έκαναν ανακαίνιση σε κανά ξενοδοχείο κ τα υλικά να τα έδωσαν στους Κουβανούς γιατί ο νιπτήρας μας π.χ. φαινόταν παμπάλαιος... αν πάντως τα υλικά ήταν πολύ καλύτερα, το ξενοδοχείο θα ήταν πολύ πολύ καλό.
Το βράδυ μας το περάσαμε στο κέντρο του Τρινιδάδ που βρισκόταν αρκετά πιο μακρυά (πήγαμε με το πούλμαν).
Εκείνη η βραδιά ήταν ίσως η καλύτερη που περάσαμε στην Κούβα. Είχαμε γνωριστεί με άτομα από το γκρουπ κ διασκεδάσαμε πολύ! Αφού κάναμε βόλτα στο πλακόστρωτο κ τα στενάκια, πήγαμε στην πλατεία όπου υπήρχε ζωντανή μουσική κ χόρευε όποιος ήθελε. Καθήσαμε κ μεις στα σκαλάκια, πήραμε την piña colada μας κ βλέπαμε τον κόσμο να χορεύει...μα τί ρυθμός! Κ κάποιοι Κουβανοί σήκωσαν κ κοπέλες από το γκρουπ μας κ χόρευαν! Τυχερές (αχ! Αυτά είναι τα καλά των αδέσμευτων κοριτσιών στην Κούβα!)!!!
)
), μέχρι που στο τέλος μάς πρότεινε να μάς ξεναγήσει εκείνος, τού είπαμε κ μεις πως έχουμε ξεναγό “guida?” μάς λέει, “si” τού απαντήσαμε κ έφυγε.
Πολύ ωραία!!!!!!!!
! Γαλαζοπράσινα, ζεστά, με τέλειο βυθό κ καταπληκτικά ψάρια! Το καλύτερο ήταν ένα μαύρο που στην άκρη του είχε ηλεκτρίκ χρώμα κ ένα άλλο που ήταν όλο μπλε! Δε μάς έκανε καρδιά να βγούμε, μάσκες μάς έδωσαν στο καταμαράν. Βέβαια τα νερά ήταν τόσο διαυγή που κ από το σκάφος μια χαρά έβλεπες τα ψάρια!!! 
! 
