djeleni
Member
- Μηνύματα
- 162
- Likes
- 234
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ισλανδία
Καλησπέρα! Επισκέφτηκα πριν λίγες μέρες την Κω και θα ήθελα να γράψω τις εντυπώσεις μου από το νησί.
Αρχικά, η Κως έχει μεγάλη ιστορία και πολιτισμό, αλλά δυστυχώς κανείς δεν ασχολείται με αυτόν τον τομέα. Δεν υπάρχουν ξεναγοί (τουλάχιστον εμείς δεν πετύχαμε) στους αρχαιολογικούς χώρους. Επίσης, δεν υπάρχει μια επιγραφή σε κάθε αρχαιολογικό χώρο που να ενημερώνει για το τι βλέπεις μπροστά σου. Για παράδειγμα, τυχαία ανακαλύψαμε και καταλάβαμε ποιος είναι ο πλάτανος του Ιπποκράτη! Απαράδεκτο.
Στη συνέχεια, η πλειοψηφία των τουριστών ήταν ξένοι. Ακούγαμε καμιά φορά ελληνικά και μας φαινόταν ψέμα. Οι καταστηματάρχες μας μιλούσαν πρώτα αγγλικά και μετά ελληνικά, κάποιες φορές ο οδηγός του λεωφορείου μιλούσε αγγλικά, γερμανικά, ρώσικα... και μας ρωτούσανε αν καταλάβαμε ή έπρεπε να τα επαναλάβουν στα ελληνικά. Δεν ήταν λίγες οι φορές που στο πούλμαν ήμασταν μόνο 2 άτομα από την Ελλάδα. Δεν έχω πρόβλημα με τους ξένους ή τις γλώσσες τους. Αυτό που με ενόχλησε είναι ότι αισθάνθηκα πολλές φορές ότι ήμουν ξένη στη χώρα μου...
Σχετικά με την αρχιτεκτονική του νησιού, με το που φθάσαμε στην πόλη της Κω, απογοητευτήκαμε γιατί τα σπίτια ήταν σαν αυτά των προαστίων της Αθήνας. Δε θύμιζε νησί αυτό που αντικρίσαμε. "Συνήλθαμε", ευτυχώς, μόλις βρεθήκαμε στην κεντρική πλατεία (πλατεία Ελευθερίας) και στα πολυάριθμα πλακόστρωτα σοκάκια της παλιάς πόλης της Κω (ευθεία, πάνω από το λιμάνι). Υπέροχο επίσης είναι το θέαμα στην οδό Φοινίκων στο λιμάνι της Κω! Δίπλα από τη θάλασσα υπάρχει το κάστρο των ιπποτών που ενώνεται με τον πλάτανο του Ιπποκράτη μέσω μιας γέφυρας με δυο καμάρες. Κάτω από τις καμάρες περνά ένας δρόμος και δυο ποδηλατοδρόμοι, ενώ δεξιά και αριστερά δεσπόζουν αρκετοί φοίνικες. Νομίζεις ότι δεν είσαι στην Ελλάδα, αλλά σε κάποιο εξωτικό μέρος!
Όσον αφορά το φαγητό, ψάχναμε απεγνωσμένα στο λιμάνι της Κω να βρούμε κάτι παραδοσιακό της Κω να φάμε, αλλά μάταια. Ένας καταστηματάρχης ήταν ειλικρινής και μας είπε ότι στην πόλη της Κω δεν επρόκειτο να βρίσκαμε αυτό που ψάχναμε. Θα έπρεπε να πάμε στο Πλατάνι και στη Ζια. Τελικά επισκεφθήκαμε και τα δυο αυτά μέρη. Το κεμπάπ στο "Serif" στο Πλατάνι ήταν το καλύτερο που έχω δοκιμάσει ως τώρα. Δε θα ξεχάσω ποτέ την υπέροχη γεύση του φαγητού και την ευγένεια του προσωπικού... Μέχρι και στην κουζίνα μας πήγαν για να δούμε τα φαγητά και να επιλέξουμε αυτό που μας άρεσε περισσότερο! Στη Ζια φάγαμε στο "Ωρομέδων" αγναντεύοντας τον ήλιο που έπεφτε πίσω από την Κάλυμνο. Το θέαμα δεν περιγράφεται... Το φαγητό ήταν υπέροχο και το προσωπικό πολύ ευγενικό!
Για τη διασκέδαση το μόνο που έχω να πω είναι ότι υπάρχει και είναι έντονη, αλλά για τους τουρίστες . Περνώντας από την οδό Ναυκλήρου, την περίφημη bar street, ακόμα και όταν είναι κλειστά τα μαγαζιά, καταλαβαίνεις ότι δεν απευθύνονται σε Έλληνες. Είναι σαν να βρίσκεσαι στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη, κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Υπάρχουν ωραία μπαράκια για χαλαρές καταστάσεις δίπλα στη θάλασσα, στην ακτή Μιαούλη (Bella Vista, H2O).
Ώρα να περάσουμε στις παραλίες... Οι καλύτερες για μένα ήταν ο Παράδεισος με τους φοίνικες και τα γαλανοπράσινα νερά, τα Θέρμα με το ηφαιστειογενές τοπίο και τα ζεστά νερά και η παραλία στο beach bar Άγιος Φωκάς! Από τις καλύτερες παραλίες που έχω επισκεφθεί γενικώς. Το Τιγκάκι μου φάνηκε αδιάφορο, στο Μαστιχάρι δε διανοηθήκαμε να πάμε για μπάνιο. Με το που άνοιγε ο οδηγός την πόρτα του λεωφορείου στο σταθμό στο Μαστιχάρι έμπαινε μέσα μια βρομερή μυρωδιά...
Από τις ημερήσιες εκδρομές που διοργανώνονται στο νησί επιλέξαμε αυτές για Bodrum και Νίσυρο. Ωραίο το Bodrum! Αν πάτε, να φάτε οπωσδήποτε μπακλαβά στο Blanca restaurant. Ήταν εκπληκτικός!!!
Η Νίσυρος είναι μοναδική, την ερωτεύεσαι... Τα λόγια είναι περιττά.
Κλείνοντας, αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο από την Κω είναι οι ντόπιοι. Πολύ ευγενικοί άνθρωποι και πάντα πρόθυμοι να σε βοηθήσουν, ακόμα κι αν δεν τους το ζητήσεις! Έχουν μια καλοσύνη που δεν έχω ξαναδεί πουθενά...
Αρχικά, η Κως έχει μεγάλη ιστορία και πολιτισμό, αλλά δυστυχώς κανείς δεν ασχολείται με αυτόν τον τομέα. Δεν υπάρχουν ξεναγοί (τουλάχιστον εμείς δεν πετύχαμε) στους αρχαιολογικούς χώρους. Επίσης, δεν υπάρχει μια επιγραφή σε κάθε αρχαιολογικό χώρο που να ενημερώνει για το τι βλέπεις μπροστά σου. Για παράδειγμα, τυχαία ανακαλύψαμε και καταλάβαμε ποιος είναι ο πλάτανος του Ιπποκράτη! Απαράδεκτο.
Στη συνέχεια, η πλειοψηφία των τουριστών ήταν ξένοι. Ακούγαμε καμιά φορά ελληνικά και μας φαινόταν ψέμα. Οι καταστηματάρχες μας μιλούσαν πρώτα αγγλικά και μετά ελληνικά, κάποιες φορές ο οδηγός του λεωφορείου μιλούσε αγγλικά, γερμανικά, ρώσικα... και μας ρωτούσανε αν καταλάβαμε ή έπρεπε να τα επαναλάβουν στα ελληνικά. Δεν ήταν λίγες οι φορές που στο πούλμαν ήμασταν μόνο 2 άτομα από την Ελλάδα. Δεν έχω πρόβλημα με τους ξένους ή τις γλώσσες τους. Αυτό που με ενόχλησε είναι ότι αισθάνθηκα πολλές φορές ότι ήμουν ξένη στη χώρα μου...
Σχετικά με την αρχιτεκτονική του νησιού, με το που φθάσαμε στην πόλη της Κω, απογοητευτήκαμε γιατί τα σπίτια ήταν σαν αυτά των προαστίων της Αθήνας. Δε θύμιζε νησί αυτό που αντικρίσαμε. "Συνήλθαμε", ευτυχώς, μόλις βρεθήκαμε στην κεντρική πλατεία (πλατεία Ελευθερίας) και στα πολυάριθμα πλακόστρωτα σοκάκια της παλιάς πόλης της Κω (ευθεία, πάνω από το λιμάνι). Υπέροχο επίσης είναι το θέαμα στην οδό Φοινίκων στο λιμάνι της Κω! Δίπλα από τη θάλασσα υπάρχει το κάστρο των ιπποτών που ενώνεται με τον πλάτανο του Ιπποκράτη μέσω μιας γέφυρας με δυο καμάρες. Κάτω από τις καμάρες περνά ένας δρόμος και δυο ποδηλατοδρόμοι, ενώ δεξιά και αριστερά δεσπόζουν αρκετοί φοίνικες. Νομίζεις ότι δεν είσαι στην Ελλάδα, αλλά σε κάποιο εξωτικό μέρος!
Όσον αφορά το φαγητό, ψάχναμε απεγνωσμένα στο λιμάνι της Κω να βρούμε κάτι παραδοσιακό της Κω να φάμε, αλλά μάταια. Ένας καταστηματάρχης ήταν ειλικρινής και μας είπε ότι στην πόλη της Κω δεν επρόκειτο να βρίσκαμε αυτό που ψάχναμε. Θα έπρεπε να πάμε στο Πλατάνι και στη Ζια. Τελικά επισκεφθήκαμε και τα δυο αυτά μέρη. Το κεμπάπ στο "Serif" στο Πλατάνι ήταν το καλύτερο που έχω δοκιμάσει ως τώρα. Δε θα ξεχάσω ποτέ την υπέροχη γεύση του φαγητού και την ευγένεια του προσωπικού... Μέχρι και στην κουζίνα μας πήγαν για να δούμε τα φαγητά και να επιλέξουμε αυτό που μας άρεσε περισσότερο! Στη Ζια φάγαμε στο "Ωρομέδων" αγναντεύοντας τον ήλιο που έπεφτε πίσω από την Κάλυμνο. Το θέαμα δεν περιγράφεται... Το φαγητό ήταν υπέροχο και το προσωπικό πολύ ευγενικό!
Για τη διασκέδαση το μόνο που έχω να πω είναι ότι υπάρχει και είναι έντονη, αλλά για τους τουρίστες . Περνώντας από την οδό Ναυκλήρου, την περίφημη bar street, ακόμα και όταν είναι κλειστά τα μαγαζιά, καταλαβαίνεις ότι δεν απευθύνονται σε Έλληνες. Είναι σαν να βρίσκεσαι στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη, κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Υπάρχουν ωραία μπαράκια για χαλαρές καταστάσεις δίπλα στη θάλασσα, στην ακτή Μιαούλη (Bella Vista, H2O).
Ώρα να περάσουμε στις παραλίες... Οι καλύτερες για μένα ήταν ο Παράδεισος με τους φοίνικες και τα γαλανοπράσινα νερά, τα Θέρμα με το ηφαιστειογενές τοπίο και τα ζεστά νερά και η παραλία στο beach bar Άγιος Φωκάς! Από τις καλύτερες παραλίες που έχω επισκεφθεί γενικώς. Το Τιγκάκι μου φάνηκε αδιάφορο, στο Μαστιχάρι δε διανοηθήκαμε να πάμε για μπάνιο. Με το που άνοιγε ο οδηγός την πόρτα του λεωφορείου στο σταθμό στο Μαστιχάρι έμπαινε μέσα μια βρομερή μυρωδιά...
Από τις ημερήσιες εκδρομές που διοργανώνονται στο νησί επιλέξαμε αυτές για Bodrum και Νίσυρο. Ωραίο το Bodrum! Αν πάτε, να φάτε οπωσδήποτε μπακλαβά στο Blanca restaurant. Ήταν εκπληκτικός!!!
Η Νίσυρος είναι μοναδική, την ερωτεύεσαι... Τα λόγια είναι περιττά.
Κλείνοντας, αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο από την Κω είναι οι ντόπιοι. Πολύ ευγενικοί άνθρωποι και πάντα πρόθυμοι να σε βοηθήσουν, ακόμα κι αν δεν τους το ζητήσεις! Έχουν μια καλοσύνη που δεν έχω ξαναδεί πουθενά...