Ιορδανία Ισραήλ Λίβανος Λίβανος, Ιορδανία, Ισραήλ, Σεπτέμβριος 2014. Δύο εβδομάδες στη Μέση Ανατολή.

[spanagiou]

Γ' ΜΕΡΟΣ - ΛΙΒΑΝΟΣ
Φύγαμε από Αθήνα σχεδόν μεσάνυχτα και μετά από δύο ώρες φτάσαμε Βηρυτό.

Τέτοια ώρα δε βρίσκεις παρά μόνο κανονικά ταξί για την πόλη.
Το είχαμε κανονίσει με το ξενοδοχείο και μας περίμενε ταξί, με κόστος 20$. [Τελικά, έβαλε και άλλα 4$ επιτόπου, γιατί λέει μας περίμενε στο parking!].

*TIP: ΑΝ κάνεις υπομονή ΚΑΙ περιμένεις να ξημερώσει ΚΑΙ μπορείς να σύρεις τα πράγματά σου για περίπου 1 χλμ, τότε φεύγεις από το αεροδρόμιο και περπατάς ως έναν κόμβο από όπου μπορείς να πάρεις τα service taxis ή σκέτο servίs, τα οποία με +/- 2000 LBP (1000 για σένα, 1000 για τη βαλίτσα αν πιάνει θέση....ίσως και άλλα 1000 επειδή είσαι τουρίστας..!?) φτάνεις στην πόλη της Βηρυτού. Και αν δε σε αφήσει στον προορισμό σου/hotel αυτό, τότε κάπου τριγύρω θα υπάρχει άλλη πιάτσα servis από όπου θα βρεις ένα πιο κατάλληλο για τον τελικό προορισμό.

Γενικά η ταρίφα για αυτά τα τύπου "ρεφενέ ταξί" είναι 1000LBP/άτομο, για διαδρομές στην ακτίνα της πόλης.

[μέσα σε ένα από αυτά τα ταξί]

Δεν πηγαίνουν όλα παντού. Από συγκεκριμένα σημεία περνούν για συγκεκριμένα σημεία. Π.Χ. από την περιοχή του Port όλα πηγαίνουν προς το αεροδρόμιο. Με λίγο ψάξιμο και ερωτήσεις το μαθαίνεις το σύστημά τους.
Σφυρίζουν συνέχεια για να σε κάνουν να τους προσέξεις και έχουν μια τάση[sic!] να φουσκώνουν την τιμή στους τουρίστες!
Μη διστάζετε να αντιπροτείνετε την τιμή που ξέρετε. Δεν είναι τόσο σκληροί γιατί κυκλοφορούν πάρα πολλά.
Φεύγει ο ένας σταματά ο άλλος. Και επίσης οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι κακοποιοί! Απλά κάνουν μια προσπάθεια, μπας και τους κάτσει η απατεωνιά.
Παίζει επίσης τρελό φλερτ και από τα κανονικά ταξί. Και εδώ επιβάλλεται το παζάρι και η συμφωνία για την τιμή πριν ξεκινήσετε.
Αν αφού ξεκινήσει και παρά τη συμφωνία αρχίσει να σας κάνει σκηνή, μη διστάσετε, ζητείστε αυστηρά να σας κατεβάσει.
Θα σταματήσουν άπειροι επόμενοι.Όταν είσαι σε διακοπές έχεις, συνήθως, πολύ ελεύθερο χρόνο

Ξενοδοχείο.
Ψάξαμε πολύ. Η Βηρυτός δεν έχει οικονομικά & καλά ξενοδοχεία.
Σε αυτήν την κατηγορία, αυτό που κυκλοφορεί πρώτο στο booking είναι το Talal, με καλή βαθμολογία και περίπου 45$ το δίκλινο ensuite δωμάτιο/βράδυ.
Και απορώ??!! Είναι ίσως τ ο χ ε ι ρ ό τ ε ρ ο ξενοδοχείο που έχουμε κλείσει ως τώρα!
Όταν το πρωτοείδαμε ήταν μαύρα μεσάνυχτα και σχεδόν νιώσαμε και οι δύο την ανάγκη να του το σκάσουμε!
Είχαμε κλείσει για 4 νύχτες. Τις πρώτες δύο μέρες ψάχναμε για άλλο, γύρω από τη Hamra. Βρήκαμε αξιοπρεπή με 80-90 $. Όμως δεν αλλάξαμε τελικά, γιατί εκεί που τα πάει πολύ καλά είναι η τοποθεσία του και ο πολύ συμπαθητικός ξενοδόχος. Και, ευτυχώς για την ψυχολογία μας, μετά κάπως το συνηθίσαμε. Μη φανταστείτε βέβαια χουχούλιασμα στο ξενοδοχείο...μπαίναμε μόνο για ύπνο και ντους! Και να φανταστείς είχαμε δωμάτιο στα ψηλά, με πλάγια θέα στη θάλασσα και το λιμάνι...!

[Η θέα από το μπαλκόνι μας, στο Talal]

Α! Για την υπερπήδηση κάποιων πολεοδομικών θεμάτων, αυτό το ξενοδοχείο δεν έχει καμία ταμπέλα με το όνομά του. Οπότε, αν σας ενδιαφέρει, με ρωτάτε για οδηγίες.
Τώρα που έχω εικόνα της κατάστασης, στα ίδια περίπου χρήματα, ίσως το Saifi Urban Gardens, που είναι εκει γύρω, είναι καλύτερο. Δεν το είδα όμως.

Για τον ξενοδόχο τώρα, το πρώτο πρωί που τον κοιτάζαμε χαμένοι, μας σχεδίασε επιτόπου σούπερ χάρτη όλης σχεδόν της πόλης και μας ανέλυσε πώς θα πάμε μέσα κι έξω από αυτήν. Και ήταν εκεί πάντα, χαμογελαστός και χαλαρός, να εξηγεί και να δίνει πληροφορίες για μεταφορές, καλούς φούρνους, εστιατόρια κλπ κλπ.

[Αυτοσχέδιος χάρτης της Βηρυτού! ]

Η συγκεκριμένη περιοχή=Gemmazyeh μας άρεσε πάρα πολύ, δίπλα στη θάλασσα, δίπλα στην Downtown περιοχή, με πολλά κομψά και καλά εστιατόρια, καφέ, μπαράκια. Κάπως σαν το Κολωνάκι, με ολίγον από Γκάζι και Ψυρρή ένα πράμα!

[Gouraud str., Gemmazyeh]

[Saint Antoine church, Gouraud str., Gemmazyeh]

[View from Gouraud str., Gemmazyeh]
Κι επειδή όλοι αναφέρουν την περιοχή Hamra, έχω να πω ότι την περπατήσαμε την πρώτη μέρα, αλλά δε μας έκανε το αναμενόμενο κλικ.
Εκεί όμως θα πάτε αν θέλετε να επισκεφτείτε το Information Center και να αγοράσετε souvenirs.
Το πρώτο βρίσκεται στο ισόγειο του Υπ. Τουρισμού, επί της οδού Hamra και θέλει λίγη προσοχή για τον εντοπισμό του. Μη φανταστείτε πολυτέλειες, κάπως φέρνει σε εγκατάλειψη σοβιετικού τύπου, η υπάλληλός του όμως είναι πολύ γλυκιά και εξυπηρετική.
Μας έδωσε top info: για τα καλύτερα λιβανέζικα γλυκά και ξηρούς καρπούς μην αγχώνεστε στην πόλη! Τα βρίσκετε στο αεροδρόμιο, στον Hallab και τον Al Rifaiαντίστοιχα. Όντως. Τα βρίσκεις δίπλα δίπλα, ακριβούτσικα και φρεσκότατα. Με ειδικά αναμνηστικά τσίγκινα κουτάκια, κατάλληλα για ταξίδι, ο πρώτος και σούπερ αεροστεγείς συσκευασίες ο δεύτερος.

[Al Rifai shop στο Rafik Hariri Airport]

Για τα σουβενίρ θα προχωρήσετε τη Hamra, με κατεύθυνση προς τη θάλασσα. Στο αριστερό χέρι θα βρείτε δύο μαγαζιά. Το πρώτο, γωνιακό, μας φάνηκε καλύτερο. Ψάχνετε το "Al Amir".
Εάν βέβαια έχετε σκοπό να πάτε στη Byblos, τότε εκεί θα βρείτε περισσότερα καταστήματα με καλά σουβενίρ, σε καλές τιμές.

[-] Εδώ να κάνω μία παρένθεση και να μιλήσω για wifi. Γενικά όχι άνετα. Το ξενοδοχείο το χρέωνε extra. Στα καφέ και εστιατόρια σου έδιναν χαρτάκια με δωρεάν σύνδεση για μία ώρα. Ένα χαρτάκι ανά συσκευή.
Γι'αυτό και κάναμε στέκι μας το καφέ "Urbanista", στην Gouraud str., με άνετα καθίσματα, κήπο και άψογο, ατελείωτο wifi!

Συνεχίζω με τα της πόλης. Περπατήσαμε πολύ. Απίστευτες αποστάσεις. Που και που συναντάς στρατιωτικά μπλόκα. Δε μας ενόχλησαν παρά μόνο ένα βράδυ που μας εντόπισαν να βγάζουμε φωτογραφίες πίσω τους. Και τότε απλά μας ζήτησαν να δουν την τελευταία φωτογραφία, ησύχασαν και μας χαιρέτησαν.

[Beitut περιοχή Downtown]

[Beirut, περιοχή Downtown]

[Beirut, ένα από τα μέσα μεταφοράς]

[Beirut, περιοχή Hamra]

[Beirut, περιοχή Downtown]

[Beirut, περιοχή Corniche]

[Beirut, περιοχή Corniche]

[Beirut, πώς απολαμβάνουν τη θάλασσα!]

[Beirut, περιοχή Raouche]

[Beirut, περιοχή Corniche, συνύπαρξη...]

[Beirut, περιοχή Downtown, το χαρακτηριστικό Μπλε Τζαμί, που όμως δεν λέγεται έτσι!]

[Beirut, Martyrs Square, περιοχή Downtown]

[Beirut, περιοχή Downtown, έξω από το ξενοδοχείο Le Gray]

Πού φάγαμε? Πού ήπιαμε?
1] Π ρ ω ι ν ά στους φούρνους "Abou Issa" στο λιμάνι και "Fern Ghattas" στο Gemmazyeh. Και στους δύο πήραμε καταπληκτικές ντόπιες πίτες (=manaouche) με zaatar, λαχανικά, τυρί, κιμά, πιτάκια fatayer, κ.ά. Συνοδεύαμε με χυμούς ή ayran.

[Fern Ghattas: Οι οδηγοί το έχουν σε λάθος σημείο. Βρίσκεται στην Gouraud street, Gemmazyeh]

[Manaouche με zaatar, ayran, juice από το Fern Ghattas]

2] Γ ε ύ μ α στο "Grand Cafe" στην παραλιακή, με απίστευτη θέα στη θάλασσα. Ένα από τα καλύτερα σημεία για ηλιοβασίλεμα στην πόλη. Και με πολύ καλή ντόπια κουζίνα.

[Η θέα από το Grand Cafe, πάνω στην παραλιακή, δίπλα στους βράχους Raouche]

[Ηλιοβασίλεμα στο Grand Cafe]

Επίσης, γεύμα στο ''Le Chef" στο Gemmazyeh (Gouraud street). Βασικό λιβανέζικο φαγητό, φθηνό.

3]Κ α φ έ δέ ς & Π ο τ ά στα "Cafe Hamra" , "Urbanista" και στη Main str., στην περιοχή του Downtown, όπου σε ένα πολύ όμορφο σημείο είναι μαζεμένα πολλά μπαράκια. Ναργιλέ έχει σχεδόν παντού. Είδαμε και στο "Cafe Hamra" και στο"Grand Cafe".

[Hamra cafe, Hamra street]

[Urbanista Cafe, Gouraud street, Gemmazyeh]

*ΤΙΡ: Μη φύγετε από τη Middle East χωρίς να δοκιμάσετε τη "minted lemonade". Εγώ δοκίμασα πρώτη φορά σε αυτό το ταξίδι και κόλλησα!

[Όπως τη σέρβιραν στο καφέ στην Byblos!]

Τώρα μάλλον αντιλαμβάνεστε τι βιώνω... από τη μία ήθελα να κρατήσω την περιγραφή σπαρτιάτικη, από την άλλη δεν μπορώ να ελέγξω την πολυλογία==>>σταματώ εδώ για την ώρα. Οι βόλτες σε Tripoli, Byblos, Sidon και Tyr θα ενταχθούν στο επόμενο κομμάτι.
Μέχρι τότε- και επειδή καλά τα λόγια αλλά άλλη η χάρη της φωτογραφίας- μπορείτε να δείτε υλικό στους λογαριασμούς μας στο Instagram: n.galanos και tetasparou.

Καληνύχτα σας

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 7
• 7

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 7

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[varioAthens]

Ανυπομονω για τη συνεχεια... Σκεφτομουν να παω στα ιδια (σχεδον) μερη αλλα η ανασφαλεια υπερτερησε.... οποτε καταλαβαίνεις ότι θα παρακολουθησω με μεγαλο ενδιαφερον την ιστορια σου!!

 

[underwater]

Περιμένω με ενδιαφέρον την ιστορία σου!
Πριν δυο εβδομάδες γύρισα από Λίβανο, ο οποίος με απογοήτευσε αρκετά σαν προορισμός.
Παρ' όλα αυτά δεν αισθάνθηκα καμία ανασφάλεια, ούτε καν κατά τη διάρκεια της παρουσίας μου σε περιοχές κοντά στα σύνορα με Συρία, για τις οποίες υπάρχουν ταξιδιωτικές οδηγίες από διάφορα κράτη!
Αναμένω την οπτική σου καθώς και tips για Ιορδανία που είναι προορισμός που με ενδιαφέρει αρκετά.

 

[spanagiou]

@varioAthens
Χαίρομαι που τη βρίσκεις ενδιαφέρουσα!
Πολύ θα ήθελα να την τελειώσω μονομιάς, όμως παλεύω με το χρόνο και με το να μάθω να δουλεύω στο site του travelstories

@underwater
Μάλλον ήμαστε συγχρόνως Λίβανο!! Εμείς μείναμε 4 ημέρες.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Όχι ο προορισμός που περίμενα και όχι η ανασφάλεια με την οποία μας βομβαρδίζουν τα ΜΜΕ!

 

[underwater]

Μάλλον ήμαστε συγχρόνως Λίβανο!! Εμείς μείναμε 4 ημέρες.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Όχι ο προορισμός που περίμενα και όχι η ανασφάλεια με την οποία μας βομβαρδίζουν τα ΜΜΕ!

Κι εμείς 4 ημέρες! Εντάξει, πιθανώς αν μέναμε κι άλλο να μας άρεσε περισσότερο, τι να πω, αλλά νομίζω πήραμε μια καλή γεύση.
Χαίρομαι που έχουμε την ίδια άποψη! Περιμένω εναγωνίως την συνέχεια της ιστορίας!

 

[ευαγγελια]

Κι εμείς 4 ημέρες! Εντάξει, πιθανώς αν μέναμε κι άλλο να μας άρεσε περισσότερο, τι να πω!

Μπα δε νομίζω

 

[spanagiou]

Β' ΜΕΡΟΣ – Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Ήμαστε δύο άτομα. Ξεκινήσαμε από Λίβανο, μετά Ιορδανία και επιστροφή από Ισραήλ.
Εδώ να πω ότι υπάρχει αρκετή συζήτηση στο διαδίκτυο για τη φορά ενός τέτοιου ταξιδιού.
Αυτό το πλάνο είναι καλό, γιατί ξεμπλοκάρει το θέμα της σφραγίδας του Ισραήλ στα διαβατήρια. Γιατί? Με αυτήν τη σφραγίδα είναι σίγουρο(λένε) ότι ΔΕΝ σε αφήνουν να περάσεις στον Λίβανο.
Τελικά, αποδείχτηκε υπερβολικός ο φόβος, μιας και στο Ισραήλ δεν μας σφράγισαν τα διαβατήρια αλλά μας έδωσαν ΒΙΖΑ σε ξεχωριστό χαρτάκι και δεν ακούμπησαν τα διαβατήρια, παρά μόνο για τον έλεγχο.
ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ:
1] Πετάξαμε από Αθήνα – Βηρυτό και Τελ Αβίβ – Αθήνα με Aegean. Τα κλείσαμε τον Ιούνιο, σε καλή τιμή, κατά τη διάρκεια μιας promotional sale.

2] Βηρυτός – Αμμάν: αρχικά θέλαμε να το κάνουμε οδικώς, για να πάρουμε και μια γεύση από Συρία/Δαμασκό. Όμως, όλοι στο διαδίκτυο λένε ότι αυτό είναι ανέφικτο αυτή τη στιγμή, λόγω της κατάστασης στη Συρία [με είχε συμβουλεύσει σχετικά και το μέλος dim kyr!]. Έτσι κλείσαμε αεροπορικώς. Εδώ υπάρχουν δύο επιλογές: η ΜΕΑ και η Royal Jordanian. Οι τιμές τους παρόμοιες, γύρω στα100+ €, με λίγο πιο ακριβή τη δεύτερη.
Αφού ξεπεράσαμε κάποιες δεύτερες σκέψεις του τύπου: “τι να'ναι αυτή η ΜΕΑ? Ασφαλής άραγε?” κλείσαμε με ΜΕΑ, η οποία μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, τόσο σαν αεροσκάφη όσο και σαν service!

*TIP: οι τιμές των εισιτηρίων και των δύο αυξήθηκαν ελάχιστα από τον Ιούνιο που αρχίσαμε το ψάξιμο έως και τις αρχές Σεπτεμβρίου, οπότε και τα αγοράσαμε.

ΟΙ ΒΙΖΕΣ:
1] Λίβανος: σου εκδίδουν τη βίζα στο αεροδρόμιο και είναι Δωρεάν. Μετά την Άφιξη στήνεσαι στην ουρά που γράφει Visa και πολύ εύκολα ξεμπερδεύεις.

2] Ιορδανία: σου εκδίδουν τη βίζα στο αεροδρόμιο και κοστίζει 40 JOD. Πολύ εύκολη διαδικασία. Πληρώνεις μόνο στο νόμισμά τους. Λίγο πριν τα διαβατήρια υπάρχει γκισέ
τράπεζας και ΑΤΜ.

**!!! Και μην ξεχνιέστε: στην Ιορδανία πληρώνεις και κατά την έξοδο από τη χώρα: 10 JOD.

3] Ισραήλ: σου εκδίδουν τη βίζα στο αεροδρόμιο (χερσαία σύνορα στην περιπτωσή μας) και είναι Δωρεάν. Εδώ η διαδικασία είναι πιο περίπλοκη και χρονοβόρα, αλλά αν είσαι “αθώος” δεν υπάρχει πρόβλημα, απλά περισσότερες ερωτήσεις και έλεγχοι.

ΤΟ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑ:

***!!! Πάθημα που πρέπει να γίνει μάθημα:
Πρέπει πάση θυσία να αποφύγετε τα ανταλλακτήρια στο EL.Vel.!! Εμείς κάναμε τη βλακεία και αλλάξαμε 50 € σε δολάρια φεύγοντας και... Ω! Τι κλοπή!

1] Λίβανος: αλλάζεις χρήματα όχι σε τράπεζες, αλλά σε ανταλλακτήρια και αλλού (π.χ. εμάς μας άλλαξε και ο ξενοδόχος, σε καλή τιμή).
Η χώρα κινείται και με LBP και με $. Η συμβουλή που μας έδωσαν στο κέντρο πληροφοριών στη Βηρυτό είναι να κινούμαστε με LBP.
Ανταλλακτήρια υπάρχουν στην περιοχή της rue Hamra.
Αρκετές φορές πληρώσαμε και με πιστωτική. Αλλού με extra χρέωση, αλλού όχι.

2] Ιορδανία: η χώρα κινείται μόνο στο νόμισμά της. Βγάλαμε JOD από ΑΤΜ και πληρώσαμε πολλά με πιστωτική κάρτα. Συνήθως χρεώνουν επιπλέον για τη χρήση της, αλλά πάντα μας ενημέρωναν πριν.

3] Ισραήλ: στην Ιερουσαλήμ βρήκαμε καλές τιμές σε ανταλλακτήρια (αρκετά στην περιοχή γύρω από Damascus Gate), ενώ στο Τελ Αβίβ, λόγω του ότι πέσαμε σε αργίες τους, βγάλαμε NIS από ΑΤΜ και πιστωτική κάρτα.

***??? Ακόμη δεν ξέρω αν μας συμφέρουν τα ΑΤΜ. Σίγουρα είναι ευκολία και πολλές φορές η μόνη λύση!

ΟΙ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΟΔΗΓΟΙ:
1] Λίβανος: αγοράσαμε online από το Lonely Planet το κομμάτι για Lebanon, από την έκδοσή τους Middle East.
Στη Βηρυτό, αγόρασα έναν ακόμη αγγλόφωνο οδηγό. Λέγεται Living Lebanon, της Saskia Nout. Το έχει το amazon μεν, δεν το έστελνε Ελλάδα δε.
Καλό και γνωστό βιβλιοπωλείο είναι το Antoine, το οποίο εμείς βρήκαμε και στην rue Hamra και στο Beirut Souks.
Από εκεί αγοράσαμε και έναν πολύ εύχρηστο οδηγό για τη Βηρυτό. Λέγεται “Zawarib Beirut”.
Κάτι που μάθαμε στη Βηρυτό είναι ότι δεν κινείσαι βάση ονομάτων δρόμων. Κινείσαι περιγράφοντας κάτι χαρακτηριστικό στην περιοχή. Υπάρχουν κάποιες ταμπέλες με οδούς, αλλά κυρίως υπάρχουν ταμπέλες οι οποίες αναφέρουν έναν αριθμό και το όνομα του οικοδομικού τετραγώνου. Οπότε αυτός ο οδηγός σε οδηγεί με βάση αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της πόλης!

2] Ιορδανία: αγοράσαμε τον οδηγό “Jordan” του Lonely Planet.

3] Ισραήλ: αγοράσαμε τον οδηγό “Ιερουσαλήμ και Άγιοι Τόποι”, της Explorer, στα ελληνικά.

*ΤΙΡ: Πήρα επίσης πολλές πληροφορίες από τα sites: Jordan Jubilee, themadtraveleronline και το thorn treeτου Lonely Planet.

Αυτά για τώρα, την επόμενη φορά θα ταξιδέψουμε...

 

[spanagiou]

Γ' ΜΕΡΟΣ - ΛΙΒΑΝΟΣ
Φύγαμε από Αθήνα σχεδόν μεσάνυχτα και μετά από δύο ώρες φτάσαμε Βηρυτό.

Τέτοια ώρα δε βρίσκεις παρά μόνο κανονικά ταξί για την πόλη.
Το είχαμε κανονίσει με το ξενοδοχείο και μας περίμενε ταξί, με κόστος 20$. [Τελικά, έβαλε και άλλα 4$ επιτόπου, γιατί λέει μας περίμενε στο parking!].

*TIP: ΑΝ κάνεις υπομονή ΚΑΙ περιμένεις να ξημερώσει ΚΑΙ μπορείς να σύρεις τα πράγματά σου για περίπου 1 χλμ, τότε φεύγεις από το αεροδρόμιο και περπατάς ως έναν κόμβο από όπου μπορείς να πάρεις τα service taxis ή σκέτο servίs, τα οποία με +/- 2000 LBP (1000 για σένα, 1000 για τη βαλίτσα αν πιάνει θέση....ίσως και άλλα 1000 επειδή είσαι τουρίστας..!?) φτάνεις στην πόλη της Βηρυτού. Και αν δε σε αφήσει στον προορισμό σου/hotel αυτό, τότε κάπου τριγύρω θα υπάρχει άλλη πιάτσα servis από όπου θα βρεις ένα πιο κατάλληλο για τον τελικό προορισμό.

Γενικά η ταρίφα για αυτά τα τύπου "ρεφενέ ταξί" είναι 1000LBP/άτομο, για διαδρομές στην ακτίνα της πόλης.

[μέσα σε ένα από αυτά τα ταξί]

Δεν πηγαίνουν όλα παντού. Από συγκεκριμένα σημεία περνούν για συγκεκριμένα σημεία. Π.Χ. από την περιοχή του Port όλα πηγαίνουν προς το αεροδρόμιο. Με λίγο ψάξιμο και ερωτήσεις το μαθαίνεις το σύστημά τους.
Σφυρίζουν συνέχεια για να σε κάνουν να τους προσέξεις και έχουν μια τάση[sic!] να φουσκώνουν την τιμή στους τουρίστες!
Μη διστάζετε να αντιπροτείνετε την τιμή που ξέρετε. Δεν είναι τόσο σκληροί γιατί κυκλοφορούν πάρα πολλά.
Φεύγει ο ένας σταματά ο άλλος. Και επίσης οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι κακοποιοί! Απλά κάνουν μια προσπάθεια, μπας και τους κάτσει η απατεωνιά.
Παίζει επίσης τρελό φλερτ και από τα κανονικά ταξί. Και εδώ επιβάλλεται το παζάρι και η συμφωνία για την τιμή πριν ξεκινήσετε.
Αν αφού ξεκινήσει και παρά τη συμφωνία αρχίσει να σας κάνει σκηνή, μη διστάσετε, ζητείστε αυστηρά να σας κατεβάσει.
Θα σταματήσουν άπειροι επόμενοι.Όταν είσαι σε διακοπές έχεις, συνήθως, πολύ ελεύθερο χρόνο

Ξενοδοχείο.
Ψάξαμε πολύ. Η Βηρυτός δεν έχει οικονομικά & καλά ξενοδοχεία.
Σε αυτήν την κατηγορία, αυτό που κυκλοφορεί πρώτο στο booking είναι το Talal, με καλή βαθμολογία και περίπου 45$ το δίκλινο ensuite δωμάτιο/βράδυ.
Και απορώ??!! Είναι ίσως τ ο χ ε ι ρ ό τ ε ρ ο ξενοδοχείο που έχουμε κλείσει ως τώρα!
Όταν το πρωτοείδαμε ήταν μαύρα μεσάνυχτα και σχεδόν νιώσαμε και οι δύο την ανάγκη να του το σκάσουμε!
Είχαμε κλείσει για 4 νύχτες. Τις πρώτες δύο μέρες ψάχναμε για άλλο, γύρω από τη Hamra. Βρήκαμε αξιοπρεπή με 80-90 $. Όμως δεν αλλάξαμε τελικά, γιατί εκεί που τα πάει πολύ καλά είναι η τοποθεσία του και ο πολύ συμπαθητικός ξενοδόχος. Και, ευτυχώς για την ψυχολογία μας, μετά κάπως το συνηθίσαμε. Μη φανταστείτε βέβαια χουχούλιασμα στο ξενοδοχείο...μπαίναμε μόνο για ύπνο και ντους! Και να φανταστείς είχαμε δωμάτιο στα ψηλά, με πλάγια θέα στη θάλασσα και το λιμάνι...!

[Η θέα από το μπαλκόνι μας, στο Talal]

Α! Για την υπερπήδηση κάποιων πολεοδομικών θεμάτων, αυτό το ξενοδοχείο δεν έχει καμία ταμπέλα με το όνομά του. Οπότε, αν σας ενδιαφέρει, με ρωτάτε για οδηγίες.
Τώρα που έχω εικόνα της κατάστασης, στα ίδια περίπου χρήματα, ίσως το Saifi Urban Gardens, που είναι εκει γύρω, είναι καλύτερο. Δεν το είδα όμως.

Για τον ξενοδόχο τώρα, το πρώτο πρωί που τον κοιτάζαμε χαμένοι, μας σχεδίασε επιτόπου σούπερ χάρτη όλης σχεδόν της πόλης και μας ανέλυσε πώς θα πάμε μέσα κι έξω από αυτήν. Και ήταν εκεί πάντα, χαμογελαστός και χαλαρός, να εξηγεί και να δίνει πληροφορίες για μεταφορές, καλούς φούρνους, εστιατόρια κλπ κλπ.

[Αυτοσχέδιος χάρτης της Βηρυτού! ]

Η συγκεκριμένη περιοχή=Gemmazyeh μας άρεσε πάρα πολύ, δίπλα στη θάλασσα, δίπλα στην Downtown περιοχή, με πολλά κομψά και καλά εστιατόρια, καφέ, μπαράκια. Κάπως σαν το Κολωνάκι, με ολίγον από Γκάζι και Ψυρρή ένα πράμα!

[Gouraud str., Gemmazyeh]

[Saint Antoine church, Gouraud str., Gemmazyeh]

[View from Gouraud str., Gemmazyeh]
Κι επειδή όλοι αναφέρουν την περιοχή Hamra, έχω να πω ότι την περπατήσαμε την πρώτη μέρα, αλλά δε μας έκανε το αναμενόμενο κλικ.
Εκεί όμως θα πάτε αν θέλετε να επισκεφτείτε το Information Center και να αγοράσετε souvenirs.
Το πρώτο βρίσκεται στο ισόγειο του Υπ. Τουρισμού, επί της οδού Hamra και θέλει λίγη προσοχή για τον εντοπισμό του. Μη φανταστείτε πολυτέλειες, κάπως φέρνει σε εγκατάλειψη σοβιετικού τύπου, η υπάλληλός του όμως είναι πολύ γλυκιά και εξυπηρετική.
Μας έδωσε top info: για τα καλύτερα λιβανέζικα γλυκά και ξηρούς καρπούς μην αγχώνεστε στην πόλη! Τα βρίσκετε στο αεροδρόμιο, στον Hallab και τον Al Rifai αντίστοιχα. Όντως. Τα βρίσκεις δίπλα δίπλα, ακριβούτσικα και φρεσκότατα. Με ειδικά αναμνηστικά τσίγκινα κουτάκια, κατάλληλα για ταξίδι, ο πρώτος και σούπερ αεροστεγείς συσκευασίες ο δεύτερος.

[Al Rifai shop στο Rafik Hariri Airport]

Για τα σουβενίρ θα προχωρήσετε τη Hamra, με κατεύθυνση προς τη θάλασσα. Στο αριστερό χέρι θα βρείτε δύο μαγαζιά. Το πρώτο, γωνιακό, μας φάνηκε καλύτερο. Ψάχνετε το "Al Amir".
Εάν βέβαια έχετε σκοπό να πάτε στη Byblos, τότε εκεί θα βρείτε περισσότερα καταστήματα με καλά σουβενίρ, σε καλές τιμές.

[-] Εδώ να κάνω μία παρένθεση και να μιλήσω για wifi. Γενικά όχι άνετα. Το ξενοδοχείο το χρέωνε extra. Στα καφέ και εστιατόρια σου έδιναν χαρτάκια με δωρεάν σύνδεση για μία ώρα. Ένα χαρτάκι ανά συσκευή.
Γι'αυτό και κάναμε στέκι μας το καφέ "Urbanista", στην Gouraud str., με άνετα καθίσματα, κήπο και άψογο, ατελείωτο wifi!

Συνεχίζω με τα της πόλης. Περπατήσαμε πολύ. Απίστευτες αποστάσεις. Που και που συναντάς στρατιωτικά μπλόκα. Δε μας ενόχλησαν παρά μόνο ένα βράδυ που μας εντόπισαν να βγάζουμε φωτογραφίες πίσω τους. Και τότε απλά μας ζήτησαν να δουν την τελευταία φωτογραφία, ησύχασαν και μας χαιρέτησαν.

[Beitut περιοχή Downtown]

[Beirut, περιοχή Downtown]

[Beirut, ένα από τα μέσα μεταφοράς]

[Beirut, περιοχή Hamra]

[Beirut, περιοχή Downtown]

[Beirut, περιοχή Corniche]

[Beirut, περιοχή Corniche]

[Beirut, πώς απολαμβάνουν τη θάλασσα!]

[Beirut, περιοχή Raouche]

[Beirut, περιοχή Corniche, συνύπαρξη...]

[Beirut, περιοχή Downtown, το χαρακτηριστικό Μπλε Τζαμί, που όμως δεν λέγεται έτσι!]

[Beirut, Martyrs Square, περιοχή Downtown]

[Beirut, περιοχή Downtown, έξω από το ξενοδοχείο Le Gray]

Πού φάγαμε? Πού ήπιαμε?
1] Π ρ ω ι ν ά στους φούρνους "Abou Issa" στο λιμάνι και "Fern Ghattas" στο Gemmazyeh. Και στους δύο πήραμε καταπληκτικές ντόπιες πίτες (=manaouche) με zaatar, λαχανικά, τυρί, κιμά, πιτάκια fatayer, κ.ά. Συνοδεύαμε με χυμούς ή ayran.

[Fern Ghattas: Οι οδηγοί το έχουν σε λάθος σημείο. Βρίσκεται στην Gouraud street, Gemmazyeh]

[Manaouche με zaatar, ayran, juice από το Fern Ghattas]

2] Γ ε ύ μ α στο "Grand Cafe" στην παραλιακή, με απίστευτη θέα στη θάλασσα. Ένα από τα καλύτερα σημεία για ηλιοβασίλεμα στην πόλη. Και με πολύ καλή ντόπια κουζίνα.

[Η θέα από το Grand Cafe, πάνω στην παραλιακή, δίπλα στους βράχους Raouche]

[Ηλιοβασίλεμα στο Grand Cafe]

Επίσης, γεύμα στο ''Le Chef" στο Gemmazyeh (Gouraud street). Βασικό λιβανέζικο φαγητό, φθηνό.

3]Κ α φ έ δέ ς & Π ο τ ά στα "Cafe Hamra" , "Urbanista" και στη Main str., στην περιοχή του Downtown, όπου σε ένα πολύ όμορφο σημείο είναι μαζεμένα πολλά μπαράκια. Ναργιλέ έχει σχεδόν παντού. Είδαμε και στο "Cafe Hamra" και στο "Grand Cafe".

[Hamra cafe, Hamra street]

[Urbanista Cafe, Gouraud street, Gemmazyeh]

*ΤΙΡ: Μη φύγετε από τη Middle East χωρίς να δοκιμάσετε τη "minted lemonade". Εγώ δοκίμασα πρώτη φορά σε αυτό το ταξίδι και κόλλησα!

[Όπως τη σέρβιραν στο καφέ στην Byblos!]

Τώρα μάλλον αντιλαμβάνεστε τι βιώνω... από τη μία ήθελα να κρατήσω την περιγραφή σπαρτιάτικη, από την άλλη δεν μπορώ να ελέγξω την πολυλογία==>> σταματώ εδώ για την ώρα. Οι βόλτες σε Tripoli, Byblos, Sidon και Tyr θα ενταχθούν στο επόμενο κομμάτι.
Μέχρι τότε- και επειδή καλά τα λόγια αλλά άλλη η χάρη της φωτογραφίας- μπορείτε να δείτε υλικό και στον λογαριασμό μου στο Instagram: @tetasparou.

Καληνύχτα σας

 

[underwater]

Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις!
Κι εμάς μας άρεσε πολύ η περιοχή Gemmayze, βγαίναμε σχεδόν κάθε μέρα εκεί μολονότι μέναμε Hamra.
Η Hamra όντως δεν λέει πολλά από άποψη αισθητικής και αξιοθεάτων, έχει παρ' όλα αυτά αρκετά ενδιαφέροντα μαγαζιά για φαγητό, ποτό και ψώνια, συν πλήθος ξενοδοχείων σε προσιτές τιμές.
Όσον αφορά τα ξενοδοχεία και πάλι θα συμφωνήσω με τα λεγόμενά σου. Πάσχουν πολύ από άποψη value for money. Εμείς μείναμε στο Mayflower, το οποίο είναι 4στερο, αλλά επί της ουσίας έχει επίπεδο 3στερου. Η τιμή πολύ τσιμπημένη για την ποιότητά του, αλλά εν τέλει μας ήρθε πολύ οικονομικά μέσω κάποιων κουπονιών από το hotels.com. Γενικώς τα κουπόνια αυτά αποδείχτηκαν σωτήρια και εξαιτίας τους δεν ξεφύγαμε από άποψη budget. Δεν ξέρω πώς φάνηκε σε εσάς, αλλά εμείς θεωρήσαμε το Λίβανο ακριβό. Καμία σχέση με άλλες αραβικές χώρες που έχουμε επισκεφτεί, τιμές Ευρώπης καθαρά.
Όντως τρελό περπάτημα και μεγάλες αποστάσεις! Και η άθλια ρυμοτομία της Βυρηττού δεν βοηθά! Καθόλου φιλική προς τον πεζό πόλη!

 

[spanagiou]

Η τιμή πολύ τσιμπημένη για την ποιότητά του, αλλά εν τέλει μας ήρθε πολύ οικονομικά μέσω κάποιων κουπονιών από το hotels.com. Γενικώς τα κουπόνια αυτά αποδείχτηκαν σωτήρια και εξαιτίας τους δεν ξεφύγαμε από άποψη budget.

Δεν έχω καθόλου υπόψη αυτά τα κουπόνια! Πώς δουλέυουν? Πώς τα αποκτάς??

 

[underwater]

Δεν έχω καθόλου υπόψη αυτά τα κουπόνια! Πώς δουλέυουν? Πώς τα αποκτάς??

Τα συγκεκριμένα κουπόνια αποτελούσαν προσφορά του hotels.com, δεν ειναι κατι που "τρέχει" συνέχεια. Εγώ το ενημερώθηκα από ένα φίλο και φυσικά σε λίγες ώρες είχαν εξαντληθεί. Πάντως καταφέραμε και εξοικονομήσαμε πάνω από τα μισά χρήματα που θα δίναμε υπό άλλες συνθήκες για διαμονή στη Βυρηττό.

 

[spanagiou]

Γ' ΜΕΡΟΣ – ΛΙΒΑΝΟΣ(2)
Το πρόγραμμά μας είχε ως εξής:
Φτάσαμε Δευτέρα ξημερώματα, οπότε Δευτέρα -όλη μέρα- είδαμε τη Βηρυτό.

Τρίτη πρωί πήγαμε στο σταθμό Charles Helou, από όπου πήραμε ένα από τα λεωφορεία της εταιρίας Connexion για Τρίπολη. Πληρώσαμε 5000LBP/άτομο. Υπάρχουν και πιο οικονομικές προτάσεις (=3000LBP), με μικρότερα μέσα.

[Τρίπολη]

Μετά από 1,5 ώρα περίπου μας κατέβασε στην πλατεία Abdel Hamid Karim, κάπου κεντρικά στην πόλη. Το χαρακτηριστικό της είναι ένα άγαλμα=λέξη στα αραβικά.

[Τρίπολη, πλατεία Abdel Hamid Karim]

[Τρίπολη, πλατεία Abdel Hamid Karim. Από άλλη γωνία, μήπως σας χρειαστεί... ]

Ακριβώς εκεί είδαμε και το Tourist Information και μπήκαμε. Μάλλον δεν έχουν καθόλου δουλειά, μιας και η κυρία, αντί για λόγια και εξηγήσεις, βγήκε μαζί μας στην πλατεία να μας δείξει προς τα πού να πάμε για την old town, την περιοχή των souqs!
Μας φάνηκε πολύ δύσκολη πόλη, οι οδηγίες της ήταν πολύ γενικές, έπρεπε να ρωτήσουμε παρακάτω για τον προορισμό, η συννενόηση όμως ζόρικη.

[Τρίπολη, περιοχή souqs]

[Τρίπολη, περιοχή souqs. Τελικά δεν καταφέραμε να συνεννοηθούμε!! Πάντως πουλούσε κάτι μεταξύ γρανίτας-χυμού...]

Το μουσουλμανικό και το στρατιωτικό στοιχείο εδώ είναι έντονο, δεν κυκλοφορούν τουρίστες.

[Μέσα από το ζαχαροπλαστείο Hallab]

Αυτή η πόλη με έφτασε στα όριά μου, πρότεινα να γυρίσουμε πίσω. Μου φάνηκε γολγοθάς. Εδώ λοιπόν, είναι καλή συμβουλή οι ερωτήσεις στα exchange offices! Ύπάρχουν πολλά και κουτσά στραβά κάτι σου λένε.

[Τρίπολη]

[Τρίπολη]

[Τρίπολη]

[Τρίπολη]

[Τρίπολη]
Βρήκαμε τελικά την περιβόητη αγορά, η οποία δυστυχώς μας απογοήτευσε. Απευθύνεται μόνο σε ντόπιους, με μαγαζιά με φθηνά εμπορεύματα και είναι κακοσυντηρημένη.

[Τρίπολη, souqs area]

Βέβαια τους κάνεις μεγάλη εντύπωση ως τουρίστας, δε νιώσαμε καμία απειλή, οι περισσότεροι είναι απλοί και γλυκείς άνθρωποι και δε σταματάς να απαντάς από πού είσαι! Βάλαμε στόχο να βρούμε το χάνι του Σαπουνιού (όταν το ψάxνετε να ρωτάτε για το: khan-es-shaboun), όμως και τούτο απογοήτευση. Ένα μαγαζί με σαπούνια ακριβά, αδιάφορη συσκευασία, δε μας τράβηξαν καθόλου να αγοράσουμε.

Μετά ψάξαμε το Crusader Castle. Κάπως είχαμε χαλαρώσει με την ατμόσφαιρα και τα δεδομένα αυτής της πόλης και έτσι πολύ πιο εύκολα πια μας δόθηκαν οι σωστές οδηγίες. Πληρώσαμε την είσοδο (7500LBP/άτομο) και τριγυρίσαμε ως μοναδικοί επισκέπτες το χώρο, ο οποίος δεν έχει και πολλά να πει, δε βρίσκεις σουβενίρ, παίρνεις όμως μια καλή γενική εικόνα της πόλης, ως τη θάλασσα.

[Τρίπολη, Crusader Castle. Στο βάθος φαίνεται η θάλασσα]

Η περιήγηση τελείωσε γρήγορα!
Γυρίζοντας προς τα πίσω, κάναμε στάση σε υποκατάστημα του ονομαστού ζαχαροπλαστείου Hallab, για ανασύνταξη! Παραγγείλαμε και το περίφημο γλυκό της Τρίπολης, το Halwet al Gebni….

[ Halwet al Gebni]

Θα παραμείνω στο κιουνεφέ, ευχαριστώ!

[Κιουνεφέ, κυκλοφορεί σε δύο εκδοχές, σκληρό και μαλακό, ανάλογα με το εάν το πάνω-κάτω είναι με καταϊφι ή σιμιγδάλι]

Με τα ψίχουλα που είχαμε φροντίσει να αφήσουμε πίσω μας [] βρήκαμε την αρχική πλατεία. Εκεί βρίσκεται ο σταθμός για τα λεωφορεία της Connexion. Θα συνεχίζαμε για Byblos. Όμως, μας ζήτησαν 5000LBP/άτομο για την Byblos, δηλ. όσο και για τη Βηρυτό και καθόλου δε μας άρεσε!!
Έτσι, βγήκαμε πάνω στην πλατεία, ακριβώς μπροστά από αυτόν το σταθμό και με βοήθεια από καναδυό ντόπιους - πολίτες και στρατιωτικούς - κάναμε νεύμα σε διερχόμενο βανάκι, το οποίο με 2000LBP/άτομο μας πήγε ως την Byblos.

[Μέσα στο βανάκι]

Μας άφησε πάνω στην κεντρική οδό, από όπου παίρνεις τον κάθετο δρόμο και φτάνεις στην καρδιά της παλιάς πόλης, με τις στοές και την αγορά.

[Byblos/Jbeil]

Εδώ άλλη εικόνα, τουριστική και σε πολύ καλή κατάσταση. Υπάρχουν καταστήματα με σουβενίρ, υπάρχουν καφέ και εστιατόρια.

[Byblos, souqs area]

[Byblos, souqs area]

Ειδικά το “Brouhaha Intown” είναι ένα πολύ όμορφο σημείο για καφέ-ποτό-φαγητό.

[Byblos, Bruhaha Intown]

Με τα πόδια φτάσαμε και στο παλιό λιμάνι, το οποίο είναι μνημείο Unesco. Όμορφο! Υπάρχουν κάποια εστιατόρια/καφέ κι εδώ.

[Byblos, περπατώντας από την πόλη προς το λιμάνι]

[Byblos, λιμάνι]

[Byblos, λιμάνι]

[Byblos, λιμάνι]

Επιστροφή στο ίδιο σημείο του κεντρικού δρόμου για νεύμα σε βανάκι και επιστροφή στην πρωτεύουσα. Όπως έχω ξαναγράψει, δε χρειάζεται απολύτως καμία προσπάθεια, με το που σε βλέπουν σταματούν μπροστά σου και ρωτούν. Θέλει μόνο προσοχή να συμφωνήσετε στην τιμή. Εμάς μας είπε 2000LBP/άτομο, μας άφησε όμως κάπου στο άγνωστο στη Βηρυτό κι έπρεπε από εκεί να πάρουμε άλλο για το hotel. Ήταν ίσως και η μοναδική άσχημη εμπειρία με αυτά τα μέσα.

Την επόμενη μέρα, Τετάρτη, ξεκινήσαμε για Sidon και Tyr.