ΗΠΑ Λίγη Αμερική...

[interted]

Τσάινατάουν-Νορθ Μπίτς

Το Σαν Φρανσίσκο είναι εξαιρετικά ανισόπεδη πόλη. Αν ακολουθήσεις ένα δρόμο για αρκετή ώρα, θα ανεβείς έναν απότομο λόφο, θα κατεβείς έναν λόφο, θα ανεβείς έναν άλλον κ.ο.κ. Τα cable cars ακολουθούν δίπλα, ωθούμενα απο μια κορδέλα που τρέχει κάτω από τις ράγες, με τους οδηγούς να τραβάνε μοχλούς και να στρίβουν μανιβέλες για να τα ελέγξουν . Παρατηρώ ότι αρκετά από τα σπίτια έχουν χαρακτηριστικές εξωτερικές μεταλικές σκάλες που ενώνουν τα μπαλκόνια κάνοντας ζιγκ-ζαγκ. Άραγε ο φόβος μην ξανασυμβεί το 1906; Σιγά σιγά η περιοχή αποκτά ένα ασιατικό χρώμα, καθώς προσπαθώ να αποφύγω τα έργα που έχουν κλείσει ένα μέρος των πεζοδρομίων και να δεισδύσω στην Τσάινα Τάουν.

Ένας ακόμα λόγος που κάνει το Σαν Φρανσίσκο ενδιαφέρον είναι η πολυφυλετικότητά του. Μαύροι, λευκοί, ασιάτες, μεξικάνοι και λοιποί λατινοαμερικάνοι, συνθέτουν το κοκτέηλ. Άραγε τι σχέσεις έχουν αυτοί μεταξύ τους και πως του ενώνει η χαλαρή Αμερικανική κουλτούρα; Στην Κινέζικη γειτονιά όλοι έχουν βγει για τα πρωινά ψώνια, ατέλειωτοι πάγκοι με λαχανικά, περίεργα φρούτα, παστά ψάρια, μπιχλιμπίδια και μαγαζιά με δίσκους που παιζουν σουρεάλ μουσικές στην διαπασών. Και πολλές κινέζικες φάτσες! Θυμάμαι ότι ο δήμαρχος του Σαν Φρανσίσκο είναι Κινέζος, και τώρα αυτό μοιάζει απόλυτα λογικό. Σιγά, σιγά, δραπετευω προς την Μπρόντγουέι, την αρχή της περιβόητης Νόρθ Μπίτς!

Περιβόητη βέβαια, από την εποχή που ήταν το πλέιγκράουντ της γενιάς των Μπητ, τύποι σαν τον Τζακ Κερουακ, τον Άλεν Γκίσμπεργκ και τον Νιλ Κάσσιντι, κάνανε κάθε λογής πειράματα που περιλαμβάναν αλκόολ, ναρκωτικά, σεξ και πολύ τζαζ. Η αναγέννηση της υποκουλτούρας στο μεταπολεμικό Σαν Φρανσίσκο. Σήμερα βλέπεις μερικά κακόφημα μπαρ, ένα μουσείο αφιερωμένο στον Κερουακ και αρκετούς μπακπάκερς να σκαρφάλώνουν στον απότομο λόφο για να χαζέψουν την θέα και να λιαστούν. Και ξαφνικά βρίσκομαι μπροστά σε μια βεράντα μαγαζιού, ένα συνοθύλευμα κόσμου να χορεύουν ημίγυμνοι, κοπέλες με μπικίνι και μαύρα γυαλιά, δυνατό μπάσο και κοκτέιλ να φεύγουν στον αέρα. Για κάποιον που έχει μόλις ξυπνίσει, έχει φάει το πρωινό του, έχει εκκλησιαστεί και περπατάει ανέμελος, δεν είναι και το πιο αναμενόμενο θέαμα! "Αμερικάνικες" καταστάσεις...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• …

  Go to chapter

  Go
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Defkalion]

Πάρα πολύ ωραία, αγαπάω Nob Hill !!

 

[interted]

καλό απόγευμα στην Αυστραλία (σωστά; έχω μπερδευτεί λίγο με τις timezones)!

 

[Defkalion]

Πολύ σωστά, εδώ νυχτώνει σε λίγο.

 

[karfitsa]

Μια πολυ ωραια ιστορια,απο αγαπημενη πενα,μολις ξεκινησε....

 

[sourloulou]

περιμενω πως κ πως να συνεχισεις γιατι το σεπτεμβριο ερχεται η σειρα μου κ λιγοι εχουν κανει αυτο το ταξιδι...

 

[anny]

περιμενω πως κ πως να συνεχισεις γτ το σεπ ερχεται η σειρα μου κ λιγοι εχουν κανει αυτο το ταξιδι...

Επειδή έχει παρατηρηθεί και σε μηνύματά σου σε άλλα θέματα, καλό θα ήταν να γράφεις ολόκληρες τις λέξεις και όχι σε μορφή sms, έτσι ώστε τα κείμενά σου να μη δυσκολεύουν και να γίνονται άμεσα κατανοητά από τα υπόλοιπα μέλη.

 

[interted]

Αύριο με 14 ώρες στο αεροπλάνο, νομίζω θα μπορέσω να προχωρησω αρκετά την ιστορία. Τώρα προβλέπεται μια τελευταία βόλτα, υπό καταρακτώδη βροχή η οποία αν αρχίσει δεν σταματάει. (Βέβαια προηγουμένως ήταν περίοδος ξηρασίας λένε)

 

[interted]

περιμενω πως κ πως να συνεχισεις γιατι το σεπτεμβριο ερχεται η σειρα μου κ λιγοι εχουν κανει αυτο το ταξιδι...

κ λίγοι μας έχουν κάνει την τιμή να ολοκληρώσουν τις ταξιδιωτικές τους ιστορίες από αυτό το μέρος, ονόματα δεν λέμε boss.

 

[Defkalion]

 

[sourloulou]

εγω θα παρακολουθω το θεμα παντως ελπιζοντας στην ολοκληρωση της ιστοριας σου!!

 

[interted]

Πάνω στον Νομπ Χιλ υπάρχει ο Ναός της Θείας Χάρης (Holy Grace), ένας πολύ εντυπωσιακός Γοτθικός ναός με άρωμα Νότρ Νταμ. Μπαίνοντας από την κύρια είσοδο, το πρώτο πράγμα που τραβάει το μάτι είναι το ύψος της οροφής και τα λαμπερά υαλογραφήματα στους φεγγίτες. Στην κεντρική στoά κρέμονται πολύχρωμες κορδέλες, κόκκινες και μπλε, μια πολύ έξυπνη ιδέα, καθώς το φως που μπαίνει από τους φεγγίτες και ανακλάται στις κορδέλες φαίνεται σαν να κατεβαίνει από τα ουράνια. Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ο λαβύρινθος, ζωγραφισμένος στο πάτωμα του νάρθηκα. Πρόκεται για μια φιδογυριστή διαδρομή που στην προκειμένη περίπτωση ακολουθεί με προσοχή μια κυρία, ξεκινώντας από το εξωτερικό προς τα μέσα, πράγμα που βοηθάει στον διαλογισμό όπως φαίνεται. Η ώρα είναι 8:30 και η κυριακάτικη τελετή είναι σε εξελιξη με το εκκλησιαστικό όργανο και τον κόσμο να συνοδεύει.

Περπατώντας στις πτέρυγες, ξεκινώντας από τα δεξιά του βωμού και ακολουθόντας την φορά των δεικτών του ρολογιού, μια σειρά από ζωγραφιές διηγούνται την ιστορία του ναού και ταυτόχρονα αυτή της πόλης. Ο πυρετός του χρυσού του 1849 θα φέρει κόσμο στην περιοχή και την πρώτη εκκλησία αφιερωμένη στην Θεία Χάρη. Ο σεισμός του 1906 και οι φωτιές που θα ακολουθήσουν θα καταστρέψουν σχεδόν ολόκληρο το Σαν Φρανσίσκο και μαζί και τον ναό. Πυρετός ανοικοδόμησης στην πόλη θα φέρει και την σταδιακή ανέγερση του σημερινού ναου. Η απεικόνιση που τραβάει την προσοχή είναι η υπογραφή του καταστατικού χάρτητων Ηνωμένων Εθνών μετά τον πόλεμο (μεταξύ αυτών και η Ελλάδα), στο συνέδριο του Σαν Φρανσίσκο. Τελικά η περίοδος ειρήνης θα οδηγήσει και στην ολοκλήρωση του χτισίματος του ναού το 1964. Ιδιαίτερο είναι ένα από τα παρεκκλήσια αφιερωμένο στο AIDS ενώ σε κάποιο από τα παράθυρα θα δεις και τύπους του Αινστάιν.

Βγαίνοντας παρατηρώ ότι ακριβώς απέναντι από τον χριστιανικό ναό βρίσκεται ένας μεγάλος Μασονικός ναός. Λογικό, στην Αμερική βρισκόμαστε άλλωστε, εδώ στο νόμισμά τους έχουν μασονικά σύμβολα. Και βέβαια υπάρχει η περήφημη οργάνωση YMCA, από την οποία η Ρωσική Ορθόδοξη εκκλησία έχει εκδόσει σκληρή ανακοίνωση και προειδοποιεί τους παπάδες να μην επιτέπουν την Θεία Ευχαριστία σε όσους αμετανόητους συνεχίζουν να μετέχουν σε τέτοιες μασονικές οργανώσεις. Χμμ... ελπίζω ο αρχιεπίσκοπος να μην γνωρίζει ότι τις επόμενες μέρες έχω σκοπό να διαμείνω σε ένα από τα άντρα του κακού. Ας μείνει μεταξύ μας έτσι;

Κατηφορίζουμε τον Νομπ Χιλ, παρέα με τα χαρακτηρστικά τρόλεϊ (cable cars) του Σαν Φρανσίσκο και σιγά σιγά μπαίνουμε στην Τσάινα τάουν.