Alex Loco
Member
- Μηνύματα
- 341
- Likes
- 1.770
- Επόμενο Ταξίδι
- Ταξίδι-Όνειρο
- Pamir highway
Περιεχόμενα
Φτάσαμε βασανιστικά στις 7 το πρωί. Βασανιστικά επειδή δυστυχώς δεν αντέχω ούτε λεωφορεία ούτε αεροπλάνα. Δεν χωράω δεν βολεύομαι και απορώ οι πιο ψηλοί από μένα τι κάνουν !! Το Ταλίν σαν πρώτη εικονα ήταν δροσερό αλλά πολύ καλύτερο. Όπως είχαμε φανταστεί συνεχίζαμε την αναβάθμιση του ταξιδιού μας !! Κάθε πόλη και καλύτερη !! Καθαρός ο σταθμός των λεωφορείων , ακριβός ο καφές θα έλεγα από το αγαπημένο μου μηχάνημα που έχει παντού εκτός από εδώ. Εκτός αν δεν το έχω δει εγώ. Αυτό που πας παίρνεις ποτήρι πατάς ποιον καφέ θέλεις βάζεις το ποτήρι και τσουπ στο γεμίζει. Εξαιρετικό μου αρέσει πολύ . Στη Στοκχόλμη όλη μέρα ήμουν με ένα καφέ στο χέρι εξαιτίας αυτού του μηχανήματος. Το Ταλίν και η Εσθονία λοιπόν , μας υποδέχθηκε θετικά και με υψηλή διάθεση !!
Η Δημοκρατία της Εσθονίας (εσθονικά: Eesti Vabariik) είναι χώρα της βορειοανατολικής Ευρώπης και μία από τις τρεις βαλτικές χώρες. Συνορεύει με τη Λετονία και τη Ρωσία. Έχει έκταση 45.339 τ.χλμ. και πληθυσμό 1.365.884[1] κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2023.
Το Τάλιν (εσθονικά: Tallinn, Εσθονική προφορά: [ˈtɑlʲˑinˑ]), συχνά γραφόμενο στα ελληνικά και Ταλλίν, είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Εσθονίας. Βρίσκεται στη βόρεια ακτογραμμή της χώρας, στις ακτές του Κόλπου της Φινλανδίας, σε απόσταση 80 χλμ. νότια του Ελσίνκι, ανατολικά της Στοκχόλμης και δυτικά της Αγίας Πετρούπολης στην Επαρχία Χάργιου. Το Τάλιν εκτείνεται σε έκταση 159,2 τ. χλμ. και ο πληθυσμός ανέρχεται σε 430.805 κατοίκους.
Τι είχα στο μυαλό μου κάθε φορά που ακούω Εσθονία ? Μπάλα δεν έχουν είναι κακοί. Μπάσκετ σαν τους γείτονες επίσης δεν έχουν είναι κακοί. Ε λοιπόν τι με συνδέει σαν σκέψη με αυτή τη χώρα ? Δύο πράγματα . Αρχικά αυτό το τραγούδι .
Το αγάπησα και όχι μόνο εγώ αλλά και η Σοφία ακόμα και οι φίλοι μου που ακούνε μέταλ και ραπ μουσική. Πολύ δυνατή επιλογή και φυσικά αδικημένη . Ήταν αρκετά σοβαρό για να κερδίσει λογικά . Δεύτερον όταν άκουγα Εσθονία μου ερχόταν ένα αστείο που συνέβη πριν χρόνια και τώρα που ήταν να πάμε Εσθονία είχε έρθει ξανά στην επικαιρότητα. Κάποτε ο φίλος μου ο Αλεξάκης ήρθε στη βόλτα μας με μια μπλούζα που έγραφε Estonia και είχε τη σημαία πάνω. Του είπα τότε : όταν πάω Εσθονία τι θες να πας φέρω ? Και μου απάντησε με ειρωνική φωνή " δε θα πααας"
Τότε πριν 10 χρόνια δηλαδή ήμασταν πιτσιρικαδες και δεν είχα πάει σχεδόν καθόλου ταξίδια . Όποτε σκέφτηκε ότι τζάμπα ονειρεύομαι και δε θα πάω ποτέ στην Εσθονία ( λες και έλεγα ότι θα πάω στο φεγγάρι ξέρω γω ) . Έτσι λοιπόν και αφού επέμενε να με λέει ότι δε θα πάω ποτέ , πάνω στο θυμό μου του είπα ότι θα πάω και υπόσχομαι να του φέρω ένα πλαστικό δονητη για να τον χρησιμοποιήσει ( δεν το είπα έτσι αλλά είναι αδύνατον να γράψω πως ακριβώς του το είπα ) έτσι λοιπόν και αφού πέρασαν χρόνια και έμαθε ότι ήρθε η ώρα να πάω αγχώθηκε και μου έλεγε : έλα ρε μ@@@α δε πιστεύω να το φέρεις. Και που θα το κρύψω αν το βρει η μάνα μου δε θα πιστέψει αυτή την ιστορία θα νομίζει ότι το αγόρασα ευχαριστήθηκα πολύ το άγχος του . Άραγε θα του αγοράσω το δωράκι του??? Θα δείξει
Περπατώντας λοιπόν στο Ταλίν το κλίμα είναι πολύ ευχάριστο. Έχουμε αφήσει πίσω τη σκοτεινή και θλιβερή Ρίγα και το πιο μοντέρνο αλλά πάλι κάπως καταθλιπτικό Βίλνιους και βλέπουμε μπροστά μας ένα ξεκάθαρα σκανδιναβικό τοπίο. Μικρά σπίτια , γκαζόν παντού καθαρούς αψεγάδιαστους δρόμους χωρις λακούβες , μονοπάτια για πεζούς η πατίνια , άσπρες καθαρές γραμμές και γενικά τίποτα που να θυμίζει το σοβιετικό παρελθόν . Περπατήσαμε μέχρι το ξενοδοχείο μας που ήταν κυριολεκτικά στο λιμάνι λίγα μέτρα από εκεί που έφευγαν τα μεγάλα πλοία για Ελσίνκι και Στοκχόλμη. Στο τσακ ήμασταν να πάμε Ελσίνκι αλλά δεν μας έφταναν οι μέρες. Ήταν πρόκληση να το έχεις εκεί δίπλα το Ελσίνκι που πολύ αγαπάμε και οι δύο αλλά δώσαμε ένα ραντεβού για το χειμώνα που θα είναι και καλύτερο . Το ξενοδοχείο μας το Tallinn spa & conference hotel το είχα ανακαλύψει από ένα βίντεο στο YouTube. Κάτι Έλληνες με μηχανές πήγαιναν στο βόρειο Ακρωτήριο στη Νορβηγία. Έκαναν στάση στο Ταλίν και επέλεξαν αυτό το ξενοδοχείο. Όταν είδα την πισίνα με εντυπωσίασε πολύ και είχα πει στον εαυτό μου ότι εδώ θα μείνω όταν έρθει η ώρα να πάω Εσθονία. Το έκανα δώρο στην αγαπημένη μου. Φυσικά δεν μπήκε στην πισίνα ποτέ. Δεν πειράζει μπήκα εγώ. Και το απόλαυσα πάρα πολύ μετα από τόσο ζεστή και τόσο περπάτημα!! Δεν είχε έρθει η ώρα για το τσεκ ιν όποτε ζητήσαμε να αφήσουμε τα πράγματα μας εκεί ώστε να κάνουμε μια πρωινή βόλτα μέχρι να έρθει η ώρα του τσεκ ιν. Φυσικά και δέχτηκαν .
Πισιναρα με μίνι μπαρ δίπλα που κάθεσαι ενώ είσαι στο νερό και παραδίπλα κολυμπάς μέσα από μια μικρή στοά και βγαίνεις στην εξωτερική. Πολύ καλή επιλογή. Αν δεν είχε και άπειρα παιδάκια να κάνουν σαματα
Ήμασταν δίπλα στο κέντρο όποτε είδε την τιμητική του. Δε νομίζω γενικά να είχε και πολλές επιλογές. Μικρή πόλη με σημείο κατατεθέν την παλιά πόλη και τα γύρω στενά . Μας έσπασε τη μύτη η μυρωδιά φουρνιστου κρουασάν και καφέ . Στάση και αραγμα σε ένα ωραίο μαγαζί που λεγόταν Rost . Πέτρινο σοκάκι λίγος κόσμος και ωραίες μυρωδιές. Το καλύτερο μου !!
Με λίγο περπάτημα από εκεί που ήμασταν φτάσαμε στη νούμερο ένα φωτογραφία που θα δεις παντού αν ψάξεις εικόνες για το Ταλίν .
Οι πύργοι η αλλιώς οι πύλες της πόλης. Εντυπωσιακο από κοντά αν και μάλλον με χιόνια θα ήταν πιο φαντεζι. Χαθήκαμε λοιπόν στα στενά της πόλης με τον κόσμο να έχει εμφανιστεί. Τουρίστες βολταραν άλλοι είχαν κάτσει στα καφέ άλλοι σε μαγαζιά για φαγητό και φυσικά οι ντόπιοι ζούσαν την καθημερινότητα τους καθώς πήγαιναν στη δουλειά τους με τα πόδια , με πατίνια με ποδήλατα και κυρίως δεν πήγαιναν όλοι μα όλοι μετά αυτοκίνητα. Δεν υπήρχαν πολλά αυτοκίνητα. Σίγουρα δεν έχουν ιδέα τι είναι το μποτιλιάρισμα . Σίγουρα δεν έχουν ιδέα τι θα πει δεν βρίσκω πάρκινγκ και κυρίως δεν έχουν ιδέα τι θα πει να περνάει ο Μήτσος το αλάνι με τη σκαστρα στην εξάτμιση να ξυπνάει όλη τη γειτονιά και να κάνει σουζες. Αυτά εκεί δεν υπάρχουν. Ζήτημα αν κάθε οικογένεια έχει ενα αμάξι. Εμείς έχουμε 2-3 πάντως. Και από δύο μηχανάκια. Δεν ξέρω πως και γιατί βρες ώρες αναρωτιόμασταν που είναι τα αμάξια. Πυλωτες δεν είχαν γκαράζ δεν είχαν Ε τότε που είναι ρε παιδιά κάτω από τη γη ? Μάλλον δεν έχουν τόσα αμάξια. ΜΜΜ , πατίνια , ποδήλατα και πεζο 2 !! ( Πόδια ) . Τι να λέμε. Η πρώτη μας μέρα είδε αξιοποίηση του ξενοδοχείου ( πισίνα είχαμε ντε να μη τη χαρούμε ?? ) Και βραδινή βολτιτσα . Βάλαμε τα μπουρνουζια κατεβήκαμε κάτω μπήκαμε στο χώρο και με λέει εγώ δε θα μπω πισίνα θα σε βλέπω. Μπράβο αγάπη μου . Μαρεσει που το έκλεισα κυρίως για σένα για να το χαρείς. Ναι αλλά εγώ δε γουστάρω τις πισίνες . Άντε καλά. Εγώ τσαλαβουτισα , άραξα θαύμασα τις Ρωσίδες μαμάδες και ανέβηκα πάνω να βρω την ξινουλα . Αν έμπαινε θα πιναμε και ένα κοκτέιλ εν πλω αλλά δε βγάζεις άκρη με τις γυναίκες. Αν είχα άλλη θα γούσταρε φουλ την πισίνα και μετά θα μου έλεγε Ε δε περπατάω άλλο φτάνει θα πάρουμε ταξί. Όποτε η καθεμία με τα καλά της και τα κακα της. Η Σοφία έχει κυρίως καλά και μικρές περιέργειες όποτε όλα καλά
Η βραδινή μας βόλτα ήταν χαλαρή με σούπερ μάρκετ φαγητό από εκεί και σβήσιμο στο ξενοδοχείο. Κουβαλούσαμε αρκετή κούραση είχαμε πάρει μια καλή γεύση από την πόλη και στην αυριανή και τελευταία μας μέρα του ταξιδιού θα βλέπαμε ότι θέλαμε πιο ξεκούραστοι. Είχαμε ταξιδέψει και όλη νύχτα με λεωφορείο έχοντας κοιμηθεί πολύ λίγες στιγμές όποτε το είχαμε ανάγκη.
Έτσι λοιπόν η τελευταία μας μέρα ξημέρωσε . Είχαμε και μια ανέλπιστη επιλογή που εμένα τουλάχιστον μου άρεσε πολύ . Εξόρμηση στα κοντινά εμπορικα κέντρα. Ακριβά όλα . Ούτε ένα τοπακι βρε αδερφέ δεν πήρε η άλλη. Μεγάλη απαγοητευση!! Με πήγε παντού και δε βρήκε τίποτα ! Δε τα παρατάει όμως όταν θέλει κάτι . Βρήκε στο χάρτη ένα μεγάλο εμπορικό κάνα 40 λεπτά περπάτημα από κέντρο. Ήρθε όμως η ώρα ένας άντρας που φοράει παντελόνια να τιμήσει την υπόσχεση του επίσκεψη σε κοντινό Sex Shop Σιγά μη το γλίτωνε. Περίμενα χρόνια την εκδίκηση μου . Φυσικά ντράπηκα να μπω μέσα μόνος και ήρθε και η Σοφία εξηγώντας στην κοπέλα τι ακριβώς ήθελα να πάρω και για πιο λόγο. Και μάλιστα μου είπε στο τέλος : μπράβο κράτησες την υπόσχεση σου σαν πραγματικός φίλος ρεζίλι γίναμε διεθνώς πάλι. Μας έκανε και καλή τιμή για άλλα προϊόντα αλλά δεν πήραμε κάτι άλλο. Είχαμε κάνει την αγορα μας και ένιωθα βαθιά ικανοποίηση για τον σκατοπαιδο που τα έβαλε μαζί μου . Και με έστειλε και μήνυμα . Τι λέει την πήρες την @@@@??
- όχι ρε αλλη όρεξη δεν είχα όλη μέρα κάνουμε βόλτες με αυτό θα ασχοληθώ ?
- άσε ρε παραμυθά λες και δεν σε ξέρω σίγουρα την αγόρασες .
- μπα όχι δεν είχα και πολλά λεφτά μαζί μου σιγά μη τα έδινα για αυτό το λόγο ( είμαι τσογλανακι )
Ανηφορίσαμε σιγά σιγά την παλιά πόλη με στόχο να φτάσουμε ψηλά στο λόφο που δέσποζε η λόγος Τουμπεα !! Φαινόταν από μακρυά αυτό και ήξερα ότι είναι το χαιλαιτ της πόλης . Γρασιδια , πέτρινα σοκάκια , πέτρινες πλατείες μεγάλες εκκλησίες και αυτές οι ωραίες μεγάλες κυλινδρικές κατασκευές.
Δεν ξέρω τι ρόλο βαράει ο φύλακας του Ασγκαμπαν από το Χαρι Πότερ αλλά μου άρεσε
Έχοντας περπατήσει κάθε στενάκι αποφασίσαμε να απομακρυνθούμε και να πάμε να βρούμε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο εκτός πόλης σχετικά , πολύ κοντά στο αεροδρόμιο. Ποδαρατο οπως πάντα !!
Περπάτημα αρκετό λοιπόν για να φτάσουμε στο Ulemiste Center. Χαμός από κόσμο !! Επιτέλους ήθελα να πάμε κάπου και να έχει πολύ κόσμο . Συνήθως δεν μου αρέσει αλλά εκεί για κάποιο λόγο είχα ανάγκη να δω κόσμο. Ε λοιπόν ένας πανικός από πανέμορφες φινλανδες και πλαστικές αλλά πολύ όμορφες Ρωσσιδες . Όλες εκεί είχαν μαζευτεί από σχολιαζαμε με τη Σοφία συνέχεια - δες εκεί κούκλα
- δες και την άλλη πολύ όμορφη !!
Τα δοκιμαστηρια τα ρούχα και λοιπά πήγαιναν και έρχονταν κι εγώ καθόμουν έξω και περίμενα ποτέ θα φάμε εν τέλη βρήκα εγώ μια ζακέτα να αγοράσω Και η Σοφία τίποτα !! Κι εκεί που λέτε που τρώγαμε είδα ότι έπαιζε η πρωταθλήτρια της Εσθονίας ευρωπαϊκό αγώνα με τον πρωταθλητή Πολωνίας για τα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ!! Της το λέω και μου λέει θες να πάμε ? Με συγκίνησε. Δεν περίμενα να θέλει. Φύγαμε της λέω. Είχαμε μια ώρα περπάτημα μέχρι το γήπεδο. Πετουσαμε 2 τη νύχτα και ήταν ακόμα 7 . Δεν είχαμε να κάνουμε τίποτα άλλο και επειδή ξέρει πόσο θέλω να βλέπω τα γήπεδα δε μου χάλασε χατίρι . Έτσι λοιπόν φτάσαμε τσιμα τσιμα στην έναρξη του αγώνα . Λυπηρό ότι δεν είχε πολύ κόσμο. Ήταν παραπάνω από το μισό γήπεδο άδειο . Βέβαια είχε τρομερή ακουστική. Και οι Πολωνοί που ήρθαν και ήταν καμια 200 άτομα ακουγόταν σαν χιλιάδες . Πορωθηκα άσχημα με τη Φλορα Ταλίν αλλά αποδείχτηκαν φλωρια τα παιδιά. Ούτε και ευκαιρία δεν έκαναν έφαγαν και 4 γκολ και ηρέμησαν . Θα μου πεις τι να πάει να στηρίξει ο κόσμος μηδενικες επιτυχίες εκτός συνόρων . Θα μου πεις και η Αριαναρα έχει να δει τίτλο 53 χρόνια αλλά το Χαριλάου προχθές πάλι κόλαση ήτανε. Είναι θέμα κουλτούρας. Οι Εσθονοί δεν αγαπάνε το ποδόσφαιρο. Και η Εθνική τους είναι κάκιστη . Πάντως σαν εμπειρία ήταν τρομερή μου άρεσε πολύ .
Ο γυρισμος μας με τα πόδια φυσικά μέσα από πάρκα ένα ακόμα γήπεδο μιας άλλης ομάδας και γενικά τα μικρά δρομάκια με την ησυχία τις καινούργιες και τις παλιές πολυκατοικίες ήταν το καλύτερο κλείσιμο για αυτό το ταξίδι. Μία τελευταία στάση για φαγητό χρειάζονταν. Ένα ντονέρ που βρέθηκε σαν όαση μπροστά μας τιμήθηκε ευχάριστα !! Μελανό σημείο η πανταχού παρουσία των ενοχλητικών Ρώσων όπως είπα αλλά δεν αφιέρωσα καμία γραμμή στο να πω αναλυτικά πράγματα για την παρουσία τους. Δεν είναι πολύ καλύτερη η δική μας παρουσία οπουδήποτε. Μία φασαρία και μια μαγκιά όρθια είμαστε και εμείς ειδικά οι παρέες πιτσιρικάδων. Αποχαιρετήσαμε το Ταλίν πήραμε τις τσάντες μας και φυσικά με τι άλλο με τα πόδια ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο. Εκεί η αλήθεια είναι ότι τεντωσα. Κουβαλούσα δύο τσάντες μεγάλες και είχαμε περπατήσει και επίσημα 106 χιλιόμετρα όποτε φτάνοντας στο φινάλε του ταξιδιού ειχα φτάσει στα όρια μου . Φάγαμε φυσικά άλλη μια ώρα + καθυστέρηση στην πτήση με αποτέλεσμα όταν φτάσαμε Αθήνα να τρέξουμε ένα κατοσταρι σαν τρελοί ώστε να προλάβουμε την διπλανή πύλη που έκλεινε . Μας περίμεναν ευτυχώς και έτσι πήραμε την καλύτερη πτήση καθώς είναι ευχάριστο να γλιτώνεις όλη την αναμονή , ν μπαίνεις κατευθείαν στο αεροπλάνο και αυτό να φεύγει αμέσως ! Και επίσης η πτήση να είναι βαριά 40 λεπτά. Ότι καλύτερο !!
Έτσι σαν επίλογο θα πω ότι δεν ευχαριστήθηκα τις 3 αυτές χώρες. Την Λετονία καθόλου μου φάνηκε άσχημη αλλά σίγουρα θα κρύβει τη δική της ομορφιά που σίγουρα δεν ανακαλύψαμε!!
Την Λιθουανία που θα ήθελα ένα ακόμα βράδυ στο Βίλνιους αλλά και μια επίσκεψη στο Κάουνας . Και τέλος την Εσθονία . Μου άρεσε αλλά μου φάνηκε πολύ μικρή με λίγα πράγματα να δεις και να κάνεις. Θα αφήσω ένα αστεράκι μήπως ξανα έρθω χειμώνα που λένε ότι είναι μαγική και παραμυθένια . Μπορεί να ξαναπεράσω κάποτε να αλλάξω γνώμη !! Τέλος !!
Η Δημοκρατία της Εσθονίας (εσθονικά: Eesti Vabariik) είναι χώρα της βορειοανατολικής Ευρώπης και μία από τις τρεις βαλτικές χώρες. Συνορεύει με τη Λετονία και τη Ρωσία. Έχει έκταση 45.339 τ.χλμ. και πληθυσμό 1.365.884[1] κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2023.
Το Τάλιν (εσθονικά: Tallinn, Εσθονική προφορά: [ˈtɑlʲˑinˑ]), συχνά γραφόμενο στα ελληνικά και Ταλλίν, είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Εσθονίας. Βρίσκεται στη βόρεια ακτογραμμή της χώρας, στις ακτές του Κόλπου της Φινλανδίας, σε απόσταση 80 χλμ. νότια του Ελσίνκι, ανατολικά της Στοκχόλμης και δυτικά της Αγίας Πετρούπολης στην Επαρχία Χάργιου. Το Τάλιν εκτείνεται σε έκταση 159,2 τ. χλμ. και ο πληθυσμός ανέρχεται σε 430.805 κατοίκους.
Τι είχα στο μυαλό μου κάθε φορά που ακούω Εσθονία ? Μπάλα δεν έχουν είναι κακοί. Μπάσκετ σαν τους γείτονες επίσης δεν έχουν είναι κακοί. Ε λοιπόν τι με συνδέει σαν σκέψη με αυτή τη χώρα ? Δύο πράγματα . Αρχικά αυτό το τραγούδι .
Το αγάπησα και όχι μόνο εγώ αλλά και η Σοφία ακόμα και οι φίλοι μου που ακούνε μέταλ και ραπ μουσική. Πολύ δυνατή επιλογή και φυσικά αδικημένη . Ήταν αρκετά σοβαρό για να κερδίσει λογικά . Δεύτερον όταν άκουγα Εσθονία μου ερχόταν ένα αστείο που συνέβη πριν χρόνια και τώρα που ήταν να πάμε Εσθονία είχε έρθει ξανά στην επικαιρότητα. Κάποτε ο φίλος μου ο Αλεξάκης ήρθε στη βόλτα μας με μια μπλούζα που έγραφε Estonia και είχε τη σημαία πάνω. Του είπα τότε : όταν πάω Εσθονία τι θες να πας φέρω ? Και μου απάντησε με ειρωνική φωνή " δε θα πααας"
Τότε πριν 10 χρόνια δηλαδή ήμασταν πιτσιρικαδες και δεν είχα πάει σχεδόν καθόλου ταξίδια . Όποτε σκέφτηκε ότι τζάμπα ονειρεύομαι και δε θα πάω ποτέ στην Εσθονία ( λες και έλεγα ότι θα πάω στο φεγγάρι ξέρω γω ) . Έτσι λοιπόν και αφού επέμενε να με λέει ότι δε θα πάω ποτέ , πάνω στο θυμό μου του είπα ότι θα πάω και υπόσχομαι να του φέρω ένα πλαστικό δονητη για να τον χρησιμοποιήσει ( δεν το είπα έτσι αλλά είναι αδύνατον να γράψω πως ακριβώς του το είπα ) έτσι λοιπόν και αφού πέρασαν χρόνια και έμαθε ότι ήρθε η ώρα να πάω αγχώθηκε και μου έλεγε : έλα ρε μ@@@α δε πιστεύω να το φέρεις. Και που θα το κρύψω αν το βρει η μάνα μου δε θα πιστέψει αυτή την ιστορία θα νομίζει ότι το αγόρασα ευχαριστήθηκα πολύ το άγχος του . Άραγε θα του αγοράσω το δωράκι του??? Θα δείξει
Περπατώντας λοιπόν στο Ταλίν το κλίμα είναι πολύ ευχάριστο. Έχουμε αφήσει πίσω τη σκοτεινή και θλιβερή Ρίγα και το πιο μοντέρνο αλλά πάλι κάπως καταθλιπτικό Βίλνιους και βλέπουμε μπροστά μας ένα ξεκάθαρα σκανδιναβικό τοπίο. Μικρά σπίτια , γκαζόν παντού καθαρούς αψεγάδιαστους δρόμους χωρις λακούβες , μονοπάτια για πεζούς η πατίνια , άσπρες καθαρές γραμμές και γενικά τίποτα που να θυμίζει το σοβιετικό παρελθόν . Περπατήσαμε μέχρι το ξενοδοχείο μας που ήταν κυριολεκτικά στο λιμάνι λίγα μέτρα από εκεί που έφευγαν τα μεγάλα πλοία για Ελσίνκι και Στοκχόλμη. Στο τσακ ήμασταν να πάμε Ελσίνκι αλλά δεν μας έφταναν οι μέρες. Ήταν πρόκληση να το έχεις εκεί δίπλα το Ελσίνκι που πολύ αγαπάμε και οι δύο αλλά δώσαμε ένα ραντεβού για το χειμώνα που θα είναι και καλύτερο . Το ξενοδοχείο μας το Tallinn spa & conference hotel το είχα ανακαλύψει από ένα βίντεο στο YouTube. Κάτι Έλληνες με μηχανές πήγαιναν στο βόρειο Ακρωτήριο στη Νορβηγία. Έκαναν στάση στο Ταλίν και επέλεξαν αυτό το ξενοδοχείο. Όταν είδα την πισίνα με εντυπωσίασε πολύ και είχα πει στον εαυτό μου ότι εδώ θα μείνω όταν έρθει η ώρα να πάω Εσθονία. Το έκανα δώρο στην αγαπημένη μου. Φυσικά δεν μπήκε στην πισίνα ποτέ. Δεν πειράζει μπήκα εγώ. Και το απόλαυσα πάρα πολύ μετα από τόσο ζεστή και τόσο περπάτημα!! Δεν είχε έρθει η ώρα για το τσεκ ιν όποτε ζητήσαμε να αφήσουμε τα πράγματα μας εκεί ώστε να κάνουμε μια πρωινή βόλτα μέχρι να έρθει η ώρα του τσεκ ιν. Φυσικά και δέχτηκαν .
Πισιναρα με μίνι μπαρ δίπλα που κάθεσαι ενώ είσαι στο νερό και παραδίπλα κολυμπάς μέσα από μια μικρή στοά και βγαίνεις στην εξωτερική. Πολύ καλή επιλογή. Αν δεν είχε και άπειρα παιδάκια να κάνουν σαματα
Ήμασταν δίπλα στο κέντρο όποτε είδε την τιμητική του. Δε νομίζω γενικά να είχε και πολλές επιλογές. Μικρή πόλη με σημείο κατατεθέν την παλιά πόλη και τα γύρω στενά . Μας έσπασε τη μύτη η μυρωδιά φουρνιστου κρουασάν και καφέ . Στάση και αραγμα σε ένα ωραίο μαγαζί που λεγόταν Rost . Πέτρινο σοκάκι λίγος κόσμος και ωραίες μυρωδιές. Το καλύτερο μου !!
Με λίγο περπάτημα από εκεί που ήμασταν φτάσαμε στη νούμερο ένα φωτογραφία που θα δεις παντού αν ψάξεις εικόνες για το Ταλίν .
Οι πύργοι η αλλιώς οι πύλες της πόλης. Εντυπωσιακο από κοντά αν και μάλλον με χιόνια θα ήταν πιο φαντεζι. Χαθήκαμε λοιπόν στα στενά της πόλης με τον κόσμο να έχει εμφανιστεί. Τουρίστες βολταραν άλλοι είχαν κάτσει στα καφέ άλλοι σε μαγαζιά για φαγητό και φυσικά οι ντόπιοι ζούσαν την καθημερινότητα τους καθώς πήγαιναν στη δουλειά τους με τα πόδια , με πατίνια με ποδήλατα και κυρίως δεν πήγαιναν όλοι μα όλοι μετά αυτοκίνητα. Δεν υπήρχαν πολλά αυτοκίνητα. Σίγουρα δεν έχουν ιδέα τι είναι το μποτιλιάρισμα . Σίγουρα δεν έχουν ιδέα τι θα πει δεν βρίσκω πάρκινγκ και κυρίως δεν έχουν ιδέα τι θα πει να περνάει ο Μήτσος το αλάνι με τη σκαστρα στην εξάτμιση να ξυπνάει όλη τη γειτονιά και να κάνει σουζες. Αυτά εκεί δεν υπάρχουν. Ζήτημα αν κάθε οικογένεια έχει ενα αμάξι. Εμείς έχουμε 2-3 πάντως. Και από δύο μηχανάκια. Δεν ξέρω πως και γιατί βρες ώρες αναρωτιόμασταν που είναι τα αμάξια. Πυλωτες δεν είχαν γκαράζ δεν είχαν Ε τότε που είναι ρε παιδιά κάτω από τη γη ? Μάλλον δεν έχουν τόσα αμάξια. ΜΜΜ , πατίνια , ποδήλατα και πεζο 2 !! ( Πόδια ) . Τι να λέμε. Η πρώτη μας μέρα είδε αξιοποίηση του ξενοδοχείου ( πισίνα είχαμε ντε να μη τη χαρούμε ?? ) Και βραδινή βολτιτσα . Βάλαμε τα μπουρνουζια κατεβήκαμε κάτω μπήκαμε στο χώρο και με λέει εγώ δε θα μπω πισίνα θα σε βλέπω. Μπράβο αγάπη μου . Μαρεσει που το έκλεισα κυρίως για σένα για να το χαρείς. Ναι αλλά εγώ δε γουστάρω τις πισίνες . Άντε καλά. Εγώ τσαλαβουτισα , άραξα θαύμασα τις Ρωσίδες μαμάδες και ανέβηκα πάνω να βρω την ξινουλα . Αν έμπαινε θα πιναμε και ένα κοκτέιλ εν πλω αλλά δε βγάζεις άκρη με τις γυναίκες. Αν είχα άλλη θα γούσταρε φουλ την πισίνα και μετά θα μου έλεγε Ε δε περπατάω άλλο φτάνει θα πάρουμε ταξί. Όποτε η καθεμία με τα καλά της και τα κακα της. Η Σοφία έχει κυρίως καλά και μικρές περιέργειες όποτε όλα καλά
Η βραδινή μας βόλτα ήταν χαλαρή με σούπερ μάρκετ φαγητό από εκεί και σβήσιμο στο ξενοδοχείο. Κουβαλούσαμε αρκετή κούραση είχαμε πάρει μια καλή γεύση από την πόλη και στην αυριανή και τελευταία μας μέρα του ταξιδιού θα βλέπαμε ότι θέλαμε πιο ξεκούραστοι. Είχαμε ταξιδέψει και όλη νύχτα με λεωφορείο έχοντας κοιμηθεί πολύ λίγες στιγμές όποτε το είχαμε ανάγκη.
Έτσι λοιπόν η τελευταία μας μέρα ξημέρωσε . Είχαμε και μια ανέλπιστη επιλογή που εμένα τουλάχιστον μου άρεσε πολύ . Εξόρμηση στα κοντινά εμπορικα κέντρα. Ακριβά όλα . Ούτε ένα τοπακι βρε αδερφέ δεν πήρε η άλλη. Μεγάλη απαγοητευση!! Με πήγε παντού και δε βρήκε τίποτα ! Δε τα παρατάει όμως όταν θέλει κάτι . Βρήκε στο χάρτη ένα μεγάλο εμπορικό κάνα 40 λεπτά περπάτημα από κέντρο. Ήρθε όμως η ώρα ένας άντρας που φοράει παντελόνια να τιμήσει την υπόσχεση του επίσκεψη σε κοντινό Sex Shop Σιγά μη το γλίτωνε. Περίμενα χρόνια την εκδίκηση μου . Φυσικά ντράπηκα να μπω μέσα μόνος και ήρθε και η Σοφία εξηγώντας στην κοπέλα τι ακριβώς ήθελα να πάρω και για πιο λόγο. Και μάλιστα μου είπε στο τέλος : μπράβο κράτησες την υπόσχεση σου σαν πραγματικός φίλος ρεζίλι γίναμε διεθνώς πάλι. Μας έκανε και καλή τιμή για άλλα προϊόντα αλλά δεν πήραμε κάτι άλλο. Είχαμε κάνει την αγορα μας και ένιωθα βαθιά ικανοποίηση για τον σκατοπαιδο που τα έβαλε μαζί μου . Και με έστειλε και μήνυμα . Τι λέει την πήρες την @@@@??
- όχι ρε αλλη όρεξη δεν είχα όλη μέρα κάνουμε βόλτες με αυτό θα ασχοληθώ ?
- άσε ρε παραμυθά λες και δεν σε ξέρω σίγουρα την αγόρασες .
- μπα όχι δεν είχα και πολλά λεφτά μαζί μου σιγά μη τα έδινα για αυτό το λόγο ( είμαι τσογλανακι )
Ανηφορίσαμε σιγά σιγά την παλιά πόλη με στόχο να φτάσουμε ψηλά στο λόφο που δέσποζε η λόγος Τουμπεα !! Φαινόταν από μακρυά αυτό και ήξερα ότι είναι το χαιλαιτ της πόλης . Γρασιδια , πέτρινα σοκάκια , πέτρινες πλατείες μεγάλες εκκλησίες και αυτές οι ωραίες μεγάλες κυλινδρικές κατασκευές.
Δεν ξέρω τι ρόλο βαράει ο φύλακας του Ασγκαμπαν από το Χαρι Πότερ αλλά μου άρεσε
Έχοντας περπατήσει κάθε στενάκι αποφασίσαμε να απομακρυνθούμε και να πάμε να βρούμε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο εκτός πόλης σχετικά , πολύ κοντά στο αεροδρόμιο. Ποδαρατο οπως πάντα !!
Περπάτημα αρκετό λοιπόν για να φτάσουμε στο Ulemiste Center. Χαμός από κόσμο !! Επιτέλους ήθελα να πάμε κάπου και να έχει πολύ κόσμο . Συνήθως δεν μου αρέσει αλλά εκεί για κάποιο λόγο είχα ανάγκη να δω κόσμο. Ε λοιπόν ένας πανικός από πανέμορφες φινλανδες και πλαστικές αλλά πολύ όμορφες Ρωσσιδες . Όλες εκεί είχαν μαζευτεί από σχολιαζαμε με τη Σοφία συνέχεια - δες εκεί κούκλα
- δες και την άλλη πολύ όμορφη !!
Τα δοκιμαστηρια τα ρούχα και λοιπά πήγαιναν και έρχονταν κι εγώ καθόμουν έξω και περίμενα ποτέ θα φάμε εν τέλη βρήκα εγώ μια ζακέτα να αγοράσω Και η Σοφία τίποτα !! Κι εκεί που λέτε που τρώγαμε είδα ότι έπαιζε η πρωταθλήτρια της Εσθονίας ευρωπαϊκό αγώνα με τον πρωταθλητή Πολωνίας για τα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ!! Της το λέω και μου λέει θες να πάμε ? Με συγκίνησε. Δεν περίμενα να θέλει. Φύγαμε της λέω. Είχαμε μια ώρα περπάτημα μέχρι το γήπεδο. Πετουσαμε 2 τη νύχτα και ήταν ακόμα 7 . Δεν είχαμε να κάνουμε τίποτα άλλο και επειδή ξέρει πόσο θέλω να βλέπω τα γήπεδα δε μου χάλασε χατίρι . Έτσι λοιπόν φτάσαμε τσιμα τσιμα στην έναρξη του αγώνα . Λυπηρό ότι δεν είχε πολύ κόσμο. Ήταν παραπάνω από το μισό γήπεδο άδειο . Βέβαια είχε τρομερή ακουστική. Και οι Πολωνοί που ήρθαν και ήταν καμια 200 άτομα ακουγόταν σαν χιλιάδες . Πορωθηκα άσχημα με τη Φλορα Ταλίν αλλά αποδείχτηκαν φλωρια τα παιδιά. Ούτε και ευκαιρία δεν έκαναν έφαγαν και 4 γκολ και ηρέμησαν . Θα μου πεις τι να πάει να στηρίξει ο κόσμος μηδενικες επιτυχίες εκτός συνόρων . Θα μου πεις και η Αριαναρα έχει να δει τίτλο 53 χρόνια αλλά το Χαριλάου προχθές πάλι κόλαση ήτανε. Είναι θέμα κουλτούρας. Οι Εσθονοί δεν αγαπάνε το ποδόσφαιρο. Και η Εθνική τους είναι κάκιστη . Πάντως σαν εμπειρία ήταν τρομερή μου άρεσε πολύ .
Ο γυρισμος μας με τα πόδια φυσικά μέσα από πάρκα ένα ακόμα γήπεδο μιας άλλης ομάδας και γενικά τα μικρά δρομάκια με την ησυχία τις καινούργιες και τις παλιές πολυκατοικίες ήταν το καλύτερο κλείσιμο για αυτό το ταξίδι. Μία τελευταία στάση για φαγητό χρειάζονταν. Ένα ντονέρ που βρέθηκε σαν όαση μπροστά μας τιμήθηκε ευχάριστα !! Μελανό σημείο η πανταχού παρουσία των ενοχλητικών Ρώσων όπως είπα αλλά δεν αφιέρωσα καμία γραμμή στο να πω αναλυτικά πράγματα για την παρουσία τους. Δεν είναι πολύ καλύτερη η δική μας παρουσία οπουδήποτε. Μία φασαρία και μια μαγκιά όρθια είμαστε και εμείς ειδικά οι παρέες πιτσιρικάδων. Αποχαιρετήσαμε το Ταλίν πήραμε τις τσάντες μας και φυσικά με τι άλλο με τα πόδια ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο. Εκεί η αλήθεια είναι ότι τεντωσα. Κουβαλούσα δύο τσάντες μεγάλες και είχαμε περπατήσει και επίσημα 106 χιλιόμετρα όποτε φτάνοντας στο φινάλε του ταξιδιού ειχα φτάσει στα όρια μου . Φάγαμε φυσικά άλλη μια ώρα + καθυστέρηση στην πτήση με αποτέλεσμα όταν φτάσαμε Αθήνα να τρέξουμε ένα κατοσταρι σαν τρελοί ώστε να προλάβουμε την διπλανή πύλη που έκλεινε . Μας περίμεναν ευτυχώς και έτσι πήραμε την καλύτερη πτήση καθώς είναι ευχάριστο να γλιτώνεις όλη την αναμονή , ν μπαίνεις κατευθείαν στο αεροπλάνο και αυτό να φεύγει αμέσως ! Και επίσης η πτήση να είναι βαριά 40 λεπτά. Ότι καλύτερο !!
Έτσι σαν επίλογο θα πω ότι δεν ευχαριστήθηκα τις 3 αυτές χώρες. Την Λετονία καθόλου μου φάνηκε άσχημη αλλά σίγουρα θα κρύβει τη δική της ομορφιά που σίγουρα δεν ανακαλύψαμε!!
Την Λιθουανία που θα ήθελα ένα ακόμα βράδυ στο Βίλνιους αλλά και μια επίσκεψη στο Κάουνας . Και τέλος την Εσθονία . Μου άρεσε αλλά μου φάνηκε πολύ μικρή με λίγα πράγματα να δεις και να κάνεις. Θα αφήσω ένα αστεράκι μήπως ξανα έρθω χειμώνα που λένε ότι είναι μαγική και παραμυθένια . Μπορεί να ξαναπεράσω κάποτε να αλλάξω γνώμη !! Τέλος !!