Alex Loco
Member
- Μηνύματα
- 341
- Likes
- 1.770
- Επόμενο Ταξίδι
-
- Ταξίδι-Όνειρο
- Pamir highway
Περιεχόμενα
Διάλεξα και γρήγορα το καναπέ για να πάρω το βολικό επειδή έχω θέμα με τη μέση. Ο Λαζ πήρε το στρώμα το καλό το άνετο κι εγώ ένα πράμα που στη μέση σαν το γράμμα v δηλαδή βούλιαζε στη μέση και τιναζόταν στις άκρες με αποτέλεσμα η μέση μου να είναι η μισή στον αέρα και η άλλη βουλιαγμένη ! Εγώ ξύπνησα έτοιμος για νοσηλεία και ο άλλος πουλούσε πνεύμα ότι κοιμήθηκε σαν πουλάκι !!! Φάγαμε τα πρωινά μας και ετοιμαστήκαμε να γυρίσουμε όλη τη Βαρσοβία με πρώτη στάση ένα κοντινό γήπεδο που φαινόταν οι προβολείς όσο διασχίζαμε μια γέφυρα. Είχε γίνει η κλασική μας διαδρομή αυτή η γέφυρα που έπρεπε να διασχίζεις καθώς από κάτω είχε ράγες τρένων . Να και η θέα από εκεί πάνω.
Έπειτα φτάσαμε σχετικά γρήγορα στο γήπεδο που δεν θα ήταν το μοναδικό που βλέπαμε αυτή τη μέρα. Το Polonii stadion ανήκει στην Polonia Warsaw ιστορική αλλά όχι μεγαλύτερη ομάδα της Βαρσοβίας. Και μόνο από τη σύγκριση των σταδίων κάνει μπαμ . Aφού ξενέρωσα γιατί ήταν κλειστό πήραμε το μετρό να κατέβουμε μια στάση πιο κάτω από το κέντρο και από εκεί να περπατήσουμε αρκετά για να βρούμε το άλλο γήπεδο που θα έβρισκα λογικά το μεγάλο μου στόχο το κασκόλ ! Περπατήσαμε αρκετά βλέποντας τους δρόμους που είναι γεμάτοι με graffitti κυρίως πολιτικού περιεχομένου ( στόχοι και φασιστικές βλακείες) κλασικό φαινόμενο σε τέτοιες χώρες μέχρι να φτάσουμε σε ένα μεγάλο δρόμο και να αναρωτιόμαστε προς τα που πρέπει να πάμε. Εκεί λοιπόν απέναντι από το δρόμο ήταν ένα σαν τσαντίρι που είχε κάτι αρχικά σαν κόμμα θα το έλεγα και είχε το σήμα της Ευρωπαικής ένωσης αλλά και το κομουνιστικό αστέρι αλλά με απαγορευτικό από πάνω δηλαδή προφανώς κάποια οργάνωση η κόμμα όπως είπα έκανε κάποια διαμαρτυρία λογικά γιατί ήταν και άκυρο το σημείο. Πάντως δεν συγκράτησα τα αρχικά. Και εκεί που περάσαμε απέναντι αλλά όχι από τη διάβαση τσουυπ δύο αστυνομικοί από το πουθενά μας κάνουν νόημα . Μας αρχίζουν τα πολωνικά και τους εξηγούμε ότι δεν είμαστε Πολωνοί. Μας κράζουν που περάσαμε το δρόμο στο άκυρο και ο Λαζ τους λέει : In Greece everybody do this
και μας λέει αα δεν έχει τέτοια εδώ τώρα θα πληρώσετε πρόστιμο. ( αγαπημένη συνήθεια να παίρνουμε πρόστιμα όποιος διαβάζει τις ιστορίες μου ξέρει ) Και εκεί πετάγομαι και κάνω τον αγαθό άσπιλο και αμόλυντο νεαρό που λέει με μελιστάλαχτη αγγλική προφορά Birmingham και φάτσα σαν μωρό που του πήραν το παιχνίδι του ότι είμαστε τουρίστες χαθήκαμε ψάχνουμε σαν τρελοί το στάδιο της Legia και ζητάμε συγνώμη για τη βλακεία μας ! Αμέσως μαλακώνει βλέμμα και μας λέει πως ακριβώς να πάμε ! Τέλος μας λέει δεν πειράζει να μην το επαναλάβουμε άλλη φορά ! Τώρα η έπιασε που έκανα το χαζό η τα αλάνια ήταν οπαδοί της Legia !!
Διασχίζαμε λοιπόν ένα πολύ ωραίο δρόμο που αν δεν κάνω λάθος ήταν δίπλα σε κάποιο εθνικό πάρκο η ζωολογικό κήπο. Καταπράσινα όλα καθαρά και ήρεμα.. Πετάχτηκε και ένα σκιουράκι από τα δέντρα και ήρθε μπροστά στα πόδια μας !!
Και φάνηκε το πανέμορφο στάδιο της Legiaw το Polish Army Stadium ( η η ομάδα είναι εθνίκια και γουστάρουν το στρατό η γενικά υπάρχει μια αγάπη περί στρατού στη Πολωνία ) . Εκεί που διασχίζαμε ένα πάρκο για να φτάσουμε στο γήπεδο βλέπουμε δύο τύπισσες και λέω του Λαζ ότι θα μπορούσαν να είναι Ελληνίδες αυτές οι δύο γιατί είχαν ένα πολύ ελληνικό style ντυσίματος , μαλλιών αλλά και χαρακτηριστικών του προσώπου . Και μόλις περνάνε δίπλα μας λέει η μία στην άλλη : πολύ ωραίο πάρκο ρε συ !!PP Τι είμαι εγώ ρε παιδί μου . Τα έκοψα από μακρυά τα πατριωτάκια. Φυσικά περάσαμε σαν βλάκες και δεν σκεφτήκαμε να τις μιλήσουμε να πούμε ρε παιδί μου μια κουβέντα έκπληξης που βρεθήκαμε εκεί στο άκυρο Έλληνες. Αφού συνεχίσαμε περιηγηθήκαμε στο πανέμορφο γήπεδο , στη κατάστημα με τα προιόντα της ομάδας που πήρα και το αγαπημένο μου κασκόλ αλλά πικραθήκαμε που δεν μας επέτρεψαν να μπούμε μέσα γιατί λέει μπαίνουν ανά 30 άτομα και κάνουν περιήγηση ( marketing να μη πω τίποτα) θέλανε φράγκα. Πετύχαμε και ένα τσούρμο στρατιωτικών δεν ξέρω τι ρόλο βαρούσαν αλλά ο ένας είχε το χέρι μέσα στο jacket σαν το Ναπολέων !! Λίγο παρακάτω αφού επιστρέφαμε προς το κέντρο κάτω από μια γέφυρα υπήρχαν πολύ όμορφα graffitti που βγάλαμε φωτογραφίες. Επιστρέφοντας στο κέντρο να σας λύσω και την απορία του τίτλου μου. Ήρθαν και μου μίλησαν πάνω από 10 άτομα σε όλο το ταξίδι στα Πολωνικά. Με Έλληνα δεν μοιάζω και πολύ ενώ με τους Πολωνούς περισσότερο. Όλη λοιπόν η κοινωνική Πολωνία έκανε διάλογο μαζί μου για το αν έχω λεφτά για να πιουν καμιά μπύρα !! Συνέχεια μα συνέχεια μου ζητούσαν λεφτά άνθρωποι κάθε ηλικίας άντρες γυναίκες και ζευγάρια!! Στο κέντρο λοιπόν μπήκαμε σε ένα εμπορικό για να βρούμε επιτέλους κάποιο σουβενίρ ( μαγνητάκι εγώ και zippo ο Λαζ) γιατί η Πολωνία μας απογοήτευσε στο θέμα των souvenir. Ακόμα και στη χειρότερη χώρα που πήγαμε είχε παντού πάγκους η μαγαζιά γεμάτα αναμνηστικά αλλά οι Πολωνοί τίποτα! Ευτυχώς το εμπορικό μου χαμογέλασε και βρήκα το μαγνητάκι μου αλλά ο Λαζ δεν χάρηκε μαζί μου. Φάγαμε και ψάξαμε στο ίντερνετ για μαγαζιά με αναμνηστικά. Βρήκαμε δύο αλλά είχε απογευματιάσει αρκετά και είχαμε κουραστεί πολύ απ'ο το περπάτημα μέχρι το γήπεδο γι`αυτό είπαμε να γυρίσουμε σπίτι και να ψάχναμε αργότερα . Επιστροφή λοιπόν στο δωμάτιο και ξεκούραση.
Μας είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον μια Τεράστια πολωνική σημαία που φαινόταν σχετικά κοντά με το σπίτι μας. Αποφασίσαμε να κατέβουμε στο κέντρο λοιπόν με τα πόδια !! Ένας τύπος άρχισε να γελάει όταν τον ρωτήσαμε από που πας κέντρο με τα πόδια ! Μας είπε ότι θέλεις η μετρό η λεωφορείο αλλά επιμέναμε και γελούσε xD. Ο δρόμος που μας υπέδειξε μας έβγαλε ακριβώς σε αυτή τη σημαία αλλά και σε ένα εμπορικό που είχε πραγματικά τα πάντα εκτός από zippo. Όταν μπήκαμε ήταν μέρα και όταν βγήκαμε σκοτείνιασε. Ακολουθούσαμε τη πορεία του δρόμου αρκετή ώρα και αφού τα πόδια μας δεν άντεχαν άλλο βρήκαμε μια στάση του μετρό. Όταν κατάλαβα ότι απλά ήταν η προηγούμενη από το σπίτι και εμείς τη κάναμε σε 2 ώρες ενώ με το μετρό είναι λεπτά χάζεψα. Γυρίσαμε όπως όπως σπίτι πήραμε ένα κεμπάμπ και αράξαμε σπίτι βλέποντας ναυαγό στο ίντερνετ! Μια ακόμα κουραστική μέρα τέλειωσε και η νύχτα άπλωσε τα μαύρα της πέπλα πάνω από τη Βαρσοβία...
Σε μια σκάλα που κατέβαινε κάτω από το δρόμο μου άρεσε αρκετά , φαντάζομαι για κάποιο αδικοχαμένο οπαδό .
Τέχνη..
Από κοντά είναι πραγματικά πολύ ψηλά !
Polish Army Stadium
Έπειτα φτάσαμε σχετικά γρήγορα στο γήπεδο που δεν θα ήταν το μοναδικό που βλέπαμε αυτή τη μέρα. Το Polonii stadion ανήκει στην Polonia Warsaw ιστορική αλλά όχι μεγαλύτερη ομάδα της Βαρσοβίας. Και μόνο από τη σύγκριση των σταδίων κάνει μπαμ . Aφού ξενέρωσα γιατί ήταν κλειστό πήραμε το μετρό να κατέβουμε μια στάση πιο κάτω από το κέντρο και από εκεί να περπατήσουμε αρκετά για να βρούμε το άλλο γήπεδο που θα έβρισκα λογικά το μεγάλο μου στόχο το κασκόλ ! Περπατήσαμε αρκετά βλέποντας τους δρόμους που είναι γεμάτοι με graffitti κυρίως πολιτικού περιεχομένου ( στόχοι και φασιστικές βλακείες) κλασικό φαινόμενο σε τέτοιες χώρες μέχρι να φτάσουμε σε ένα μεγάλο δρόμο και να αναρωτιόμαστε προς τα που πρέπει να πάμε. Εκεί λοιπόν απέναντι από το δρόμο ήταν ένα σαν τσαντίρι που είχε κάτι αρχικά σαν κόμμα θα το έλεγα και είχε το σήμα της Ευρωπαικής ένωσης αλλά και το κομουνιστικό αστέρι αλλά με απαγορευτικό από πάνω δηλαδή προφανώς κάποια οργάνωση η κόμμα όπως είπα έκανε κάποια διαμαρτυρία λογικά γιατί ήταν και άκυρο το σημείο. Πάντως δεν συγκράτησα τα αρχικά. Και εκεί που περάσαμε απέναντι αλλά όχι από τη διάβαση τσουυπ δύο αστυνομικοί από το πουθενά μας κάνουν νόημα . Μας αρχίζουν τα πολωνικά και τους εξηγούμε ότι δεν είμαστε Πολωνοί. Μας κράζουν που περάσαμε το δρόμο στο άκυρο και ο Λαζ τους λέει : In Greece everybody do this
και μας λέει αα δεν έχει τέτοια εδώ τώρα θα πληρώσετε πρόστιμο. ( αγαπημένη συνήθεια να παίρνουμε πρόστιμα όποιος διαβάζει τις ιστορίες μου ξέρει ) Και εκεί πετάγομαι και κάνω τον αγαθό άσπιλο και αμόλυντο νεαρό που λέει με μελιστάλαχτη αγγλική προφορά Birmingham και φάτσα σαν μωρό που του πήραν το παιχνίδι του ότι είμαστε τουρίστες χαθήκαμε ψάχνουμε σαν τρελοί το στάδιο της Legia και ζητάμε συγνώμη για τη βλακεία μας ! Αμέσως μαλακώνει βλέμμα και μας λέει πως ακριβώς να πάμε ! Τέλος μας λέει δεν πειράζει να μην το επαναλάβουμε άλλη φορά ! Τώρα η έπιασε που έκανα το χαζό η τα αλάνια ήταν οπαδοί της Legia !!Διασχίζαμε λοιπόν ένα πολύ ωραίο δρόμο που αν δεν κάνω λάθος ήταν δίπλα σε κάποιο εθνικό πάρκο η ζωολογικό κήπο. Καταπράσινα όλα καθαρά και ήρεμα.. Πετάχτηκε και ένα σκιουράκι από τα δέντρα και ήρθε μπροστά στα πόδια μας !!
Και φάνηκε το πανέμορφο στάδιο της Legiaw το Polish Army Stadium ( η η ομάδα είναι εθνίκια και γουστάρουν το στρατό η γενικά υπάρχει μια αγάπη περί στρατού στη Πολωνία ) . Εκεί που διασχίζαμε ένα πάρκο για να φτάσουμε στο γήπεδο βλέπουμε δύο τύπισσες και λέω του Λαζ ότι θα μπορούσαν να είναι Ελληνίδες αυτές οι δύο γιατί είχαν ένα πολύ ελληνικό style ντυσίματος , μαλλιών αλλά και χαρακτηριστικών του προσώπου . Και μόλις περνάνε δίπλα μας λέει η μία στην άλλη : πολύ ωραίο πάρκο ρε συ !!
PP Τι είμαι εγώ ρε παιδί μου . Τα έκοψα από μακρυά τα πατριωτάκια. Φυσικά περάσαμε σαν βλάκες και δεν σκεφτήκαμε να τις μιλήσουμε να πούμε ρε παιδί μου μια κουβέντα έκπληξης που βρεθήκαμε εκεί στο άκυρο Έλληνες. Αφού συνεχίσαμε περιηγηθήκαμε στο πανέμορφο γήπεδο , στη κατάστημα με τα προιόντα της ομάδας που πήρα και το αγαπημένο μου κασκόλ αλλά πικραθήκαμε που δεν μας επέτρεψαν να μπούμε μέσα γιατί λέει μπαίνουν ανά 30 άτομα και κάνουν περιήγηση ( marketing να μη πω τίποτα) θέλανε φράγκα. Πετύχαμε και ένα τσούρμο στρατιωτικών δεν ξέρω τι ρόλο βαρούσαν αλλά ο ένας είχε το χέρι μέσα στο jacket σαν το Ναπολέων !! Λίγο παρακάτω αφού επιστρέφαμε προς το κέντρο κάτω από μια γέφυρα υπήρχαν πολύ όμορφα graffitti που βγάλαμε φωτογραφίες. Επιστρέφοντας στο κέντρο να σας λύσω και την απορία του τίτλου μου. Ήρθαν και μου μίλησαν πάνω από 10 άτομα σε όλο το ταξίδι στα Πολωνικά. Με Έλληνα δεν μοιάζω και πολύ ενώ με τους Πολωνούς περισσότερο. Όλη λοιπόν η κοινωνική Πολωνία έκανε διάλογο μαζί μου για το αν έχω λεφτά για να πιουν καμιά μπύρα !! Συνέχεια μα συνέχεια μου ζητούσαν λεφτά άνθρωποι κάθε ηλικίας άντρες γυναίκες και ζευγάρια!! Στο κέντρο λοιπόν μπήκαμε σε ένα εμπορικό για να βρούμε επιτέλους κάποιο σουβενίρ ( μαγνητάκι εγώ και zippo ο Λαζ) γιατί η Πολωνία μας απογοήτευσε στο θέμα των souvenir. Ακόμα και στη χειρότερη χώρα που πήγαμε είχε παντού πάγκους η μαγαζιά γεμάτα αναμνηστικά αλλά οι Πολωνοί τίποτα! Ευτυχώς το εμπορικό μου χαμογέλασε και βρήκα το μαγνητάκι μου αλλά ο Λαζ δεν χάρηκε μαζί μου. Φάγαμε και ψάξαμε στο ίντερνετ για μαγαζιά με αναμνηστικά. Βρήκαμε δύο αλλά είχε απογευματιάσει αρκετά και είχαμε κουραστεί πολύ απ'ο το περπάτημα μέχρι το γήπεδο γι`αυτό είπαμε να γυρίσουμε σπίτι και να ψάχναμε αργότερα . Επιστροφή λοιπόν στο δωμάτιο και ξεκούραση.Μας είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον μια Τεράστια πολωνική σημαία που φαινόταν σχετικά κοντά με το σπίτι μας. Αποφασίσαμε να κατέβουμε στο κέντρο λοιπόν με τα πόδια !! Ένας τύπος άρχισε να γελάει όταν τον ρωτήσαμε από που πας κέντρο με τα πόδια ! Μας είπε ότι θέλεις η μετρό η λεωφορείο αλλά επιμέναμε και γελούσε xD. Ο δρόμος που μας υπέδειξε μας έβγαλε ακριβώς σε αυτή τη σημαία αλλά και σε ένα εμπορικό που είχε πραγματικά τα πάντα εκτός από zippo. Όταν μπήκαμε ήταν μέρα και όταν βγήκαμε σκοτείνιασε. Ακολουθούσαμε τη πορεία του δρόμου αρκετή ώρα και αφού τα πόδια μας δεν άντεχαν άλλο βρήκαμε μια στάση του μετρό. Όταν κατάλαβα ότι απλά ήταν η προηγούμενη από το σπίτι και εμείς τη κάναμε σε 2 ώρες ενώ με το μετρό είναι λεπτά χάζεψα. Γυρίσαμε όπως όπως σπίτι πήραμε ένα κεμπάμπ και αράξαμε σπίτι βλέποντας ναυαγό στο ίντερνετ! Μια ακόμα κουραστική μέρα τέλειωσε και η νύχτα άπλωσε τα μαύρα της πέπλα πάνω από τη Βαρσοβία...
Σε μια σκάλα που κατέβαινε κάτω από το δρόμο μου άρεσε αρκετά , φαντάζομαι για κάποιο αδικοχαμένο οπαδό .
Τέχνη..
Από κοντά είναι πραγματικά πολύ ψηλά !
Polish Army Stadium
Last edited:
