Δανία Μία πόλη, Τέσσερα κορίτσια και 30χμ ποδαροδρομος. Φωτο-οδοιπορικό στην Κοπεγχάγη

[tzenipan]

Η τελευταία ημέρα

Σήμερα είναι η ημέρα όπου επιστρέφουμε στην μαμά πατρίδα...νωρίς το απόγευμα η πτήση μας αναχωρεί οπότε και εμείς είπαμε για τελευταία ημέρα να πάμε σε μια ιδιαίτερη περιοχή της Κοπεγχάγης. Αν κάποιος από εσάς έχει δει την ταινια the sinner θα καταλάβει αμέσως μόλις περιγράψω την τοποθεσία.

Πρόκειται για την περίφημη Cristiania. Η Cristiania είναι ένα μέρος όπου οι χιππηδες της δεκαετίας του 70 και πιο συγκεκριμενα η ιστορία της Κριστιάνια αρχίζει το 1971, όταν μία ομάδα νέων ανθρώπων κατέλαβαν μια μεγάλη έκταση κοντά στο κέντρο της Κοπεγχάγης, που ανήκε στο στρατό και παρέμενε αχρησιμοποίητη, σε μια προσπάθεια να λύσουν το πρόβλημα στέγης που τους απασχολούσε αλλά και να δημιουργήσουν ένα όμορφο χώρο με πολύ πράσινο, μακριά από τα αυτοκίνητα και το θόρυβο της πόλης για να μπορούν να παίζουν τα παιδιά τους.

Πολλές φορές η τοπική αστυνομία προσπάθησε να απομακρύνει τον κόσμο, όμως κάθε φορά αναγκαζόταν να εγκαταλείψει τις προσπάθειες καθώς η έκταση είναι πολύ μεγάλη, όπως άλλωστε και ο αριθμός των κατοίκων και των Δανών που στήριζαν την προσπάθεια αυτή. Το 1972, η Κριστιάνια συμφώνησε με το δανικό υπουργείο άμυνας ότι οι κάτοικοι της θα πληρώνουν το ηλεκτρικό ρεύμα και την υδροδότηση, και έτσι η δανέζικη κυβέρνηση αναγνωρίζει την Κριστιάνια ως ένα "κοινωνικό πείραμα".

Αυτή η ιστορία από μόνη της σε κάνει να θες να δεις το μέρος. Βέβαια, εκεί έχουν τους δικούς τους κανόνες όπως οτι απαγορεύονται οι φωτογραφίες καθώς συχνά γίνεται διακίνηση.

Επισκεφτήκαμε το μέρος, ήταν όντως ιδιαίτερο... δρόμοι χωμάτινοι,σπίτια "χειροποίητα",μια καφετερεια που ταίριαζε κουτί. Η αγορά τους μικρή και με διάφορα χειροποίητα απ'τα χέρια των κατοίκων. Καταφερα με την action camera που ειναι τόσο μικρή να κλέψω μερικές φωτογραφίες που σας παραθέτω.
Να πω οτι οι κάτοικοι ήταν όντως χίππηδες αλλά έβλεπες κι απλούς περιθωριακούς τύπους που αναζητούσαν μια ένταξη στην ομάδα. Είδαμε να καπνίζουν χασις μέρα μεσημέρι χαλαρά και παντού.
Η επισκεψιμότητα του μέρους ήταν πολύ μεγάλη οπότε δεν αισθανθήκαμε καθόλου έλειψη ασφάλειας.
Η μόνη στιγμή που αισθάνθηκα παράξενα ήταν περνώντας απο δυο τύπους που κάπνιζαν χασις και φαίνονταν φτιαγμένοι,μου απευθυνθηκαν και λίγο μουδιασα. Δεν μίλησαν με αγένεια,αλλα μου κόπηκαν λίγο τα γόνατα...

φεύγοντας συναστήσαμε τον ναό της σωτηρίας ο οποίος είναι πολύ εντυπωσιακός.

Κάπως έτσι και με μέσα μεταφοράς αυτή τη φορά πήγαμε στο αεροδρόμιο όπου και επιστρέψαμε στην Ελλάδα...Σύντομα είχα να περιμενω το επόμενο ταξίδι κι είχα μεγάλη χαρά κι οχι στεναχώρια όπως μου συμβαίνει μετά τα ταξίδια!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9

First Προηγούμενη 9 of 9

Go to chapter

Go

[tzenipan]

Μέρα 1

Ας αρχίσουμε με τα διαδικαστικά πριν πάμε στο ζουμί της ιστορίας. Κλείσαμε εισιτήρια με 120 ευρώ το άτομο πήγαινε-ελα με aegean και δεν θεωρείται καθόλου μα καθόλου άσχημα για τον συγκεκριμένο προορισμό. Η πτήση ήταν φίσκα,οι βαλίτσες καμπίνας φυσικά δε χωρούσαν και οι αεροσυνοδοί έψαχναν τρόπο να τα στριμώξουν όλα στα ντουλάπια. Σχετικά με τη διαμονή μας επιλέξαμε το danshostel το οποίο ήταν εξαιρετική επιλογή. Μέναμε σε ιδιωτικό εξάκλινο κι ας ήμασταν τέσσερις στον 14ο όροφο κι είχαμε πανοραμική θέα της πόλης. Πολύ καθαρό και μας κόστισε για 2 βράδια 90 ευρώ στην καθεμία (για Κοπεγχάγη είναι πολύ φθηνά-κι όμως).

Ας ξεκινήσουμε...

Πρωί πρωί και με τα ζεστά καφεδάκια μας ανα χείρας φτάνουμε με το παραγεμισμένο αυτοκίνητο μου στο Ελ. Βενιζέλος όπου θα μας περίμενε εκεί ως την επιστροφή μας. Παρκάρουμε στο P3 και πολύ γρήγορα φτάνουμε μεσω της πεζογέφυρας στο αεροδρόμιο.
Περνάμε γρήγορα τον απαραίτητο έλεγχο και πολύ γρήγορα βρισκόμαστε στο αεροπλάνο όπου με μισή ωρίτσα καθυστέρηση προσγειωνόμαστε στο όμορφο αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης.

Στο αεροπλάνο

Το αεροδρόμιο είναι πανέμορφο,στολισμένο, με ξύλινα δάπεδα και καταστήματα που το κάνουν να θυμίζει εμπορικό κέντρο.
Περπατάμε και παίρνοντας το μετρό και στη συνέχεια λεωφορείο φτάνουμε στο ξενοδοχείο μας το οποίο ήταν πάρα πολύ κοντά στο Tivoli.
Η πρώτη εικόνα που αντικρύσαμε βγαίνοντας απ' το μετρό ήταν τα πανέμορφα σπιτάκια χτισμένα με κόκκινο τουβλάκι και καμινλαδες να αχνίζουν. Το κρύο ήταν έντονο,αλλά όχι ανυπόφορο. Φυσικά όταν κάνεις τέτοιο ταξίδι, φροντίζεις να έχεις ισοθερμικά και πολύ ζεστά παπούτσια.

Έξω απ'το μετρό

Αυτό που μας κηνυγούσε περισσότερο απ'όλα ήταν ο χρόνος. Αρχικά γιατί τον Νοέμβριο νυχτώνει γύρω στις 15:30 κι ακόμα επειδή θέλαμε να προλάβουμε να δούμε όσα περισσότερα μπορούσαμε σ' αυτό το τριήμερο. Η πόλη ενδύκνειται για ποδηλατάδες, είναι επίπεδη κι όλοι γενικά με ποδήλατα κυκλοφορούν. Μην κοιτάτε που εμείς προτιμήσαμε το πεζό 2! Είχαμε τους λόγους μας.
Φτάσαμε στο ξενοδοχείο και από εκεί το πρόγραμμά μας είχε για αρχή επίσκεψη στο πολυφωτογραφημένο κανάλι του Nyhavn. Ήταν πραγματικά πανέμορφο. Με τα πολύχρωμα σπιτάκια που στέκονται πάνω απ' το κανάλι, με τις όμορφες βαρκες που είτε είναι αραγμένες,είτε διασχίζουν τον ποταμό. Με τα όμορφα μαγαζάκια στο δρομάκι που έχουν αυτό το "κατι" και τους Δανούς και τους τουρίστες να πίνουν ζεστό κρασί για να "παλέψουν το κρύο". Θα κάνω μια μικρή σημείωση εδώ. Η Κοπεγχάγη είναι πανάκριβη. Αν δε θέλετε να βγείτε εκτός προυπολογισμού δυστυχώς πρεπει να τρώτε μονο τζανκ. Τα πάντα κοστίζουν ακριβά σε αυτή την πόλη,αν κι εμεις καταφέραμε να τη βγάλουμε οικονομικα.

Nyhavn

Nyhavn

Nyhavn

κι άλλο Nyhavn

κι ένα καραβάκι που διασχίζει τα νερά

μαγαζάκι στον πεζόδρομο

στον πεζόδρομο

εκεί στο τέλος του πεζόδρομου βρίσκεται η άγκυρα όπου αποτελεί μνημείο.
Ο ήλιος σιγά σιγά αρχίζει να χαμηλώνει κι ας είναι μόνο 2 το μεσημέρι. Ξεκινάμε τη διαδρομή μας παραποτάμια για να συναντήσουμε τη μικρή γοργόνα. Στη διαδρομή μας συναντάμε αξιοπρόσεκτα μνημεία και κτήρια. Το κρύο είναι τσουχτερό δίπλα στο ποτάμι,κουμπωνόμαστε ως απάνω και συνεχίζουμε.
Πρ'ωτη στάση στη διαδρομή μας το Παλάτι Αμάλιενμποργκ. Υπέροχη πλατεία, καθαρή και γύρω γυρω δεσπόζει το επιβλητικό παλάτι. Εκει είδαμε και τους χαρακτηριστικούς φρουρούς να φυλάνε την πύλη. Στο βάθος της πλατείας επιβλητικός φαίνεται ο μαρμάρινος ναός.

η πλατεία που βρίσκεται το παλάτι και στο βαθος ο μαρμάρινος Ναός

παλάτι Αμαλιενμποργκ

παλάτι Αμάλιενμποργκ

Η φρουρά

κι άλλο παλάτι

Η διαδρομή μας συνεχίστηκε και πολλές όμορφες εικόνες γεμίσαμε. Η κοπεγχάγη έχει τόσα πολλά επιβλητικά κτήρια που δεν ξέρεις που να πρωτοκοιτάξεις. Μέχρι που συναντήσαμε το ofelia cafe και απέναντι μας την επιβλητική όπερα δεν την χορταιναμε.

ofelia

Η Όπερα

δίπλα στο ofelia

Το άγαλμα του Δαυιδ(πραγματικά τεράστιο)

πραγματικά τεράστ κι αυτό το άγαλμα

*η βόλτα συνεχίζεται σύντομα, ελπίζω να σας άρεσε αυτή η πρώτη γεύση απ'την παγωμένη Κοπεγχάγη.

 

[alvadi]

Πολύ ωραία και η περιγραφή σου και οι φωτογραφίες σου!

Περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[tzenipan]

Πολύ ωραία και η περιγραφή σου και οι φωτογραφίες σου!

Περιμένουμε τη συνέχεια!

Σε ευχαριστώ και χαίρομαι που σου άρεσε η περιγραφή μου! Έρχεται σύντομα η συνεχεια...

 

[tzenipan]

(...συνέχεια)

Αφού αφήνουμε πίσω μας το πανέμορφο ofelia cafe (οπου πιο πολύ μοιάζει με πολυχώρος) συνεχίζουμε τη διαδρομή μας για την μικρή γοργόνα. Στην επιστροφή μας καθίσαμε για ανασύνταξη δυνάμεων στο ofelia και καταφέραμε μέσα στην απόλυτη ησυχία του συγκεκριμένου καφέ να γίνουμε ρεζιλι. αλλά που να εξηγώ, μερικά πράγματα είναι αστεία όταν τα ζεις ακριβώς και στην περιγραφή χάνουν.
Σε 10 λεπτά περίπου ο δρόμος μας οδήγησε στο πανέμορφο kastellet. Πρόκειται για γοτθικού ρυθμού καστρο. Μπροστά του το επιβλητικό και τεράστιο συντριβάνι που όμως δυστυχώς δεν ήταν σε λειτουργιά για να το χαρούμε όπως έπρεπε. Το τοπίο τριγύρω βγαλμένο από παραμύθι. Γρασίδι παντού και όμορφα παγωμένα δέντρα να το πλαισιώνουν. Το νερό απ' το ποτάμι έκανε το σκηνικό ακόμη καλύτερο κι η γέφυρα απλώς το ολοκλήρωνε.
Καθίσαμε αρκετή ώρα στο όμορφο αυτό σημείο ώστε να το απολαύσουμε.
Μακάρι να είχαμε απεριόριστο φως ώστε να καθόμασταν κι άλλο.

kastellet

ανάμεσα στα δεντρα

το συντριβάνι(δυστυχώς εκτός λειτουργίας)

η όμορφη θέα απ' τη γέφυρα

κι άλλη θέα

το ποτάμι δίπλα απ'το kastellet

στο μονοπάτι και λίγο πριν τη γοργόνα

τα πανέμορφα "χειμωνιάτικα" δέντρα

Συνεχίζουμε την διαδρομή μας δίπλα απ' το ποτάμι, μέχρι που βλέπουμε από μακριά ένα μπουλούκι ανθρώπους να είναι μαζεμένοι στην ακροθαλασσιά και να φωτογραφίζουν. Αυτό ήταν, η μικρή μας σειρήνα μας κάλεσε κοντά της κι εμείς πλησιάσαμε να την θαυμάσουμε.
Δεν θα πω οτι ήταν το πιο όμορφο μνημείο που έχω δει, ήταν όμως σίγουρα ιδιαίτερη!
Ψάχνοντας πάντοτε κάτι το ποιητικό στα μνημεία, στη μικρή γοργόνα βρήκα όμορφα τέτοια στοιχεία που την κάνουν ξεχωριστή. Στέκεται πάνω στο βράχο της, λυγερή,γυμνή και λίγο μπλαζέ, υπομένει το κρύο και την υγρασία και φυσικά ανέχεται όλους τους τουρίστες να της πιάνουν το μπούτι για να φωτογραφηθούν δίπλα της.
Προσωπικά μου άρεσε η μικρή γοργόνα και μου άρεσε και η διαδρομή για να τη συναντήσω. Αργότερα όλες συμφωνήσαμε πως αυτή ήταν η πιο όμορφη διαδρομή που κάναμε. Απ' το κανάλι Nyhavn ως τη μικρή γοργόνα. περίπου 20 λεπτά περπάτημα.

η μικρή γοργόνα

η μικρή γοργόνα

η μικρή γοργόνα

Σιγά σιγά κι αφού ο ήλιος άρχισε να βασιλεύει κι ας ήταν μόλις 15:00 πήραμε το δρόμο της επιστροφης. Εκεί φωτογραφίσαμε ξανά το κτήριο της 'οπερας μιας και φωταγωγημένο ήταν υπέροχο. Στη διαδρομή της επιστροφής είδαμε κι άλλα όμορφα πράγματα που δεν είχαμε παρατηρήσει.
Έπειτα συνεχίσαμε τη διαδρομή μας ως το ofelia οπου και καθίσαμε να ζεσταθούμε και να πιούμε έναν καφέ μιας κι απ' τις 6 το πρωί ήμασταν στο πόδι.

χριστουγεννιάτικο δεντράκι

στη διαδρομή για το ofelia

το συντριβάνι από μπροστα

το κτήριο της όπερας φωταγωγημένο

 

[tzenipan]

Η ημέρα μας συνεχίζεται και αφου πίνουμε εναν καφε και ρολλά κανέλλας στο ofelia συνεχίζουμε προς την πλατεία του δημαρχείου. παρόλο που είναι νωρίς το μεσημέρι, είναι πλεόν σκοτάδι βαθύ. Τα φώτα έχουν ανάψει και η πόλη αν και Νοέμβριος ήδη φοράει τα γιορτινά της.
Ανεβαίνοντας τον πασίγνωστο δρόμο Stroget, που κινείται σε ρυθμούς black friday(απ'τα λιντλ όμως)συναντάμε αμέτρητο κόσμο να κάνει τις βόλτες του. Ο συγκεκριμένος δρόμος είναι ατελείωτος. Σκεφτειτε μια Ερμου επι 50.. Δεν τέλειωνε ποτέ. Είναι μάλιστα ο μεγαλύτερος εμπορικός δρόμος της Ευρώπης.

stroget

Καθώς περπαταμε συναντάμε αρκετές χριστουγεννιάτικες αγορές υπέροχες. Ξύλινα σπιτάκια και πάγκοι, παραδοσιακά φαγητά, ζεστό κρασί και σουβενίρ πλαισιωμένα με φωτάκια,δεντράκια, ελαφάκια εκαναν το σκηνικό παραμυθένιο!

σουβενιρ-τσαντες

στην χριστουγεννιατικη αγορα

ρουντολφ το ελαφάκι

cgristmas market

christmas market

Συνεχίζουμε να περπατάμε στην stroget μέχρι που φτάνουμε στην πλατεία του δημαρχείου. Εκει υπάρχουν γερανοι που μάλλον στολίζουν οπότε λίγο μας χαλάει την εικόνα. Θα το φωτογραφίσουμε ξανά όμως την επόμενη μέρα και θα φανεί το μεγαλείο της πλατείας.

το δημαρχείο.

Εκεί κι αφού το στομάχι μας ήταν άδειο μπαίνουμε να φάμε στα burger king. Δυστυχώς για παραδοσιακή κουζίνα το μπάτζετ ξέφευγε, οπότε δυστυχώς τιμήσαμε μόνο τα εξαιρετικά φουρνιστά τους στο πρωινό μας κι όχι την υπόλοιπη κουζίνα της Δανίας.

Αρκετά κουρασμένες μιας κι απ'τις 6 το πρωί ήμασταν στο πόδι περπατήσαμε ως το ξενοδοχείο μας. Εκει,απολαυσαμε την βραδυνη πανοραμική θέα που πρόσφερε το δωμάτιό μας και αφού σχεδιάσαμε το πλάνο της επόμενης μέρας, κοιμηθήκαμε στα μικρά αλλά αναπαυτικά κρεβάτια μας.

η θέα απ'το δωμάτιο μας

Η πρώτη γεμάτη αλλά και κουραστική ημέρα έφτασε στο τέλος της. Η επόμενη είναι εξίσου γεμάτη με όμορφες εικόνες και τοπία.

 

[tzenipan]

2η ημέρα


- Καλημέρα κορίτσια!!! φωνάζω αναζωογονημένη απ' τον περίπου 8ωρο ύπνο που είχα κάνει. Δε μου χρειάστηκε ούτε ξυπνητήρι.
Πω πω, τι ωραίο ύπνο που έκανα,είπα καθώς τεντωνόμουν. Με κοίταζαν λίγο σαν ούφο. Τα κορίτσια είχαν κάνει ανήσυχο ύπνο.
Εμ, κάντε παιδί λέω να δείτε πως θα κοιμάστε σαν πουλάκια σε χρόνο ντε-τε!!!
Η εικόνα της πρωινής Κοπεγχάγης απ'το παράθυρο μας καλούσε να ετοιμαστούμε για να την εξερευνήσουμε. Έχουμε ακόμα πολλά να δούμε κι όπως σας είπα ο χρόνος μας κυνηγούσε.

Η θέα της πρωινής Κοπεγχάγης απ'το δωμάτιο μας στον 14ο όροφο.

η θέα μας απ'το άλλο παράθυρο

και το υπόλοιπο κομματι της θέας απ'το δωμάτιό μας

Ή πόλη ξυπνάει σιγά σιγά, κι εμείς ετοιμαζόμαστε να πάμε στον κοντινό φούρνο-καφέ για το πρωινό μας. ήταν επάνω στην stroget και περίπου 10λεπτά απ'το ξενοδοχείο με τα πόδια.
Φάγαμε πίτσες προς 25 κορώνες η μία(3,5 ευρώ) και καφέ προς 40 κορώνες το μικρό μέγεθος(6 ευρώ). Απ'την επόμενη τον καφέ τον μοιράζαμε στα δύο να ξέρετε... Είχαμε στόχο το ταξίδι να μας βγεί οικονομικά. Να αποδείξουμε οτι και σε έναν ακριβο(πολύ ακριβό)προορισμό, αν ακολουθήσεις κάποια τιπς μπορείς να καταφέρεις να τη βγάλεις κάπως οικονομικά. Άσχετα αν μετά έτρωγα σπίτι μια εβδομάδα φακές και σπανακόρυζο για να επανέλθω στα φυσιολογικά της διατροφής μου.

Αρχισαμε να ανεβαίνουμε την stroget και μέσα απ' τα στενά και με πιστό μας οδηγό το google maps φτάσαμε στον "στρογγυλό πύργο". Η διαδρομή ώς εκεί ηταν όμορφη και σε κάθε γωνίτσα βγάζαμε κι από μια φωτογραφία.

στην πλατεία του δημαρχείου

η διαδρομή μας προς τον στρογγυλό πύργο

ένα όμορφο ανθοπωλείο

το άγαλμα του H.C. Andersen που κοιτάζει το Tivoli

στην πλατεία του Δημαρχείου

Ο Καθεδρικός Ναός της Κοπεγχάγης (Vor Frue Kirke)

συνεχίζουμε την όμορφη διαδρομή μας

το κτήριο της εβαικής συναγωγής

ο στρογγυλός πύργος

ο στρογγυλός πύργος εξωτερικά

η θέα απ΄τον εξωτερικό χώρο

η θέα απ'τον εξωτερικό χωρο

κι άλλη θέα
(συνεχίζεται...)

 

[tzenipan]

(συνέχεια)

Ο στρογγυλός πύργος είναι ένα μοναδικό οικοδόμημα που αξίζει κάποιος να επισκεφτεί εαν βρεθεί στην Κοπεγχάγη.
Χτίστηκε περίπου το 1640 και η ιδιαιτερότητα του έγκειται στο οτι δεν έχει σκαλοπάτια αλλά μια συνεχόμεη ράμπα που περιστρέφεται 7,5 φορές ως την κορυφή του πύργου. Η διαδρομή λίγο κουραστική για τους αγύμναστους...ανήφορος κανονικός!

η ράμπα της ανάβασης

ανεβαίνοντας βγαίνεις στον εξωτερικό χώρο όπου περιβάλλεται απο κάγκελα. Στη αρχή λες πως μακάρι να μην υπήρχαν και να είχες ανεμπόδιστη θέα. Μετά όμως μαθαίνεις πως τα κάγκελα αυτα φτιάχτηκαν στο 1643 και πως στο κιγλίδωμα μπορεί κανείς να διακρίνει το μονόγραμμα του βασιλιά Χριστιανού του Δ’ καθώς και τη συντομογραφία RFP που συμβολίζει το αγαπημένο ρητό του βασιλιά: Regna Firmat Pietas – Η ευλάβεια ενισχύει τα βασίλεια, οπότε ξαφνικά το κάγκελο σου φαίνεται wow!

Η είσοδος είναι στις 25 κορώνες(3,5 ευρώ περιπου).

Συνεχίζουμε την διαδρομή μας για να βρεθούμε στο παλάτι του Ρόζενμποργκ με τους πανέμορφους κήπους.
Το παλάτι ήταν ιδιαίτερα επιβλητικό αλλά λόγω τεράστιας αναονής δεν μπήκαμε μέσα. Το εξετάσαμε όμως εξωτερικά απ΄ ολες τις πλευρές και απολαύσαμε τους πανέμορφους κήπους του και τις πάπιες που ήταν πολύ φιλικές.

απ'την διαδρομή μας

τα ιδιαίτερα δέντρα σε προιδεάζουν για κατι εντυπωσιακό

η τάφρος

το παρεακι

οι κήποι του παλατιου

κι άλλοι κηποι

το παλάτι από μακριά

το παλάτι

στην τάφρο

οι πάπιες στην τάφρο

μόνο εμένα μου θύμιζε την πάπια στα μπουφαν που φορουσαμε στο γυμνάσιο;

για τους λάτρεις της ιστορίας των κτισμάτν κι όχι μόνο,το κάστρο αρχικά χτίστηκε ως θερινή κατοικία το 1606 και αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των πολλών αρχιτεκτονικών σχεδίων του Χριστιανού Δ'. Χτίστηκε σε Ολλανδικό Αναγεννησιακό ρυθμό, τυπικό για τα δανικά κτίσματα εκείνης της περιόδου, και έχει επεκταθεί αρκετές φορές, με την τελευταία, που είναι και υπεύθυνη για τη σημερινή μορφή του κάστρου, να χρονολογείται στο 1624. Οι αρχιτέκτονες Μπέρτελ Λάνγκε και Χανς φαν Στεεβίνκελ ο Νεότερος συνεργάστηκαν για τον δομικό σχεδιασμό του κάστρου.

 

[tzenipan]

Αφού λοιπόν απολαύσαμε την ομορφιά του κάστρου, όσο και τους υπέροχους φροντισμένους κήπους, πήραμε το δρόμο για να θαυμάσουμε άλλο ένα μοναδικό οικοδόμημα της όμορφης πρωτεύουσας της Κοπεγχάγης. Αναφέρομαι στο Παλάτι του Κρίστριανμποργκ.
Το Παλάτι της Δυναστείας των Κρίστιαν «Κρίστιανσμποργκ» βρίσκεται στο νησί Slotsholmen στο κέντρο της Κοπεγχάγης και αποτελεί έδρα του Κοινοβουλίου της Δανίας, του Ανωτάτου Δικαστηρίου και επιπλέον στεγάζει το γραφείο του πρωθυπουργού της χώρας. Επίσης κάποιες άλλες πτέρυγες του κτιριακού συγκροτήματος χρησιμοποιούνται από τη βασιλική οικογένεια της Δανίας, αυτά είναι οι βασιλικές αίθουσες υποδοχής, το βασιλικό παρεκκλήσι και οι βασιλικοί στάβλοι, όπως με πληροφορεί ο ταξιδιωτικός μου αδηγός.
στη διαδρομή μας συναντάμε διάφορα όμορφα κτήρια που δυστυχώς δε μπορώ να θυμηθώ τι στέγαζε το καθένα, Πάντως η Κοπεγχάγη σίγουρα σε κερδίζει με τα εντυπωσιακά κτήρια της.

στην πλατεία του παλατιού

στην άλλη πλευρά του παλατιού θα δούμε τα αγάλ,ατα του Ηρακλή, της Αθηνάς, του Αισχύλου

στην πλατεία του παλατιού

δυστυχως δε μπορώ να θυμηθώ πιο κτήριο ήταν

το εντυπωσιακό παλάτι του Κριστιανμποργκ

το παλάτι ενώ μπροστά διακρίνεται το ιπποδρόμιο

παλάτι και ιπποδρόμιο

Το παλάτι μας φαίνεται εντυπωσιακό,ενώ στεκόμαστε για λίγο μέχρι να αποφασίσουμε σε πιο τζανκ θα φαμε σημερα. Το μενού λοιπόν είχε mac donalds και τουλαχιστον με 20 κορώνες η καθεμιά φάγαμε τόσο ώστε να χορτάσουμε.
Μακάρι να ήταν λίγο πιο φθηνά ώστε να δοκιμάζαμε την τοπική κουζίνα.

μετά από λίγο ο ήλιος άρχισε να πέφτει και αποφασισαμε για λίγο να πάμε να ξεκουραστούμε στο δωματιό μας. Άλλωστε το πρόγραμμα ήταν προκαθορισμένο. Το απόγευμα θα πηγαίναμε στο μαγευτικό τίβολι, που αξίζει ότι κι αν πει κανείς για την επίσκεψή του.

Φτάσαμε λοιπόν στο δωμάτιο μας,όλες ήμασταν απ'το περπάτημα κουρασμενες και απ'το κρύο ταλαιπωρημένες. Την είχαμε ανάγκη αυτή την ξεκούραση ώστε να γεμίσουμε μπαταρίες και το απόγευμα να απολαύσουμε το υπέροχο πάρκο που είχαμε θέα απ΄το δωμάτιό μας.
(συνεχίζεται...)

 

[tzenipan]

Το απόγευμα είναι σαν να λέμε νύχτα μαύρη κι άραχνη... 4:30 το μεσημεροαπόγευμα ξεκινάμε για το τίβολι και έξω είναι θεοσκότεινα. Θα κάνουμε και τη νυχτερινή μας βολτίτσα λοιπόν!
Τι είναι λοιπόν το επίφημο Tivoli? Είναι ένα λούνα παρκ, αλλά όχι έτσι απλά...
Έχει πανέμορφους κήπους,λίμνες,βαρκούλες, καταστήματα, φαγάδικα... Είναι μια παιχνιδιάρικη πολιτεία που πολύ μας άρεσε. Να διευκρινήσω πως αυτη τη μέρα οι φωτογραφίες είναι απο κινητό καθώς δεν ήξερα τις προθέσεις μας για τα παιχνίδια...θα σας αφήσω σε αγωνία σχετικά με αυτό το θέμα. Όμως θα εμπλουτίσω με λίγες φωτογραφίες απ'το ιντερνετ για να φανεί καλύτερα το μέρος.
Αφου περπατάμε 5 λεπτά απ'το ξενοδοχείο, φτάνουμε στην είδοσο του λούνα παρκ. αυτόματοι πωλητες προσπαθούν να εξυπηρετήσουν ολους τους τουρίστες που ήδη σχηματίζουν μεγάλη ουρά.
Η είσοδος κοστίζει 120 κορώνες(17 ευρώ περίπου) κι αν θες να παιξεις και και σε όλα τα παιχνίδια 250 κορώνες(αν θυμαμαι καλα).
Μπαίνουμε μέσα μετά από περίπου μισή ωρα αναμονής στην ουρά. Παντού στολισμένα. Κραυγες τρόμου χάνονται στον αέρα και το roller coaster κυριολεκτικά "ξυρίζει"τα κεφάλια μας.

το roller coaster είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Τόσο που και να με πλήρωνες δε θα εμπαινα!!!

και η φώτο απ' το κινητό

Συνεχίζουμε τις βόλτες μας, το πάρκο είναι πανέμορφα στολισμένο. Λαμπάκια, δέντρα, διάφοροι χριστουγεννιάτικοι χώροι. Τα παιχνίδια είναι ιδιαίτερα επιβλητικά. ο Πύργος που πέφτεις διπλάσιος απ'τον δικό μας στο allou.Κι άλλα παιχνίδια που προσωπικά με κάνουν να αναρρωτιέμαι ποιος σαδο θα μπει μεσα....ξέρω είστε πολλοί!!!
Εγώ κανένα συγκρουόμενο και πολύ μου είναι... μιλάμε αδρεναλίνη στα κόκκινα,όχι αστεία!

διάφορα μαγαζάκια προσδίδουν κάτι παραμυθένιο στον χώρο

καλά ρε παιδιά, δε ζαλίζεστε;

ο υπέροχα στολισμένος χώρος

το τρενάκι με τις 4 ράγες. φανατικό κοινό τα παιδιά το χάζευαν με τις ώρες να γυρίζει γύρω γύρω

εξω από εστιατόριο

τα λαμπάκια μας βάζουν σε χριστουγεννιάτικο κλίμα

τα νανακια

τα βέπεις και παθαίνεις ζάχαρο

το δέντρο

Αφού περπατήσαμε σε όλους τους χώρους,ήπιαμε ένα ζεστό τσάι (που πάγωσε μέσα σε 1 λεπτο), γελάσαμε τρομερά στους παραμορφωτικούς καθρέφτες. γίναμε νανάκια ή δίμετρες και είχε πολύ πλάκα. Θα τσαλακωθώ και θα παραθέσω φωτογραφία νάνος μαζί με την μια απ'τις φίλες μου.

φτυστε μας να μην μας ματιάσετε μόνο...

Η μέρα έκλεισε με φαγητό και συζλητηση για την επόμενη μέρα όπου πραγματικά πήγαμε σε ένα μοναδικό μέρος όπου δύσκολα βρίσκεις παρόμοια στον κόσμο.
Θα ακολουθήσει σύντομα αναλυτική περιγραφή της τρίτης και τελευταίας ημέρας.

 

[tzenipan]

Η τελευταία ημέρα

Σήμερα είναι η ημέρα όπου επιστρέφουμε στην μαμά πατρίδα...νωρίς το απόγευμα η πτήση μας αναχωρεί οπότε και εμείς είπαμε για τελευταία ημέρα να πάμε σε μια ιδιαίτερη περιοχή της Κοπεγχάγης. Αν κάποιος από εσάς έχει δει την ταινια the sinner θα καταλάβει αμέσως μόλις περιγράψω την τοποθεσία.

Πρόκειται για την περίφημη Cristiania. Η Cristiania είναι ένα μέρος όπου οι χιππηδες της δεκαετίας του 70 και πιο συγκεκριμενα η ιστορία της Κριστιάνια αρχίζει το 1971, όταν μία ομάδα νέων ανθρώπων κατέλαβαν μια μεγάλη έκταση κοντά στο κέντρο της Κοπεγχάγης, που ανήκε στο στρατό και παρέμενε αχρησιμοποίητη, σε μια προσπάθεια να λύσουν το πρόβλημα στέγης που τους απασχολούσε αλλά και να δημιουργήσουν ένα όμορφο χώρο με πολύ πράσινο, μακριά από τα αυτοκίνητα και το θόρυβο της πόλης για να μπορούν να παίζουν τα παιδιά τους.

Πολλές φορές η τοπική αστυνομία προσπάθησε να απομακρύνει τον κόσμο, όμως κάθε φορά αναγκαζόταν να εγκαταλείψει τις προσπάθειες καθώς η έκταση είναι πολύ μεγάλη, όπως άλλωστε και ο αριθμός των κατοίκων και των Δανών που στήριζαν την προσπάθεια αυτή. Το 1972, η Κριστιάνια συμφώνησε με το δανικό υπουργείο άμυνας ότι οι κάτοικοι της θα πληρώνουν το ηλεκτρικό ρεύμα και την υδροδότηση, και έτσι η δανέζικη κυβέρνηση αναγνωρίζει την Κριστιάνια ως ένα "κοινωνικό πείραμα".

Αυτή η ιστορία από μόνη της σε κάνει να θες να δεις το μέρος. Βέβαια, εκεί έχουν τους δικούς τους κανόνες όπως οτι απαγορεύονται οι φωτογραφίες καθώς συχνά γίνεται διακίνηση.

Επισκεφτήκαμε το μέρος, ήταν όντως ιδιαίτερο... δρόμοι χωμάτινοι,σπίτια "χειροποίητα",μια καφετερεια που ταίριαζε κουτί. Η αγορά τους μικρή και με διάφορα χειροποίητα απ'τα χέρια των κατοίκων. Καταφερα με την action camera που ειναι τόσο μικρή να κλέψω μερικές φωτογραφίες που σας παραθέτω.
Να πω οτι οι κάτοικοι ήταν όντως χίππηδες αλλά έβλεπες κι απλούς περιθωριακούς τύπους που αναζητούσαν μια ένταξη στην ομάδα. Είδαμε να καπνίζουν χασις μέρα μεσημέρι χαλαρά και παντού.
Η επισκεψιμότητα του μέρους ήταν πολύ μεγάλη οπότε δεν αισθανθήκαμε καθόλου έλειψη ασφάλειας.
Η μόνη στιγμή που αισθάνθηκα παράξενα ήταν περνώντας απο δυο τύπους που κάπνιζαν χασις και φαίνονταν φτιαγμένοι,μου απευθυνθηκαν και λίγο μουδιασα. Δεν μίλησαν με αγένεια,αλλα μου κόπηκαν λίγο τα γόνατα...

φεύγοντας συναστήσαμε τον ναό της σωτηρίας ο οποίος είναι πολύ εντυπωσιακός.

Κάπως έτσι και με μέσα μεταφοράς αυτή τη φορά πήγαμε στο αεροδρόμιο όπου και επιστρέψαμε στην Ελλάδα...Σύντομα είχα να περιμενω το επόμενο ταξίδι κι είχα μεγάλη χαρά κι οχι στεναχώρια όπως μου συμβαίνει μετά τα ταξίδια!

Σύντομα έρχεται ενας μινι απολογισμός του ταξιδιού!

 

[georgeant]

Πολύ μου άρεσε η ιστορία σου! Μου άνοιξες την όρεξη για Κοπεγχάγη και γέλασα σε κάποια σημεία. Μα μισό-μισό τον καφέ; Κάτι παρόμοιο είχαμε πάθει κι εμείς στη Ζυρίχη, άλλη "οικονομική" πόλη αυτή.
Επίσης, μπράβο που άφησες για λίγο το παιδί με τον μπαμπά και πήγες ταξίδι με τις φίλες σου. Όχι σαν άλλες/άλλους που κάνουν παιδιά και τελειώνει η ζωή. Εύχομαι πολλά ταξίδια ακόμα με το παρεάκι.