CakeNet
Member
- Μηνύματα
- 2.065
- Likes
- 121
- Επόμενο Ταξίδι
- -
Περιεχόμενα
Βγαίνοντας από τον σταθμό μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη!!! Ο ήλιος ήταν εκεί! Απ' ότι μου ανέφεραν, είχαν μήνες να δούνε ήλιο! Φυσικά χαμογέλασα γεμάτος καμάρι για το κατόρθωμά μου (ψώνιο)!
Η βόλτα μας ξεκίνησε..και περπατάγαμε για ώρες μέσα στην πόλη. Περάσαμε από όλα τα κλασικά στέκια και σημεία της πόλης...κι από τα πονηρά φυσικά! Άλλοτε έπαιρνε φωτιά η ψηφιακή μου, κι άλλες φορές πάλι ξεχνιόμουνα. Δύο από τα σημεία που θα ήθελα να φωτογραφίσω και η αφηρημάδα μου δεν με άφησε, ήταν το σημείο με τις βιτρίνες - ψωνιστήρι, αλλά και τα ουρητήρια που βρισκόταν στη μέση του δρόμου τα οποία μου φάνηκαν πολύ αστεία! Δεν θα περάσω σε λεπτομέρειες, αφού πάνω κάτω γνωρίζουν όλοι τι θα δούνε στο Άμστερνταμ...
Μυρωδιές μας ερχότανε από παντού και πραγματικά δεν ήξερες τι να πρωτοδοκιμάσεις! Οι τηγανιτές πατάτες φαινόταν εκπληκτικές (δεν τις δοκίμασα), η μηλόπιτά τους (δοκίμασα)...ειδικά αυτή με τους ξηρούς καρπούς από πάνω μου φαινότανε εκπληκτική (δεν την δοκίμασα).
Στην συνέχεια πήγαμε σε ένα καφέ - εστιατόριο self service κάπου στο κέντρο το οποίο είχε πολλά καλούδια και μπορούσες να επιλέξεις και να φας από ένα γλυκό, από ένα σάντουιτς, από έναν φρεκοστιμένο χυμό....μέχρι ένα πλήρες γεύμα! Θα παραθέσω κάποιες φωτογρφίες λίγο παρακάτω...πραγματικά μου άρεσε αυτό το κατάστημα. Θύμιζε σε ένα μεγάλο βαθμό την Μποργκερία στην Βαρκελώνη και οι τιμές του ήταν πολύ καλές (ένας καφές σε μεγάλο μέγεθος και ένα κομμάτι γλυκό κόστιζαν περίπου 4 Ευρώ..κι όταν λέμε κομμάτι γλυκό μιλάμε για χορταστικότατο κομμάτι).
Η βόλτα μας συνεχίστηκε εν πλω... ναι, πήγαμε στα γνωστά καραβάκια (ή μήπως βαρκούλες; :roll: ) που σου κάνουν την ξενάγηση στα βασικότερα κανάλια της πόλης και παρατηρείς τα πράγματα από μια άλλη ματιά. Μια βόλτα διάρκειας σχεδόν 1 ώρας κοστίζει 8,5 Ευρώ και υπάρχει και ηχογραφημένη παρουσίαση των σημαντικότερων σημείων σε 4 γλώσσες, στα Ολλανδικά, τα Γερμανικά, τα Γαλλικά και στα Αγγλικά φυσικά. Το θετικό είναι ότι η βάρκες είναι καλυμμένες με γυάλινο στέγαστρο κι έτσι δεν μας άγγιξε ούτε το κρύο αλλά ούτε οι λίγες σταγόνες βροχής που έκαναν την εμφάνισή τους (μάλλον τον μάτιαξα τον καιρό).
Τελειώνοντας την βόλτα μας περάσαμε από τα souvenir shop που υπάρχουν κατά μήκος του καναλιού το καναλιού εκεί, τα οποία ήταν στολισμένα με τις πασίγνωστες τουλίπες και διάφορα άλλα αναμνηστικά, μαγνητάκια, κρεμαστάρια...ενίοτε και πιο πονηρά αναμνηστικά.
Αφού έκανα κάποια ψώνια που ήθελα, επισκεφτήκαμε έναν άλλο μας φίλο και ήπιαμε κι εκεί έναν καφέ. Πηγαίνοντας σε ένα σπίτι ενός ντόπιου, παίρνεις και μια διαφορετική εικόνα για την κουλτούρα τους και τον τρόπο που ζούνε. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η απλότητα και η λιτότητα στην διακόσμηση των σπιτιών τους. Όλα ήταν τόσο απλά και "άδεια" που πραγματικά απορούσα: Εγώ που προσπαθώ να μην έχω πολλά πράγματα στο σπίτι μου, πραγματικά θα ένιωθα τελείως φτωχός εκεί μέσα...για να μην πω ότι θα ένιωθα και άβολα αφού δεν μπορούσα να φανταστώ...που βάζουν τα πράγματά τους αυτοί οι άνθρωποι; Ή μήπως δεν έχουν πράγματα να τα βάλουν κάπου; Τουλάχιστον η καθαριότητα του σπιτιού τους δεν είναι καθόλου μπελάς για εκείνους, αφού μπορείς να την κάνεις στο τσακ πατ!
Φεύγοντας από εκεί πήγαμε μια τελευταία βόλτα στα καταστήματα που άρχισαν να κλείνουν σιγά σιγά, αλλά και σε μία λαϊκή αγορά τους που μπορούσες να αγοράσεις...σχεδόν τα πάντα! Αυτό που επίσης μου έκανε εντύπωση ήταν τα σοκολατάκια σε σχήμα ανθρώπινων - επίμαχων μελών του σώματος που πουλούνταν σε πάγκους, τόσο απλά, που θα μπορούσε να τα αγοράσει ο καθένας!
Αφού τελειώσαμε κι εδώ, σταματήσαμε για άλλο ένα καφεδάκι και στην συνέχεια κάναμε τις τελευταίες μας βόλτες σε διάφορες γεφυρούλες και άλλα αντίστοιχα σημεία της πόλης, για να καταλήξουμε στο σπίτι ενός κοινού μας φίλου όπου είμαστε καλεσμένοι για φαγητό και την περάσαμε με κουβεντούλα μέχρι αρκετά αργά, κάτι που μου έδωσε μεγάλη χαρά αφού είχα να τον συναντήσω πάνω από 3 χρόνια.
Φεύγοντας, κατευθυνθήκαμε προς τον σταθμό των τρένων και πήραμε το τρένο της επιστροφής στο Ρότερνταμ. Η διαδρομή, γνωστή πλέον, ταξιδάκι μίας ώρας, τραμ και γύρω στις 12 φτάσαμε στο σπίτι.
Κουραστική και αρκετά φορτωμένη η μέρα, αλλά συγχρόνως χαλαρή και ευχάριστη! Βέβαια, δεν μπορώ να πω ότι έχω προσανατολιστεί τόσο στην πόλη του Άμστερνταμ, αφού όπου πηγαίναμε...με οδηγούσαν εκεί...κι από την στιγμή που δεν μπήκα στην διαδικασία να το αναζητήσω μόνος μου, δεν μου έγινε βίωμα! Δεν χάθηκα πουθενά...δεν χρειάστηκε να βρω κάτι! Όλα ήταν έτοιμα και πήγαινα όπου με πήγαιναν (ένα πράγμα σαν την κοκκινοσκουφίτσα με εγκεφαλικό στο δάσος!). :roll:
Ότι μου συμβαίνει δηλαδή σε όλα τα ταξίδια με ξεναγό, ή με τουριστικό γραφείο...οτιδήποτε δεν είναι εντελώς ανεξάρτητο ταξίδι δηλαδή! 
Η βόλτα μας ξεκίνησε..και περπατάγαμε για ώρες μέσα στην πόλη. Περάσαμε από όλα τα κλασικά στέκια και σημεία της πόλης...κι από τα πονηρά φυσικά! Άλλοτε έπαιρνε φωτιά η ψηφιακή μου, κι άλλες φορές πάλι ξεχνιόμουνα. Δύο από τα σημεία που θα ήθελα να φωτογραφίσω και η αφηρημάδα μου δεν με άφησε, ήταν το σημείο με τις βιτρίνες - ψωνιστήρι, αλλά και τα ουρητήρια που βρισκόταν στη μέση του δρόμου τα οποία μου φάνηκαν πολύ αστεία! Δεν θα περάσω σε λεπτομέρειες, αφού πάνω κάτω γνωρίζουν όλοι τι θα δούνε στο Άμστερνταμ...
Μυρωδιές μας ερχότανε από παντού και πραγματικά δεν ήξερες τι να πρωτοδοκιμάσεις! Οι τηγανιτές πατάτες φαινόταν εκπληκτικές (δεν τις δοκίμασα), η μηλόπιτά τους (δοκίμασα)...ειδικά αυτή με τους ξηρούς καρπούς από πάνω μου φαινότανε εκπληκτική (δεν την δοκίμασα).
Στην συνέχεια πήγαμε σε ένα καφέ - εστιατόριο self service κάπου στο κέντρο το οποίο είχε πολλά καλούδια και μπορούσες να επιλέξεις και να φας από ένα γλυκό, από ένα σάντουιτς, από έναν φρεκοστιμένο χυμό....μέχρι ένα πλήρες γεύμα! Θα παραθέσω κάποιες φωτογρφίες λίγο παρακάτω...πραγματικά μου άρεσε αυτό το κατάστημα. Θύμιζε σε ένα μεγάλο βαθμό την Μποργκερία στην Βαρκελώνη και οι τιμές του ήταν πολύ καλές (ένας καφές σε μεγάλο μέγεθος και ένα κομμάτι γλυκό κόστιζαν περίπου 4 Ευρώ..κι όταν λέμε κομμάτι γλυκό μιλάμε για χορταστικότατο κομμάτι).
Η βόλτα μας συνεχίστηκε εν πλω... ναι, πήγαμε στα γνωστά καραβάκια (ή μήπως βαρκούλες; :roll: ) που σου κάνουν την ξενάγηση στα βασικότερα κανάλια της πόλης και παρατηρείς τα πράγματα από μια άλλη ματιά. Μια βόλτα διάρκειας σχεδόν 1 ώρας κοστίζει 8,5 Ευρώ και υπάρχει και ηχογραφημένη παρουσίαση των σημαντικότερων σημείων σε 4 γλώσσες, στα Ολλανδικά, τα Γερμανικά, τα Γαλλικά και στα Αγγλικά φυσικά. Το θετικό είναι ότι η βάρκες είναι καλυμμένες με γυάλινο στέγαστρο κι έτσι δεν μας άγγιξε ούτε το κρύο αλλά ούτε οι λίγες σταγόνες βροχής που έκαναν την εμφάνισή τους (μάλλον τον μάτιαξα τον καιρό).
Τελειώνοντας την βόλτα μας περάσαμε από τα souvenir shop που υπάρχουν κατά μήκος του καναλιού το καναλιού εκεί, τα οποία ήταν στολισμένα με τις πασίγνωστες τουλίπες και διάφορα άλλα αναμνηστικά, μαγνητάκια, κρεμαστάρια...ενίοτε και πιο πονηρά αναμνηστικά.
Αφού έκανα κάποια ψώνια που ήθελα, επισκεφτήκαμε έναν άλλο μας φίλο και ήπιαμε κι εκεί έναν καφέ. Πηγαίνοντας σε ένα σπίτι ενός ντόπιου, παίρνεις και μια διαφορετική εικόνα για την κουλτούρα τους και τον τρόπο που ζούνε. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η απλότητα και η λιτότητα στην διακόσμηση των σπιτιών τους. Όλα ήταν τόσο απλά και "άδεια" που πραγματικά απορούσα: Εγώ που προσπαθώ να μην έχω πολλά πράγματα στο σπίτι μου, πραγματικά θα ένιωθα τελείως φτωχός εκεί μέσα...για να μην πω ότι θα ένιωθα και άβολα αφού δεν μπορούσα να φανταστώ...που βάζουν τα πράγματά τους αυτοί οι άνθρωποι; Ή μήπως δεν έχουν πράγματα να τα βάλουν κάπου; Τουλάχιστον η καθαριότητα του σπιτιού τους δεν είναι καθόλου μπελάς για εκείνους, αφού μπορείς να την κάνεις στο τσακ πατ!
Φεύγοντας από εκεί πήγαμε μια τελευταία βόλτα στα καταστήματα που άρχισαν να κλείνουν σιγά σιγά, αλλά και σε μία λαϊκή αγορά τους που μπορούσες να αγοράσεις...σχεδόν τα πάντα! Αυτό που επίσης μου έκανε εντύπωση ήταν τα σοκολατάκια σε σχήμα ανθρώπινων - επίμαχων μελών του σώματος που πουλούνταν σε πάγκους, τόσο απλά, που θα μπορούσε να τα αγοράσει ο καθένας!
Αφού τελειώσαμε κι εδώ, σταματήσαμε για άλλο ένα καφεδάκι και στην συνέχεια κάναμε τις τελευταίες μας βόλτες σε διάφορες γεφυρούλες και άλλα αντίστοιχα σημεία της πόλης, για να καταλήξουμε στο σπίτι ενός κοινού μας φίλου όπου είμαστε καλεσμένοι για φαγητό και την περάσαμε με κουβεντούλα μέχρι αρκετά αργά, κάτι που μου έδωσε μεγάλη χαρά αφού είχα να τον συναντήσω πάνω από 3 χρόνια.
Φεύγοντας, κατευθυνθήκαμε προς τον σταθμό των τρένων και πήραμε το τρένο της επιστροφής στο Ρότερνταμ. Η διαδρομή, γνωστή πλέον, ταξιδάκι μίας ώρας, τραμ και γύρω στις 12 φτάσαμε στο σπίτι.
Κουραστική και αρκετά φορτωμένη η μέρα, αλλά συγχρόνως χαλαρή και ευχάριστη! Βέβαια, δεν μπορώ να πω ότι έχω προσανατολιστεί τόσο στην πόλη του Άμστερνταμ, αφού όπου πηγαίναμε...με οδηγούσαν εκεί...κι από την στιγμή που δεν μπήκα στην διαδικασία να το αναζητήσω μόνος μου, δεν μου έγινε βίωμα! Δεν χάθηκα πουθενά...δεν χρειάστηκε να βρω κάτι! Όλα ήταν έτοιμα και πήγαινα όπου με πήγαιναν (ένα πράγμα σαν την κοκκινοσκουφίτσα με εγκεφαλικό στο δάσος!). :roll:


Attachments
-
92,1 KB Προβολές: 318