Μαυρίκιος Μαυρίκιος - Dodo land!

[Kingmouf]

Μετά τις θαλασσινές περιπέτειες, το εσωτερικό του νησιού και η απίστευτη του φύση είχαν σειρά.

Ηφαίστεια, τροπικά δάση, ποτάμια, καταρράκτες, απέραντες φυτείες με ζαχαροκάλαμα, απόκοσμοι σχηματισμοί της γης. Για ένα τόσο μικρό (σχετικά) νησί, ο Μαυρίκιος σίγουρα είχε πολλά να δείξει!

Ήταν Σεπτέμβρης όταν ήμουν στο Μαυρίκιο. Μιας και είναι στο νότιο ημισφαίριο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αρχή της άνοιξης. Αυτό μαζί με το γεγονός ότι το νησί είναι τροπικό, σήμαινε ότι ανά πάσα στιγμή, ο καιρός ήταν ένα βήμα από τη τέλεια ηλιοφάνεια και από τη τέλεια καταιγίδα. Η εξερεύνηση του νησιού με αυτά τα δεδομένα γινόταν απλά πιο ενδιαφέρουσα. Τα πράγματα όμως δεν ήταν το ίδιο όταν αποφάσισα να πάρω ένα καταμαράν με στόχο να ανακαλύψω τις παραλίες που αποτελούσαν το τελευταίο στοιχείο στη λίστα μου που δεν είχα ακόμα δει.

“Καλά ήταν μέχρι εδώ, κάπου η τύχη τελειώνει”, βρέθηκα να ψιθυρίζω όταν οι σταγόνες της βροχής άρχιζαν να πέφτουν στο κατάστρωμα. Πήρα ένα κοκτέιλ με ρούμι για τη παρηγοριά και γύρισα στους υπόλοιπους κατσούφηδες τουρίστες.

Το τοπικό ρούμι ήταν τέλειο και είχα ήδη πιει καναδυό, οπότε όλα ξαφνικά είχαν αρχίσει να φτιάχνουν. Και φτάνοντας στη παραλία, τα σύννεφα είχαν ήδη παραχωρήσει τη θέση τους στο ήλιο, οπότε όλα τέλεια!

Είχα βρεθεί επιτέλους σε μία από αυτές τις παραλίες που χρόνια τώρα έβλεπα μόνο σε φωτογραφίες και ταινίες. Το σκηνικό ήταν ανεπανάληπτο. Αλλά το περίεργο πράγμα για κάποιον σαν και εμένα μαθημένο στις παραλίες της Μεσογείου ήταν ότι η λευκή άμμος δεν ήταν κατά βάση άμμος… Ήταν σπασμένα κοχύλια και θρυμματισμένα κομμάτια από τα κοράλλια και τον ύφαλο. Αν και εντυπωσιακό, η αίσθηση που σου άφηνε ήταν τραχιά και σίγουρα ότι ιδιαίτερα ευχάριστη ή έστω όσο ευχάριστη όσο σε μια παραλία με λεπτή άμμο. Λεπτομέρειες, εγώ ήμουν σε πελάγη ευτυχίας και χαλαρότητας και με ένα δυο ακόμα μοχιτάκια πάνω στο καταμαράν όλα ήταν όμορφα!

Μαζεύοντας τα πράγματα μου την επόμενη μέρα για να αναχωρήσω, προσπαθούσα να μαζέψω και τις σκέψεις μου. Ήρθα στο Μαυρίκιο μόνος και εντελώς απροετοίμαστος. Έφευγα χαρούμενος και ευγνώμων για την ευκαιρία που είχα να γνωρίσω ένα τόσο ιδιαίτερο μέρος και να αποκομίσω τέτοιες εμπειρίες.

Με αγάπη από το Μαυρίκιο!

Ανδρέας,
Μαυρίκιος
http://www.croissantstories.com/

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3

First Προηγούμενη 3 of 3

Go to chapter

Go

[Kingmouf]

Όσο όμορφο και να ήταν το Port Louis, σύντομα κατάλαβα ότι το να βρεθώ στη πόλη ή τα γύρω της χωριά, σίγουρα δεν ήταν αυτό που ζητούσα από το νησί. Ήθελα να μάθω επιτέλους τί είναι ένα τροπικό νησί, μιας και δεν είχα πάει ποτέ ξανά σε κάποιο. Ήθελα να δω τη φύση, τον ύφαλο, τη θάλασσα. Γυρνώντας πίσω στο ξενοδοχείο, πήγα κατευθείαν στη θάλασσα. Κατεβαίνοντας προς τη παραλία, προς απογοήτευση μου, ο αέρας ήταν πολύ δυνατός. Παρόλα αυτά φτάνοντας στη θάλασσα, περιέργως δε βρήκα τα αναμενόμενα κύματα. Όχι γιατί δεν υπήρχαν, αλλά γιατί ένας αόρατος κυματοθραύστης, εκεί στα περίπου 100 μέτρα από την ακτή, δεν τα άφηνε να φτάσουν. Τι παράξενο φαινόμενο ήταν αυτό, δε μπορούσα να καταλάβω.

Δεν άργησα να συνειδητοποιήσω ότι αυτός ο αόρατος κυματοθραύστης, δεν ήταν άλλος από τον ύφαλο. Ενθουσιάστηκα με αυτήν την ανακάλυψη! Χωρίς πολύ πολύ σκέψη, ήξερα ότι έπρεπε με κάποιο τρόπο να καταφέρω να δω τον ύφαλο από κοντά. Και δε πήρε πολύ για να βρεθεί η κατάλληλη λύση. Κανόνισα να πάω με ένα γκρουπ με μια βάρκα στον ύφαλο για να κολυμπήσουμε με άγρια δελφίνια.

Η δραστηριότητα περιελάμβανε πολύ πρωινό ξύπνημα για να καταφέρουμε να είμαστε στο νερό με το πρώτο φως. Αν και δεν είμαι καθόλου του πρωινού ξυπνήματος, αυτή τη φορά δεν είχα καμία δυσκολία να σηκωθώ. Για τον απλούστατο λόγο ότι από την υπερένταση και τον ενθουσιασμό μου, δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα! Έτσι το χάραμα βρεθήκαμε σε ένα μικρό ψαροχώρι και επιβιβαστήκαμε σε ένα ταχύπλοο. Και τότε ξαφνικά…

Βρεθήκαμε περικυκλωμένοι από ένα κοπάδι δελφίνια (spinner dolphins έμαθα ότι λέγονταν αυτά τα συγκεκριμένα) που χοροπηδούσαν πάνω από το νερό, κυνηγώντας παιχνιδιάρικα το ένα το άλλο. Και λίγο παρακάτω, συναντήσαμε ένα μικρότερο κοπάδι από μεγαλύτερα δελφίνια (bottlenose dolphins). Ναι το ξέρω, δε φαίνονται στις φωτογραφίες. Γιατί; Γιατί πολύ απλά η φωτογραφική μηχανή έμεινε στη βάρκα και εγώ βούτηξα για να κολυμπήσω μαζί τους!

Αν με ρωτήσει κάποιος να απαριθμήσω κάποιες λίγες στιγμές που δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου, εκείνη η στιγμή που βρέθηκα στο νερό με τα δελφίνια σίγουρα ανήκει σε αυτές.

Δε νομίζω ότι μπορώ να περιγράφω με λέξεις το όλο συναίσθημα. Μπορώ να θυμηθώ ότι η καρδιά μου χτύπαγε τόσο δυνατά που σκεφτόμουν ότι τα δελφίνια θα την ακούν. Το γεγονός ότι σχεδόν μπορούσα να αγγίξω την τεράστια ουρά του δελφινιού στο φυσικό του περιβάλλον ήταν εντελώς εξωπραγματικό για μένα. Σαν να ήμουν ο ήρωας των παιδικών μου χρόνων, ο Κουστώ. Είχα ξαναδεί και είχα ξανακολυμπήσει με δελφίνια. Όχι όμως στον ωκεανό. Όχι στη δική τους έδρα. Όχι πάνω από ένα ύφαλο γεμάτο πολύχρωμα ψάρια που δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου.

Μετά από λίγο ανέπτυξαν ταχύτητα και χάθηκαν από κοντά μας. Γύρισα στη βάρκα. Τα καλά πράγματα δε διαρκούν πολύ. Ένοιωθα απίστευτα ευτυχισμένος. Ήμουν τόσο απορροφημένος και το μυαλό μου τόσο πολύ φιξαρισμένο στα δελφίνια που δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άλλο. Και αυτό το κατάλαβα όταν σε κάποιο σημείο της επιστροφής, ένας από τους συνεπιβαίνοντες στη βάρκα, ρώτησε το καπετάνιο αν υπήρχαν …καρχαρίες εκεί κοντά. Ουπς. Ουυυππςςς. Η ερώτηση βέβαια ήταν απλά ένα θέμα. Η απάντηση ότι “υπάρχουν πάντα καρχαρίες όπου είναι δελφίνια” με έκανε να ευχαριστώ τη προσήλωση μου στο θέμα δελφίνια γιατί αλλιώς ούτε στη βάρκα δε θα είχα μπει!

Αν εκείνη τη στιγμή έπρεπε να πάρω το αεροπλάνο και να τελειώσω το ταξίδι μου εκεί, θα ήμουν απόλυτα ικανοποιημένος. Για καλή μου τύχη είχα ακόμα μέρες και πολλά πράγματα να εξερευνήσω ακόμα!

 

[Kingmouf]

Μετά τις θαλασσινές περιπέτειες, το εσωτερικό του νησιού και η απίστευτη του φύση είχαν σειρά.

Ηφαίστεια, τροπικά δάση, ποτάμια, καταρράκτες, απέραντες φυτείες με ζαχαροκάλαμα, απόκοσμοι σχηματισμοί της γης. Για ένα τόσο μικρό (σχετικά) νησί, ο Μαυρίκιος σίγουρα είχε πολλά να δείξει!

Ήταν Σεπτέμβρης όταν ήμουν στο Μαυρίκιο. Μιας και είναι στο νότιο ημισφαίριο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αρχή της άνοιξης. Αυτό μαζί με το γεγονός ότι το νησί είναι τροπικό, σήμαινε ότι ανά πάσα στιγμή, ο καιρός ήταν ένα βήμα από τη τέλεια ηλιοφάνεια και από τη τέλεια καταιγίδα. Η εξερεύνηση του νησιού με αυτά τα δεδομένα γινόταν απλά πιο ενδιαφέρουσα. Τα πράγματα όμως δεν ήταν το ίδιο όταν αποφάσισα να πάρω ένα καταμαράν με στόχο να ανακαλύψω τις παραλίες που αποτελούσαν το τελευταίο στοιχείο στη λίστα μου που δεν είχα ακόμα δει.

“Καλά ήταν μέχρι εδώ, κάπου η τύχη τελειώνει”, βρέθηκα να ψιθυρίζω όταν οι σταγόνες της βροχής άρχιζαν να πέφτουν στο κατάστρωμα. Πήρα ένα κοκτέιλ με ρούμι για τη παρηγοριά και γύρισα στους υπόλοιπους κατσούφηδες τουρίστες.

Το τοπικό ρούμι ήταν τέλειο και είχα ήδη πιει καναδυό, οπότε όλα ξαφνικά είχαν αρχίσει να φτιάχνουν. Και φτάνοντας στη παραλία, τα σύννεφα είχαν ήδη παραχωρήσει τη θέση τους στο ήλιο, οπότε όλα τέλεια!

Είχα βρεθεί επιτέλους σε μία από αυτές τις παραλίες που χρόνια τώρα έβλεπα μόνο σε φωτογραφίες και ταινίες. Το σκηνικό ήταν ανεπανάληπτο. Αλλά το περίεργο πράγμα για κάποιον σαν και εμένα μαθημένο στις παραλίες της Μεσογείου ήταν ότι η λευκή άμμος δεν ήταν κατά βάση άμμος… Ήταν σπασμένα κοχύλια και θρυμματισμένα κομμάτια από τα κοράλλια και τον ύφαλο. Αν και εντυπωσιακό, η αίσθηση που σου άφηνε ήταν τραχιά και σίγουρα ότι ιδιαίτερα ευχάριστη ή έστω όσο ευχάριστη όσο σε μια παραλία με λεπτή άμμο. Λεπτομέρειες, εγώ ήμουν σε πελάγη ευτυχίας και χαλαρότητας και με ένα δυο ακόμα μοχιτάκια πάνω στο καταμαράν όλα ήταν όμορφα!

Μαζεύοντας τα πράγματα μου την επόμενη μέρα για να αναχωρήσω, προσπαθούσα να μαζέψω και τις σκέψεις μου. Ήρθα στο Μαυρίκιο μόνος και εντελώς απροετοίμαστος. Έφευγα χαρούμενος και ευγνώμων για την ευκαιρία που είχα να γνωρίσω ένα τόσο ιδιαίτερο μέρος και να αποκομίσω τέτοιες εμπειρίες.

Με αγάπη από το Μαυρίκιο!

Ανδρέας,
Μαυρίκιος
http://www.croissantstories.com/

 

[LULLU]

νασε καλα για την ιστορια ευχομαι παντα καλα και ενδιαφεροντα ταξιδια ..

 

[Kingmouf]

νασε καλα για την ιστορια ευχομαι παντα καλα και ενδιαφεροντα ταξιδια ..

Ευχαριστώ πολύ! Καλά ταξίδια και σε εσένα!

 

[Yorgos]

Πες μας και δυο λόγια για το κόστος, αεροπορικά κλπ αν μπορείς.

 

[Kingmouf]

Πες μας και δυο λόγια για το κόστος, αεροπορικά κλπ αν μπορείς.

Λοιπόν στο Μαυρίκιο πήγα Σεπτέμβριο 2013. Η φτηνότερη πτήση που είχα βρει ηταν με Emirates. Επειδή δεν ειχα μπορέσει να κλεισω νωρίς το κόστος ηταν περίπου στα 1000 ευρω αν θυμαμαι καλα (Χανιά - Αθήνα - Ντουμπάι - Μαυρικιος). Διαμονή περιελάμβανε και διατροφή και ήταν στα 100 κάτι η βραδιά (τετραστερο ξενοδοχείο). Το κοστος σταματαγε εκει. Ολα τα υπολοιπα πολυ προσιτά - ειδικά οτι δεν ειναι πολυ τουριστικο. Το πολυ τουριστικο στο Μαυρικιο συνεπαγεται τεραστιες αλυσιδες ξενοδοχείων και οργανωμενα all inclusive. Αυτα έχουν δυτικές τιμές.

 

[Yorgos]

Λοιπόν στο Μαυρίκιο πήγα Σεπτέμβριο 2013. Η φτηνότερη πτήση που είχα βρει ηταν με Emirates. Επειδή δεν ειχα μπορέσει να κλεισω νωρίς το κόστος ηταν περίπου στα 1000 ευρω αν θυμαμαι καλα (Χανιά - Αθήνα - Ντουμπάι - Μαυρικιος). Διαμονή περιελάμβανε και διατροφή και ήταν στα 100 κάτι η βραδιά (τετραστερο ξενοδοχείο). Το κοστος σταματαγε εκει. Ολα τα υπολοιπα πολυ προσιτά - ειδικά οτι δεν ειναι πολυ τουριστικο. Το πολυ τουριστικο στο Μαυρικιο συνεπαγεται τεραστιες αλυσιδες ξενοδοχείων και οργανωμενα all inclusive. Αυτα έχουν δυτικές τιμές.

Ωραίος. Οι εκδρομούλες και τα μεταφορικά εντός χώρας έχουν λογικές τιμές;

 

[Kingmouf]

Ωραίος. Οι εκδρομούλες και τα μεταφορικά εντός χώρας έχουν λογικές τιμές;

Η αλήθεια είναι ότι δε θυμάμαι, αλλά για να μην θυμάμαι σημαίνει ότι έτσι μάλλον ήταν

Για τις μεταφορές πάντως όταν είχα χρησιμοποιήσει τοπικές συγκοινωνίες θυμάμαι ότι ήταν κάτι πολύ φτηνό. Η διαφορά σε ταξί, ξενοδοχείο και τέτοια πολύ μεγάλη.

 

[taver]

Όλα όσα νόμιζα για το Μαυρίκιο ήταν λάθος, όταν ενθουσιωδώς δέχτηκα να πάω εκεί για ένα επαγγελματικό ταξίδι.

Γιατί όλα τα επαγγελματικά ταξίδια που τυχαίνουν σε μένα (στη χάση και στη φέξη) είναι σε Δυτική/Κεντρική Ευρώπη μόνο, άντε και κανένα στις ΗΠΑ; Ποιό είναι το μυστικό;

 

[Kingmouf]

Γιατί όλα τα επαγγελματικά ταξίδια που τυχαίνουν σε μένα (στη χάση και στη φέξη) είναι σε Δυτική/Κεντρική Ευρώπη μόνο, άντε και κανένα στις ΗΠΑ; Ποιό είναι το μυστικό;

Συνέδριο ήταν

 

[Yorgos]

Γιατί όλα τα επαγγελματικά ταξίδια που τυχαίνουν σε μένα (στη χάση και στη φέξη) είναι σε Δυτική/Κεντρική Ευρώπη μόνο, άντε και κανένα στις ΗΠΑ; Ποιό είναι το μυστικό;

Δούλεψε και συ ως εκπρόσωπος εταιρείας αντηλιακών για τροπικούς προορισμούς, να δεις.