Nikos1986
Member
- Μηνύματα
- 1.162
- Likes
- 5.166
- Επόμενο Ταξίδι
- Ρεϊνιόν
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αυστραλία - Καλιφόρνια
Περιεχόμενα
5. Αθήνα - Άμπου Ντάμπι - Μελβούρνη
Επιτέλους η μεγάλη μέρα είχε έρθει! Είχαμε καταφέρει να τελειώσουμε και με τις τελευταίες εκκρεμότητες με τις εργασίες της σχολής και ήμασταν έτοιμοι να φύγουμε.
Από την Αθήνα θα αναχωρούσαμε με την Etihad στις 13:50. Θα φτάναμε στο Άμπου Ντάμπι στις 20:25. Ύστερα από 2 ώρες, στις 22:30, θα αναχωρούσαμε για τη Μελβούρνη, όπου και θα φτάναμε στις 19:20, το απόγευμα της επόμενης ημέρας.
Από την Αθήνα φύγαμε στην ώρα μας. Το αεροπλάνο της Etihad διαφήμιζε το grand prix στο Άμπου Ντάμπι.
Το αεροπλάνο της Etihad στην Αθήνα
Αν και "μικρό" το Airbus 320, μας έκαναν εντύπωση οι ατομικές οθόνες που είχε σε κάθε θέση. Ωραίο για κάποιον (όπως εμείς) που δεν έχει ξαναδεί τέτοιες, σου έδιναν τη δυνατότητα να περάσεις την ώρα σου ευχάριστα, βλέποντας ταινίες. Επίσης, μπορούσες να δεις τη θέα από διάφορες κάμερες στο εξωτερικό του αεροπλάνου.
Όσον αφορά το φαγητό, ήταν η πρώτη φορά που μας έφεραν μενού για να διαλέξουμε μεταξύ 3 πιάτων. Ήταν κάτι που είχαμε ακούσει για τις μακρινές πτήσεις, αλλά δεν περιμέναμε την εταιρεία να τα παρέχει και σε μια πτήση 4,5 ωρών. Γενικά, από την εταιρεία μείναμε πλήρως ικανοποιημένοι.
Το φαγητό ήταν καλό, το πλήρωμα πολύ ευγενικό και το ηλεκτρονικό σύστημα ψυχαγωγίας έκανε το ταξίδι να φαίνεται συντομότερο.
Φωτογραφία από τον διάδρομο του αεροδρομίου του Άμπου Ντάμπι (η φωτογραφία είναι από την πτήση της επιστροφής)
Το Ferrari World στο Yas Island (η φωτογραφία είναι από την πτήση της επιστροφής)
Εν τέλει, φτάσαμε στην ώρα μας. Το αεροδρόμιο μας έκανε εντύπωση, καθώς φαινόταν σχετικά μικρό, τουλάχιστον σε σχέση με το μέγεθος της Etihad και τον κόσμο που πηγαινοέρχεται καθημερινά.
Αφού καθίσαμε για φαγητό, κάναμε μερικές βόλτες και περιμέναμε με ανυπομονησία την αναχώρηση για την επόμενη πτήση.
Φωτογραφία από το αεροδρόμιο του Άμπου Ντάμπι
Για το σκέλος Άμπου Ντάμπι - Μελβούρνη, θα πετούσαμε με το μεγαλύτερο αεροπλάνο που είχαμε μπει μέχρι τότε, ένα Airbus 340-500. Πρώτη φορά μπαίναμε σε αεροπλάνο με 2 διαδρόμους! Λίγο πριν την απογείωση, που θα γινόταν στην ώρα της, ένας επιβάτης αντιμετώπισε ένα πρόβλημα υγείας, οπότε γυρίσαμε πίσω για να έρθει γιατρός. Εν τέλει, καθυστερήσαμε κανένα τρίωρο να φύγουμε. Κάποιοι επιβάτες είχαν αρχίσει τη γκρίνια για την καθυστέρηση, αλλά εμάς δεν μας ενοχλούσε καθόλου. Μια μικρή καθυστέρηση δεν θα μας χαλούσε στο ελάχιστο την διάθεση του ταξιδιού. Εν τέλει, απογειωθήκαμε λίγο μετά τα μεσάνυχτα.
Όπως και στην πτήση από Αθήνα, υπήρχαν οθόνες σε κάθε κάθισμα. Επίσης και το φαγητό είχε να επιλέξεις από 3 πιάτα. Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να μας σέρβιραν 2-3 φορές κατά τη διάρκεια της πτήσης, ενώ αν κανείς ήθελε να τσιμπήσει κάτι, έφερναν και στο ενδιάμεσο. Γενικά, το πλήρωμα ήταν πολύ εξυπηρετικό, ενώ υπήρχε και μια Ελληνίδα αεροσυνοδός.
Ηλεκτρονικός χάρτης της διαδρομής, ενώ είμαστε στην Ινδία
Αν και προσπάθησα να κοιμηθώ περισσότερο, εν τέλει κοιμήθηκα κανένα τρίωρο, ενώ ήμασταν πάνω από τις Μαλδίβες.
Όταν μπήκαμε πάνω από την Αυστραλία, λίγες ώρες πριν την προσγείωση, μας μοίρασαν κάτι χαρτιά για να συμπληρώσουμε. Αυτά θα τα παραδίδαμε στο αεροδρόμιο μόλις θα φτάναμε. Εν τέλει, προσγειωθήκαμε κατά τις 10 το βράδυ. Καθυστερήσαμε λίγο στον έλεγχο διαβατηρίων, αλλά δεν πείραζε. Επιτέλους είχαμε φτάσει!
Επιτέλους η μεγάλη μέρα είχε έρθει! Είχαμε καταφέρει να τελειώσουμε και με τις τελευταίες εκκρεμότητες με τις εργασίες της σχολής και ήμασταν έτοιμοι να φύγουμε.
Από την Αθήνα θα αναχωρούσαμε με την Etihad στις 13:50. Θα φτάναμε στο Άμπου Ντάμπι στις 20:25. Ύστερα από 2 ώρες, στις 22:30, θα αναχωρούσαμε για τη Μελβούρνη, όπου και θα φτάναμε στις 19:20, το απόγευμα της επόμενης ημέρας.
Από την Αθήνα φύγαμε στην ώρα μας. Το αεροπλάνο της Etihad διαφήμιζε το grand prix στο Άμπου Ντάμπι.
Το αεροπλάνο της Etihad στην Αθήνα
Αν και "μικρό" το Airbus 320, μας έκαναν εντύπωση οι ατομικές οθόνες που είχε σε κάθε θέση. Ωραίο για κάποιον (όπως εμείς) που δεν έχει ξαναδεί τέτοιες, σου έδιναν τη δυνατότητα να περάσεις την ώρα σου ευχάριστα, βλέποντας ταινίες. Επίσης, μπορούσες να δεις τη θέα από διάφορες κάμερες στο εξωτερικό του αεροπλάνου.
Όσον αφορά το φαγητό, ήταν η πρώτη φορά που μας έφεραν μενού για να διαλέξουμε μεταξύ 3 πιάτων. Ήταν κάτι που είχαμε ακούσει για τις μακρινές πτήσεις, αλλά δεν περιμέναμε την εταιρεία να τα παρέχει και σε μια πτήση 4,5 ωρών. Γενικά, από την εταιρεία μείναμε πλήρως ικανοποιημένοι.
Το φαγητό ήταν καλό, το πλήρωμα πολύ ευγενικό και το ηλεκτρονικό σύστημα ψυχαγωγίας έκανε το ταξίδι να φαίνεται συντομότερο.
Φωτογραφία από τον διάδρομο του αεροδρομίου του Άμπου Ντάμπι (η φωτογραφία είναι από την πτήση της επιστροφής)
Το Ferrari World στο Yas Island (η φωτογραφία είναι από την πτήση της επιστροφής)
Εν τέλει, φτάσαμε στην ώρα μας. Το αεροδρόμιο μας έκανε εντύπωση, καθώς φαινόταν σχετικά μικρό, τουλάχιστον σε σχέση με το μέγεθος της Etihad και τον κόσμο που πηγαινοέρχεται καθημερινά.
Αφού καθίσαμε για φαγητό, κάναμε μερικές βόλτες και περιμέναμε με ανυπομονησία την αναχώρηση για την επόμενη πτήση.
Φωτογραφία από το αεροδρόμιο του Άμπου Ντάμπι
Για το σκέλος Άμπου Ντάμπι - Μελβούρνη, θα πετούσαμε με το μεγαλύτερο αεροπλάνο που είχαμε μπει μέχρι τότε, ένα Airbus 340-500. Πρώτη φορά μπαίναμε σε αεροπλάνο με 2 διαδρόμους! Λίγο πριν την απογείωση, που θα γινόταν στην ώρα της, ένας επιβάτης αντιμετώπισε ένα πρόβλημα υγείας, οπότε γυρίσαμε πίσω για να έρθει γιατρός. Εν τέλει, καθυστερήσαμε κανένα τρίωρο να φύγουμε. Κάποιοι επιβάτες είχαν αρχίσει τη γκρίνια για την καθυστέρηση, αλλά εμάς δεν μας ενοχλούσε καθόλου. Μια μικρή καθυστέρηση δεν θα μας χαλούσε στο ελάχιστο την διάθεση του ταξιδιού. Εν τέλει, απογειωθήκαμε λίγο μετά τα μεσάνυχτα.
Όπως και στην πτήση από Αθήνα, υπήρχαν οθόνες σε κάθε κάθισμα. Επίσης και το φαγητό είχε να επιλέξεις από 3 πιάτα. Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να μας σέρβιραν 2-3 φορές κατά τη διάρκεια της πτήσης, ενώ αν κανείς ήθελε να τσιμπήσει κάτι, έφερναν και στο ενδιάμεσο. Γενικά, το πλήρωμα ήταν πολύ εξυπηρετικό, ενώ υπήρχε και μια Ελληνίδα αεροσυνοδός.
Ηλεκτρονικός χάρτης της διαδρομής, ενώ είμαστε στην Ινδία
Αν και προσπάθησα να κοιμηθώ περισσότερο, εν τέλει κοιμήθηκα κανένα τρίωρο, ενώ ήμασταν πάνω από τις Μαλδίβες.
Όταν μπήκαμε πάνω από την Αυστραλία, λίγες ώρες πριν την προσγείωση, μας μοίρασαν κάτι χαρτιά για να συμπληρώσουμε. Αυτά θα τα παραδίδαμε στο αεροδρόμιο μόλις θα φτάναμε. Εν τέλει, προσγειωθήκαμε κατά τις 10 το βράδυ. Καθυστερήσαμε λίγο στον έλεγχο διαβατηρίων, αλλά δεν πείραζε. Επιτέλους είχαμε φτάσει!
Last edited: