dimosf
Member
- Μηνύματα
- 2.302
- Likes
- 5.885
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο][B][U]Είναι τρελοί αυτοί οι Γαλάτες!!!![/U][/B
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο][B][U]Το διαμάντι της Βρετάνης![/U][/B
- Κεφάλαιο 6ο][B][U]Στου Αρχάγγελου το Καστέλι!!![/U][/B
- Κεφάλαιο 7ο][B]Η πόλη των πειρατών!![/B
- Κεφάλαιο 8ο][B][U]Μουσκεμένες εικόνες της Βρετάνης!![/U][/B
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο][B]ΜΕΡΟΣ Β΄ - Στις ακτές του Ατλαντικού[/B
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο][CENTER][CENTER][attach=full]33163[/attach][/CENTER
- Κεφάλαιο 14ο][CENTER][CENTER][attach=full]33167[/attach][/CENTER
- Κεφάλαιο 15ο][B]ΜΕΡΟΣ Γ΄ - Στο Perigord με τα «χρώματα» του [/B
- Κεφάλαιο 16ο][B]Γνωριμία με τον Άνθρωπο του Cro-Magnon[/B
- Κεφάλαιο 17ο
- Κεφάλαιο 18ο][B]Παραποτάμιες εικόνες[/B
- Κεφάλαιο 19ο][CENTER][CENTER][attach=full]33207[/attach][/CENTER
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο][B]Το όνειρο που γίνεται πραγματικότητα![/B
- Κεφάλαιο 22ο
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, που μαθητής είδα για πρώτη φορά στα βιβλία του σχολείου πρώτα και σε ανθολογίες ζωγραφικής στη συνέχεια
Τελευταία μέρα στο Perigord και προτελευταία στη Γαλλία και είναι κι αυτή ηλιόλουστη. Μετά το πρωινό ξεκινήσαμε και κινηθήκαμε προς τα βορειοανατολικά, προς τη μικρή πόλη Montignac. Η πορεία μας παράλληλα με τον Vezere, τον παραπόταμο του Dordogne. Λίγο πριν φτάσουμε, στα αριστερά μας, πολύ κοντά στο δρόμο άλλο ένα κάστρο πάνω σε ένα χαμηλό ύψωμα.
Το Chateau de Chaban.
Το Montignac είναι άλλη μία εντυπωσιακά όμορφη πόλη. Σταματήσαμε στην κεντρική πλατεία και πήγαμε στο γραφείο τουρισμού. Για να επισκεφτεί κανείς το σπήλαιο που απέχει λίγα χιλιόμετρα από εκεί, πρέπει να βγάλει εισιτήριο στο γραφείο τουρισμού. Έτσι κι εμείς προμηθευτήκαμε τα εισιτήριά μας και ξεκινήσαμε. Μέσα στο δάσος βρίσκεται η είσοδος του φυσικού σπηλαίου, κλειστή για όλους πια και δίπλα είναι το LascauxII, το πιστό αντίγραφο που έφτιαξαν οι Γάλλοι.
Περιμέναμε λίγο μέχρι να βγει η προηγούμενη ομάδα επισκεπτών και μπήκαμε κι εμείς. Τι ήταν αυτό; Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτά που έβλεπα πάνω από το κεφάλι μου τα έφτιαξαν «πρωτόγονοι» άνθρωποι πριν από 17.000 χρόνια πριν από τη σημερινή εποχή !!!!!!!!! Μπορεί αλήθεια να χαρακτηριστούν πρωτόγονοι αυτοί οι εξαίσιοι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ; Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν το θέαμα. Έχοντας δει πολλές φωτογραφίες νόμιζα ότι θα μου ήταν οικείες οι εικόνες. Άλλο όμως να βλέπεις σε ένα βιβλίο αποσπασματικά τα διάφορα ζώα και άλλο να τα βλέπεις έτσι όπως τα τοποθέτησε στο χώρο ο σπουδαίος αυτός πρόγονός μας. Όσον αφορά το θέμα του αντίγραφου, αν δεν το ξέρεις είναι αδύνατο να πιστέψεις ότι αυτό δεν είναι το αυθεντικό σπήλαιο. Γιατί η αντιγραφή αφορά και το σπήλαιο!!! Δυστυχώς (ή ευτυχώς άραγε; ) η φωτογράφηση και βιντεοσκόπηση απαγορεύεται και σ’ αυτό το σπήλαιο. Έτσι ότι είδα έμεινε μόνο στο μυαλό μου. Ευτυχώς για τις εικόνες από εκεί μέσα έχουν φροντίσει οι υπεύθυνοι. Έτσι μπορείς να βρεις πολλές φωτογραφίες στο διαδίκτυο, και ακόμα περισσότερες , τυπωμένες σε βιβλία, κάποια από τα οποία έβρισκες στο κατάστημα που λειτουργεί δίπλα στην είσοδο του σπηλαίου και το οποίο, φυσικά, επισκεφτήκαμε.
Λίγο μετά που βγήκαμε από το σπήλαιο, αυτό έκλεισε για 2 ώρες περίπου, την ώρα δηλαδή που είθισται να τρώνε οι Γάλλοι σε όλη τη χώρα!!
Κάναμε μια μικρή βόλτα μέσα στο δάσος, είδαμε την είσοδο του φυσικού σπηλαίου, μέσα από τα κάγκελα που περιφράζουν το χώρο και επιστρέψαμε στην πόλη να προλάβουμε να φάμε κι εμείς. Κάτσαμε απέναντι από το γραφείο τουρισμού και τσιμπήσαμε κάτι πρόχειρο. Δίπλα στο γραφείο τουρισμού υπάρχει μια παλιά εκκλησία, που σήμερα έχει πάψει να λειτουργεί σαν τέτοια. Είναι εκθεσιακός χώρος.
Τη μέρα εκείνη που πήγαμε εμείς είχε μια πολύ μεγάλη έκθεση λαϊκών μουσικών οργάνων απ’ όλο τον κόσμο. Εκεί λοιπόν βρεθήκαμε μετά το φαΐ και πολύ το χάρηκα!
φωτογραφία από το διαδίκτυο
εκείνες τις εκπληκτικές βραχογραφίες με τους βίσονες και τα άλογα, από τα σπήλαια της Αλταμίρας και του Λασκό. Ονειρεύτηκα λοιπόν από εκείνη τη μακρινή εποχή να αξιωθώ κάποτε να επισκεφτώ και να δω με τα μάτια μου εκείνα τα αριστουργήματα. Και να που ήρθε η ώρα που το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Θα μου πει κάποιος: ποιο όνειρο πραγματώνεται όταν αυτό που θα έβλεπα δεν είναι παρά ένα αντίγραφο; Και λοιπόν; Εγώ ένοιωθα την πραγμάτωση του ονείρου μου και αυτό με γέμιζε συγκίνηση.
Τελευταία μέρα στο Perigord και προτελευταία στη Γαλλία και είναι κι αυτή ηλιόλουστη. Μετά το πρωινό ξεκινήσαμε και κινηθήκαμε προς τα βορειοανατολικά, προς τη μικρή πόλη Montignac. Η πορεία μας παράλληλα με τον Vezere, τον παραπόταμο του Dordogne. Λίγο πριν φτάσουμε, στα αριστερά μας, πολύ κοντά στο δρόμο άλλο ένα κάστρο πάνω σε ένα χαμηλό ύψωμα.
Λίγο μετά που βγήκαμε από το σπήλαιο, αυτό έκλεισε για 2 ώρες περίπου, την ώρα δηλαδή που είθισται να τρώνε οι Γάλλοι σε όλη τη χώρα!!
(συνεχίζεται)
Attachments
-
41,8 KB Προβολές: 47
-
43,2 KB Προβολές: 50
-
70 KB Προβολές: 53
-
35,8 KB Προβολές: 68