Αργεντινή Βραζιλία Με τους Αγγέλους

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.340
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός

Το κλασικό: Μπουένος Άιρες, Ιγκουασού, Ρίο
Πριν μερικά χρόνια, την περίοδο των Χριστουγέννων πήγαμε ένα ταξίδι με πρακτορείο, εγώ και η γυναίκα μου η Ντίνα, στη Νότια Αμερική.
1574161829181.jpeg

Αυτό το ταξίδι δεν ήταν σαν τα άλλα. Πρώτον γιατί μίσησα τα πρακτορεία ταξιδίων. Δεύτερον γιατί ήταν αναλογικά το ακριβότερο από τα ταξίδια μας, φτάνοντας τα 336 ευρώ ανά ημέρα, χωρίς να έχει την ανάλογη ταξιδιωτική αξία. Και τρίτον γιατί γνωρίσαμε ένα σπουδαίο κορίτσι (την Αγγέλα) που δυστυχώς μας άφησε νωρίς. Η αναφορά μου σε αυτή την κοπέλα υπήρξε η μόνη αφορμή για να γράψω αυτή την ιστορία. Υπάρχει και ένα τέταρτο αλλά πιο επουσιώδες, ότι έμαθα στα ταξίδια να μην λυπάμαι μερικά επί πλέον έξοδα που όμως θα εμπλουτίζουν το ταξίδι με αυτά που θα προσφέρουν.
Ως ταξίδι δεν ήταν εντυπωσιακό. Είχε βέβαια τη γνωριμία μας με τις δυο σπουδαίες πόλεις: το Ρίο Ντε Τζανέιρο και το Μπουένος Άιρες. Και φυσικά τον τρίτο (στη σειρά που τους επισκέφτηκα) από τους μεγάλους καταρράκτες του κόσμου, τον Ιγκουασού, αλλά ίσως τον ωραιότερο.
1574161872700.jpeg

Το γκρουπ ήταν αρκετά μεγάλο: πάνω από 40 άτομα με ένα αρχηγό. Από πριν ξέραμε ότι από τις έντεκα μέρες οι τρεις θα ήταν στα αεροπλάνα και θα έμεναν το πολύ άλλα οκτώ εικοσιτετράωρα, από τα οποία τα μισά ήταν ελεύθερος χρόνος. Για να γεμίσουμε αυτό το χρόνο με ταξιδιωτικές εμπειρίες ξοδέψαμε ένα σωρό λεφτά, με αποτέλεσμα το ταξίδι να κοστίσει 3700 ευρώ ανά άτομο. Ας αφήσω όμως τα οικονομικά και ας έρθω στα εκδρομικά.
1η και 2η μέρα
Δε μπορώ να μη σταθώ σε ένα τρομερό συμβάν που ζήσαμε στο αεροπλάνο και λίγο πριν φτάσουμε στο Ρίο, τον πρώτο μας προορισμό. Ξαφνικά μια κυρία από το δικό μας γκρουπ άρχισε να διαμαρτύρεται ότι έχασε το ένα της παπούτσι. Φώναζε ότι της το πήρε μια αεροσυνοδός που την είχε αντιπαθήσει στη διάρκεια της πτήσης. Και εκεί που η κυρία ζητούσε να έρθει η αστυνομία στο αεροπλάνο, άμα τη προσγειώση μας, εμφανίζεται μια βέρα βραζιλιάνα να έχει κι εκείνη χάσει το δικό της παπούτσι. Η Βραζιλιάνα κατηγορούσε μια άλλη κοπέλα από το δικό μας γκρουπ ότι της το πήρε. Και ενώ στην αρχή γελούσαμε, στο τέλος φοβηθήκαμε ότι θα περιμέναμε μερικές ώρες μέχρι να έρθει να λύσει το μέγα ζήτημα η αστυνομία (άλλη δουλειά δεν είχε). Ευτυχώς όταν άδειασε μερικώς το αεροπλάνο βρέθηκαν και τα δύο παπούτσια το ένα δίπλα στο άλλο τρία καθίσματα πιο μπροστά. Θα έφυγαν σε ένα απότομο φρενάρισμα του αεροπλάνου!
Στο Ρίο φτάσαμε τη δεύτερη μέρα τα χαράματα και με την τσίμπλα στο μάτι (όσοι κατάφεραν να κοιμηθούν) πριν πάμε στο ξενοδοχείο ξεκίνησε η ξενάγηση. Πήγαμε σε διάφορα μέρη και το μεσημέρι καταλήξαμε στο ξενοδοχείο μας στην περίφημη Κόπα Καμπάνα.
1574162019431.jpeg


1574162042556.jpeg


Το Ρίο:
1574162179919.jpeg


1574162285923.jpeg


Στο βάθος η Κόπα Καμπάνα:
1574162335849.jpeg


1574162402612.jpeg


Σαμποδρόμιο:
1574162474241.jpeg


1574162524456.jpeg


Θέα από το ξενοδοχείο:
1574162576440.jpeg


1574162608716.jpeg


1574162656974.jpeg

Φυσικά το απόγευμα ήταν ελεύθερο και το αφιερώσαμε στην βόλτα μας στην παραλία. Για πρώτη μέρα δεν ήρθαμε σε επαφή με άλλους. Άλλωστε το γκρουπ ήταν κυρίως γέροι και γριές, χοντροί και χοντρές. Είχα νεύρα λόγω του προγράμματος και τα έβλεπα όλα άσχημα. Εκείνος που μου την έσπαγε περισσότερο από όλους ήταν ο ξερόλας ο αρχηγός μας. Είναι τυχερός που σε τούτη την εξιστόρηση δεν θα αναφέρω ονόματα.

1574162730758.jpeg


Εκεί στη βόλτα συναντήσαμε πιο αργά και κάναμε παρέα με δυο τύπους (τον Άρη και τον Πέρη) από το γκρουπ, που ταξίδευαν μόνοι ο καθένας, και μέχρι το τέλος της εκδρομής κάναμε αρκετή παρέα. Μέχρι και σήμερα υπάρχει μια υποτυπώδης επικοινωνία. Η παραλία δε μας άρεσε γιατί μας φάνηκαν τα νερά λίγο βρώμικα, ενώ άλλοι από το γκρουπ ξημεροβραδιάζονταν στη θάλασσα. Το εντυπωσιακό ήταν ότι πολύ συχνά έβλεπες να κυκλοφορούν αστυνομικοί οπότε νιώθαμε ασφάλεια, αν και όλοι μας προειδοποιούσαν για επικίνδυνους κλέφτες. Κάπως έτσι τέλειωσε η πρώτη μας μέρα στο Ρίο.

1574162703716.jpeg


 

Attachments

Last edited by a moderator:

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.340
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
3η μέρα, Ρίο
Η δεύτερη μέρα (τρίτη κανονικά) ξεκίνησε με προαιρετική εκδρομή στα πέριξ του Ρίο και σε μια φαβέλα.
Το Ρίο είναι καταπληκτική πόλη με λόφους αρκετά ψηλούς, καταπράσινους και με θέα στη θάλασσα.

1574237854546.jpeg


Ο κόσμος γυμνάζεται:
1574237901850.jpeg


Περπατώντας:
1574237941258.jpeg


Με λίμνες και λιμνοθάλασσες:
1574238018605.jpeg


Ο καιρός ήταν μουντός:
1574238093630.jpeg


Θεωρείται από τις πιο πράσινες πόλεις:
1574238172567.jpeg


1574238220184.jpeg


1574238257893.jpeg


Στη φαβέλα που πήγαμε και την στιγμή που ετοιμαζόμασταν να να κατέβουμε από τα αυτοκίνητα (δεν πήγαμε με πούλμαν) ακούσαμε πυροβολισμούς και όπου φύγει-φύγει. Κανένα πρόβλημα: φαβέλες υπάρχουν πολλές. Πήγαμε σε άλλη.

1574238315448.jpeg


1574238357825.jpeg


1574238387180.jpeg


1574238420191.jpeg


Παντού υπάρχει αγάπη:
1574238454356.jpeg


1574238543762.jpeg


1574238513020.jpeg


1574238582843.jpeg


Το Ρίο στο πιάτο:
1574238625228.jpeg


Και η φαβέλα που τελικά πήγαμε:
1574238693296.jpeg


Έχουν την καλύτερη θέα:
1574238721336.jpeg


Τα δρομάκια:
1574238762358.jpeg


1574238791196.jpeg


1574238840940.jpeg


Τυπικό σπίτι:
1574238816508.jpeg


Εδώ είχε κάνει ένα βιντεοκλίπ αυτός ο τύπος:
1574238900357.jpeg


1574238931221.jpeg

Το απόγευμα ήταν ελεύθερο και εμείς πήραμε ταξί για να πάμε στην περιοχή Σάντα Τερέζα. Πήγαμε με τους δυο τύπους που είχαμε γνωρίσει την προηγούμενη μέρα, με ένα νέο ζευγάρι, το Μιχαήλ και την Αγγέλα, και δυο ηλικιωμένες κυρίες. Κάναμε τη βόλτα μας στη περιοχή, ήπιαμε τον καφέ μας και το βράδυ Κόπα Καμπάνα. Καθόλου άσχημα.

1574239013833.jpeg


1574239045526.jpeg


1574239098537.jpeg


1574239127685.jpeg


Φάτσες:
1574239171036.jpeg


1574239198916.jpeg


1574239284068.jpeg


1574239302047.jpeg


1574239346035.jpeg


1574239386515.jpeg


Ωραίος!!!
1574239454117.jpeg


Σήμερα ήταν ουσιαστικά η πρώτη μέρα γνωριμίας με την Αγγέλα και το Μιχαήλ. Τέλεια παιδιά γύρω στα τριάντα. Μένουν στην Αθήνα και αμέσως βρήκαμε κοινά ενδιαφέροντα παρά τη διαφορά ηλικίας. Ε, καλά και μια διαφορά, το ότι ο Μιχαήλ ήταν ΠΑΟΚτζής.
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.340
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
4η μέρα, Ρίο και κρουαζιέρα
Η επόμενη μέρα μας ήταν τελείως ελεύθερη και αγοράσαμε μια ολοήμερη εκδρομή με κρουαζιέρα σε νησάκια. Ήταν υπέροχα. Και η διαδρομή 3-4 ώρες μέχρι να πάρομε το πλοιάριο και ο κόσμος εκεί όλο χαρά με τραγούδι και χορό.

1574264084436.jpeg


Από τη διαδρομή:
1574264132541.jpeg


Και αυτό το σύστημα στα μεγάλα οχήματα για να μη χάνουν αέρα τα λάστιχα:
1574264290703.jpeg


1574264377937.jpeg


Το καραβάκι μας με τον κόσμο:
1574264451386.jpeg


1574264512681.jpeg


1574264590826.jpeg


1574264622406.jpeg


Για τα (τροπικά, όπως τα έλεγε το πρακτορείο) νησάκια φυσικά δεν έχω λόγια: ήταν καταπληκτικά. Το καραβάκι ήταν γεμάτο κόσμο που τραγουδούσε και χόρευε βραζιλιάνικα. Κάθε τόσο σταματούσε για να κολυμπήσει ο κόσμος. Και μη φανταστείτε ότι ο κόσμος ήταν τουρίστες! Όχι! Οι περισσότεροι ντόπιοι.

1574264871648.jpeg


1574264909401.jpeg


Οι μουσικοί μας:
1574264965535.jpeg


Ο τυπάς:
1574265004319.jpeg


1574265051441.jpeg


1574265102150.jpeg


1574265154555.jpeg


Από το δικό μας το γκρουπ είχαν έρθει μόλις δώδεκα άτομα (από τους 40 και κάτι). Και από τους δώδεκα οι μισοί γκρίνιαζαν σχεδόν σε όλη την εκδρομή. Μέχρι που στο τέλος ήρθε μια χοντρή να μου πει να διαμαρτυρηθούμε γιατί δεν μας άρεσε η εκδρομή. Είσαι καλά; της λέω. Περάσαμε υπέροχα. Μα ήταν ακριβή μου λέει. Πολλά είναι 50 ευρώ όλη μέρα εκδρομή μαζί με το φαγητό; Δεν πάμε καλά. Εγώ δε διαμαρτύρομαι και θα πω και ευχαριστώ. Μα δε θα προλάβομε να κάνομε μπάνιο στην Κόπα Καμπάνα όταν γυρίσουμε, μου λέει. Όλη μέρα κολυμπούσες της λέω εδώ, θέλεις και άλλο; Είναι περίεργοι μερικοί άνθρωποι!

1574265203837.jpeg


1574265264055.jpeg


Αυτή ήταν η μέρα που γνωρίσαμε αρκετά την Αγγέλα και τη συμπαθήσαμε. Εκείνο το γλυκό κορίτσι με το συνεχές χαμόγελο. Μιλήσαμε για τις δουλειές μας και τα ενδιαφέροντά μας. Με τη Ντίνα δώσανε υποσχέσεις ότι τον χειμώνα που διανύαμε θα πήγαιναν σε πολλά θέατρα. Κολυμπούσε όλο χαρά και εγώ της τραβούσα φωτογραφίες. Στο πλοίο κουτσομπολεύαμε τις καρακάξες που ήταν ανικανοποίητες. Η μία από αυτές (η πιο χοντρή) είχε νοικιάσει και μάσκα για να δει το βυθό. Όταν τη γύρισε πίσω δεν πλήρωσε, γιατί λέει δεν τη χρησιμοποίησε τελικά. Ο βραζιλιάνος την κοίταζε έκπληκτος αλλά δεν είπε τίποτα ο άνθρωπος.

Επιστροφή στο Ρίο:
1574265315811.jpeg
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.340
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
5η μέρα, Ρίο, Ιγκουασού
Την τελευταία μέρα που θα μέναμε στο Ρίο το πρωινό ήταν φυσικά ελεύθερο και κάναμε βόλτα στα πέριξ της Κόπα Καμπάνα που μέναμε.

1574352449890.jpeg


1574352477952.jpeg


1574352496809.jpeg


1574352546652.jpeg


1574352572613.jpeg


1574352665840.jpeg


Το μεσημέρι κάναμε μια βόλτα σε κάποια σημεία της πόλης και μετά την επίσκεψη στο γνωστότερο μνημείο του, το Χριστό Λυτρωτή, Cristo Redentor. Ανεβήκαμε με τρενάκι και αν ήθελες φωτογραφία με φάτσα το Χριστό θα ήταν και άλλοι 100 γύρω σου. Αν τον ήθελες πλάτη κάτι γινόταν. Ο χαμός για μια φωτογραφία. Απορώ πως δε χάθηκε καμιά γιαγιά από το γκρουπ! Πριν την απογευματινή πτήση μας πήγαμε για φαγητό.

1574352760805.jpeg


1574352792837.jpeg


1574352824091.jpeg


1574352865941.jpeg


1574352886947.jpeg


1574352965230.jpeg


Μετά ξανά κοντά σε παραλία. Να σας δείξω και Βραζιλιάνες:
1574353061156.jpeg

Το Ρίο μου άρεσε πολύ. Ειδικά αν το βλέπεις από ψηλά είναι απίθανο. Όταν είσαι μέσα στην πόλη δε του φαίνεται η ομορφιά. Πιστεύω ότι δε χάσαμε ούτε λεπτό από τον ελεύθερο χρόνο μας στην πόλη. Την απολαύσαμε. Τις παραλίες, τις λίμνες, τα λιμανάκια, τα μαγαζιά, τα πάρκα. Στο άδειο σαμποδρόμιο είδαμε μόνο τις κερκίδες. Για τις βραζιλιάνες μην το συζητάμε: ουδεμία σχέση με τις καλλονές που βλέπουμε στην τηλεόραση. Στις παραλίες όλες οι υπέρβαρες με τάγκα. Η Βουλιαγμένη έχει καλύτερες.
Για τις βόλτες μας οι οδηγίες από τον αρχηγό ήταν σαφείς: προσοχή και καλύτερα να μην τραβάτε φωτογραφίες. Μα είναι δυνατόν! Εμείς δεν καταλαβαίναμε τίποτα. Μερικές φορές ερχόταν κάποιες καλές κυρίες ντόπιες και μας έλεγαν να προφυλάσσομε τις μηχανές μας γιατί κυκλοφορούν επικίνδυνοι κλέφτες. Πρέπει να ήμασταν πολύ τυχεροί. Σε κανένα δεν έτυχε τίποτα. Μόνο στην Κόπα Καμπάνα κλέψανε κάτι λίγα από ένα δικό μας. Δεν πειράζει, είχε μπόλικα.
Στις βόλτες που κάναμε στην πόλη, πηγαίναμε πάντα παρέα με τον Πέρη (εξηντάρης μόνος) και τον Άρη (τριαντάρης μόνος). Ορισμένες φορές ερχόταν και ο Μιχαήλ με την Αγγέλα. Συνήθως μας έλεγαν να πάμε εμείς και θα έρθουν να μας βρουν. Μας φαινόταν περίεργο αυτό αλλά δεν το ψάξαμε. Νέο ζευγάρι ήταν (με δεσμό, όχι με γάμο) θα είχαν τα θέματά τους.

1574353218422.jpeg


Τι κάνει ο άλλος για μια φωτογραφία!
1574353289973.jpeg


Το απόγευμα πετάξαμε για το Ιγκουασού.
Συνοψίζοντας τη διαμονή μας στο Ρίο, αναφέρω ότι μείναμε τρεις βραδιές και είχαμε κανονική ξενάγηση (όχι προαιρετική) το πρωινό της άφιξής μας και το πρωινό της αναχώρηση μας. Και η δεύτερη ξενάγηση στο Ρίο δεν κράτησε πάνω από τέσσερις ώρες, αφού ξεκίνησε το μεσημέρι. Δηλαδή δυο πλήρεις μέρες τις περάσαμε με προαιρετικές ή ό,τι θέλαμε εμείς. Μπράβο στο πρακτορείο! Ευτυχώς που ξέραμε τι μας γίνεται και συνέχεια πηγαίναμε εδώ κι εκεί. Είτε οι δυό μας με τη Ντίνα είτε με παρέα. Αγοράσαμε βέβαια και όσες προαιρετικές είχε και ευτυχώς δεν ήταν ακριβές.
Στο Ιγκουασού μείναμε δυο βράδια. Το πρώτο βράδυ καταλήξαμε να κοιμηθούμε στις 02:00 τα ξημερώματα, αφού η πτήση ήταν αρκετά αργά.
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.340
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
6η μέρα, Καταρράκτες Ιγουασού, Βραζιλιάνικη πλευρά
Φυσικά στο Ιγουασού το μόνο ενδιαφέρον (που είδαμε) ήταν οι πραγματικά υπέροχοι καταρράκτες. Βρίσκονται στα σύνορα Βραζιλίας και Αργεντινής και πρέπει να τους δεις και από τις δυο πλευρές, γιατί υπάρχει διαφορά. Η μέρα ολόκληρη ήταν αφιερωμένη στους καταρράκτες. Αυτό δεν είναι πάντα καλό. Γιατί ας πούμε εδώ, πρώτα πήγαμε σε ένα ελικοδρόμιο και με προαιρετικές πτήσεις περιμέναμε τουλάχιστον δυο ώρες μέχρι εκείνοι πού έδωσαν τα 100 ευρώ να δουν τους καταρράκτες από ψηλά. Τελικά δεν έδωσαν 100 αλλά 85 ευρώ γιατί είδαμε κάτι διαφημίσεις που σου έκαναν τη βόλτα με 70 ευρώ. Έτσι υποχώρησε η τιμή (οι κλέφτες!!). Το ίδιο έγινε και στα καραβάκια που μας ζητούσαν 75 αλλά τελικά το παζαρέψαμε στα 55 ευρώ (τα είχαμε δει σε διαφήμιση 40 ευρώ). Εμείς με τη Ντίνα σιχαθήκαμε αυτά τα παζάρια και την κλεψιά και δεν κάναμε τίποτα. Όμως κάναμε μια καλή βόλτα με θέα τους καταρράκτες και ήταν υπέροχα. Ευτυχώς όσο οι άλλοι έκαναν τη βαρκάδα εμείς απολαύσαμε όλο το δρόμο με θέα τους καταρράκτες της απέναντι πλευράς προς την Αργεντινή.

1574418387475.jpeg


Οι ουρές για τα εισιτήρια μεγάλες:
1574418486660.jpeg


Η πρώτη φωτογραφία από τους καταρράκτες:
1574418520559.jpeg


1574418557431.jpeg


1574418631510.jpeg


Δεν έχουν μεγάλο ύψος, αλλά είναι πανέμορφοι:
1574418696554.jpeg


1574418758346.jpeg


1574418805411.jpeg


Η εξέδρα:
1574418878573.jpeg


1574418919843.jpeg


1574418997634.jpeg


Είδαμε και ζωάκια:
1574419067492.jpeg


1574419107576.jpeg


Αυτή εδώ είναι η πλευρά της Αργεντινής:
1574419143962.jpeg


Είχαμε δώσει ραντεβού με το υπόλοιπο γκρουπ στο κέντρο επισκεπτών που απείχε δέκα χλμ από τους καταρράκτες. Εκεί θα πηγαίναμε με δωρεάν πουλμανάκια του πάρκου. Εμείς κατά τις τέσσερις ενώ θα παίρναμε το πουλμανάκι αποφασίσαμε με τη Ντίνα να πάμε λίγο με τα πόδια σε μια υπέροχη φύση και να πάρουμε πιο κάτω το όχημα. Αμ δε! Δεν υπήρχε στάση και όσο και να κάναμε νόημα στους οδηγούς των πούλμαν που περνούσαν, εκείνοι δε σταματούσαν. Ούτε κανένας άλλος δε σταματούσε. Μα δεν υπήρχαν και πολλοί. Απογοητευμένοι το πήραμε στο γρήγορο ελπίζοντας ότι κατά τις έξι θα φτάναμε. Όμως μας έφεξε: πέρασε ένα περιπολικό και μας πήραν οι άνθρωποι μέχρι το κέντρο επισκεπτών. Όταν μας ρώτησαν και τους είπαμε ότι για το ταξίδι δώσαμε πάνω από 3500 ευρώ έπαθαν πλάκα. Αυτή είναι η Ελλάδα της κρίσης; Και όμως, ναι.

1574419222920.jpeg


Στο ραντεβού με το δικό μας πούλμαν φτάσαμε έγκαιρα, αλλά κάποιοι άλλοι καθυστέρησαν και φύγαμε στις έξι τελικά. Αυτά. Και εμείς πήγαμε να σκάσουμε μην τυχόν και τους στήναμε.

Και η πόλη του Ιγουασού:
1574419278954.jpeg
 

silversurfer

Moderator
Μηνύματα
2.322
Likes
3.451
Επόμενο Ταξίδι
Σικελία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Γύρος Του Κόσμου
Για τις βραζιλιάνες μην το συζητάμε: ουδεμία σχέση με τις καλλονές που βλέπουμε στην τηλεόραση. Στις παραλίες όλες οι υπέρβαρες με τάγκα. Η Βουλιαγμένη έχει καλύτερες.
Πριν απο πολλά χρόνια φιλοξένησα μέσω couchsurfing έναν Βραζιλιάνο κ σε σχετική κουβέντα μου είπε οτι θεωρεί πως η μεγάλη πλειοψηφία των βραζιλιάνων γυναικών είναι άσχημες κ να μην επηρρεαζόμαστε απτα super models τυπου Αντριάνα Λίμα.
Μου τόνισε δε πως τις πραγματικά γυναικάρες τις αποκαλούσαν "Ελληνίδες Θεές" κ ανυπομονούσε να γνωρίσει τη Σαλονίκη by night να δει αν όντως η φήμη που ακολουθεί τις ελληνίδες ισχύει !!!
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.340
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
7η μέρα, από Ιγουασού σε Τάγκο

Από την πρωινή βόλτα στο Ιγουασού:
1574526898154.jpeg


Την άλλη μέρα είδαμε στα γρήγορα τους καταρράκτες από την πλευρά της Αργεντινής αφού περάσαμε τα σύνορα. Ήταν καταπληκτικοί και πολύ διαφορετικοί από εκεί. Αν είναι να πάει κάποιος πρέπει να τους δει και από τις δυο πλευρές.

Ως εκεί φτάσαμε με τρενάκι:
1574526965391.jpeg


Και μετά με αρκετό περπάτημα πήγαμε στο σωστό σημείο:
1574527024578.jpeg


1574527091397.jpeg


Φτάνουμε:
1574527130371.jpeg


1574527160604.jpeg


Χαμός για μια φωτογραφία:
1574527201766.jpeg


1574527235776.jpeg


1574527273572.jpeg


Και μια πανοραμική άποψη από το ελικόπτερο που μου έστειλε ο Άρης:
1574527327822.jpeg

Έχοντας δει και τους τρεις μεγάλους καταρράκτες νομίζω ότι μου άρεσε περισσότερο στη Βικτώρια στη Ζιμπάμπουε και τη Ζάμπια. Αλλά και στο Ιγκουασού είναι υπέροχοι. Για το Νιαγάρα τι να πω: πολύ φτωχός. Το έχουν πει και άλλοι. Όμως έχει τη διασημότητα.
Και τώρα θα αρχίσουμε να μιλάμε για Μπουένος Άιρες και τάγκο.

Από τις πρώτες εικόνες της πόλης:
1574527433721.jpeg


Από τα πιο ωραία βράδια των ταξιδιών μου. Απολαύσαμε τάγκο σε ένα τρομερό μαγαζί. Δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να κοιτάμε τους χορευτές. Ήταν το Αρχή φόρμας
Cafe de los Angelitos. Για το χορό αυτό ήμουν σχετικά αδιάφορος. Από εκείνη τη βραδιά έχω ερωτευτεί μουσική και χορό τάγκο. Όλοι στο γκρουπ για μια φορά συμφωνήσαμε: ήταν τέλειο!
Και από την άλλη μέρα όλο ψάχναμε για να δούμε να χορεύουν τάγκο. Και ευτυχώς δεν ήταν δύσκολο. Σε πολλά σημεία και πλατείες της πόλης κάθε τόσο έρχονται ζευγάρια και κάνουν μια μικρή παράσταση.

1574527509854.jpeg


1574527602503.jpeg


1574527646648.jpeg
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.340
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
8η μέρα, Μπουένος Άιρες

Η επόμενη μέρα είχε ξενάγηση λίγων ωρών στην πόλη, φαγητό και απόγευμα ελεύθερο. Η ξενάγηση έγινε μέσα από το πούλμαν, εκτός από δύο στάσεις: στο όμορφο Καμινίτο και στο νεκροταφείο για να δούμε τον τάφο της Περόν.

1574629662204.jpeg


1574629704179.jpeg


Χαλαρότητα:
1574629839349.jpeg


Διαδηλώσεις:
1574629914052.jpeg


1574629966701.jpeg


Καμινίτο:
1574630017882.jpeg


1574630050428.jpeg


1574630102702.jpeg


1574630157828.jpeg


1574630188792.jpeg


Εμείς στο ελεύθερο απόγευμα δώσαμε ραντεβού στη ρεσεψιόν με τον Πέρη, τον Άρη, τον Μιχαήλ και την Αγγέλα. Οι δυο πρώτοι ήρθαν στην ώρα τους. Σε λίγο κατέβηκε και ο Μιχαήλ και είπε ότι δε θα έρθουν με την Αγγέλα. Αυτή η αναβολή είχε ξαναγίνει και ενώ τα θεωρούσαμε υπέροχα παιδιά λέγαμε ότι στα ραντεβού στήνουν. Γι αυτό από τότε και στο εξής δεν τους παίρναμε και πολύ σοβαρά όταν ήταν να πάμε κάπου.

Αυτό το απόγευμα πήγαμε με τον Πέρη και τον Άρη στην περιοχή San Telmo. Με τα πόδια περπατήσαμε ως εκεί αφού ήταν κοντά μας, και καθίσαμε σε μια ήσυχη πλατεία, την Plaza Dorego. Και εκεί που πίναμε ήρεμοι τον καφέ μας ήρθε ένα ζευγάρι, έστησε τα ηχεία του και άρχισε να χορεύει μερικά υπέροχα τάγκο. Μαγευτήκαμε ξανά με όλο το σκηνικό. Μάλιστα σε λίγο ακουγόταν από λίγο πιο πέρα και άλλη μουσική και σίγουρα χόρευαν και εκεί κάποιοι. Ήταν για μας το πιο ωραίο απόγευμα του ταξιδιού.

1574630227890.jpeg


Στο γυρισμό με τα πόδια είδαμε δυο διαδηλώσεις (με συμμετοχή λίγων εκατοντάδων ατόμων) και σε ένα δρόμο είχαν βάλει φωτιά σε κάδους σκουπιδιών μια εικοσαριά άτομα. Γνώριμα σκηνικά και από τη χώρα μας. Η αστυνομία απλός θεατής.

1574630273556.jpeg


1574630334579.jpeg


Το βράδυ αν και κουρασμένοι αποφασίσαμε να δούμε κι άλλο τάγκο. Έτσι με ταξί ψάχναμε για μιλόγγες. Έστω και αργά βρήκαμε μια που ηλικιωμένοι άνθρωποι χόρευαν και τραγουδούσαν: ΑΠΙΘΑΝΟ!! Οι άνθρωποι χόρευαν με τρομερή ζωντάνια και έβγαιναν πολλοί και τραγουδούσαν υπέροχα τραγούδια ώστε τα ζευγάρια να χορεύουν. Κρίμα που κανείς μας δε μπορούσε να χορέψει.

1574630413159.jpeg


1574630445586.jpeg


Στο Μπουένος Άιρες μου έκανε εντύπωση που είδαμε νεαρούς να τραβολογάνε άλλος πέντε και άλλος δέκα σκυλιά. Μας είπαν ότι αναλαμβάνουν να βγάζουν βόλτα τα σκυλιά του κόσμου που δεν μπορεί ή βαριέται ο ιδιοκτήτης. Επίσης είδαμε πολλούς άστεγους να έχουν εστία τους κάποια γωνιά σε πεζοδρόμιο ή κυρίως κάτω από γέφυρες. Εδώ έγινε και μια καλή μπάζα σε ένα συνταξιδιώτη: του αφαίρεσαν με συνοπτικές διαδικασίες το Rolex που φορούσε κάπως επιδεικτικά. Του έπιασαν το λαιμό, βάζει το χέρι με το Rolex για να ελευθερωθεί και εκεί ελευθερώθηκε από το Rolex.
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.340
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
9η μέρα, Παραμονή Πρωτοχρονιάς στο Μπουένος Άιρες

Η επόμενη μέρα είχε επίσκεψη σε Χασιέντα για να δούμε τους καουμπόηδες της Αργεντινής, τους Γκαούτσος. Στο πρόγραμμα φαινόταν ως επίσκεψη πλήρους μέρας αλλά κράτησε πέντε ώρες, μαζί με το πηγαινέλα. Πάντως ήταν μια ωραία εμπειρία και δεν είχε καμία σχέση με τη Χασιέντα που επισκεφτήκαμε λίγα χρόνια αργότερα στο Ελ Καλαφάτε, που η τελευταία ήταν πολύ μικρή. Βρισκόταν μια ώρα έξω από το Μπουένος Άιρες και ήταν τεράστια. Αρχικά κάναμε τη βόλτα μας να δούμε τα κτίρια και τους χώρους. Μετά κάναμε ιππασία, και μου άρεσε που οι γιαγιάδες από το γκρουπ δεν ανέβηκαν. Ακόμα κι αυτές που προσπάθησαν παρ’ ολίγο να σκοτωθούν.

Η χασιέντα:
1574694037743.jpeg


1574694079645.jpeg


Λίγο από την αυλή:
1574694118893.jpeg


Ο Ψήστης:
1574694158275.jpeg


Η αίθουσα φαγητού:
1574694197807.jpeg


Στην ουρά για να ανέβουμε στα άλογα:
1574694247863.jpeg


1574694461147.jpeg


Πολύς κόσμος:
1574694497511.jpeg


1574694579207.jpeg


Μετά το φαγητό είχε και αγώνες:
1574694638894.jpeg


1574694673373.jpeg

Είμαι τόσο κακός απέναντί τους γιατί ήταν οι περισσότερες μοχθηρές. Ειδικά κάποιοι άντρες. Θυμάμαι τον κύριο 7000. Τον λέγαμε έτσι γιατί έλεγε ότι όταν δούλευε έπαιρνε 7000 ευρώ το μήνα. Σε δύο άλλους έστειλα από ένα DVD που είχα κάνει από την εκδρομή μας και δε με πήραν τηλέφωνο να με ευχαριστήσουν ή να μου πουν πως τους φάνηκε. Και ήταν και από εκείνους που είχαμε μικρή επικοινωνία κατά την εκδρομή.

Είπα λοιπόν ότι ήμαστε στην παραμονή πρωτοχρονιάς και στην Αργεντινή το γιορτάζουν δεόντως. Ο αρχηγός μας είπε ότι στα μαγαζιά το κόστος για τραπέζι ανά άτομο ήταν 200 δολάρια. Εμείς δεν τον πιστέψαμε (αφού με 20 ευρώ έτρωγες μια χαρά) μέχρι που ένας από τους πλούσιους στο γκρουπ έκλεισε τραπέζι με τόσα χρήματα. Είχε πλάκα πάντως που όταν πήγαν τους έδιωξαν γιατί λέει δεν είχε γίνει η κράτηση από το ίντερνετ.

Εμείς με την γνωστή παρέα πήγαμε κατά τις δέκα στην «παραλία» του ποταμού Λα Πλάτα, που ήταν μαζεμένο το μισό Μπουένος Άιρες για να δούμε πως γιορτάζουν. Ήταν τέλεια. Τα μαγαζιά γεμάτα κόσμο που διασκέδαζε. Στην αλλαγή του χρόνου είχε πολλά πυροτεχνήματα και ο κόσμος ζητωκραύγαζε. Εντάξει, μετά δεν κόψαμε και πίτα. Όμως απολαύσαμε τους ντόπιους που έπιναν και χόρευαν σε ξέφρενους ρυθμούς.

1574694738971.jpeg


1574694787139.jpeg


1574694847880.jpeg


Την επόμενη το μεσημέρι πετάγαμε για Ελλάδα και ζητήσαμε από τον αρχηγό (όταν επιστρέψαμε στην πόλη το απόγευμα από τη Χασιέντα) να βρει ένα ταξί για τέσσερα άτομα, για να έρθει να μας πάρει το πρωί από το ξενοδοχείο να πάμε στην κοντινή περιοχή Τίγκρε και να γυρίσουμε. Μετά από πίεση το έκανε και πήρε τον αριθμό τηλεφώνου από έναν ταξιτζή, στον οποίο δεν τηλεφώνησε ποτέ. Και όταν του είπα την άλλη το πρωί γιατί δεν το έκανε μου είπε ότι δεν ξυπνά κανένας πρωτοχρονιάτικα να μας πάει βόλτες.
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.731
Likes
14.340
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
10η μέρα, Τίγκρε και επιστροφή

Πράγματι, την επομένη που ήταν πρωτοχρονιά δεν κυκλοφορούσε τίποτα στην πόλη.

Ήμασταν απογοητευμένοι που θα χάναμε το πρωινό μας, αν δε βρίσκαμε μέσον να πάμε κάπου. Μέχρι τώρα είχαμε εκμεταλλευτεί όλο τον ελεύθερο χρόνο του ταξιδιού. Κάπου είχαμε πάει. Έξω από το ξενοδοχείο δεν υπήρχαν ταξί και όταν είπαμε στη ρεσεψιόν να τηλεφωνήσει να έρθει κάποιο μας είπε κάτι τελείως κουφό: αν δεν έχουμε κουπόνια δεν μπορούμε να πάρουμε ταξί. Τι να υποθέσω; Άστο καλύτερα.
Ερημιά:
1574796123433.jpeg

Στα οργανωμένα ταξίδια δεν ασχολούμαι και τόσο πολύ με τα μέρη που θα μας πάει το πρακτορείο, αφού συνήθως δεν έχει ιδιαίτερο νόημα. Βγάζω όμως τώρα ένα οδηγό που είχα μαζί μου και διαπιστώνω ότι για το Τίγκρε, υπήρχε τρένο που ο σταθμός ήταν δέκα λεπτά με τα πόδια από το ξενοδοχείο μας. Ξεκινάμε λοιπόν με τη Ντίνα, τον Πέρη και τον Άρη για το σταθμό. Στο δρόμο υπήρχαν λίγα ταξί αλλά στα νοήματά μας δε σταματούσε κανείς. Πάμε πολύ σύντομα στο σταθμό και ρωτάμε για εισιτήριο. Μπείτε στο τρένο, μας λένε, σήμερα δεν κόβουμε εισιτήρια. Πράγματι μπαίνουμε και σε λίγο αναχωρεί και εμείς ήμαστε μέσα στην καλή χαρά, αφού θα πετυχαίναμε το στόχο μας. Στα δέκα λεπτά όμως το τρένο αρχίζει να αγκομαχεί και σιγά-σιγά σταματά. Αρχίζουν οι ανησυχίες, τι γίνεται; Περιμέναμε λένε το μηχανικό να έρθει να το φτιάξει. Έρχεται αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Άρα πρέπει να περιμένουμε να έρθει μια άλλη μηχανή να μας τραβήξει. Με τα πολλά ήρθε και αυτή. Με καθυστέρηση μιας ώρας επιστρέφουμε στο σταθμό και αναρωτιόμασταν αν θα παίρναμε το ρίσκο να φεύγαμε με το επόμενο τρένο για Τίγκρε.

Το πήραμε και αυτή τη φορά είχαμε επιτυχία. Φτάσαμε μια χαρά. Στις στάσεις του τρένου μας είπανε να μην τραβάμε φωτογραφίες γιατί μπορεί κάποιος να μας πάρει τη μηχανή και να κατέβει, και άντε πιάσε τον. Προσέχαμε. Στο Τίγκρε αμέσως πήραμε ένα σκάφος-ταξί να μας κάνει βόλτα για μια ώρα για 60 δολάρια. Ήταν καταπληκτικά. Η περιοχή είναι όλο κανάλια του ποταμού La Plata. Παντού έχει χαμηλά σπίτια και βίλες, μέσα στο νερό και στο πράσινο. Άξιζε η βόλτα.

1574796204896.jpeg


1574796239732.jpeg


1574796271598.jpeg


1574796311763.jpeg


1574796349203.jpeg


1574796379500.jpeg


1574796426210.jpeg


Κολύμπι στα καταγάλανα νερά:
1574796501715.jpeg


1574796566976.jpeg


Το πλοίο της γραμμής:
1574796612097.jpeg


1574796656574.jpeg


Βενζινάδικο:
1574796727158.jpeg


Ο σταθμός του τρένου:
1574796782892.jpeg


1574796814951.jpeg


Υπάρχουν και αυτά:
1574796857249.jpeg


Γυρίσαμε πίσω πάλι με το τρένο και στο ξενοδοχείο βρήκαμε τον αρχηγό να μας περιμένει (δεν είχαμε καθυστερήσει) και έμεινε κάγκελο όταν του είπαμε ότι πήγαμε στο Τίγκρε. Δεν πιστεύω να περιμένατε να του δώσουμε και φιλοδώρημα!

Έτσι, στα γρήγορα τέλειωσε το ταξίδι μας, που αν το κάναμε μόνοι δεν θα κόστιζε ούτε τα μισά λεφτά. Με όσα έγιναν η Ντίνα κατάλαβε ότι σε αυτές τις χώρες δεν απαιτείται πρακτορείο (εγώ το ήξερα) αφού κάναμε τόσα πολλά χωρίς την βοήθεια και την παρουσία του αρχηγού. Έκτοτε μόνο μια φορά χρησιμοποιήσαμε πρακτορείο. Και έχουμε γλυτώσει πολλά χρήματα.

Είχα μερικά τηλέφωνα από ορισμένα άτομα του γκρουπ, αλλά επικοινώνησα μόνο με τα τέσσερα που έχω αναφέρει τα ονόματά τους συν άλλο ένα. Έστειλα και τα DVD στους «πλούσιους επαρχιώτες μηχανόβιους» και τίποτα άλλο.

Μερικές εβδομάδες μετά κανόνισα με τον Μιχαήλ και την Αγγέλα να έρθουν από το σπίτι να κάνουμε ένα Σάββατο βράδυ παρέα. Το πρωί όμως (της μέρας που θα συναντιόμασταν) ο Μιχαήλ μας τηλεφωνεί ότι υπάρχει ένα πρόβλημα και δε θα έρθουν. Ανησύχησα λίγο, αλλά ήξερα ότι ήταν δύσκολοι στα ραντεβού τους και λέω, κάτι δεν υπολόγισαν σωστά.

Όμως τα πράγματα ήταν πολύ άσχημα. Το διαπίστωσα όταν μετά από λίγες μέρες με παίρνει ο Μιχαήλ τηλέφωνο και με ρώτησε αν μπορώ να δώσω αίμα για την Αγγέλα. Μου είπε ότι ήταν στο νοσοκομείο. Αλλά πριν πάω να δώσω το αίμα με ξαναπήρε και μου είπε ότι τελικά δε χρειαζόταν, αφού είχαν βρει από άλλο φίλο.

Δυστυχώς η κοπέλα τον επόμενο Αύγουστο μας άφησε και δεν είχαμε προλάβει να την ξαναδούμε. Ήταν βαριά άρρωστη από καιρό και το ταξίδι που τη γνωρίσαμε ήταν εν γνώσει τους το τελευταίο της. Ή μάλλον το προτελευταίο.

Καλό ταξίδι Αγγέλα. Για πάντα θα θυμόμαστε το χαμόγελο και το πιο εκφραστικό πρόσωπο που έχω δει. Να γιατί καθυστερούσε στα ραντεβού ή δεν ερχόταν καθόλου. Και αυτό το παλικάρι, ο φύλακας άγγελός της, ο Μιχαήλ, πόσο την αγαπούσε! Αλήθεια, αν ήθελα να πάρει ο ΠΑΟΚ κάποια στιγμή το πρωτάθλημα, ήταν μόνο γι αυτόν. Για να έχει ακόμα ένα λόγο να είναι χαρούμενος.

Έπεσε λίγο βαρύς ο επίλογος αυτής της ιστορίας, αλλά αν δεν ήταν για την Αγγέλα δε θα την έγραφα καθόλου.

Τα ονόματα που αναφέρονται δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με τα πραγματικά ονόματα των ανθρώπων.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.112
Μηνύματα
880.675
Μέλη
38.838
Νεότερο μέλος
Crimson_gr

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom