Triplover
Member
- Μηνύματα
- 1.218
- Likes
- 4.211
Περιεχόμενα
Ξυπνάμε κατά τις 08.00 και γρήγορα γρήγορα βάζουμε μέσα πιτζάμες και παντόφλες και κατευθυνόμαστε στο χώρο αποσκευών του χόστελ. Εδώ να αναφέρω ότι βασική μας αρχή είναι να ετοιμάζουμε τη βαλίτσα από τη προηγούμενη μέρα για να μην ξυπνάμε τους υπολοίπους, με τους οποίους μοιραζόμαστε το δωμάτιο. Ακόμα θυμάμαι το απαράδεκτο ισπανόφωνο ζευγάρι στο Παρίσι, που στις 05.00 είχαν ανάψει τα φώτα του δωματίου για να ετοιμάσουν την βρωμερή τους βαλίτσα.
Η πτήση μας για τα Χανιά αναχωρεί στις 17.00. Οπότε έχουμε κάμποσο χρόνο για να βολτάρουμε. Κλειδώνουμε τις βαλίτσες μας στο δωμάτιο και παίρνουμε το τραμ για τους Ιαπωνικούς Κήπους.
Υπνοβατούμε λίγο και χάνουμε κανά δύο στάσεις. Δεν πειράζει. Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια.
Τα χρώματα του φθινοπώρου είναι απολαυστικά. Τα πεσμένα κιτρινοκόκκινα φύλλα δίνουν ασυναγώνιστη ομορφιά στο τοπίο. Και σήμερα έχει πολύ ομίχλη.
Ο Ιαπωνικός Κήπος δημιουργήθηκε με αφορμή την Παγκόσμια Έκθεση του 1913. Ο σχεδιασμός του ανατέθηκε σε Ιάπωνα κηπουρό. Είναι ένας ήσυχος χώρος με γεφυρούλα, λίμνη, φυτά και ψαράκια. Έχει είσοδο 4 PLN.
Δεν είχε πολύ κόσμο. Δυο τρεις παρέες μοναχά.
Κάναμε μία χαλαρή βολτίτσα και σιγά σιγά αποχωρήσαμε.
Δίπλα στο Ιαπωνικό Κήπο είναι το μεγάλο σιντριβάνι του Βρότσλαβ. Το Wrocław Multimedia Fountain είναι το μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό σιντριβάνι της Πολωνίας. Κάθε μία ώρα γίνεται ένα σόου με μουσική και φώτα. Βρισκόμασταν στις 11.00 από έξω. Φώτα δεν είχε, αλλά ήταν ένα συμπαθητικό σόου που κράτησε 5-10 λεπτά.
Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται ένα μνημείο που μοιάζει με αντένα και έχει ύψος σχεδόν 100 μέτρα. Το Iglica κατασκευάστηκε το 1948 ως μνημείο για το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ώρα είναι ακόμα 11 και κάτι το πρωί. Αποφασίζουμε να πάμε με τα πόδια μέχρι το χόστελ μιας και έχουμε σχεδόν 3 ώρες στη διάθεσή μας.
Το Βρότσλαβ είναι πραγματικά μια πολύ όμορφη πόλη, η οποία αξίζει κάθε λεπτό που θα τις αφιερώσει ο επισκέπτης.
Wrocław University of Science and Technology
Τι ωραίο μέρος για βόλτα
Μπροστά μας ξεπροβάλλει η γέφυρα Grunwaldzki, ενώ στο βάθος φαίνονται οι πύργοι του Καθεδρικού του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή.
Plac Grunwaldzki
Θα διασχίσουμε τη γέφυρα Grunwaldzki.
Ο ουρανός έχει καθαρίσει από την ομίχλη. Η θέα είναι εκθαμβωτική.
Έχουμε περάσει στην απέναντι πλευρά του ποταμού και κινούμαστε επί της γαλήνιας bulwar Marii i Lecha Kaczyńskich.
Γέφυρα Tumski
Δύσκολη η δουλειά στην οικοδομή
Γιατί η πνευματική δουλειά είναι πιο εύκολη;
Όπως μπορείτε να υποψιαστείτε από το τελευταίο νάνο, βρισκόμαστε έξω από το Πανεπιστήμιο του Βρότσλαβ. Το εντυπωσιακό μπαρόκ κύριο κτήριο κατασκευάστηκε το 1728-39.
Οι φωτογραφίες που είχα δει από το Μουσείο ήταν εντυπωσιακές και ήμουν αποφασισμένος να το επισκεφτώ. Ο Κώστας θα αράξει έξω στα παγκάκια και εγώ θα μπουκάρω στο πανεπιστήμιο. Έχει διάφορα εισιτήρια, ανάλογα με το ποιες αίθουσες θα επισκεφτείς. Θα πάω σε όλες. Κόστος εισιτηρίου 12 PLN, ούτε καν 3 ευρώ.
Μπαίνοντας μέσα και ξεκινώντας την ξενάγηση, πιάνω κουβέντα με μια υπέροχη κυρία. Ήταν φύλακας στην πρώτη αίθουσα. Με τα σπαστά και μετριότατα αγγλικά της μου δίνει συμβουλές για την περιήγησή μου διάφορες αίθουσες του μουσείου.
Η ξενάγηση ξεκινάει από την εντυπωσιακή αίθουσα που φέρει το όνομα Aula Leopoldina.
Αίθουσα Aula Leopoldina
Αυτή η υπέροχη μπαρόκ αίθουσα βρίσκεται στον πρώτο όροφο και έχει πάρει το όνομά της από τον Αυστριακό αυτοκράτορα Λεοπόλδο Α’, που ίδρυσε το πανεπιστήμιο το 1702. Κατασκευάστηκε το 1728-32 και χρησιμοποιείται ως αίθουσα εκδηλώσεων του πανεπιστημίου.
Σε ένα μέρος της αίθουσας γίνονταν έργα.
Συνεχίζουμε με τον Μαθηματικό Πύργο και το μουσείο στο οποίο παρουσιάζεται η ιστορία του πανεπιστημίου από την ίδρυσή του το 1702 με το όνομα Leopoldina, τη συγχώνευσή του με το Πανεπιστήμιο Viadrina το 1811 και την νέα φάση της ιστορίας του από την αποχώρηση των Γερμανών και την κάθοδο των Πολωνών από τη Πανεπιστήμιο του Λβιβ. Εδώ θα γνωρίσουμε μερικούς από τους σημαντικότερους καθηγητές και αποφοίτους του, που περιλαμβάνουν 9 νομπελίστες.
Στην ταράτσα του Μαθηματικού Πύργου προσφέρεται καταπληκτική θέα προς τη παλιά πόλη και τον Όντερ.
Κάνω μία γύρα για να βγάλω φωτογραφίες και ένα μικρό αναμνηστικό βιντεάκι. Ο Κώστας με περιμένει. Έχει αρκετό κόσμο πάνω. Φασαριόζους πιτσιρικάδες από σχολείο.
Καλά ήταν. Πριν φύγω, θα εισέλθω στην τελευταία αίθουσα του Μουσείου, στο Oratorium Marianum. Χρησιμοποιούνταν για μουσικές εκδηλώσεις.
Στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο καταστράφηκε. Αργότερα ξανακτίστηκε και διακοσμήθηκε στα παλαιά της πρότυπα.
Η ώρα έχει πάει 13.30. Βγαίνω έξω και πέρνουμε το δρόμο για το χόστελ. Πριν φύγουμε όμως, θα φάμε. Βλέπουμε ένα μαγειρείο με πολύ κόσμο. Γεμάτο με ντόπιους. Το όνομα αυτού Miś.
Ο Κώστας έχει τις αμφιβολίες του. Μήπως θα αργήσουμε; Ε πρέπει να φάμε παραδοσιακά, πριν φύγουμε. Η ουρά προχωρά γρήγορα και καταφέρνουμε να βρούμε και ένα τραπεζάκι.
Τρώμε μια σουπίτσα και μία κροκέτα τουμπανιασμένη, πληρώνουμε 2-3 ευρώ βαριά βαριά και την κάνουμε.
Βγαίνοντας από το μαγειρείο, απέναντι ακριβώς, ένα ωραίο μαγαζάκι που πουλάει ντόνατς. Θέλει κάτι για σβήσιμο. Άλλωστε από τα βάθη των αιώνων, η κοιλίτσα ήταν γοητεία στον άνδρα.
WrocLover
Κάνει ανάληψη ο μάστορας
Να και ο τουρίστας
Να και οι νάνοι με ειδικές ανάγκες. Ο κουφός, ο τυφλός και ο ανάπηρος.
Η φωτογραφία είναι της μόδας τα τελευταία χρόνια και στους νάνους
Εργατικοί οι νάνοι, αλλά θα τα καταφέρουν να μετακινήσουν τη σφαίρα;
Χαλαρός, με το καφεδάκι του, γράφει προγράμματα
Να και ο τελευταίος μας νάνος
Παίρνουμε τις βαλίτσες μας από την αγέλαστη υπάλληλο του χόστελ και τραβάμε προς τη στάση του λεωφορείου. Από τη στάση Renoma θα πάρουμε το 106 με προορισμό το αεροδρόμιο.
Σε κάποια φάση βλέπω κάτι κτήρια με το όνομα να παραπέμπει σε αερογραμμές ή κάτι τέτοιο. Στο καπάκι και δυο τύπους να κατεβαίνουν. Πρέπει να κατεβούμε και εμείς.
Έλα όμως που κατεβήκαμε ενάμιση χιλιόμετρο πριν το αεροδρόμιο. Καλοί υπνοβάτες ήμαστε. Το επόμενο λεωφορείο είναι σε 20 λεπτά. Προτιμώ να περπατήσουμε. Αφού περάσαμε από χωράφια, κλειστούς δρόμους και έρημα στενά, φτάσαμε επιτέλους στο αεροδρόμιο Νικόλαος Κοπέρνικος.
Περάσαμε χαλαρά και όμορφα τον έλεγχο. Με τα τελευταία μου ζλότι αγόρασα κανά δυό σοκολάτες Wedel.
Ήρθε η ώρα της επιβίβασης.
Ryanair και τα μυαλά στα κάγκελα
Μια ακόμα εξόρμηση έλαβε τέλος. Αποχαιρετάμε την υπέροχη Πολωνία και το μαγευτικό Βρότσλαβ, έναν προορισμό που σίγουρα θα κερδίσει τον ταξιδιώτη. Ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική, έντονη πρόσφατη ιστορία, ωραίο και οικονομικό φαγητό και εξαιρετική διασκέδαση.
Η πτήση μας για τα Χανιά αναχωρεί στις 17.00. Οπότε έχουμε κάμποσο χρόνο για να βολτάρουμε. Κλειδώνουμε τις βαλίτσες μας στο δωμάτιο και παίρνουμε το τραμ για τους Ιαπωνικούς Κήπους.
Υπνοβατούμε λίγο και χάνουμε κανά δύο στάσεις. Δεν πειράζει. Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια.
Τα χρώματα του φθινοπώρου είναι απολαυστικά. Τα πεσμένα κιτρινοκόκκινα φύλλα δίνουν ασυναγώνιστη ομορφιά στο τοπίο. Και σήμερα έχει πολύ ομίχλη.
Ο Ιαπωνικός Κήπος δημιουργήθηκε με αφορμή την Παγκόσμια Έκθεση του 1913. Ο σχεδιασμός του ανατέθηκε σε Ιάπωνα κηπουρό. Είναι ένας ήσυχος χώρος με γεφυρούλα, λίμνη, φυτά και ψαράκια. Έχει είσοδο 4 PLN.
Δεν είχε πολύ κόσμο. Δυο τρεις παρέες μοναχά.
Κάναμε μία χαλαρή βολτίτσα και σιγά σιγά αποχωρήσαμε.
Δίπλα στο Ιαπωνικό Κήπο είναι το μεγάλο σιντριβάνι του Βρότσλαβ. Το Wrocław Multimedia Fountain είναι το μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό σιντριβάνι της Πολωνίας. Κάθε μία ώρα γίνεται ένα σόου με μουσική και φώτα. Βρισκόμασταν στις 11.00 από έξω. Φώτα δεν είχε, αλλά ήταν ένα συμπαθητικό σόου που κράτησε 5-10 λεπτά.
Wrocław Multimedia Fountain
Από πίσω φαίνεται ο πολυχώρος Centennial Hall. Κατασκευάστηκε το 1913 και φιλοξενεί συναυλίες, αθλητικούς αγώνες και διάφορες εκθέσεις. Έχει χωρητικότητα 11.000 θεατών.
Centennial Hall
Four Domes Pavilion
Το κτήριο κατασκευάστηκε το 1913 και σήμερα λειτουργεί ως μέρος του Εθνικού Μουσείου, φιλοξενώντας συλλογή αφιερωμένη στη Σύγχρονη Τέχνη (http://www.pawilonczterechkopul.pl).
Four Domes Pavilion
Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται ένα μνημείο που μοιάζει με αντένα και έχει ύψος σχεδόν 100 μέτρα. Το Iglica κατασκευάστηκε το 1948 ως μνημείο για το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ώρα είναι ακόμα 11 και κάτι το πρωί. Αποφασίζουμε να πάμε με τα πόδια μέχρι το χόστελ μιας και έχουμε σχεδόν 3 ώρες στη διάθεσή μας.
Θέα από τη γέφυρα Zwierzyniecki
Βλέπουμε διάφορα ωραία κτήρια, περπατώντας σε μια υπέροχη διαδρομή κατά μήκος του ποταμού Όντερ.
Το Βρότσλαβ είναι πραγματικά μια πολύ όμορφη πόλη, η οποία αξίζει κάθε λεπτό που θα τις αφιερώσει ο επισκέπτης.
Wrocław University of Science and Technology
Τι ωραίο μέρος για βόλτα
Plac Grunwaldzki
Ο ουρανός έχει καθαρίσει από την ομίχλη. Η θέα είναι εκθαμβωτική.
Έχουμε περάσει στην απέναντι πλευρά του ποταμού και κινούμαστε επί της γαλήνιας bulwar Marii i Lecha Kaczyńskich.
Γέφυρα Tumski
Δύσκολη η δουλειά στην οικοδομή
Γιατί η πνευματική δουλειά είναι πιο εύκολη;
Οι φωτογραφίες που είχα δει από το Μουσείο ήταν εντυπωσιακές και ήμουν αποφασισμένος να το επισκεφτώ. Ο Κώστας θα αράξει έξω στα παγκάκια και εγώ θα μπουκάρω στο πανεπιστήμιο. Έχει διάφορα εισιτήρια, ανάλογα με το ποιες αίθουσες θα επισκεφτείς. Θα πάω σε όλες. Κόστος εισιτηρίου 12 PLN, ούτε καν 3 ευρώ.
Μπαίνοντας μέσα και ξεκινώντας την ξενάγηση, πιάνω κουβέντα με μια υπέροχη κυρία. Ήταν φύλακας στην πρώτη αίθουσα. Με τα σπαστά και μετριότατα αγγλικά της μου δίνει συμβουλές για την περιήγησή μου διάφορες αίθουσες του μουσείου.
Η ξενάγηση ξεκινάει από την εντυπωσιακή αίθουσα που φέρει το όνομα Aula Leopoldina.
Αίθουσα Aula Leopoldina
Αυτή η υπέροχη μπαρόκ αίθουσα βρίσκεται στον πρώτο όροφο και έχει πάρει το όνομά της από τον Αυστριακό αυτοκράτορα Λεοπόλδο Α’, που ίδρυσε το πανεπιστήμιο το 1702. Κατασκευάστηκε το 1728-32 και χρησιμοποιείται ως αίθουσα εκδηλώσεων του πανεπιστημίου.
Σε ένα μέρος της αίθουσας γίνονταν έργα.
Συνεχίζουμε με τον Μαθηματικό Πύργο και το μουσείο στο οποίο παρουσιάζεται η ιστορία του πανεπιστημίου από την ίδρυσή του το 1702 με το όνομα Leopoldina, τη συγχώνευσή του με το Πανεπιστήμιο Viadrina το 1811 και την νέα φάση της ιστορίας του από την αποχώρηση των Γερμανών και την κάθοδο των Πολωνών από τη Πανεπιστήμιο του Λβιβ. Εδώ θα γνωρίσουμε μερικούς από τους σημαντικότερους καθηγητές και αποφοίτους του, που περιλαμβάνουν 9 νομπελίστες.
Στην ταράτσα του Μαθηματικού Πύργου προσφέρεται καταπληκτική θέα προς τη παλιά πόλη και τον Όντερ.
Κάνω μία γύρα για να βγάλω φωτογραφίες και ένα μικρό αναμνηστικό βιντεάκι. Ο Κώστας με περιμένει. Έχει αρκετό κόσμο πάνω. Φασαριόζους πιτσιρικάδες από σχολείο.
Καλά ήταν. Πριν φύγω, θα εισέλθω στην τελευταία αίθουσα του Μουσείου, στο Oratorium Marianum. Χρησιμοποιούνταν για μουσικές εκδηλώσεις.
Στο Β’ Παγκόσμιο πόλεμο καταστράφηκε. Αργότερα ξανακτίστηκε και διακοσμήθηκε στα παλαιά της πρότυπα.
Η ώρα έχει πάει 13.30. Βγαίνω έξω και πέρνουμε το δρόμο για το χόστελ. Πριν φύγουμε όμως, θα φάμε. Βλέπουμε ένα μαγειρείο με πολύ κόσμο. Γεμάτο με ντόπιους. Το όνομα αυτού Miś.
Ο Κώστας έχει τις αμφιβολίες του. Μήπως θα αργήσουμε; Ε πρέπει να φάμε παραδοσιακά, πριν φύγουμε. Η ουρά προχωρά γρήγορα και καταφέρνουμε να βρούμε και ένα τραπεζάκι.
Τρώμε μια σουπίτσα και μία κροκέτα τουμπανιασμένη, πληρώνουμε 2-3 ευρώ βαριά βαριά και την κάνουμε.
Βγαίνοντας από το μαγειρείο, απέναντι ακριβώς, ένα ωραίο μαγαζάκι που πουλάει ντόνατς. Θέλει κάτι για σβήσιμο. Άλλωστε από τα βάθη των αιώνων, η κοιλίτσα ήταν γοητεία στον άνδρα.
Τα μαστόρια γεμίζουν το ATM με ζεστό παραδάκι
Ο τρέντι νάρκισσος Janinek
Να και ο χοντρούλης που έχει φάει μέχρι σκασμού
Έχουμε μπει για τελευταία φορά στη πλατεία του Βρότσλαβ. Μια πλατεία γεμάτη χρώματα και υπέροχα κτήρια. Σίγουρα μία από τις ωραιότερες κεντρικές πλατείες που έχω επισκεφτεί.
Ο τρέντι νάρκισσος Janinek
Να και ο χοντρούλης που έχει φάει μέχρι σκασμού
WrocLover
Κάνει ανάληψη ο μάστορας
Να και ο τουρίστας
Να και οι νάνοι με ειδικές ανάγκες. Ο κουφός, ο τυφλός και ο ανάπηρος.
Η φωτογραφία είναι της μόδας τα τελευταία χρόνια και στους νάνους
Εργατικοί οι νάνοι, αλλά θα τα καταφέρουν να μετακινήσουν τη σφαίρα;
Χαλαρός, με το καφεδάκι του, γράφει προγράμματα
Να και ο τελευταίος μας νάνος
Fosa Miejska
Τα εισιτήριά μας είναι τα απλά των 20 ή 30 λεπτών. Μια ευγενέστατη κυρία μας δίνει δύο εισιτήρια για μεγαλύτερη διαδρομή. Τις έδωσα τα ψιλά μου, παρά το γεγονός ότι δεν τα ήθελε. Σε λίγο έρχεται το λεωφορείο.
Σε κάποια φάση βλέπω κάτι κτήρια με το όνομα να παραπέμπει σε αερογραμμές ή κάτι τέτοιο. Στο καπάκι και δυο τύπους να κατεβαίνουν. Πρέπει να κατεβούμε και εμείς.
Έλα όμως που κατεβήκαμε ενάμιση χιλιόμετρο πριν το αεροδρόμιο. Καλοί υπνοβάτες ήμαστε. Το επόμενο λεωφορείο είναι σε 20 λεπτά. Προτιμώ να περπατήσουμε. Αφού περάσαμε από χωράφια, κλειστούς δρόμους και έρημα στενά, φτάσαμε επιτέλους στο αεροδρόμιο Νικόλαος Κοπέρνικος.
Περάσαμε χαλαρά και όμορφα τον έλεγχο. Με τα τελευταία μου ζλότι αγόρασα κανά δυό σοκολάτες Wedel.
Ήρθε η ώρα της επιβίβασης.
Ryanair και τα μυαλά στα κάγκελα
Last edited:
