Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο]Η εμπειρία ενοικίασης της μηχανής από γραφείο που ασχολείται αποκλειστικά με μοτοσυκλετιστικό τουρισμό ήταν σε γενικές γραμμές καλή. Αρχικά επικοινωνήσαμε με πολλά γραφεία και τελικά επιλέξαμε το Sama Tours ([URL="http://www.samatours.co.za/"]Motorcycle Tours and Rentals South Africa[/URL
- Κεφάλαιο 3ο (Τα highlights του ταξιδιού)
- Κεφάλαιο 4ο (Εντυπώσεις του δρόμου)
- Κεφάλαιο 5ο]Φυσικά πρέπει να αναφέρω ότι το ταξίδι έγινε με το έτερον ήμισυ χρήστη [URL="http://www.travelstories.gr/members/karustos-4567.html"]karustos[/URL
Η βενζίνη πολύ φθηνή... περίπου 0,65 ευρώ/λίτρο. Γενικά οι τιμές ήταν αρκετά χαμηλές, π.χ. συνήθης τιμή ενός καλού γεύματος για 2 άτομα ήταν 15-18 ευρώ μαζί με φιλοδώρημα. Εξαίρεση το Cape Town που ήταν κάπως ακριβότερα.
Οι δρόμοι γενικά ήταν καλοί και ιδιαίτερα στις όμορφες διαδρομές η άσφαλτος ήταν εξαιρετική. Σε χειρότερη κατάσταση τα πρώτα χιλιόμετρα έξω από την Πρετόρια σε επαρχιακούς δρόμους. Προσοχή χρειάζεται γιατί κυκλοφορούν πολλά ζώα στους δρόμους, από αγελάδες και κατσίκια μέχρι μπαμπουίνους.
Οι καλύτερες διαδρομές ήταν στην ευρύτερη περιοχή του Magoebaskloof, το ανέβασμα στα βουνά του Mpumalanga (η χαρά του μοτοσυκλετιστή σύμφωνα με τους ντόπιους δικυκλιστές), στην περιοχή των Graskop και Hazyview, τα βουνά νότια του Barberton λίγο πριν τα σύνορα στη Σουαζιλάνδη καθώς και τα πρώτα χιλιόμετρα σε αυτήν σε χωματόδρομο μέσα από δάση, ο αυτοκινητόδρομος N2 από τη Σουαζιλάνδη μέχρι τη St.Lucia και η διαδρομή από Cape Town προς Cape Point.
Ο καιρός στις διαδρομές ήταν πολύ καλός αν και χειμώνας όπου όμως σπάνια βρέχει. Έτσι είχε ζέστη τη μέρα και ήταν ιδανικά για οδήγηση. Όταν σκοτείνιαζε όμως έπεφτε το κρύο (και σκοτείνιαζε κατά τις 6 το απόγευμα). Στο Cape Town ο χειμώνας είναι πιο κοντά στο δικό μας, οπότε συναντήσαμε μέρες με βροχή και κρύο.
Τα τοπία που είδαμε ήταν όμορφα και διαφορετικά σε πολλές περιπτώσεις. Όμως γενικά περίμενα πιο "γεμάτες" εικόνες αλλά η ανομβρία του χειμώνα επιφέρει μεγάλη ξηρασία στη χώρα, τουλάχιστον στα ανατολικά.
Με τους ανθρώπους στις περιοχές που επισκευθήκαμε και ιδιαίτερα στις πιο φτωχές δεν είχαμε πάρα πολλές επαφές κυρίως λόγω σχετικού φόβου. Συνομιλήσαμε όμως με αρκετούς ντόπιους στα εστιατόρια και ξενοδοχεία αλλά και στο δρόμο. Οι μαύροι ήταν φιλικοί και μας έλεγαν για το πόσο έχει αλλάξει η ζωή τους προς το καλύτερο μετά την κατάργηση του απαρτχάιντ, χωρίς να είναι όλα ιδανικά. Ακούσαμε όμως και για την ανεργία κυρίως λόγω της λαθρομετανάστευσης στη Νότιο Αφρική από τις γειτονικές χώρες και κυρίως τη Ζιμπάμπουε, ενώ είδαμε και την αθλιότητα που υπάρχει σε πολλές παραγκουπόλεις έξω από τις πόλεις. Οι λευκοί, αν και φιλικοί ήταν πιο συγκρατημένοι και κρυόπλαστοι, όπως ακριβώς οι ομοϊδεάτες τους από την Ευρώπη (Ολλανδία και Αγγλία) από τους οποίους ουσιαστικά κατάγονται.
Όσον αφορά το θέμα της ασφάλειας που τόσο ακούγεται για τη συγκεκριμένη χώρα, πουθενά δεν νιώσαμε ιδιαίτερη απειλή. Αποφεύγαμε βέβαια να προκαλούμε όπως να κυκλοφορούμε πεζοί τη νύχτα (μόνο στο Cape Town το κάναμε 1-2 φορές), να έχουμε εκτεθιμένα πορτοφόλια, τσάντες και φωτογραφική μηχανή, ενώ δεν κυκλοφορήσαμε καθόλου μέσα στο Γιοχάνεσμπουργκ παρά μόνο όταν πήγαμε με συνοδεία στο Μουσείο του Απαρτχάιντ.
Οι δρόμοι γενικά ήταν καλοί και ιδιαίτερα στις όμορφες διαδρομές η άσφαλτος ήταν εξαιρετική. Σε χειρότερη κατάσταση τα πρώτα χιλιόμετρα έξω από την Πρετόρια σε επαρχιακούς δρόμους. Προσοχή χρειάζεται γιατί κυκλοφορούν πολλά ζώα στους δρόμους, από αγελάδες και κατσίκια μέχρι μπαμπουίνους.
Οι καλύτερες διαδρομές ήταν στην ευρύτερη περιοχή του Magoebaskloof, το ανέβασμα στα βουνά του Mpumalanga (η χαρά του μοτοσυκλετιστή σύμφωνα με τους ντόπιους δικυκλιστές), στην περιοχή των Graskop και Hazyview, τα βουνά νότια του Barberton λίγο πριν τα σύνορα στη Σουαζιλάνδη καθώς και τα πρώτα χιλιόμετρα σε αυτήν σε χωματόδρομο μέσα από δάση, ο αυτοκινητόδρομος N2 από τη Σουαζιλάνδη μέχρι τη St.Lucia και η διαδρομή από Cape Town προς Cape Point.
Ο καιρός στις διαδρομές ήταν πολύ καλός αν και χειμώνας όπου όμως σπάνια βρέχει. Έτσι είχε ζέστη τη μέρα και ήταν ιδανικά για οδήγηση. Όταν σκοτείνιαζε όμως έπεφτε το κρύο (και σκοτείνιαζε κατά τις 6 το απόγευμα). Στο Cape Town ο χειμώνας είναι πιο κοντά στο δικό μας, οπότε συναντήσαμε μέρες με βροχή και κρύο.
Τα τοπία που είδαμε ήταν όμορφα και διαφορετικά σε πολλές περιπτώσεις. Όμως γενικά περίμενα πιο "γεμάτες" εικόνες αλλά η ανομβρία του χειμώνα επιφέρει μεγάλη ξηρασία στη χώρα, τουλάχιστον στα ανατολικά.
Με τους ανθρώπους στις περιοχές που επισκευθήκαμε και ιδιαίτερα στις πιο φτωχές δεν είχαμε πάρα πολλές επαφές κυρίως λόγω σχετικού φόβου. Συνομιλήσαμε όμως με αρκετούς ντόπιους στα εστιατόρια και ξενοδοχεία αλλά και στο δρόμο. Οι μαύροι ήταν φιλικοί και μας έλεγαν για το πόσο έχει αλλάξει η ζωή τους προς το καλύτερο μετά την κατάργηση του απαρτχάιντ, χωρίς να είναι όλα ιδανικά. Ακούσαμε όμως και για την ανεργία κυρίως λόγω της λαθρομετανάστευσης στη Νότιο Αφρική από τις γειτονικές χώρες και κυρίως τη Ζιμπάμπουε, ενώ είδαμε και την αθλιότητα που υπάρχει σε πολλές παραγκουπόλεις έξω από τις πόλεις. Οι λευκοί, αν και φιλικοί ήταν πιο συγκρατημένοι και κρυόπλαστοι, όπως ακριβώς οι ομοϊδεάτες τους από την Ευρώπη (Ολλανδία και Αγγλία) από τους οποίους ουσιαστικά κατάγονται.
Όσον αφορά το θέμα της ασφάλειας που τόσο ακούγεται για τη συγκεκριμένη χώρα, πουθενά δεν νιώσαμε ιδιαίτερη απειλή. Αποφεύγαμε βέβαια να προκαλούμε όπως να κυκλοφορούμε πεζοί τη νύχτα (μόνο στο Cape Town το κάναμε 1-2 φορές), να έχουμε εκτεθιμένα πορτοφόλια, τσάντες και φωτογραφική μηχανή, ενώ δεν κυκλοφορήσαμε καθόλου μέσα στο Γιοχάνεσμπουργκ παρά μόνο όταν πήγαμε με συνοδεία στο Μουσείο του Απαρτχάιντ.
Attachments
-
13,6 KB Προβολές: 97