Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Στο Helsinor, αδερφές μου, στο Helsinor!)
- Κεφάλαιο 3ο (Άρχισαν τα όργανα...)
- Κεφάλαιο 4ο (Μαθαίνοντας δανέζικα και σάλσα!)
- Κεφάλαιο 5ο (Ο Aymard, η τάξη και μια τούρτα!)
- Κεφάλαιο 6ο (Το κολατσιό μας και φύγαμε!)
- Κεφάλαιο 8ο (Μια επίσκεψη από τα ξένα.)
- Κεφάλαιο 9ο (Βραδιές κινηματογράφου)
- Κεφάλαιο 10ο (Φλάουτο, Άμλετ και καλαματιανός)
- Κεφάλαιο 11ο (Παραλειπόμενα...)
Στο κολλεγιο χωριστηκαμε σε τμηματα αναλογα με το επιπεδο μας. Εγω ημουν φυσικα στο τμημα των αρχαριων, μαζι με την Αννα, τον κοπανατζη Jacobo, τη Nayeli (απο μητερα Δανη και πατερα Μεξικανο-τρελος συνδυασμος, μεγαλωμενη ομως στο Μεξικο, οποτε απο Δανεζικα ηξερε μονο λιγες λεξεις), γη Μιχαλ (Ισπαηλινη, που ομως εζησε μεγαλο κομματι της ζωης της στη Νεα Υορκη-απιθανος τυπος!) και διαφορους αλλους. Με συνοπτικες διαδικασιες με επελεξαν εκπροσωπο της ταξης (τρομαρα μου!). Ενα απο τα καθηκοντα μου, εκτος απο την τακτικη συμμετοχη μου σε συζητησεις μαζι με τους υπολοιπους εκπροσωπους των τμηματων και τον Κριστοφ (διευθυντη του θερινου τμηματος του κολλεγιου) για να κανονιζουμε διαφορα διαδικαστικα, ηταν και να συντονιζω τη δουλεια στην τραπεζαρια! Τι ειναι αυτο, θα μου πειτε?
Καθε εβδομαδα, μια ταξη αναλαμβανε να βοηθαει στο να στρωνεται η τραπεζαρια για το φαγητο και φυσικα μετα να μαζευει τα λερωμενα πιατα και να καθαριζει τα τραπεζια (τουλαχιστον δεν καναμε λαντζα!). Ετσι, συντονιζοντας τη δουλεια στην τραπεζαρια γνωρισα το μαγειρα. Ο Aymard, παλαιστινιος προσφυγας στη Δανια, μαγειρευε το νοστιμοτερο φαι που εχω φαει (μετα τη μαμα μου και τα προφιτερολ του LeftrisB!). Καναμε καλη παρεα και μιλουσαμε με τις ωρες για τις πατριδες καιτις εμπειριες μας. Αγαπουσε πολυ την Ελλαδα και ετσι δεχθηκε με χαρα να ετοιμασει τα εδεσματα για ενα παρτυ εκπληξη για τα γενεθλια της Αννας, οπως επισης να μας δανεισει και το χωρο του. Να σημειωσω εδω οτι ολοι οι καθηγητες και οι υπαλληλοι του κολλεγιου ειχαν διαμερισματακια με αυλιτσα στο συγκροτημα.
Τα φαγητα ετοιμαστηκαν, τα δωρα ψωνιστηκαν, η μουσικη βρεθηκε (απο ποπ μεχρι καλαματιανα-ο Aymard τα ειχε!) και το παρτυ ξεκινησε! Η Αννα ηταν τρισευτυχισμενη! Που να φανταζοταν οτι τελικα θα καταφερει να γιορτασει τα γενεθλια της μακρια απο φιλους και συγγενεις. Ο χορος ξεκινησε απο το σπιτι του Aymard και συνεχιστηκε μεχρι αργα στο υπογειο, οπου υπηρχε κατι σαν ντισκο. Ηπιαμε, χορεψαμε, γελασαμε, περασαμε τελεια! Να ειναι ολοι τους καλα, οπου και αν βρισκονται, εκεινο το βραδυ δε θα το ξεχασω ποτε. Τελικα ειναι πολυ ομορφο να κανεις τους αλλους ευτυχισμενους...
Καθε εβδομαδα, μια ταξη αναλαμβανε να βοηθαει στο να στρωνεται η τραπεζαρια για το φαγητο και φυσικα μετα να μαζευει τα λερωμενα πιατα και να καθαριζει τα τραπεζια (τουλαχιστον δεν καναμε λαντζα!). Ετσι, συντονιζοντας τη δουλεια στην τραπεζαρια γνωρισα το μαγειρα. Ο Aymard, παλαιστινιος προσφυγας στη Δανια, μαγειρευε το νοστιμοτερο φαι που εχω φαει (μετα τη μαμα μου και τα προφιτερολ του LeftrisB!). Καναμε καλη παρεα και μιλουσαμε με τις ωρες για τις πατριδες καιτις εμπειριες μας. Αγαπουσε πολυ την Ελλαδα και ετσι δεχθηκε με χαρα να ετοιμασει τα εδεσματα για ενα παρτυ εκπληξη για τα γενεθλια της Αννας, οπως επισης να μας δανεισει και το χωρο του. Να σημειωσω εδω οτι ολοι οι καθηγητες και οι υπαλληλοι του κολλεγιου ειχαν διαμερισματακια με αυλιτσα στο συγκροτημα.
Τα φαγητα ετοιμαστηκαν, τα δωρα ψωνιστηκαν, η μουσικη βρεθηκε (απο ποπ μεχρι καλαματιανα-ο Aymard τα ειχε!) και το παρτυ ξεκινησε! Η Αννα ηταν τρισευτυχισμενη! Που να φανταζοταν οτι τελικα θα καταφερει να γιορτασει τα γενεθλια της μακρια απο φιλους και συγγενεις. Ο χορος ξεκινησε απο το σπιτι του Aymard και συνεχιστηκε μεχρι αργα στο υπογειο, οπου υπηρχε κατι σαν ντισκο. Ηπιαμε, χορεψαμε, γελασαμε, περασαμε τελεια! Να ειναι ολοι τους καλα, οπου και αν βρισκονται, εκεινο το βραδυ δε θα το ξεχασω ποτε. Τελικα ειναι πολυ ομορφο να κανεις τους αλλους ευτυχισμενους...
Attachments
-
23,5 KB Προβολές: 133