Νορβηγία Νυκτα στον Βορειο 78...στη γη με τις κρύες νύκτες..

[LULLU]

Πεινάσαμε και παμε για αναζήτηση φαγητού.. με εχει πιάσει μια επιθυμία για ψαρόσουπα αλλά δεν…..επιλέγουμε μια πίτσα και μια κοτοσαλατα με ένα γευστικότατο κόκκινο κρασι..Συνήθως δεν επιλέγω πίτσα γιατι εχω συνηθίσει την ιταλική την γνήσια ( λόγω σπουδών εκει) και δεν μπορώ να βλέπω το παχύ ψωμί με τυρι guda όπως επίσης και τη carbonara με κρέμα γάλακτος και μανιτάρια…βγάζω φλουμπες….αλλα ευτυχώς εδώ ξαναβρήκα το λεπτό κροκαντε ψωμί. .το καταφχαριστηθηκα,,όπως τις παλιές καλες εποχές των φοιτητικών μου χρόνων..

Δεν προλάβαμε να μασήσουμε τη τελευταία μπουκιά και νασου πάλι η αουρόρα σε τρελά κέφια.. ..κάποια στιγμή έπιασα να τον εαυτο μου να μονολογεί ..ε φτάνει πια….

Τι ειπες Λουλου?? Ρωτα ξαφνιασμένη η Ιωάννα..

-Ρε εσύ εντάξει είπαμε να βρέξει αλλά όχι και να χιονίσει..(λαϊκή ρήση)

Εντάξει πιάστηκε ο αυχένας μου να κοιτώ ίσα πάνω ..

Μια ομάδα σκι μας είχε καλέσει σε ένα πάρτι λίγο έξω από τον οικισμό.. κάποιοι αποφάσισαν να πάνε αλλά όπως πήγαν έτσι γυρίσαν … ήταν απλά μια κοινωνική εκδήλωση χωρίς κέφι, τραγούδι.. ψόφια πράγματα.. μαζευτήκαμε και οι 15 στο μπαρ του ξενοδοχείου πίνοντας και γελώντας..

Ήλθε η ώρα του ύπνου .. ξεκούραση χαλάρωση σε αυτά τα κρεβάτια με τα υπέροχα στρώματα..

Στις εξι το πρωί όπως και κάθε μέρα απολαμβάνουμε το πρώτο καφέ.. έξω από το παράθυρο μου μια ταραντινα βόσκει στο πάγο.. .. τι τρώει καλέ??κάτι πάει να πρασινίσει στον ουρανό αλλά φεύγω από το παράθυρο. .φτάνει..

Στις 7.30 πρωινό και στις 9 πάλι με το τεράστιο λεωφορείο ανηφορίζομε ως το ορυχείο 3 για μια 4ωρη ξενάγηση..

Έξω στο κρύο και το παγετό μας περιμένει ο δίμετρος με μούσια και καλοθρεμμένος νορβηγός , ο ξεναγός μας και πρώτη ερώτηση

-‘’τι σας εφερε εδώ??

-Δεν έχω ακόμη την απάντηση..

-όπως και ναχει ναστε καλά που συντηρείτε το μισθό μου. και γελα.. εδώ πρέπει να τονίσω, ότι ο κόσμος είναι χαλαρός( μήπως παίρνουν ψυχοφάρμακα?) χαμογελαστός, πρόθυμοι να βοηθήσουν, καμιά σχέση με τα παγερά ανέκφραστα πρόσωπα που συναντώ εγω στα Χανιά..

Έχουμε παγώσει γιατί εξω αρχίζει το μάθημα για την ιστορία της εξόρυξης…αλλοίμονο δεν θα προλάβουμε να μπούμε μέσα.. εδω θα μείνουμε κολόνες..

Μετα τη πρώτη ψυχρολουσία μας οδηγεί μέσα στο κτίριο σε μια αίθουσα …και το μάθημα συνεχίζεται..

Για πάνω από 100 χρόνια η κύρια πηγη πλούτου στη νησι ήταν η παραγωγή άνθρακα. Το 1906 που ο Αμερικανός Munroe Longyear ηλθε ως τουρίστας ανακάλυψε τον άνθρακα( τι τουρισμό εκανε και ετούτος??) και το 1916 ξεκινησε η βιομηχανία της εξόρυξης αρχικά με την Νορβηγική εταιρεία Arctic Coal στο ορυχείο 3 και στη συνέχεια εγινε Store Norske Spitsbergen που ακομη και σήμερα κατέχει το ορυχείο 7 που παραμένει ενεργό τουλαχιστον ως το 2027 και η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θα το κλείσει οριστικά .Αυτή τη στιγμή οι μόνοι πελάτες της εταιρείες είναι η γερμανική audi και Mercedes .. Αργότερα και άλλες εθνικότητες όπως Ρώσσοι Ουκρανοί δραστηριοποιήθηκαν στο τομέα εξόρυξης αλλα πόσο κερδοφόρα ήταν η επιχείρηση, δεν είναι απόλυτα σίγουρο μιας και τα ορυχεία αλλάζαν συνεχώς ιδιοκτήτες και στο τέλος εγκαταλείφτηκαν..

Το ορυχείο 3 αποτελεί πια μουσείο και οι ξεναγήσεις αποφέρουν ικανό εισόδημα..

Εφοδιασμένοι με τα κράνη και φακούς μπαίνουμε στα έγκατα η περίπου .. 800 μετρα από την κυρια είσοδο ..στους εγκαταλελειμμένους διάδρομους , τα παλια καρότσια, τα τρενάκια με τα βαγόνια γεμάτα κάρβουνο, οι μηχανές όλα στη θέση τους μόνο γερασμένα από το χρόνο.. Μια ψύχρα την εχει..κάποιοι ντύθηκαν με τις ειδικές στολές και επιγονατίδες για να εισχωρήσουν στα πιο στενά σημεία ..

Την εποχή της ακμής 150 άνδρες δούλευαν μέσα εδώ, αργότερα και γυναίκες προστέθηκαν ως εργάτριες στα ορυχεία..

Μας παροτρύνει να κλείσουμε φακούς και να μην μιλάμε…απόλυτο σκοτάδι..ετσι ήταν η ζωή ενός ανθρακωρύχου με μόνα εργαλεία το σφυρί και το καλάμι,.. στο σκοτάδι ..και όλα για ένα κάλο μισθό..

-Για τι μισθό μιλάμε??ρωτω

Με τα τωρινά δεδομένα 6000 ευρω το μήνα και αν κάνεις υπερωρίες σίγουρα φτάνεις τα 100-120000 το χρόνο…βγάλε το 6% που αναλογεί στην εφορία είναι ένα καλο εισόδημα..

Επιστροφή στη πόλη..

Στο καφε Fruene αγκαλιά με μια κουπα ζεστή σοκολάτα μαθαίνουμε πως απόψε θα φωταγωγηθεί το δέντρο της πλατείας,( ένα μικρούλη ισχνο δεντρακι) Όσοι κάτοικοι και επισκέπτες επιθυμούν να συμμετέχουν στην πυρσοπορια θα έπρεπε να βρίσκονται στο husek από όπου θα ξεκινούσε η πορεία…

Μέχρι να αρχίσει η πορεία είχαμε καιρό να επισκεφτούμε το μουσείο. Βρίσκεται στο πανεπιστήμιο και άνοιξε τις πύλες του το 1979.Μέσα ο επισκέπτης μπορεί να δει εκθέματα της περιοχής, της εξόρυξης, της φαλαινοθήρας, φυτών και ζώων σε μια πολύ όμορφη εγκατάσταση ( 10 ευρώ το εισιτήριο)

Εγώ στήθηκα σε μια γωνία στη πλατεία σε ένα μικρό θεατράκι και περίμενα να αποθανατίσω τη στιγμή.. Στήθηκα στις 3 το μεσημέρι και μέχρι τις πέντε που κατέφθασαν οι πρώτοι και χωρίς πυρσούς,( γιατί έσβησαν) ειχα γίνει παγοκολόνα, τι να σου κάνει μια κούπα ζεστού Gluhwein .

H σχολική χορωδία τραγούδησε τους γνωστούς χριστουγεννιάτικους ( τύφλα ναχει η Τάμτα και ο Ρέμος δηλαδή!!!) ο δήμαρχος πάτησε ένα κουμπί και οι 3 σειρές φώτα ανάψαν στο δένδρο. Μετα έπιασαν χέρι χεράκι γύρω από το δένδρο και χοροπηδούσαν τύπου τζιτζιολετα..

Λίγη ξεκούραση πίσω στο ξενοδοχείο μιας και στις 7.30 μας περιμένει μια άλλη περιπέτεια στους πάγους….επίσκεψη στο καταυλισμό Barentsz για παραδοσιακό δείπνο και παρατήρηση τους σελλαος..

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[travelbreak]

Είμαι περίεργος να δω τι κάνατε εκεί πάνω Χειμωνιάτικα. Φαντάζομαι θα σας έφυγαν ένα κάρο λεφτά σε δραστηριότητες. Εμείς πήγαμε Σεπτέμβρη για 24 ώρες και δεν κάναμε καμία.
Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[paefstra]

Κριμα που δεν επιλεξατε ενα ξενοδοχειο μεσα στην πολη ωστε να αποφυγετε τα εφιαλτικα κοστη για μια βραδινη εξοδο.

 

[LULLU]

Κριμα που δεν επιλεξατε ενα ξενοδοχειο μεσα στην πολη ωστε να αποφυγετε τα εφιαλτικα κοστη για μια βραδινη εξοδο.
[/QUOT

το ξενοδοχείο στο Όσλο ήταν μακρυά .γιατί η πτήση μας ήταν πολύ πρωί οπότε έπρεπε να είμαστε κοντά στο.αεροδρομιο.

 

[LULLU]

Είμαι περίεργος να δω τι κάνατε εκεί πάνω Χειμωνιάτικα. Φαντάζομαι θα σας έφυγαν ένα κάρο λεφτά σε δραστηριότητες. Εμείς πήγαμε Σεπτέμβρη για 24 ώρες και δεν κάναμε καμία.
Περιμένουμε τη συνέχεια.

Όντως οι δραστηριότητες είναι ακριβές κάναμε όσες επιτρέπονταν λόγω καιρού..μόνο η εκδρομή με ερπυστριοφορο δεν έγινε γιατί δεν είχε πολύ χιόνι..επίσης δεν μπορέσαμε να πάμε με καράβι να δούμε παγετώνες..εξ άλλου εμείς το σέλλας είχαμε ως στόχο..καταλαβαίνω ότι καλοκαίρι θα είναι εντελώς διαφορετικά και η φύση εντυπωσιακή.

 

[LULLU]

Το θερμόμετρο λέει -3 αλλα αντέχεται. Η πτηση με την Norwegian πανω από τα φριοδ..οι εικόνες που αντικρύζω από το παράθυρο απερίγραπτες.... τα χιονισμένα βουνά, τα παγωμένα ποτάμια και λίμνες.. Μια μισαωρη στάση στο Tromson για έλεγχο διαβατηρίων .Μια πανέμορφη πόλη που αξιξει μια μελλοντική επίσκεψη.

Ξανα στο αεροπλάνο για τη τελική πτήση προς Svalbard..απο το παράθυρο μου βλέπω το ουρανό που βάφεται σιγά σιγά από ροζ-μωβ μέχρι η νύκτα να καταπιεί και το τελευταίο ίχνος φωτός…η ώρα μια και μιση το μεσημέρι και εμεις κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο στο Longyearbyen ,( ακομη δεν μπορώ να το προφέρω σωστά) και είναι νύκτα!!!! Η πολική νύκτα διάρκειας 4 μηνών…………

Το λεωφορείο με οδηγό-ξεναγό τον Vigo μας περιμένει..ενας 70 ρης Νορβηγός πρώην στρατιωτικός και συνταξιούχος ζει εδώ 30 χρόνια και ασχολείται με το τουρισμό. Σε όλη τη πόλη και μάλλον σε ολο το νησι δυο μονο ηλικιωμένοι κυκλοφορούν , ο Vigor και ενας άλλος πρώην κυνηγός και νυν φωτογράφος..

Η διαδρομή ως το ξενοδοχείο δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε αφου δεν μπορούσα να δω απολύτως τίποτα.. Ο δρόμος στενός παγωμένος κάποια μικρά φώτα διάσπαρτα εδώ και εκεί. Περάσαμε από το λιμάνι αλλα και πάλι καθαρή εικόνα δεν είχαμε.. Φτάνουμε στο Radison blu polar το

ξενοδοχείο που θα μας φιλοξενήσει για τις επόμενες μέρες.. κάποια δωμάτια ήταν έτοιμα ( το τσεκ ιν αργησε να ολοκληρωθεί) αφήσαμε τα πράγματα και εξω στο δρόμο για τη πρώτη εξερεύνηση της πόλης,,..

Αλλα ας γνωρίσουμε τα νησια Svalbard.. Λοιπον Βόρεια στον 78 βρίσκονται τα Svalbard..στην ουσία είναι ένα Νορβηγικό αρχιπέλαγος στον Αρκτικό Ωκεανό , δηλαδή στην κορυφή του κόσμου και περιέχει ατελείωτες περιοχές παρθένας, ακατέργαστης ερημιάς της Αρκτικής, της αρκτικής τούνδρας, δηλαδή γυμνά βουνά παγετώνες, χαμηλή βλάστηση .. δένδρα ψηλα δεν θα δεις εδώ γιατί ο παγωμένος αέρας και η χαμηλή θερμοκρασία δεν επιτρέπει την ανάπτυξη τους.

.Το αρχιπέλαγος αποτελείται από νησιά και βραχονησίδες που δεν κατοικούνται όλα , μονο τρια από αυτά με 2600 κάτοικους όλους και όλους και διαφορετικών εθνικοτήτων. .Εδω θα δείς Ρώσους, Νορβηγούς, Φινλανδούς, Ιρλανδούς Ουκρανούς να ζουν και εργάζονται .. Ορυχεία, τουρισμός, αλιεία ..αυτες οι κύριες ασχολίες. Όλοι νέοι και όπως είπε ο vigorο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 37-40 …έρχονται εδώ νεοι υγιεις να δουλέψουν να κάνουν ένα γερό κομπόδεμα( αποταμίευση) και μετα φεύγουν..ομως αν και είναι διαφορετικών εθνικοτήτων όλοι συμμετέχουν, συμπορεύονται, υποστηρίζονται , εχουν ένα κοινο που τους ενώνει,, η αγάπη για τα Svalbard , την άγρια ζωή, τη αδάμαστη φύση…

Το αρχιπέλαγος ανακαλύφτηκε από τον Ολλανδό εξερευνητή Willem Barentsz το 1596 ο οποιος ονόμασε το μεγαλύτερο νησι spitsbergen που θα πει αιχμηρά βουνα στα Ολλανδικά, και ετσι τα νησια πήραν τη θέση στη ιστορία.. Εδω ήλθαν οι πρώτοι τυχοδιώκτες που αναζητούσαν μια περιπέτεια στην Αρκτική, ακολουθήσαν οι ερευνητές, γεωλόγοι, οι επιχειρηματίες ορυχείων και οι φαλαινοθήρες (Ολλανδοί, Άγγλοι Ρώσοι ) που από το 1600- 1820 ρήμαξαν τη θαλάσσια ζωή μην αφήνοντας κανένα θηλαστικό γεγονός που τους οδήγησε στην αυτοκαταστροφή και διάλυση της όλης επιχείρησης ..

Ένα άλλο στοιχείο πλούτου είναι το.καρβουνο.Το 1906 ο Αμερικανός John Munroe Longyear που ηλθε ως τουρίστας, ανακάλυψε ότι τα βουνά στο νησί ήταν γεμάτα κάρβουνο αρα κέρδος και ίδρυσε την πρώτο ορυχείο στη περιοχή που πήρε και το όνομα του.Longyear city..Αργότερα κατέφθασαν και οι Ρώσσοι και Ουκρανοί που δημιουργήσαν τις δικές τους κοινότητες εξόρυξης στα Μπαρεντσμπουργκ και τη Ρωσικη πόλη πλεον φάντασμα Pyramiden..

Aν και το αρχιπέλαγος ανήκει στη Νορβηγία με τη Συνθήκη του Σβάλμπαρντ που υπογράφηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1920 αλλά τέθηκε σε ισχύ στις 14 Αυγούστου 1925, εδώ μπορούσαν να έλθουν όσοι ήθελαν ( για την ακρίβεια πολιτες των κρατών που είχαν υπογράψει της συνθήκη και επικυρώσει την ισχύ της), και χωρίς διαδικασία βίζας η άλλων εγγράφων και μπορούσαν να συμμετέχουν σε επιχειρηματικές δραστηριότητες , κυνήγι, στο ψάρεμα., έρευνα…

Ξεκινά η πρώτη επαφή με τη πόλη.. Εξω από το ξενοδοχείο το θερμόμετρο στο μείον 9 αλλα με αίσθηση μείον 16.. και γιατί καλε μου αφού εγω το νιώθω στο πετσί μου -16 γιατ’ι μου λες -9 για να μην στεναχωρηθώ??να μην απογοητευθώ και γυρίσω πίσω??

Η πρώτη εντύπωση είναι ερημική.. δεν κυκλοφορεί ψυχή ..η σχεδον ψυχη..

Ο δρόμος παγωμένος .. πάγος.. γυαλίζει και πρέπει να προσέχεις που θα βάλεις το βήμα σου μην τυχόν και μετρήσεις το δρόμο με τους γλουτούς.. και εδώ έρχεται η δεύτερη εντύπωση και απορία .. πως τα ποδήλατα και αυτοκίνητα κυκλοφορούν πάνω κάτω σε αυτούς τους παγωμένους γλιστερούς, δρόμους με τοση άνεση και ευκολία. .πλησίασα ένα αυτοκίνητο και χάιδεψα με το χερι μου τα λάστιχα να δω τα ειδικά ελαστικά. Τίποτα διαφορετικό δεν κατάλαβα, ειδικός όμως δεν ειμαι..

Παιρνω το ένα και μοναδικό κύριο δρόμο που φωτίζεται από τα αναμμένα δενδράκια.. φτάνω στη κεντρική πλατεία .. το άγαλμα του αγνώστου ανθρακωρύχου στέκεται χιονισμένο μέσα στο σκοτάδι.. δεξιά και αριστερά καταστήματα και καφέ .

Μπαίνουμε στο Lompen για να ζεσταθούμε. Χαζεύω τα χριστουγεννιάτικα στολίδια και καταλήγω πως θα φορτωθώ μπάλες ζωγραφισμένες στο χέρι… Δωσαμε ζωή στο μαγαζί που μπουκάραμε όλοι μαζι και ξαφνικά η δίμετρη κοπέλα στο ταμείο μας απαντα σε άπταιστα ελληνικά..

Τι εγινε παιδια?? Εισαι Ελληνίδα??

Όχι αλλά έμεινα στη Ελλάδα κάμποσα χρόνια.. ο πρώην μου ηταν από τα Χανια..

Ωπα και εγω από εκει έρχομαι.. για λέγε..

Κουβέντα στη κουβέντα ο πρώην της είναι ο γιος του παλιού μου διευθυντή ..Κοιτα τώρα πως τα φέρνει η ζωή.. βγάλαμε και σελφι και την στείλαμε (ευτυχως χώρισαν πολιτισμένα και εχουν επαφές) ..

Έφυγα φορτωμένη με μπάλες…

Πεινάσαμε .. Με την Ιωάννα βρήκαμε ζεστασιά στο Svalbard bar,, και μια μπύρα τοπική( εχουν παραγωγή μπυρας) και τι άλλο σολομός που ήταν όμως παρα πολύ αλμυρός.. ..

Aανακάλυψη πρώτη…. Δεν είναι ευκολο να ανοίγω και να κλείνω το τριποδι γιατι απλα δεν μπορώ να εχω εικόνα του κλικ.. σκοτάδι μαυρο και δεν μπορω να βρω φωτογραφική σύνθεση….επιστροφή στο ξενοδοχείο

Και ενώ η εφαρμογή, μας λεει ότι έχουμε λίγες πιθανότητες να δούμε το σέλλας, μας συνεφέρουν οι τσιρίδες της Ιωάννας που βγήκε για κάπνισμα και βρέθηκε κάτω από το χορό της αουρόρα..

Ολοι εξω.. ανοίγω τριποδια και αρχίζω ρυθμίσεις.. ενας χορός πράσινος πάνω από τα κεφάλια μας…. Φεύγουμε ψάχνοντας μια πιο σκοτεινή πλευρά ..

Ανηφορίζουμε σε ένα δρομάκι .. εκει βρίσκονται και οι αλλοι της παρέας..ενθουσιασμός, έκσταση, δεν περιγράφεται όλο αυτό. Γέλια επιφωνήματα, τσιρίδες σαν μικρά παιδιά που τους χάρισαν τα πιο μοναδικά παιχνίδια...τόση η ένταση που το μπάμ της canon με αφησε σχεδόν αδιάφορη…σχεδόν.. (

είναι η δεύτερη φορά που μέσα σε δυο μήνες η φωτογραφική πέφτει κάτω και όπως λέμε μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη τρεις και κακή του μοίρα, τώρα μάζεψα τα κομμάτια.., και συνέχισα να παρακολουθώ το χορό..

Πίσω στο ξενοδοχείο ελεγχος.. δυο γρατζουνίσματα στο φακό, το πλαστικό του φακού κόπηκε και το focus είναι απογοητευτικό……θα πορευτώ με ότι απόμεινε.

Επιστροφη στο ξενοδοχείο, ένα καυτό ντουζ να συνέλθουν τα ακροδάχτυλα μου ..και απολαμβάνω και παλι το χορο του σελλαος από το παράθυρο μου..
ΥΓ αρκετές φωτογραφίες ειναι απο το κινητό...

 

[LULLU]

Πρωινό ξύπνημα εξ αλλου μαυρα μεσανυχτα φαινεται ετσι και αλλιως . Στη τραπεζαρία τρώμε υπερ θερμιδικα μπορω να πω.. εχει και του πουλιου το γάλα..

Στις εννεα φτάνει ο Vigor με το τεράστιο λεωφορείο για ένα city tour στα σκοτεινά!!!!!!! Με το ένα χέρι στο τιμόνι και με το άλλο στο μικρόφωνο μας αφηγείται την ιστορία του νησιού .( τα εγραψα πιο πανω). από τη ανακαλυψη του εως τα σήμερα.. Πως καταφέρνει να οδηγεί με το ένα χερι στο τιμόνι αυτό το τεράστιο λεωφορείο πάνω στο πάγο απορώ..

Αφήνουμε τη πόλη και πλησιάζουμε το παγετό και τη περιοχή που ζουν οι πολικές αρκουδες..Η σχετική ταμπελα μας ειδοποιεί πως πρεπει να σταματήσουμε αν δεν θέλουμε να βρεθούμε αντιμέτωποι με αναπαντεχες συναντήσεις.

Ο Vigor λεει πως οι αρκούδες γενικά αποφεύγουν την πόλη και προστατεύονται από το νόμο, κάθε άτομο ή ομάδα που ταξιδεύει έξω από τους οικισμούς απαιτείται να φέρει ένα τουφέκι, για τη σπάνια περίπτωση που μπορεί να απαιτείται αυτοάμυνα και ότι δεν εχει καταγραφεί μεσα στη πόλη κανένα τραγικό συμβάν..Εξω όμως από τη πόλη το 2020 ηταν ένα ετος δύσκολο, ενας Δανός 38 χρόνος κατασπαράχθηκε από μια αρκούδα, αρκετές ξύλινες καμπίνες έγιναν κομμάτια από αρκούδα που έψαχνε φαγητό..

Τον Αύγουστο μια Γαλλίδα τραυματίστηκε στο χερι από τα σαγόνια του ζώου αλλά ευτυχώς χωρίς θανάσιμο αποτέλεσμα για τη Γαλλίδα όχι όμως και για τη αρκούδα που τη σκότωσαν..

Πριν 3 εβδομάδες τη πόλη επισκέφτηκαν νεαρά αρκουδάκια που τα τρομάξαν με ελικόπτερα…Δεν με πείθει ο Vigor πως θα τη γλυτώσουμε ευκολα…ας είναι. .μακριά λοιπόν από τις αρκούδες..οι οποιες υπερτερούν σε αριθμο των κατοίκων. .υπολογίζονται γυρω στα 300 0 και ενώ η τροφη τους είναι οι φωκιες δεν διστάζουν να επιτεθούν και στους ανθρώπους και επιτίθονται τοσο γρήγορα και ύπουλα που το συνειδητοποιείς όταν πλέον είναι πολύ αργά…

Ανηφορίζουμε στο βουνο Breinosa για να επισκεφτούμε τις εγκαταστάσεις και τα ρανταρ της EISCAT. Περνάμε κοντά από το ορυχείο 7 που είναι ακόμη εν λειτουργία. Η EISCAT είναι μια διεθνη επιστημονική ενωση με πολλές αντιπροσωπίες σε πολλα ευρωπαϊκά κράτη, που διατηρούν ερευνητικά προγράμματα ιονόσφαιρας και ατμοσφαιρικών μετρησεων με ραντάρ..ενα τέτοιο ραντάρ βρίσκεται εδώ..

Γύρω μας σκοταδι ,, τα φωτα του λεωφορείου μας δειχνουν ένα μεγάλο παγωμένο χωράφι και στην ακρη τα ραντάρ και ο σταθμος..

-Μπορώ να περπατήσω πάνω στο παγο ρωτώ η θα πέσω σε καμμια κρύπτη??

Μπορείς λεει ο ξεναγός..

Το μπορώ εχει μάλλον διαφορετική εξήγηση ..απο το μπορώ μπουσουλώντας, η το μπορώ βουλιάζοντας .. εγω μετα από 4 βήματα ακούω ένα κρακ από το σπάσιμο του πάγου και εγω να βυθίζομαι ως τα γόνατα…

ευτυχώς μονο ως τα γόνατα..παρ όλα αυτά απτόητη, ετσι και αλλιώς πιο ρεζίλι δεν γινόταν, ανοίγω και στήνω τρίποδα και προσπαθώ να φανταστώ προς τα που είναι βουνό και που η πόλη για τα κλικ..στο άπειρο…με όχι καλα αποτελέσματα..

Επιστροφή προς τη πόλη.. και παίρνουμε το δρόμο για την παγκόσμια τράπεζα των σπόρων που βρισκεται στο νησι που επιλέχτηκε ως ο καταλληλότερος χωρος λογω του παγωμένου εδάφους. Είναι ένα υποσκαφο κτίριο 150 μετρα κατω από την επιφάνεια .. Στα έγκατα λοιπόν της γής εχουν αποθηκευτεί και διατηρηθεί σπόροι από πάρα πολλές χώρες του κόσμου δίνοντας ετσι τη δυνατότητα να ξαναγεννηθεί η γεωργία από μια μια μελλοντική καταστροφή ( θεος φυλαξει)

Κόστισε ένα σκασμο λεφτα περίπου 8 εκκ δολάρια πληρωμένα εξ ολοκλήρου από τη Νορβηγική κυβέρνηση . Ανοιξε τις πυλες του το 2008 και φιλοξενει πανω από ένα εκκ σπόρους.. Τωρα τελευταία ακόμη και η Β Κορέα εμπιστεύτηκε τους σπόρους της.. Βεβαια με την κλιματικη αλλαγη και το λιώσιμο των παγων μπορεί να κινδυνεύσει όλο αυτό το εγχείρημα και η Νορβηγική κυβέρνηση να υπόσχεται και να υποστηρίζει ότι θα κανει ότι είναι δυνατόν να διαφυλάξει τη βαθια κατάψυξη των σπόρων..

Ο φωτισμένος με πράσινο χρώμα εξωτερικός τοίχος από σκυρόδερμα σε πλήρη αντίθεση με το αγριο χιονισμένο τοπιο..

Ο vigor μας κορνάρει.. ελάτε πισω γρήγορα. .ελπίζω να μην ειδε καμμια αρκούδα..οχι αυτό που αντικρύζουμε είναι μια πανέμορφη αλεπού του χιονιού η οποία έφυγε γοργά..

Περνάμε από τις παλιές κατοικίες και γειτονιές των ανθρακωρύχων, το παλιο ταχυδρομείο., τη ξυλινη εκκλησία, τα απομεινάρια των σπιτιών από το βομβαρδισμό της πόλης κατά το 2 παγκόσμιο πόλεμο..

Σήμερα η πόλη στεγάζει ένα πανεπιστήμιο, δυο μουσεία, σχολείο με 250 μαθητές, μια δανειστική βιβλιοθήκη που στα ράφια της υπάρχει η Ιλιαδα και η Οδύσσεια , νοσοκομείο, γυμναστήρια, γήπεδο κολυμβητήριο …όλα αυτά σε μια πόλη των 2500 κατοίκων..

Η τρίωρη πρωινή ξενάγηση τέλειωσε και εμεις βρήκαμε ζεστασιά σε ένα caffe που μέσα μπορείς να βρεις και να αγοράσεις από σαπούνι , χαλιά και μαλλί για πλέξιμο…εμείς δεν θέλουμε να πλυθούμε και να πλέξουμε οπότε μια ζέστη σοκολάτα είναι ότι πρέπει,, Μένουμε στα ζεστά μέχρι να παει 3 το απόγευμα που θα πάμε βόλτα με έλκηθρα και χασκυ..

 

[Earth Citizen]

Πληθαίνουν οι ιστορίες για τα Svalbard
Τη δικιά μου την έχω αφήσει μισοτελειωμένη...ελπίζω η δικιά σου να μην έχει την ίδια τύχη!

Είμαι περίεργος να δω τι κάνατε εκεί πάνω Χειμωνιάτικα. Φαντάζομαι θα σας έφυγαν ένα κάρο λεφτά σε δραστηριότητες. Εμείς πήγαμε Σεπτέμβρη για 24 ώρες και δεν κάναμε καμία.
Περιμένουμε τη συνέχεια.

Το ότι στοιχίζουν πολύ οι δραστηριότητες είναι γεγονός, όποια εποχή κι αν πας. Αλλά αν πηγαίνεις για κάποιες μέρες και όχι λίγες ώρες, είναι μονόδρομος, αν θες ν' ανακαλύψεις το μέρος.
Αν ποτέ ξαναπάω, πάλι χειμωνιάτικο καιρό θα επιδιώξω πάντως. Φλεβάρη ή πάλι Μάρτη πχ, να είναι λευκό το τοπίο αλλά να έχει και αρκετό φως η μέρα.

 

[LULLU]

Πληθαίνουν οι ιστορίες για τα Svalbard
Τη δικιά μου την έχω αφήσει μισοτελειωμένη...ελπίζω η δικιά σου να μην έχει την ίδια τύχη!


Το ότι στοιχίζουν πολύ οι δραστηριότητες είναι γεγονός, όποια εποχή κι αν πας. Αλλά αν πηγαίνεις για κάποιες μέρες και όχι λίγες ώρες, είναι μονόδρομος, αν θες ν' ανακαλύψεις το μέρος.
Αν ποτέ ξαναπάω, πάλι χειμωνιάτικο καιρό θα επιδιώξω πάντως. Φλεβάρη ή πάλι Μάρτη πχ, να είναι λευκό το τοπίο αλλά να έχει και αρκετό φως η μέρα.

νομιζω ανοιξη θα ειναι εντελως διαφορετικες οι εικονες,..αλλα ετσι και αλλιως οντως οι δραστηριοτητες ειναι ακριβες..

 

[LULLU]

Τρεις το απόγευμα βρίσκουμε να μας περιμένουν στο παρκινγκ του radison δυο βανακια προς απόσυρση.. σκουριασμένες πόρτες, σχισμένα καθίσματα βρώμικα, τα τζάμια έχουν πάνω 3 εκ πάγο και ο Daniel ο Ιταλός που εδώ και ένα χρόνο ήλθε εδώ και ασχολείται με το τουρισμό..

Μπαίνουμε μέσα,, μια οσμή απίστευτη , αποφεύγουμε τις βαθιές και συχνές ανάσες.. Φτάνουμε στη φάρμα των χασκυ. Σε δυο μεγάλους χώρους παρα πολλά σκυλιά γαυγίζουν και πηδούν ασταμάτητα. .από αυτά τα σκυλιά θα γίνει η διαλογή εκείνων που θα αποτελέσουν την κινητήριο δύναμη του ελκήθρου..

Με μιας συνήλθα. .τι διάολο έπαθα και συμφώνησα σε αυτό? Αρχισα να τρώγομαι,, ρε πως την επαθα γμ?

Μας βάζουν σε μια σκεπασμένη ξυλοκαμπινα,,παλι η μυρωδιά που σκοτώνει. .μας δίνουν ειδικές φόρμες μπότες και γάντια., φακους.. Το να ντυθείς είναι κατόρθωμα..

Βγαίνουμε εξω..κρυο απίστευτο και παγωνιά.. εμεις τα σκυλια και ενας πεντακάθαρος ουρανός με λαμπερά αστέρια και με πεφταστέρια συμπληρώνουν το κάδρο..

Στο πρώτο σκυλί που είναι ο αρχηγός τοποθετούν ένα φωτεινό κολλάρο για να φαίνεται μέσα στη νύχτα και πίσω για κάθε θέση επιλέγουν τα ανάλογα με τις επιδόσεις και ικανότητες τους σκυλιά…8 το αριθμο..8 σκυλιά απόψε θα δουλέψουν σκληρά σέρνοντας το έλκηθρο με τους γαιδοτουριστες σαν την αφεντιά μου.. Πήρε αρκετή ώρα το να ετοιμαστούν όλα τα έλκηθρα και με μια ιαχη τα σκυλιά τινάζονται μπροστά και ξεχύνονται στο σκοτάδι.. Κόντεψα να φύγω από τη θέση μου με την εκκίνηση ..εχω τη μπροστινή θέση στο έλκηθρο που σημαίνει ότι δέχομαι όλο τον παγωμένο αερα…μεσα σε 3 λεπτά δεν ένιωθα τα δάκτυλα των ποδιών μου τα βλέφαρα έγιναν παγος δεν μπορούσα να παρω ανάσα.. Αρχισα τις προσευχές( πράγμα περίεργο) για να τελειώσει γρήγορα αυτό το μαρτύριο …κάθε τόσο σταματούσαμε να πάρουν μια ανάσα τα σκυλιά..

-Δεξιά έχουμε τουνδρα λεει ο Ντάνιελ και αριστερά τα βουνά.. και ποιος τα βλέπει?? Αλλά αυτό που βλέπουμε είναι τα αστέρια και το καθαρό ουρανό και τις κουρτίνες που απόψε διάλεξε και πάλι το σέλλας να ανοιγοκλείνει με γρήγορο .Η βόλτα κράτησε περίπου κανένα δίωρο και επιστρέψαμε στη φάρμα εμείς παγοκολόνες και τα σκυλιά ξεθεωμένα χωρίς πνοή..

Βγάζουμε από πάνω μας τις φόρμες αλλα η μυρωδιά παραμένει πανω μας .Μπαίνουμε παλι στα βανακια και ανεβαίνουμε το βουνο μέχρι το camp που μένει το προσωπικό..

Εδω θα γευτούμε ζεστή σοκολάτα η καφε και ποτο.. Το καμπ αποτελείται από 4-5 μικρα ξύλινα σπιτάκια τοπος διαμονής των υπάλληλων και μια κεντρική ξυλινη τραπεζαρία.. εδώ μέσα γύρω από 2 μεγάλα τραπέζια στρωθήκαμε για να ζεσταθούμε και να λύσουμε τις όποιες απορίες μας.. Μάθαμε λοιπόν πως ο ιδιοκτήτης της φάρμας είναι Δανός που ζει λιγο παρακάτω, ότι τα σκυλιά είναι διασταύρωση Γριλανδικου με χασκυ οπότε θεωρούνται πιο δυνατά και ανθεκτικά , ότι τρώνε 2 κιλά κρέας φάλαινας κάθε μέρα , αρα ακόμη γίνεται κυνήγι φαλαινών, ότι στα 9 χρόνια αποσύρονται , συνταξιοδοτούνται κατά κάποιο τρόπο τα σκυλιά , δεν τα πουλούν αλλα τα χαρίζουν στο κόσμο που θέλει να πάρει σπίτι του..

Για να τα αφήσουν ελεύθερα ουτε λόγος γιατι λέει θα γινόντουσαν κυνηγοί. .ακριβώς κυνηγοί ,, αυτή είναι η φύση τους και εμεις τα έχουμε κάνει υπηρέτες..

-Μα τους αρέσει λεει κάποιος..

-Ασε μην μιλήσω…σιωπώ..

Γιατί λέει εδώ τρώνε, είναι καθαρά είναι προστατευμένα.. έχουν άφθονο νερό.. ζουν καλύτερά από εμας λεει ο Ντανιελ..

-Δηλαδή εσυ δεν εχεις νερό?

Όχι ..δεν έχουμε νερό και για να πλυθούμε κατεβαίνουμε στο γυμναστήριο στη πόλη..

Ω ρε φίλε… να και εδώ η αξιοπρεπή διαβίωση των εργαζομένων….πολύ χειροτέρα από τους ξενοδοχοϋπαλλήλους στη τουριστική περιοχη της περιοχης μου…

Επιστροφή στο ξενοδοχείο ..Τα κεφάλια κοιτούν ψηλα στον ουρανό, τον εντονο χορο του σελλαος μεχρι που ο αυχένα μας αρχισε να πονα..ενας χορός που δεν έλεγε να τελειώσει..

Εγκατέλειψα την παράσταση και πήγα να βγάλω τη μυρωδιά από πάνω μου.. ευτυχώς εχω μπάνιο με νερο…

Από το παράθυρο μου εξακολουθώ να βλέπω την αουρόρα…

 

[travelbreak]

Από το παράθυρο μου εξακολουθώ να βλέπω την αουρόρα…

Μόνο αυτό ζήλεψα από τη βόλτα σας.

 

[LULLU]

Μόνο αυτό ζήλεψα από τη βόλτα σας.

Κυρίως για αυτό πήγαμε εκεί ...