LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.635
- Likes
- 8.426
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Περιεχόμενα
Το θερμόμετρο λέει -3 αλλα αντέχεται. Η πτηση με την Norwegian πανω από τα φριοδ..οι εικόνες που αντικρύζω από το παράθυρο απερίγραπτες.... τα χιονισμένα βουνά, τα παγωμένα ποτάμια και λίμνες.. Μια μισαωρη στάση στο Tromson για έλεγχο διαβατηρίων .Μια πανέμορφη πόλη που αξιξει μια μελλοντική επίσκεψη.
Ξανα στο αεροπλάνο για τη τελική πτήση προς Svalbard..απο το παράθυρο μου βλέπω το ουρανό που βάφεται σιγά σιγά από ροζ-μωβ μέχρι η νύκτα να καταπιεί και το τελευταίο ίχνος φωτός…η ώρα μια και μιση το μεσημέρι και εμεις κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο στο Longyearbyen ,( ακομη δεν μπορώ να το προφέρω σωστά) και είναι νύκτα!!!! Η πολική νύκτα διάρκειας 4 μηνών…………
Το λεωφορείο με οδηγό-ξεναγό τον Vigo μας περιμένει..ενας 70 ρης Νορβηγός πρώην στρατιωτικός και συνταξιούχος ζει εδώ 30 χρόνια και ασχολείται με το τουρισμό. Σε όλη τη πόλη και μάλλον σε ολο το νησι δυο μονο ηλικιωμένοι κυκλοφορούν , ο Vigor και ενας άλλος πρώην κυνηγός και νυν φωτογράφος..
Η διαδρομή ως το ξενοδοχείο δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε αφου δεν μπορούσα να δω απολύτως τίποτα.. Ο δρόμος στενός παγωμένος κάποια μικρά φώτα διάσπαρτα εδώ και εκεί. Περάσαμε από το λιμάνι αλλα και πάλι καθαρή εικόνα δεν είχαμε.. Φτάνουμε στο Radison blu polar το
ξενοδοχείο που θα μας φιλοξενήσει για τις επόμενες μέρες.. κάποια δωμάτια ήταν έτοιμα ( το τσεκ ιν αργησε να ολοκληρωθεί) αφήσαμε τα πράγματα και εξω στο δρόμο για τη πρώτη εξερεύνηση της πόλης,,..
Αλλα ας γνωρίσουμε τα νησια Svalbard.. Λοιπον Βόρεια στον 78 βρίσκονται τα Svalbard..στην ουσία είναι ένα Νορβηγικό αρχιπέλαγος στον Αρκτικό Ωκεανό , δηλαδή στην κορυφή του κόσμου και περιέχει ατελείωτες περιοχές παρθένας, ακατέργαστης ερημιάς της Αρκτικής, της αρκτικής τούνδρας, δηλαδή γυμνά βουνά παγετώνες, χαμηλή βλάστηση .. δένδρα ψηλα δεν θα δεις εδώ γιατί ο παγωμένος αέρας και η χαμηλή θερμοκρασία δεν επιτρέπει την ανάπτυξη τους.
.Το αρχιπέλαγος αποτελείται από νησιά και βραχονησίδες που δεν κατοικούνται όλα , μονο τρια από αυτά με 2600 κάτοικους όλους και όλους και διαφορετικών εθνικοτήτων. .Εδω θα δείς Ρώσους, Νορβηγούς, Φινλανδούς, Ιρλανδούς Ουκρανούς να ζουν και εργάζονται .. Ορυχεία, τουρισμός, αλιεία ..αυτες οι κύριες ασχολίες. Όλοι νέοι και όπως είπε ο vigorο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 37-40 …έρχονται εδώ νεοι υγιεις να δουλέψουν να κάνουν ένα γερό κομπόδεμα( αποταμίευση) και μετα φεύγουν..ομως αν και είναι διαφορετικών εθνικοτήτων όλοι συμμετέχουν, συμπορεύονται, υποστηρίζονται , εχουν ένα κοινο που τους ενώνει,, η αγάπη για τα Svalbard , την άγρια ζωή, τη αδάμαστη φύση…
Το αρχιπέλαγος ανακαλύφτηκε από τον Ολλανδό εξερευνητή Willem Barentsz το 1596 ο οποιος ονόμασε το μεγαλύτερο νησι spitsbergen που θα πει αιχμηρά βουνα στα Ολλανδικά, και ετσι τα νησια πήραν τη θέση στη ιστορία.. Εδω ήλθαν οι πρώτοι τυχοδιώκτες που αναζητούσαν μια περιπέτεια στην Αρκτική, ακολουθήσαν οι ερευνητές, γεωλόγοι, οι επιχειρηματίες ορυχείων και οι φαλαινοθήρες (Ολλανδοί, Άγγλοι Ρώσοι ) που από το 1600- 1820 ρήμαξαν τη θαλάσσια ζωή μην αφήνοντας κανένα θηλαστικό γεγονός που τους οδήγησε στην αυτοκαταστροφή και διάλυση της όλης επιχείρησης ..
Ένα άλλο στοιχείο πλούτου είναι το.καρβουνο.Το 1906 ο Αμερικανός John Munroe Longyear που ηλθε ως τουρίστας, ανακάλυψε ότι τα βουνά στο νησί ήταν γεμάτα κάρβουνο αρα κέρδος και ίδρυσε την πρώτο ορυχείο στη περιοχή που πήρε και το όνομα του.Longyear city..Αργότερα κατέφθασαν και οι Ρώσσοι και Ουκρανοί που δημιουργήσαν τις δικές τους κοινότητες εξόρυξης στα Μπαρεντσμπουργκ και τη Ρωσικη πόλη πλεον φάντασμα Pyramiden..
Aν και το αρχιπέλαγος ανήκει στη Νορβηγία με τη Συνθήκη του Σβάλμπαρντ που υπογράφηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1920 αλλά τέθηκε σε ισχύ στις 14 Αυγούστου 1925, εδώ μπορούσαν να έλθουν όσοι ήθελαν ( για την ακρίβεια πολιτες των κρατών που είχαν υπογράψει της συνθήκη και επικυρώσει την ισχύ της), και χωρίς διαδικασία βίζας η άλλων εγγράφων και μπορούσαν να συμμετέχουν σε επιχειρηματικές δραστηριότητες , κυνήγι, στο ψάρεμα., έρευνα…
Ξεκινά η πρώτη επαφή με τη πόλη.. Εξω από το ξενοδοχείο το θερμόμετρο στο μείον 9 αλλα με αίσθηση μείον 16.. και γιατί καλε μου αφού εγω το νιώθω στο πετσί μου -16 γιατ’ι μου λες -9 για να μην στεναχωρηθώ??να μην απογοητευθώ και γυρίσω πίσω??
Η πρώτη εντύπωση είναι ερημική.. δεν κυκλοφορεί ψυχή ..η σχεδον ψυχη..
Ο δρόμος παγωμένος .. πάγος.. γυαλίζει και πρέπει να προσέχεις που θα βάλεις το βήμα σου μην τυχόν και μετρήσεις το δρόμο με τους γλουτούς.. και εδώ έρχεται η δεύτερη εντύπωση και απορία .. πως τα ποδήλατα και αυτοκίνητα κυκλοφορούν πάνω κάτω σε αυτούς τους παγωμένους γλιστερούς, δρόμους με τοση άνεση και ευκολία. .πλησίασα ένα αυτοκίνητο και χάιδεψα με το χερι μου τα λάστιχα να δω τα ειδικά ελαστικά. Τίποτα διαφορετικό δεν κατάλαβα, ειδικός όμως δεν ειμαι..
Παιρνω το ένα και μοναδικό κύριο δρόμο που φωτίζεται από τα αναμμένα δενδράκια.. φτάνω στη κεντρική πλατεία .. το άγαλμα του αγνώστου ανθρακωρύχου στέκεται χιονισμένο μέσα στο σκοτάδι.. δεξιά και αριστερά καταστήματα και καφέ .
Μπαίνουμε στο Lompen για να ζεσταθούμε. Χαζεύω τα χριστουγεννιάτικα στολίδια και καταλήγω πως θα φορτωθώ μπάλες ζωγραφισμένες στο χέρι… Δωσαμε ζωή στο μαγαζί που μπουκάραμε όλοι μαζι και ξαφνικά η δίμετρη κοπέλα στο ταμείο μας απαντα σε άπταιστα ελληνικά..
Τι εγινε παιδια?? Εισαι Ελληνίδα??
Όχι αλλά έμεινα στη Ελλάδα κάμποσα χρόνια.. ο πρώην μου ηταν από τα Χανια..
Ωπα και εγω από εκει έρχομαι.. για λέγε..
Κουβέντα στη κουβέντα ο πρώην της είναι ο γιος του παλιού μου διευθυντή ..Κοιτα τώρα πως τα φέρνει η ζωή.. βγάλαμε και σελφι και την στείλαμε (ευτυχως χώρισαν πολιτισμένα και εχουν επαφές) ..
Έφυγα φορτωμένη με μπάλες…
Πεινάσαμε .. Με την Ιωάννα βρήκαμε ζεστασιά στο Svalbard bar,, και μια μπύρα τοπική( εχουν παραγωγή μπυρας) και τι άλλο σολομός που ήταν όμως παρα πολύ αλμυρός.. ..
Aανακάλυψη πρώτη…. Δεν είναι ευκολο να ανοίγω και να κλείνω το τριποδι γιατι απλα δεν μπορώ να εχω εικόνα του κλικ.. σκοτάδι μαυρο και δεν μπορω να βρω φωτογραφική σύνθεση….επιστροφή στο ξενοδοχείο
Και ενώ η εφαρμογή, μας λεει ότι έχουμε λίγες πιθανότητες να δούμε το σέλλας, μας συνεφέρουν οι τσιρίδες της Ιωάννας που βγήκε για κάπνισμα και βρέθηκε κάτω από το χορό της αουρόρα..
Ολοι εξω.. ανοίγω τριποδια και αρχίζω ρυθμίσεις.. ενας χορός πράσινος πάνω από τα κεφάλια μας…. Φεύγουμε ψάχνοντας μια πιο σκοτεινή πλευρά ..
Ανηφορίζουμε σε ένα δρομάκι .. εκει βρίσκονται και οι αλλοι της παρέας..ενθουσιασμός, έκσταση, δεν περιγράφεται όλο αυτό. Γέλια επιφωνήματα, τσιρίδες σαν μικρά παιδιά που τους χάρισαν τα πιο μοναδικά παιχνίδια...τόση η ένταση που το μπάμ της canon με αφησε σχεδόν αδιάφορη…σχεδόν.. (
είναι η δεύτερη φορά που μέσα σε δυο μήνες η φωτογραφική πέφτει κάτω και όπως λέμε μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη τρεις και κακή του μοίρα, τώρα μάζεψα τα κομμάτια.., και συνέχισα να παρακολουθώ το χορό..
Πίσω στο ξενοδοχείο ελεγχος.. δυο γρατζουνίσματα στο φακό, το πλαστικό του φακού κόπηκε και το focus είναι απογοητευτικό……θα πορευτώ με ότι απόμεινε.
Επιστροφη στο ξενοδοχείο, ένα καυτό ντουζ να συνέλθουν τα ακροδάχτυλα μου ..και απολαμβάνω και παλι το χορο του σελλαος από το παράθυρο μου..
ΥΓ αρκετές φωτογραφίες ειναι απο το κινητό...





Ξανα στο αεροπλάνο για τη τελική πτήση προς Svalbard..απο το παράθυρο μου βλέπω το ουρανό που βάφεται σιγά σιγά από ροζ-μωβ μέχρι η νύκτα να καταπιεί και το τελευταίο ίχνος φωτός…η ώρα μια και μιση το μεσημέρι και εμεις κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο στο Longyearbyen ,( ακομη δεν μπορώ να το προφέρω σωστά) και είναι νύκτα!!!! Η πολική νύκτα διάρκειας 4 μηνών…………


Το λεωφορείο με οδηγό-ξεναγό τον Vigo μας περιμένει..ενας 70 ρης Νορβηγός πρώην στρατιωτικός και συνταξιούχος ζει εδώ 30 χρόνια και ασχολείται με το τουρισμό. Σε όλη τη πόλη και μάλλον σε ολο το νησι δυο μονο ηλικιωμένοι κυκλοφορούν , ο Vigor και ενας άλλος πρώην κυνηγός και νυν φωτογράφος..
Η διαδρομή ως το ξενοδοχείο δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε αφου δεν μπορούσα να δω απολύτως τίποτα.. Ο δρόμος στενός παγωμένος κάποια μικρά φώτα διάσπαρτα εδώ και εκεί. Περάσαμε από το λιμάνι αλλα και πάλι καθαρή εικόνα δεν είχαμε.. Φτάνουμε στο Radison blu polar το

ξενοδοχείο που θα μας φιλοξενήσει για τις επόμενες μέρες.. κάποια δωμάτια ήταν έτοιμα ( το τσεκ ιν αργησε να ολοκληρωθεί) αφήσαμε τα πράγματα και εξω στο δρόμο για τη πρώτη εξερεύνηση της πόλης,,..
Αλλα ας γνωρίσουμε τα νησια Svalbard.. Λοιπον Βόρεια στον 78 βρίσκονται τα Svalbard..στην ουσία είναι ένα Νορβηγικό αρχιπέλαγος στον Αρκτικό Ωκεανό , δηλαδή στην κορυφή του κόσμου και περιέχει ατελείωτες περιοχές παρθένας, ακατέργαστης ερημιάς της Αρκτικής, της αρκτικής τούνδρας, δηλαδή γυμνά βουνά παγετώνες, χαμηλή βλάστηση .. δένδρα ψηλα δεν θα δεις εδώ γιατί ο παγωμένος αέρας και η χαμηλή θερμοκρασία δεν επιτρέπει την ανάπτυξη τους.
.Το αρχιπέλαγος αποτελείται από νησιά και βραχονησίδες που δεν κατοικούνται όλα , μονο τρια από αυτά με 2600 κάτοικους όλους και όλους και διαφορετικών εθνικοτήτων. .Εδω θα δείς Ρώσους, Νορβηγούς, Φινλανδούς, Ιρλανδούς Ουκρανούς να ζουν και εργάζονται .. Ορυχεία, τουρισμός, αλιεία ..αυτες οι κύριες ασχολίες. Όλοι νέοι και όπως είπε ο vigorο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 37-40 …έρχονται εδώ νεοι υγιεις να δουλέψουν να κάνουν ένα γερό κομπόδεμα( αποταμίευση) και μετα φεύγουν..ομως αν και είναι διαφορετικών εθνικοτήτων όλοι συμμετέχουν, συμπορεύονται, υποστηρίζονται , εχουν ένα κοινο που τους ενώνει,, η αγάπη για τα Svalbard , την άγρια ζωή, τη αδάμαστη φύση…
Το αρχιπέλαγος ανακαλύφτηκε από τον Ολλανδό εξερευνητή Willem Barentsz το 1596 ο οποιος ονόμασε το μεγαλύτερο νησι spitsbergen που θα πει αιχμηρά βουνα στα Ολλανδικά, και ετσι τα νησια πήραν τη θέση στη ιστορία.. Εδω ήλθαν οι πρώτοι τυχοδιώκτες που αναζητούσαν μια περιπέτεια στην Αρκτική, ακολουθήσαν οι ερευνητές, γεωλόγοι, οι επιχειρηματίες ορυχείων και οι φαλαινοθήρες (Ολλανδοί, Άγγλοι Ρώσοι ) που από το 1600- 1820 ρήμαξαν τη θαλάσσια ζωή μην αφήνοντας κανένα θηλαστικό γεγονός που τους οδήγησε στην αυτοκαταστροφή και διάλυση της όλης επιχείρησης ..
Ένα άλλο στοιχείο πλούτου είναι το.καρβουνο.Το 1906 ο Αμερικανός John Munroe Longyear που ηλθε ως τουρίστας, ανακάλυψε ότι τα βουνά στο νησί ήταν γεμάτα κάρβουνο αρα κέρδος και ίδρυσε την πρώτο ορυχείο στη περιοχή που πήρε και το όνομα του.Longyear city..Αργότερα κατέφθασαν και οι Ρώσσοι και Ουκρανοί που δημιουργήσαν τις δικές τους κοινότητες εξόρυξης στα Μπαρεντσμπουργκ και τη Ρωσικη πόλη πλεον φάντασμα Pyramiden..
Aν και το αρχιπέλαγος ανήκει στη Νορβηγία με τη Συνθήκη του Σβάλμπαρντ που υπογράφηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1920 αλλά τέθηκε σε ισχύ στις 14 Αυγούστου 1925, εδώ μπορούσαν να έλθουν όσοι ήθελαν ( για την ακρίβεια πολιτες των κρατών που είχαν υπογράψει της συνθήκη και επικυρώσει την ισχύ της), και χωρίς διαδικασία βίζας η άλλων εγγράφων και μπορούσαν να συμμετέχουν σε επιχειρηματικές δραστηριότητες , κυνήγι, στο ψάρεμα., έρευνα…
Ξεκινά η πρώτη επαφή με τη πόλη.. Εξω από το ξενοδοχείο το θερμόμετρο στο μείον 9 αλλα με αίσθηση μείον 16.. και γιατί καλε μου αφού εγω το νιώθω στο πετσί μου -16 γιατ’ι μου λες -9 για να μην στεναχωρηθώ??να μην απογοητευθώ και γυρίσω πίσω??
Η πρώτη εντύπωση είναι ερημική.. δεν κυκλοφορεί ψυχή ..η σχεδον ψυχη..



Ο δρόμος παγωμένος .. πάγος.. γυαλίζει και πρέπει να προσέχεις που θα βάλεις το βήμα σου μην τυχόν και μετρήσεις το δρόμο με τους γλουτούς.. και εδώ έρχεται η δεύτερη εντύπωση και απορία .. πως τα ποδήλατα και αυτοκίνητα κυκλοφορούν πάνω κάτω σε αυτούς τους παγωμένους γλιστερούς, δρόμους με τοση άνεση και ευκολία. .πλησίασα ένα αυτοκίνητο και χάιδεψα με το χερι μου τα λάστιχα να δω τα ειδικά ελαστικά. Τίποτα διαφορετικό δεν κατάλαβα, ειδικός όμως δεν ειμαι..
Παιρνω το ένα και μοναδικό κύριο δρόμο που φωτίζεται από τα αναμμένα δενδράκια.. φτάνω στη κεντρική πλατεία .. το άγαλμα του αγνώστου ανθρακωρύχου στέκεται χιονισμένο μέσα στο σκοτάδι.. δεξιά και αριστερά καταστήματα και καφέ .

Μπαίνουμε στο Lompen για να ζεσταθούμε. Χαζεύω τα χριστουγεννιάτικα στολίδια και καταλήγω πως θα φορτωθώ μπάλες ζωγραφισμένες στο χέρι… Δωσαμε ζωή στο μαγαζί που μπουκάραμε όλοι μαζι και ξαφνικά η δίμετρη κοπέλα στο ταμείο μας απαντα σε άπταιστα ελληνικά..
Τι εγινε παιδια?? Εισαι Ελληνίδα??
Όχι αλλά έμεινα στη Ελλάδα κάμποσα χρόνια.. ο πρώην μου ηταν από τα Χανια..
Ωπα και εγω από εκει έρχομαι.. για λέγε..
Κουβέντα στη κουβέντα ο πρώην της είναι ο γιος του παλιού μου διευθυντή ..Κοιτα τώρα πως τα φέρνει η ζωή.. βγάλαμε και σελφι και την στείλαμε (ευτυχως χώρισαν πολιτισμένα και εχουν επαφές) ..
Έφυγα φορτωμένη με μπάλες…
Πεινάσαμε .. Με την Ιωάννα βρήκαμε ζεστασιά στο Svalbard bar,, και μια μπύρα τοπική( εχουν παραγωγή μπυρας) και τι άλλο σολομός που ήταν όμως παρα πολύ αλμυρός.. ..
Aανακάλυψη πρώτη…. Δεν είναι ευκολο να ανοίγω και να κλείνω το τριποδι γιατι απλα δεν μπορώ να εχω εικόνα του κλικ.. σκοτάδι μαυρο και δεν μπορω να βρω φωτογραφική σύνθεση….επιστροφή στο ξενοδοχείο
Και ενώ η εφαρμογή, μας λεει ότι έχουμε λίγες πιθανότητες να δούμε το σέλλας, μας συνεφέρουν οι τσιρίδες της Ιωάννας που βγήκε για κάπνισμα και βρέθηκε κάτω από το χορό της αουρόρα..
Ολοι εξω.. ανοίγω τριποδια και αρχίζω ρυθμίσεις.. ενας χορός πράσινος πάνω από τα κεφάλια μας…. Φεύγουμε ψάχνοντας μια πιο σκοτεινή πλευρά ..



Ανηφορίζουμε σε ένα δρομάκι .. εκει βρίσκονται και οι αλλοι της παρέας..ενθουσιασμός, έκσταση, δεν περιγράφεται όλο αυτό. Γέλια επιφωνήματα, τσιρίδες σαν μικρά παιδιά που τους χάρισαν τα πιο μοναδικά παιχνίδια...τόση η ένταση που το μπάμ της canon με αφησε σχεδόν αδιάφορη…σχεδόν.. (
είναι η δεύτερη φορά που μέσα σε δυο μήνες η φωτογραφική πέφτει κάτω και όπως λέμε μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη τρεις και κακή του μοίρα, τώρα μάζεψα τα κομμάτια.., και συνέχισα να παρακολουθώ το χορό..
Πίσω στο ξενοδοχείο ελεγχος.. δυο γρατζουνίσματα στο φακό, το πλαστικό του φακού κόπηκε και το focus είναι απογοητευτικό……θα πορευτώ με ότι απόμεινε.



Επιστροφη στο ξενοδοχείο, ένα καυτό ντουζ να συνέλθουν τα ακροδάχτυλα μου ..και απολαμβάνω και παλι το χορο του σελλαος από το παράθυρο μου..
ΥΓ αρκετές φωτογραφίες ειναι απο το κινητό...
Attachments
-
42 bytes Προβολές: 0
-
42 bytes Προβολές: 0
-
42 bytes Προβολές: 0
-
42 bytes Προβολές: 0