Γερμανία Παπάδες - θρησκεία - τρομοκρατία !! Άστεγος και άφραγκος στο Βερολίνο..

[Alex Loco]

21 Δεκεμβρίου λοιπόν αργοπορημένο ξύπνημα και μάλιστα από το δωμάτιο της διοίκησης ( το δικό μου) .Είχαμε πει όλοι ραντεβού στο ισόγειο στις 6 το πρωί και κατεβήκαμε 6 και 30. Η πύλη έκλεινε 8 παρα 25 και είχαμε να πάμε με το μετρό στη κεντρική πλατεία που ευτυχώς απείχε δύο στάσεις και μετά με το τρένο στο αεροδρόμιο Schonefeld που ήταν μισή ώρα δρόμος. Χάσαμε και δύο μετρό γιατί ήμασταν 25 άτομα και άντε βγάλε άκρη ποιες θα είναι οι πεντάδες και λοιπά. Τα εισιτήρια μετρούσαν και για το τρένο και αυτό μας ένοιαζε αλλιώς για δύο στάσεις του μετρό yolo ( μυαλό δεν βάζουμε) !! Φτάνοντας στα τρένα είδαμε ότι έρχεται σε κανά δεκάλεπτο και με 5λεπτη καθυστέρηση !! Το γάλατα έσφιξαν που έλεγε και ένα φιλαράκι μου εκεί !! Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε με τη ψυχή στο στόμα . Στη πρώτη πτήση της easyjet πετούσαμε 11 άτομα και εμάς έκαιγε η ώρα καθώς οι άλλοι 14 πετούσαν με ryanair στις 8:40 . Είχαμε αποφασίσει ότι με το που ανοίξει η πόρτα του τρένου θα γίνουμε όλοι μαζί καπνός. Και έτσι ακριβώς στις 7 και 28 κάναμε την έξοδο του Βερολίνου !! Κάναμε πανικό !! Σαν κυνηγημένοι σε πόλεμο , περνούσαμε ανάμεσα από το κόσμο με τσάντες με μπουφάν , σαν παλαβοί !! Όποιος έχει πάει στο Schonefeld θα καταλάβει πως διασχίσαμε τον υπόγειο διάδρομο που συνδέει τα τρένα με το αεροδρόμιο !! Κοιτούσα στα γρήγορα πίσω μου και γύρω μου. Ειλικρινά κάθε δευτερόλεπτο μας έπνιγε όλο και πιο πολύ. Φτάνοντας στην είσοδο μέτρησε η εμπειρία μου καθώς απ`έξω έχει ένα τεράστιο πίνακα με τις πτήσεις. Κανένας παίχτης μου δεν κοίταξε φυσικά και όλοι πήγαν να μπουν σε άλλη είσοδο αλλά τους φώναξα ότι έπρεπε να μπούμε στο terminal B . Έτσι φτάνουμε χτυπάμε το εισιτήριο και βλέπω μπροστά μου 5 παίχτες μου να τρέχουν για μπούνε στον έλεγχο για τις βαλίτσες. Κοιτάζω πίσω μου και οι υπόλοιποι 5 είναι άφαντοι ... λέω ααα εμείς τρέξαμε και αυτοί χαλαροί , αλλά εντάξει τώρα θα φανούν στη πόρτα. Περνάει ένα λεπτό , δύο , πέντε , σχεδόν ένα δεκάλεπτο στεκόμουν σαστισμένος και τρελαμένος στην είσοδο !!!! Πιο ήταν το θέμα. Αρχικά σαν προπονητής είχα και ένα ρόλο κηδεμόνα ας πούμε αλλά κυρίως είχα το εισιτήριο του παίχτη μου του Πάρα γιατί ως ξεχασιάρης μου το εμπιστεύτηκε μήπως και το χάσει... έτσι λοιπόν χωρίς να μετρήσω τους μπροστινούς μου νόμιζα ότι μόνο ο Πάρα αγνοείται και όλοι οι άλλοι μπήκαν !!!! Είχα πραγματικά τρελαθεί και χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι έβαλα το εισιτήριο του όρθιο σε μια χαραμάδα εκεί στην είσοδο σαν ανοιχτό τιμοκατάλογο ώστε ΑΝ αποφάσιζε να εμφανιστεί να το έβλεπε εκεί για να περάσει. Μπούκαρα στη κυριολεξία στις βαλίτσες και αντίκρισα δύο μόνο από τους παίχτες μου στο τέλος να βάζουν μπουφάν και να τρέχουν σε μια σκάλα. Αυτό ήταν.Ήμουν ο τελευταίος πλέον από αυτούς που πέρασαν και αυτό με άγχωνε. Εκεί έγινε η μέγιστη βλακεία καθώς οι υπεύθυνες μόνο τσιγαράκι δεν άναψαν. Βλέπανε τις βαλίτσες με το πασάκι τους τα κορίτσια είχα και την άλλη μπροστά μου φορούσε 7 μπλούζες 3 μπουφάν και 22 φουλάρια και μέχρι να τα βγάλει εγώ είχα γυρίσει Θεσσαλονίκη με πόδια -.- !! Τι ξεφυσούσα τι έβριζα στα ελληνικά , τι έκανα παλαμάκια να κουνήσουν το πισινό τους έφαγα κι εκεί αρκετή ώρα. Πέρασα έφυγα σαν το Bolt στη σκυταλοδρομία που παίρνει τη σκυτάλη από άλλον (έτσι τσίμπησα το μπουφάν και διακτινίστικα ) μέχρι που με φώναξαν - SIR YOUR BAG !! Γυρνάω το παίρνω και πετάω στη σκάλα καθώς ανέβηκα 4-4 τα σκαλιά εκτόπισα δύο Κινέζους και χόρεψα capoeira με κάτι Γερμανούς για να τους περάσω !! Το sprint της ζωής μου στο διάδρομο που με οδηγούσε στο πίνακα. Φτάνω να διαβάσω τη πύλη μου. ΣΟΚ . Thessaloniki 8:05 gate closed......... Λέω γκαρίζοντας ΌΧΙ ΡΕ Π....Η ΜΟΥΥΥ !!! Κοιτάω αριστερά βλέπω κόσμο και τρέχω ανάμεσα τους κοιτάζω όλες τις πύλες (είχε πάρα πολλές) και πουθενά Θεσσαλονίκη. Με κοιτούσε ο κόσμος σαν το βομβιστή με το στρατιωτικό σάκο και το δερμάτινο του Τούρκου αλήτη που αράζει μετρό xD !! Ενστικτωδώς κατέβηκα δύο σκάλες και ακούω ένα ΜΠΑΜΠ ΜΠΟΥΜ ααχ τι θα κάνουμε δεν ανοίγουν τη πόρταα !!
Μια τύπισσα με τον άντρα της και τη κόρη της βαρούσε μια πόρτα. Λέω για Θεσσαλονίκη ??? Μου λέει ναι αλλά δεν ανοίγουν τη πόρτα!!! Ψάχναμε κάποιον κάτι να μας βοηθήσει μέχρι που μπουκάραμε δίπλα που πετούσαν για Mallorca με easyjet. Άρχισαν να μιλάνε σε μία γερμανικά σε έντονο ύφος. Εγώ δεν ξέρω τι λέγανε αλλά καταλάβαινα ότι της εξηγούσαν τι έγινε και να πάρει τηλέφωνο στο αεροπλάνο το οποίο παρεμπιπτόντως φαινόταν στο βάθος πίσω της . Η κρυόκωλη Γερμανίδα έκανε ξεκάθαρη την απάντηση της κουνώντας δεξιά αριστερά το κεφάλι της . Δε χρειαζόταν να ξέρω γερμανικά για να καταλάβω. Κι εκεί το πιο ισχυρό σοκ.. Αρχίζει να τσουλάει το αεροπλάνο , η τύπισσα δίπλα μου αρχίζει να κλαίει , εμένα μου πέφτει ο σάκος και το κοιτάω να απογειώνεται. Τα παιδιά εκεί μέσα κι εγώ μόνος μου στο Βερολίνο με 50 cents... αγνοείται η τύχη του Πάρα μόνο που έχω αρχίσει να πιστεύω ότι κάπως τον πέρασαν οι άλλοι από άλλη πύλη κι εγώ ξέμεινα να το περιμένω ενώ είχα προλάβει ουσιαστικά τη πτήση..η μεγαλύτερη αρνητική τροπή ever μου είχε συμβεί και το εφιαλτικότερο όλων ήταν η άδεια τσέπη μου....
Συνεχίζεται...

ο κύριος είναι ο υπαίτιος της παραμονής μου στο Βερολίνο. Ποζάρει στο μετρό με αγνώστου ταυτότητας ημίνεκρο τύπο που κοιμάται ανά 3 δευτερόλεπτα και δεν υπερβάλω..

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Yorgos]

Άσε να μαντέψω... πήγατε με το κατηχητικό εκδρομή, σας πιάσανε οι παπάδες να τα πίνετε , σας πέταξαν έξω από τον ξενώνα και τη βγάλατε παίζοντας κιθάρα;

 

[Alex Loco]

Μετά την επιστροφή μου από τη Μάλτα οι υποχρεώσεις μου άλλαξαν και αυξήθηκαν καθώς ανέλαβα τη θέση του προπονητή σε ένα νεοσύστατο σύλλογο τον Α.Σ. ΠΑΠΑΔΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

https://www.facebook.com/ΑΣ-Παπαδες-Θεσσαλονικης-329664160508990/. (έλα να πατάμε όλοι like )

Ξέρω νομίζετε σας δουλεύω. Ε λοιπόν όχι. Ομάδα συναισθηματικής αξίας για εμένα καθώς ως φοιτητής της εκκλησιαστικής ακαδημίας την υπηρέτησα ως αρχηγός επί 4 χρόνια και πλέον η ομάδα έγινε ερασιτεχνικός σύλλογος με αφμ και λοιπά και συμμετέχει στα εθνικά πρωταθλήματα την υπηρετώ ως προπονητής παρά το νεαρό της ηλικίας μου. Έτσι λοιπόν η ψαγμένη και εκκεντρική ομάδα μου στη πρώτη της χρονιά στα πρωταθλήματα αποφάσισε να κλείσει ένα φιλικό αγώνα επί Γερμανικού εδάφους με μια αντίστοιχη ερασιτεχνική ομάδα. Στις 19 Νοεμβρίου απογειωθήκαμε με δύο πτήσεις οι μισοί με τη Ryanair και οι άλλοι με την Easyjet. Η αποστολή απαρτιζόταν από 25 άτομα . Πως να ήξερα όταν απογειωνόμουν ότι θα βρίσκομαι λίγο πιο πέρα από τρομοκρατικό χτύπημα και ότι θα έχανα το αεροπλάνο μένοντας στο Βερολίνο με 50 cents και ότι θα ζούσα τη πιο ακραία μου περιπέτεια ... Συνεχίζεται..

 

[Alex Loco]

Άσε να μαντέψω... πήγατε με το κατηχητικό εκδρομή, σας πιάσανε οι παπάδες να τα πίνετε , σας πέταξαν έξω από τον ξενώνα και τη βγάλατε παίζοντας κιθάρα;

χαχα όχι ακριβώς είσαι κοντά πάντως!

 

[Alex Loco]

Έτσι λοιπόν φτάνοντας στο Βερολίνο η πτήση μας αντικρίσαμε ένα μουντό καιρό , γκρίζο ουρανό και φυσικά κρύο . Θέλαμε να βρούμε τρόπο να πάμε στη πόλη και ψάχναμε το airport express . Αντιληφθήκαμε ότι είναι τρένο κάτι που δεν γνωρίζαμε κόψαμε το πρώτο μας εισιτήριο (ένα από τα εκατοντάδες που κόψαμε στη Γερμανία) και ξεκίνησε τη πορεία του ακριβώς στην ώρα που έλεγε!! Φτάσαμε ακριβώς σε 24 λεπτά όπως επίσης έλεγε -.- και βρεθήκαμε σε μια κεντρικότατη πλατεία την Alexanderplatz . Είχε παντού κόσμο και καταστήματα. Σαν πρώτη όψη ναι άξιε η επιλογή του Βερολίνου. Θέλαμε όπωσδήποτε να φάμε . Έτσι τους έπεισα σχεδόν όλους να φάμε ένα ντονέρ που τα τιμάω πάντα στο εξωτερικό (ανοίξτε κάποιος ένα στη Θεσσαλονίκη ρε παιδιά) . Ήταν απολαυστικό όπως πάντα . Κάναμε μια βόλτα μικρή να δούμε λίγο τι παίζει. Πήραμε ένα donuts και ψάχναμε το τεράστιο πύργο της τηλεόρασης πράγμα αστείο καθώς φαινόταν από παντού και ήταν πάνω μας κάτι που κατάλαβα όταν αποφάσισα να κοιτάξω τα σύννεφα xD ( το έχω ξανά πάθει στη Βουδαπέστη με το μύλο του λούνα παρκ που φαινόταν από παντού και ο κολλητός μου τον έψαχνε ) . Είχα μια λίστα με πράγματα που θα πηγαίναμε κάποια υποχρεωτικά άλλα προαιρετικά . Πύλη του Βραδεμβούργου , Reichstag , τοίχος του Βερολίνου , το άγαλμα της Νίκης το γήπεδο φυσικά της Χέρτα Βερολίνου , ζωολογικό κήπο , το πύργο της τηλεόρασης και άλλα. Μετά τη βόλτα έπρεπε να πάμε στο ξενοδοχείο να βρούμε και τα υπόλοιπα παιδιά να αφήσουμε και τα πράγματα. Έτσι πήραμε το μετρό και κατεβήκαμε στη στάση Heine-Heinrich Strasse . Ψαχτήκαμε λίγο αλλά το βρήκαμε. Ήταν πάνω στην οδό Kopenicke Strasse αρκετά μεγάλο hostel για τα δεδομένα των επιλογών που κάνω συνήθως και πολύ φτηνό για Γερμανία. Πληρώσαμε και αφήσαμε τα πράγματα. Οι άλλοι είχαν ήδη πάει βόλτα γιαυτό και εμείς κατεβήκαμε στη χριστουγεννιάτικη αγορά που έσφυζε από ζωή με ντόπιους και τουρίστες. Πάγκοι μικροπωλητών με κάθε λογής πράγματα σε πολύ όμορφη ατμόσφαιρα. Άρχισα ήδη να ψάχνω πράγματα για τη Δώρα μου. Είμαστε ακόμα μαζί. Μάλλον θα τη παντρευτώ γιατί είναι το τρίτο μου ταξίδι συνεχόμενο και είμαι ακόμα μαζί της xD !! Ευτυχώς είπαμε να βρεθούμε και με τους άλλους για να πάμε σε μια Irish pub την οποία δεν βρήκαμε ποτέ γιατί ο χάρτης μας οδήγησε σε μια παρακμή pub και δεν ήθελε κανείς να μπούμε. Γιατί λέω ευτυχώς?Όταν πηγαίναμε εκεί είδε κάποιος στο ίντερνετ ότι χτυπήθηκε το Βερολίνο από τρομοκρατικό χτύπημα !!!!! Το μεγαλύτερο σοκ ?? Στη χριστουγεννιάτικη αγορά Πακιστανός (Αρχικά) παρέσυρε με νταλίκα κόσμο νεκροί και τραυματίες !!! Έχουμε μείνει όλοι σκαλωμένοι 20 άτομα πάνω από ένα κινητό . Ήταν πραγματικά απίστευτο. Εγώ απλά έκανα εικόνα τη μάνα μου να λέει : φτάνει βρε αγόρι μου με τα ταξίδια και άκου εκεί Βερολίνο αφού είναι στόχος τζιχαντιστών . Και της λέω. - Ναι θα γίνει χτύπημα τη μέρα που θα πάω στη Χώρα που θα πάω , στη πόλη που θα πάω και στο σημείο που θα είμαι , άσε μας ρε μάνα !!!
Ε λοιπόν έχω φοβερό ζάρι ... άντε να τη πεις μετά κάτι. Τα τηλέφωνα πήραν φωτιά (εγώ κάτι κάνω λάθος πάντα και δεν μπορεί κανείς να με καλέσει) με τους παίχτες μου να καθησυχάζουν του δικούς τους που είχαν τρελαθεί. Δε ξέραμε μέσα στο χαμό αν έπρεπε να πάρουμε το μετρό για να γυρίσουμε . Επίσης είχαμε χάσει τον αρχηγό από την αγορά ακόμα καθώς κάπου ξεχάστηκε σε κάποιο εμπορικό και δεν απαντούσε κιόλας στα τηλέφωνα. Είχαμε το άγχος του μήπως ξέμεινε εκεί που έγινε η επίθεση μέχρι που μας πήραν τηλέφωνο οι άλλοι από το ξενοδοχείο και μας είπαν ότι έχει κατασκηνώσει στη τουαλέτα xD Το πλάνο λοιπόν μετά τη λάθος καθοδήγηση μου ήταν να πάρουμε μπύρες αφού είχε πάνφθηνες και να αράξουμε στο ξενοδοχείο όπως και έγινε. Χαβαλεδιάσαμε και με δύο χοντρούλες που μένανε απέναντι μας και χτυπούσαν τη πόρτα. Είναι αλλιώς να λες βλακείες στα ελληνικά σε Γερμανίδες !! Ακολούθησε μια τρελή νύχτα με κεφάλι πόκερ και καφρίλες καθώς ενημερωθήκαμε από την ομάδα των Γερμανών ότι θα το ακυρώσουμε λόγο της επίθεσης κάτι που σήμαινε ότι μπορούσαμε να ξεχάσουμε τα προσχήματα και να το γυρίσουμε σε εφταήμερη λυκείου!!

Συνεχίζεται..

 

[Alex Loco]

Αφού πέρασε η νύχτα ζόρικη θα έλεγα καθώς κοιμήθηκα με το πρόεδρο και το γενικό αρχηγό σε δίκλινο λόγο της πολύ καλής μας φιλίας (ίδια ηλικία έχουμε ) καθώς μας πήρε η νύχτα με τη κουβέντα. Ξύπνησα με διαλυμένη μέση , έχω και πρόβλημα ,ξεσκέπαστος και ήμουν στον αέρα ουσιαστικά καθώς κολλήσαμε τα δύο κρεβάτια αλλά είχαν ανοίξει ελαφρώς τόσο ώστε να μην πέσω αλλά να πεθαίνω από το πόνο! Το ξύπνημα πρωινό αρκετά αλλά είχαμε να κάνουμε και να δούμε πολλά . Μαζευτήκαμε στο ισόγειο σχεδόν όλοι και φύγαμε να πάρουμε το μετρό για να φτάσουμε στη πύλη του Βραδεμβούργου. Παρά την απαγόρευση της αστυνομίας εμείς δεν είχαμε σκοπό να τη βγάλουμε μέσα !

Έτσι λοιπόν αλλάξαμε γραμμή και φτάσαμε στη πιο κοντινή στάση στη μεγαλοπρεπή πύλη. Αρχικά διασχίσαμε ένα τεράστιο πράσινο πάρκο και πολύ θα ήθελα να έχουμε μια μπάλα να τους βάλω να παίξουν xD !! Φτάσαμε στη πύλη λοιπόν . Επιβλητική και γεμάτη τουρίστες να φωτογραφίζονται. Ακολούθησε και μια μονομαχία με σημαίες του Άρη και του Παοκ αλλά δυστυχώς τη φήμη άλλος την έχει xD (δείτε το description μου) .

Επόμενος σταθμός στα 400 μέτρα το Reichstag η βουλή του Βερολίνου. Για μένα μία εικόνα συνδέεται με το Reichstag. Αυτή

Λόγο ότι παίζω παιχνίδια με όπλα και την έχω συνδέσει αλλά και πάλι against Hitler !! Κόψαμε εισιτήρια για να μπούμε στο γυάλινο θόλο αλλά αργά το απόγευμα οπότε και εκτός από κάποιους οι περισσότεροι δεν πήγαμε ποτέ. Μετά από μεγάλη ποδαράδα πήγαμε στο σύμβολο της νίκης το Siegessaule μνημείο που πρέπει να ανέβεις αν θυμάμαι καλά 290 σκαλιά !! Η θέα φοβερή. Κατέβηκα σαν γριά βέβαια γιατί μου είχε κοπεί το αίμα από το ύψος.

Εδώ λοιπόν τα γκρουπ χωρίστηκαν γιατί κάποιοι θέλανε να πάνε στο ζωολογικό κήπο ενώ οι περισσότεροι με ακολούθησαν στο γήπεδο της Χέρτα . Μετά από αρκετές στάσεις φτάσαμε στη στάση Olympia stadium . Το μεγάλο γήπεδο της Χέρτα Βερολίνου που έγινε ο τελικός του mundial το 2006 ήταν μπροστά μας. Το απολαύσαμε και πήραμε το μετρό να γυρίσουμε στο κέντρο για φαί.

Είχαμε κόψει εισιτήρια των 5 ατόμων. Ήμασταν 15 οπότε είχαμε 3 εισιτήρια. Έλα όμως που οι 4 κατέβηκαν πιο νωρίς και μείναμε 11 αλλά δεν το καταλάβαμε. Έτσι μπήκε φυσικά τη μία και μοναδική φορά που κάναμε βλακεία το σίχαμα με την αλυσίδα του ταμτάκου που επαγγέλεται ως ελεκτής και μας κατέβασε από το μετρό ζητώντας μας 60 ευρώ γιατί ήμασταν 11 και όχι 10 άτομα. Τι και αν του εξηγήσαμε ότι ήμασταν 15 άτομα και οι άλλοι κατέβηκαν πιο νωρίς ,τι και αν του είπαμε ότι δεν φέρεται σωστά σε τουρίστες και ότι δεν τα ξέρουμε καλά τα πράγματα , η απάντηση ήταν ότι δε είναι εκεί για να κάνει το καλό. Έβγαλε και το κινητό να καλέσει αστυνομία αλλιώς ίσα που κάναμε ένα κατοστάρι και διασκορπιζόμασταν στα στενά του Βερολίνου !! έφαγε το βρίσιμο του και φύγαμε με το επόμενο πηγαίνοντας στο ξενοδοχείο μας. Η κούραση ήταν έντονη και ενώ υπήρχε η όρεξη για βραδινή βόλτα δεν υπήρχε η αντοχή οπότε το τελευταίο μας βράδυ το περάσαμε με πόκερ και μπιλιάρδο. Είχαμε να ξυπνήσουμε πολύ πρωί για να προλάβουμε το αεροπλάνο. Χαχα αστείο. Αύριο ξεκινούσε το ταξίδι μου στο άγριο Βερολίνο..

Συνεχίζεται...

 

[Alex Loco]

21 Δεκεμβρίου λοιπόν αργοπορημένο ξύπνημα και μάλιστα από το δωμάτιο της διοίκησης ( το δικό μου) .Είχαμε πει όλοι ραντεβού στο ισόγειο στις 6 το πρωί και κατεβήκαμε 6 και 30. Η πύλη έκλεινε 8 παρα 25 και είχαμε να πάμε με το μετρό στη κεντρική πλατεία που ευτυχώς απείχε δύο στάσεις και μετά με το τρένο στο αεροδρόμιο Schonefeld που ήταν μισή ώρα δρόμος. Χάσαμε και δύο μετρό γιατί ήμασταν 25 άτομα και άντε βγάλε άκρη ποιες θα είναι οι πεντάδες και λοιπά. Τα εισιτήρια μετρούσαν και για το τρένο και αυτό μας ένοιαζε αλλιώς για δύο στάσεις του μετρό yolo ( μυαλό δεν βάζουμε) !! Φτάνοντας στα τρένα είδαμε ότι έρχεται σε κανά δεκάλεπτο και με 5λεπτη καθυστέρηση !! Το γάλατα έσφιξαν που έλεγε και ένα φιλαράκι μου εκεί !! Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε με τη ψυχή στο στόμα . Στη πρώτη πτήση της easyjet πετούσαμε 11 άτομα και εμάς έκαιγε η ώρα καθώς οι άλλοι 14 πετούσαν με ryanair στις 8:40 . Είχαμε αποφασίσει ότι με το που ανοίξει η πόρτα του τρένου θα γίνουμε όλοι μαζί καπνός. Και έτσι ακριβώς στις 7 και 28 κάναμε την έξοδο του Βερολίνου !! Κάναμε πανικό !! Σαν κυνηγημένοι σε πόλεμο , περνούσαμε ανάμεσα από το κόσμο με τσάντες με μπουφάν , σαν παλαβοί !! Όποιος έχει πάει στο Schonefeld θα καταλάβει πως διασχίσαμε τον υπόγειο διάδρομο που συνδέει τα τρένα με το αεροδρόμιο !! Κοιτούσα στα γρήγορα πίσω μου και γύρω μου. Ειλικρινά κάθε δευτερόλεπτο μας έπνιγε όλο και πιο πολύ. Φτάνοντας στην είσοδο μέτρησε η εμπειρία μου καθώς απ`έξω έχει ένα τεράστιο πίνακα με τις πτήσεις. Κανένας παίχτης μου δεν κοίταξε φυσικά και όλοι πήγαν να μπουν σε άλλη είσοδο αλλά τους φώναξα ότι έπρεπε να μπούμε στο terminal B . Έτσι φτάνουμε χτυπάμε το εισιτήριο και βλέπω μπροστά μου 5 παίχτες μου να τρέχουν για μπούνε στον έλεγχο για τις βαλίτσες. Κοιτάζω πίσω μου και οι υπόλοιποι 5 είναι άφαντοι ... λέω ααα εμείς τρέξαμε και αυτοί χαλαροί , αλλά εντάξει τώρα θα φανούν στη πόρτα. Περνάει ένα λεπτό , δύο , πέντε , σχεδόν ένα δεκάλεπτο στεκόμουν σαστισμένος και τρελαμένος στην είσοδο !!!! Πιο ήταν το θέμα. Αρχικά σαν προπονητής είχα και ένα ρόλο κηδεμόνα ας πούμε αλλά κυρίως είχα το εισιτήριο του παίχτη μου του Πάρα γιατί ως ξεχασιάρης μου το εμπιστεύτηκε μήπως και το χάσει... έτσι λοιπόν χωρίς να μετρήσω τους μπροστινούς μου νόμιζα ότι μόνο ο Πάρα αγνοείται και όλοι οι άλλοι μπήκαν !!!! Είχα πραγματικά τρελαθεί και χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι έβαλα το εισιτήριο του όρθιο σε μια χαραμάδα εκεί στην είσοδο σαν ανοιχτό τιμοκατάλογο ώστε ΑΝ αποφάσιζε να εμφανιστεί να το έβλεπε εκεί για να περάσει. Μπούκαρα στη κυριολεξία στις βαλίτσες και αντίκρισα δύο μόνο από τους παίχτες μου στο τέλος να βάζουν μπουφάν και να τρέχουν σε μια σκάλα. Αυτό ήταν.Ήμουν ο τελευταίος πλέον από αυτούς που πέρασαν και αυτό με άγχωνε. Εκεί έγινε η μέγιστη βλακεία καθώς οι υπεύθυνες μόνο τσιγαράκι δεν άναψαν. Βλέπανε τις βαλίτσες με το πασάκι τους τα κορίτσια είχα και την άλλη μπροστά μου φορούσε 7 μπλούζες 3 μπουφάν και 22 φουλάρια και μέχρι να τα βγάλει εγώ είχα γυρίσει Θεσσαλονίκη με πόδια -.- !! Τι ξεφυσούσα τι έβριζα στα ελληνικά , τι έκανα παλαμάκια να κουνήσουν το πισινό τους έφαγα κι εκεί αρκετή ώρα. Πέρασα έφυγα σαν το Bolt στη σκυταλοδρομία που παίρνει τη σκυτάλη από άλλον (έτσι τσίμπησα το μπουφάν και διακτινίστικα ) μέχρι που με φώναξαν - SIR YOUR BAG !! Γυρνάω το παίρνω και πετάω στη σκάλα καθώς ανέβηκα 4-4 τα σκαλιά εκτόπισα δύο Κινέζους και χόρεψα capoeira με κάτι Γερμανούς για να τους περάσω !! Το sprint της ζωής μου στο διάδρομο που με οδηγούσε στο πίνακα. Φτάνω να διαβάσω τη πύλη μου. ΣΟΚ . Thessaloniki 8:05 gate closed......... Λέω γκαρίζοντας ΌΧΙ ΡΕ Π....Η ΜΟΥΥΥ !!! Κοιτάω αριστερά βλέπω κόσμο και τρέχω ανάμεσα τους κοιτάζω όλες τις πύλες (είχε πάρα πολλές) και πουθενά Θεσσαλονίκη. Με κοιτούσε ο κόσμος σαν το βομβιστή με το στρατιωτικό σάκο και το δερμάτινο του Τούρκου αλήτη που αράζει μετρό xD !! Ενστικτωδώς κατέβηκα δύο σκάλες και ακούω ένα ΜΠΑΜΠ ΜΠΟΥΜ ααχ τι θα κάνουμε δεν ανοίγουν τη πόρταα !!
Μια τύπισσα με τον άντρα της και τη κόρη της βαρούσε μια πόρτα. Λέω για Θεσσαλονίκη ??? Μου λέει ναι αλλά δεν ανοίγουν τη πόρτα!!! Ψάχναμε κάποιον κάτι να μας βοηθήσει μέχρι που μπουκάραμε δίπλα που πετούσαν για Mallorca με easyjet. Άρχισαν να μιλάνε σε μία γερμανικά σε έντονο ύφος. Εγώ δεν ξέρω τι λέγανε αλλά καταλάβαινα ότι της εξηγούσαν τι έγινε και να πάρει τηλέφωνο στο αεροπλάνο το οποίο παρεμπιπτόντως φαινόταν στο βάθος πίσω της . Η κρυόκωλη Γερμανίδα έκανε ξεκάθαρη την απάντηση της κουνώντας δεξιά αριστερά το κεφάλι της . Δε χρειαζόταν να ξέρω γερμανικά για να καταλάβω. Κι εκεί το πιο ισχυρό σοκ.. Αρχίζει να τσουλάει το αεροπλάνο , η τύπισσα δίπλα μου αρχίζει να κλαίει , εμένα μου πέφτει ο σάκος και το κοιτάω να απογειώνεται. Τα παιδιά εκεί μέσα κι εγώ μόνος μου στο Βερολίνο με 50 cents... αγνοείται η τύχη του Πάρα μόνο που έχω αρχίσει να πιστεύω ότι κάπως τον πέρασαν οι άλλοι από άλλη πύλη κι εγώ ξέμεινα να το περιμένω ενώ είχα προλάβει ουσιαστικά τη πτήση..η μεγαλύτερη αρνητική τροπή ever μου είχε συμβεί και το εφιαλτικότερο όλων ήταν η άδεια τσέπη μου....
Συνεχίζεται...

ο κύριος είναι ο υπαίτιος της παραμονής μου στο Βερολίνο. Ποζάρει στο μετρό με αγνώστου ταυτότητας ημίνεκρο τύπο που κοιμάται ανά 3 δευτερόλεπτα και δεν υπερβάλω..

 

[alma]

Πολύ ιδιαίτερος τρόπος γραφής. Η ιστορία σου έχει ενδιαφέρον και γέλιο όπως κι οι περιγραφές για τους Γερμανούς.

Παρακολουθώ να δω πως την έβγαλες άφραγκος.

 

[Alex Loco]

Πολύ ιδιαίτερος τρόπος γραφής. Η ιστορία σου έχει ενδιαφέρον και γέλιο όπως κι οι περιγραφές για τους Γερμανούς.

Παρακολουθώ να δω πως την έβγαλες άφραγκος.

έχω ένα λαϊκό τρόπο γραφής , αγγίζει λίγο τα όρια του αμόρφωτου ώρες ώρες

 

[alma]

έχω ένα λαϊκό τρόπο γραφής ,

Άστα αυτά και θέλουμε συνέχεια.Είχες μείνει εκεί που έλεγες πως η κρυόκωλη γερμανίδα έμεινε απαθής,εσύ και άλλη μια οικογένεια χάσατε το αεροπλάνο και έμεινες άφραγκος στο Βερολίνο. Τόσο σασπένς έχει...
Άμα τη εμφανίσει σου σε κάθε πόλη συμβαίνουν διάφορα τραγελαφικά!

 

[Alex Loco]

Άστα αυτά και θέλουμε συνέχεια.Είχες μείνει εκεί που έλεγες πως η κρυόκωλη γερμανίδα έμεινε απαθής,εσύ και άλλη μια οικογένεια χάσατε το αεροπλάνο και έμεινες άφραγκος στο Βερολίνο. Τόσο σασπένς έχει...
Άμα τη εμφανίσει σου σε κάθε πόλη συμβαίνουν διάφορα τραγελαφικά!

χαχα άμα ψάξεις έχω κι άλλες ιστορίες με απρόοπτα . Διάβασε την ιστορία μου αστεγικές οι νύχτες !! Λοιπόν σιγά σιγά θα συνεχίσω την ιστορία μου !!

 

[Kanel28]

Άρχισα ήδη να ψάχνω πράγματα για τη Δώρα μου. Είμαστε ακόμα μαζί. Μάλλον θα τη παντρευτώ γιατί είναι το τρίτο μου ταξίδι συνεχόμενο και είμαι ακόμα μαζί της xD !!

Είσαι θεούλης.