traveller_30
Member
- Μηνύματα
- 59
- Likes
- 292
- Επόμενο Ταξίδι
- New York
- Ταξίδι-Όνειρο
- New York
Κυριακή 13 Ιουλίου: Τρίτη μέρα
Τρίτη μας μέρα στο Παρίσι λοιπόν και το πρόγραμμα είχε Notre Dame! Άλλο ένα σημαντικό και υπέροχο μνημείο του Παρισιού που ανυπομονούσαμε πολύ να επισκεφτούμε! Έφτασε επιτέλους και η βαλίτσα μας απο το Βελιγράδι και αφού προγευματίσαμε στο ξενοδοχείο πήραμε το μετρό προς την Notre Dame. Ο καιρός ωστόσο ήταν συννεφιασμένος και ευτυχώς το ξενοδοχείο μας προμήθευσε με ομπρέλα, η οποία μας φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμη στην πορεία!
Πρώτη μας στάση ήταν το συντιβάνι Saint Michel. Το συντριβάνι βρίσκετε ακριβώς απέναντι απο την Notre Dame και είναι πραγμάτικα απίθανο και επιβλητικό καθώς απεικονίζει τον Αρχάγγελο Μιχαήλ να παλεύει με τον διάβολο.

Όταν τελιώσαμε με τις απαραίτητες φωτογραφίες, περάσαμε απέναντι στην πλατεία που βρίσκετε η Notre Dame. Πραγματικά όσα κι αν γράψει κανείς για τον ναό αυτό είναι αδύνατο να τον περιγράψει με λόγια.. Δέος, συγκίνηση και ενθουσιασμός μας διαπερνούσε αντικρίζοντας τον, μέχρι που προσέξαμε την πραγμάτικα τεράστια ουρά απο τουρίστες που περίμεναν να μπούνε μέσα.. Φυσικά, τίποτα δεν μπορούσε να μας σταματήσει απο το να μπούμε μέσα, γι αυτό σταθήκαμε κι εμείς στο τέλος της ουράς. Ευτυχώς, η ουρά προχωρούσε γρήγορα και σε κανένα 20λεπτο μπήκαμε μέσα. Το εσωτερικό ήταν ακόμα πιο όμορφο. Τεράστια εκκλησία, δεν έβλεπες το τέλος με το μάτι, ενώ αυτό που φυσικά ξεχώριζε ήταν το τεράστιο Ρόδο απο βιτρώ καθώς και το τεράστιο εκκλησιαστικό όργανο.



Βγήκαμε απ'το ναό και πήγαμε στην αριστερή του πλευρά για να σταθούμε σε νέα ουρά που οδηγούσε στους πύργους. Εδώ περιμέναμε περισσότερο απο μία ώρα, αλλά πραγματικά άξιζε η αναμονή. Ανεβήκαμε τα περίπου 350 σκαλιά και φτάσαμε στην οροφή. Ξεχωρίζουν τα υπέροχα αγάλματα (gargoyles), που προσδίδουν ένα μυστικιστικό και σκοτεινό τόνο στην μορφή της εκκλησίας. Επίσης η θέα του συννεφιασμένου και σκοτεινού Παρισιού απο εκεί ψήλα και δίπλα στα gargoyles ήταν πραγματικά μοναδική και απερίγραπτη.



Κατεβήκαμε απ'τους πύργους της εκκλησίας και αποφασίσαμε να μπούμε και στις κατακόμβες. Πεταμένα λεφτά ωστόσο αφού δεν είχε πραγματικά τίποτα να δείς και να κάνεις. Διαβάσαμε λίγο για την ιστορία και το πώς κτίστηκε ο ναός και φύγαμε.
Φύγαμε εκστασιασμένοι απο την Notre Dame και ξεκινήσαμε να περπατάμε προς το Πάνθεον, το οποίο ήταν καμιά δεκαριά λεπτά απόσταση, για να το επισκεφτούμε και μέσα αφού δεν προλάβαμε χτές. Κάπου εκεί ξεκίνησε να βρέχει, αλλά ευτυχώς είχαμε την ομπρέλα μαζί μας!
Για να είμαι ειλικρινής το Πάνθεον δεν μας πολυάρεσε.. Εξωτερικά είναι βέβαια ένα πολύ εντυπωσιακό κτήριο, αλλά στο εσωτερικό του δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο να δούμε. Ίσως φυσικά να φταίει το γεγονός ότι το μυαλό μας είχε μείνει κολλημένο ακόμα στην Notre Dame! Το Πάνθεον, αν και αρχικά είχε κτιστεί ως εκκλησία, μετατράπηκε σε μαυσωλείο. Περπατήσαμε λίγο μέσα, περάσαμε απο τους τάφους του Βολταίρου και του Βίκτωρ Ουγκό και φύγαμε.



Καθίσαμε σε μια καφετέρια για καφέ και ξεκούραση και πήραμε το μετρό για τον τελευταίο σταθμό της ημέρας. Το κοιμητήριο Pere Lachaise.. Το κοιμητήριο αποδείχτηκε εξαιρετική επιλογή, ειδικά το συγκεκριμένο συννεφιασμένο και βροχερό απόγευμα! Το τοπίο ήταν εκπληκτικό και καταπράσινο, γεμάτο επιβλητικούς τάφους και σκοτεινά, μελαγχολικά αγάλματα. Στην αρχή χαθήκαμε και δυσκολευτήκαμε πολύ να προσανατολιστούμε, παρά το ότι είχαμε φωτογραφίσει τον χάρτη που υπήρχε στην είσοδο του κοιμητηρίου. Περιπλανηθήκαμε αρκετή ώρα και φυσικά περάσαμε απο τους τάφους των Jim Morrison, Maria Callas, Oscar Wilde, Chopin και Edith Piaf.




Είχε ήδη αρχίσει να βραδιάζει και είμασταν πραγματικά ξεθεωμένοι απο το πολύ περπάτημα. Επιστρέψαμε με το μετρό στην περιοχή Marais και καθίσαμε για φαγητό σε ένα μικρό bistro που βρήκαμε στη περιοχή. Μικρός περίπατος στην περιοχή και επιστροφή στο ξενοδοχείο να ξεκουράσουμε τα ταλαιπωρημένα μας κορμιά απ'το περπάτημα! Η επόμενη μέρα ήταν Εθνική γιορτή και αργία για τους Γάλλους, η επέτειος της επανάστασης (Bastille Day) και την περιμέναμε με ανυπομονησία!
Τρίτη μας μέρα στο Παρίσι λοιπόν και το πρόγραμμα είχε Notre Dame! Άλλο ένα σημαντικό και υπέροχο μνημείο του Παρισιού που ανυπομονούσαμε πολύ να επισκεφτούμε! Έφτασε επιτέλους και η βαλίτσα μας απο το Βελιγράδι και αφού προγευματίσαμε στο ξενοδοχείο πήραμε το μετρό προς την Notre Dame. Ο καιρός ωστόσο ήταν συννεφιασμένος και ευτυχώς το ξενοδοχείο μας προμήθευσε με ομπρέλα, η οποία μας φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμη στην πορεία!
Πρώτη μας στάση ήταν το συντιβάνι Saint Michel. Το συντριβάνι βρίσκετε ακριβώς απέναντι απο την Notre Dame και είναι πραγμάτικα απίθανο και επιβλητικό καθώς απεικονίζει τον Αρχάγγελο Μιχαήλ να παλεύει με τον διάβολο.

Όταν τελιώσαμε με τις απαραίτητες φωτογραφίες, περάσαμε απέναντι στην πλατεία που βρίσκετε η Notre Dame. Πραγματικά όσα κι αν γράψει κανείς για τον ναό αυτό είναι αδύνατο να τον περιγράψει με λόγια.. Δέος, συγκίνηση και ενθουσιασμός μας διαπερνούσε αντικρίζοντας τον, μέχρι που προσέξαμε την πραγμάτικα τεράστια ουρά απο τουρίστες που περίμεναν να μπούνε μέσα.. Φυσικά, τίποτα δεν μπορούσε να μας σταματήσει απο το να μπούμε μέσα, γι αυτό σταθήκαμε κι εμείς στο τέλος της ουράς. Ευτυχώς, η ουρά προχωρούσε γρήγορα και σε κανένα 20λεπτο μπήκαμε μέσα. Το εσωτερικό ήταν ακόμα πιο όμορφο. Τεράστια εκκλησία, δεν έβλεπες το τέλος με το μάτι, ενώ αυτό που φυσικά ξεχώριζε ήταν το τεράστιο Ρόδο απο βιτρώ καθώς και το τεράστιο εκκλησιαστικό όργανο.



Βγήκαμε απ'το ναό και πήγαμε στην αριστερή του πλευρά για να σταθούμε σε νέα ουρά που οδηγούσε στους πύργους. Εδώ περιμέναμε περισσότερο απο μία ώρα, αλλά πραγματικά άξιζε η αναμονή. Ανεβήκαμε τα περίπου 350 σκαλιά και φτάσαμε στην οροφή. Ξεχωρίζουν τα υπέροχα αγάλματα (gargoyles), που προσδίδουν ένα μυστικιστικό και σκοτεινό τόνο στην μορφή της εκκλησίας. Επίσης η θέα του συννεφιασμένου και σκοτεινού Παρισιού απο εκεί ψήλα και δίπλα στα gargoyles ήταν πραγματικά μοναδική και απερίγραπτη.



Κατεβήκαμε απ'τους πύργους της εκκλησίας και αποφασίσαμε να μπούμε και στις κατακόμβες. Πεταμένα λεφτά ωστόσο αφού δεν είχε πραγματικά τίποτα να δείς και να κάνεις. Διαβάσαμε λίγο για την ιστορία και το πώς κτίστηκε ο ναός και φύγαμε.
Φύγαμε εκστασιασμένοι απο την Notre Dame και ξεκινήσαμε να περπατάμε προς το Πάνθεον, το οποίο ήταν καμιά δεκαριά λεπτά απόσταση, για να το επισκεφτούμε και μέσα αφού δεν προλάβαμε χτές. Κάπου εκεί ξεκίνησε να βρέχει, αλλά ευτυχώς είχαμε την ομπρέλα μαζί μας!
Για να είμαι ειλικρινής το Πάνθεον δεν μας πολυάρεσε.. Εξωτερικά είναι βέβαια ένα πολύ εντυπωσιακό κτήριο, αλλά στο εσωτερικό του δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο να δούμε. Ίσως φυσικά να φταίει το γεγονός ότι το μυαλό μας είχε μείνει κολλημένο ακόμα στην Notre Dame! Το Πάνθεον, αν και αρχικά είχε κτιστεί ως εκκλησία, μετατράπηκε σε μαυσωλείο. Περπατήσαμε λίγο μέσα, περάσαμε απο τους τάφους του Βολταίρου και του Βίκτωρ Ουγκό και φύγαμε.



Καθίσαμε σε μια καφετέρια για καφέ και ξεκούραση και πήραμε το μετρό για τον τελευταίο σταθμό της ημέρας. Το κοιμητήριο Pere Lachaise.. Το κοιμητήριο αποδείχτηκε εξαιρετική επιλογή, ειδικά το συγκεκριμένο συννεφιασμένο και βροχερό απόγευμα! Το τοπίο ήταν εκπληκτικό και καταπράσινο, γεμάτο επιβλητικούς τάφους και σκοτεινά, μελαγχολικά αγάλματα. Στην αρχή χαθήκαμε και δυσκολευτήκαμε πολύ να προσανατολιστούμε, παρά το ότι είχαμε φωτογραφίσει τον χάρτη που υπήρχε στην είσοδο του κοιμητηρίου. Περιπλανηθήκαμε αρκετή ώρα και φυσικά περάσαμε απο τους τάφους των Jim Morrison, Maria Callas, Oscar Wilde, Chopin και Edith Piaf.




Είχε ήδη αρχίσει να βραδιάζει και είμασταν πραγματικά ξεθεωμένοι απο το πολύ περπάτημα. Επιστρέψαμε με το μετρό στην περιοχή Marais και καθίσαμε για φαγητό σε ένα μικρό bistro που βρήκαμε στη περιοχή. Μικρός περίπατος στην περιοχή και επιστροφή στο ξενοδοχείο να ξεκουράσουμε τα ταλαιπωρημένα μας κορμιά απ'το περπάτημα! Η επόμενη μέρα ήταν Εθνική γιορτή και αργία για τους Γάλλους, η επέτειος της επανάστασης (Bastille Day) και την περιμέναμε με ανυπομονησία!