traveller_30
Member
- Μηνύματα
- 59
- Likes
- 292
- Επόμενο Ταξίδι
- New York
- Ταξίδι-Όνειρο
- New York
Πέμπτη 17 Ιουλίου: Έβδομη μέρα
Κοιμηθήκαμε λίγο περισσότερο σήμερα, αφού από τη μία τα περισσότερα αξιοθέατα τα είχαμε επισκεφθεί και είχαμε ακόμα δυόμιση μέρες μπροστά μας και από την άλλη μετά τη χθεσινή μέρα στη Disneyland, είχαμε ανάγκη από λίγη ξεκούραση..
Προγευματίσαμε και σήμερα στο ξενοδοχείο και πήραμε το μετρό για το κέντρο! Σήμερα θα αφιερώναμε τη μέρα σε δύο πολύ σημαντικά μουσεία του Παρισιού. Πρώτος μας προορισμός το μουσείο του Λούβρου!
Περπατώντας κατά μήκος του μουσείου αντιληφθήκαμε πόσο τεράστιο σε έκταση ήταν! Προχωρήσαμε προς τους κήπους του Λούβρου (Jardin des Tuileries) και πρώτα επισκεφθήκαμε την Arc de Triomphe du Carrousel. Σίγουρα είναι πολύ μικρότερη η αψίδα από την πασίγνωστη Αψίδα του Θριάμβου, αλλά λόγω και του ότι βρίσκετε μέσα στο καταπράσινο πάρκο και με φόντο την πυραμίδα του Λούβρου, είναι εξίσου εντυπωσιακή.
Η πυραμίδα, η οποία αποτελεί την κεντρική είσοδο του μουσείου, αποτελεί από μόνη της ένα πραγματικά πανέμορφο αξιοθέατο. Μαζί με τα σιντριβάνια πίσω από την πυραμίδα, τραβούν τα βλέμματα και τα φωτογραφικά φλάς χιλιάδων τουριστών! Ο κόσμος στην ουρά μπροστά από την πυραμίδα ήταν πάρα πολύς, ωστόσο η ουρά προχωρούσε σχετικά εύκολα. Αφού περάσαμε το σχετικό έλεγχο μπήκαμε μέσα στην πυραμίδα και φτάσαμε στην είσοδο του μουσείου. Πήραμε τον απαραίτητο χάρτη και σχεδιάγραμμα που μας έδωσαν για καθοδήγηση και ξεκινήσαμε!
Όπως έχουν ήδη πει πάρα πολλοί συμφορουμίτες, είναι αδύνατο να δει κάποιος ολόκληρο το μουσείο του Λούβρου μέσα σε λίγες ώρες.. Μιας και δεν θέλαμε να περάσουμε όλη μας τη μέρα μέσα στο μουσείο, έπρεπε να αποφασίσουμε που θα πηγαίναμε και τι θα βλέπαμε.. Όπως όλοι οι Έλληνες αποφασίσαμε να δούμε τα Ελληνικά
p), τα Αιγυπτιακά, την Μόνα Λίζα (παρά τα αρνητικά σχόλια που είχαμε ακούσει, δεν λέει να πας στο Λούβρο και να μην περάσεις απ’ τον πιο διάσημο πίνακα του μουσείου!) και στα διαμερίσματα του Ναπολέον!
Βλέποντας όσο πιο αντικειμενικά μπορώ, έχω να δηλώσω ότι η Αφροδίτη της Μήλου και η Νίκη της Σαμοθράκης είναι τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα από όσα τουλάχιστον εμείς είδαμε! Σε περίοπτη θέση και τα δύο αυτά αγάλματα, τραβούσαν πάρα πολλούς τουρίστες, οι οποίοι θαύμαζαν τα δύο αυτά Ελληνικά εκθέματα!
Όσο για τη διάσημη Μόνα Λίζα, ήταν ακριβώς όπως μας την είχανε περιγράψει! Ένας υπερβολικά μικρός πίνακας, μέσα σε μία θήκη σε έναν κίτρινο τοίχο χωρίς άλλους πίνακες, με πάρα πολλούς τουρίστες γύρω της, που μάλλον όπως κι εμείς έψαχναν να καταλάβουν τι ακριβώς έβλεπαν!! Και το πιο αστείο είναι ότι οι υπόλοιποι πίνακες στη συγκεκριμένη αίθουσα, όπως «Ο μυστικός δείπνος» του Veronese, είναι πραγματικά υπέροχοι αλλά κανείς δεν τους έδινε σημασία..
Τέλος, πήγαμε από τα δωμάτια του Ναπολέον, τα οποία είναι πραγματικά πάρα πολύ εντυπωσιακά. Τα πάντα ντυμένα στο χρυσάφι (περισσότερο χρυσάφι κι από τις Βερσαλλίες!!), εξαιρετικά μεγάλα κι επιβλητικά δωμάτια όπως άρμοζε βέβαια στον Ναπολέοντα! Η τραπεζαρία περιέχει ένα υπερβολικά τεράστιο τραπέζι διακοσμημένο από χαλκό και χρυσό ενώ το τεράστιο σαλόνι έχει ένα πανέμορφα ζωγραφισμένο ταβάνι από τον Charles-Raphael Marechal!
Όλα αυτά κρατήσανε περίπου τρείς ώρες! Ξεθεωμένοι απ’ το περπάτημα αλλά και εντυπωσιασμένοι από την τεράστια συλλογή τέχνης που κατέχει το υπέροχο αυτό μουσείο και γνωρίζοντας πως βασικά δεν είχαμε δει τίποτα μέσα σε τρείς ώρες βγήκαμε και πάλι στους κήπους! Καθίσαμε στο καφέ του Λούβρου, το οποίο ήταν μεν ακριβό, αλλά για ένα καφέ που ήτανε να πιούμε πρόσφερε εξαιρετική θέα στο τεράστιο πάρκο του Λούβρου! Η μέρα ήταν εξαιρετική και πάρα πολλοί Γάλλοι βρίσκονταν στο πάρκο σε μικρές και μεγάλες παρέες. Αρκετοί Γάλλοι ήταν με τα μαγιό τους και έκαναν ηλιοθεραπεία, στο γρασίδι του πάρκου!
Περπατήσαμε ακόμα λίγο στους πανέμορφους αυτούς κήπους. Λίγο περπάτημα και διασταυρώσαμε στην απέναντι πλευρά του Σηκουάνα με προορισμό το δεύτερο αξιοθέατο της ημέρας το Musee d’ Orsay. Μπροστά απ’ το μουσείο στη μικρή πλατεία είδαμε αγάλματα από ζώα (ρινόκερος, άλογο και ελέφαντας). Το μουσείο Orsay είναι ένα πραγματικό διαμάντι του Παρισιού. Πριν γίνει μουσείο, ήταν σταθμός των τρένων, γι αυτό η διάταξη και το σχήμα του είναι μοναδικά! Το εσωτερικό του θυμίζει σταθμό των τρένων ενώ ξεχωρίζει το τεράστιο ρολόι που υπάρχει στον πάνω όροφο και το οποίο ξεχωρίζει και από έξω απ’ το μουσείο.
Το μουσείο έχει τεράστια συλλογή από πίνακες. Δυστυχώς δεν είμαι λάτρης της τέχνης και των πινάκων και αφού είχαμε περάσει ένα τρίωρο στο Λούβρο είχα ψιλοβαρεθεί.. Απ’ την ‘άλλη όμως η φίλη μου είναι λάτρης της ζωγραφικής και όλο άκουγα δες αυτόν τον Van Gogh, δες κι αυτόν τον Monet! Λόγω του ότι δεν είμαι ειδικός από αυτά, δεν μπορώ να πω πολλά για το μουσείο, παρά μόνο ότι γενικά ως κτήριο (εσωτερικά και εξωτερικά) είναι πάρα πολύ όμορφο και ότι αν κάποιος ενδιαφέρεται για πίνακες και ζωγραφική το μουσείου αυτό είναι must!
Φύγαμε απ’ το Musee d’ Orsay, εγώ ένιωθα πολύ κουρασμένος. Η φίλη μου ήθελε να επισκεφθούμε και το Musee Rodin, το μουσείο με την τεράστια συλλογή από γλυπτά (αν είχα καταλάβει καλα!), αλλά πραγματικά δεν άντεχα άλλο μουσείο, είχα στραμπουλίξει και το πόδι μου και δυσκολευόμουνα να περπατήσω. Έτσι απλά περπατήσαμε κατά μήκος του Σηκουάνα και περάσαμε απ’ το Μusee Rodin για να το δούμε από έξω. Καθίσαμε σε μια καφετέρια και δειπνήσαμε με φόντο τον Πύργο του Άιφελ!
Κατά τις 8:30 πήραμε το μετρό με προορισμό την Αψίδα του Θριάμβου (Arc de Triomphe). Θέλαμε να την επισκεφθούμε το βράδυ, για να δούμε από ψηλά τοΠαρίσι την ώρα που αρχίζει να νυχτώνει και η πόλη αρχίζει να φωτίζεται! Για ακόμα μια φορά έκανα χρήση της κάρτας (η φίλη μου και πάλι μπήκε χωρίς χρέωση) και περάσαμε! Ανεβήκαμε τα περίπου 300 σκαλιά και φτάσαμε στην κορυφή!
Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό! Για ακόμα μια φορά μείναμε εντυπωσιασμένοι από τη θέα του Παρισιού από ψηλά! Η αψίδα βρίσκετε στο τέλος 12 διαφορετικών δρόμων που καταλήγουν στην αψίδα (ένας από τους δρόμους φυσικά η διάσημη Champs Elysees). Η ώρα που είχαμε αποφασίσει να πάμε ήταν εξαιρετική ιδέα! Σιγά σιγά άρχισε να σκοτεινιάζει και η πόλη άρχισε να φωτίζεται! Εκείνη τη στιγμή αντιληφθήκαμε γιατί το Παρίσι είναι η Πόλη του Φωτός! Το θέαμα μοναδικό! Μην χάσετε την ευκαιρία να δείτε το Παρίσι από ψηλά βράδυ (είτε από τον Πύργο του Άιφελ, είτε από τον Πύργο Montparnasse, είτε από την Αψίδα)! Εμείς επιλέξαμε την Αψίδα ακριβώς γιατί είναι το κεντρικό σημείο όλων αυτών των δρόμων, βλέπεις και φωτισμένο τον Πύργο του Άιφελ!
Κάτσαμε εκεί περίπου μία ώρα. Κατεβήκαμε από την Αψίδα και περπατήσαμε την φωτισμένη Champs Elysees! Πάρα πολύς κόσμος είχε κατακλίσει το διάσημο αυτό δρόμο. Δεν είμαστε (ευτυχώς!) εθισμένοι με τα ψώνια, έτσι οι τεράστιες βιτρίνες των πανάκριβων οίκων δεν ήταν για εμάς! Για εμάς σημασία είχε η υπέροχη αρχιτεκτονική και τα πανέμορφα κτήρια κι αξιοθέατα αυτής της πόλης!
Κατά τις 23:00 επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας, και πέσαμε για ύπνο να ξεκουραστούμε για να μπορέσουμε την επομένη να απολαύσουμε τα γραφικά σοκάκια της Μονμάρτης!!
Κοιμηθήκαμε λίγο περισσότερο σήμερα, αφού από τη μία τα περισσότερα αξιοθέατα τα είχαμε επισκεφθεί και είχαμε ακόμα δυόμιση μέρες μπροστά μας και από την άλλη μετά τη χθεσινή μέρα στη Disneyland, είχαμε ανάγκη από λίγη ξεκούραση..
Προγευματίσαμε και σήμερα στο ξενοδοχείο και πήραμε το μετρό για το κέντρο! Σήμερα θα αφιερώναμε τη μέρα σε δύο πολύ σημαντικά μουσεία του Παρισιού. Πρώτος μας προορισμός το μουσείο του Λούβρου!
Περπατώντας κατά μήκος του μουσείου αντιληφθήκαμε πόσο τεράστιο σε έκταση ήταν! Προχωρήσαμε προς τους κήπους του Λούβρου (Jardin des Tuileries) και πρώτα επισκεφθήκαμε την Arc de Triomphe du Carrousel. Σίγουρα είναι πολύ μικρότερη η αψίδα από την πασίγνωστη Αψίδα του Θριάμβου, αλλά λόγω και του ότι βρίσκετε μέσα στο καταπράσινο πάρκο και με φόντο την πυραμίδα του Λούβρου, είναι εξίσου εντυπωσιακή.
Η πυραμίδα, η οποία αποτελεί την κεντρική είσοδο του μουσείου, αποτελεί από μόνη της ένα πραγματικά πανέμορφο αξιοθέατο. Μαζί με τα σιντριβάνια πίσω από την πυραμίδα, τραβούν τα βλέμματα και τα φωτογραφικά φλάς χιλιάδων τουριστών! Ο κόσμος στην ουρά μπροστά από την πυραμίδα ήταν πάρα πολύς, ωστόσο η ουρά προχωρούσε σχετικά εύκολα. Αφού περάσαμε το σχετικό έλεγχο μπήκαμε μέσα στην πυραμίδα και φτάσαμε στην είσοδο του μουσείου. Πήραμε τον απαραίτητο χάρτη και σχεδιάγραμμα που μας έδωσαν για καθοδήγηση και ξεκινήσαμε!
Όπως έχουν ήδη πει πάρα πολλοί συμφορουμίτες, είναι αδύνατο να δει κάποιος ολόκληρο το μουσείο του Λούβρου μέσα σε λίγες ώρες.. Μιας και δεν θέλαμε να περάσουμε όλη μας τη μέρα μέσα στο μουσείο, έπρεπε να αποφασίσουμε που θα πηγαίναμε και τι θα βλέπαμε.. Όπως όλοι οι Έλληνες αποφασίσαμε να δούμε τα Ελληνικά
p), τα Αιγυπτιακά, την Μόνα Λίζα (παρά τα αρνητικά σχόλια που είχαμε ακούσει, δεν λέει να πας στο Λούβρο και να μην περάσεις απ’ τον πιο διάσημο πίνακα του μουσείου!) και στα διαμερίσματα του Ναπολέον!
Βλέποντας όσο πιο αντικειμενικά μπορώ, έχω να δηλώσω ότι η Αφροδίτη της Μήλου και η Νίκη της Σαμοθράκης είναι τα πιο εντυπωσιακά εκθέματα από όσα τουλάχιστον εμείς είδαμε! Σε περίοπτη θέση και τα δύο αυτά αγάλματα, τραβούσαν πάρα πολλούς τουρίστες, οι οποίοι θαύμαζαν τα δύο αυτά Ελληνικά εκθέματα!
Όσο για τη διάσημη Μόνα Λίζα, ήταν ακριβώς όπως μας την είχανε περιγράψει! Ένας υπερβολικά μικρός πίνακας, μέσα σε μία θήκη σε έναν κίτρινο τοίχο χωρίς άλλους πίνακες, με πάρα πολλούς τουρίστες γύρω της, που μάλλον όπως κι εμείς έψαχναν να καταλάβουν τι ακριβώς έβλεπαν!! Και το πιο αστείο είναι ότι οι υπόλοιποι πίνακες στη συγκεκριμένη αίθουσα, όπως «Ο μυστικός δείπνος» του Veronese, είναι πραγματικά υπέροχοι αλλά κανείς δεν τους έδινε σημασία..
Τέλος, πήγαμε από τα δωμάτια του Ναπολέον, τα οποία είναι πραγματικά πάρα πολύ εντυπωσιακά. Τα πάντα ντυμένα στο χρυσάφι (περισσότερο χρυσάφι κι από τις Βερσαλλίες!!), εξαιρετικά μεγάλα κι επιβλητικά δωμάτια όπως άρμοζε βέβαια στον Ναπολέοντα! Η τραπεζαρία περιέχει ένα υπερβολικά τεράστιο τραπέζι διακοσμημένο από χαλκό και χρυσό ενώ το τεράστιο σαλόνι έχει ένα πανέμορφα ζωγραφισμένο ταβάνι από τον Charles-Raphael Marechal!
Όλα αυτά κρατήσανε περίπου τρείς ώρες! Ξεθεωμένοι απ’ το περπάτημα αλλά και εντυπωσιασμένοι από την τεράστια συλλογή τέχνης που κατέχει το υπέροχο αυτό μουσείο και γνωρίζοντας πως βασικά δεν είχαμε δει τίποτα μέσα σε τρείς ώρες βγήκαμε και πάλι στους κήπους! Καθίσαμε στο καφέ του Λούβρου, το οποίο ήταν μεν ακριβό, αλλά για ένα καφέ που ήτανε να πιούμε πρόσφερε εξαιρετική θέα στο τεράστιο πάρκο του Λούβρου! Η μέρα ήταν εξαιρετική και πάρα πολλοί Γάλλοι βρίσκονταν στο πάρκο σε μικρές και μεγάλες παρέες. Αρκετοί Γάλλοι ήταν με τα μαγιό τους και έκαναν ηλιοθεραπεία, στο γρασίδι του πάρκου!
Περπατήσαμε ακόμα λίγο στους πανέμορφους αυτούς κήπους. Λίγο περπάτημα και διασταυρώσαμε στην απέναντι πλευρά του Σηκουάνα με προορισμό το δεύτερο αξιοθέατο της ημέρας το Musee d’ Orsay. Μπροστά απ’ το μουσείο στη μικρή πλατεία είδαμε αγάλματα από ζώα (ρινόκερος, άλογο και ελέφαντας). Το μουσείο Orsay είναι ένα πραγματικό διαμάντι του Παρισιού. Πριν γίνει μουσείο, ήταν σταθμός των τρένων, γι αυτό η διάταξη και το σχήμα του είναι μοναδικά! Το εσωτερικό του θυμίζει σταθμό των τρένων ενώ ξεχωρίζει το τεράστιο ρολόι που υπάρχει στον πάνω όροφο και το οποίο ξεχωρίζει και από έξω απ’ το μουσείο.
Το μουσείο έχει τεράστια συλλογή από πίνακες. Δυστυχώς δεν είμαι λάτρης της τέχνης και των πινάκων και αφού είχαμε περάσει ένα τρίωρο στο Λούβρο είχα ψιλοβαρεθεί.. Απ’ την ‘άλλη όμως η φίλη μου είναι λάτρης της ζωγραφικής και όλο άκουγα δες αυτόν τον Van Gogh, δες κι αυτόν τον Monet! Λόγω του ότι δεν είμαι ειδικός από αυτά, δεν μπορώ να πω πολλά για το μουσείο, παρά μόνο ότι γενικά ως κτήριο (εσωτερικά και εξωτερικά) είναι πάρα πολύ όμορφο και ότι αν κάποιος ενδιαφέρεται για πίνακες και ζωγραφική το μουσείου αυτό είναι must!
Φύγαμε απ’ το Musee d’ Orsay, εγώ ένιωθα πολύ κουρασμένος. Η φίλη μου ήθελε να επισκεφθούμε και το Musee Rodin, το μουσείο με την τεράστια συλλογή από γλυπτά (αν είχα καταλάβει καλα!), αλλά πραγματικά δεν άντεχα άλλο μουσείο, είχα στραμπουλίξει και το πόδι μου και δυσκολευόμουνα να περπατήσω. Έτσι απλά περπατήσαμε κατά μήκος του Σηκουάνα και περάσαμε απ’ το Μusee Rodin για να το δούμε από έξω. Καθίσαμε σε μια καφετέρια και δειπνήσαμε με φόντο τον Πύργο του Άιφελ!
Κατά τις 8:30 πήραμε το μετρό με προορισμό την Αψίδα του Θριάμβου (Arc de Triomphe). Θέλαμε να την επισκεφθούμε το βράδυ, για να δούμε από ψηλά τοΠαρίσι την ώρα που αρχίζει να νυχτώνει και η πόλη αρχίζει να φωτίζεται! Για ακόμα μια φορά έκανα χρήση της κάρτας (η φίλη μου και πάλι μπήκε χωρίς χρέωση) και περάσαμε! Ανεβήκαμε τα περίπου 300 σκαλιά και φτάσαμε στην κορυφή!
Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό! Για ακόμα μια φορά μείναμε εντυπωσιασμένοι από τη θέα του Παρισιού από ψηλά! Η αψίδα βρίσκετε στο τέλος 12 διαφορετικών δρόμων που καταλήγουν στην αψίδα (ένας από τους δρόμους φυσικά η διάσημη Champs Elysees). Η ώρα που είχαμε αποφασίσει να πάμε ήταν εξαιρετική ιδέα! Σιγά σιγά άρχισε να σκοτεινιάζει και η πόλη άρχισε να φωτίζεται! Εκείνη τη στιγμή αντιληφθήκαμε γιατί το Παρίσι είναι η Πόλη του Φωτός! Το θέαμα μοναδικό! Μην χάσετε την ευκαιρία να δείτε το Παρίσι από ψηλά βράδυ (είτε από τον Πύργο του Άιφελ, είτε από τον Πύργο Montparnasse, είτε από την Αψίδα)! Εμείς επιλέξαμε την Αψίδα ακριβώς γιατί είναι το κεντρικό σημείο όλων αυτών των δρόμων, βλέπεις και φωτισμένο τον Πύργο του Άιφελ!
Κάτσαμε εκεί περίπου μία ώρα. Κατεβήκαμε από την Αψίδα και περπατήσαμε την φωτισμένη Champs Elysees! Πάρα πολύς κόσμος είχε κατακλίσει το διάσημο αυτό δρόμο. Δεν είμαστε (ευτυχώς!) εθισμένοι με τα ψώνια, έτσι οι τεράστιες βιτρίνες των πανάκριβων οίκων δεν ήταν για εμάς! Για εμάς σημασία είχε η υπέροχη αρχιτεκτονική και τα πανέμορφα κτήρια κι αξιοθέατα αυτής της πόλης!
Κατά τις 23:00 επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας, και πέσαμε για ύπνο να ξεκουραστούμε για να μπορέσουμε την επομένη να απολαύσουμε τα γραφικά σοκάκια της Μονμάρτης!!
) από το αεροδρόμιο.
). Η εκκλησία λέγετε Saint Etienne Du Mont. Είναι μια πανέμορφη εκκλησία, απο τις ωραιότερες που επισκεφθήκαμε στο 
