traveller_30
Member
- Μηνύματα
- 59
- Likes
- 292
- Επόμενο Ταξίδι
- New York
- Ταξίδι-Όνειρο
- New York
Παρασκευή 18 Ιουλίου: Όγδοη μέρα
Ξυπνήσαμε άλλη μια μέρα στο όμορφο Παρίσι! Προτελευταία μας μέρα και το μόνο που είχε μείνει ως εκκρεμότητα με βάση το πρόγραμμα μας ήταν η Μονμάρτη και η εκκλησία Sacre Coeur. Αποφασίσαμε λοιπόν να επισκεφτούμε την περιοχή και στη συνέχεια θα αποφασίζαμε από εκεί τι θα κάναμε.
Πήραμε το μετρό και φτάσαμε στην περιοχή της Μονμάρτης. Η αρχική μας άποψη για την περιοχή δεν ήταν και η καλύτερη (στο σημείο που μας άφησε το μετρό). Στενοί δρόμοι, κόσμος που μας κοίταζε περίεργα και δεν θύμιζε τους αγαπημένους μας Παριζιάνους που είχαμε συνηθίσει μέχρι τότε. Φτωχικές γειτονιές και βρώμικοι δρόμοι μας έκαναν να αναρωτιόμασταν μήπως κατεβήκαμε λάθος.
Ακολουθήσαμε ωστόσο τις πινακίδες που έδειχναν προς Sacre Coeur και σύντομα το σκηνικό άλλαξε. Τα στενά σοκάκια έγιναν ομορφότερα, οι βρώμικοι δρόμοι έγιναν γραφικά δρομάκια, οι ντόπιοι χάθηκαν στις ορδές των τουριστών που είχαν την ίδια κατεύθυνση με εμάς και η πανέμορφη, επιβλητική Sacre Coeur τραβούσε τα βλέμματα και σε μάγευε με το μέγεθος και την ομορφιά της!
Αποφασίσαμε να ανέβουμε τα περίπου 90 σκαλιά μέχρι την κορυφή της πλατείας όπου βρίσκετε η Sacre Coeur (λες και δεν είχαμε περπατήσει αρκετά μέχρι τώρα!
). Φτάνοντας στην πλατεία το βλέμμα μαγεύεται και μαγνητίζεται από την πανέμορφη θέα του Παρισιού που απλώνεται από την πλατεία. Για ακόμα μια φορά το βλέμμα πάγωσε στη θέα του Παρισιού από ψηλά και φανταστήκαμε πως θα ήταν η θέα από το σημείο αυτό στο ηλιοβασίλεμα!
Αφού χαζέψαμε για λίγο τη θέα, μπήκαμε στην Sacre Coeur. Όπως κι όλοι οι ναοί στο Παρίσι, έτσι και η Sacre Coeur είναι ένας τεράστιος ναός, με πολλά αγάλματα, εικόνες και βιτρό και μπορείς να περπατάς και να μελετάς τον ναό αρκετή ώρα. Πάντως αν και όλες οι εκκλησίες που μπήκαμε ήταν εντυπωσιακές, η Sacre Coeur είχε τη δική της σπάνια ομορφιά και είναι στα πιο σημαντικά αξιοθέατα που πρέπει κάποιος να επισκεφτεί βρισκόμενος στο Παρίσι.
Βγαίνοντας από την εκκλησία, αποφασίσαμε να περιπλανηθούμε για λίγο στα γραφικά σοκάκια της Μονμάρτης. Παντού ζωγράφοι να επιδεικνύουν το ταλέντο τους με ζωγραφιές από πορτραίτα και όμορφα τοπία. Μαγαζάκια παντού με σουβενίρ, κόσμος πολύς να περιπλανιέται στα στενά της περιοχής, νεαροί με κιθάρες να παίζουν μουσική και να τραγουδούν και στο κέντρο ο επιβλητικός ναός της Sacre Coeur! Όλα αυτά συνθέτουν το πανέμορφο πορτραίτο της περιοχής της Μονμάρτης, γραφικότατο, ρομαντικό και πανέμορφο!
Φύγαμε από την Μονμάρτη, με όμορφα συναισθήματα, ερωτευμένοι και με αυτή την πλευρά του Παρισιού. Η συνέχεια της μέρας κύλισε κάπως πιο αυθόρμητα. Πήραμε το μέτρο και κατευθυνθήκαμε προς την περιοχή που βρίσκεται το Parc des Princes, το ποδοσφαιρικό γήπεδο της Paris Saint Germain. Περπατήσαμε αρκετά από το σημείο που μας άφησε το μετρό (αφού κάναμε μία στάση για μεσημεριανό σε ένα μικρό εστιατόριο της περιοχής).
Το γήπεδο φυσικά, ήταν κλειστό αφού δεν πραγματοποιούνται tours. Φωτογραφίσαμε για λίγο από έξω το γήπεδο και καταλήξαμε στην μπουτίκ της Paris Saint Germain, όπου κάναμε τα απαραίτητα μας ψώνια!
Φύγαμε από την περιοχή και με τη βοήθεια του μετρό για ακόμα μια φορά καταλήξαμε στο Moulin Rouge! Οι βραδινές του παραστάσεις είναι φυσικά σε εξωπραγματικές τιμές για εμάς, ενώ είχαμε ούτως ή άλλως διαβάσει ότι έχει χάσει πολύ από την παλιά του αίγλη και δεν αξίζει κάποιος να χρυσοπληρώσει για τις παραστάσεις του. Φωτογραφίσαμε ωστόσο από έξω τον πασίγνωστο κόκκινο ανεμόμυλο του Moulin Rouge και αφού περπατήσαμε λίγο στην περιοχή Red light με τα καμπαρέ και τα ερωτικού είδους καταστήματα φύγαμε με κατεύθυνση το ξενοδοχείο μας για ξεκούραση.
Το βράδυ δειπνήσαμε ελαφριά σε ένα bistro στην περιοχή μας, προμηθευτήκαμε με ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί και αποφασίσαμε να περάσουμε το βράδυ μας όπως περνάνε τα βράδια της Παρασκευής οι περισσότεροι Παριζιάνοι.
Κατευθυνθήκαμε προς τον Πύργο του Άιφελ και καθίσαμε το γρασίδι που απλώνεται μπροστά από τον Πύργο. Όσο προχωρούσε η ώρα τόσο πλήθαινε και ο κόσμος στο γρασίδι. Νεαρόκοσμος κυρίως, με μπύρες και κρασί, αρκετοί με κιθάρες να τραγουδούν σε παρέες ενώ κάθε μία ώρα που περνούσε, ο Πύργος αναβόσβηνε τα φωτάκια του για να θυμίζει στον κόσμο που είχε μαζευτεί την επιβλητική του παρουσία. Ήταν η στιγμή εκείνη, που ο κόσμος σταματούσε να κουβεντιάζει, οι κιθάρες σταματούσαν να παίζουν και οι φωτογραφικές μηχανές έπαιρναν φωτιά!
Η νύχτα ήταν πανέμορφη και ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι με την επιλογή μας να μην βγούμε σε κάποιο μπαράκι, αλλά να περάσουμε το βράδυ στο Πύργο του Άιφελ! Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, με ανάμικτα συναισθήματα. Από τη μία το βράδυ που είχαμε περάσει ήταν εξαιρετικό, από την άλλη το βράδυ αυτό ήταν και το τελευταίο μας στην πανέμορφη πόλη του έρωτα και του φωτός. Τελευταίος μας ύπνος λοιπόν στο μαγευτικό Παρίσι…
Ξυπνήσαμε άλλη μια μέρα στο όμορφο Παρίσι! Προτελευταία μας μέρα και το μόνο που είχε μείνει ως εκκρεμότητα με βάση το πρόγραμμα μας ήταν η Μονμάρτη και η εκκλησία Sacre Coeur. Αποφασίσαμε λοιπόν να επισκεφτούμε την περιοχή και στη συνέχεια θα αποφασίζαμε από εκεί τι θα κάναμε.
Πήραμε το μετρό και φτάσαμε στην περιοχή της Μονμάρτης. Η αρχική μας άποψη για την περιοχή δεν ήταν και η καλύτερη (στο σημείο που μας άφησε το μετρό). Στενοί δρόμοι, κόσμος που μας κοίταζε περίεργα και δεν θύμιζε τους αγαπημένους μας Παριζιάνους που είχαμε συνηθίσει μέχρι τότε. Φτωχικές γειτονιές και βρώμικοι δρόμοι μας έκαναν να αναρωτιόμασταν μήπως κατεβήκαμε λάθος.
Ακολουθήσαμε ωστόσο τις πινακίδες που έδειχναν προς Sacre Coeur και σύντομα το σκηνικό άλλαξε. Τα στενά σοκάκια έγιναν ομορφότερα, οι βρώμικοι δρόμοι έγιναν γραφικά δρομάκια, οι ντόπιοι χάθηκαν στις ορδές των τουριστών που είχαν την ίδια κατεύθυνση με εμάς και η πανέμορφη, επιβλητική Sacre Coeur τραβούσε τα βλέμματα και σε μάγευε με το μέγεθος και την ομορφιά της!
Αποφασίσαμε να ανέβουμε τα περίπου 90 σκαλιά μέχρι την κορυφή της πλατείας όπου βρίσκετε η Sacre Coeur (λες και δεν είχαμε περπατήσει αρκετά μέχρι τώρα!
). Φτάνοντας στην πλατεία το βλέμμα μαγεύεται και μαγνητίζεται από την πανέμορφη θέα του Παρισιού που απλώνεται από την πλατεία. Για ακόμα μια φορά το βλέμμα πάγωσε στη θέα του Παρισιού από ψηλά και φανταστήκαμε πως θα ήταν η θέα από το σημείο αυτό στο ηλιοβασίλεμα!
Αφού χαζέψαμε για λίγο τη θέα, μπήκαμε στην Sacre Coeur. Όπως κι όλοι οι ναοί στο Παρίσι, έτσι και η Sacre Coeur είναι ένας τεράστιος ναός, με πολλά αγάλματα, εικόνες και βιτρό και μπορείς να περπατάς και να μελετάς τον ναό αρκετή ώρα. Πάντως αν και όλες οι εκκλησίες που μπήκαμε ήταν εντυπωσιακές, η Sacre Coeur είχε τη δική της σπάνια ομορφιά και είναι στα πιο σημαντικά αξιοθέατα που πρέπει κάποιος να επισκεφτεί βρισκόμενος στο Παρίσι.
Βγαίνοντας από την εκκλησία, αποφασίσαμε να περιπλανηθούμε για λίγο στα γραφικά σοκάκια της Μονμάρτης. Παντού ζωγράφοι να επιδεικνύουν το ταλέντο τους με ζωγραφιές από πορτραίτα και όμορφα τοπία. Μαγαζάκια παντού με σουβενίρ, κόσμος πολύς να περιπλανιέται στα στενά της περιοχής, νεαροί με κιθάρες να παίζουν μουσική και να τραγουδούν και στο κέντρο ο επιβλητικός ναός της Sacre Coeur! Όλα αυτά συνθέτουν το πανέμορφο πορτραίτο της περιοχής της Μονμάρτης, γραφικότατο, ρομαντικό και πανέμορφο!
Φύγαμε από την Μονμάρτη, με όμορφα συναισθήματα, ερωτευμένοι και με αυτή την πλευρά του Παρισιού. Η συνέχεια της μέρας κύλισε κάπως πιο αυθόρμητα. Πήραμε το μέτρο και κατευθυνθήκαμε προς την περιοχή που βρίσκεται το Parc des Princes, το ποδοσφαιρικό γήπεδο της Paris Saint Germain. Περπατήσαμε αρκετά από το σημείο που μας άφησε το μετρό (αφού κάναμε μία στάση για μεσημεριανό σε ένα μικρό εστιατόριο της περιοχής).
Το γήπεδο φυσικά, ήταν κλειστό αφού δεν πραγματοποιούνται tours. Φωτογραφίσαμε για λίγο από έξω το γήπεδο και καταλήξαμε στην μπουτίκ της Paris Saint Germain, όπου κάναμε τα απαραίτητα μας ψώνια!
Φύγαμε από την περιοχή και με τη βοήθεια του μετρό για ακόμα μια φορά καταλήξαμε στο Moulin Rouge! Οι βραδινές του παραστάσεις είναι φυσικά σε εξωπραγματικές τιμές για εμάς, ενώ είχαμε ούτως ή άλλως διαβάσει ότι έχει χάσει πολύ από την παλιά του αίγλη και δεν αξίζει κάποιος να χρυσοπληρώσει για τις παραστάσεις του. Φωτογραφίσαμε ωστόσο από έξω τον πασίγνωστο κόκκινο ανεμόμυλο του Moulin Rouge και αφού περπατήσαμε λίγο στην περιοχή Red light με τα καμπαρέ και τα ερωτικού είδους καταστήματα φύγαμε με κατεύθυνση το ξενοδοχείο μας για ξεκούραση.
Το βράδυ δειπνήσαμε ελαφριά σε ένα bistro στην περιοχή μας, προμηθευτήκαμε με ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί και αποφασίσαμε να περάσουμε το βράδυ μας όπως περνάνε τα βράδια της Παρασκευής οι περισσότεροι Παριζιάνοι.
Κατευθυνθήκαμε προς τον Πύργο του Άιφελ και καθίσαμε το γρασίδι που απλώνεται μπροστά από τον Πύργο. Όσο προχωρούσε η ώρα τόσο πλήθαινε και ο κόσμος στο γρασίδι. Νεαρόκοσμος κυρίως, με μπύρες και κρασί, αρκετοί με κιθάρες να τραγουδούν σε παρέες ενώ κάθε μία ώρα που περνούσε, ο Πύργος αναβόσβηνε τα φωτάκια του για να θυμίζει στον κόσμο που είχε μαζευτεί την επιβλητική του παρουσία. Ήταν η στιγμή εκείνη, που ο κόσμος σταματούσε να κουβεντιάζει, οι κιθάρες σταματούσαν να παίζουν και οι φωτογραφικές μηχανές έπαιρναν φωτιά!
Η νύχτα ήταν πανέμορφη και ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι με την επιλογή μας να μην βγούμε σε κάποιο μπαράκι, αλλά να περάσουμε το βράδυ στο Πύργο του Άιφελ! Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, με ανάμικτα συναισθήματα. Από τη μία το βράδυ που είχαμε περάσει ήταν εξαιρετικό, από την άλλη το βράδυ αυτό ήταν και το τελευταίο μας στην πανέμορφη πόλη του έρωτα και του φωτός. Τελευταίος μας ύπνος λοιπόν στο μαγευτικό Παρίσι…
) από το αεροδρόμιο.
και αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε την υπέροχη θέα από τον Πύργο (αλλιώς ακόμα εκεί θα ήμασταν 
