Γαλλία Παρίσι μου καλό!!!

[paliakos]

Ημέρα 7η

Πρωινό ξύπνημα και φυγαμε για Τροκαντερό αφού ηπιαμε ένα γρήγορο καφεδακι. Σήμερα θα εκπληρωναμε ενα ακομα όνειρο.. Να ανέβουμε στην κορυφή του πυργου του Άιφελ..
Σ αυτό το σημείο να αναφέρω ότι αφησαμε τον πύργο του Άιφελ για την τελευταία μας μερα στοχευμενα διότι διαβαζαμε οτι Δευτέρες πρωί τα πραγματα ειναι βατά και οι ουρες πιο μικρές..
Αποδειχτηκε σωστότατη επιλογή μιας και στηθηκαμε στην ουρα στις 9,και στις 10 ειμασταν μέσα στον Πύργο..
Ξεκινησαμε απο τον δεύτερο όροφο, πηγαμε κορυφη(3ο όροφο) και τελος στον πρωτο όροφο. Ενα θα πω... Συγκινηση... Θεα που σκοτωνει... Ολα ηταν καταπληκτικα. Δε χρειάζεται να γραψω πολλά...
Στον Πυργο κατσαμε περιπου 4 ωρες. Κατεβηκαμε κατω, καναμε βολτες περιξ του Πύργου. Διανυαμε την τελευταια μας μέρα και θελαμε να ρουφηξουμε καθε εικονα.. Φαγαμε κατι πρόχειρο και πηγαμε στο ξενοδοχειο να ξεκουραστουμε λίγο.
Για το βραδυ ειχε ρομαντζο... Αγορασα μια Γαλλική σαμπανια, πηρα και καποιους τοπικους μεζεδες και θα καναμε ρομαντικο πικ νικ στα ομορφα γρασιδια κατω απο τον πυργο του Άιφελ..
Φτασαμε στο Τροκαντερό, πιασαμε μια πολυ καλη θεση στο γρασίδι, βγαλαμε τους μεζεδες και τη στιγμή που αναβοσβηνε ο πυργος ανοιξαμε τη σαμπάνια.. Κοιτουσαμε τον πύργο και συζητουσαμε για το ταξίδι. Για το τι ειδαμε.. Ο κόσμος γυρω πολυς, αφου συνηθιζεται να κάθετε κοντα στον πύργο πινωντας κρασι, μπυρα ή σαμπανια..
Τη στιγμή που ο πύργος αναβοσβηνε για δεύτερη φορα(ωρα 11 το βράδυ), ευχηθηκαμε να γυρισουμε ξανά στο Παρίσι με τα παιδιά μας, οταν με το καλό κάνουμε.. Αργα το βράδυ ευτυχισμενοι κι ευλογημενοι για ολο το ταξιδι γυρισαμε στο ξενοδοχείο.. Την επομενη μερα επρεπε να ξυπνήσουμε νωρις για την πτήση της επιστροφής.
Έτσι κι έγινε.. Ξυπνησαμε νωρις, μετρό προς Πορτ Μαγιοτ, λεωφορειο προς αεροδρομιο Μποβε και το ταξίδι σιγά σιγά τελειωνε..
Εκεί γνωρισαμε ενα πολύ καλο ζευγάρι που είχε πάει με τα παιδιά του. Μας ειπαν οτι ειχαν παει πριν χρονια στο Παρίσι και ειχαν ευχηθεί να γυρίσουν όταν θα κανανε παιδάκια. Και οντως το πραξανε εχοντας 2 κορουλες. Τους είπα ότι την ιδια ευχή καναμε κι εμεις χθες και μας ευχηθηκαν να πραγματοποιηθει.. Μεγαλη συμπτωση έτσι;;;
Η πτήση ηταν μια χαρα.. Το μεσημερακι φτασαμε Θεσσαλονίκη και πήραμε το δρομο προς την πολη μας.
Τι να πρωτοπεις για το Παρίσι;;; Όνειρο ζωής..
Τα όνειρα είναι για να τα πραγματοποιείς και να περνας στο επομενο...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7

First Προηγούμενη 7 of 7

Go to chapter

Go

[Sassenach77]

εσπασα και φορεσα διακριτικα τα γυαλια ηλιου μου. Την ιδια συγκινηση παρατηρησα και στη γυναίκα μου. Σκεφτηκα πριν πολλα χρονια που παρακαλούσα τον συγχωρεμενο τον πατερα μου να μας παει στο Παρίσι, στη Disney και δυστυχώς δε μπορουσε.. Σκεφτηκα τις ευκαιριες που ειχα να παω νωριτερα στο Παρίσι και δεν το εκανα.. Ας ειναι.. Αμιλητοι κατεβηκαμε προς τα κατω. Ενας μουσικός του δρομου, τραγουδουσε γαληνια και καθησαμε εκει ακουγωντας τον με φοντο τον Πύργο, ενω οι φωτογραφιες ειχαν παρει φωτια..

Να 'ξερες πόσο σε νιώθω......
Μπράβο σας!!!!

 

[NightcoreKing]

Να είστε καλά αδερφέ μου να ξαναπατε με τη γυναίκα σου, να μη σταματήσετε να κάνετε όνειρα και να προσπαθείτε για αυτά μαζί χαρούμενοι ! Αναμένουμε τη συνέχεια

 

[paliakos]

Ημέρα 2η
Όπως είπα και πιο πάνω σημερα η ημέρα ηταν αφιερωμενη στη disney

land.. Άλλο ενα όνειρο ηταν ετοιμο να πραγματοποιηθεί..
Ξυπναμε νωρις κατα τις 8,τσιμπαμε κατι στα γρήγορα και φυγαμεεε. Φτασαμε ευκολα μεσω μετρό και προαστιακου και ευτυχως δεν ειχε πολύ κόσμο. Διαλεξα επίτηδες να πάμε καθημερινή (Τετάρτη), γιατι αφενός τα εισιτηρια ηταν πιο φτηνά, αφετέρου θα ειχε λιγότερο κοσμο.
Ειχαμε e tickets για μία ημερα 2 παρκα κι έτσι μπηκαμε με αναμονη περίπου 5 λεπτών. Ειχαμε απο πριν κάνει το πρόγραμμά μας για το που θα παμε πρωτα κτλ. Ετσι απο τις 10 εως τις 1 πηγαμε στο κλασικο πάρκο ενω 1.30 με 5 θα πηγαιναμε στο 2ο παρκο(studios) οπου κι αυτό ηταν εξισου εντυπωσιακο.
Μπαινοντας λοιπον μεσα στη Disneyland, τα βηματα μας ασυναισθητα γινοταν πιο γοργά,, γινομασταν κι εμεις παιδιά, κοιτουσαμε αριστερα-δεξια, φωτογραφιες,,, χαμός... Μιλαμε για μια υπερπαραγωγη!!!
Εδω να πω ότι η γυναικα μου, δεν το χει πολυ με τρενακια, αδρεναλινη κτλ αλλα στην αρχή τουλάχιστον δε μου χαλασε χατηρι.
Κι αφου λοιπον στην αρχή μπήκαμε σε ενα ηρεμο παιχνίδι, στη συνέχεια πηγαμε σε ενα τρενάκι που ειλικρινά η αδρεναλινη εφτασε στα κοκκινα.. Αυτο ηταν.. Η γυναικα μου δηλωσε οτι δε θα μπει πουθενά μετα απο αυτο που περασε.. Λίγο το παρακαλητο, λιγο τα λογια μου μπηκαμε μαζι σε ενα καταπληκτικο παιχνίδι με γυαλιά (εικονική πραγματικότητα), οτι εβλεπες το ενιωθες. Ηταν σαν να βρισκεσαι κι εσυ εκει..
Αφου εκανα 2-3 ακομα καλες ατραξιον του παρκου, πηγαμε στο αλλο παρκο οπου δυστυχώς μονος μου εκανα ολα τα must παιχνιδια. Πετυχαμε κι ενα 5 λεπτο show με spiderman κτλ.
Στις 5 γυρισαμε στο πρωτο παρκο κι αφου πηγα να προμηθευτω φαγητο, πιασαμε μια πολυ καλη θέση διότι στις 5.30 ξεκινουσε η παρέλαση ολων των ηρώων..
Μια λέξη αποτυπώνει ολη την παρελαση... "παραμυθι"..
Οταν τελειωσε η παρέλαση, το ειχα βαλει πεισμα να μπω σε αλλες 2-3 ατραξιον οση κι αν ηταν η αναμονη. Καπου εδω να πω οτι η αναμονη στα διασημα παιχνίδια εφτανε και τη μια ωρα. Αν δουλευες σωστα τα fast pass τοτε ολα γινοταν πιο ευκολα.. Ευτυχώς τα καταφερα να μπω σε ολα οσα ηθελα. Στη συνεχεια μπηκαμε σε μερικα ηρεμα παιχνιδια με τη Νασια.
Στις 11 αρχιζε το show πυροτεχνημ

ατων.. Πιασαμε καλη θεσουλα στο γρασιδι και περιμεναμε.. Μαγεία - όνειρο.. Πραγματικα μιλαμε για ενα 15λεπτο show που πολυ δυσκολα μπορεις να το περιγραψεις αν δεν το δεις απο κοντα..
Έτσι τελειωνε μια ομορφη μερα και χιλιαδες κοσμος κατευθυνοταν προς τον προαστιακο γιατί η ωρα κοντευε 12 και σε λιγο οι συγκοινωνιες θα κλεινανε.
Προαστιακο- μετρό και στις 1 περιπου ειμασταν στο ξενοδοχείο, εξουθενωμενοι απο την κουραση, αλλα πολυ τυχεροί κι ευλογημενοι γιαυτό που ζησαμε..

 

[paliakos]

Ημερα 3η
Σήμερα η μέρα ειχε περπάτημα... Μιλαμε για πολυ περπατημα όμως.. Ενδεικτικα να αναφέρω ότι σ αυτες τις 8 ημερες στο Παρίσι, περπατησαμε τουλαχιστον 100 χιλιομετρα ο ενας και να σκεφτεί κανεις, οτι στην καθημερινη μας ζωή, δεν το χουμε και πολυ με το περπατημα.. Ο πονος στα ποδια ηταν καθημερινώς και ιδιαίτερα αισθητος..
Ξυπνήσαμε χαλαρα στις 9.30,ειχαμε ηλεκτρονικα εισιτηρια για Λούβρο στις 11..Τρωμε κατι απο ένα φουρνο, παιρνουμε μετρο και φτανουμε εξω απ το μουσείο.. Το ολο θεαμα σε αφήνει αφωνο. Φανταστικα κτιρια, οι γυαλινες πυραμιδες κλέβουν την παράσταση..
Το φοβερο ηταν οτι μπηκαμε σε 1 λεπτό.. Ναι.. Καλα ακούσατε.. Μιλαω με εναν υπαλληλο και του λεω εχω ηλεκτρονικα εισιτήρια, κι αυτος μας στέλνει κατευθειαν στην είσοδο. Αφου να φανταστειτε μπηκαμε κι εγω δεν καταλαβα, νομιζα θα χει κι αλλη πύλη. Δε μπορουσα να πιστεψω πως μπηκαμε αμεσως.
Για να λεμε την αλήθεια και εγω αλλα και η γυναίκα μου, δεν ειμαστε μουσειακηδες. Στο μουσείο πηγαμε καθαρά για να δούμε τη Νίκη της Σαμοθράκης, την Αφροδίτη της Μήλου, καποια ελληνικα εκθεματα και την περιβόητη Τζοκοντα..
Κι ετσι εγινε.. Μεσα σε 3 ωριτσες, είδαμε αυτά που θελαμε,ειχε κόσμο, αλλα οχι ο πανικός κι έτσι ειμασταν στην ευχάριστη θέση να μην ταλαιπωρηθουμε πολυ..
Στη συνεχεια περιπλανηθηκαμε στα γυρω δρομάκια και πηραμε μετρο για Αψιδα του Θριάμβου.
Πραγματικά η αψιδα ειναι πανέμορφη. Οι φωτογραφίες διναν και παιρναν.. Ειχαμε στο προγραμμα να περπατουσαμε την περιβοητη Σανζ Ελιζε μεχρι την πλατεία Κονκορτ.
Εκλπληκτικα μαγαζια(πανακριβα ομως), ωραια καφε, τεραστια πεζοδρομια πιο φαρδια απο τον δρομο. Ολα εντυπωσιακα. Σταματησαμε για εναν καφε να πάρουμε λιγο δυναμεις γιατι ο πονος στα ποδια μεγαλωνε(και που σαι ακομα...) Περπατησαμε σχεδον τα 3/4 της διαδρομης και μπηκαμε στο μετρο που βρηκαμε μπροστά μας, για να επιστρεψουμε στο ξενοδοχειο. Υποσχεθηκαμε οτι την υπολοιπη διαδρομη που δεν καναμε σημερα θα την καναμε αλλη μερα με αφετηρια την πλατεία Κονκορτ.
Τρωμε μεσημεριανο κοντα στο ξενοδοχειο μας, μπανακι και 2 ωρες υπνο γιατι σημερα θα γινοταν πολλά και θελαμε ξεκουραση.
Πράγματι,μετα τη χαλαρωση και ενα γρηγορο καφεδακι στο δωματιο, ξεκιναμε για Ντεφανς. Ειναι μια περιοχή με παρα πολλους ουραξονυστες και μια ομορφη τεραστια συγχρονη αψιδα.. Ολα ηταν πανέμορφα, φωτογραφιες κτλ. Στην περιοχή εκεί, ειχε ενα φοβερο εμπορικο κέντρο με εκατονταδες μαγαζιά. Δυστυχώς δεν προλαβαμε να το εξερευνησουμε ολο γιατί εκλεινε στις 8,πηραμε όμως μια ιδέα.
Τα ποδαρακια μας πονουσαν αλλα είπαμε σημερα θα καναμε υπέρβαση. Μετρο και παμε για πύργο του Μονπαρνας.. Ειχαμε αποφασίσει απο πριν, οτι δε θα ανεβουμε ταρατσα για να δουμε τη θεα απο τον 58ο όροφο. Οχι για το εισιτήριο το οποίο νομίζω ηταν 18 ευρω, αλλα γιατι μπορουσαμε να εχουμε σχεδον ιδια θεα σε ενα καταπληκτικο καφε εστιατοριο που βρισκεται μολις 2 οροφους πριν την κορυφη του πυργου στον 56ο οροφο οπου θα απολαμβαναμε ποτο και θεα μαζί. Και ευτυχώς καλα πραξαμε..
Βγαινουμε απ το μετρο, πλησιαζουμε τον πυργο και πραγματικα καταλαβαινουμε οτι ειναι τεραστιος. Δικαιολογημενα κανει μπαμ απο παντου. Η αλήθεια είναι οτι δεν ξεραμε απο που να μπούμε, αλλα ρωτώντας πας στον Πυργο κι ετσι φτανουμε σε μια είσοδο και λέμε θελουμε να παμε στο εστιατόριο του 56 οροφου. Ευγενικός ο κυριος μας δειχνει 2 ασανσέρ. Ανεβηκαμε σε λιγοτερο απο ενα λεπτο 56 οροφους αθορυβα εντελως.. Φοβερό.. Λιγο φόβο απ τη γυναίκα αλλα ολα καλα.. Κι εδω αρχιζει η περιεργη συγκοιρια οπως γινανε πολλες στο Παρίσι τις οποιες θα σας εξιστορισω στη συνέχεια.. Λες και ηθελε ο καλος Θεουλης να κάνει τη ζωή μας πιο όμορφη ενα πραγμα.
Φτανουμε στο εστιατοριο le ciel ονομαζεται και μια κοπελα στην είσοδο μας ρωταει αν εχουμε κανει κράτηση. Της απανταω όχι και μου λεει να περιμένουμε σε εναν καναπε πιο διπλα οπου ευτυχως περιμενε ενα ζευγάρι μονο. Μέσα σε 5 λεπτά ηρθαν πανω απο 7-8 ζευγαρια και αναρωτιομασταν ποσο τυχεροι ειμασταν. Περνάει το ζευγαρι που προηγουταν απο μας και μετα απο 5 λεπτά με χαμογελο η ιδια κοπελα μας λέει να περασουμε.. Περιχαρής κι εμεις μπαίνουμε μέσα, το μαγαζί καταπληκτικο, κυριλε με θέα που σκοτώνει. Δυστυχώς ηταν σχεδον γεμάτο και τα πρωτα τραπεζια που βλεπουν πυργο απο τα τεραστια παραθυρα ηταν πιασμενα. Μας βαλανε λιγο πιο πισω, καλο τραπέζι μεν αλλά οχι πρώτο. Εντωμεταξύ το ζευγάρι που μπηκε πριν απο μας το βαλανε ίσως στο πιο κεντρικο πρωτο τραπεζι του μαγαζιού. Αναρωτηθηκαμε τι θα γινόταν αν πηγαιναμε πριν απ αυτούς. Αραγε θα μας βαζανε εμας εκεί;;;
Παραγγελνουμε τα ποτα μας, ενα ποτήρι σαμπανια η γυναικα κι ενα μοχιτο εγω και περιμενουμε να μας τα φερουν. Εκεινη την ωρα ηταν 9 και αρχιζε να αναβοσβήνει ο πυργος του Άιφελ δινοντας μια καταπληκτικη εικονα σε ολους. Ο πύργος αναβοσβήνει κάθε μερα απο τις 9 μεχρι τις 1 για 5 λεπτα κάθε ωρα. 9 με 9.05,,,10 με 10.05 κτλ.
Βγαλαμε καποιες φωτογραφιες και η αλήθεια είναι οτι ζηλευαμε καλοπροεραιτα παντα αυτους που εχουν την τύχη να ειναι μπροστά. Κι εκει συμβαίνει το εξής.. Το μαγαζί γεματο παντα.. Βλεπουμε μία σερβιτορα να παει προς το μερος του ζευγαριου που μπηκε πριν απο μας οπου μιλανε λιγο, τους σηκώνει και τους βαζει στο μπαρ. Το καλύτερο τραπέζι λοιπόν μενει άδειο.. Θα το δώσουν σε κάποιον "δυνατο" συλλογιστηκαμε. Ενα λεπτο αργοτερα η ιδια σερβιτορα ερχεται στο τραπέζι μας χαμογελαστη και μας λέει να πάμε μπροστά στο τραπέζι που σηκωθηκαν οι προηγούμενοι. Ειλικρινά παγωσαμε.. Ειναι από τις στιγμες που το συμπαν συνομωτει για σενα;;; Σηκωθηκαμε χαρουμενοι και καθίσαμε χωρίς υπερβολη στο καλυτερο τραπεζι του μαγαζιού. Ζουσαμε ενα όνειρο.. Τεραστια παραθυρα και θεα μοναδικη. Ηρθαν και τα ποτα, πολυ ακριβα αλλα αξιζε και με το παραπανω, εξάλλου τι ειναι φτηνο στο Παρίσι;
Δε μιλουσαμε πολύ παρα μονο κοιτουσαμε ισως την καλυτερη θεα που ειδαμε ποτέ. Στο Παρίσι νυχτωνει παρα πολυ αργα. Αρχισε να σουρουπωνει και τα λαμπακια της πολης κάνανε μαγικα την εμφανιση τους. Εντωμεταξύ περιμεναμε πως και πως να παει 10 για να αρχίσει το 5 λεπτό σοου του Πύργου..
Συζητησαμε για λιγο για την τύχη που ειχαμε με το τραπεζι και ξαφνικά ενα ααααα ακουγεται απ όλους. Ο πύργος αρχισε το παιχνιδι του. Ολοι να βγαζουν φωτογραφιες να χαίρονται με αυτο που βλεπουν.
Συγκινηθηκαμε.. Αισθανθηκαμε ομορφα, παιδικα, αγνά.. Ισως γι αυτο εγινε αυτή η συγκοιρια σημερα..
Η ωρα περασε. Πληρωσαμε και ευχαριστησαμε τη σερβιτορα για ολα δινοντας κι ενα σεβαστο μπουρμπουαρ.
Κι ομως.. Παρ ολο την κούραση η βραδιά θα συνεχιζοταν κι ευχαριστώ γι αυτο τη γυναικα μου που δε μου χαλασε χατηρι κι ας ειχαν φρουσκαλιασει τα ποδια της.
Μετρο και παμε πλατεια Κονκορτ να ολοκληρωσουμε αυτο που δεν ολοκληρωσαμε το πρωι.. Ωραια πλατεια, φωτα πολλα και παιρνουμε το δρομο προς Σανζ Ελιζε για να φτασουμε μεχρι εκει που ειχαμε φτασει το πρωι(απ την αντίθετη πλευρα). Ωραιος περιπατος, φωτεινα συντριβανια.Μπαινουμε στο μετρό, παμε 2 στασεις πιο διπλα να δουμε την Αψιδα του Θριαμβου τη νυχτα.. Η βραδιά ειχε ολοκληρωθει.
Μετρο, φαγητακι και ξενοδοχειο για αναπαυση διοτι την επομενη μερα το προγραμμα ειχε Βερσαλλίες...

 

[paliakos]

Ημερα 4η

Σήμερα το πρόγραμμα ειχε επίσκεψη στο παλατι των Βερσαλλιών.Λογω της χθεσινης κούρασης, ηταν αδύνατον να μπορεσουμε να σηκωθουμε νωρις.
Σηκωθήκαμε με την ανεση μας κατα τις 9,μεχρι να πιουμε καφε και να τσιμπησουμε κατι ειχε παει κοντα 10.Μετρο-προαστικο και φτασαμε Βερσαλλίες..
Ειχε παρα πολυ κόσμο και η αποσταση απο το σταθμο μεχρι το παλατι ειναι 10 λεπτα. Καταλάβαμε ότι θα βρουμε ουρα και κατσαμε σε ενα Starbucks να πιούμε καφεδακι.
Οταν φτασαμε στο προαυλιο των εισοδων του παλατιού, οι ουρες ηταν παρα πολύ μεγαλες. Πιστευα 3-4 ωρες. Παρ ολο τα e tickets που ειχαμε η ουρα ηταν απίστευτη.. Και ξέρετε έτσι;;; Η μεγάλη αναμονη κι η ορθοστασία φερνει γκρινια και νευρα συνηθως..
Με τα πολλα μετα απο κανα 2ωρο μπηκαμε μεσα, γνωρίσαμε και κατι πολυ καλα παιδια Έλληνες που εργάζονται στην Φρανκφούρτη και ειμασταν μαζί.
Ωραιο το παλατι δε λέω, αλλα προσωπικη άποψη ενιωθα οτι έβλεπα τα ιδια και τα ιδια. Αν γνωριζα εξ αρχης τι θα δουμε, δε θα πηγαινα καν, αλλα θα πηγαινα κατευθείαν στους κηπους που σε αποζημιωνουν.
Ωραιοι κήποι, ανθισμενοι, λιμνες, τα παντα πανεμορφα.
Δε θελαμε να χασουμε ολη τη μερα μας κι αφου ειδαμε οτι είδαμε από παλατι και κηπους γυρισαμε Παρίσι οπου κατα τις 5.30 ειμασταν στο ξενοδοχείο.
Μπανακι, λιγο ξεκούραση και ετοιμοι να παμε για την κρουαζιερα μας..
Κατα τις 8.30 ειμασταν στον πύργο του Άιφελ οπου απο κατω κατα μηκος του Σηκουάνα βρισκονται δεκαδες καραβάκια που σου κανουν για μια ωρα βολτα.. Θελαμε να μπουμε σουρουπο και να βγουμε νύχτα, οπως επισης θελαμε να πετυχουμε και τον Πυργο να αναβοσβήνει οσο θα ειμαστε εν πλω.
Κλεινουμε λοιπον εισιτηρια. Θελαμε να ειναι ανοιχτο το καραβι για να καθισουμε μπροστα να βλεπουμε τα πάντα.. Ηταν να μπουμε στην κρουαζιερα των 9.50,αλλα τελευταία στιγμη μπαινουμε στην κρουαζιερα των 9.30..Ωραια σκεφτηκαμε,, θα πετυχουμε και το σοου του πυργου απο τις 10 εως τις 10.05
Μπαινουμε λοιπον κι επειδη ειμασταν απο τους τελευταιους δε βρηκαμε θεση στα εξω καθισματα. Επρεπε να κατσουμε η μέσα ή καπου εξω προς τα κατω ομως..
Κι εδώ αρχίζει άλλη μια συγκοιρια.. Για να πω την αλήθεια στεναχωρηθηκαμε που δεν ειχαμε καλη θέση αλλα ανυπομονουσαμε να ξεκινησουμε..
Αμ δε... ... Παει 9.35,,,παει 9.40 ξεκινά λιγο και ριχνουν παλι τα σχοινιά να δέσει... Χαλασε το πλοίο λενε.. 
Ειλικρινα απο μεσα μου εβριζα.. Πρωτη φορα κρουαζιερα Σηκουάνα και χαλασε το πλοίο;;;
Ξαφνικα φωναζει απο τα μεγαφωνα να επιβιβαστουμε στο μπροστα πλοίο που ηταν σαφως καλύτερο... Τρεχουμε και μπαινουμε πρωτοι και πιανουμε την καλύτερη θεση μπροστά.. Καλο ε;;; Το καλυτερο ομως;;; ξεκινησαμε στις 10.02 με τον πυργο να δινει μοναδικο σοου και οι φώτο και τα βίντεο να τρεχουν με χιλια. Επισης στο γυρισμο οταν θα φταναμε στις 11 παλι θα βλεπαμε το λαμπιρισμα του Πύργου.. Ενω ολοι λεγαν οτι ποτε σε μια ωριαία κρουαζιερα δε βλεπεις 2 φορες τον πυργο να αναβοσβηνει.. Απίστευτη συγκοιρια και παλι οπου και το συζητουσαμε στο δρόμο.
Η διαδρομη ειναι μοναδικη, βλεπεις πολλα αξιοθέατα φωτισμενα, βλεπεις κοσμο να καθεται κατω στο δρομο που περναει ο Σηκουανας, μπαρακια.. Ηταν τρομερό.. Στο γυρισμό, 2 λεπτα πριν φτάσουμε αρχισε ο πυργος τα φωτεινα παιχνιδια του. Ειχε νυχτωσει κι αλλο και ηταν ονειρο.. Καπου εδώ να πω ότι μέχρι εκεινη τη στιγμη, ειχα χασει λιγο την έννοια της ζωντανης εικόνας αφού ηθελα να τα φωτογραφησω ολα.. Καταλαβα οτι καλες και οι φωτο, καλα και τα βίντεο αλλα με μέτρο κι εκατσα με τη γυναικα και θαυμαζα αυτο που εβλεπα. Ηταν τοσο όμορφο... Υποσχεθηκα στον εαυτό μου οτι πρωτα θα τα χορταινω με τα μάτια μου και μετα θα τα φωτογραφίζω..
Ενθουσιασμενοι περπατησαμε λιγο προς Τροκαντερό, πηραμε μετρο και φτασαμε στη γειτονια μας.. Φαγαμε σε ενα Τουρκικο εστιατόριο οπου οι υπάλληλοι ηταν ολοι εξαιρετικοι. Τους λεω κατευθείαν ειμαστε Έλληνες και μου απαντανε οτι θα μου βάλουν τζατζικι στη μεριδα μου. Το φαγητο τους ηταν καταπληκτικο ενω μας κερασαν τα ποτα.. Να τα λεμε αυτα έτσι;; Μας αρεσε πολύ η συμπεριφορά τους και τους υποσχεθηκαμε οτι θα ξαναφαμε εκεί οπως και καναμε τις επομενες μέρες..
Φτασαμε στο ξενοδοχείο.. Η επομενη μέρα ειχε Μονμαρτηηηηη και θελαμε να πραγματοποιησουμε ενα ακομα όνειρο.. Πιο ηταν αυτό;;; Να χαθουμε στα στενα της..

 

[paliakos]

Ημέρα 5η

Μονμαρτη σήμερα το πρόγραμμα με ενα στοχο... Να χαθουμε στα στενα της...
Ξυπναμε χαλαρα και φευγουμε λοιπον. Η περιοχή ειναι φανταστικη.. Η εκκλησία πανέμορφη.. Ολα μοναδικα. Πινουμε ενα καφεδακι και παιρνουμε το τελεφερίκ για να ανεβουμε πανω. Ειχαμε αποφασισει να ανεβουμε με τελεφερίκ και στο γυρισμό να κατεβουμε με τα πόδια απ τα πολλα μεν, αλλα υπεροχα σκαλια δε..
Φτασαμε πάνω, περιηγηθηκαμε περιξ της εκκλησιας, η θεα ειναι πολυ όμορφη και αρχισαμε να περπατάμε σε ολα τα στενακια.. Ηταν ομορφα ολα, πολυς κοσμος, μαγαζακια πολλα για καφε-κρεπα-φαγητο-σουβενιρ. Πηγαμε στην ξακουστη πλατεια της Μονμαρτης με τους πλανοδιους ζωγραφους. Ωραια γραφικη πλατεια με στημένα καβαλετα ζωγραφων που αναμενουν να σε ζωγραφισουν. Καναμε μια εκπληκτικη καρικατούρα και στη συνέχεια καθισαμε σε ένα εστιατόριο της πλατειας για φαγητό.Βολτουλα στο μουλεν ροζ κι επιστροφή στο ξενοδοχειο για λιγη ξεκούραση..
Το απόγευμα πηγαμε βολτουλα στην όπερα, περπατησαμε στα γυρω στενα. Πηγαμε στην galleries Lafayette οπου κατσαμε καμια ωριτσα και αναχωρησαμε για την περιοχη Σεν ζερμεν. Όμορφη περιοχή, πολυ πλουσια. Ειλικρινά το πιο φτηνο αυτοκίνητο που ειδαμε ηταν μερσεντες..
Το βραδακι επιστρεψαμε στη γειτονια μας, τσιμπησαμε κατι και πηγαμε στο ξενοδοχειο. Η ξεκούραση θεωρείτο επιβεβλημενη γιατί και αυριο το πρόγραμμα ηταν φουλ..

 

[paliakos]

Ημερα 6η

Σημερα ξυπνησαμε λιγο πιο αργά, ηπιαμε καφεδακι, τσιμπησαμε κατι και φύγαμε για άλλη μια μέρα εικόνων... Πολλών εικόνων...
Φτάσαμε στην Παναγία των Παρισιων και ειλικρινά μας έπιασε η ψυχή. Δυστυχώς μιλάμε για μεγάλη καταστροφή. Δε μπορεις να δεις πολλα πράγματα μιας και ειναι περιμετρικα κλεισμενη σε μεγαλη έκταση. Εύχομαι την επόμενη φορά που θα παμε να έχουν αποκατασταθεί οι ζημίες και να την επισκεφτουμε..
Ο καιρος ηταν ηλιολουστος και αποφασίσαμε να περπατήσουμε.Περασαμε απο το Hotel de ville ενα επιβλητικο κτήριο με μεγαλη πλατεια και προχωρήσαμε προς τη συνοικια Μαρε. Πανεμορφη συνοικια με γραφικα σοκακια, πολλα μαγαζιά, καφέ, εστιατόρια.
Στη συνέχεια πηγαμε στην πλατεία της Βαστιλλης οπου πετυχαμε παζάρι και αγορασαμε σουβενιρ 80% φθηνοτερα απ οτι τα ειχαμε παρει τις προηγουμενες ημερες. Φαγαμε και ξεκινησαμε για το Πανθεον. Αλλο ενα εντυπωσιακο κτίριο. Μετα απο πολλες φωτογραφιες αποφασισαμε να περπατησουμε στους κηπους του Λουξεμβούργου λιγο πριν παμε στο ξενοδοχείο για να ξεκουραστουμε. Πανέμορφο μερος, ανθισμενοι κηποι, πολυς κοσμος. Όνειρο...
Μετα απο 3ωρη ξεκούραση σειρα είχε η βολτα στη Μονμαρτη το βράδυ. Μας μαγεψε που την ειδαμε πρωί, ετσι θελαμε να τη δουμε και βράδυ. Ο κοσμος ηταν λιγοτερος. Κινουμασταν πιο ανετα. Βολτουλα στα γραφικα σοκακια. Καθισαμε για φαγητο σε ενα ωραιο εστιατόριο στην πλατεία με τους πλανοδιους ζωγραφους.
Η ωρα ειχε περάσει, κατεβηκαμε με τα ποδια τα σκαλια και πήγαμε στο Μουλεν Ρουζ να το δουμε κι αυτο φωτισμενο. Ηταν πανεμορφο. Σ αυτο το σημείο να πω οτι ειχαμε αποφασισει πριν το ταξιδι να μη μπουμε στο Μουλεν Ρουζ να δουμε κάποια παράσταση. Οχι γιατί η εισοδος ειναι ακριβή, αλλα ισως να επηρεαστηκαμε απο ατομα που πηγαν και δεν ενθουσιαστηκαν.
Επιστροφη στο ξενοδοχείο. Αυριο θα ανεβαιναμε Πύργο του Άιφελ και το περιμεναμε πως και πως..

 

[paliakos]

Ημέρα 7η

Πρωινό ξύπνημα και φυγαμε για Τροκαντερό αφού ηπιαμε ένα γρήγορο καφεδακι. Σήμερα θα εκπληρωναμε ενα ακομα όνειρο.. Να ανέβουμε στην κορυφή του πυργου του Άιφελ..
Σ αυτό το σημείο να αναφέρω ότι αφησαμε τον πύργο του Άιφελ για την τελευταία μας μερα στοχευμενα διότι διαβαζαμε οτι Δευτέρες πρωί τα πραγματα ειναι βατά και οι ουρες πιο μικρές..
Αποδειχτηκε σωστότατη επιλογή μιας και στηθηκαμε στην ουρα στις 9,και στις 10 ειμασταν μέσα στον Πύργο..
Ξεκινησαμε απο τον δεύτερο όροφο, πηγαμε κορυφη(3ο όροφο) και τελος στον πρωτο όροφο. Ενα θα πω... Συγκινηση... Θεα που σκοτωνει... Ολα ηταν καταπληκτικα. Δε χρειάζεται να γραψω πολλά...
Στον Πυργο κατσαμε περιπου 4 ωρες. Κατεβηκαμε κατω, καναμε βολτες περιξ του Πύργου. Διανυαμε την τελευταια μας μέρα και θελαμε να ρουφηξουμε καθε εικονα.. Φαγαμε κατι πρόχειρο και πηγαμε στο ξενοδοχειο να ξεκουραστουμε λίγο.
Για το βραδυ ειχε ρομαντζο... Αγορασα μια Γαλλική σαμπανια, πηρα και καποιους τοπικους μεζεδες και θα καναμε ρομαντικο πικ νικ στα ομορφα γρασιδια κατω απο τον πυργο του Άιφελ..
Φτασαμε στο Τροκαντερό, πιασαμε μια πολυ καλη θεση στο γρασίδι, βγαλαμε τους μεζεδες και τη στιγμή που αναβοσβηνε ο πυργος ανοιξαμε τη σαμπάνια.. Κοιτουσαμε τον πύργο και συζητουσαμε για το ταξίδι. Για το τι ειδαμε.. Ο κόσμος γυρω πολυς, αφου συνηθιζεται να κάθετε κοντα στον πύργο πινωντας κρασι, μπυρα ή σαμπανια..
Τη στιγμή που ο πύργος αναβοσβηνε για δεύτερη φορα(ωρα 11 το βράδυ), ευχηθηκαμε να γυρισουμε ξανά στο Παρίσι με τα παιδιά μας, οταν με το καλό κάνουμε.. Αργα το βράδυ ευτυχισμενοι κι ευλογημενοι για ολο το ταξιδι γυρισαμε στο ξενοδοχείο.. Την επομενη μερα επρεπε να ξυπνήσουμε νωρις για την πτήση της επιστροφής.
Έτσι κι έγινε.. Ξυπνησαμε νωρις, μετρό προς Πορτ Μαγιοτ, λεωφορειο προς αεροδρομιο Μποβε και το ταξίδι σιγά σιγά τελειωνε..
Εκεί γνωρισαμε ενα πολύ καλο ζευγάρι που είχε πάει με τα παιδιά του. Μας ειπαν οτι ειχαν παει πριν χρονια στο Παρίσι και ειχαν ευχηθεί να γυρίσουν όταν θα κανανε παιδάκια. Και οντως το πραξανε εχοντας 2 κορουλες. Τους είπα ότι την ιδια ευχή καναμε κι εμεις χθες και μας ευχηθηκαν να πραγματοποιηθει.. Μεγαλη συμπτωση έτσι;;;
Η πτήση ηταν μια χαρα.. Το μεσημερακι φτασαμε Θεσσαλονίκη και πήραμε το δρομο προς την πολη μας.
Τι να πρωτοπεις για το Παρίσι;;; Όνειρο ζωής..
Τα όνειρα είναι για να τα πραγματοποιείς και να περνας στο επομενο...

 

[paliakos]

Καλησπέρα. Η ιστορία μου έχει ολοκληρωθεί. Καποιος διαχειριστης ας την μεταφέρει στην ενότητα που πρέπει.
Ευχαριστώ!

 

[zafirenia_83]

Άλλη μια υπέροχη ιστορία από την πιο όμορφη πόλη του κόσμου! Too much Paris is never enough

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη