KIKI
Member
- Μηνύματα
- 2.820
- Likes
- 8.028
- Επόμενο Ταξίδι
- Ιορδανία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αφρική Ναμιμπια
Lima-Paracas 07-10 Απριλίου
Έφτασε και η ημέρα για την αναχώρηση μας για τη Λίμα. Είναι 7 Απριλίου και έχει γενέθλια η Λία. Ωραίος τρόπος να γιορτάζεις τα γενέθλια σου, πρωινό στη Τιτικάκα και βραδινό στη Λίμα.
Σε 20 ημέρες γιορτάσαμε 3 φορές, 25η Μαρτίου γιορτή Λίας, 1η Απριλίου γενέθλια Τούλας και σήμερα πάλι η Λία! Να είναι καλά οι αγαπημένες μου και πάντα να γιορτάζουν τα γενέθλια τους ταξιδεύοντας και αν είμαι και εγώ μαζί τους, ακόμα καλύτερα!!!
Πάλι πρωινό ξύπνημα και μια ώρα διαδρομής προς τη Χουλιάκα, όπου βρίσκεται το αεροδρόμιο. Τι ωραία θα ξαναδούμε αυτή τη πανέμορφη πόλη !
Στο αεροδρόμιο όλα εύκολα και γρήγορα, έχουμε πλέον τη βίζα αλλά έχουμε και στάση στην Αρεκίπα (είπαμε τα αεροπορικά του Περού είναι σαν τα ΚΤΕΛ τα δικά μας) οπότε περάσαμε 3 ώρες στο αεροπλάνο για μια πτήση 45 λεπτών!
Φθάνουμε στη Λίμα στο αγαπημένο γνώριμο ξενοδοχείο. Το βράδυ μας έκανε το τραπέζι η Λία στο Largomar στα πιο όμορφα malls που έχω δει.
Βαριέμαι τα εμπορικά κέντρα πάρα πολύ, αλλά εδώ είναι 80 μέτρα πάνω από τη παραλία και είναι ανοικτό με θέα τον Ειρηνικό. Αποτελείται από 3 επίπεδα σκαλισμένα στους βράχους Μιραφλόρες.
Οι απόψεις των κατοίκων της Λίμα για το κέντρο διίστανται. Ορισμένοι παραπονιούνται ότι αντικατέστησε ένα πάρκο, φέρνοντας κίνηση και θόρυβο ενώ άλλοι το θεωρούν σημαντική προσθήκη.
Ότι και αν σκέφτονται, οι περισσότεροι ντόπιοι περνούν από εδώ για βόλτα, σινεμα, παγωτό (υπέροχο!!!) και φαγητό.
Την επόμενη μέρα φεύγουν οι δύο συνταξιδιώτισσες. Περάσαμε μαζί το πρωινό, ψωνίζοντας στην αγορά των Ινδιάνων.
Το μεσημέρι αποχαιρετιστήκαμε συγκινημένες, είχαμε μοιραστεί τόσα όμορφα πράγματα μαζί.
Και τώρα μόνη στη Λίμα, το αρχικό μου σχέδιο ήταν 2 ημέρες να επισκεφτώ Νάσκα και τα νησιά Ballestas.
Προτίμησα όμως να περάσω την τελευταία ημέρα με τις φίλες μου και να βεβαιωθώ ότι όλα θα κυλήσουν καλά για στην αναχώρηση τους. Έτσι αποφάσισα να πάω μόνο μια νύκτα στο Παράκας και ότι προλάβω.
Χμ! πως περνάει το απόγευμα ? Και ήρθε η έμπνευση, μασάζ! Ρωτάω στη ρεσεψιόν για το που να πάω και μου προτείνουν ένα spa με 35? την ώρα. Κορίτσια, ευχαριστώ δεν θα πάρω, αν είχα περισσευούμενα τόσα χρήματα στο τέλος του ταξιδιού θα ξαναπαντρευόμουνα.
Επιμένω για άλλη λύση πιο οικονομική και η μια θυμάται ότι υπάρχει ένα studio που κάνουν μασάζ τυφλοί με 8? την ώρα!!!
Πήγα και ήταν τέλεια!!!
Βέβαια να αναφέρω εδώ ότι για τις μετακινήσεις στη Λίμα, αν είσαστε άσχετοι με τη πόλη όπως εγώ, καλό είναι να σας καλούν ταξί από το ξενοδοχείο και το ίδιο αν είστε εκτός σε εστιατόριο ή καφετέρια. Αν είστε στο δρόμο βρείτε έναν αστυνομικό και ζητήστε να σας βοηθήσει και να βρει αυτός ένα ταξί για εσάς.
Ωραίο το μασάζ, αλλά είναι ακόμα απόγευμα και προβληματίζομαι πως θα περάσω το βράδυ μου σε μια άγνωστη πόλη.
Θυμάμαι ότι ένας φίλος μου έχει ζητήσει να του βρω ένα βιβλίο και μου έχει πει ότι τα βιβλιοπωλεία βρίσκονται στο πάρκο Κέννεντυ.
Ωραία, ευκαιρία για μια βόλτα εκεί, να περάσει και η ώρα. Πάλι μου καλούν ταξί από το ξενοδοχείο, ευτυχώς είναι πολύ φθηνά, με 2? κάνεις μικρές διαδρομές.
Φθάνω στη πλατεία, ψάχνω για το βιβλίο σε 2-3 βιβλιοπωλεία, δυστυχώς δεν το βρήκα, αλλά διαπιστώνω ότι η πλατεία είναι γεμάτη κόσμο και μου αρέσει πολύ η ατμόσφαιρα εκεί.
Πολύ πράσινο, παιδική χαρά, ντόπιοι καλλιτέχνες στους δρόμους πωλούν πίνακες, λούστροι και πωλητές σνακ. Έφαγα ωραίο σάντουιτς με ψητό χοιρινό και πολύ νόστιμους λουκουμάδες, ίδια γεύση και εμφάνιση με τους δικούς μας.
Το πάρκο έχει ένα μικρό αμφιθέατρο όπου νωρίς είχε βραδιά ποίησης και λίγο αργότερα χορωδία με κιθάρες, που έπαιζε σερενάτες, μου θύμισαν τις δικές μας καντάδες, όποιος ήθελε χόρευε ταγκό και βαλς.
Πέρασα καταπληκτικά, μίλησα με πολύ κόσμο, κέρασα τσιγάρα και κάπνισα δικά τους, γενικά οι Περουάνοι είναι πολύ ευγενικοί, φιλικοί και επικοινωνιακοί.
Ευχαρίστως θα ζούσα στη χώρα τους, αισθανόμουν πολύ άνετα παντού.
Το επόμενο πρωί πάλι ξύπνημα νωρίς για να πάω σταθμό των υπερπολυτελών λεωφορείων που φεύγουν για το Paracas, διαδρομή 3:30 ωρών στον φημισμένο Νότιο Παναμερικανικό αυτοκινητόδρομο.
Largomar
Tι ευτυχία, να διασχίζεις τον Ατλαντικό και να φτάνεις στη Λίμα για να χαζεύεις τον Ειρηνικό!
Έφτασε και η ημέρα για την αναχώρηση μας για τη Λίμα. Είναι 7 Απριλίου και έχει γενέθλια η Λία. Ωραίος τρόπος να γιορτάζεις τα γενέθλια σου, πρωινό στη Τιτικάκα και βραδινό στη Λίμα.
Σε 20 ημέρες γιορτάσαμε 3 φορές, 25η Μαρτίου γιορτή Λίας, 1η Απριλίου γενέθλια Τούλας και σήμερα πάλι η Λία! Να είναι καλά οι αγαπημένες μου και πάντα να γιορτάζουν τα γενέθλια τους ταξιδεύοντας και αν είμαι και εγώ μαζί τους, ακόμα καλύτερα!!!
Πάλι πρωινό ξύπνημα και μια ώρα διαδρομής προς τη Χουλιάκα, όπου βρίσκεται το αεροδρόμιο. Τι ωραία θα ξαναδούμε αυτή τη πανέμορφη πόλη !
Στο αεροδρόμιο όλα εύκολα και γρήγορα, έχουμε πλέον τη βίζα αλλά έχουμε και στάση στην Αρεκίπα (είπαμε τα αεροπορικά του Περού είναι σαν τα ΚΤΕΛ τα δικά μας) οπότε περάσαμε 3 ώρες στο αεροπλάνο για μια πτήση 45 λεπτών!
Φθάνουμε στη Λίμα στο αγαπημένο γνώριμο ξενοδοχείο. Το βράδυ μας έκανε το τραπέζι η Λία στο Largomar στα πιο όμορφα malls που έχω δει.
Βαριέμαι τα εμπορικά κέντρα πάρα πολύ, αλλά εδώ είναι 80 μέτρα πάνω από τη παραλία και είναι ανοικτό με θέα τον Ειρηνικό. Αποτελείται από 3 επίπεδα σκαλισμένα στους βράχους Μιραφλόρες.
Οι απόψεις των κατοίκων της Λίμα για το κέντρο διίστανται. Ορισμένοι παραπονιούνται ότι αντικατέστησε ένα πάρκο, φέρνοντας κίνηση και θόρυβο ενώ άλλοι το θεωρούν σημαντική προσθήκη.
Ότι και αν σκέφτονται, οι περισσότεροι ντόπιοι περνούν από εδώ για βόλτα, σινεμα, παγωτό (υπέροχο!!!) και φαγητό.
Την επόμενη μέρα φεύγουν οι δύο συνταξιδιώτισσες. Περάσαμε μαζί το πρωινό, ψωνίζοντας στην αγορά των Ινδιάνων.
Το μεσημέρι αποχαιρετιστήκαμε συγκινημένες, είχαμε μοιραστεί τόσα όμορφα πράγματα μαζί.
Και τώρα μόνη στη Λίμα, το αρχικό μου σχέδιο ήταν 2 ημέρες να επισκεφτώ Νάσκα και τα νησιά Ballestas.
Προτίμησα όμως να περάσω την τελευταία ημέρα με τις φίλες μου και να βεβαιωθώ ότι όλα θα κυλήσουν καλά για στην αναχώρηση τους. Έτσι αποφάσισα να πάω μόνο μια νύκτα στο Παράκας και ότι προλάβω.
Χμ! πως περνάει το απόγευμα ? Και ήρθε η έμπνευση, μασάζ! Ρωτάω στη ρεσεψιόν για το που να πάω και μου προτείνουν ένα spa με 35? την ώρα. Κορίτσια, ευχαριστώ δεν θα πάρω, αν είχα περισσευούμενα τόσα χρήματα στο τέλος του ταξιδιού θα ξαναπαντρευόμουνα.
Επιμένω για άλλη λύση πιο οικονομική και η μια θυμάται ότι υπάρχει ένα studio που κάνουν μασάζ τυφλοί με 8? την ώρα!!!
Πήγα και ήταν τέλεια!!!
Βέβαια να αναφέρω εδώ ότι για τις μετακινήσεις στη Λίμα, αν είσαστε άσχετοι με τη πόλη όπως εγώ, καλό είναι να σας καλούν ταξί από το ξενοδοχείο και το ίδιο αν είστε εκτός σε εστιατόριο ή καφετέρια. Αν είστε στο δρόμο βρείτε έναν αστυνομικό και ζητήστε να σας βοηθήσει και να βρει αυτός ένα ταξί για εσάς.
Ωραίο το μασάζ, αλλά είναι ακόμα απόγευμα και προβληματίζομαι πως θα περάσω το βράδυ μου σε μια άγνωστη πόλη.
Θυμάμαι ότι ένας φίλος μου έχει ζητήσει να του βρω ένα βιβλίο και μου έχει πει ότι τα βιβλιοπωλεία βρίσκονται στο πάρκο Κέννεντυ.
Ωραία, ευκαιρία για μια βόλτα εκεί, να περάσει και η ώρα. Πάλι μου καλούν ταξί από το ξενοδοχείο, ευτυχώς είναι πολύ φθηνά, με 2? κάνεις μικρές διαδρομές.
Φθάνω στη πλατεία, ψάχνω για το βιβλίο σε 2-3 βιβλιοπωλεία, δυστυχώς δεν το βρήκα, αλλά διαπιστώνω ότι η πλατεία είναι γεμάτη κόσμο και μου αρέσει πολύ η ατμόσφαιρα εκεί.
Πολύ πράσινο, παιδική χαρά, ντόπιοι καλλιτέχνες στους δρόμους πωλούν πίνακες, λούστροι και πωλητές σνακ. Έφαγα ωραίο σάντουιτς με ψητό χοιρινό και πολύ νόστιμους λουκουμάδες, ίδια γεύση και εμφάνιση με τους δικούς μας.
Το πάρκο έχει ένα μικρό αμφιθέατρο όπου νωρίς είχε βραδιά ποίησης και λίγο αργότερα χορωδία με κιθάρες, που έπαιζε σερενάτες, μου θύμισαν τις δικές μας καντάδες, όποιος ήθελε χόρευε ταγκό και βαλς.
Πέρασα καταπληκτικά, μίλησα με πολύ κόσμο, κέρασα τσιγάρα και κάπνισα δικά τους, γενικά οι Περουάνοι είναι πολύ ευγενικοί, φιλικοί και επικοινωνιακοί.
Ευχαρίστως θα ζούσα στη χώρα τους, αισθανόμουν πολύ άνετα παντού.
Το επόμενο πρωί πάλι ξύπνημα νωρίς για να πάω σταθμό των υπερπολυτελών λεωφορείων που φεύγουν για το Paracas, διαδρομή 3:30 ωρών στον φημισμένο Νότιο Παναμερικανικό αυτοκινητόδρομο.
Largomar
Tι ευτυχία, να διασχίζεις τον Ατλαντικό και να φτάνεις στη Λίμα για να χαζεύεις τον Ειρηνικό!
Attachments
Last edited:
