Γερμανία Ποδηλατώντας στις Βαυαρικές Άλπεις.

[Gaea]

Και έφτασε η τελευταία μέρα μας στη πανέμορφη Βαυαρία, και την τελευταία μέρα περίμενε ο Θεούλης να μας στείλει λίγο ήλιο. Βέβαια μην περιμένετε και καμία τρομερή διαφορά στην θερμοκρασία, φανταστείτε ότι έκανα ποδήλατο τόσες ώρες, φορούσα μπουφάν, σκούφο και γάντια και ούτε που ίδρωσα.
Με το που είδε τον καλό καιρό το πρωί ο σύζυγος, περιχαρής με κοίταξε και μου ανακοίνωσε, με βλέμμα που δεν νομίζω να σήκωνε αντίρρηση, ότι σήμερα θα πηγαίναμε αυτή την περιβόητη βόλτα με τα ποδήλατα γύρω από την λίμνη Feggarre. Είχε βάλει στο μάτι αυτή την διαδρομή μέσα από το φυλλάδιο από την πρώτη μέρα που νοικιάσαμε τα ποδήλατα ,αλλά με τον καιρό να μην βοηθάει όλο την αναβάλαμε για την επόμενη.
Η λίμνη Feggarre είναι τεχνητή λίμνη που φτιάχτηκε όταν έκαναν φράγμα στον ποταμό Lech για την καλλίτερη διαχείριση του υδάτινου όγκου του ώστε να προστατευτεί η κοιλάδα από πλημμύρες. Και φυσικά οι Γερμανοί την αξιοποίησαν ταμάλα με το να την χρησιμοποιούν για θαλάσσια σπορ, όπως κωπηλασία και ιστιοπλοΐα, και το να είναι γεμάτη οι ακτές της από οργανωμένα κάμπινγκ.

Η διαδρομή γύρω από την λίμνη, όπως αναγράφεται μέσα στο φυλλάδιο, φυσίκα μόνο στα γερμανικά, έχει βαθμό δυσκολίας 1, γίνεται δεξιόστροφα και είναι περίπου 32χλμ. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της γίνεται σε ποδηλατόδρομους. Ξεκινάς από το Fussen, περνάς το Robhaupten, δύο τρία άλλα μικρά χωριουδάκια, το Swangau και ξαναργυνάς στο Fussen.
Εμείς επιλέξαμε να την κάνουμε αντίθετα, ώστε στο τέλος να περάσουμε από το Fussen και να αγοράσουμε τα εισητήρια του τραίνου για την επιστροφή.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι οτί δεν υπήρχαν άλλα άτομα να κάνουν ποδήλατο με την ίδια φορά με μας, όλοι έκαναν προς εμάς, σκεφτόμουν μήπως κάναμε λάθος και η άλλη φορά είναι πιο έυκολη, είναι τόσο μεγάλη η απόρία μου ( και το ξεθέωμα μου) που ρώτησα μία κυρία που είχε σταματήσει με το ποδήλατο της, η απάντηση της λίγο πολύ δεν με ξάφνιασε
- Και οι δύο φορές είναι λίγο πολύ το ίδιο απλά όλοι πάνε έτσι, διότι έτσι αναγράφεται και στο φυλλάδιο
Αθάνατο ελληνικό πνεύμα, σκέφτομαι, μια ζωή ανάποδα.......
Περίπου η μισή διαδρομή είναι δίπλα στην ακτή, κάνεις ποδήλατο δίπλα στα τυρκουάζ νερά παρέα με τις πάπιες και τους κύκνους. Αν και η θέα της λίμνης είναι υπέροχη, η στάθμη της είναι πολύ χαμηλή και δεν υπάρχει κανένα πλεούμενο, αναρωτιέμαι αν η χαμηλή στάθμη είναι η αιτία.

Ένα άλλο τμήμα της περνάει μέσα από λιβάδια, αγελαδίτσες και άλογα τρώνε το χορτάρι τους δίπλα στο φράχτη και εμείς σαν παιδάκια της πόλη να σταματάμε και να φωτογραφιζόμαστε να τα χαϊδεύουμε και να τα ταΐζουμε.

Τέλος υπάρχει και ένα κομμάτι της διαδρομής που γίνεται δίπλα στον αυτοκινητόδρομο. Ουδέν σχόλιο.
Ενώ έχουμε υπολογίσει οτι θα μας έπαιρνε περίπου 3 ώρες, με το να χαθούμε 2-3 φορές και με το να σταματάμε συνέχεια για φωτογραφίες έχουν περάσει 2 ώρες και δεν έχουμε φτάσει ούτε στη μέση.
Ο άντρας αρχίζει να αγχώνεται και να μουρμουρίζει οτι αργοπορούμε, θα χάσουμε το τραίνο και στο τέλος το αεροπλάνο, εγώ φυσικά όπως κάνω πάντα τον αγνοώ και συνεχίζω την ποδηλατάδα μου με οκνηρούς ρυθμούς, του λέω ότι έχουμε χρόνο και οτι στην επόμενη καφετέρια θα σταματήσω για τουαλέτα και για έναν καφέ.
Για τον καφέ σταματήσαμε σε ένα ιταλικό εστιατόρειο το οποίο ήταν σε ένα οργανωμένο κάμπιγκ. Ήπιαμε ένα τέλειο καπουτσίνο και φάγαμε μηλόπιτα, χαζέψαμε την λίμνη και συνεχίσαμε τη βόλτα μας.
Η διαδρομή τελικά μας πήρε γύρω στις 4 ώρες, είπαμε δεν είμαστε και τρομεροί αθλητές ....... απλά προσπαθούμε ...... εγώ δηλαδή ......
Αγοράσαμε τα εισητήρια μας, επίστρέψαμε στο ξενοδοχείο, πήραμε βαλίτσες και με ταξί γυρίσαμε στο σταθμό.
Κάθομαι στην πλατφόρμα και λιάζομαι περιμένοντας το τραίνο, χαζεύω τον κόσμο και αναρωτιέμαι γιατί κανένας Γερμανός δεν φοράει γυαλιά ηλίου ενώ ο ήλιος είναι αρκετά δυνατός. Απορίες που έχει ο κόσμος καμία φορά........

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4

First Προηγούμενη 4 of 4

Go to chapter

Go

[chris7]

Ωραία !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ιστορία για την πανέμορφη Νότια Γερμανία.
Ελπίζω να μην είχατε άλλες αναποδιές.
Περιμένω τη συνέχεια.

 

[Gaea]

Ωραία !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ιστορία για την πανέμορφη Νότια Γερμανία.
Ελπίζω να μην είχατε άλλες αναποδιές.
Περιμένω τη συνέχεια.

Χα! Μόνο να σου πω ότι χθες έπαιξα χιονοπόλεμο
Αλλά τα υπόλοιπα αύριο..........

 

[makisg]

περιμένω και εγώ να ξαναθυμηθώ τα μέρη που πήγατε.

 

[Gaea]

- Και τώρα τι κάνουμε? Με ρωτάει ο σύζυγος νωρίς το πρωί την δεύτερη μέρα. ( Αυτό που μου αρέσει όταν ταξιδευω στην Ευρώπη είναι ότι όλες οι χώρες πάνε πίσω στην ώρα, οπότε το πρωί ξυπνάς πιο χαλαρά........)
- Ακολουθούμε το πρόγραμμα, απαντώ εγώ, ευτυχώς έκλεισα ξενοδοχείο δίπλα στα κάστρα και στο τελεφερικ και μπορούμε να πάμε με τα πόδια.
Σηκωνόμαστε ανοίγουμε τις κουρτίνες και παθαίνουμε διπλό σοκ. Το πρώτο είναι ότι το βράδυ που ήρθαμε από την κούραση δεν κοιτάξαμε τη θέα έχουμε από το παράθυρο μας. Μπροστά μας στα δύο με τρία χιλιόμετρα, σαν τοίχος βρίσκονται οι κορυφές των Άλπεων με τα κάστρα κτισμένα στη βάση τους, περιτριγυρισμένα με πυκνό δάσος και μπροστά τους απέραντα λιβάδια καταπράσινα με πολύχρωμα λουλούδια. Μία θέα τελείως διαφορετική από αυτή που έχω συνηθίσει στα δικά μας βουνά.
Το δεύτερο σοκ είναι ότι η κορυφή του βουνού είναι χιονισμένη και καλυμμένη με σύννεφα......
Ωχ!!!! και τώρα???

Κατεβαίνουμε για πρωινό και έπειτα ρωτάμε στην ρεσεψιόν για το τελεφερίκ, Tegelberg, στα γερμανικά, και αν μπορούμε να το επισκεφτούμε. Μας είπε να περιμένουμε και μπαίνει στο διαδίκτυο στη σελίδα του τελεφερίκ που έχουν web camera. Δεν έχει ορατότητα, μας λέει, και χιονίζει, είναι καλλίτερα να μην ανέβετε. Καλά, λέμε, τότε θα πάμε ως τα κάστρα με το λεωφορείο και ζητάμε πληροφορίες. Στάση έξω από το ξενοδοχείο, πρόγραμμα αναρτημένο σε πίνακα και ειδικές κάρτες που μας δίνουν από το ξενοδοχείο, κοστίζουν 2 ευρώ η καθεμία και έχουμε δωρεάν αστικά λεωφορεία, εκπτώσεις σε κάστρα και τελεφερίκ και χαμηλότερες τιμές στα τραίνα.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να δώσω μερικές ακόμα συμβουλές και πληροφορίες.
Όλοι οι Γερμανοί μιλάνε Αγγλικά, οι περισσότεροι αρκετά καλά, είναι πολύ εξυπηρετικοί και πολύ ευγενικοί, σε χαιρετάνε στο δρόμο και πάντοτε μας απαντούσαν στις ερωτήσεις μας. Γενικά πολύ χαρούμενοι, μας έκανε πολύ εντύπωση, γιατί στο μυαλό μας υπήρχε μία άλλη εικόνα. Αλλά πάλι είμαστε σε χωριό μακρυά από αστικές περιοχές, οι περισσότεροι βρίσκονται σε διακοπές και μιλάμε πιο πολύ για Βαυαρούς παρά για Γερμανούς.....
Σε όλα τα τουριστικά μέρη υπήρχαν πληροφορίες για τους τουρίστες, στο αεροδρόμιο, στην πόλη του Fussen, στο χωριό Schwangau και στο χώρο των κάστρων. Οι υπάλληλοι είναι πολύ εξυπηρετικοί και προσπαθούν πάντα να βοηθάνε.
Αν και μιλάνε Αγγλικά, τα ενημερωτικά φυλαδια και πινακες καθώς και αρκετες σελίδες του διαδικτύου είναι μόνο στα Γερμανικά.
Οι Γερμανοί είναι πολύ ακριβής σαν λαός. Για παράδειγμα, τα λεωφορεία παιρνάνε ακριβώς στην ώρα τους και τα μαγαζιά κλείνουν και δεν εξυπηρετουν πελάτες ακόμα και αν είναι μέσα στο μαγαζί.
Από την άλλη είναι πολύ χαλαρός σαν λαός, παράδειγμα: όταν ὲκλεισα το δωμάτιο στο ξενοδοχείο μου είχαν πει ότι το check in γίνεται μέχρι τις 22:00, όταν τους πήρα τηλ από το αεροδρόμιο να τους πω ότι θα καθυστερήσουμε, μου είπαν ότι η ρεσεψιόν θα είναι κλειστή, η πόρτα κλειδωμένη αλλά το κλειδί μου θα βρίσκεται στο κουτί με τις εφημερίδες, καλό δρόμο να έχω και θα με δουν την άλλη μέρα...... Την Δευτέρα που κάναμε check out ρωτήσαμε αν μπορούμε να αφήσουμε τις βαλίτσες μας κάπου για να κάνουμε μία βόλτα στην περιοχή, Μας λένε ότι κάθε Δευτέρα μετά το πρωινό το ξενοδοχείο κλείνει γιατί είναι οικογενειακό και πάνε βόλτα με τα παιδιά τους...
Οι πόρτες του ξενοδοχείου είναι ανοικτές, αλλά δεν θα υπάρχει προσωπικό, θα μας δώσουν ένα κλειδί ενός δωματίου και μετά που θα τις πάρουμε μπορούμε να αφήσουμε το κλειδί στη ρεσεψιόν.... Στο ποδηλατάδικο που νοικιάσαμε ποδήλατο των ρωτήσαμε αν μπορούμε να γυρίσουμε το ποδήλατο Δευτέρα πρωί και μας απαντάει ότι μπορούμε να κάνουμε την επιστροφή όποτε θέλουμε και αν δεν είναι εκεί, να κλειδώσουμε τα ποδήλατα και να βάλουμε το κλειδί στο γραμματοκιβώτιο......
Οι Γερμανοί αγαπάνε πολύ τα σκυλιά και τα πέρνουν μαζί τους στις διακοπές. Πολλά ξενοδοχεία δέχονται κατοικίδια στα δωμάτια, οπότε προσέξτε αν είστε αλλεργικοί.....

Βγαίνουμε από το ξενοδοχείο, παμε στη στάση και βλέπουμε οτι το λεωφορείο θα περάσει σε μία ώρα, κοιταζόμαστε και λέμε άσε θα πάμε με τα πόδια. Περπατάμε 100 μέτρα και βλέπουμε ένα ποδηλατάδικο που νοικιάζει ποδήλατα.
Έλα, μου λέει ο σύζυγος, θα νοικιάσουμε ποδήλατο να κάνουμε βόλτα για τη μέρα.......
Τον κοιτάω με στραβό βλέμμα...
- Είσαι τρελός? Επειδή είσαι ποδηλάτης, έχεις 5 ποδήλατα σπίτι και κάθε σαββατοκύριακο παίρνεις τα όρη και τα βουνά, δεν σημαίνει ότι εγώ θέλω να ξεπατωθώ στις διακοπές μου....
- Έλα να ρωτήσουμε.
- Μα δεν θέλω, είμαι κουρασμένη
- Σε παρακαλωωωωωωωωωω......
- Καλά....

Μπαίνουμε στο μαγαζί και ρωτάει. 8 ευρώ τη μέρα το ποδήλατο, αρκετά καλής ποιότητας και πολύ περιποιημένο. Βλέποντας την δυσπιστία στο βλέμμα μου μου λέει να μην ανησυχώ όλη η περιοχή είναι πολύ εύκολη για ποδήλατο γιατί είναι επίπεδη με πολύ μικρές ανηφόρες-κατηφόρες, υπάρχουν ειδικοί ποδηλατοδρόμοι που ενώνουν τις περιοχές μεταξύ τους, υπάρχει σηματοδότηση παντού και μας έδωσε και φυλλάδιο με όλες τις προτιμώμενες ποδηλατικές διαδρομές με πληροφορίες για την κάθε μία. (στα Γερμανικά φυσικά.......)

- Σε παρακαλωωωωωωωωωω, μου λέει με όλο γλύκα στο βλέμμα του....
- Θεέ μου έυχομαι να μην το μετανιώσω, απαντώ εγώ και δέχομαι.

Δεν έχω κάνει καλλίτερο ποδήλατο στη ζωή μου..... Φανταστείτε να κάνετε ποδήλατο μέσα απο κααπράσινα λιβάδια, με πολύχρωμα λουλούδια, χωρίς άγχος αυτοκινήτου και με αγελαδίτσες να σας κοιτάνε με ήρεμο βλέμα καθώσ μασουλάνε το χορτάρι τους....
Κάνω ποδήλατο, γελώντας και τραγουδώντας με το σύζυγο δίπλα μου να με κοροϊδεύει που αρχικά δεν ήθελα... Τραβάτε με και ας κλαίω....

Φτάνουμε σε δέκα λεπτά στα κάστρα, Hohenschwangau και Neuschwanstein. Το πρώτο κληρονομήθηκε και ανακατασκευάστηκε από το βασιλιά της Βαυαρίας Μαξιμίλιο Β' ενώ το δεύτερο κατασκευάστηκε από το γιο του Λουδοβίκο Β'. Δεν θα γράψω παραπάνω για την ιστορία των κάστρων γιατί υπάρχει και wikipedia.......
Αν και ξυπνήσαμε πρωί, με τούτα και με κείνα φτάσαμε στο κάστρο γύρω στις 11, δεν είχε πολύ κόσμο αλλά μέχρι να δέσουμε τα ποδήλατα, να ξεμουδιασουμε και να προσανατολιστούμε έφτασαν δύο τουριστικά πούλμαν και το αστικό και ο χώρος γέμισε τουρίστες.........
Καλά να πάθω γιατί το ήξερα, το είχα διαβάσει ότι μετά τις 12 και μέχρι τις 4 έχει πολύ κόσμο γιατί φτάνουν για ημερήσια από το Μόναχο, αλλά εγώ άλλα σχέδια είχα...........
Μπορείς να κάνεις και κράτηση του εισιτηρίου μεσώ διαδικτύου με πιστωτική κάρτα. Η ουρά για τα κλεισμένα εισιτήρια είναι μικρότερη αλλά πρέπει να είσαι πολύ σίγουρος για την ώρα γιατί οι ξεναγήσεις και στα δύο κάστρα γίνονται σε συγκεκριμένες ώρες και αν χάσεις την ώρα που λέει το εισιτήριο σου ξέχνα το......
Το <<πάρκο>> περιλαμβάνει τα δύο κάστρα και ένα μουσείο σχετικά με την μοναρχία στη Βαυαρία, για περισσότερες πληροφορίες http://www.hohenschwangau.de/
Οι ξεναγήσεις κράτανε περίπου 40 λεπτά και στο δεύτερο κάστρο υπάρχει και στα Ελληνικά..(πρώτη φορά που χάρηκα ξενάγηση.......)
Για να προλάβεις και τα δύο κάστρα σου δίνουν εισιτήρια με αρκετή ώρα μεταξύ τους.
Τα κάστρα είναι κτισμένα πάνω σε λόφους και μπορείς να πας με τα πόδια, με άμαξα και στο δεύτερο και με λεωφορείο. ΠΡΟΣΟΧΗ.... οι εταιρείες μεταφοράς ειναι ανεξάρτητες των κάστρων και δεν αναλαμβάνουν ευθύνη αν υπάρχει καθυστέρηση και χάσετε την είσοδος σας. Επίσης να ξέρετε οτι οι χρόνοι που αναγράφονται στα φυλάδια για να περπατήσετε είναι πολύυυυυυυ παραπάνω από την πργματικότητα, εκτός αν έχετε μικρά παιδιά ή είσαστε ηλικιωμένοι.
Οι καλύτεροι τρόποι προσέλευσης είναι: Στο κίτρινο κάστρο, ανεβείτε με τα πόδια από την μπροστινή είσοδος που είναι σκάλα, λιγότερο από δέκα λεπτά, και κατεβήτε από την πίσω μεριά με τα πόδια. Η διαδρομή είναι υπέροχη και μπορείτε να δείτε την λίμνη από ψηλά.
Για το δεύτερο κάστρο πάρτε το λεωφορείο, κοστίζει 1,80 η ανάβαση, δεν έχει συγκεκριμένες ώρες και τα δρομολόγια γίνονται ανάλογα με τις απαιτήσεις. Από εκεί που σας αφήνει το λεωφορείο αξίζει να ανεβείτε λίγο πιο πάνω να δείτε τη θέα από τη γέφυρα (Marienbrucke). Εμείς προτιμήσαμε να κατέβουμε με τα πόδια.
Κατά τις 4 είχαμε τελειώσει,οπότε σκεφτόμασταν τι να κάνουμε. Αποφασίσαμε να πάμε στο Fussen για φαί με τα ποδήλατα μέσα από το δάσος. Επειδή από εκείνο το μέρος περνάει το Ε4 μονοπάτι υπάρχουν παντού ταμπέλες με σηματοδότηση που πάνω αναγράφουν αποστάσεις και χρόνος που απαιτείτε. Μετά από μία διαδρομή μιάμισης ώρας μέσα από δάση, δίπλα σε λίμνη και αφού ανέβηκα και κατέβηκα ένα λόφο φτάσαμε στο Fussen. 18:00 Σάββατο απόγευμα και στο ιστορικό κέντρο εκτός από λίγους τουρίστες δεν κυκλοφορεί άνθρωπος, τα πάντα κλειστά εκτός από τα εστιατόρια και δύο μαγαζιά με αναμνηστικά.
Μετά από ένα ωραίο δείπνο και την κατανάλωση μπύρας πήραμε το ποδηλατόδρομο για πίσω ενώ έβρεχε. Φτάσαμε παγωμένοι στο ξενοδοχείο που πέσαμε ξεροί για ύπνο....

Συμπεράσματα από την πρώτη μέρα είναι οτι η Βαυαρία είναι τέλειο μέρος για άτομα που τους αρέσει η επαφή με την φύση και τον αθλητισμό, είναι γεμάτη με χιονοδρομικά κέντρα, λίμνες που μπορείς να κάνεις ιστιοπλοία ή να κολυμπήσεις, ποδηλατικές διαδρομές και ορειβατικά μονοπάτια. Εκτός από το Ε4 υπάρχει και το μονοπάτι του ποταμού Lech. http://www.tyrol.com/lech-river-trail
Οι μπύρες είναι τέλειες και πολύ φθηνές, η μισόλιτρη βαρελίσια έχει περίπου 3 ευρώ. Ο σύζυγος φανατικός λάτρης της μπύρας έπινε μέχρι να μπορεί να ποδαλατίσει με ασφάλεια

 

[chris7]

Όταν βρεθήκαμε στην περιοχή αυτή μείναμε στο διπλανό χωριό το Buching.
Η περιοχή πανέμορφη και τα κάστρα θαυμάσια.
Δυστυχώς εμείς δεν μπορέσαμε να κάνουμε ποδήλατο λόγω περιορισμένου χρόνου.
Πολύ ωραία η αφήγησή σου.
Περιμένουμε και φωτογραφίες.

 

[Gaea]

Και ξημερώνει η επόμενη μέρα.........
Το πρόγραμμα είχε ποδήλατο μέχρι το τελεφερίκ και μετά θα κατεβαίναμε με τα πόδια από το βουνό και αν έμενε χρόνος βόλτα στη λίμνη.
Αυτά μέχρι να ανοίξουμε το παράθυρο και βγούμε στο μπαλκόνι.... Η θερμοκρασία στο 0 και το βράδυ χιόνισε και το βουνό απέναντι ήταν ντυμένο στα λευκά.
- Αχ! Χιόνι, λέει όλο χαρά ο σύζυγος, τι ωραία....
- Τι έγινε; Θυμήθηκες τα νιάτα σου στην πατρίδα σου; απαντάω εγώ όλο νεύρα. Μα να χιονίσει; Τέλος Μαἱου; Όλο γκαντεμιές με κυνηγάνε.
Βγαίνουμε από το ξενοδοχείο και το κρύο τσουχτερό. Παίρνουμε τα ποδήλατα και κατευθυνόμαστε προς το τελεφερίκ. Τα εισιτήρια 22 ευρώ το άτομο για να ανεβοκατεύεις μία φορά
Ανεβαίνουμε με το τελεφερίκ και επειδή φυσάει ο θάλαμος πάει αριστερά-δεξιά, χαζεύω τη θέα με τις λίμνες και τα πράσινα λιβάδια ενώ το χέρι μου να σφίγγει το χέρι του άντρα μου, εγώ φοβάμαι και αυτός με πειράζει και γελάει
Φτάνουμε στην κορυφή και χιονίζει. Το έχει στρώσει και το χιόνι φτάνει σε μερικά σημεία τους 30 πόντους. Είναι το ωραιότερο χιόνι που έχω δει ποτέ, οι νιφάδες πέφτουν σαν πούπουλα και το χιόνι είναι πολύ αφράτο.
Η θέα από ψηλά είναι υπέροχη, και έχει τόσα πολλά σηματοδοτημένα μονοπάτια που μπορείς να περπατήσεις σχεδόν όλες τις Άλπεις, με κάνει να θέλω να ξανάρθω, αλλά μετά που θα λιώσει το χιόνι....
Περπατήσαμε λίγο γύρω γύρω, βγάλαμε φωτογραφίες, παίξαμε χιονοπόλεμο και μετά από λίγο φυσικά εγώ άρχισα να κρυώνω. Μπήκαμε στο εστιατόριο και για να ζεσταθούμε αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε Γκουλάς, κρεατόσουπα με λαχανικά, ήταν αρκετά πικάντικη που για να ξεδιψάσουμε φυσικά ήπιαμε μπύρα
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής με σκοπό να πάμε βόλτα στη λίμνη αλλά το κρύο ήταν τόσο τσουχτερό που προτιμήσαμε να πάμε για απογευματινό υπνάκο
Ξυπνήσαμε κατά τις 6 και ψάχναμε κάπου να φάμε.... ΧΑΧΑΧΑ καλή προσπάθεια. Τίποτα ανοικτό οπότε καταλήξαμε στην πιτσαρία να τρώμε μακαρονάδες και να πίνουμε μπύρες
Τελικά από την Γερμανία θα φύγω αλκοολική.........

 

[greco]

Τι ονειρεμενο μερος!Και τι ωραια αφηγηση!!Ενα μεγαλο μπραβο απο μενα!

 

[echo2011]

Σηκωνόμαστε ανοίγουμε τις κουρτίνες και παθαίνουμε διπλό σοκ. Το πρώτο είναι ότι το βράδυ που ήρθαμε από την κούραση δεν κοιτάξαμε τη θέα έχουμε από το παράθυρο μας. Μπροστά μας στα δύο με τρία χιλιόμετρα, σαν τοίχος βρίσκονται οι κορυφές των Άλπεων με τα κάστρα κτισμένα στη βάση τους, περιτριγυρισμένα με πυκνό δάσος και μπροστά τους απέραντα λιβάδια καταπράσινα με πολύχρωμα λουλούδια. Μία θέα τελείως διαφορετική από αυτή που έχω συνηθίσει στα δικά μας βουνά.

Πολύ ωραία ιστορία Gaea! Υπάρχει καμιά φωτογραφία με την θέα;;

 

[Gaea]

Θα προσπαθήσω... αλλα δεν ξερω τι θα καταφέρω....

 

[Gaea]

Και το ομολογώ ....
Δεν ξέρω πως να βάλω φώτο στα κείμενα μου.........

 

[echo2011]

Και το ομολογώ ....
Δεν ξέρω πως να βάλω φώτο στα κείμενα μου.........

ανεβάζεις πρώτα κάπου τη φωτο (εγώ τις ανεβάζω στο flickr αλλά έχει πολλά αντίστοιχα), κάνεις δεξί κλικ στη φωτογραφία και κάνεις copy το λινκ της. Μετά πατάς εδώ το εικονίδιο που δειχνει ενα δεντράκι και κάνεις εκει paste το λινκ της φωτογραφίας, έτσι μπαίνει στο κείμενο. Επίσης μπορείς να ανεβάσεις φωτογραφίες σε προσωπικό album στο travelstories! (πάνω πάνω έχει λινκ albums μελών)