alma
Member
- Μηνύματα
- 4.297
- Likes
- 18.474
Η πρώτη γνωριμία με τα ιταλικά τρένα είχε υπάρξει λίγο περίεργη, μια και ενώ υπήρχαν μηχανήματα αυτόματης έκδοσης εισιτηρίων κολλούσαν και είχαμε αναγκαστεί να περιμένουμε στην ουρά( αν και είχα προσπαθήσει με μανία 5 φορές για να κάνω το μηχάνημα να ξεκολλήσει, ενώ οι Ιταλοί που προσπάθησαν είχαν λιγότερη υπομονή, μιας και μετά την δεύτερη προσπάθεια, παρατούσαν το μηχάνημα και περίμεναν στην ουρά για να τα εκδώσουν οι υπάλληλοι). Ωστόσο ο σταθμός έκδοσης εισιτηρίων μου είχε αφήσει μια ευχάριστη γεύση, όχι μόνο γιατί συμπάθησα οτιδήποτε ιταλικό, αλλά και επειδή πάντα οι σταθμοί τρένων σου δίνουν την ευχάριστη αίσθηση προσμονής της «φυγής»… και η αναμονή του ταξιδιού είναι εξίσου ευχάριστη με το ταξίδι….
Όταν λοιπόν εκείνο το πρωινό φτάσαμε στο σταθμό, έχοντας από τις προηγούμενες μέρες τα εισιτήρια ανά χείρας, όλα έμοιαζαν ευοίωνα…
Ο κόσμος στο τρένο ελάχιστος και έτσι είχαμε ένα βαγόνι δικό μας. Όπως εξάλλου και τα δυο άτομα που ταξίδευαν στο διπλανό βαγόνι. Και όπως αποδείχτηκε είμαστε μάλλον και οι μόνοι τουρίστες, ενώ οι άλλοι ήταν όλοι Ιταλοί…καθόλου άσχημα θα έλεγα…Το τρένο ξεκίνησε ακριβώς στην ώρα του. Δεν καθυστέρησε ούτε ένα λεπτό!!!!!
Οι περισσότεροι κατέβηκαν στις ενδιάμεσες στάσεις ενώ στο τέρμα κατεβήκαμε μόνο εμείς και μερικοί ντόπιοι…την ώρα που φτάσαμε μερικοί έφηβοι έβαζαν νερό από την πηγή…
Αρχίσαμε να περπατάμε προς το κέντρο του Τίβολι που έδινε ανάμεικτες εντυπώσεις, ενώ σίγουρα δεν ήταν το ίδιο με αυτό που θυμόταν ο συνταξιδιώτης μου από παλαιότερη επίσκεψη του που γινόταν χαμός από τουρίστες και γκρουπ….Το Τίβολι ήταν αγαπημένος εκδρομικός προορισμός για τους αρχαίους Ρωμαίους τόσο για την εξοχή του, όσο και για τα νερά του…
Κάποια κτίρια της περιοχής έμοιαζαν αρκετά φροντισμένα ενώ άλλα φθαρμένα και
παρατημένα.
Σταματήσαμε για το απαραίτητο δροσιστικό παγωτάκι και συνεχίσαμε προς τον αρχικό μας στόχο την Villa d'Este, που φιγουράρει στην λίστα της Ουνέσκο και όπως αποδείχτηκε δικαιώνει την φήμη της…
Όταν λοιπόν εκείνο το πρωινό φτάσαμε στο σταθμό, έχοντας από τις προηγούμενες μέρες τα εισιτήρια ανά χείρας, όλα έμοιαζαν ευοίωνα…
Ο κόσμος στο τρένο ελάχιστος και έτσι είχαμε ένα βαγόνι δικό μας. Όπως εξάλλου και τα δυο άτομα που ταξίδευαν στο διπλανό βαγόνι. Και όπως αποδείχτηκε είμαστε μάλλον και οι μόνοι τουρίστες, ενώ οι άλλοι ήταν όλοι Ιταλοί…καθόλου άσχημα θα έλεγα…Το τρένο ξεκίνησε ακριβώς στην ώρα του. Δεν καθυστέρησε ούτε ένα λεπτό!!!!!
Οι περισσότεροι κατέβηκαν στις ενδιάμεσες στάσεις ενώ στο τέρμα κατεβήκαμε μόνο εμείς και μερικοί ντόπιοι…την ώρα που φτάσαμε μερικοί έφηβοι έβαζαν νερό από την πηγή…
Αρχίσαμε να περπατάμε προς το κέντρο του Τίβολι που έδινε ανάμεικτες εντυπώσεις, ενώ σίγουρα δεν ήταν το ίδιο με αυτό που θυμόταν ο συνταξιδιώτης μου από παλαιότερη επίσκεψη του που γινόταν χαμός από τουρίστες και γκρουπ….Το Τίβολι ήταν αγαπημένος εκδρομικός προορισμός για τους αρχαίους Ρωμαίους τόσο για την εξοχή του, όσο και για τα νερά του…
Κάποια κτίρια της περιοχής έμοιαζαν αρκετά φροντισμένα ενώ άλλα φθαρμένα και
παρατημένα.
Σταματήσαμε για το απαραίτητο δροσιστικό παγωτάκι και συνεχίσαμε προς τον αρχικό μας στόχο την Villa d'Este, που φιγουράρει στην λίστα της Ουνέσκο και όπως αποδείχτηκε δικαιώνει την φήμη της…
Last edited by a moderator: