Βραζιλία Ρίο ''The swing and the sampa''

[Delmem38110]

Οι πλανόδιοι


Τους βρίσκεις σε όλες τις παραλίες.
Δεν περνάει στιγμή χωρίς να περάσει κάποιος από μπροστά σου.
Είναι κινητά καταστήματα μπαρ και εστιατόρια μαζί.

Δεν χρειάζεται να αγοράσεις κάτι το έχουν αυτοί. Δεν ενοχλούν, αλλά είναι πάρα πολλοί. Περνάνε ασταμάτητα και προσπαθούν να πουλήσουν.
Δροσερά ποτά, παγωτά, κοσμήματα, τρόφιμα (ψήνουν επιτόπου σε μίνι ψησταριές), ρούχα, τσιγάρα, ναρκωτικά, μασάζ και πάει λέγοντας.
Πληρώνεις με κάρτα η ρευστό.

Δίνουν χρώμα στην ήδη πολύχρωμη παραλία.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 8
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Delmem38110]

Χριστός λυτρωτής


Αφού θαυμάσαμε την ανατολή στην παραλία, περάσαμε τον δρόμο και μπήκαμε στο ξενοδοχείο.
Άρχισε να ξημερώνει σιγά σιγά.
Πήραμε τον μικρό σάκο πλάτης και κάλεσμα ουμπερ να μας πάει στο άγαλμα του Χριστού.
η διαδρομή όχι παραπάνω από 20 λεπτά από την κοπακαμπανα.
επιλέξαμε να πάμε νωρίς για να είμαστε από τους πρώτους και να μην έχει πολύ κόσμο.

Φτάνοντας δεν υπήρχε ουρά, μόνο ένα γκισέ ανοιχτό με έναν υπάλληλο που μιλούσε αγγλικά. Του δώσαμε τα βαουτσερ και μας τα άλλαξε με εισιτήρια (διαβατήρια μαζί σας) Για το τρένο και το άγαλμα.
αγγλικά δεν μιλάνε σχεδόν πουθενά.

Σιγά σιγά άρχισαν να έρχονται άλλοι και παρόλο που δεν είχε σχεδόν ακόμα ξημερώσει έβλεπες άτομα σινιαρισμένα λες και θα πηγαίνανε σε πάρτι η σε καμία δεξίωση. Οι κοπέλες δε, φορούσαν την Άρτα με τα Γιάννενα. Ο λόγος; πηγαίνανε για φωτογράφιση για να ανεβάσουν τις φωτό μετά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Και φυσικά μαζί τους είχαν και φωτογράφους για καλύτερα αποτελέσματα.
Πάνω θα γινόταν πανηγύρι.


Ανεβήκαμε στο τρένο και άρχισε η άνοδος μέσα στην τροπική βλάστηση που τυλίγει το corcovado, (710 μέτρα) που στη γρανιτένια κορυφή του είναι χτισμένο το άγαλμα του χριστού λυτρωτή με 38 μέτρα ύψος. Προσφέροντας καταπληκτική θέα σχεδόν σε όλη την ανάβαση με την τροπική βλάστηση παντού.

Φτάνοντας έχεις την επιλογή να πάρεις τα σκαλοπάτια η να ανέβεις με ασανσέρ. Και μετά με κυλιόμενες σκάλες μέχρι πάνω.

Η θέα και η αίσθηση δεν περιγράφεται αλλά ούτε και οι φωτογραφίες μπορούν να αποδώσουν αυτό που βλέπεις.

Και φυσικά όσοι ήταν στο τρένο (ήταν το πρώτο) έτρεχαν να ανέβουν για να φωτογραφηθούν χωρίς να έχουν κάποιον εμπόδιο από πίσω τους….. όσο μπορεί να κρατήσει αυτό γιατί με την συρροή του κόσμου δεν θα ήταν εφικτό αργότερα.
Αυτές/αυτοί και το άγαλμα.

Φυσικά φωτογραφηθήκαμε και εμείς μιας και η ουρά δεν ήταν ακόμα μεγάλη.. σε 20 λεπτά περίπου αυτό δεν μπορούσε να γίνει γιατί είχε γεμίσει κόσμο.
και το κουτσομπολιό προς τους φωτογραφιζόμενους εντονότατο σε πολλές γλώσσες (ευτυχώς καταλάβαινα αρκετές) και γελούσαμε όλοι μαζί.

Η κορυφή προσφέρει ανεμπόδιστη θέα σε όλη την πόλη, και ο πρωινός ήλιος φώτιζε το άγαλμα από την μπροστινή πλευρά.
Εμπόδιζε όμως της φωτογραφίες στο Ρίο γιατί ήταν ενάντιο στο φως του.

Μείναμε σχεδόν μια ώρα στο βουνό και λίγο κουρασμένοι από το ξενύχτι και το ταξίδι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής με τον ίδιο τροπο που ανεβήκαμε. Χριεαζομασταν καφέ για να συνεχίσουμε τη μέρα μας.

 

[Delmem38110]

Real Gabinete Portugues Da Leitura

Φεύγοντας από το άγαλμα του Χριστού λυτρωτή πήραμε ένα καφέ στο χέρι να ξενυστάξουμε και επόμενος σταθμός ήταν η βιβλιοθήκη στο κέντρο της πόλης σχετικά κοντά και σε άλλα αξιοθέατα που καλό είναι ο επισκέπτης να δει αλλά όχι ασυνόδευτος.

τη βιβλιοθηκη Real Gabinete Portugues Da Leitura

Από wiki.
Το Βασιλικό Πορτογαλικό Υπουργείο Ανάγνωσης είναι μια βιβλιοθήκη και πολιτιστικό ίδρυμα lusophone, βρίσκεται στην οδό Luís de Camões, αριθμός 30, στο κέντρο της πόλης του Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας. Παρατίθεται από το Κρατικό Ινστιτούτο Πολιτιστικής Κληρονομιάς
Royal Portuguese Cabinet of Reading - Wikipedia

Ένα κόσμημα θα συμπληρώσω εγώ.

Δυστυχώς και εδώ ήταν μέρος για φωτογραφήσεις, με επαγγελματίες φωτογράφους και κόσμο που έπαιρνε πόζες ανάμεσα σε αναγνώστες βιβλία και τουρίστες..
Θαυμάσαμε αρκετά τον χώρο και βγαίνοντας αποφασίσαμε να πάμε στο μητροπολιτικό καθεδρικό ναό του άγιου Σεβαστιανού με τα πόδια. Αφού πρώτα τσιμπουσαμε κάτι.

αλλά το σχέδιο μας άλλαξε και το εγκαταλείψαμε.

Αφενός μεν από την βρώμα και τη μυρουδια της ουρία παντού τρομερά έντονη, αφετέρου δε από την επικινδυνότητα της περιοχής.
Ξεχωρίζαμε σαν τις μύγες μες στο γάλα. Είχαμε και τα διαβατήρια μαζί μας και δεν θέλαμε να συμβεί κάτι. Την κάναναμε με ελαφριά πηδηματάκια και αποφασίσαμε ότι το κέντρο δεν κάνει για μας.
τουλάχιστον όχι σε αυτή την επίσκεψη, ίσως κάποια άλλη φορά.
Προτιμήσαμε να περάσουμε τής υπόλοιπες μέρες στη σχετική ασφάλεια που παρείχε η κοπακαμπανα και η γειτονική ιπανεμα κάνοντας μπάνιο στην θάλασσα.
Αν μπορείς να το πεις μπάνιο γιατί τα κύματα είναι τεράστια και στις δυο παραλίες.

 

[fenia42]

Κι εγώ θέλω σελφι couple goals εκεί !

 

[Delmem38110]

Οι πλανόδιοι


Τους βρίσκεις σε όλες τις παραλίες.
Δεν περνάει στιγμή χωρίς να περάσει κάποιος από μπροστά σου.
Είναι κινητά καταστήματα μπαρ και εστιατόρια μαζί.

Δεν χρειάζεται να αγοράσεις κάτι το έχουν αυτοί. Δεν ενοχλούν, αλλά είναι πάρα πολλοί. Περνάνε ασταμάτητα και προσπαθούν να πουλήσουν.
Δροσερά ποτά, παγωτά, κοσμήματα, τρόφιμα (ψήνουν επιτόπου σε μίνι ψησταριές), ρούχα, τσιγάρα, ναρκωτικά, μασάζ και πάει λέγοντας.
Πληρώνεις με κάρτα η ρευστό.

Δίνουν χρώμα στην ήδη πολύχρωμη παραλία.

 

[kostas19821]

Αγαπημένο Ρίο...2019 και σίγουρα θα ξαναπάω...είχαμε βρει ενα ντόπιο τουριστικό γραφείο, που άραζε κάθε μέρα και ένας Έλληνας που μένει μόνιμα Ρίο και από εκεί κλείσαμε για τον Χριστό, την εκκλησία, την φαβελα...Περιμένω την συνέχεια να με πας πάλι πίσω στο 19
Είχα πάει Νοέμβρη, ζέστη και υγρασία έξω , αλλά η θάλασσα πάγος...δεν αντεχες 5' μέσα...άραγε έφταιγε η εποχή ή είναι έτσι μόνιμα ;

 

[Delmem38110]

Αγαπημένο Ρίο...2019 και σίγουρα θα ξαναπάω...είχαμε βρει ενα ντόπιο τουριστικό γραφείο, που άραζε κάθε μέρα και ένας Έλληνας που μένει μόνιμα Ρίο και από εκεί κλείσαμε για τον Χριστό, την εκκλησία, την φαβελα...Περιμένω την συνέχεια να με πας πάλι πίσω στο 19
Είχα πάει Νοέμβρη, ζέστη και υγρασία έξω , αλλά η θάλασσα πάγος...δεν αντεχες 5' μέσα...άραγε έφταιγε η εποχή ή είναι έτσι μόνιμα ;

η Θάλασσα ήταν πιο ζεστή από τις Κυκλάδες αλλά πιο κρύα από τη χαλκιδική για να σου δώσω ένα παράδειγμα. έχουν σχεδόν σταθερή θερμοκρασία όλο τον χρόνο και ίδιες ώρες μέρα και νύχτα πάνω κάτω. ιδανικό μέρος να ζήσεις αν πρόσφερε και ασφάλεια. βέβαια δεν κάνεις μπάνιο. απλά βρέχεσαι και είναι επικίνδυνα να μπεις στα βαθιά.

 

[Delmem38110]

Forte De Copacabana


Στη δεξιά άκρη της κοπακαμπανα κοιτώντας προς τη θάλασσα βρίσκετε το κάστρο της.
Στην μια πλευρά της μικρής χερσονήσου που χωρίζει τις δυο γνωστές παραλίες.

Δυο φορές περάσαμε από μπροστά του πηγαίνοντας με τα πόδια στην ιπανεμα και δεν δώσαμε μεγάλη σημασία.
Είχαμε δει και τα στρατιωτικά μπλόκα πριν την είσοδο και αποθαρρυνθήκαμε.

Ένα απόγευμα επιστρέφοντας από τη θάλασσα, βλέποντας κόσμο να μπαίνει και να βγαίνει μπήκαμε κι εμείς. Μας σταμάτησαν στην είσοδο και μας παρότρυναν στην νοηματική γιατί κανένας δεν μιλάει τίποτε άλλο εκτός από τη πορτογαλεζικα να πάμε να αγοράσουμε εισιτήρια.

Δεν περιμέναμε στην ουρά και τα εισιτήρια τα έκοβαν μεν, ήταν δωρεάν δε. Μπήκαμε σε στρατιωτική ζώνη να υποθέσω αφού έβλεπες παντού στρατιώτες.

Προχωροντας υπήρχαν πολλά καφέ και εστιατόρια μέχρι το βάθος κατά μήκος της θάλασσας. Όλα τα τραπεζάκια ήταν γεμάτα.

Επίσης υπάρχει και ένα στρατιωτικό μουσείο αλλά δεν μπήκαμε.

Προτιμήσαμε να κάτσουμε να φάμε και να πιούμε τα κρασιά μας μέχρι αργά το απόγευμα.
Νυχτώνει νωρίς στο Ριο. Το πολύ στις 6 αρχίζει το σκοτάδι.

Απολαύσαμε ένα υπέροχο δείπνο με θέα την πόλη και την παραλία τησ.

Συνιστάτε η επίσκεψη

 

[Delmem38110]

Η κουλτούρα της παραλίας και του αιώνιου καλοκαιριού.


Παραλίες τεράστιες, ποτέ γεμάτες, τουλάχιστον όσο ήμασταν εμείς.

Παρέες χαλαρές που ερχόντουσαν με τις περίεργες πετσέτες τους γεμάτες χρώματα και σχέδια και περνούσαν ώρες ευχάριστα.

Μπάνιο σχεδόν αδύνατο να κάνεις γιατί τα κύματα ήταν μεγάλα και τα νερά επικίνδυνα.
Το μόνο μέρος που παρατήρησα ότι είχε ήρεμη θάλασσα όσες φορές και αν περάσαμε ήταν στην κοπακαμπανα κοντά στο μεριά του κάστρου.


Στις παραλίες τους μπορείς να φας να πιεις να διασκεδάσεις χωρίς να απομακρυνθείς καθόλου από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Εχει πάντα κόσμο.
Οι τεράστιοι πυλώνες με τις λεντ λάμπες τις φωτίζουν όλο το βράδυ και τα γήπεδα του βόλεϋ είναι σχεδόν πάντα γεμάτα μέχρι αργά και αρχίζουν πολύ νωρίς το πρωί.

 

[Smaragda53]

Εμένα προσωπικά μου φαίνεται ασύλληπτο να είσαι μπροστά σε τέτοια παραλία στη θάλασσα και να μην μπορείς να κολυμπήσεις. Τι κρίμα! Δεν τρελαίνονται από τον ήλιο? Ελάχιστες ομπρέλες βλέπω στις φωτογραφίες. Σίγουρα πάντως είναι μια διαφορετική κουλτούρα διασκέδασης στις παραλίες τους από τις δικές μας τις μεσογειακές.

 

[Delmem38110]

Εμένα προσωπικά μου φαίνεται ασύλληπτο να είσαι μπροστά σε τέτοια παραλία στη θάλασσα και να μην μπορείς να κολυμπήσεις. Τι κρίμα! Δεν τρελαίνονται από τον ήλιο? Ελάχιστες ομπρέλες βλέπω στις φωτογραφίες. Σίγουρα πάντως είναι μια διαφορετική κουλτούρα διασκέδασης στις παραλίες τους από τις δικές μας τις μεσογειακές.

η παραλία έχει άπειρα κιόσκια αριθμημένα στην αμμο.
πας και κάθεσαι μπροστά τους και με δυο ευρώ (10 ρεαλ) σου φέρνουν δυο καρέκλες και μια ομπρέλα αν θέλεις. επίσης σερβίρουν ότι θες να πιεις, από αλκοολούχα και αναψυκτικά, πάλι αν θέλεις.
δεν έχει καμία σχέση με την οργάνωση των δικών μας παραλιών και προσωπικά μου αρέσει περισσότερο του Ρίο.
πάρα πολλοί όμως δεν παίρνουν τίποτε και ξαπλώνουν στην άμμο η οποία έχει το τέλειο μέγεθος κατά την γνώμη μου. δεν την μεταφέρεις στο σπίτι μετά την παραλία γιατί είναι μεν πολύ ψιλή αλλά ταυτόχρονα αρκετά βαριά και δεν κολλάει στα πόδια ούτε πάνω στα αντηλιακά.
ο ήλιος τσιμπάει αλλά νυχτώνει επίσης πολύ νωρίς. 6 το πολύ σκοτάδι.
ιπανεμα και κοπακμπανα δεν κάνεις μπάνιο όταν έχει κύμα (που πάντα έχει) βρέχεσαι απλά.
είναι επικίνδυνα.
αν είσαι καλός κολυμβητής το τολμάς.
επίσης σε όλη την παραλιακή υπάρχουν μαγαζιά με ζωντανή μουσική ποτό και φαγητό.
είναι όμορφα.

 

[Delmem38110]

Pão de Açúcar


Απογεματάκι νωρίς πριν νυχτώσει και μετά το μεσημεριανό μπάνιο ήρθε η ώρα του βουνού της ζάχαρης.
Φτάσαμε στους πρόποδες και χωρίς καθόλου ουρά αγοράσαμε τα εισιτήρια και επιβιβαστήκαμε στο τελεφερίκ για να μας πάει στον πρώτο λόφο.
Σύντομη στάση και ξανά ανάβαση στον δεύτερο

Θέα απερίγραπτη 360 μοίρες.

Ο σκοπός που είχαν ανεβεί οι περισσότεροι τέτοια ώρα ήταν η Δύση.
Οι φωτογραφήσεις παίρνανε και δίνανε και η μάχη για μια θέση στον ορίζοντα γινόταν όλο και πιο δυνατή όσο πλησίαζε η Δύση.
Εκείνο το βράδυ δεν ήταν στο φόρτε της και άφησε αρκετούς δυσαρεστημένους. Όσο έπεφτε ο ήλιο έκανε κρύο άρα καλό είναι να πάρετε και καμία ζακέτα.
Στην κορυφή έχει αναψυκτήριο (όπως και στον πρώτο λόφο) όπου μπορεί κάποιος να προμηθευτεί φαγητό και ποτά.

Μείναμε αρκετά μετά τη Δύση γιατί το πιο όμορφο ερχόταν καθώς το σκοτάδι κάλυπτε την πόλη και άναβαν τα φώτα της.

Κάπου εκεί άρχισε και η κάθοδος.