dimosf
Member
- Μηνύματα
- 2.302
- Likes
- 5.885
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο- Γερμανία
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
- Κεφάλαιο 20ο
- Κεφάλαιο 21ο
- Κεφάλαιο 22ο
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο
- Κεφάλαιο 27ο
- Κεφάλαιο 28ο
- Κεφάλαιο 29ο
- Κεφάλαιο 30ο
- Κεφάλαιο 31ο
- Κεφάλαιο 32ο
- Κεφάλαιο 33ο
- Κεφάλαιο 34ο
Μεσαιωνικά κανάλια και πολλά λουλούδια!
Η πρώτη μέρα στο Μέλανα Δρυμό είχε επίσκεψη στη….Γαλλία (!!!!!).
Περίπου 17χμ προς τα βορειοδυτικά από εκεί που μέναμε είναι μια γέφυρα πάνω στο Ρήνο που σε φέρνει από τη μια στην άλλη μεριά. Πάνω της στέκουν δυο πινακίδες. «Γερμανία τέλος», «Καλώς ήλθατε στη Γαλλία». Φυσικά στην αντίστροφη πορεία το ανάποδο. Ο Ρήνος αποτελεί το σύνορο μεταξύ των δύο χωρών για αρκετά χιλιόμετρα. Όταν όμως μιλάμε για σύνορα έχουν χάσει την παλιά τους σημασία. Αν δεν υπήρχαν οι παραπάνω πινακίδες δεν θα έπαιρνες χαμπάρι πως άλλαξες χώρα. Τέλος πάντων. Η περιοχή της Γαλλίας στα δυτικά του Ρήνου, απέναντι από το Μέλανα Δρυμό είναι η Αλσατία (Alsace), η κρασοχώρα. Περιοχή με διπλή προσωπικότητα και με μια ταυτότητα που δεν προσδιορίζεται ακριβώς. Πότε στη Γερμανία, πότε στη Γαλλία άλλαξε χέρια κάμποσες φορές στα χρόνια που πέρασαν. Έτσι έχει πολλές επιρροές από τις δύο χώρες στην αρχιτεκτονική, την κουζίνα, τα έθιμα και γενικότερα την κουλτούρα. 21χμ προς τα δυτικά είναι μια πόλη κούκλα η Colmar.
Colmar. Μεσαιωνική πόλη-φρούριο που διατηρεί ακόμα και σήμερα σε μεγάλο βαθμό το «μεσαιωνικό» της χαρακτήρα. Όπως και στα περασμένα χρόνια, έτσι και σήμερα η πόλη είναι η καρδιά της αμπελοκαλλιέργειας στην Αλσατία. Το μεγαλύτερο μέρος του ιστορικού κέντρου της πόλης είναι πεζοδρομημένο και έτσι ο κόσμος περιφέρεται ξέγνοιαστος. Δεκαπενταύγουστος και ο κόσμος είναι πολύς!
Φτάσαμε σε περίπου 40 λεπτά, παρκάραμε σε ένα από τα πολλά πάρκινγκ που έχουν φτιάξει περιφερειακά του κέντρου και μπήκαμε στο κέντρο. Λίγα μέτρα παρακάτω, σε μια πλατεία, απέναντι από το Μουσείο Underlinden,
ένα πράσινο τρενάκι μας καλούσε για μια βόλτα και μια πρώτη γνωριμία με την πόλη. Μπήκαμε κι εμείς μαζί με πολλούς άλλους και ξεκίνησε.
Περάσαμε από την πλατεία με τον Καθεδρικό, την GrandRue, το σπίτι με τα κεφάλια (MaisondesTêtes), το MaisonAdolpheτου 1350,
το MaisonPfisterτου 16ου αι., το Κτίριο των Σωματοφυλάκων (CorpsdeGarde), το Παλιό Τελωνείο (AncienneDouane),
την περιοχή της Μικρής Βενετίας. Έτσι πήραμε μια ιδέα της πόλης και με το τέλος της βόλτας, που κράτησε κάτι λίγο πάνω από τη μισή ώρα, ξεκινήσαμε με τα πόδια να τη γνωρίσουμε καλύτερα.
Η πρώτη μέρα στο Μέλανα Δρυμό είχε επίσκεψη στη….Γαλλία (!!!!!).
Περίπου 17χμ προς τα βορειοδυτικά από εκεί που μέναμε είναι μια γέφυρα πάνω στο Ρήνο που σε φέρνει από τη μια στην άλλη μεριά. Πάνω της στέκουν δυο πινακίδες. «Γερμανία τέλος», «Καλώς ήλθατε στη Γαλλία». Φυσικά στην αντίστροφη πορεία το ανάποδο. Ο Ρήνος αποτελεί το σύνορο μεταξύ των δύο χωρών για αρκετά χιλιόμετρα. Όταν όμως μιλάμε για σύνορα έχουν χάσει την παλιά τους σημασία. Αν δεν υπήρχαν οι παραπάνω πινακίδες δεν θα έπαιρνες χαμπάρι πως άλλαξες χώρα. Τέλος πάντων. Η περιοχή της Γαλλίας στα δυτικά του Ρήνου, απέναντι από το Μέλανα Δρυμό είναι η Αλσατία (Alsace), η κρασοχώρα. Περιοχή με διπλή προσωπικότητα και με μια ταυτότητα που δεν προσδιορίζεται ακριβώς. Πότε στη Γερμανία, πότε στη Γαλλία άλλαξε χέρια κάμποσες φορές στα χρόνια που πέρασαν. Έτσι έχει πολλές επιρροές από τις δύο χώρες στην αρχιτεκτονική, την κουζίνα, τα έθιμα και γενικότερα την κουλτούρα. 21χμ προς τα δυτικά είναι μια πόλη κούκλα η Colmar.
Colmar. Μεσαιωνική πόλη-φρούριο που διατηρεί ακόμα και σήμερα σε μεγάλο βαθμό το «μεσαιωνικό» της χαρακτήρα. Όπως και στα περασμένα χρόνια, έτσι και σήμερα η πόλη είναι η καρδιά της αμπελοκαλλιέργειας στην Αλσατία. Το μεγαλύτερο μέρος του ιστορικού κέντρου της πόλης είναι πεζοδρομημένο και έτσι ο κόσμος περιφέρεται ξέγνοιαστος. Δεκαπενταύγουστος και ο κόσμος είναι πολύς!
Φτάσαμε σε περίπου 40 λεπτά, παρκάραμε σε ένα από τα πολλά πάρκινγκ που έχουν φτιάξει περιφερειακά του κέντρου και μπήκαμε στο κέντρο. Λίγα μέτρα παρακάτω, σε μια πλατεία, απέναντι από το Μουσείο Underlinden,
ένα πράσινο τρενάκι μας καλούσε για μια βόλτα και μια πρώτη γνωριμία με την πόλη. Μπήκαμε κι εμείς μαζί με πολλούς άλλους και ξεκίνησε.
Περάσαμε από την πλατεία με τον Καθεδρικό, την GrandRue, το σπίτι με τα κεφάλια (MaisondesTêtes), το MaisonAdolpheτου 1350,
το MaisonPfisterτου 16ου αι., το Κτίριο των Σωματοφυλάκων (CorpsdeGarde), το Παλιό Τελωνείο (AncienneDouane),
την περιοχή της Μικρής Βενετίας. Έτσι πήραμε μια ιδέα της πόλης και με το τέλος της βόλτας, που κράτησε κάτι λίγο πάνω από τη μισή ώρα, ξεκινήσαμε με τα πόδια να τη γνωρίσουμε καλύτερα.
Attachments
-
204,3 KB Προβολές: 787
-
246,3 KB Προβολές: 796
-
204,3 KB Προβολές: 87
-
246,3 KB Προβολές: 224
Last edited by a moderator: