Νορβηγία Σουηδία Σουηδία - Νορβηγία: Στοκχόλμη, Μπέργκεν: Έξι μήνες και έξι ημέρες

[Dina Z]

Ημέρα 1η (9 Ιουνίου): Φτάνουμε στο αεροδρόμιο Arlanda στις 12 το μεσημέρι και παίρνουμε ταξί. Σχετικά με τα ταξί στη Στοκχόλμη: Η Σουηδέζα σπιτονοικοκυρά μου είχε πει ότι οι εταιρείες 020 και Kurirείναι οι πιο αξιόπιστες. Εμείς χρησιμοποιήσαμε την Kurirόταν φθάσαμε και την 020 όταν φεύγαμε κι αν εξαιρέσω το γεγονός πως και οι δύο οδηγοί μιλούσαν μόνο βασικά αγγλικά, μείναμε ευχαριστημένοι (ακριβείς, ευγενικοί και φυσικά όλα καθαρά). Να πω ότι από τις επίσημες τουριστικές ιστοσελίδες συστήνεται προσοχή στις τιμές των ταξί και προτείνεται να συμφωνήσει κανείς την τιμή πριν επιβιβαστεί σε αυτά αλλά έτσι κι αλλιώς αυτές οι εταιρείες στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου έχουν μια εμφανή ταμπελίτσα με την τιμή από το αεροδρόμιο μέχρι την πόλη. Εγώ έπρεπε να περάσω πρώτα από κάπου να πάρω τα κλειδιά για το διαμέρισμα. Έτσι έδειξα στον οδηγό τις δύο διευθύνσεις που είχα σημειωμένες σε χαρτί και μας πήγε. Χρέωσε ως εξής: το ποσό που είχε συμφωνηθεί μέχρι την πρώτη στάση και μετά για ένα χιλιόμετρο απόσταση έβαλε το ταξίμετρο. Η διαφορά ήταν μικρή (σύνολο 54€) . Όταν φεύγαμε πήραμε τηλέφωνο την προηγούμενη ημέρα και κλείσαμε ραντεβού (ήρθαν 10΄νωρίτερα) και κόστισε 50€. Εδώ να πω ότι για τέσσερα άτομα συνέφερε το ταξί σε σχέση με τις συγκοινωνίες.

Αφού λοιπόν τακτοποιηθήκαμε στο διαμέρισμα και κάναμε και κάποια ψώνια από το σούπερ μάρκετ που ήταν κάτω από το σπίτι, βγήκαμε για την πρώτη μας βόλτα. Με τα πόδια λοιπόν ξεκινάμε για το Monteliusvagen το μονοπάτι με την όμορφη θέα (ιδανικό για τους λάτρεις της φωτογραφίας). Ο καιρός μια συννεφιά, μια ήλιος, ήταν ότι έπρεπε. Το μπουφάν απαραίτητο, τη μια στιγμή χρειαζόταν την άλλη όχι.

Πήραμε το μονοπάτι από την δυτική πλευρά του δηλαδή από την γωνία της οδού Kattgrandμε την οδόBastugatanκαι κινηθήκαμε ανατολικά μέχρι το τέλος του, βγαίνοντας ξανά στην οδό Bastugatan. Κάποιες παρέες έκαναν πικ-νικ κατά μήκος του γραφικού δρόμου στα σημεία που υπάρχουν γι αυτό το λόγο, απολαμβάνοντας την θέα και τον καλό καιρό. Στο τέλος της Bastugatanσυναντήσαμε τα σκαλιά που οδηγούν στην είσοδο της πεζογέφυρας SodraJarnvagsbron, η οποία συνδέει το νησί Sodermalm με την Παλιά Πόλη, την περπατήσαμε θαυμάζοντας την θέα προς την λίμνη Malarenκαι βρήκαμε την υπόγεια διάβαση που οδηγεί στον κεντρικό δρόμο Munkbroleden. Διασχίζοντάς τον μπήκαμε στα δρομάκια της Παλιάς Πόλης. Τρεις λέξεις: όμορφη, ιδιαίτερη, ατμοσφαιρική. Περιπλανηθήκαμε, ήπιαμε από μια ζεστή σοκολάτα στην πλατεία Stortorget(σύνολο 19€) και βγαίνοντας ξανά στην Munkbroleden κινηθήκαμε προς το νησάκι Helgenadsholmenκαι το Rikdagshuset (Κοινοβούλιο). Αν και από το ίδιο περίπου σημείο είχαμε περάσει λίγο νωρίτερα με το ταξί (και είχα αρχίσει να βγάζω τις πρώτες άναρθρες κραυγές τύπου Α!Ω!Α!) η εικόνα που έβλεπα βαδίζοντας, έκανε τον ενθουσιασμό μου να πιάσει κόκκινο. Τα ογκώδη, μεγαλόπρεπα κτίρια σε συνδυασμό με το υγρό στοιχείο έδειχναν τώρα πιο εντυπωσιακά.

Η Στοκχόλμη έχει πολλά όμορφα σημεία να θαυμάσει κανείς αλλά εγώ αυτό το κομμάτι της πόλης όπου είναι συγκεντρωμένα τα κυβερνητικά κτίρια (παλάτι, κοινοβούλιο, υπουργεία, πρωθυπουργικό γραφείο κλπ) καθώς επίσης η πλατεία GustavAdolfsTorgμε την Όπερα και το άγαλμα του GustavAdolf και ο κήπος Kungstradgardenτο λάτρεψα. Θα μπορούσα για ώρες να κάθομαι σε μια από τις κομψές γέφυρες και να θαυμάζω την θέα προς το Δημαρχείο, το Monteliusvagenκαι την λίμνη από την μια μεριά, τον παραλιακό δρόμο, τα νησάκια και την θάλασσα από την άλλη. Μαγεία!

Επιστροφή στην παλιά πόλη. Από την ανατολική παραλιακή πλευρά της και την οδό Skeppsbrokajenκατευθυνόμαστε προς τον κόμβο Slussen θαυμάζοντας την θέα προς την Βαλτική θάλασσα . Από εδώ και κάτω δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα γιατί απλά ακολούθησα τα βήματα του φίλου giannismits όπως ακριβώς τα έχει περιγράψει στην δική του ιστορία. Στη κυριολεξία βάδισα στα βήματά του. Το μόνο που θα προσθέσω είναι τα δικά μου Ω!Ω!Ω!

Η στάση στο FjallgatansKaffestugaμε τα 4,5 αστεράκια του tripadvisor ήταν σκέτη απογοήτευση. Εντάξει η θέα εξαιρετική αλλά θα την απολάμβανα και δωρεάν από τα παγκάκια κατά μήκος του δρόμου. Self-service, άβολα καθίσματα, περιορισμένες επιλογές και η τιμή ήταν 17€ για ένα παγωτό και μια μηλόπιτα μέτριας ποιότητας.

Οι υπόλοιποι της παρέας όμως κουράστηκαν και ήθελαν να γυρίσουμε οπότε (με βαριά καρδιά) επέστρεψα κι εγώ μαζί τους στο σπίτι που ήταν πια κοντά. Το φαγητό μας περίμενε. Το είχαμε φέρει στη βαλίτσα μαγειρεμένο και καταψυγμένο από το σπίτι στην Αθήνα συν κρασί που είχαμε αγοράσει από το Ελ. Βενιζέλος. Αρχοντιά και οικονομία!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• …

  Go to chapter

  Go
• 16

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 2 of 16

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[giannismits]

Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στον giannismits όχι μόνο για τις πληροφορίες του σχετικά με την Στοκχόλμη (οι οποίες αποτέλεσαν οδηγό για να στήσω το δικό μου πρόγραμμα) αλλά κυρίως γιατί ο ίδιος έγινε η πηγή της έμπνευσής μου για να σχεδιάσω τον λίγο χρόνο μας εκεί, με τόση λεπτομέρεια και ακρίβεια, ώστε να μην χάσουμε τίποτα. Γιάννη, αν είχες λόξυγκα, εγώ σε μελετούσα!

Ναι η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο καιρό είχα κάποιες ενοχλήσεις
Χαίρομαι που η ιστορία υπερπαραγωγή σε ενέπνευσε να κάνεις το ταξίδι.

Λοιπόν φωτογραφίες δεν θα ανεβάσω

Εδώ θα τα χαλάσουμε! Εντάξει δεν λέω να ανεβάσεις 500 φωτό όπως εγώ αλλά λίγες έστω τις αγαπημένες σου ρε παιδί μου να δούμε κι εμείς. Πάτάς το κουμπάκι Ανέβασμα Αρχείου και αυτό είναι όλο

 

[Dina Z]

Ναι η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο καιρό είχα κάποιες ενοχλήσεις
Χαίρομαι που η ιστορία υπερπαραγωγή σε ενέπνευσε να κάνεις το ταξίδι.

Εδώ θα τα χαλάσουμε! Εντάξει δεν λέω να ανεβάσεις 500 φωτό όπως εγώ αλλά λίγες έστω τις αγαπημένες σου ρε παιδί μου να δούμε κι εμείς. Πάτάς το κουμπάκι Ανέβασμα Αρχείου και αυτό είναι όλο

Χα! Χα! Μωρέ δεν το έχω. Άλλα θα δω τι μπορώ να καταφέρω!

 

[Dina Z]

Ημέρα 1η (9 Ιουνίου): Φτάνουμε στο αεροδρόμιο Arlanda στις 12 το μεσημέρι και παίρνουμε ταξί. Σχετικά με τα ταξί στη Στοκχόλμη: Η Σουηδέζα σπιτονοικοκυρά μου είχε πει ότι οι εταιρείες 020 και Kurirείναι οι πιο αξιόπιστες. Εμείς χρησιμοποιήσαμε την Kurirόταν φθάσαμε και την 020 όταν φεύγαμε κι αν εξαιρέσω το γεγονός πως και οι δύο οδηγοί μιλούσαν μόνο βασικά αγγλικά, μείναμε ευχαριστημένοι (ακριβείς, ευγενικοί και φυσικά όλα καθαρά). Να πω ότι από τις επίσημες τουριστικές ιστοσελίδες συστήνεται προσοχή στις τιμές των ταξί και προτείνεται να συμφωνήσει κανείς την τιμή πριν επιβιβαστεί σε αυτά αλλά έτσι κι αλλιώς αυτές οι εταιρείες στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου έχουν μια εμφανή ταμπελίτσα με την τιμή από το αεροδρόμιο μέχρι την πόλη. Εγώ έπρεπε να περάσω πρώτα από κάπου να πάρω τα κλειδιά για το διαμέρισμα. Έτσι έδειξα στον οδηγό τις δύο διευθύνσεις που είχα σημειωμένες σε χαρτί και μας πήγε. Χρέωσε ως εξής: το ποσό που είχε συμφωνηθεί μέχρι την πρώτη στάση και μετά για ένα χιλιόμετρο απόσταση έβαλε το ταξίμετρο. Η διαφορά ήταν μικρή (σύνολο 54€) . Όταν φεύγαμε πήραμε τηλέφωνο την προηγούμενη ημέρα και κλείσαμε ραντεβού (ήρθαν 10΄νωρίτερα) και κόστισε 50€. Εδώ να πω ότι για τέσσερα άτομα συνέφερε το ταξί σε σχέση με τις συγκοινωνίες.

Αφού λοιπόν τακτοποιηθήκαμε στο διαμέρισμα και κάναμε και κάποια ψώνια από το σούπερ μάρκετ που ήταν κάτω από το σπίτι, βγήκαμε για την πρώτη μας βόλτα. Με τα πόδια λοιπόν ξεκινάμε για το Monteliusvagen το μονοπάτι με την όμορφη θέα (ιδανικό για τους λάτρεις της φωτογραφίας). Ο καιρός μια συννεφιά, μια ήλιος, ήταν ότι έπρεπε. Το μπουφάν απαραίτητο, τη μια στιγμή χρειαζόταν την άλλη όχι.

Πήραμε το μονοπάτι από την δυτική πλευρά του δηλαδή από την γωνία της οδού Kattgrandμε την οδόBastugatanκαι κινηθήκαμε ανατολικά μέχρι το τέλος του, βγαίνοντας ξανά στην οδό Bastugatan. Κάποιες παρέες έκαναν πικ-νικ κατά μήκος του γραφικού δρόμου στα σημεία που υπάρχουν γι αυτό το λόγο, απολαμβάνοντας την θέα και τον καλό καιρό. Στο τέλος της Bastugatanσυναντήσαμε τα σκαλιά που οδηγούν στην είσοδο της πεζογέφυρας SodraJarnvagsbron, η οποία συνδέει το νησί Sodermalm με την Παλιά Πόλη, την περπατήσαμε θαυμάζοντας την θέα προς την λίμνη Malarenκαι βρήκαμε την υπόγεια διάβαση που οδηγεί στον κεντρικό δρόμο Munkbroleden. Διασχίζοντάς τον μπήκαμε στα δρομάκια της Παλιάς Πόλης. Τρεις λέξεις: όμορφη, ιδιαίτερη, ατμοσφαιρική. Περιπλανηθήκαμε, ήπιαμε από μια ζεστή σοκολάτα στην πλατεία Stortorget(σύνολο 19€) και βγαίνοντας ξανά στην Munkbroleden κινηθήκαμε προς το νησάκι Helgenadsholmenκαι το Rikdagshuset (Κοινοβούλιο). Αν και από το ίδιο περίπου σημείο είχαμε περάσει λίγο νωρίτερα με το ταξί (και είχα αρχίσει να βγάζω τις πρώτες άναρθρες κραυγές τύπου Α!Ω!Α!) η εικόνα που έβλεπα βαδίζοντας, έκανε τον ενθουσιασμό μου να πιάσει κόκκινο. Τα ογκώδη, μεγαλόπρεπα κτίρια σε συνδυασμό με το υγρό στοιχείο έδειχναν τώρα πιο εντυπωσιακά.

Η Στοκχόλμη έχει πολλά όμορφα σημεία να θαυμάσει κανείς αλλά εγώ αυτό το κομμάτι της πόλης όπου είναι συγκεντρωμένα τα κυβερνητικά κτίρια (παλάτι, κοινοβούλιο, υπουργεία, πρωθυπουργικό γραφείο κλπ) καθώς επίσης η πλατεία GustavAdolfsTorgμε την Όπερα και το άγαλμα του GustavAdolf και ο κήπος Kungstradgardenτο λάτρεψα. Θα μπορούσα για ώρες να κάθομαι σε μια από τις κομψές γέφυρες και να θαυμάζω την θέα προς το Δημαρχείο, το Monteliusvagenκαι την λίμνη από την μια μεριά, τον παραλιακό δρόμο, τα νησάκια και την θάλασσα από την άλλη. Μαγεία!

Επιστροφή στην παλιά πόλη. Από την ανατολική παραλιακή πλευρά της και την οδό Skeppsbrokajenκατευθυνόμαστε προς τον κόμβο Slussen θαυμάζοντας την θέα προς την Βαλτική θάλασσα . Από εδώ και κάτω δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα γιατί απλά ακολούθησα τα βήματα του φίλου giannismits όπως ακριβώς τα έχει περιγράψει στην δική του ιστορία. Στη κυριολεξία βάδισα στα βήματά του. Το μόνο που θα προσθέσω είναι τα δικά μου Ω!Ω!Ω!

Η στάση στο FjallgatansKaffestugaμε τα 4,5 αστεράκια του tripadvisor ήταν σκέτη απογοήτευση. Εντάξει η θέα εξαιρετική αλλά θα την απολάμβανα και δωρεάν από τα παγκάκια κατά μήκος του δρόμου. Self-service, άβολα καθίσματα, περιορισμένες επιλογές και η τιμή ήταν 17€ για ένα παγωτό και μια μηλόπιτα μέτριας ποιότητας.

Οι υπόλοιποι της παρέας όμως κουράστηκαν και ήθελαν να γυρίσουμε οπότε (με βαριά καρδιά) επέστρεψα κι εγώ μαζί τους στο σπίτι που ήταν πια κοντά. Το φαγητό μας περίμενε. Το είχαμε φέρει στη βαλίτσα μαγειρεμένο και καταψυγμένο από το σπίτι στην Αθήνα συν κρασί που είχαμε αγοράσει από το Ελ. Βενιζέλος. Αρχοντιά και οικονομία!

 

[giannismits]

Βλεπω η εναρξη του ταξιδιου ηταν στα γεννεθλια μου. Σημαδιακο

Με εκανες και νοσταλγησα τη Στοκχολμη. Παω να δω τις φωτογραφιες μου να πανε τα φαρμακια κατω

 

[Dina Z]

Με εκανες και νοσταλγησα τη Στοκχολμη.

Εγώ να δεις νοσταλγία όσο γράφω και κοιτάζω σημειώσεις! Αφού λέω το ΣΚ αντί να πάω στη μανούλα στη Χαλκίδα να πεταχτώ μέχρι την Στοκχόλμη

 

[Dina Z]

Ημέρα 2η: Με ενοικιασμένο αυτοκίνητο κατευθυνόμαστε βόρεια προς Sigtuna.

Ένα- δυο πράγματα για την οδήγηση: Διόδια δεν συναντήσαμε και κάποιο ποσό που αφορά διόδια για την κίνηση στο κέντρο της πόλης συμπεριλαμβάνονταν στην τιμή της ενοικίασης. Υποχρεωτικές οι ζώνες και στα πίσω καθίσματα, φυσικά πολύ καλό το οδικό δίκτυο, φυσικά παντού κάμερες. Αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν πως στο καντράν του αυτοκινήτου υπήρχε ενσωματωμένη ένδειξη που φαινόταν το όριο ταχύτητας και άλλαζε ανάλογα. Ό,τι έδειχνε η πινακίδα του δρόμου το ίδιο εμφανιζόταν στο καντράν. Παρατηρήσαμε πως εκτός από λίγες εξαιρέσεις οι Σουηδοί τηρούν τα όρια.


Η Sigtuna είναι μια μικρή, γραφική, παραλίμνια πόλη. Υπήρχε δημόσιο παρκινγκ στην είσοδό της. Κάναμε την βόλτα μας στα γραφικά δρομάκια της, περπατήσαμε δίπλα στη λίμνη, βγάλαμε και μερικές φωτογραφίες και συνεχίσαμε για το Κάστρο Skokloster μέσα από έναν ήσυχο, επαρχιακό δρόμο. Το κάστρο αυτό, του 17ου αιώνα χτισμένο δίπλα στη λίμνη, διαθέτει συλλογή από πανοπλίες, πίνακες και έπιπλα.

Δίνοντας στον πλοηγό κατεύθυνση προς Uppsala, περιμέναμε ότι θα μας πάει από τον κεντρικό δρόμο αλλά – τι καλά! – στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής μας πήγε από κάποιον άλλον επαρχιακό. Καμιά φορά κατά λάθος μπορεί να πετύχεις τα καλύτερα. Η διαδρομή περνούσε μέσα από καταπράσινες εκτάσεις και αγροκτήματα!



Όταν φθάσαμε στην Uppsala ψιλόβρεχε. Βρήκαμε ένα παρκινγκ κοντά στον Καθεδρικό Ναό και μπήκαμε γρήγορα μέσα με την ελπίδα ότι η βροχή θα σταματήσει. Ο ναός αυτός είναι ο μεγαλύτερος και υψηλότερος καθεδρικός της Σκανδιναβίας, χτισμένος μεταξύ 1270 και 1435 με πολλούς σημαντικούς τάφους στο εσωτερικό του.

Ο καιρός μας έκανε την χάρη και μπορέσαμε να κάνουμε μια βόλτα στη πόλη, και μετά να πάρουμε την ανηφόρα προς το Κάστρο. Η θέα από εκεί ήταν πραγματικά όμορφη. Καφές και ξανά στο αυτοκίνητο με κατεύθυνση το νησί Vaxholm.


Το Vaxholm είναι το τελευταίο νησί του αρχιπελάγους που συνδέεται με την ενδοχώρα οδικώς. Από εκεί έχει πολλά φέρυ προς τα άλλα νησιά. Το φρούριο που είναι χτισμένο στο μικρούλι νησάκι μόλις μερικά μέτρα απέναντι από το λιμάνι του, θεμελιώθηκε τον 16ο αιώνα και για 500 χρόνια αποτέλεσε σημαντικό οχυρό. Σήμερα είναι μουσείο και μπορεί κανείς να το επισκεφθεί παίρνοντας τα καραβάκια που φεύγουν κάθε 10΄.

Τον 19ο αιώνα οι εύποροι κάτοικοι της Στοκχόλμης άρχισαν να χτίζουν εκεί και στα γύρω μικρά νησάκια τα εξοχικά τους.

Είναι πολύ γραφικό και αξίζει μια επίσκεψη. Εκτός από το λιμάνι που είναι το κέντρο του, περιπλανηθείτε στα στενά δρομάκια του και χαζέψτε τα κουκλίστικα ξύλινα σπιτάκια. Όταν φθάσαμε έβρεχε για τα καλά. Είχα διαβάσει για το Café Hembygdsgarden, το οποίο στεγάζεται σε ένα από τα παλιά σπίτια. Δυστυχώς όμως την ώρα που φθάσαμε έκλειναν γιατί είχαν προγραμματισμένη κάποια εκδήλωση. Μπόρεσα όμως να μπω για λίγο μέσα και να το δω. Ήταν σαν ψεύτικο! Τελικά καθίσαμε σε ένα από τα πολλά καφέ και εστιατόρια που έχει η παραλία και όταν βγήκαμε έξω ο περίπατος στη μικρή πόλη σε συνδυασμό με τον συννεφιασμένο ουρανό και την μυρωδιά της βροχής ήταν μια εμπειρία από τις καλύτερες του ταξιδιού. Όταν ξαναέρθω στη Στοκχόλμη έχω άλλη μια εκκρεμότητα!


Όταν πια φθάσαμε τη Στοκχόλμη έβρεχε δυνατά, πράγμα που άλλαξε τα σχέδιά μου για επίσκεψη στο Κοιμητήριο. Άλλωστε ήμασταν όλοι κουρασμένοι και το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας είχε πολύ περπάτημα.


Να πω πως η διαδρομή που σας περιέγραψα ήταν περίπου 200 χλμ και το κόστος σε καύσιμα (πετρέλαιο) 10€.

 

[Dina Z]

Ημέρα 3η: Ατελείωτο περπάτημα στη Στοκχόλμη! Από το τουριστικό γραφείο του αεροδρομίου είχα προμηθευτεί 4 ημερήσιες κάρτες συγκοινωνιών, οι οποίες κόστισαν 45€ (η μια είχε μικρή έκπτωση λόγω ηλικίας) και ενεργοποιήθηκαν με την πρώτη χρήση.

Στο πρόγραμμα είχα βάλει και κάποιους σταθμούς του μετρό. Λοιπόν ξεκινήσαμε από την πλατεία Medborgalplatsen, αλλάξαμε γραμμή στον T-Centralen και κατεβήκαμε στον σταθμό Radhuset για να πάμε στο Δημαρχείο.

Σχετικά με το μετρό της Στοκχόλμης που θεωρείται και ένα από τα αξιοθέατα: Στις φωτογραφίες οι σταθμοί φαίνονται ωραιότεροι απ’ ότι είναι. Δεν εντυπωσιάστηκα, όπως περίμενα ότι θα συμβεί, αλλά πρέπει να πω πως ήταν υποδειγματικά καθαροί.

Από τον σταθμό Radhuset προχωρήσαμε προς την λίμνη και από τον παραλιακό δρόμο φθάσαμε στο Δημαρχείο. Λίμνη, GamlaStan και Sodermalm στο ίδιο κάδρο! Τι ωραία βόλτα!

Για να δει κανείς το Δημαρχείο γίνονται οργανωμένες ξεναγήσεις κάθε μισή ώρα με εισιτήριο 100 κορώνες. Είχε όμως μεγάλα γκρουπ και έτσι αποφασίσαμε να φύγουμε. Μπορέσαμε να θαυμάσουμε όμως τον εξωτερικό του χώρο καθώς και την εσωτερική αυλή.
Από την γέφυρα Stadhusbron μπήκαμε στο κέντρο της πόλης, περάσαμε μπροστά από το Rosenbad που στεγάζει το πρωθυπουργικό γραφείο και περπατήσαμε μέχρι τον κήπο Kunstradgardenμε τα κομψά κτίρια στις δύο πλευρές του και την Saint Jacob’s church, η οποία καθώς πήρε περίπου 300 χρόνια για να ολοκληρωθεί έχει στοιχεία και Γοτθικού και Αναγεννησιακού και Μπαρόκ στυλ. Επιστροφή στη πλατεία GustavAdolf’s torg που περιβάλλεται από την Όπερα, το Υπουργείο Άμυνας και το Υπουργείο Εξωτερικών. Απέναντί μας το Παλάτι.

Ο χώρος μας ενέπνευσε για να κάνουμε και εμείς μια πολύ σοβαρή (!) σύσκεψη για το αν θα παρακολουθούσαμε την αλλαγή φρουράς στα ανάκτορα. Η ψηφοφορία ήταν 2-2 και αποφασίστηκε οι μεν να πάνε, οι δε να πιουν ένα καφέ. Εγώ δεν πήγα και όπως μου τα περιέγραψαν κατάλαβα πως δεν έχασα και τίποτα. Να σημειώσω πως ένας άλλος φίλος που βρέθηκε στην πόλη την αμέσως επόμενη ημέρα, δηλ. την Κυριακή, μου περιέγραψε την αλλαγή φρουράς εντελώς διαφορετικά. Απορία: Μήπως κάνουν δύο είδη σόου;

Η συνέχεια στον εμπορικό πεζόδρομο Drottninggatan, περνάμε την πλατεία Sergelstorg με το πολιτιστικό κέντρο Kulturhuset, περνάμε και το πολυκατάστημα AhlensCity που είναι το μεγαλύτερο της Σουηδίας και λίγο πιο κάτω στρίβουμε δεξιά στην Kungsgatan.
Περνάμε την πλατεία Hotorget με την υπαίθρια αγορά της και φωτογραφίζουμε το StockholmKonserthus, δηλ. το αντίστοιχο μέγαρο μουσικής (εγκαινιασμένο όμως το 1926!) με το μπρούτζινο άγαλμα του Ορφέα στην είσοδό του.
Εκεί που τελειώνει η Kungsgatan είναι η Stureplan, η κεντρική πλατεία της αριστοκρατικής γειτονιάς Ostermalm, κέντρο της οικονομικής ζωής της πόλης, με τα ακριβά της καταστήματα και το διάσημο SpyBar.

Συνέχεια στην Sturegatan, περνάμε έξω από την Εθνική Βιβλιοθήκη, στρίβουμε δεξιά στην Karlavagen (έναν όμορφο δρόμο με καταπράσινο διάζωμα και κομψά κτίρια), φθάνουμε στην πλατεία Karlaplan ( διαμορφωμένη- λέει- κατά το πρότυπο της placedel’ Etoile στο Παρίσι - ok) και παίρνουμε το μετρό για μια στάση για να κατεβούμε στην Ostermalmstorg. Λίγο πιο κάτω είναι η πλατεία Normalmstorg από όπου πήραμε το τραμ Νο 7 για να πάμε στο νησί με τα μουσεία Djurgardenhttp://www.djurgardslinjen.se/en/

Μπορείτε να επιβιβαστείτε σε ένα από τα vintage βαγόνια αυτής της γραμμής (έχουν διατηρηθεί βαγόνια του 1910, 20, 30, 40 & 50) και να απολαύσετε μια διαδρομή, η οποία διασχίζει την υπέροχη παραλιακή Strandvagen, περνάει μπροστά από το Βασιλικό Δραματικό Θέατρο (χτισμένο το 1908 σε στυλ αρ νουβό), φθάνει στην γέφυρα Djurgardsbron και μπαίνει στο νησί κάνοντας πολλές στάσεις εξυπηρετώντας έτσι όσους θέλουν να πάνε στα μουσεία. Η γέφυρα Djurgardsbron κατασκευάστηκε το 1897 και είναι στολισμένη με τα αγάλματα των 4 μυθικών θεών της Σκανδιναβίας.

Εδώ μπορεί κανείς να περάσει μια ολόκληρη ημέρα. Εμείς κατεβήκαμε στην πρώτη στάση μπροστά στο μουσείο Nordiska. Οι άντρες της παρέας επισκέφτηκαν το μουσείο Vasa και μας είπαν ότι χάσαμε που δεν τους ακολουθήσαμε.

Εγώ και η φίλη μου εν τω μεταξύ κάναμε μια μεγάλη βόλτα προς τη μεριά της θάλασσας και δεν το μετανιώσαμε καθόλου.

Και μετά στο Skansen.... Τι να πρωτοπώ; Για τα σπιτάκια, τους – ντυμένους με παραδοσιακές φορεσιές – υπαλλήλους που υποδύονταν τους οικοδεσπότες, τις μουσικές, τα μαγαζάκια; Ήταν αληθινά ή μήπως ήμουν και εγώ μέρος ενός ζωντανού παραμυθιού; Αφού φάγαμε τα hotdog μας στην πλατεία του χωριού πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.

Πήραμε το καραβάκι για να περάσουμε απέναντι στο λιλιπούτειο νησάκι Skeppsholmen. Μόλις μπήκαμε μέσα εγώ άρχισα να προχωράω προς τα πίσω (είχε και αρκετό κόσμο) λέγοντας στους υπολοίπους να με ακολουθήσουν γιατί η έξοδος είναι από την άλλη μεριά. Απόρησαν πως το ξέρω. “Εμ! Μπείτε στο travelstories” τους λέω!

Δεν θα συμμεριστώ τον ενθουσιασμό κάποιων φίλων του φόρουμ για το νησάκι αυτό. Αλλά γούστα είναι αυτά. Περάσαμε και την γέφυρα Skeppsholbron με τις επίχρυσες κορώνες, βγάλαμε και τις φωτογραφίες μας και προχωρήσαμε ξανά προς την πλατεία Kunstradgarden απ’ όπου πήραμε το λεωφορείο με προορισμό το Sodermalm.

Όταν φθάσαμε στο διαμέρισμα το κινητό του φίλου μου έγραφε πως είχαμε περπατήσει 19 χλμ!!! Ήμασταν όλοι κουρασμένοι. Αλλά εγώ είχα αφήσει μια εκκρεμότητα: Το Κοιμητήριο. Δεν υπήρχε πιθανότητα να φύγω χωρίς να το δω. Ποια θα ήταν η θέση μου απέναντι στον giannismits που το είχε περιγράψει τόσο γλαφυρά! Δεν το ρισκάριζα να εκτεθώ!

Ευτυχώς που δεν ήρθαν! Μόνη το απόλαυσα περισσότερο! Γιατί όπως και να το κάνεις όταν έχεις παρέα θα συζητήσεις, θα σχολιάσεις… Μοναδική μου συντροφιά εμένα ήταν ο ήλιος που και αυτός πότε κρυβόταν μέσα στα σύννεφα και πότε εμφανιζόταν. Και όταν λέω μοναδική συντροφιά το εννοώ, καθώς εκείνη τη στιγμή δεν βρισκόταν κανείς άλλος εκεί (τουλάχιστον όχι στο οπτικό μου πεδίο).

Αναρωτήθηκα πως και δεν νοιώθω άβολα, από πού αντλώ αυτό το συναίσθημα ασφάλειας και ηρεμίας. Είμαι βέβαιη πως είχε να κάνει με το χώρο αυτόν καθ’ εαυτόν. Εμπειρία!!!

Στο μετρό ξανά με κατεύθυνση το GlobenArena το τεράστιο κυκλικό συναυλιακό χώρο που φιλοξένησε και την Eurovision. Ήθελα να ανέβω στην κορυφή του με τον ανελκυστήρα αλλά είχε ουρά και αποφάσισα να φύγω. Το είπα; Θα ξαναέρθω!

Εξαντλητική ημέρα αλλά άξιζε. Επιστροφή στο σπίτι για να ετοιμάσω βαλίτσες. Αύριο το πρωί πετάμε για Μπέργκεν.

συνεχίζεται

 

[Dina Z]

Η απόπειρα να ανεβάσω φωτογραφίες απέτυχε
Απορία 1η: Γιατί επαναλαμβάνονται;
Απορία 2η: Που πήγαν οι τίτλοι μου;

 

[giannismits]

Στοκχολμάρα!
Καταπληκτικές οι φωτό. Επίσης δεν παίζω! Απ' 'οτι βλέπω η αλλαγή φρουράς ήταν πιο υπερπαραγωγή και με άλογα, χώρια που βλέπω έφυγαν οι σκαλωσιές στην αυλή που γίνεται η αλλαγή.

Μπορείς ανά πάσα στιγμή να κάνεις επεξεργασία αυτά που ανεβάζεις. Μπες και σβήσε τις 2πλες - 3πλες φωτογραφίες και κάνε ότι αλλαγή θες.

 

[Dina Z]

Στοκχολμάρα!
Καταπληκτικές οι φωτό. Επίσης δεν παίζω! Απ' 'οτι βλέπω η αλλαγή φρουράς ήταν πιο υπερπαραγωγή και με άλογα, χώρια που βλέπω έφυγαν οι σκαλωσιές στην αυλή που γίνεται η αλλαγή.

Μπορείς ανά πάσα στιγμή να κάνεις επεξεργασία αυτά που ανεβάζεις. Μπες και σβήσε τις 2πλες - 3πλες φωτογραφίες και κάνε ότι αλλαγή θες.

Ευχαριστώ για τα like στις φωτογραφίες. Χαίρομαι που σας αρέσουν

Μπορείς όμως να μου πεις που πρέπει να πάω για να τις σβήσω; Όσο κι αν το ψάχνω δεν το βρίσκω

 

[giannismits]

Ευχαριστώ για τα like στις φωτογραφίες. Χαίρομαι που σας αρέσουν

Μπορείς όμως να μου πεις που πρέπει να πάω για να τις σβήσω; Όσο κι αν το ψάχνω δεν το βρίσκω

Κάτω από το post που έχεις τις φωτό, πάτα Tools-Επεξεργασία και κάνε τις αλλαγές. Βασικά σβήστες όλες και ανέβασε τες από την αρχή. Τώρα δεν φαίνονται δεν ξέρω τι έκανες. Πάνε ανέβασμα αρχείου και επέλεξε τις φωτό που θες από τον φάκελο που τις έχεις στον υπολογιστή σου.