Traveller
Member
- Μηνύματα
- 3.940
- Likes
- 3.942
Περιεχόμενα
Στις Βαλτικές ξημερώνει νωρίς. Έξη το πρωί και ο ζωογόνος ήλιος έκανε την εμφάνισή του στο δωμάτιο. Γρήγορο μπάνιο και πρωινό… Ένα χάλι… Εμ βέβαια με 65 ευρώ ήθελα και πρωινό… Αν βρεθείτε στο Κolonna μην κάνετε καν τον κόπο να κατέβετε για πρωινό… Ακριβώς απέναντι βρίσκετε ένα υπέροχο deli με ψωμάκια, κρουασανάκια, γλυκάκια και μυρωδάτους καφέδες… δεν θα χάσετε…
Πήρα έναν καφέ στο χέρι και μια μηλόπιτα και προχώρησα προς την πλατεία του Δημαρχείου…Όλο αυτό το μέρος που σήμερα είναι μια ωραιότατη πλατεία με υπέροχα Γοτθικά κτίρια και εκκλησίες μετά το τέλος του πολέμου ήταν ερείπια… Χτίστηκαν όλα από την αρχή… Η πόλη είχε καταληφθεί από τους Γερμανούς το 41 ο σοβιετικός στρατηγός Ζούκωφ ελευθέρωσε την πόλη το 44 και η ιστορία έγραψε ότι η Λετονία για 45 κοντά χρόνια θα ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης… Σήμερα οι Λετονοί πιστεύουν ότι απλά άλλαξαν δυνάστη… Τρανή απόδειξη το Museum of the Occupation of Latvia… O καθένας πάντα βλέπει τα πράγματα από την δική του οπτική γωνία… Ακριβώς πίσω από το μουσείο, ένα ηρωικό άγαλμα σοσιαλιστικού ρεαλισμού μας θυμίζει την αντίθετη άποψη…
Η πόλη με το φως της μέρας έδειχνε πανέμορφη. Ο κλασσικός λιθόστρωτος λαβύρινθος που σε κάνει να χάνεσαι στην παλιά πόλη, όμορφες γωνιές με άψογα ανακαινισμένα κτίρια, λαμπρές τεράστιες προτεσταντικές και ορθόδοξες εκκλησίες … Το χρήμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση ρέει άφθονο κι αυτό φαίνεται… Απόλαυσα την βόλτα μου στην πόλη, συνάντησα τους τρεις αδελφούς, τα τρία υπέροχα μεσαιωνικά κτίρια που αποτελούν το σύμβολο της πόλης
περπάτησα δίπλα στο ποτάμι, ξεκουράστηκα στο πάρκο με θέα το τοπικό άγαλμα της ελευθερίας, χάζεψα το παλιό κάστρο με τις πύλες του και μεσημεράκι πια τα βήματά μου με έφεραν στην Art Nouveau συνοικία…
Η Art Nouveau συνοικία της Ρίγα είναι ένα ποίημα… Δεκάδες μεγαλόπρεπα αρχοντικά αναστηλώνονται με γοργούς ρυθμούς και χαρίζουν στην πόλη έναν αέρα σπάνιας μεγαλοπρέπειας… Η περιοχή βρίσκετε έξω από το ιστορικό κέντρο σε μια συνοικία πλημμυρισμένη από πράσινο. Οι βασικοί δρόμοι που μπορεί κανείς να θαυμάσει τα μεγαλόπρεπα Art Nouveau αρχοντικά είναι η Alberta iela, η Vilandes iela και πάνω απόλα η Elizabetes iela… Bασικός αρχιτέκτονας αυτών των αριστουργημάτων που δημιουργήθηκαν στις αρχές του περασμένου αιώνα, είναι ο Eisenstein ο Μichail Eisenstein φημισμένος Ρώσος αρχιτέκτονας και πατέρας του μεγάλου σκηνοθέτη Sergey Eisenstein….
Αν κάποιος περιμένει να συναντήσει στην πόλη έστω και ψήγματα Σοβιετικού παρελθόντος θα απογοητευτεί… Δυτικά αυτοκίνητα, θρεσκοανακαινισμένα κτίρια, τράπεζες, καταστήματα, εστιατόρια κάνουν την Ρίγα να μην διαφέρει διόλου από μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Ο καιρός ήταν πιστός σύμμαχός μου και μου επέτρεψε να απολαύσω ατελείωτα λίτρα μπύρας σε μικρά υπαίθρια αξιολάτρευτα μπαράκια στο ιστορικό κέντρο. Η λύση στο πρόβλημα της εστίασης δόθηκε από τα εστιατόρια Lido… Άψογη , φτηνή Λετονική κουζίνα σχεδόν παντού στο κέντρο της πόλης… www.lido.lv Δοκίμασα αρκετά τοπικά πιάτα στο εστιατόριο της οδού Dzirnavu 74/76 και πραγματικά εντυπωσιάστηκα με το φολκλόρ περιβάλλον και την ποιότητα των εδεσμάτων…
Περπάτησα αρκετά την πόλη και αργά το απογευματάκι έκανα την μεγάλη υπέρβαση… Αποφάσισα να διαβώ τον Daugava το όμορφο ποτάμι της πόλης και να επισκεφτώ το νησάκι που σχηματίζετε στο μέσον του… Η θέα της πόλης από την απέναντι όχθη είναι πέραν πάσης περιγραφής…Μαγευτική… Το μέρος είναι προνομοιούχο και αυτό εύκολα το διαπιστώνεις από τα σπίτια που βλέπεις… Το εντυπωσιακό δεν ήταν τα μοντέρνα σπίτια που φτιάχνονται κατά δεκάδες στην περιοχή, αλλά τα παλιά ξύλινα σπίτια που υπέροχα ανακαινισμένα και βαμμένα σε μεταφέρουν στη νοσταλγική εποχή των αρχών του 20ου αιώνα… Μετά από ένα εικοσάλεπτο παραποτάμιο ποδαρόδρομο στο νησάκι έφτασα στην ναυαρχίδα της μοντέρνας αρχιτεκτονικής της Ρίγα… Ένα παλιό Σοβιετικό εργοστάσιο τούβλων έχει μετατραπεί σε ένα υπερσύχρονο συγκρότημα κατοικιών με εκπληκτική πανοραμική θέα… Μια τόσο εντυπωσιακή περιοχή που διαρκή οικιστική ανάπτυξη δεν θα μπορούσε να μην είχε και ένα εστιατόριο κλάσης… Η θέση του Fabrikas Restorans http://www.carpediem.lv/?pg=2 είναι ειδυλλιακή και το φαγητό περίφημο… Η τιμές είναι βέβαια επιπέδου Ελλάδας αλλά η επίσκεψη επιβάλλετε…
Και ένα tip… To περιοδικάκι Riga this week και δωρεάν είναι και με διαφορά ο καλύτερος οδηγός της πόλης… Εστιατόρια, μουσεία , μαγαζιά και ότι άλλο χρειαστείτε για την πόλη… Ακολουθήστε το πιστά και δεν θα απογοητευθείτε…
11 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2008
RIX-MSQ
BT412 14:30-15:45
FOKKER-50
Reg. YL-BAW
Μεσημεράκι και μετά από ένα πρόχειρο τσίμπημα στα μαγικά πιλμένι , θεϊκό το μαγαζί όπως προείπα, πήρα των οματιών μου και του μάχιμου σακιδίου μου και γραμμή για αεροδρόμιο…
Με πιάσανε οι τσιγκουνιές μου και αποφάσισα να πάρω το λεωφορείο της γραμμής…
Καινούργιο ήταν, γεμάτο κόσμο, με μια φοβερή και τρομερή εισπράκτορα που καιροφυλακτούσε για τζαμπατζίδες, γενικά η όλη κατάσταση στο χαλαρωτικό είχε την πλάκα της ... Αν δεν είστε χαλαροί βέβαια μην το σκέφτεστε γιατί και το έξοδο του taxi είναι αντιμετωπίσιμο και το λεωφορείο μέχρι να φτάσει στο αεροδρόμιο κάνει κανένα σαραντάλεπτο…
Το αεροδρόμιο στο φως της μέρας έδειχνε περίφημο… Πολλής ο κόσμος, πολλά τα γκισέ μα μέσα σε όλα ξεχώριζαν τα ονειρικά ασημοπράσινα γκισέ της Air Baltic που τα κοσμούσαν με την παρουσία τους τοπικές καλλονές…
Ουρά για το Minsk δεν υπήρχε… Σίγουρα η πρωτεύουσα της ηρωικής Λευκορωσίας δεν είναι ο κοσμικός, hot προορισμός που θα συγκινήσει τους απανταχού τουρίστες αλλά αυτό πια ήταν υπερβολικό… Ερημιά και σκοτάδι… Έδωσα e ticket και διαβατήριο στην δεσποσύνη και την είδα απεγνωσμένα να προσπαθεί να καταλάβει τι είναι το Hellenic Republic… Που να σκεφτεί ότι στην πτήση για Minsk θα βρεθεί Έλληνας…Της εξήγησα και τότε ήταν που πελάγωσε…Βυθίστηκε σε μια στοίβα χαρτιών…
Eδώ χρειάζεται να εξηγήσω κάτι. Οι κάτοικοι όλων των δυτικών Ευρωπαϊκών χωρών, μηδέ της Ελλάδος εξαιρουμένης χρειάζονται visa για να εισέλθουν στο βασίλειο του μεγάλου Σάσα Λουκασένκο, visa που κανονικότατα προμηθεύονται από την πρεσβεία της Λευκορωσίας στη χώρα τους… Πρεσβεία της Λευκορωσίας στην Ελλάδα δεν υπάρχει οπότε οι λύσεις είναι δύο… Ή αίτηση για visa σε γειτονική με πρεσβεία χώρα ή αίτηση σε Λευκορωσικό γραφείο τουρισμού για visa support. Με άλλα λόγια, κλείνεις την διαμονή σου μέσω ενός τοπικού γραφείου, πληρώνεις και το κατιτίς σου για visa support και με το αντίγραφο μόλις φτάσεις στο αεροδρόμιο του Μinsk πηγαίνεις σε ένα ειδικό γκισέ και παίρνεις την visa που σε περιμένει… Κλείνει η παρένθεση…
Κατάλαβα αμέσως λοιπόν που οφείλετο το black out της δεσποσύνης και προσπάθησα να την βοήθησω…
- Μην ψάχνετε άδικα, ναι εμείς από την εξωτική Ελλάδα χρειαζόμαστε visa για να ταξιδέψουμε στη Λευκορωσία …
Έσκασε ένα χαμόγελο και μου ζήτησε το χαρτί για την visa support… Της το έδωσα και σκοτείνιασε πάλι… Τα νεύρα μου…
Αυτό είναι αντίγραφο μου είπε, για να σας αφήσω να ταξιδέψετε χρειάζομαι το γνήσιο, με την γνήσια σφραγίδα… Τότε κακές ρατσιστικές σκέψεις μπήκαν στο μυαλό μου… Γιατί ρε γαμώτο οι ωραίες γυναίκες είναι κατά κανόνα αγαθές;; Φυλάω τα νώτα μου όμως και διευκρινίζω ότι δεν εννοώ τις Ελληνίδες… Αυτές είναι πάντα ωραίες και πάντα έξυπνες… Επιστρέφω στο θέμα μας…
- Μαντμαζέλ της είπα στωικά , ξέρετε αυτό είναι αντίγραφο γιατί είναι τυπωμένο από το διαδίκτυο… Αν είχα την δυνατότητα να έχω το γνήσιο θα είχα ήδη την visa μου και δεν θα σας ταλαιπωρούσα… Το γνήσιο βρίσκεται στο αεροδρόμιο του Minsk και με περιμένει…
Δεν της φάνηκε λογικό και πήγε στον προιστάμενο της ο οποίος της είπε το προφανές στα Λετονικά και το πρόβλημα λύθηκε άμεσα… Η κάρτα επιβίβασης τυπώθηκε κι εγώ άρχισα να βολτάρω στα free shop…
Έφαγα τα ψιλά μου σε σοκολάτες… Πολλές σοκολάτες, για τα παιδιά… και με αργά βήματα κατέβηκα στα έγκατα του αεροδρομίου μια που φυσούνα για το Fokker-50 δεν προβλέπετε… Η έξοδος μας παρουσίαζε εντυπωσιακές ομοιότητες με αυτή της Easyjet στο Βερολίνο, έτσι για να καταλάβετε για τί χλίδα μιλάμε, αλλά με περισσότερα και κάπως καλύτερα καθίσματα… Α το ψέμα δεν μπορώ να το πω…
Η αναχώρηση ήταν για της 14:30 αλλά εμένα με ζώσανε τα φίδια μια που στην πίστα δεν έβλεπα κανένα Fokker… Η αναμενόμενη αναγγελία της καθυστέρησης ήρθε στο αμέσως επόμενο λεπτό… Η Air Baltic ανακοινώνει την καθυστέρηση της πτήσης 412 για Minsk λόγω καθυστερημένης άφιξης του αεροσκάφους για 45 λεπτά… Τι μου θυμίζει αυτό να δεις, τι μου θυμίζει… αθάνατη Ολυμπιακή όλοι σε αντιγράφουν…
Πράγματι κανένα μισάωρο αργότερα είδαμε το απαράμιλλο Fokker να κατεβαίνει και να σταθμεύει δίπλα μας… Έρχονταν από Στοκχόλμη και κάπου έχασε τον δρόμο…
Άμεση αποβίβαση , αλλαγή πληρώματος και ήρθε η σειρά μας… Λεωφορειάκι για 30 μέτρα απόσταση και γρήγορη επιβίβαση… Στις 15:30 ακριβώς μια ώρα μετά την προγραμματισμένη αναχώρηση του οι ρόδες του ΥL-BAW με ένα ελαφρό τράνταγμα άφηναν το αεροδρόμιο της Ρίγας. Το Minsk ήταν 1 ½ ώρα μακριά…
Η θέση μου ήταν η 8Α παράθυρο μεν με σχεδόν μηδενική θέα δε…Ατυχία, έπεσα πάνω στους έλικες και η ορατότητα ήταν εντελώς περιορισμένη. Το Φοκεράκι έδειχνε φανερά τα χρονάκια του, 20 σχεδόν χρονών γεροντάκι, 24/2/89 η πρώτη του πτήση , και το seat peach μετριότατο… Η πτήση, προς μεγάλη μου έκπληξη ήταν εντελώς γεμάτη, καλά μην τρελαθούμε κιόλας 48 άτομα χωράει το θηρίο και σχεδόν όλοι ήταν Λευκορώσοι και Λετονοί… Σαν την μύγα μες το γάλα ξεχώριζαν 3 Ιταλοί που θα τους συναντούσα αργότερα συνέχεια κατά την διαμονή μου στο Minsk…Μυστήριο πράγμα με αυτούς τους Ιταλούς, όπου και να πας μπροστά σου θα τους βρεις… Μην με ρωτάτε για service… Δεν υπήρχε τέτοιο πράγμα…. Μια αδιάφορη αεροσυνοδός περιέφερε την ύπαρξή της στο στενό διάδρομο και μοίραζε επί πληρωμή αναψυκτικά και σάντουιτς, που ούτε και διανοήθηκα να αγοράσω. Προσπάθησα να κοιμηθώ και μάλλον τα κατάφερα για κανένα μισάωρο μια που γλυκά με νανούριζε ο διαπεραστικός ήχος του δεξιού έλικα… Με ξύπνησε η φωνή του κυβερνήτη που μας πληροφορούσε σε Λετονικά, Ρωσικά και Αγγλικά ότι φτάναμε επιτέλους στο Minsk… Ήταν αλήθεια, τα αξεπέραστα TU-134 και TU-154 της Belavia κοσμούσαν την πίστα… Η απόλυτη ευτυχία…
Η ώρα της κρίσης…
ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ 3/10
Για τους μυημένους η απόλυτη ευτυχία. Δεν πετάς κάθε μέρα με Fokker-50… Εγώ το λάτρεψα αλλά δεν είμαι το μέτρο… Σπεύσατε οι ενδιαφερόμενοι από τα τέλη του 2009 έρχονται οι αντικαταστάτες DASH-8 Q400
Για τους υπόλοιπους εφιάλτης. Υπέργηρο, στενό, θορυβώδες…
ΓΕΥΜΑ 1/10
Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα. Τι γεύμα και αηδίες. Κοκα-κόλες και σάντουιτς διαθέτει το κατάστημα επί πληρωμή και σε όποιον αρέσει…
ΑΕΡΟΣΥΝΟΔΟΙ 4/10
Εδώ ηττηθήκαμε κατά κράτος. Αυτή την φορά ούτε καν όμορφες δεν ήταν…
Βαριέμαι, βαριέσαι, βαριέται…
ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ 5/10Αντιγράφω από την παραπάνω πτήση και αφαιρώ ακόμα ένα βαθμό γιατί σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση…
Είμαι μετρίως μέτριος και πάντα μετρημένος… Μέτριο το αεροπλάνο, μέτριο το γεύμα, βαριόντουσαν τα κορίτσια, φάγαμε και την μια ώρα καθυστέρηση στο κεφάλι… Πέντε και πολύ σας είναι παιδιά…
ΞΑΝΑΠΕΤΑΣ;;
Θεωρώ την AirBaltic σαν την κλασσική loco. Ότι πληρώσεις παίρνεις και με δεδομένο ότι στο Minsk με 80 ευρουδάκια δεν πας θα ξαναπετάξω μαζί τους.
Αν μπεις στην φιλοσοφία τους όλα καλά, αν όμως ζητήσεις το κάτι παραπάνω λυπάμαι η Air Baltic δεν θα στο δώσει…
Πήρα έναν καφέ στο χέρι και μια μηλόπιτα και προχώρησα προς την πλατεία του Δημαρχείου…Όλο αυτό το μέρος που σήμερα είναι μια ωραιότατη πλατεία με υπέροχα Γοτθικά κτίρια και εκκλησίες μετά το τέλος του πολέμου ήταν ερείπια… Χτίστηκαν όλα από την αρχή… Η πόλη είχε καταληφθεί από τους Γερμανούς το 41 ο σοβιετικός στρατηγός Ζούκωφ ελευθέρωσε την πόλη το 44 και η ιστορία έγραψε ότι η Λετονία για 45 κοντά χρόνια θα ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης… Σήμερα οι Λετονοί πιστεύουν ότι απλά άλλαξαν δυνάστη… Τρανή απόδειξη το Museum of the Occupation of Latvia… O καθένας πάντα βλέπει τα πράγματα από την δική του οπτική γωνία… Ακριβώς πίσω από το μουσείο, ένα ηρωικό άγαλμα σοσιαλιστικού ρεαλισμού μας θυμίζει την αντίθετη άποψη…
Η πόλη με το φως της μέρας έδειχνε πανέμορφη. Ο κλασσικός λιθόστρωτος λαβύρινθος που σε κάνει να χάνεσαι στην παλιά πόλη, όμορφες γωνιές με άψογα ανακαινισμένα κτίρια, λαμπρές τεράστιες προτεσταντικές και ορθόδοξες εκκλησίες … Το χρήμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση ρέει άφθονο κι αυτό φαίνεται… Απόλαυσα την βόλτα μου στην πόλη, συνάντησα τους τρεις αδελφούς, τα τρία υπέροχα μεσαιωνικά κτίρια που αποτελούν το σύμβολο της πόλης
περπάτησα δίπλα στο ποτάμι, ξεκουράστηκα στο πάρκο με θέα το τοπικό άγαλμα της ελευθερίας, χάζεψα το παλιό κάστρο με τις πύλες του και μεσημεράκι πια τα βήματά μου με έφεραν στην Art Nouveau συνοικία…
Η Art Nouveau συνοικία της Ρίγα είναι ένα ποίημα… Δεκάδες μεγαλόπρεπα αρχοντικά αναστηλώνονται με γοργούς ρυθμούς και χαρίζουν στην πόλη έναν αέρα σπάνιας μεγαλοπρέπειας… Η περιοχή βρίσκετε έξω από το ιστορικό κέντρο σε μια συνοικία πλημμυρισμένη από πράσινο. Οι βασικοί δρόμοι που μπορεί κανείς να θαυμάσει τα μεγαλόπρεπα Art Nouveau αρχοντικά είναι η Alberta iela, η Vilandes iela και πάνω απόλα η Elizabetes iela… Bασικός αρχιτέκτονας αυτών των αριστουργημάτων που δημιουργήθηκαν στις αρχές του περασμένου αιώνα, είναι ο Eisenstein ο Μichail Eisenstein φημισμένος Ρώσος αρχιτέκτονας και πατέρας του μεγάλου σκηνοθέτη Sergey Eisenstein….
Αν κάποιος περιμένει να συναντήσει στην πόλη έστω και ψήγματα Σοβιετικού παρελθόντος θα απογοητευτεί… Δυτικά αυτοκίνητα, θρεσκοανακαινισμένα κτίρια, τράπεζες, καταστήματα, εστιατόρια κάνουν την Ρίγα να μην διαφέρει διόλου από μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Ο καιρός ήταν πιστός σύμμαχός μου και μου επέτρεψε να απολαύσω ατελείωτα λίτρα μπύρας σε μικρά υπαίθρια αξιολάτρευτα μπαράκια στο ιστορικό κέντρο. Η λύση στο πρόβλημα της εστίασης δόθηκε από τα εστιατόρια Lido… Άψογη , φτηνή Λετονική κουζίνα σχεδόν παντού στο κέντρο της πόλης… www.lido.lv Δοκίμασα αρκετά τοπικά πιάτα στο εστιατόριο της οδού Dzirnavu 74/76 και πραγματικά εντυπωσιάστηκα με το φολκλόρ περιβάλλον και την ποιότητα των εδεσμάτων…
Περπάτησα αρκετά την πόλη και αργά το απογευματάκι έκανα την μεγάλη υπέρβαση… Αποφάσισα να διαβώ τον Daugava το όμορφο ποτάμι της πόλης και να επισκεφτώ το νησάκι που σχηματίζετε στο μέσον του… Η θέα της πόλης από την απέναντι όχθη είναι πέραν πάσης περιγραφής…Μαγευτική… Το μέρος είναι προνομοιούχο και αυτό εύκολα το διαπιστώνεις από τα σπίτια που βλέπεις… Το εντυπωσιακό δεν ήταν τα μοντέρνα σπίτια που φτιάχνονται κατά δεκάδες στην περιοχή, αλλά τα παλιά ξύλινα σπίτια που υπέροχα ανακαινισμένα και βαμμένα σε μεταφέρουν στη νοσταλγική εποχή των αρχών του 20ου αιώνα… Μετά από ένα εικοσάλεπτο παραποτάμιο ποδαρόδρομο στο νησάκι έφτασα στην ναυαρχίδα της μοντέρνας αρχιτεκτονικής της Ρίγα… Ένα παλιό Σοβιετικό εργοστάσιο τούβλων έχει μετατραπεί σε ένα υπερσύχρονο συγκρότημα κατοικιών με εκπληκτική πανοραμική θέα… Μια τόσο εντυπωσιακή περιοχή που διαρκή οικιστική ανάπτυξη δεν θα μπορούσε να μην είχε και ένα εστιατόριο κλάσης… Η θέση του Fabrikas Restorans http://www.carpediem.lv/?pg=2 είναι ειδυλλιακή και το φαγητό περίφημο… Η τιμές είναι βέβαια επιπέδου Ελλάδας αλλά η επίσκεψη επιβάλλετε…
Και ένα tip… To περιοδικάκι Riga this week και δωρεάν είναι και με διαφορά ο καλύτερος οδηγός της πόλης… Εστιατόρια, μουσεία , μαγαζιά και ότι άλλο χρειαστείτε για την πόλη… Ακολουθήστε το πιστά και δεν θα απογοητευθείτε…
11 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2008
RIX-MSQ
BT412 14:30-15:45
FOKKER-50
Reg. YL-BAW
Μεσημεράκι και μετά από ένα πρόχειρο τσίμπημα στα μαγικά πιλμένι , θεϊκό το μαγαζί όπως προείπα, πήρα των οματιών μου και του μάχιμου σακιδίου μου και γραμμή για αεροδρόμιο…
Με πιάσανε οι τσιγκουνιές μου και αποφάσισα να πάρω το λεωφορείο της γραμμής…
Καινούργιο ήταν, γεμάτο κόσμο, με μια φοβερή και τρομερή εισπράκτορα που καιροφυλακτούσε για τζαμπατζίδες, γενικά η όλη κατάσταση στο χαλαρωτικό είχε την πλάκα της ... Αν δεν είστε χαλαροί βέβαια μην το σκέφτεστε γιατί και το έξοδο του taxi είναι αντιμετωπίσιμο και το λεωφορείο μέχρι να φτάσει στο αεροδρόμιο κάνει κανένα σαραντάλεπτο…
Το αεροδρόμιο στο φως της μέρας έδειχνε περίφημο… Πολλής ο κόσμος, πολλά τα γκισέ μα μέσα σε όλα ξεχώριζαν τα ονειρικά ασημοπράσινα γκισέ της Air Baltic που τα κοσμούσαν με την παρουσία τους τοπικές καλλονές…
Ουρά για το Minsk δεν υπήρχε… Σίγουρα η πρωτεύουσα της ηρωικής Λευκορωσίας δεν είναι ο κοσμικός, hot προορισμός που θα συγκινήσει τους απανταχού τουρίστες αλλά αυτό πια ήταν υπερβολικό… Ερημιά και σκοτάδι… Έδωσα e ticket και διαβατήριο στην δεσποσύνη και την είδα απεγνωσμένα να προσπαθεί να καταλάβει τι είναι το Hellenic Republic… Που να σκεφτεί ότι στην πτήση για Minsk θα βρεθεί Έλληνας…Της εξήγησα και τότε ήταν που πελάγωσε…Βυθίστηκε σε μια στοίβα χαρτιών…
Eδώ χρειάζεται να εξηγήσω κάτι. Οι κάτοικοι όλων των δυτικών Ευρωπαϊκών χωρών, μηδέ της Ελλάδος εξαιρουμένης χρειάζονται visa για να εισέλθουν στο βασίλειο του μεγάλου Σάσα Λουκασένκο, visa που κανονικότατα προμηθεύονται από την πρεσβεία της Λευκορωσίας στη χώρα τους… Πρεσβεία της Λευκορωσίας στην Ελλάδα δεν υπάρχει οπότε οι λύσεις είναι δύο… Ή αίτηση για visa σε γειτονική με πρεσβεία χώρα ή αίτηση σε Λευκορωσικό γραφείο τουρισμού για visa support. Με άλλα λόγια, κλείνεις την διαμονή σου μέσω ενός τοπικού γραφείου, πληρώνεις και το κατιτίς σου για visa support και με το αντίγραφο μόλις φτάσεις στο αεροδρόμιο του Μinsk πηγαίνεις σε ένα ειδικό γκισέ και παίρνεις την visa που σε περιμένει… Κλείνει η παρένθεση…
Κατάλαβα αμέσως λοιπόν που οφείλετο το black out της δεσποσύνης και προσπάθησα να την βοήθησω…
- Μην ψάχνετε άδικα, ναι εμείς από την εξωτική Ελλάδα χρειαζόμαστε visa για να ταξιδέψουμε στη Λευκορωσία …
Έσκασε ένα χαμόγελο και μου ζήτησε το χαρτί για την visa support… Της το έδωσα και σκοτείνιασε πάλι… Τα νεύρα μου…
Αυτό είναι αντίγραφο μου είπε, για να σας αφήσω να ταξιδέψετε χρειάζομαι το γνήσιο, με την γνήσια σφραγίδα… Τότε κακές ρατσιστικές σκέψεις μπήκαν στο μυαλό μου… Γιατί ρε γαμώτο οι ωραίες γυναίκες είναι κατά κανόνα αγαθές;; Φυλάω τα νώτα μου όμως και διευκρινίζω ότι δεν εννοώ τις Ελληνίδες… Αυτές είναι πάντα ωραίες και πάντα έξυπνες… Επιστρέφω στο θέμα μας…
- Μαντμαζέλ της είπα στωικά , ξέρετε αυτό είναι αντίγραφο γιατί είναι τυπωμένο από το διαδίκτυο… Αν είχα την δυνατότητα να έχω το γνήσιο θα είχα ήδη την visa μου και δεν θα σας ταλαιπωρούσα… Το γνήσιο βρίσκεται στο αεροδρόμιο του Minsk και με περιμένει…
Δεν της φάνηκε λογικό και πήγε στον προιστάμενο της ο οποίος της είπε το προφανές στα Λετονικά και το πρόβλημα λύθηκε άμεσα… Η κάρτα επιβίβασης τυπώθηκε κι εγώ άρχισα να βολτάρω στα free shop…
Έφαγα τα ψιλά μου σε σοκολάτες… Πολλές σοκολάτες, για τα παιδιά… και με αργά βήματα κατέβηκα στα έγκατα του αεροδρομίου μια που φυσούνα για το Fokker-50 δεν προβλέπετε… Η έξοδος μας παρουσίαζε εντυπωσιακές ομοιότητες με αυτή της Easyjet στο Βερολίνο, έτσι για να καταλάβετε για τί χλίδα μιλάμε, αλλά με περισσότερα και κάπως καλύτερα καθίσματα… Α το ψέμα δεν μπορώ να το πω…
Η αναχώρηση ήταν για της 14:30 αλλά εμένα με ζώσανε τα φίδια μια που στην πίστα δεν έβλεπα κανένα Fokker… Η αναμενόμενη αναγγελία της καθυστέρησης ήρθε στο αμέσως επόμενο λεπτό… Η Air Baltic ανακοινώνει την καθυστέρηση της πτήσης 412 για Minsk λόγω καθυστερημένης άφιξης του αεροσκάφους για 45 λεπτά… Τι μου θυμίζει αυτό να δεις, τι μου θυμίζει… αθάνατη Ολυμπιακή όλοι σε αντιγράφουν…
Πράγματι κανένα μισάωρο αργότερα είδαμε το απαράμιλλο Fokker να κατεβαίνει και να σταθμεύει δίπλα μας… Έρχονταν από Στοκχόλμη και κάπου έχασε τον δρόμο…
Άμεση αποβίβαση , αλλαγή πληρώματος και ήρθε η σειρά μας… Λεωφορειάκι για 30 μέτρα απόσταση και γρήγορη επιβίβαση… Στις 15:30 ακριβώς μια ώρα μετά την προγραμματισμένη αναχώρηση του οι ρόδες του ΥL-BAW με ένα ελαφρό τράνταγμα άφηναν το αεροδρόμιο της Ρίγας. Το Minsk ήταν 1 ½ ώρα μακριά…
Η θέση μου ήταν η 8Α παράθυρο μεν με σχεδόν μηδενική θέα δε…Ατυχία, έπεσα πάνω στους έλικες και η ορατότητα ήταν εντελώς περιορισμένη. Το Φοκεράκι έδειχνε φανερά τα χρονάκια του, 20 σχεδόν χρονών γεροντάκι, 24/2/89 η πρώτη του πτήση , και το seat peach μετριότατο… Η πτήση, προς μεγάλη μου έκπληξη ήταν εντελώς γεμάτη, καλά μην τρελαθούμε κιόλας 48 άτομα χωράει το θηρίο και σχεδόν όλοι ήταν Λευκορώσοι και Λετονοί… Σαν την μύγα μες το γάλα ξεχώριζαν 3 Ιταλοί που θα τους συναντούσα αργότερα συνέχεια κατά την διαμονή μου στο Minsk…Μυστήριο πράγμα με αυτούς τους Ιταλούς, όπου και να πας μπροστά σου θα τους βρεις… Μην με ρωτάτε για service… Δεν υπήρχε τέτοιο πράγμα…. Μια αδιάφορη αεροσυνοδός περιέφερε την ύπαρξή της στο στενό διάδρομο και μοίραζε επί πληρωμή αναψυκτικά και σάντουιτς, που ούτε και διανοήθηκα να αγοράσω. Προσπάθησα να κοιμηθώ και μάλλον τα κατάφερα για κανένα μισάωρο μια που γλυκά με νανούριζε ο διαπεραστικός ήχος του δεξιού έλικα… Με ξύπνησε η φωνή του κυβερνήτη που μας πληροφορούσε σε Λετονικά, Ρωσικά και Αγγλικά ότι φτάναμε επιτέλους στο Minsk… Ήταν αλήθεια, τα αξεπέραστα TU-134 και TU-154 της Belavia κοσμούσαν την πίστα… Η απόλυτη ευτυχία…
Η ώρα της κρίσης…
ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ 3/10
Για τους μυημένους η απόλυτη ευτυχία. Δεν πετάς κάθε μέρα με Fokker-50… Εγώ το λάτρεψα αλλά δεν είμαι το μέτρο… Σπεύσατε οι ενδιαφερόμενοι από τα τέλη του 2009 έρχονται οι αντικαταστάτες DASH-8 Q400
Για τους υπόλοιπους εφιάλτης. Υπέργηρο, στενό, θορυβώδες…
ΓΕΥΜΑ 1/10
Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα. Τι γεύμα και αηδίες. Κοκα-κόλες και σάντουιτς διαθέτει το κατάστημα επί πληρωμή και σε όποιον αρέσει…
ΑΕΡΟΣΥΝΟΔΟΙ 4/10
Εδώ ηττηθήκαμε κατά κράτος. Αυτή την φορά ούτε καν όμορφες δεν ήταν…
Βαριέμαι, βαριέσαι, βαριέται…
ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ 5/10Αντιγράφω από την παραπάνω πτήση και αφαιρώ ακόμα ένα βαθμό γιατί σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση…
Είμαι μετρίως μέτριος και πάντα μετρημένος… Μέτριο το αεροπλάνο, μέτριο το γεύμα, βαριόντουσαν τα κορίτσια, φάγαμε και την μια ώρα καθυστέρηση στο κεφάλι… Πέντε και πολύ σας είναι παιδιά…
ΞΑΝΑΠΕΤΑΣ;;
Θεωρώ την AirBaltic σαν την κλασσική loco. Ότι πληρώσεις παίρνεις και με δεδομένο ότι στο Minsk με 80 ευρουδάκια δεν πας θα ξαναπετάξω μαζί τους.
Αν μπεις στην φιλοσοφία τους όλα καλά, αν όμως ζητήσεις το κάτι παραπάνω λυπάμαι η Air Baltic δεν θα στο δώσει…
Attachments
Last edited by a moderator:
