Traveller
Member
- Μηνύματα
- 3.940
- Likes
- 3.942
Περιεχόμενα
Το αεροδρόμιο είναι περίπου 40 λεπτά από την πόλη… Ο δρόμος ένας φαρδύς αυτοκινητόδρομος και τα αυτοκίνητα στην πλειοψηφία τους σύγχρονα, δυτικά… Η παλιά Σοβιετική Ένωση αργοπέθαινε και εδώ… Είπα να αλλάξω λίγα euro αλλά φοβήθηκα στο αεροδρόμιο… η ισοτιμία στα αεροδρόμια είναι πάντα ληστρική… Ο Yuri ο σύνδεσμός μου στην πόλη με καθησύχασε…Όπου και να αλλάξεις την ίδια τιμή θα πάρεις, δεν υπάρχουν διαφορές ούτε στην ισοτιμία, ούτε στην βενζίνη… Τα πάντα κρατικά, τα πάντα ελεγχόμενα… Τα πρατήρια είχαν το σήμα της Lukoil…μπορεί βασιλιάς της Λευκορωσίας να είναι ο Σάσα αλλά ο μεγάλος αδελφός Βλαντιμίρ είναι πανταχού παρόν… Δεν υπάρχουν προβλήματα ασφάλειας, ενέργειας, τροφίμων, οικονομίας… Ο Λουκασένκο διάλεξε στρατόπεδο και διάλεξε μάλλον σωστά…ο πιστότερος σύμμαχος της Ρωσίας… κανένα πρόβλημα γιαυτόν , κανένα πρόβλημα για τον κόσμο… Ε ακούγονται λίγες φωνές που και που για ελευθερίες αλλά με λυμένα βασικά προβλήματα λίγο λιγότερη δημοκρατία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν…
Μινσκ, η πόλη έκπληξη… Ερείπια αντίκρισε ο στρατηγός Ζούκωφ όταν την ανακατέλαβε , πέντε μόνο κτίρια έμεναν όρθια μετά τις μάχες αλλά σε λίγα χρόνια η πόλη αναστήθηκε… Ξαναχτίστηκε από την αρχή και αποτελεί πρότυπο αρχιτεκτονικού σοσιαλιστικού ρεαλισμού…Τεράστιοι δρόμοι, μεγάλα πάρκα, εντυπωσιακά αλλά αμφιβόλου αισθητικής κτίρια…Ναι υπάρχουν και τα κλασσικά καταθλιπτικά μποκ των πολυκατοικιών, αλλά είναι καλόγουστα φρεσκοβαμμένα και την νύχτα μπορούσε να πει πως έχουν κάποια γοητεία όπως φωτίζονται… Φωτίζονται? Ναι, ποιος να το έλεγε… Σε μια πόλη του σκληρού πυρήνα της Σοβιετικής Ένωσης σε μια χώρα που ακόμα και τώρα είναι σοσιαλιστική, φωτίζονται τα κτίρια… o tempora o mores!!
Κέντρο της πόλης , το παλιό ιστορικό κέντρο… Τα παλιά σπίτια έχουν ξαναχτιστεί, οι εκκλησίες αναστηλωθεί, τα McDonalds δημιουργηθεί… Τέλειο πάντρεμα παράδοσης , σοσιαλισμού και δυτικότροπου τρόπου ζωής… η διαμονή προβλέπετε άκρως ενδιαφέρουσα… To διαμέρισμα που μας οδήγησε ο Yuri ήταν στο κέντρο, πιο κέντρο δεν γίνετε, bulitsa Lenina 2… Δίπλα το εντυπωσιακό Europe Hotel…πρόσφατα αναστηλωμένο , παλιό αρχοντικό, πεντάστερο, χλιδάτο… Δεύτερος όροφος, χωρίς ασανσέρ αλλά ένα διαμέρισμα σαν αυτά της Δύσης…
Δύο μεγάλα δωμάτια, κουζίνα με όλα τα παρελκόμενα, μπάνιο με ζεστό νερό, καθιστικό με τηλεόραση… Πόσα πληρώναμε γιαυτό? … 65 ευρώ, σύντροφοι και μπορεί να φιλοξενήσει δύο ζευγάρια άνετα…
Έκανα ένα μπάνιο στα γρήγορα και βγήκα… Πήγαν πρώτα απόλα super market για να ψωνίσω για το πρωινό… Και του πουλιού το γάλα, τιμές? Αστείες… Γάλα, χυμοί, αλλαντικά, τυριά, μπανάνες, νερό και το κοντέρ έγραψε κάτω από 8 ευρώ…
Προχώρησα προς την παλιά πόλη, την πάνω πόλη… Προς εκεί που κάποτε δηλαδή ήταν η παλιά πόλη…Το 1945 το 80% της πόλης είχε κατεδαφιστεί…Στάχτη και ερείπια… Σιγά – σιγά ξαναχτίστηκε , πρόσφατα ανακαινίστηκε… Το ποτάμι , η παλιά αναστηλωμένη πάνω πόλη, τα λιθόστρωτα καντερίμια , το δημαρχείο, ο Ορθόδοξος καθεδρικός ναός, τα παλιά μοναστήρια… Πριν τον πόλεμο το ιστορικό κέντρο της πόλης ήταν ονομαστό, υπέροχο , τώρα διακρίνεις ψήγματα του παρελθόντος, η προσπάθεια όμως συνεχίζεται…
Ο δρόμος πίσω από την παλιά πόλη οδηγεί στην πλατεία της Ανεξαρτησίας… Εδώ κυριαρχεί ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός … Κρατικά κτίρια , μουσεία, αίθουσες συναυλιών…Το υπουργείο Στρατιωτικών, το μουσείο του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου 1941-1945 , το Παλάτι της Δημοκρατίας όλα χτισμένα μετά τον πόλεμο και σύμφωνα με τα σοσιαλιστικά πρότυπα… Έριξε μια φευγαλέα ματιά στην είσοδο του μετρό, διακοσμημένη ακόμα με ηρωικές ψηφίδες από την ζωή της Σοβιετίας και αποφάσισα ότι αρκετά για απόψε… Η ώρα είχε φτάσει σχεδόν μεσάνυχτα… Θα είχα άλλες δυο ολόκληρες μέρες για να χορτάσω Μινσκ…
Μινσκ, η πόλη έκπληξη… Ερείπια αντίκρισε ο στρατηγός Ζούκωφ όταν την ανακατέλαβε , πέντε μόνο κτίρια έμεναν όρθια μετά τις μάχες αλλά σε λίγα χρόνια η πόλη αναστήθηκε… Ξαναχτίστηκε από την αρχή και αποτελεί πρότυπο αρχιτεκτονικού σοσιαλιστικού ρεαλισμού…Τεράστιοι δρόμοι, μεγάλα πάρκα, εντυπωσιακά αλλά αμφιβόλου αισθητικής κτίρια…Ναι υπάρχουν και τα κλασσικά καταθλιπτικά μποκ των πολυκατοικιών, αλλά είναι καλόγουστα φρεσκοβαμμένα και την νύχτα μπορούσε να πει πως έχουν κάποια γοητεία όπως φωτίζονται… Φωτίζονται? Ναι, ποιος να το έλεγε… Σε μια πόλη του σκληρού πυρήνα της Σοβιετικής Ένωσης σε μια χώρα που ακόμα και τώρα είναι σοσιαλιστική, φωτίζονται τα κτίρια… o tempora o mores!!
Κέντρο της πόλης , το παλιό ιστορικό κέντρο… Τα παλιά σπίτια έχουν ξαναχτιστεί, οι εκκλησίες αναστηλωθεί, τα McDonalds δημιουργηθεί… Τέλειο πάντρεμα παράδοσης , σοσιαλισμού και δυτικότροπου τρόπου ζωής… η διαμονή προβλέπετε άκρως ενδιαφέρουσα… To διαμέρισμα που μας οδήγησε ο Yuri ήταν στο κέντρο, πιο κέντρο δεν γίνετε, bulitsa Lenina 2… Δίπλα το εντυπωσιακό Europe Hotel…πρόσφατα αναστηλωμένο , παλιό αρχοντικό, πεντάστερο, χλιδάτο… Δεύτερος όροφος, χωρίς ασανσέρ αλλά ένα διαμέρισμα σαν αυτά της Δύσης…
Δύο μεγάλα δωμάτια, κουζίνα με όλα τα παρελκόμενα, μπάνιο με ζεστό νερό, καθιστικό με τηλεόραση… Πόσα πληρώναμε γιαυτό? … 65 ευρώ, σύντροφοι και μπορεί να φιλοξενήσει δύο ζευγάρια άνετα…
Έκανα ένα μπάνιο στα γρήγορα και βγήκα… Πήγαν πρώτα απόλα super market για να ψωνίσω για το πρωινό… Και του πουλιού το γάλα, τιμές? Αστείες… Γάλα, χυμοί, αλλαντικά, τυριά, μπανάνες, νερό και το κοντέρ έγραψε κάτω από 8 ευρώ…
Προχώρησα προς την παλιά πόλη, την πάνω πόλη… Προς εκεί που κάποτε δηλαδή ήταν η παλιά πόλη…Το 1945 το 80% της πόλης είχε κατεδαφιστεί…Στάχτη και ερείπια… Σιγά – σιγά ξαναχτίστηκε , πρόσφατα ανακαινίστηκε… Το ποτάμι , η παλιά αναστηλωμένη πάνω πόλη, τα λιθόστρωτα καντερίμια , το δημαρχείο, ο Ορθόδοξος καθεδρικός ναός, τα παλιά μοναστήρια… Πριν τον πόλεμο το ιστορικό κέντρο της πόλης ήταν ονομαστό, υπέροχο , τώρα διακρίνεις ψήγματα του παρελθόντος, η προσπάθεια όμως συνεχίζεται…
Ο δρόμος πίσω από την παλιά πόλη οδηγεί στην πλατεία της Ανεξαρτησίας… Εδώ κυριαρχεί ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός … Κρατικά κτίρια , μουσεία, αίθουσες συναυλιών…Το υπουργείο Στρατιωτικών, το μουσείο του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου 1941-1945 , το Παλάτι της Δημοκρατίας όλα χτισμένα μετά τον πόλεμο και σύμφωνα με τα σοσιαλιστικά πρότυπα… Έριξε μια φευγαλέα ματιά στην είσοδο του μετρό, διακοσμημένη ακόμα με ηρωικές ψηφίδες από την ζωή της Σοβιετίας και αποφάσισα ότι αρκετά για απόψε… Η ώρα είχε φτάσει σχεδόν μεσάνυχτα… Θα είχα άλλες δυο ολόκληρες μέρες για να χορτάσω Μινσκ…
Attachments
Last edited by a moderator:
