campesino
Member
- Μηνύματα
- 27
- Likes
- 132
- Επόμενο Ταξίδι
- λατιν αμερικα κ καμποτζη
- Ταξίδι-Όνειρο
- λατιν αμερικα
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Σχετικά με τους χάρτες και τις διαδρομές
- Οaxaca][I]ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ[/I
- San Cristobal de las Casas][I]Το ταξίδι προβλέπεται μακρύ απο την Ο[/I][I]axaca[/I][I] και πραγματικά είναι (12 ώρες)... Το λεωφορείο φεύγει αργά το βράδυ, η αστυνομία σε τραβάει με κάμερα με το που μπείς μέσα και φαντάζεσαι οτι όλο αυτό δεν θα σου βγεί σε καλό. Σε διαφορα σημεια της διαδρομης οπου σταματάς για κάποιο έλεγχο του στρατού ή σε κάποια ανύποπτη στιγμή βλέπεις πάντα 2 μάτια να πετάγονται πάνω απο κάθε κάθισμα, κάπως απορημένα και φοβισμένα και μετα χάνονται. Εαν δε, έχεις και την εμπερία της Μ. να ξυπνάς κατα τύχη 3 η ώρα τη νύχτα και να βλέπεις τον φαντάρο με το [/I][I]full[/I][I]-[/I][I]face[/I][I] και το [/I][I]G[/I][I]3 πάνω απ το κεφάλι σου, ε όπως και να το κάνουμε, αναρωτιέσαι τι διάολο γίνεται.[/I
- Comitan][I]Σκέψου να μην έχεις καμία επικοινωνία με τους ανθρώπους που υποτίθεται θα σε φιλοξενήσουν στην πόλη και ξαφνικά την μέρα που ετοιμάζεσαι να αφήσεις το [/I][I]San [/I][I]Cristobal[/I][I] για το [/I][I]Comitan[/I][I], να καταφέρνεις μέσω μηνύματος να κλείσεις ραντεβού σε ένα [/I][I]caf[/I][I]é στο [/I][I]Zocalo[/I][I]. Δεν μπορείς να φανταστείς καλύτερο σενάριο, οπότε απολαμβάνεις τον καφέ σου ήρεμος περιμένοντας μάλιστα τα παιδιά που θα περάσουν να σε πάρουν με αμάξι, μιας και ήταν στην [/I][I]Tuxtla[/I][I
- Palenque][I]Στέκοντας πεφήφανος και νικητής που έκλεισες τα 2 τελευταία εισιτήρια του λεωφορείου αφού περίμενες με το άγχος μισή ώρα στην ουρά, την κάνεις για πρωινό. Πας στο σταθμό του [/I][I]Comitan[/I][I] στη 13.00, αποχαιρετάς συγκινημένος τους [/I][I]L[/I][I]. και [/I][I]N[/I][I]. και περιμένεις το αργότερο 20.00 να είσαι στο [/I][I]Palenque[/I][I]. Το λεωφορείο σου φεύγει στη 13.30 άλλα ενα ύπουλο παιχνίδι της μοίρας το κάνει να εμφανιστεί στις 15.30 για να σε πάει πρώτα [/I][I]San [/I][I]Cristobal[/I][I] να μαζέψει κόσμο και να φύγει για το εξαντλητικό ταξίδι μέχρι το [/I][I]Palenque[/I][I
- Σύνορα, Γουατεμάλα και πάλι πίσω][I]Διαλυμένοι απο την κούραση περιμένουμε 05.30 η ώρα το πρωί την μεταφορά μας στα σύνορα. Το[/I][I] πλάνο[/I][I] είναι[/I][I] 3[/I][I]ήμερο[/I][I]: Frontera Corozal – Flores – Tikal – Yaxchilan – Bonampak – Palenque. [/I][I]Σίγουρα η σκέψη που βασανίζει το κεφάλι σου είναι αν θα βγούν όλες οι μεταφορές που έχεις κανονίσει, γιατι όπως και να το κάνεις...στο Μεξικό βρίσκεσαι. Δεν θές να σε ξεχάσουν σε καναν χωματόδρομο στη Γουατεμάλα, ούτε να ξεμείνεις σε καμια αρχαία πόλη των Μάγιας χωμένη στη ζούγκλα, κάπου στην όχθες του [/I][I]R[/I][I]í[/I][I]o[/I][I] Usumacinta[/I][I]. [/I
- Κλείνοντας][I]¨Όσοι δεν βρίσκουν αναπαμό ούτε στον Θεό, ούτε στην Ιστορία, καταδικάζονται να ζούν για εκείνους που, όπως και αυτοί, δεν μπορούν να ζούν: για τους ταπεινωμένους¨[/I
.
Το λεωφορείο χαλάει, περιμένεις άλλο ενα μισάωρο, η ώρα περνάει και πλέον είσαι σίγουρος οτι θα σε φάει το βράδυ.[/I]
Τελικά ξεκινάς, έχοντας ακούσει τα χειρότερα για το βραδυνό ταξίδι San Cristobal – Palenque, δεν τρέχει μια τελικά ή για κάτσε λίγο, γιατί μάλλον κάτι τρέχει.
Τρέχει ο οδηγός σαν τον χάρο στα βουνά και δεν σε αφήνει σε ησυχία γιατί προφανώς δεν θές να δείς τον γκρεμό απο κοντά. Μακριά και αγαπημένα λές.
Με τα πολλά, φτάνεις στο Palenque στις 00.30 και νοιώθεις οτι μόλις έφτασες στην...Ευρώπη, μετά απο τόσες ώρες. Δεν έχεις πια κουράγιο να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο που πρόλαβες τελικά αυτά τα τελευταία και καταραμένα 2 εισιτήρια.
Η ΠΟΛΗ
Με το που περπατάς στην πόλη νοιώθεις να σε διακατέχει ένα περίεργο αίσθημα. Κάτι σου θυμίζει το Palenque. Νοιώθεις ότι.......ναι! το βρήκες!
Πιθανότατα σου θυμίζει την εφορία της γειτονιάς σου.
Άχρωμο και γκρίζο, απλά διεκπαιρεωτικό. Παραπονιέσαι και εκνευρίζεσαι κάθε φορά που πρέπει να πας εκεί, να κάνεις τη δουλειά σου και να σηκωθείς να φύγεις. Ακριβώς έτσι είναι η πόλη.
Παρόλα αυτά δεν σου καίγεται καρφί γιατί την έχεις αράξει μέσα στη ζούγκλα, στο Εl Panchan.
Βολεύεσαι στην καλυβούλα σου ή στην σκηνούλα σου, φυσικά οι τουρίστες και οι ταξιδιώτες άπειροι αλλά δεν σε νοιάζει γιατί έχεις τα παρακάτω να ασχοληθείς:
Την ζούγκλα. Την γουστάρεις, παραδέξου το. Την τροπική καταιγίδα που σε τσακίζει όλο το βράδυ και σου προσφέρει το πιο όμορφο ξύπνημα της ζωής σου στις 6 το πρωί, αφού παράθυρα στην καλύβα σου δεν έχεις (μόνο σίτα) και ο εκκωφαντικός θόρυβος της βροχής σου θυμίζει τα drums του Hellhammer (για μεταλλάδες αυτό, ζητώ συγνώμη!). Έχεις τη μελωδία της φύσης και των κατοίκων της να σε συνοδεύει απτόητη καθώς αναδύεσαι μέσα απο τα παχιά και πανύψηλα δέντρα που σε περιβάλλουν. Και φυσικά, έχεις την ευκαιρία να πιείς την καφεδάρα σου, να φας την πρωινάρα σου, να καπνίσεις και την τσιγαράρα σου νωρίς το πρωί μέσα σε αυτό το άκρως αισθησιακό σύμπλεγμα στοιχείων. Ε τι άλλο θες?
ΓΥΡΩ ΑΠ ΤΗΝ ΠΟΛΗ
Θα σου πω εγώ τι θες. Θέλεις να σηκωθείς νωρίς-νωρίς το πρωί, να απολαύσεις όλα τα προηγούμενα και να πας στην επιβλητική Zona Arqueologica de Palenque.
Απ ότι φαίνεται, ο Pakal και ο γιόκας του έκαναν καλή δουλειά, για να βρίσκεσαι εσυ εδώ σήμερα και να μένεις με το στόμα ανοιχτό. Τρελαίνεσαι, αρρωσταίνεις και σου ρχεται να ανέβεις στο Templo de las Inscriptiones και να πηδήξεις κάτω. Προτίμησε να έχεις μαζί σου κάποιο βιβλίο-οδηγό-χάρτη και να μην αφήσεις μια στεγνή περιήγηση με οργανωμένο tour να σου χαλάσει την ανακάλυψη αυτής της αρχαίας πόλης και ας χάσεις και 2-3 ιστορικά στοιχεία. Φυσικά όποτε το κάνεις κέφι μπορείς να στήσεις αυτί στον οδηγό κάποιου, απο τα πάμπολλα γκρούπ που βολοδέρνουν εκει μέσα.
Μικρή απομονωμένη πηγή ηρεμίας, πνιγμένη μέσα στα δέντρα και την βαθιά ζούγκλα τα Grupos 1 και 2, πατιούνται σπανιότερα απο τους επισκέπτες. Απόλαυση στο φούλ σου λέω. Και φυσικά έχεις φροντίσει να χεις πάρεις κάμποσο νερό μαζί σου, φαντάζομαι, γιατί δεν σε βλέπω καλά μάγκα μου. Επίτηδες κιόλας δεν σου ανέφερα πρίν οτι δεν μπορείς να αναπνεύσεις απο την αφόρητη υγρασία. Όχι οτι δεν το περίμενες δηλαδή.
Στη συνέχεια να τη ρίξεις τη ματιά σου στο Museo παραδίπλα που αν και συμπαθητικά δομημένο και προσεγμένο δεν έχει όλα αυτά που θα περίμενες να δείς. Προφανώς πρέπει να έχουν δουλειά και άλλα μουσεία ανα τον κόσμο, απ ό,τι φαίνεται, πράγμα που γνωρίζεις καλά και σου την σπάει αφάνταστα.
ΜΙΚΡΑ ΜΙΚΡΑ
Οπωσδήποτε ξύπνημα πολύ πρωί για να επισκεφτείς την Zona. Η ζούγκλα σε περιμένει με ανοιχτές αγκάλες και σε ανταμείβει μεγαλοπρεπώς αν είσαι μόνος σου εκεί.
Φρόντισε στο πρόγραμμά σου να βάλεις οπωσδήποτε το Agua Azul και τους περίφημους καταρράχτες του. Σε εμάς το πρόγραμμα απλά δεν βγήκε, γιατί δώσαμε βάση σε πολλά άλλα πράγματα.
Ο,τι χρειάζεσαι για μεταφορά και πέρασμα στη Γουατεμάλα θα το βρείς στην πόλη. Δεν χρειάζεται να κανονίσεις τίποτα απο πρίν, αρκεί να μπείς σε μερικά πρακτορεία και να ρωτήσεις για τιμές. Είναι πολυ πιθανό να είναι πιο ακριβή και επίπονη η μεταφορά αν την κάνεις ολομόναχος και υπάρχει η περίπτωση απλά να μην σου βγεί.
Απίστευτα πολλοί ξένοι. Βλέπεις οτι είναι να δείς και χάραζεις πορεία για τον επόμενο σταθμό σου.
(*κάποια στιγμή, ελπίζω σύντομα, σύνορα και τα πέριξ, γουατεμάλα,φλόρες και τικάλ και κλείνει η ιστορία)
Το λεωφορείο χαλάει, περιμένεις άλλο ενα μισάωρο, η ώρα περνάει και πλέον είσαι σίγουρος οτι θα σε φάει το βράδυ.[/I]
Τελικά ξεκινάς, έχοντας ακούσει τα χειρότερα για το βραδυνό ταξίδι San Cristobal – Palenque, δεν τρέχει μια τελικά ή για κάτσε λίγο, γιατί μάλλον κάτι τρέχει.
Τρέχει ο οδηγός σαν τον χάρο στα βουνά και δεν σε αφήνει σε ησυχία γιατί προφανώς δεν θές να δείς τον γκρεμό απο κοντά. Μακριά και αγαπημένα λές.
Με τα πολλά, φτάνεις στο Palenque στις 00.30 και νοιώθεις οτι μόλις έφτασες στην...Ευρώπη, μετά απο τόσες ώρες. Δεν έχεις πια κουράγιο να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο που πρόλαβες τελικά αυτά τα τελευταία και καταραμένα 2 εισιτήρια.
Η ΠΟΛΗ
Με το που περπατάς στην πόλη νοιώθεις να σε διακατέχει ένα περίεργο αίσθημα. Κάτι σου θυμίζει το Palenque. Νοιώθεις ότι.......ναι! το βρήκες!
Πιθανότατα σου θυμίζει την εφορία της γειτονιάς σου.
Άχρωμο και γκρίζο, απλά διεκπαιρεωτικό. Παραπονιέσαι και εκνευρίζεσαι κάθε φορά που πρέπει να πας εκεί, να κάνεις τη δουλειά σου και να σηκωθείς να φύγεις. Ακριβώς έτσι είναι η πόλη.
Παρόλα αυτά δεν σου καίγεται καρφί γιατί την έχεις αράξει μέσα στη ζούγκλα, στο Εl Panchan.
Βολεύεσαι στην καλυβούλα σου ή στην σκηνούλα σου, φυσικά οι τουρίστες και οι ταξιδιώτες άπειροι αλλά δεν σε νοιάζει γιατί έχεις τα παρακάτω να ασχοληθείς:
Την ζούγκλα. Την γουστάρεις, παραδέξου το. Την τροπική καταιγίδα που σε τσακίζει όλο το βράδυ και σου προσφέρει το πιο όμορφο ξύπνημα της ζωής σου στις 6 το πρωί, αφού παράθυρα στην καλύβα σου δεν έχεις (μόνο σίτα) και ο εκκωφαντικός θόρυβος της βροχής σου θυμίζει τα drums του Hellhammer (για μεταλλάδες αυτό, ζητώ συγνώμη!). Έχεις τη μελωδία της φύσης και των κατοίκων της να σε συνοδεύει απτόητη καθώς αναδύεσαι μέσα απο τα παχιά και πανύψηλα δέντρα που σε περιβάλλουν. Και φυσικά, έχεις την ευκαιρία να πιείς την καφεδάρα σου, να φας την πρωινάρα σου, να καπνίσεις και την τσιγαράρα σου νωρίς το πρωί μέσα σε αυτό το άκρως αισθησιακό σύμπλεγμα στοιχείων. Ε τι άλλο θες?
ΓΥΡΩ ΑΠ ΤΗΝ ΠΟΛΗ
Θα σου πω εγώ τι θες. Θέλεις να σηκωθείς νωρίς-νωρίς το πρωί, να απολαύσεις όλα τα προηγούμενα και να πας στην επιβλητική Zona Arqueologica de Palenque.
Απ ότι φαίνεται, ο Pakal και ο γιόκας του έκαναν καλή δουλειά, για να βρίσκεσαι εσυ εδώ σήμερα και να μένεις με το στόμα ανοιχτό. Τρελαίνεσαι, αρρωσταίνεις και σου ρχεται να ανέβεις στο Templo de las Inscriptiones και να πηδήξεις κάτω. Προτίμησε να έχεις μαζί σου κάποιο βιβλίο-οδηγό-χάρτη και να μην αφήσεις μια στεγνή περιήγηση με οργανωμένο tour να σου χαλάσει την ανακάλυψη αυτής της αρχαίας πόλης και ας χάσεις και 2-3 ιστορικά στοιχεία. Φυσικά όποτε το κάνεις κέφι μπορείς να στήσεις αυτί στον οδηγό κάποιου, απο τα πάμπολλα γκρούπ που βολοδέρνουν εκει μέσα.
Μικρή απομονωμένη πηγή ηρεμίας, πνιγμένη μέσα στα δέντρα και την βαθιά ζούγκλα τα Grupos 1 και 2, πατιούνται σπανιότερα απο τους επισκέπτες. Απόλαυση στο φούλ σου λέω. Και φυσικά έχεις φροντίσει να χεις πάρεις κάμποσο νερό μαζί σου, φαντάζομαι, γιατί δεν σε βλέπω καλά μάγκα μου. Επίτηδες κιόλας δεν σου ανέφερα πρίν οτι δεν μπορείς να αναπνεύσεις απο την αφόρητη υγρασία. Όχι οτι δεν το περίμενες δηλαδή.
Στη συνέχεια να τη ρίξεις τη ματιά σου στο Museo παραδίπλα που αν και συμπαθητικά δομημένο και προσεγμένο δεν έχει όλα αυτά που θα περίμενες να δείς. Προφανώς πρέπει να έχουν δουλειά και άλλα μουσεία ανα τον κόσμο, απ ό,τι φαίνεται, πράγμα που γνωρίζεις καλά και σου την σπάει αφάνταστα.
ΜΙΚΡΑ ΜΙΚΡΑ
Οπωσδήποτε ξύπνημα πολύ πρωί για να επισκεφτείς την Zona. Η ζούγκλα σε περιμένει με ανοιχτές αγκάλες και σε ανταμείβει μεγαλοπρεπώς αν είσαι μόνος σου εκεί.
Φρόντισε στο πρόγραμμά σου να βάλεις οπωσδήποτε το Agua Azul και τους περίφημους καταρράχτες του. Σε εμάς το πρόγραμμα απλά δεν βγήκε, γιατί δώσαμε βάση σε πολλά άλλα πράγματα.
Ο,τι χρειάζεσαι για μεταφορά και πέρασμα στη Γουατεμάλα θα το βρείς στην πόλη. Δεν χρειάζεται να κανονίσεις τίποτα απο πρίν, αρκεί να μπείς σε μερικά πρακτορεία και να ρωτήσεις για τιμές. Είναι πολυ πιθανό να είναι πιο ακριβή και επίπονη η μεταφορά αν την κάνεις ολομόναχος και υπάρχει η περίπτωση απλά να μην σου βγεί.
Απίστευτα πολλοί ξένοι. Βλέπεις οτι είναι να δείς και χάραζεις πορεία για τον επόμενο σταθμό σου.
(*κάποια στιγμή, ελπίζω σύντομα, σύνορα και τα πέριξ, γουατεμάλα,φλόρες και τικάλ και κλείνει η ιστορία)
