Emilykyr
Member
- Μηνύματα
- 62
- Likes
- 238
- Επόμενο Ταξίδι
- Κίνα
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος του κόσμου
Περιεχόμενα
4η-5η μέρα.TRIBERG-EUROPAPARK
Ξυπνώντας το πρωί, η θέα από το παράθυρο του ξενοδοχείου είναι μαγευτική.To Τriberg είναι ένα κουκλίστικο ορεινό χωριό με σπίτια γεμάτα ολάνθιστα λουλούδια. Το χωριό είναι μικρό μα διάσημο για δύο λόγους. Πρώτον θεωρείται η γενέτειρα και ο κύριος τόπος παραγωγής των ρολογιών κούκων και γι’ αυτό έχει πολλά καταστήματα με όλων των ειδών ρολογιών κούκων από τα απλά και φτηνά μαγνητάκια-κούκους μέχρι πανάκριβους, περίτεχνους κούκους με κλασικούς μηχανικούς ή ηλεκτρονικούς μηχανισμούς. Τεράστια η ποικιλία σε σχέδια και μεγέθη, εμένα μου αρέσουν περισσότερο αυτοί που εκτός από τον κούκο έχουν και άλλα τμήματα που κουνιούνται με την αλλαγή της ώρας , π.χ. βοσκούς, προβατάκια κ.α.
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο είναι γνωστό το χωριό είναι οι καταρράκτες του. Πρόκειται για 6-7 καταρράκτες (όχι και πολύ εντυπωσιακοί κατ’ εμέ) που βρίσκονται όμως σε μια ωραία τοποθεσία στο δάσος όπου μπορεί κανείς να περπατήσει σε μονοπάτια και αν είναι τυχερός να συναντήσει και να ταΐσει και τα σκιουράκια που είναι άφθονα εκεί.
Εμείς μετά το καθαρά παραδοσιακό γερμανικό πρωινό του ξενοδοχείου κάνουμε μια γρήγορη βόλτα στο χωριό με τα καταστήματα σουβενίρ με κούκους και επισκεπτόμαστε τους καταρράκτες σύντομα , γιατί βιαζόμαστε να φύγουμε για Εuropapark. Στην διαδρομή συναντούμε το μεγαλύτερο στον κόσμο ρολόι-κούκο που στην ουσία είναι ένα ολόκληρο σπίτι όπου μέσα βρίσκεται ο μηχανισμός του ρολογιού και εξωτερικά έχει την κλασική μορφή του ρολογιού-κούκου. Νομίζω ότι έχει μπει στο ρεκόρ Γκίνες και φυσικά υπάρχει και εισιτήριο για να την επίσκεψη σε αυτό.
Ο δρόμος που ακολουθούμε από Τriberg μέχρι Europapark περνάει μέσα από καταπράσινες βουνοπλαγιές γεμάτο αγελάδες να λιάζονται την ηλίολουστη αυτή μέρα, γραφικά χωρία και χαμηλά βουνά γεμάτα πυκνά δάση. Παρόλο που ο δρόμος είναι επαρχιακός και με πολλές στροφές το τοπίο μας αποζημιώνει για την ταλαιπωρία.
Φτάνουμε επιτέλους στο Europapark, το πάρκο αφορμή του ταξιδιού αυτού. Ό,τι και να πω νομίζω ότι θα είναι λίγο για τις 2 ημέρες μας εδώ. Το πάρκο είναι χωρισμένο σε θεματικές ενότητες ,η καθεμιά από τις οποίες είναι αφιερωμένη σε μία χώρα της Ευρώπης, εξού και το όνομα του πάρκου. Τα κτίρια, οι πλατείες, τα παιχνίδια ,τα εστιατόρια ,όλα εμπνέονται από κάποια χώρα. Έτσι στην Ελλάδα επικρατούν τα παιχνίδια με έντονο το υγρό στοιχείο, υπάρχουν κτίρια αρχαιοελληνικά με κίονες και αετώματα, ενώ άλλες περιοχές μοιάζουν με ελληνικά νησιά γεμάτο εστιατόρια με γύρο και σουβλάκι. Το πάρκο ικανοποιεί τα γούστα παιδιών όλων των ηλικιών όμως νομίζω ότι κυρίως απευθύνεται σε παιδιά δημοτικού και πάνω που μπορούν να καταλάβουν τις διαφορές από χώρα σε χώρα και μπορούν μέσα από την επίσκεψη τους στο πάρκο να μάθουν πράματα για τον πολιτισμό ,την αρχιτεκτονική και τις συνήθειες των χωρών που εκπροσωπούνται. Επιπλέον τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να ανεβούν σε όλα τα roller coasters που έχουν όριο ύψους. Το κύριο χαρακτηριστικό του πάρκου αυτού είναι η αφθονία των roller coasters που είναι από απότομά έως τρομακτικά!!! Ποιό να πρωτοθυμηθώ; Το Wodan στην Ισλανδία είναι ένα ξύλινο τρένο με ύψος 40 μέτρα και ταχύτητα που φτάνει τα 100 Km/h, o Ποσειδώνας στην περιοχή της Ελλάδας είναι υδάτινο τρενάκι όπου συνήθως γίνεσαι μούσκεμα, το Silver star στην Γαλλία είναι από τα ψηλότερα και πιο τρομακτικά roller coaster που υπάρχουν, αφού ανεβαίνεις αργά και βασανιστικά στα 73 μέτρα ύψος και μετά πέφτεις σχεδόν κατακόρυφα με ταχύτητα 130 Km/h,
το Blue fire με τις αμέτρητες λούπες,
και το Euro-Mir στην Ρωσία που σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι σε διαστημικό λεωφορείο.
Εγώ είμαι το μόνο μέλος της οικογένειας που δεν πολυενθουσιάζομαι με τα roller coaster απλά και μόνο επειδή φοβάμαι, όμως, δείχνοντας ομολογώ αξιοζήλευτο θάρρος ανέβηκα παντού. Τα παιδιά μου και ο άντρας μου θα μπορούσαν να ανεβαίνουν ασταμάτητα εκεί και πραγματικά ξετρελάθηκαν.
Κατά κοινή ομολογία πάντως τα πιο ενδιαφέροντα και πρωτοποριακά παιχνίδια (τέτοια δεν είχε ούτε η Εurodisney) ήταν τα τρενάκια Pegasus Coastiality στην ελληνική περιοχή και Alpenexpress costiality στην αυστριακή. Πρόκειται για ήπια σχετικά roller coaster που συνδυάζονται με virtual reality.Συγκεκριμένα φοράς ειδικά γυαλιά σαν μάσκα με ενσωματωμένο ένα κινητό που τρέχει το ειδικό πρόγραμμα εικονικής πραγματικότητας. Ετσι, με την έναρξη του τρένου μεταφέρεσαι σε μία τελείως φανταστική ιστορία όπου βλέπεις πρόσωπα και πράγματα που δεν υπάρχουν και λόγω της κίνησης με το τρενάκι η αίσθηση ότι πέφτεις π.χ από ένα χιονισμένο βουνό στο κενό γίνεται ακόμη περισσότερο πιστευτή. ΄Ηταν πραγματικά συγκλονιστική εμπειρία τα δυο αυτά τρενάκια και πιστεύω ότι αυτό θα είναι το μέλλον των παιχνιδιών σε τέτοια θεματικά πάρκα. Ταυτόχρονα τρέμω στην ιδέα αυτός ο κόσμος εικονικής πραγματικότητας να γίνει σύντομα εύκολα προσβάσιμος από τα παιδιά μας ακόμη και στα σπίτια μας γιατί αυτό θα σημάνει την πλήρη απομόνωση μας από τους συνανθρώπους και την πραγματικότητα.
Το Europapark διαθέτει και αρκετά ξενοδοχεία και αυτά θεματικά καθώς άλλο μοιάζει με κάστρο ,άλλο με το Κολοσσαίο κ.ο.κ. Εμείς μείναμε στο hotel Castillio Alcazar που έμοιαζε απόλυτα με ένα μεσαιωνικό κάστρο και στην εξωτερική του εμφάνιση αλλά και στην κάθε εσωτερική του λεπτομέρεια , τα έπιπλα ,τα φωτιστικά,οι ιπποτικές στολές, όλα σε μετέφεραν στον κόσμο ενός μεσαιωνικού παραμυθιού.
Το ξενοδοχείο βρίσκεται σχεδόν μέσα στο πάρκο και παρόλο που η τιμή του είναι τσουχτερή αν μπορείτε να την αντέξετε αξίζει και με το παραπάνω τα λεφτά του. Τα παιδιά σας αλλά και εσείς θα το λατρέψετε!
Να αναφέρω ότι στο πάρκο , όπως και στην Εurodisney, υπάρχουν κάθε μέρα διάφορα θεάματα, παρελάσεις και show σε κλειστούς αλλά και ανοικτούς χώρους. Το μόνο σημείο στο οποίο νομίζω ότι υστερεί το πάρκο αυτό έναντι της Εurodisney είναι αυτές οι ατραξιόν που είναι λίγο φτωχότερες συγκριτικά με την Εurodisney.. Ωστόσο το Εuropapark υπερτερεί στις σαφώς μικρότερες αναμονές στις ουρές συγκριτικά με την Εurodisney (η μέγιστη αναμονή που συναντήσαμε ήταν 40 min σε high season, αρχές Αυγούστου.) Από όλες τις άλλες απόψεις τα δυο πάρκα είναι ισάξια και δικαιώνουν απόλυτα την επιλογή τους ως απόλυτο ταξιδιωτικό προορισμό για μια οικογένεια με παιδιά.
Στο τέλος της δεύτερης ημέρας επίσκεψης στο Europapark αναχωρούμε κουρασμένοι αλλά και χορτασμένοι από παιχνίδια για την Χαϊδελβέργη.
Ξυπνώντας το πρωί, η θέα από το παράθυρο του ξενοδοχείου είναι μαγευτική.To Τriberg είναι ένα κουκλίστικο ορεινό χωριό με σπίτια γεμάτα ολάνθιστα λουλούδια. Το χωριό είναι μικρό μα διάσημο για δύο λόγους. Πρώτον θεωρείται η γενέτειρα και ο κύριος τόπος παραγωγής των ρολογιών κούκων και γι’ αυτό έχει πολλά καταστήματα με όλων των ειδών ρολογιών κούκων από τα απλά και φτηνά μαγνητάκια-κούκους μέχρι πανάκριβους, περίτεχνους κούκους με κλασικούς μηχανικούς ή ηλεκτρονικούς μηχανισμούς. Τεράστια η ποικιλία σε σχέδια και μεγέθη, εμένα μου αρέσουν περισσότερο αυτοί που εκτός από τον κούκο έχουν και άλλα τμήματα που κουνιούνται με την αλλαγή της ώρας , π.χ. βοσκούς, προβατάκια κ.α.
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο είναι γνωστό το χωριό είναι οι καταρράκτες του. Πρόκειται για 6-7 καταρράκτες (όχι και πολύ εντυπωσιακοί κατ’ εμέ) που βρίσκονται όμως σε μια ωραία τοποθεσία στο δάσος όπου μπορεί κανείς να περπατήσει σε μονοπάτια και αν είναι τυχερός να συναντήσει και να ταΐσει και τα σκιουράκια που είναι άφθονα εκεί.
Εμείς μετά το καθαρά παραδοσιακό γερμανικό πρωινό του ξενοδοχείου κάνουμε μια γρήγορη βόλτα στο χωριό με τα καταστήματα σουβενίρ με κούκους και επισκεπτόμαστε τους καταρράκτες σύντομα , γιατί βιαζόμαστε να φύγουμε για Εuropapark. Στην διαδρομή συναντούμε το μεγαλύτερο στον κόσμο ρολόι-κούκο που στην ουσία είναι ένα ολόκληρο σπίτι όπου μέσα βρίσκεται ο μηχανισμός του ρολογιού και εξωτερικά έχει την κλασική μορφή του ρολογιού-κούκου. Νομίζω ότι έχει μπει στο ρεκόρ Γκίνες και φυσικά υπάρχει και εισιτήριο για να την επίσκεψη σε αυτό.
Ο δρόμος που ακολουθούμε από Τriberg μέχρι Europapark περνάει μέσα από καταπράσινες βουνοπλαγιές γεμάτο αγελάδες να λιάζονται την ηλίολουστη αυτή μέρα, γραφικά χωρία και χαμηλά βουνά γεμάτα πυκνά δάση. Παρόλο που ο δρόμος είναι επαρχιακός και με πολλές στροφές το τοπίο μας αποζημιώνει για την ταλαιπωρία.
Φτάνουμε επιτέλους στο Europapark, το πάρκο αφορμή του ταξιδιού αυτού. Ό,τι και να πω νομίζω ότι θα είναι λίγο για τις 2 ημέρες μας εδώ. Το πάρκο είναι χωρισμένο σε θεματικές ενότητες ,η καθεμιά από τις οποίες είναι αφιερωμένη σε μία χώρα της Ευρώπης, εξού και το όνομα του πάρκου. Τα κτίρια, οι πλατείες, τα παιχνίδια ,τα εστιατόρια ,όλα εμπνέονται από κάποια χώρα. Έτσι στην Ελλάδα επικρατούν τα παιχνίδια με έντονο το υγρό στοιχείο, υπάρχουν κτίρια αρχαιοελληνικά με κίονες και αετώματα, ενώ άλλες περιοχές μοιάζουν με ελληνικά νησιά γεμάτο εστιατόρια με γύρο και σουβλάκι. Το πάρκο ικανοποιεί τα γούστα παιδιών όλων των ηλικιών όμως νομίζω ότι κυρίως απευθύνεται σε παιδιά δημοτικού και πάνω που μπορούν να καταλάβουν τις διαφορές από χώρα σε χώρα και μπορούν μέσα από την επίσκεψη τους στο πάρκο να μάθουν πράματα για τον πολιτισμό ,την αρχιτεκτονική και τις συνήθειες των χωρών που εκπροσωπούνται. Επιπλέον τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να ανεβούν σε όλα τα roller coasters που έχουν όριο ύψους. Το κύριο χαρακτηριστικό του πάρκου αυτού είναι η αφθονία των roller coasters που είναι από απότομά έως τρομακτικά!!! Ποιό να πρωτοθυμηθώ; Το Wodan στην Ισλανδία είναι ένα ξύλινο τρένο με ύψος 40 μέτρα και ταχύτητα που φτάνει τα 100 Km/h, o Ποσειδώνας στην περιοχή της Ελλάδας είναι υδάτινο τρενάκι όπου συνήθως γίνεσαι μούσκεμα, το Silver star στην Γαλλία είναι από τα ψηλότερα και πιο τρομακτικά roller coaster που υπάρχουν, αφού ανεβαίνεις αργά και βασανιστικά στα 73 μέτρα ύψος και μετά πέφτεις σχεδόν κατακόρυφα με ταχύτητα 130 Km/h,
το Blue fire με τις αμέτρητες λούπες,
και το Euro-Mir στην Ρωσία που σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι σε διαστημικό λεωφορείο.
Εγώ είμαι το μόνο μέλος της οικογένειας που δεν πολυενθουσιάζομαι με τα roller coaster απλά και μόνο επειδή φοβάμαι, όμως, δείχνοντας ομολογώ αξιοζήλευτο θάρρος ανέβηκα παντού. Τα παιδιά μου και ο άντρας μου θα μπορούσαν να ανεβαίνουν ασταμάτητα εκεί και πραγματικά ξετρελάθηκαν.
Κατά κοινή ομολογία πάντως τα πιο ενδιαφέροντα και πρωτοποριακά παιχνίδια (τέτοια δεν είχε ούτε η Εurodisney) ήταν τα τρενάκια Pegasus Coastiality στην ελληνική περιοχή και Alpenexpress costiality στην αυστριακή. Πρόκειται για ήπια σχετικά roller coaster που συνδυάζονται με virtual reality.Συγκεκριμένα φοράς ειδικά γυαλιά σαν μάσκα με ενσωματωμένο ένα κινητό που τρέχει το ειδικό πρόγραμμα εικονικής πραγματικότητας. Ετσι, με την έναρξη του τρένου μεταφέρεσαι σε μία τελείως φανταστική ιστορία όπου βλέπεις πρόσωπα και πράγματα που δεν υπάρχουν και λόγω της κίνησης με το τρενάκι η αίσθηση ότι πέφτεις π.χ από ένα χιονισμένο βουνό στο κενό γίνεται ακόμη περισσότερο πιστευτή. ΄Ηταν πραγματικά συγκλονιστική εμπειρία τα δυο αυτά τρενάκια και πιστεύω ότι αυτό θα είναι το μέλλον των παιχνιδιών σε τέτοια θεματικά πάρκα. Ταυτόχρονα τρέμω στην ιδέα αυτός ο κόσμος εικονικής πραγματικότητας να γίνει σύντομα εύκολα προσβάσιμος από τα παιδιά μας ακόμη και στα σπίτια μας γιατί αυτό θα σημάνει την πλήρη απομόνωση μας από τους συνανθρώπους και την πραγματικότητα.
Το Europapark διαθέτει και αρκετά ξενοδοχεία και αυτά θεματικά καθώς άλλο μοιάζει με κάστρο ,άλλο με το Κολοσσαίο κ.ο.κ. Εμείς μείναμε στο hotel Castillio Alcazar που έμοιαζε απόλυτα με ένα μεσαιωνικό κάστρο και στην εξωτερική του εμφάνιση αλλά και στην κάθε εσωτερική του λεπτομέρεια , τα έπιπλα ,τα φωτιστικά,οι ιπποτικές στολές, όλα σε μετέφεραν στον κόσμο ενός μεσαιωνικού παραμυθιού.
Το ξενοδοχείο βρίσκεται σχεδόν μέσα στο πάρκο και παρόλο που η τιμή του είναι τσουχτερή αν μπορείτε να την αντέξετε αξίζει και με το παραπάνω τα λεφτά του. Τα παιδιά σας αλλά και εσείς θα το λατρέψετε!
Να αναφέρω ότι στο πάρκο , όπως και στην Εurodisney, υπάρχουν κάθε μέρα διάφορα θεάματα, παρελάσεις και show σε κλειστούς αλλά και ανοικτούς χώρους. Το μόνο σημείο στο οποίο νομίζω ότι υστερεί το πάρκο αυτό έναντι της Εurodisney είναι αυτές οι ατραξιόν που είναι λίγο φτωχότερες συγκριτικά με την Εurodisney.. Ωστόσο το Εuropapark υπερτερεί στις σαφώς μικρότερες αναμονές στις ουρές συγκριτικά με την Εurodisney (η μέγιστη αναμονή που συναντήσαμε ήταν 40 min σε high season, αρχές Αυγούστου.) Από όλες τις άλλες απόψεις τα δυο πάρκα είναι ισάξια και δικαιώνουν απόλυτα την επιλογή τους ως απόλυτο ταξιδιωτικό προορισμό για μια οικογένεια με παιδιά.
Στο τέλος της δεύτερης ημέρας επίσκεψης στο Europapark αναχωρούμε κουρασμένοι αλλά και χορτασμένοι από παιχνίδια για την Χαϊδελβέργη.
