Ταξίδι μόνος ή μόνη??

[Earth Citizen]

Και δεν ειπα το κυρυφαιο: συντροφια σε ταξιδι που τα 'χει με παντρεμενο ατομο το οποιο τελικα περνα τις διακοπες με την οικογενεια του. Εκει να δεις δραματα, ειδικα αν εχει στοιχεια drama queen (μου εχει τυχει).
Δεν μ αρεσουν τα σολο ταξιδια, αλλα επισημαινω τους κινδυνους της τυχαιας παρεας η επιπολαιης επιλογης. Μπορει να σου βγαλει την ψυχη.

Θα προτιμήσω forever alone τότε

 

[coco]

Το περσινο ταξιδι ηταν η ταφοπλακα σε μια φιλια 36 χρονων..δεν αντεξε,δεν αντεξα..ποσο να αντεξει κανεις τον αλλο να ψαχνει το λουβρο στο καινουργιο κινητο με gps και να εισαι γωνια Ριβολι με το λουβρο φατσα και να σου λεει περιμενε να το βρω!να της λες νατο και να επιμενει...Εκανα πριν ερθει η παρεα μου 17 υπεροχες μερες γυρνωντας οπου ηθελα.Δεν τις αλλαζω με τιποτα.Μου κανει εντυπωση να ψαχνωνται νεοι ανθρωποι..Ειμαι 72 και με προβληματα υγειας και παλι μονη θα φυγω και φετος..Δεν ταξιδευω ξανα με ανθρωπο που μπορει να μου το βγαλει ξυνο...Να μου γυρευει να ψαξουμε ολο το Κλισυ μπας και βρουμε το ρεστοραν που εφαγε με τον πρωην της κοκ ο βεν 36 χρονια πριν...ελεος.

 

[Yorgos]

Ρε παιδιά που τους βρίσκετε όλους τους περίεργους; εγώ 20 χρόνια ταξιδεύω με ανθρώπους, γνωστούς και άγνωστους, δεκαδες στο συνολο τους ναι ακομη και ελληνες, δεν είχα καμία δυσάρεστη εμπειρία.

Ωραίο είναι το σολο, αλλά με παρέα είναι καλύτερα για μένα. Υπάρχει μια τάση εξιδανικευσης του σόλο, αλλά έχει και αρνητικές πλευρές. Αλήθεια είναι πάντως πως έχεις πιο πολύ χρόνο να τον εαυτό σου και με τους ντόπιους. Έχω κάνει πολλά σόλο, από μήνες περπατωντας στην Κίνα (μακαρι να ειχα παρεα), μέχρι τρεις μήνες στην Ινδία (πιο ευκολος προορισμός για σόλο , τη μισή Ινδονησία κλπ. Το ταξίδι με παρέα είναι σχεδόν πάντα καλυτεροκαι θπαρψογν και προορισμοι που δε θα πήγαινα μόνος, π.χ Αφρική . Τώρα αν βρεις αυτούς τους περίεργους που αναφέρονται πιο πάνω, Ε τι να πω, τους παρατάς και συνεχίζεις, δεν έχεις υπογράψει και συμβόλαιο.

 

[underwater]

Θα συμφωνήσω με @paefstra και με όλους όσους εκφράζουν προβληματισμούς πάνω στο να ταξιδέψει κανείς με "άσχετο" κόσμο προκειμένου να μην το κάνει μόνος. Προσωπικά έχω κάνει πάρα πολλές φορές μοναχικά ταξίδια και ακόμα περισσότερες έχει τύχει να περάσω μόνη μέρος ενός ευρύτερου ταξιδιού. Πάντα ενθαρρύνω τους άλλους να ταξιδεύουν solo και πάντα υποστήριζα ότι "καλύτερα μόνος/η παρά με χλιαρή παρέα/καλύτερα μόνος/η παρά να καταλήξεις να μην πας καν το ταξίδι".

Παρ' όλα αυτά, άνθρωπος είμαι κι εγώ και ενίοτε "λυγίζω". Πριν 3μιση περίπου χρόνια είχα χωρίσει από μακροχρόνια σχέση και είχα περάσει και κάποια γενικότερα ζόρια και ήμουν σε μια περίοδο τρελής ανακούφισης και απελευθέρωσης, όπου ήθελα να κάνω συνέχεια πράγματα, να γνωρίζω ανθρώπους, να κοινωνικοποιούμαι και γενικά επεδίωκα να περνάω καλά με θετικούς και ενδιαφέροντες ανθρώπους. Σε αυτό το πλαίσιο είχα κλείσει απανωτά ταξίδια στο εξωτερικό, τα περισσότερα με εξαιρετικές παρέες, αλλά όχι όλα. Έκλεισα λοιπόν (και εν τέλει πήγα) δύο (!) ταξίδια με ένα άτομο το οποίο θεωρώ αξιόλογο μεν, πολύ ιδιόρρυθμο δε, με το οποίο δεν είχε τύχει να συναναστραφούμε επαρκώς πριν και με το οποίο σίγουρα έχουμε αρκετά διαφορετικά γούστα, τρόπο σκέψης, αντιδράσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να επιστρέψουμε από το δεύτερο ταξίδι μες στην ψυχρότητα (χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος), να μην περάσει κανένας μας όσο καλά θα μπορούσε και στο τέλος να καταλήξουμε να κάνουμε έναν από τους πιο ομηρικούς καυγάδες στην ιστορία των ομηρικών καυγάδων. Στα παραπάνω με δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο το γεγονός ότι το συγκεκριμένο άτομο έπρεπε για διάφορους λόγους να το βλέπω μετά πάρα πολύ συχνά.

Από εκείνη τη στιγμή λοιπόν αποφάσισα να ξαναγυρίσω στην παλαιότερη "ακαμψία" μου σχετικά με το ζήτημα. Ταξίδια μόνο με το σύντροφό μου, την αδερφή μου και λίγους αλλά καλούς φίλους, με τους οποίους υπάρχει χημεία, αλληλοκατανόηση και κοινά "θέλω" (πχ @fenia42 ). Και όταν για κάποιο λόγο δε γίνεται ή δε μπορεί να ακολουθήσει κάποιο από αυτά τα άτομα πηγαίνω μόνη. Και σε φάσεις που μπορεί να μην έχω κέφι να ταξιδέψω μόνη απλά δεν ταξιδεύω. Όχι πειραματισμοί, όχι χλιαρές καταστάσεις, όχι εντάσεις.

(Υποσημείωση: και με το σύντροφό μου έχει τύχει να διαφωνήσω σε ταξίδι και με την αδερφή μου και με φίλους μου. Δε λέω ότι τα πάντα είναι συνέχεια ιδανικά. Αλλά παιδιά είναι τελείως διαφορετικό να διαφωνήσεις με κάποιον που ξέρεις ότι υπάρχει μια χ κατανόηση, αγάπη και σεβασμός από το να διαφωνήσεις με κάποιον άσχετο/ιδιόρρυθμο/νευρικό. Σε αυτή τη φάση προτεραιοποιώ την ψυχική μου υγεία, αν είναι να γυρίσω από κάπου περισσότερο τσιτωμένη από όσο έφυγα, εντάξει, καλύτερα να κάτσω σπίτι μου).

 

[mysteredgar]

Ντάξει οι περιεργοι υπάρχουν, ή ας το πω καλύτερα αυτοι που δεν ταιριάζουν οι τρόποι ταξιδιού με τους δικούς μας. Από το κλασικό πλέον για μένα με "πονάνε τα ποδια μου" στα 30 λεπτά περπατήματος, μέχρι ο αλλος να την έχει δει vegan σε ταξίδι τριών βδομάδων, να σε πρήζει σε όλο το ταξίδι να βρείτε vegan εστιατόρια και στην τελευταία πόλη του ταξιδιου να χλαπακιάζει ένα ωραιότατο burger και εσύ να τον κοιτάς σαν χάνος.

Αν και εγώ μεγάλα σόλο ταξίδια δεν έχω κάνει, μπορώ να πω ότι προτιμώ το μοίρασμα των εμπειριων. Το σόλο καλό είναι αν έχει να ξεκαθαρίσεις πράγματα μέσα σου , θες να σκεφτεις κλπ, για όλα τα όλα οι παρομοια σκεπτόμενοι ταξιδιώτες είναι βέλτιστη επιλογή.

 

[paefstra]

Τώρα αν βρεις αυτούς τους περίεργους που αναφέρονται πιο πάνω, Ε τι να πω, τους παρατάς και συνεχίζεις, δεν έχεις υπογράψει και συμβόλαιο.

Δεν μιλαμε για αγνωστους που αν τους παρατησεις δεν θα τους ξαναδεις. Ουτε για γνωστους. Κι εγω αναφερω ατομο με το οποιο προυπηρχε και υπαρχει φιλια, που κανει ταξιδια, αλλα βρεθηκε στο ταξιδι για λαθος λογους. Δεν το περιγραφω ως περιεργο. Μπορει να ειναι σε περιεργη φαση. Οταν προυπαρχει φιλια το παρατημα στη μεση του πουθενα δεν παιζει. Θα κανεις και υπομονη και τον ψυχολογο, αλλα το το ταξιδι παει στραβα.

 

[NightcoreKing]

Υπαρχουν συνταξιδιωτες που κρυωνουν παντα και σου σπανε τα νευρα. Που τα βρισκουν ολα ακριβα. Που εκεινη την περιοδο ειναι σε κριση με το ετερον τους ημισυ και σου πρηζουν το σικωτι γιατι δεν εστειλε μηνυμα. Που βαριουνται να περπατησουν. Που ξυπνανε πολυ νωρις η πολυ αργα. Που κοιμουνται πολυ νωρις η πολυ αργα. Που κανουν κριτικη στο οτι καπνιζεις, στο οτι πινεις, στο τι τρως. Κι εσυ θες να πας με αγνωστο ατομο που μπορει να εχει τα μισα απο αυτα και να γινεσαι τουρμπο καθε μερα αντι να πας μονος? Σηκωνω τα χερια ψηλα.

Ρε εσύ με σταύρωσες δεν είπα ότι είναι καλύτερα η χειρότερα ακριβώς είπα ότι αυτή τη στιγμή παρόλο που θέλω να το τολμήσω το σόλο προτιμώ να πάω με άλλα άτομα ναι ακόμα κ άγνωστα, πιστεύω πως θα τι ευχαριστηθώ περισσότερο, ανάλογα κ το μέρος φυσικά .. @Yorgos πες κι άλλα γιατί θα με σκοτώσουν

 

[underwater]

Ρε εσύ με σταύρωσες δεν είπα ότι είναι καλύτερα η χειρότερα ακριβώς είπα ότι αυτή τη στιγμή παρόλο που θέλω να το τολμήσω το σόλο προτιμώ να πάω με άλλα άτομα ναι ακόμα κ άγνωστα, πιστεύω πως θα τι ευχαριστηθώ περισσότερο, ανάλογα κ το μέρος φυσικά .. @Yorgos πες κι άλλα γιατί θα με σκοτώσουν

Παιδί μου ποιός θα σε σκοτώσει; Γνώμες λέμε, παίρνουμε αφορμή από αυτό που έγραψες για να πούμε ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του και κουβέντα να γίνεται. Εσύ κάνε όπως νιώθεις και πήγαινε με όποιον θες. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα περάσεις άσχημα με κάποιον άγνωστο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητο ότι θα περάσεις και καλά.

 

[paefstra]

προτιμώ να πάω με άλλα άτομα ναι ακόμα κ άγνωστα, πιστεύω πως θα τι ευχαριστηθώ περισσότερο, @Yorgos πες κι άλλα γιατί θα με σκοτώσουν

Ξεκιναω με το βασικο: βεβαιωσου πρωτα οτι πλενονται.
Μια βολτα στα ΜΜΜ της Αθηνας το καλοκαιρι θα σε πεισει οτι δεν ειναι συνηθεια ολου του πληθυσμου.

 

[Yorgos]

Δεν μιλαμε για αγνωστους που αν τους παρατησεις δεν θα τους ξαναδεις. Ουτε για γνωστους. Κι εγω αναφερω ατομο με το οποιο προυπηρχε και υπαρχει φιλια, που κανει ταξιδια, αλλα βρεθηκε στο ταξιδι για λαθος λογους. Δεν το περιγραφω ως περιεργο. Μπορει να ειναι σε περιεργη φαση. Οταν προυπαρχει φιλια το παρατημα στη μεση του πουθενα δεν παιζει. Θα κανεις και υπομονη και τον ψυχολογο, αλλα το το ταξιδι παει στραβα.

Εγω παντως ξαναλεω ότι άσχετα αν είναι γνωστοί ή άγνωστοι, προσωπικά οι καταστάσεις που περιγράφεις μου φαίνονται ακραίες και σπάνιες. Με δεκάδες συνταξιδιώτες από πολλές εθνικότητες δεν έχω περάσει ποτέ άσχημα σε ταξίδι. Δε λέω ότι δε θα συμβεί ποτέ, αλλά νομίζω οι περισσότεροι άνθρωποι όταν ταξιδεύουν με κάποιον στις περισσότερες περιπτώσεις περνάνε καλά. Κοινώς, εμένα η ιδέα του να πάει κάποιος ταξίδι έστω με αγνώστους δε μου φαίνεται καταδικασμένη να αποτύχει, μάλλον πιθανότερο να πετύχει είναι. Αλλά κι αν αποτύχει, δεν είναι χωρίς διεξοδο: συνεχίζεις μόνος σου. Δε θα σήκωνα και τα χέρια ψηλά, δε μου φαίνεται καθόλου παλαβή ιδέα. Παλαβό μου φαίνεται να θεωρούμε πως το πιθανότερο είναι να πέσει σε παλαβους ο άνθρωπος.

 

[8avos]

Ρε παιδιά που τους βρίσκετε όλους τους περίεργους; εγώ 20 χρόνια ταξιδεύω με ανθρώπους, γνωστούς και άγνωστους, δεκαδες στο συνολο τους ναι ακομη και ελληνες, δεν είχα καμία δυσάρεστη εμπειρία.

Ωραίο είναι το σολο, αλλά με παρέα είναι καλύτερα για μένα. Υπάρχει μια τάση εξιδανικευσης του σόλο, αλλά έχει και αρνητικές πλευρές. Αλήθεια είναι πάντως πως έχεις πιο πολύ χρόνο να τον εαυτό σου και με τους ντόπιους. Έχω κάνει πολλά σόλο, από μήνες περπατωντας στην Κίνα (μακαρι να ειχα παρεα), μέχρι τρεις μήνες στην Ινδία (πιο ευκολος προορισμός για σόλο , τη μισή Ινδονησία κλπ. Το ταξίδι με παρέα είναι σχεδόν πάντα καλυτεροκαι θπαρψογν και προορισμοι που δε θα πήγαινα μόνος, π.χ Αφρική . Τώρα αν βρεις αυτούς τους περίεργους που αναφέρονται πιο πάνω, Ε τι να πω, τους παρατάς και συνεχίζεις, δεν έχεις υπογράψει και συμβόλαιο.

Για μια στιγμή νομιζα οτι βρισκόμουν στο νήμα "Έλληνες σε σχέση με άλλους λαούς".

 

[MVSylvia]

Εμένα μου αρέσουν και οι 2 τρόποι, αλλά το ταξίδι είναι αρκετά διαφορετικό συγκριτικά.

Με παρέα (μαξ 3 άτομα σύνολο, δεν το συζητώ για παραπάνω) συζητάς πάνω σε αυτά που βλέπεις, γελάς με καταστάσεις που μόνος ίσως και να πανικοβαλόσουν, γενικά γελάς, τολμάς περισσότερο, υπάρχει διαμερισμός κόστους όταν παίζουν τοπικές μετακινήσεις με οδηγό τρεκ ή οδηγό αυτοκινήτου, ακόμα και η διαμονή κατεβαίνει σε κόστους, όταν κάτσει η στραβή λύνεται η κατάσταση πιο ψύχραιμα γιατί νιώθεις πιο ασφαλής όταν είσαι με άλλους. Υπάρχει κ ο ενθουσιασμός της κοινής εμπειρίας. Επίσης υπάρχουν πολλοί προορισμοί που ειδικά αν είσαι γυναίκα, είναι λίγο αναγκαίο να είσαι με άλλους.

Μόνος όμως απολαμβάνεις πολύ διαφορετικά αυτό που βλέπεις, εκεί που είσαι, το ζεις πολύ αλλιώς. Αλλιώς να είμαι στο Άνγκορ για παράδειγμα μόνη, αλλιώς με άλλους δίπλα, αφαιρεί πολύ από τη συγκέντρωση της στιγμής. Δεν είμαι καλή στα λόγια και δεν μπορώ να το περιγράψω καλά αυτό που θέλω να πω. Αν μου έλεγαν ότι έπρεπε να διαλέξω έναν από τους 2 τρόπους αναγκαστικά, θα επέλεγα το σόλο.

Και ναι, πιστεύω ότι με κάποιον άγνωστο, μπορεί να έβγαινε πολύ καλά η φάση. Πιο πιθανό από γνωστό. Οκ, θα τα πείτε λίγο πριν φύγετε και θα ξεκαθαρίσετε σαν ενήλικοι κ ακομπλεξάριστοι άνθρωποι, ότι αν δεν την παλεύει ο ένας με τον άλλον, θα γυρνοβολάτε μόνοι σας, ο καθένας όπου θέλει.