Περιεχόμενα
8/4/2012
Τρίτη και τελευταία μέρα! τι κρίμα, να 'ταν κ' άλλες
! Πήραμε το πρωϊνό μας και ξεκινήσαμε για τη Βούδα, για τον λόφο του Γκέλερτ (Gellert Hegy) και το φρούριο (Citadella). Η μέρα ήταν καλή, ανοιξιάτικη, ότι έπρεπε για μια τέτοια ανηφορική περιήγηση. Εδώ μπορείς να φτάσεις μέχρι ένα σημείο με τα trams 41,47,49 (στάση Gellert ter).
Αρχικά πριν ανέβουμε το λόφο, αντικρύσαμε το εντυπωσιακό ξενοδοχείο Gellert που στεγάζει τα γνωστά εσωτερικά λουτρά και απέναντι την εκκλησία των σπηλαίων (είσοδος ελεύθερη). Πρόκειται για μια μικρή, ατμοσφαιρική εκκλησίτσα που μοιάζει με σπηλιά, έχει αγάλματα, εικόνες και γενικά όμορφο εσωτερικά διάκοσμο. Έξω από αυτήν υπήρχε το άγαλμα του αγίου Στεφάνου με το άλογό του και απολαύσαμε παράλληλα τη θέα με την πράσινη γέφυρα και το Δούναβη.
Ο λόφος του Γκέλερτ είναι το πιο δημοφιλές μέρος για εκδρομή. Σύμφωνα με τους θρύλους η περιοχή αυτή ήταν τόπος συνάντησης των μαγισσών. Απολαύσαμε την πανοραμική θέα σε όλη την πόλη, περπατήσαμε μέσα από καταπράσινα παρκάκια και είδαμε το άγαλμα της ελευθερίας και του επισκόπου Γκέλερτ.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το Νησί της Μαργαρίτας. Εκεί φτάνεις με τα Trams 4,6 μέχρι τη στάση Margitsziget. Το νησί είναι μια πράσινη όαση μέσα στο Δούναβη γεμάτο δέντρα, λουλούδια, συντριβάνια και πάρκα αναψυχής. Δεν είναι τεράστιο, γύρω στα 2500 μ μήκος και 500 μ πλάτος και συνδέεται με τη στεριά με 2 γέφυρες, τη γέφυρα της Μαργαρίτας στα νότια και τη γέφυρα Arpad στα βόρεια. Στο νησί υπάρχουν και αρκετά αξιοθέατα, γήπεδα, κολυμβητήριο και γενικά είναι ότι πρέπει για μια βόλτα αναψυχής ή για τζόγκινγκ. Εμείς πήραμε ένα τετράροδο ποδήλατο και το γυρίσαμε όλο. Βέβαια μας βγήκε η ψυχή...
Τα πετάλια ήταν ότι να ναι, έτοιμα να βγουν, αλλά ήταν ευχάριστη η όλη φάση 
Κατά το μεσημεράκι πήραμε το μετρό μέχρι την πλατεία των ηρώων. Εκεί περπατήσαμε το City Park (Varosliget). Ήταν και αυτό πολύ όμορφο, καταπράσινο, με υπαίθριες αγορές και street food. Εντός του επίσης, υπάρχουν ένας από τους πιο παλιούς ζωολογικούς κήπους με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, τα γνωστά υπαίθρια λουτρά Szechenyi και μια λιμνούλα, η οποία το χειμώνα μετατρέπεται σε ένα όμορφο παγοδρόμιο. Εδώ επίσης, βρίσκεται και το περίφημο εστιατόριο Gundel, το οποίο αξίζει κανείς να τιμήσει κυρίως τις κυριακές (τις άλλες μέρες πρέπει το χέρι να μπει βαθιά μέσα στην τσέπη) που εφαρμόζουν το Sunday brunch με τιμή πολύ οικονομική για την ποιότητα και την ποσότητα των εδεσμάτων που προσφέρουν. Θέλαμε πολύ να πάμε, αλλά δεν είχαμε χωνέψει ακόμη το πρωϊνό μας . Στο βάθος είδαμε το κάστρο του Vajdahunya, αντίγραφο θρυλικών κάστρων, στην αυλή του οποίου πραγματοποιούνται συναυλίες.
Απαραίτητη στάση στα λουτρά Szechenyi. Ταξίδι στη Βουδαπέστη χωρίς να επισκεφτείς κάποιο λουτρό της, θεωρείται μεγάλη παράλειψη. Εμείς είχαμε μαζί μας τα δικά μας μαγιό, σκουφάκια, σαγιονάρες και πετσέτες, αλλά μπορείς να νοικιάσεις και από εκεί αν θες. Επίσης, προτιμήσαμε μα πάρουμε καμπίνα για να αλλάξουμε για να είμαστε πιο άνετοι και πληρώσαμε είσοδο 3850 HUF ο καθένας. Με το που μπήκαμε πάθαμε ένα μικρό σοκ από τον πολύ κόσμο. Ήταν βλέπετε Κυριακή και μάλιστα Κυριακή του Πάσχα γι' αυτούς. Πιστεύω με λιγότερο κόσμο η εμπειρία θα ήταν απίστευτη. Παρόλα αυτά αν και είμαι λίγο σιχασιάρα, δεν ένιωσα ούτε στιγμή άσχημα ή άβολα. Τα λουτρά Szechenyi έχουν 3 υπαίθριες πισίνες με διαφορετικές θερμοκρασίες η καθεμιά, αρκετές εσωτερικές, σάουνα και άλλες υπηρεσίες σπα. Τα δοκιμάσαμε όλα, εκτός των εσωτερικών λουτρών γιατί μύριζαν έντονα, φαντάζομαι όχι μόνο λόγω κόσμου αλλά και λόγω των μεταλλικών στοιχείων που περιέχουν τα νερά. Μύριζαν έντονα κάτι σαν θειάφι. Έχω επίσης την εντύπωση ότι είναι και χλωριωμένες οι πισίνες, τουλάχιστον κάπως έτσι μύριζε. Ήταν αξέχαστη και ταυτόχρονα αναζωογονητική εμπειρία.
Το απόγευμα πήγαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Για το βραδάκι είχαμε κανονίσει λίγο πιο ιδιαίτερες καταστάσεις. Είχαμε κλείσει για οινογνωσία στο Faust Wine Cellar, ένα οινοποιείο που βρίσκεται εντός του Hilton, στην πλευρά της Βούδας. Πραγματικά περάσαμε υπέροχα, το κελάρι ήταν μικρό αλλά πανέμορφο και ο ιδιοκτήτης ήταν πολύ ευγενικός, με γνώσεις και χιούμορ και μας εξηγούσε καθετί που δοκιμάσαμε. Εμείς γευτήκαμε ο καθένας από ένα πακέτο 6 ουγγρικών κρασιών, κόκκινων και λευκών, από διάφορες περιοχές της Ουγγαριάς με τη συνοδεία "pogacsa", ενός ουγγρικού μεζέ. Πληρώσαμε 5000 HUF ο καθένας. Πραγματικά τα άξιζε τα λεφτά του, το προτείνω ανεπιφύλαχτα. Faust Borpince s Plinkakstol
Όταν φύγαμε είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε για άλλη μια φορά το κάστρο της Βούδας, τον προμαχώνα αλλά και όλη τη φωτισμένη Βουδαπέστη από ψηλά.
Η ώρα είχε περάσει, τα κρασάκια μας είχαν πείραξει, η διάθεση είχε ανέβει γαι τα καλά, μόνο το φαγητό έλειπε για να κλείσει όμορφα το τελευταίο μας βράδυ! Είχαμε κλείσει τραπέζι στο Kiskakukk, που βρίσκεται λίγο πριν το Νησί της Μαργαρίτας (trams 4, 6 μέχρι τη στάση jaszai Mari). To φαγητό ήταν πεντανόστιμο, με ποικιλία (το μόνο μείον οι μερίδες που ήταν λίγο μικρές), το περιβάλλον όμορφο και το σέρβις πολύ γρήγορο. Ήταν ότι έπρεπε για το τελευταίο μας βράδυ!
Το τριήμερο ταξίδι μας στην Βουδαπέστη αποτελεί πλέον μια ακόμη όμορφη ανάμνηση! Το σίγουρο είναι ότι θα ξαναπεταχτούμε για ένα σκ.
Τέλος...
Τρίτη και τελευταία μέρα! τι κρίμα, να 'ταν κ' άλλες
! Πήραμε το πρωϊνό μας και ξεκινήσαμε για τη Βούδα, για τον λόφο του Γκέλερτ (Gellert Hegy) και το φρούριο (Citadella). Η μέρα ήταν καλή, ανοιξιάτικη, ότι έπρεπε για μια τέτοια ανηφορική περιήγηση. Εδώ μπορείς να φτάσεις μέχρι ένα σημείο με τα trams 41,47,49 (στάση Gellert ter).Αρχικά πριν ανέβουμε το λόφο, αντικρύσαμε το εντυπωσιακό ξενοδοχείο Gellert που στεγάζει τα γνωστά εσωτερικά λουτρά και απέναντι την εκκλησία των σπηλαίων (είσοδος ελεύθερη). Πρόκειται για μια μικρή, ατμοσφαιρική εκκλησίτσα που μοιάζει με σπηλιά, έχει αγάλματα, εικόνες και γενικά όμορφο εσωτερικά διάκοσμο. Έξω από αυτήν υπήρχε το άγαλμα του αγίου Στεφάνου με το άλογό του και απολαύσαμε παράλληλα τη θέα με την πράσινη γέφυρα και το Δούναβη.
Ο λόφος του Γκέλερτ είναι το πιο δημοφιλές μέρος για εκδρομή. Σύμφωνα με τους θρύλους η περιοχή αυτή ήταν τόπος συνάντησης των μαγισσών. Απολαύσαμε την πανοραμική θέα σε όλη την πόλη, περπατήσαμε μέσα από καταπράσινα παρκάκια και είδαμε το άγαλμα της ελευθερίας και του επισκόπου Γκέλερτ.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το Νησί της Μαργαρίτας. Εκεί φτάνεις με τα Trams 4,6 μέχρι τη στάση Margitsziget. Το νησί είναι μια πράσινη όαση μέσα στο Δούναβη γεμάτο δέντρα, λουλούδια, συντριβάνια και πάρκα αναψυχής. Δεν είναι τεράστιο, γύρω στα 2500 μ μήκος και 500 μ πλάτος και συνδέεται με τη στεριά με 2 γέφυρες, τη γέφυρα της Μαργαρίτας στα νότια και τη γέφυρα Arpad στα βόρεια. Στο νησί υπάρχουν και αρκετά αξιοθέατα, γήπεδα, κολυμβητήριο και γενικά είναι ότι πρέπει για μια βόλτα αναψυχής ή για τζόγκινγκ. Εμείς πήραμε ένα τετράροδο ποδήλατο και το γυρίσαμε όλο. Βέβαια μας βγήκε η ψυχή...
Τα πετάλια ήταν ότι να ναι, έτοιμα να βγουν, αλλά ήταν ευχάριστη η όλη φάση Κατά το μεσημεράκι πήραμε το μετρό μέχρι την πλατεία των ηρώων. Εκεί περπατήσαμε το City Park (Varosliget). Ήταν και αυτό πολύ όμορφο, καταπράσινο, με υπαίθριες αγορές και street food. Εντός του επίσης, υπάρχουν ένας από τους πιο παλιούς ζωολογικούς κήπους με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, τα γνωστά υπαίθρια λουτρά Szechenyi και μια λιμνούλα, η οποία το χειμώνα μετατρέπεται σε ένα όμορφο παγοδρόμιο. Εδώ επίσης, βρίσκεται και το περίφημο εστιατόριο Gundel, το οποίο αξίζει κανείς να τιμήσει κυρίως τις κυριακές (τις άλλες μέρες πρέπει το χέρι να μπει βαθιά μέσα στην τσέπη
) που εφαρμόζουν το Sunday brunch με τιμή πολύ οικονομική για την ποιότητα και την ποσότητα των εδεσμάτων που προσφέρουν. Θέλαμε πολύ να πάμε, αλλά δεν είχαμε χωνέψει ακόμη το πρωϊνό μας . Στο βάθος είδαμε το κάστρο του Vajdahunya, αντίγραφο θρυλικών κάστρων, στην αυλή του οποίου πραγματοποιούνται συναυλίες.Απαραίτητη στάση στα λουτρά Szechenyi. Ταξίδι στη Βουδαπέστη χωρίς να επισκεφτείς κάποιο λουτρό της, θεωρείται μεγάλη παράλειψη. Εμείς είχαμε μαζί μας τα δικά μας μαγιό, σκουφάκια, σαγιονάρες και πετσέτες, αλλά μπορείς να νοικιάσεις και από εκεί αν θες. Επίσης, προτιμήσαμε μα πάρουμε καμπίνα για να αλλάξουμε για να είμαστε πιο άνετοι και πληρώσαμε είσοδο 3850 HUF ο καθένας. Με το που μπήκαμε πάθαμε ένα μικρό σοκ από τον πολύ κόσμο. Ήταν βλέπετε Κυριακή και μάλιστα Κυριακή του Πάσχα γι' αυτούς. Πιστεύω με λιγότερο κόσμο η εμπειρία θα ήταν απίστευτη. Παρόλα αυτά αν και είμαι λίγο σιχασιάρα, δεν ένιωσα ούτε στιγμή άσχημα ή άβολα. Τα λουτρά Szechenyi έχουν 3 υπαίθριες πισίνες με διαφορετικές θερμοκρασίες η καθεμιά, αρκετές εσωτερικές, σάουνα και άλλες υπηρεσίες σπα. Τα δοκιμάσαμε όλα, εκτός των εσωτερικών λουτρών γιατί μύριζαν έντονα, φαντάζομαι όχι μόνο λόγω κόσμου αλλά και λόγω των μεταλλικών στοιχείων που περιέχουν τα νερά. Μύριζαν έντονα κάτι σαν θειάφι. Έχω επίσης την εντύπωση ότι είναι και χλωριωμένες οι πισίνες, τουλάχιστον κάπως έτσι μύριζε. Ήταν αξέχαστη και ταυτόχρονα αναζωογονητική εμπειρία.
Το απόγευμα πήγαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Για το βραδάκι είχαμε κανονίσει λίγο πιο ιδιαίτερες καταστάσεις. Είχαμε κλείσει για οινογνωσία στο Faust Wine Cellar, ένα οινοποιείο που βρίσκεται εντός του Hilton, στην πλευρά της Βούδας. Πραγματικά περάσαμε υπέροχα, το κελάρι ήταν μικρό αλλά πανέμορφο και ο ιδιοκτήτης ήταν πολύ ευγενικός, με γνώσεις και χιούμορ και μας εξηγούσε καθετί που δοκιμάσαμε. Εμείς γευτήκαμε ο καθένας από ένα πακέτο 6 ουγγρικών κρασιών, κόκκινων και λευκών, από διάφορες περιοχές της Ουγγαριάς με τη συνοδεία "pogacsa", ενός ουγγρικού μεζέ. Πληρώσαμε 5000 HUF ο καθένας. Πραγματικά τα άξιζε τα λεφτά του, το προτείνω ανεπιφύλαχτα. Faust Borpince s Plinkakstol
Όταν φύγαμε είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε για άλλη μια φορά το κάστρο της Βούδας, τον προμαχώνα αλλά και όλη τη φωτισμένη Βουδαπέστη από ψηλά.
Η ώρα είχε περάσει, τα κρασάκια μας είχαν πείραξει, η διάθεση είχε ανέβει γαι τα καλά, μόνο το φαγητό έλειπε για να κλείσει όμορφα το τελευταίο μας βράδυ
! Είχαμε κλείσει τραπέζι στο Kiskakukk, που βρίσκεται λίγο πριν το Νησί της Μαργαρίτας (trams 4, 6 μέχρι τη στάση jaszai Mari). To φαγητό ήταν πεντανόστιμο, με ποικιλία (το μόνο μείον οι μερίδες που ήταν λίγο μικρές), το περιβάλλον όμορφο και το σέρβις πολύ γρήγορο. Ήταν ότι έπρεπε για το τελευταίο μας βράδυ!Το τριήμερο ταξίδι μας στην Βουδαπέστη αποτελεί πλέον μια ακόμη όμορφη ανάμνηση! Το σίγουρο είναι ότι θα ξαναπεταχτούμε για ένα σκ.
Τέλος...
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή!!! Είδαμε επίσης στο τέλος της γέφυρας των αλυσίδων, το παλάτι Gresham, που έχει μετατραπεί στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο Four Season Hotel αλλά και την Ουγγρική Ακαδημία των Επιστημών. Λίγο παρακάτω κατά μήκος του Δούναβη, είδαμε τα μπρούτζινα παπούτσια, ένα συγκινητικό μνημείο εις ανάμνηση των εβραίων που σκοτώθηκαν από φασίστες κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου. Οι εβραίοι είχαν διαταχθεί να βγάλουν τα παπούτσια τους και αμέσως μετά τους πυροβόλησαν στην άκρη του Δούναβη, ώστε να πέσον τα σώματά τους στο ποτάμι. Τέλος, απολαύσαμε το υπέροχα φωτισμένο και τεράστιο κοινοβούλιο. Πραγματικά επιβλητικό κτίριο.
