Συρία Ταξίδι στη "μεταπολεμική" Συρία το 2022

[vickokka]

Αυτή η προσωπολατρεία είναι έκδηλη σε όλα τα απολυταρχικά καθεστώτα. Δε θα ξεχάσω την επικ γκάφα που έκανα στο ξενοδοχείο που μέναμε στο Αμμάν με την @underwater όταν ρώτησα τον συμπαθέστατο ξενοδόχο αν ένα πορτρέτο απεικόνιζε τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου και που απάντησε “he is the king” . Ακόμα γελάμε !

καλε ειναι ομορφάντρας......

κι εκεί κότσαραν τη μούρη του παντού? Πέρσυ που βγήκα από το αεροδρόμιο για την κρουαζιέρα στον Βόσπορο, δεν παρατήρησα κάτι τέτοιο.

μονο τον Kemal βλέπω εγω....

 

[Yorgos]

Τι να σου πω; Σα ρεσέψιονιστ μου φαίνεται View attachment 416933

Έλα ρε συ, είναι πολύ κουλ, μηχανόβιος, πιλότος της πολεμικής αεροπορίας, ροκάς με γυναικάρα, τον αδικεί η συγκεκριμένη φωτογραφία.

 

[DimiBiri]

καλε ειναι ομορφάντρας......

Τυχερή η Ράνια

 

[MarieAries]

Τι να σου πω; Σα ρεσέψιονιστ μου φαίνεται

Για την ηλικία του καλός είναι!
Και ο Ασσάντ δεν είναι κακός πάντως, 2 μέτρα άντρας κιόλας, χαχαχα! (ουστ)

 

[MarieAries]

μονο τον Kemal βλέπω εγω....

εγώ για τον Ερντογάν μιλάω, άσε τον Κεμάλ

 

[vickokka]

εγώ για τον Ερντογάν μιλάω, άσε τον Κεμάλ

Δεν τον εχω δει πουθενα

 

[MarieAries]

Για να μπεις στη χώρα πρέπει πρώτον να επιλέξεις τουριστικό γραφείο και δεύτερον να κλείσεις αεροπορικό εισιτήριο. Προς το παρόν είναι λίγα τα τουρ.γραφεία στη Συρία και όλα δίνουν το ίδιο πρόγραμμα και πάνω κάτω παρόμοιες τιμές. Το γραφείο αναλαμβάνει τα πάντα, την αίτηση για τη βίζα, διάφορες άδειες εισόδου και ό,τι άλλο αφορά στην ασφάλεια του οδικού ταξιδιού, τις διαμονές και τις μετακινήσεις. Εμείς δεν κάναμε τίποτε απολύτως, παρά μόνο συμπληρώσαμε μία φόρμα με τα στοιχεία μας, και στείλαμε φωτοτυπία του διαβατηρίου μας. Χρησιμοποιήσαμε το γραφείο Marrota, το οποίο μας έδωσε την πιο συμφέρουσα τιμή εκείνη την περίοδο και μείναμε απολύτως ευχαριστημένοι με τις υπηρεσίες και το προσωπικό.

Η είσοδος στη χώρα γίνεται οδικώς από Λίβανο ή Ιορδανία. Τα σύνορα με Τουρκία και Ισραήλ είναι εννοείται κλειστά και με το Ιράκ ανεπίσημα ανοιχτά. Η είσοδος απαγορεύεται σε πολίτες με Ισραηλινό ή Αμερικάνικο (ΗΠΑ) διαβατήριο. Το αεροδρόμιο της Δαμασκού εξυπηρετεί σε διεθνείς πτήσεις κυρίως αραβικών χωρών, αλλά λόγω στατιωτικών βάσεων, γίνονται που και που επιθέσεις από το Ισραήλ, οπότε το 90% των ταξιδιωτών, επιλέγουν το αεροδρόμιο της Βηρυτού. Τη μεταφορά από τα 2 αεροδρόμια την αναλαμβάνει το γραφείο.

Από τη Βηρυτό, τα σύνορα της Συρίας είναι περίπου 2 ώρες διαδρομή. Μας παρέλαβε ένα μικρό βανάκι από το αεροδρομίο και λίγο πριν φτάσουμε, κάναμε μία στάση σ 'ενα μίνι μάρκετ, για ν'αλλάξουμε ευρώ σε δολλάρια στη μαύρη αγορά. Στη Δαμασκό θα έπρεπε να πληρώσουμε το τουρ.γραφείο με συγκεκριμένα Αμερικανικά δολλάρια (μας είπαν ότι δέχονται στις φιγούρες μόνο το μεγάλο κεφάλι, όχι το μικρό ούτε και καταλάβαμε τι ήθελαν τελικά), οπότε δεν αλλάξαμε στην Ελλάδα, γιατί στο Λίβανο θα μας έδιναν ακριβώς ότι έπρεπε, σε πολύ καλή ισοτιμία. Το κουλό είναι ότι στη Συρία ζητάνε Αμερ.δολλάρια ενώ δε δέχονται Αμερικανούς τουρίστες, και δε θέλουν Ευρώ, παρόλο που το μεγαλύτερο ποσοστό των τουριστών τους είναι Ευρωπαίοι!! Όλα αυτά ανεπίσημα βέβαια, γιατί εκεί επί τόπου πληρώνεις τα πάντα με Συριακές λίρες, ενώ πέφτουν πρόστιμα εάν πάρουν χαμπάρι ότι κάποιος έχει δεχτεί άλλο νόμισμα. Άλλος πονοκέφαλος και αυτός με το συναλλάγμα!!

Στα σύνορα δεν αντιμετωπίσαμε κανένα απολύτως πρόβλημα, ούτε βγαίνοντας από τον Λίβανο, ούτε μπαίνοντας στη Συρία. Η αίτηση της βίζας είχε ήδη γίνει από το γραφείο και το μόνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να περιμένουμε στην ουρά και να πληρώσουμε 60Ε για να παραλάβουμε την σφραγίδα στα διαβατήριά μας. Ο οδηγός μας είχε αναλάβει όλη τη διαδικασία των συνόρων και η συνεννόηση μας γινόταν με τη νοηματική και τα ελάχιστα, μπουρδουκλωμένα αραβοαγγλικά του.

Στα σύνορα της Συρίας με τον ομορφονιό στον τοίχο. Εκεί καταλάβαμε για πρώτη φορά ότι κάτι τρέχει με δαύτον....

Μπήκαμε λοιπόν στη Συρία!!! Salam aleykoum, marhaba και τα λοιπά!

 

[MarieAries]

Καλή Χρονιά σε όλους, με υγεία και άπειρα ταξίδια!!!


Ας συνεχίσω με το -περσινό πλέον- ταξίδι μου στη Συρία, και το πρόγραμμά μας των 8 ημερών που ήταν το εξής:

- άφιξη στη Δαμασκό από Βηρυτό και περιήγηση στην παλιά πόλη για 2 μέρες
- επίσκεψη στη Χριστιανική πόλη Maaloula
- επίσκεψη στην κατεστραμμένη παλιά πόλη του Χομς
- άφιξη στο Χαλέπι (Αλέππο) και περιήγηση στην κατεστραμμένη παλιά πόλη για 2 ημέρες
- επίσκεψη στην αρχαία πόλη Απάμεα
- επίσκεψη στην πόλη Χάμα
- επίσκεψη στο μεσαιωνικό κάστρο Krak des Chevaliers και διανυκτέρευση σε κοντινή πόλη
- επίσκεψη στην αρχαία πόλη Παλμύρα και επιστροφή στη Δαμασκό
- επίσκεψη στην αρχαία πόλη Busra που βρίσκεται σε περιοχή υπό την κατοχή των ανταρτών, και επιστροφή στη Δαμασκό

Το κλασικό πρόγραμμα των 7 ημερών περιλαμβάνει όλες τις παραπάνω περιοχές εκτός του νότου. Η εκδρομή στην περιοχή της Busra, που δε βρίσκεται υπό την κατοχή της κυβέρνησης, είναι προαιρετική.

Η Συρία, όπως και ο Λίβανος, αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το ρεύμα, και έχουν συχνά διακοπές. Για το λόγο αυτό, τα πρακτορεία επιλέγουν κυρίως ξενοδοχεία 4 & 5* που έχουν γεννήτριες.
Στην πρωτεύουσα, τα περισσότερα από αυτά που βρίσκονται μέσα στην παλιά πόλη, ήταν κάποτε παλάτια, τα Δαμασκηνά αρχοντικά όπως λέγονται, με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική (αραβικές λεπτομέρειες στη διακόσμηση και εσωτερικούς κήπους με συντριβάνια), που μετατράπηκαν σε πολυτελή ξενοδοχεία. Ένα από αυτά ήταν και το δικό μας, το Dar Al Yasmin, με σκηνικό πραγματικά βγαλμένο από το παραμύθι 1000 και 1 νύχτες!!!

Φτάνοντας στη Δαμασκό, θα ξεκινούσε και η περιήγησή μας στην Παλιά Πόλη.

Η Δαμασκός δεν κατακτήθηκε ποτέ, ούτε από τους αντάρτες, ούτε από τους τζιχαντιστές, και είναι μία από τις λίγες πόλεις της χώρας που έμειναν ανέπαφες από τον πόλεμο. Ο στρατός της κυβέρνησης ήταν αρκετά ισχυρός, ώστε να κρατήσει τους εχθρούς έξω από την παλιά αλλά και τη νέα πόλη, και γκρεμισμένα κτήρια βλέπεις μόνο στα προάστια.

Παρόλ'αυτά, έστω και με μία μικρή βόλτα στην πιο αρχαία κατοικήσιμη πρωτεύουσα του κόσμου, μπορείς να διακρίνεις την παρακμή, τα ερειπωμένα σπίτια, τα παρατημένα δρομάκια και όλα όσα άφησε πίσω του ο εμφύλιος και η οικονομική κρίση, η οποία συνεχίζει να ταλαιπωρεί μέχρι και σήμερα αυτό τον υπέροχο λαό. Και μιλάω κυρίως για τον λαό, γιατί ως χώρα μπορεί να μη με ξετρέλανε, αλλά οι Σύριοι ήταν για μένα έκπληξη, από την πρώτη κιόλας στιγμή που βγήκαμε στους δρόμους της Δαμασκού:

Ενώ γενικά το ταξίδι στη χώρα είναι απαγορευμένο για τους μεμονωμένους τουρίστες, μέσα στις πόλεις μπορείς να κυκλοφορήσεις άνετα χωρίς τη συνοδεία του γραφείου. Έτσι κι εμείς, περιμένοντας τον ξεναγό μας, αποφασίσαμε να βγούμε στη γειτονιά του ξενοδοχείου και να τσιμπήσουμε κάτι πρόχειρο. Ακόμα όμως δεν είχαμε στα χέρια μας τοπικό νόμισμα, και δε γνωρίζαμε ότι δεν μπορούσαμε να πληρώσουμε πουθενά με δολάρια ή ευρώ, γιατί θεωρείται παράνομο από το κράτος. 5 γυναίκες λοιπόν, βολοδέρναμε στους δρόμους, χωρίς να μπορούμε καν να συνεννοηθούμε, αφού κανένας δε μιλούσε Αγγλικά. Μάλλον όμως δείχναμε πολύ πεινασμένες και απελπισμένες, και ο Αλλάχ μας λυπήθηκε....
Τελικά δεν ήταν ο Αλλάχ, αλλά ο φούρναρης που είχε ήδη αρνηθεί να πληρωθεί σε ξένο νόμισμα και προς μεγάλη μας έκπληξη, μας φώναξε και μας πρόσφερε ό,τι θέλαμε χωρίς χρήματα! Το μόνο που ζήτησε ο καημένος ήταν σέλφις!!!

Οι πίτες αυτές κυκλοφορούν παντού στη Συρία και είναι εξαιρετικές!!!

(εννοείται πως εμείς επιστρέψαμε μόλις κάναμε συνάλλαγμα, και τον πληρώσαμε κανονικά!)

 

[MarieAries]

Στη Συρία συνυπάρχουν αρμονικά οι θρησκείες του Ισλάμ και του Χριστιανισμού. Οι κάτοικοι της χώρας (οι περισσότεροι Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί Ορθόδοξοι), ζουν χωρίς προβλήματα μεταξύ τους και οι γυναίκες είναι ελεύθερες να ντύνονται αναλόγως με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Έτσι περπατώντας στους δρόμους της πρωτεύουσας κυρίως, θα συναντήσεις και μπούργκες, και μαντίλες και σκισμένα τζιν, ενώ στο ίδιο τετράγωνο μπορεί να θα δεις και Ορθόδοξες εκκλησίες και τζαμιά! Το αλκοόλ επιτρέπεται παντού, και μάλιστα το εθνικό τους ποτό αράκ, παρόμοιο με το δικό μας ούζο, είναι απαραίτητο σε όλα τα γεύματα! Η διασκέδασή τους είναι παρόμοια με τη δική μας, με μοντέρνα και παραδοσιακά μπαράκια.

Το φαγητό είναι από μόνο του μια ξεχωριστή κατηγορία και απίστευτη εμπειρία. Η Συριακή κουζίνα είναι παρόμοια με του Λιβάνου θα έλεγα, με εκπληκτικές γεύσεις και μεγάλη ποικιλία σε πιάτα με κρέας και όσπρια. Ότι δοκιμάσαμε ήταν νοστιμότατο, από εστιατόριο μέχρι ταβερνάκι του δρόμου και πρόχειρο σάντουιτς στο χέρι.
Τα δε γλυκά τους, συγκλονιστικά! Ειδικά το κιουνέφε με κανταϊφι (κουνάφα το λένε εδώ) ήταν από τα πιο νόστιμα που έχω δοκιμάσει, και πολύ ανώτερο του Λιβάνου που το κάνουν μόνο με σιμιγδάλι και εντελώς στεγνό. Μου ρθε μια λιγούρα τώρα!!!

Η περιήγησή μας στη Δαμασκό περιελάμβανε επισκέψεις σε κάποια μνημεία και ατελείωτες βόλτες στα δαιδαλώδη στενάκια της παλιάς πόλης και της μεγαλύτερης σουκ (παραδοσιακή αγορά).
Επισκεφθήκαμε αρκετές Χριστιανικές εκκλησίες, κάποια παλιά αρχοντικά-παλάτια, τον εμπορικό δρόμο Straight street της παλιάς πόλης με τα παραδοσιακά καφενεία και τα μικρά μαγαζάκια, το Εθνικό Μουσείο, ένα Σιιτικό τζαμί, στο οποίο πετύχαμε και τελετή εξαγνισμού, και τέλος, το εκπληκτικό τζαμί Umayyad, με την εντυπωσιακή αυλή, το οποίο στεγάζει το μαυσωλείο του Ιωάννη του Βαπτιστή.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κομμμάτια αυτής της περιήγησης, ήταν αναμφισβήτητα η βόλτα μέσα στην μεγαλύτερη σουκ της πόλης, την Al Hamidiye, με τα ατελείωτα δρομάκια και τα μαγαζάκια που πουλούσαν ότι μπορείς να φανταστείς. Το μόνο αρνητικό σε όλες τις αγορές που επισκεφθήκαμε στη Συρία, ήταν τα αμέτρητα μαγαζιά με κινέζικα προϊόντα, κυρίως παιδικά παιχνίδια και απομιμήσεις ρούχων, παπουτσιών και αξεσουάρ. Τόση κινεζίλα δεν έχω ξαναδεί σε μουσουλμανική αγορά πουθενά μέχρι τώρα! Από εκεί και πέρα, η σουκ ήταν η κλασική αγορά με τα μπαχάρια, τους πλανόδιους πωλητές, τον χαμό από κόσμο, τη φασαρία, και όλα τα ωραία που βρίσκεις στα αντίστοιχα Αραβικά παζάρια του πλανήτη.

Αυτό που κάνει ξεχωριστή όμως την Al-Hamidiye, είναι το πασίγνωστο παραδοσιακό παγωτό Bakdash, στο οποίο πρέπει να δώσεις μάχη με τις ατελείωτες ουρές των ντόπιων, για να το απολαύσεις. Αν και δεν ήταν τόσο γλυκό και γευστικό όσο το περίμενα, η ποσότητα ήταν πραγματικά τεράστια για 1 άτομο!! Ακόμα και ο τρόπος που το σερβίρουν είναι ιδιαίτερος, καθώς πετάνε μία μεγάλη μπάλα σε μια λεκάνη με φυστίκια αιγίνης, τη βάζουν μετά στο μπωλ και συμπληρώνουν με μια μεγάλη επίσης κουταλιά πηχτής κρέμας. Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό!

Bakdash ice cream

Περιττό να σας πω ότι γύρησα Ελλάδα με 3 κιλά παραπάνω......

 

[thanos75]

Μου έχουν τρέξει τα σάλια ειδικά με το παγωτό

 

[MarieAries]

Μου έχουν τρέξει τα σάλια ειδικά με το παγωτό

χαχα, άσε, άσε!! Όλα ήταν θεϊκάααα!!!
Πάντως το παγωτό δε μας ενθουσίασε καθόλου. Και το έχω διαβάσω και από άλλους, γίνεται πολύς ντόρος χωρίς λόγο. Φαντάσου 5 άτομα, δεν το φάγαμε ολόκληρο, οι άλλες το πέταξαν, εγώ το έδωσα σε ένα κοριτσάκι που ζητιάνευε.

 

[MarieAries]

Ας ολοκληρώσω την εμπειρία μου στη Συριακή πρωτεύουσα, με το έθιμο του διάσημου παραμυθά ή "Hakawati" όπως τον ονομάζουν εδώ.
Μία παράδοση που κρατάει πάνω από 20 χρόνια, και λαμβάνει χώρα στο καφενείο Al-Nawfara που βρίσκεται μέσα στην παλιά πόλη, δίπλα ακριβώς από το Μεγάλο τζαμί.
Εδώ λοιπόν ο εκάστοτε παραμυθάς, κρατώντας ένα σπαθί στο ένα χέρι και ένα παλιό βιβλίο στο άλλο, διασκεδάζει κάθε μέρα ντόπιους και επισκέπτες διαβάζοντας ποιητικές ιστορίες αγάπης από τις 1000+1 νύχτες. Όποτε θεωρεί ότι η ιστορία έχει σασπένς ή κάποιοι απλά χαζεύουν και μιλάνε, χτυπάει με δύναμη το σπαθί πάνω στο διπλανό τραπεζάκι για να τραβήξει την προσοχή.
Το θέμα είναι ότι εάν δεν το περιμένεις σε κοψοχολιάζει κανονικότατα!
Η παράσταση διήρκεσε περίπου 40' και παρόλο που δεν καταλαβαίναμε γρι, διασκεδάσαμε αφάνταστα!

Ο παραμυθάς της Δαμασκού / The "Hakawati" of Damascus

Αποχαιρετήσαμε τη Δαμασκό και αναχωρίσαμε για το οδικό μας ταξίδι στην υπόλοιπη χώρα, αφήνοντας πίσω το ανέπαφο ιστορικό κέντρο και βλέποντας με λύπη τις κατεστραμμένες περιοχές στα προάστεια της πρωτεύουσας.

Επόμενη στάση, η Χριστιανική πόλη Μααλούλα και η εντελώς ισοπεδωμένη παλιά πόλη του Χομς.