Περιεχόμενα
Είχαμε επισκεφθεί (με τη σύζυγο) ξώφαλτσα την Κίνα σε παλαιότερο ταξίδι μας: Χονγκ Κονγκ, Μακάο και Σενζέν
Κίνα - Ντουμπάι - Για τσάι στο Ντουμπάι, για κακάο στο Μακάο και πινγκ πονγκ στο Χονγκ Κονγκ
Αυτή τη φορά το ταξίδι θα ήταν πιο ουσιαστικό αφού επισκεφθήκαμε φίλο που ζει εκεί (Γ) με την κινέζα σύζυγό του (Λι) και λίγους μήνες το χρόνο έρχονται και Ελλάδα. Μας φιλοξένησαν σπίτι τους στο Λυσούν - μικρότερη πόλη κοντά στο Νταλιάν (σαν να λέμε Αθήνα – Πειραιάς) Μαζί τα δυο ζευγάρια πήγαμε δυο τοπικά ταξίδια σε Χάρμπιν και Πεκίνο. Έτσι δεν είχαμε πρόβλημα γλώσσας ούτε χρημάτων αφού πήρα ελάχιστα ευρώ μαζί μου για το ταξίδι και εκεί είχα στη διάθεσή μου απεριόριστα RMB (γουάν), το ισόποσο των οποίων κατέθεσα σε ευρώ κατά την επιστροφή μου, σε τραπεζικό τους λογαριασμό στην Ελλάδα. (σε ισοτιμία 1 ευρώ = 7,8 γουάν).
Δοκίμασα 3-4 φορές να κάνω χρήση της κάρτας revolut αλλά δεν έγινε αποδεκτή.
Χρησιμοποιήσαμε παντού μετρητά με τα οποία σε αγορές ειδών ρουχισμού και μεταξωτών μας κάνανε καλύτερες τιμές στα καταστήματα και στο ξενοδοχείο στο Χάρμπιν από ότι θα ήταν με κάρτα.
Για το Νταλιάν μία αναφορά βρήκα εδώ από το μέλος soudianos που το επισκέφθηκε πριν πολλά χρόνια (το αναφέρει ως Νταϊρέν)
Κίνα - Στη Κίνα του Μάο...(Ο γύρος του κόσμου)
Το Λυσούν θα το έχετε ακουστά ως Πορτ Άρθουρ, λιμάνι που διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στην περιοχή κατά τον 20 αιώνα και σήμερα αποτελεί ναύσταθμο της Κίνας.
Το Χάρμπιν είναι ακουστό από το φεστιβάλ χιονιού και πάγου που διοργανώνεται κάθε χρόνο από Δεκέμβριο μέχρι Φεβρουάριο και για το πολικό του ψύχος (το μείον 35 το έχουν ψωμοτύρι!) Δεν πετύχαμε τέτοιες θερμοκρασίες αλλά από μείον 8 έως μείον 16. Στο Νταλιάν είχε πιο ζέστη, από μείον 2 έως μείον 8. Παρ΄ όλο που το Χάρμπιν είναι στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος με τη Λυών και το Νταλιάν με τη Λισαβόνα, οι ασυνήθιστα χαμηλές θερμοκρασίες υποθέτω οφείλονται στη γειτνίαση της περιοχής με τη Σιβηρία.
Λυσούν, Νταλιάν και Χάρμπιν ανήκουν στην γεωγραφική περιοχή Μαντζουρία της Κίνας.
Το Νταλιάν με 5 εκατομμ. κατοίκους είναι ας πούμε η αντίστοιχη Λαμία της Κίνας ενώ το Χάρμπιν έχει πληθυσμό όσο όλη η Ελλάδα!
Περιληπτικά το ταξίδι:
AXD – ATH 20/2 - SKY express (50m) Διαμονή 1 βράδυ Αθήνα
ATH – DOH 21/2 - Qatar Airways (4h 15m)
DOH – HKG 22/2 - Qatar Airways (7h 35m)
HKG – DLC 22/2 - Air China (3h 30m) Διαμονή 4 βράδια Νταλιάν (Λυσούν)
Νταλιάν – Χάρμπιν με γρήγορο τραίνο (3 σταθμοί - 3h 30m) Διαμονή 3 βράδια Χάρμπιν
Χάρμπιν – Νταλιάν με γρήγορο τραίνο (6 σταθμοί - 4h) Διαμονή 5 βράδια Νταλιάν (Λυσούν)
Νταλιάν – Πεκίνο με κανονικό νυκτερινό τραίνο (12h) και Διαμονή 4 βράδια Πεκίνο
PKX – DOH 11/3 - Qatar Airways (9h 45m)
DOH - ATH 11/3 - Qatar Airways (5h) Διαμονή 1 βράδυ Αθήνα και τέλος
ATH – AXD 12/3 - SKY express (50m)
Δεν θα αναφερθώ διεξοδικά, θα παραθέσω φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι με μερικά σχόλια.
**********************************
Μετάβαση
20/2 4 πτήσεις συνεχόμενες ούτε εγώ τις αντέχω
Η AXD – ATH μια μέρα νωρίτερα λοιπόν και διανυκτέρευση στο President (102€)
Η θέα από τον 12ο.
Γεύμα στο Zuzuto Ramen για να κάνουμε ένα ξεκίνημα στις Ασιατικές γεύσεις και απόγευμα στο Βενιζέλος για την πτήση της Qatar στη Ντόχα. Για δείπνο περίμενα κάτι καλύτερο!
21/2 Η πρωτεύουσα του Κατάρ μας υποδέχτηκε φωτισμένη.
Το αεροδρόμιο από τα καλύτερα που έχω δει, με μεγάλο εσωτερικό κήπο.
Στην επόμενη πτήση για Χονγκ Κονγκ το μενού: μία από τα ίδια.
Συμπλήρωμα κάρτας με τα στοιχεία, έλεγχοι διαβατηρίων, δακτυλικά αποτυπώματα, φωτογραφίες κλπ.
Στο HKG τρείς «φάλαινες» της Cathay Pacifik.
Στην επόμενη πτήση για Νταλιάν, καθ΄ ότι εσωτερικού, δεν περίμενα κάτι παραπάνω από μια μπύρα
αλλά η Air China με εξέπληξε.
Η Κινέζα δίπλα μου μόλις της είπα ένα νί-χάο και ένα σί-λά άρχισε να μου μιλά, νομίζοντάς με για κινεζομαθή!
Βράδυ προσγείωση στο Νταλιάν.
Και πάλι σχολαστικός έλεγχος κάρτα, διαβατήρια, αποτυπώματα κλπ σαν να μπαίναμε από πτήση εξωτερικού. Κανείς από τους αστυνομικούς δεν μιλούσε αγγλικά. Συνεννόηση με νοηματική!
Ο Γ και η Λι μας περίμεναν με το αμάξι τους και σε μια ώρα είμαστε στο μικρό αλλά πολυτελές τριάρι τους στο Λυσούν.
Λυσούν - Νταλιάν (Α)
23/2 Το διαμέρισμα που μας φιλοξένησε ανήκε σε συγκρότημα (θηριώδες για τα δικά μας δεδομένα αλλά σύνηθες στην Κίνα) 80 οικοδομών 12ωρόφων, 22ωρόφων και 32ωρόφων κτηρίων.
Πάρκα, λίμνες που τον καλό καιρό έχουν πάπιες και ψαράκια, παιδικές χαρές, γήπεδα τέννις, παιδότοποι, νηπιαγωγείο, γυμναστήριο όλα στο εσωτερικό του συγκροτήματος
ενώ περιμετρικά στα ισόγεια των κτηρίων λειτουργούν καταστήματα.
Κάθε κτήριο είναι εφοδιασμένο με κλειστό τεράστιο χώρο πάρκιν που επεκτείνεται υπογείως και έξω από τα όρια της οικοδομής, κάτω από ανοικτούς χώρους πάρκα κλπ Τέτοια συγκροτήματα υπάρχουν κατά δεκάδες έξω από τα κέντρα των μεγαλουπόλεων. Η μέση τιμή αγοράς των νεόκτιστων διαμερισμάτων σ’ αυτά ανέρχεται στα 800-1000 € το m2 (μικτά m2) ανάλογα με τον όροφο, θέα κλπ ενώ στις καλύτερες περιοχές των μεγαλουπόλεων φτάνει και τα 3000 €
Η Ρωσο-ιαπωνική φυλακή.
Τόπος εκτέλεσης εκατοντάδων Κινέζων τις περιόδους ξένης κατοχής. Ιερός χώρος για τους Κινέζους σήμερα.
Μουσείο Λυσούν.
Το ένδυμα του αυτοκράτορα (και μόνον) έπρεπε να έχει κεντημένους 7 δράκους.
Μνημείο μπροστά στο μουσείο.
Δείπνο σε ρεστοράν στο συγκρότημα του σπιτιού.
Η Λι ήξερε όλο το προσωπικό με τα μικρά τους ονόματα και παρήγγειλε για λογαριασμό μας. Ευχαριστήθηκα μπουκιές τραγανού γουρουνόπουλου. Ευτυχώς το κατάστημα διέθετε πιρούνια! Οι φίλοι μας βέβαια χειριζόταν με μαεστρία τα τσοπ-στικς.
24/2 Σε πολυκατάστημα του Νταλιάν κοίταξα για λάπτοπ αλλά οι τιμές δεν διέφεραν και πολύ από εδώ.
Μουσείο φυσικής ιστορίας. Πολλοί σκελετοί δεινοσαύρων και μαμούθ,
φάλαινες,
αναπαράσταση άγριας ζωής
(εδώ ο τίγρης Σιβηρίας που αργότερα θα βλέπαμε και ζωντανά)
Βόλτα στην παραλία. Τα νερά έχουν τραβηχτεί από την άμπωτη και μερικοί Κινέζοι μαζεύουν φαγώσιμα θαλασσινά που εγκλωβίστηκαν στα βράχια.
Πάρκο για παιδιά και πάρκο για μεγάλους. Η καθαριότητα ήταν υποδειγματική.
Γεύμα σε μπουφέ-ρεστωράν με ψαρικά. Πήρα μεταξύ άλλων και ένα μεγάλο στρείδι ωμό που ο πονηρός Κινέζος το διαφήμιζε ως αφροδισιακό! Όλο το βράδυ αντί για το κρεβάτι την έβγαλα στο W.C. !!
Βόλτα στο πολυτελές Castle Hotel του Νταλιάν.
Απόψε ήταν η λήξη των εορτασμών για την Κινέζικη πρωτοχρονιά με πανηγύρια
και καταιγισμό πυροτεχνημάτων (20 λεπτά) που τα είδαμε από ένα λόφο.
25/2 Κυριακή πρωί οι δρόμοι έρημοι στο Λυσούν
Βόλτα στην παραλία. Παγωμένες αλυσίδες
Στο δρόμο για το χωριό Chenjiacun από ένα αγρόκτημα με διάφορα ζώα και πουλερικά πήραμε μια τσάντα αυγά για το σπίτι.
Καρνάγιο στο Chenjiacun.
όπου τεχνίτες επισκεύαζαν τις ψαρόβαρκες.
26/2 Με λίγες αποσκευές στο Νταλιάν, παρκάραμε το αμάξι κοντά στο πατρικό της Λι και με το μετρό στο Βόρειο Σ. Σταθμό.
Ο σιδ. σταθμός (καμία σχέση βέβαια με το … σταθμό Λαρίσης) θύμιζε αίθουσα αεροδρομίου.
Οι έλεγχοι εξονυχιστικοί! Ένας πρώτος έλεγχος από αστυνομικό πριν την είσοδο για να βεβαιωθεί ότι έχεις μαζί σου διαβατήριο ή ταυτότητα για τους ντόπιους, ένας δεύτερος πριν μπεις στην κυρίως αίθουσα των διαβατηρίων (σκανάρισμα των ταυτοτήτων) και πέρασμα των αποσκευών από ακτίνες. Εάν είχες μπουκάλι νερό μαζί σου έπρεπε να το ανοίξεις και να πιείς μερικές γουλιές για να βεβαιωθούν ότι πρόκειται για νερό. Στην έξοδο για τη συγκεκριμένη αποβάθρα του τραίνου πάλι έλεγχος διαβατηρίων και εισιτηρίων και ένας τελευταίος έλεγχος - των εισιτηρίων μόνο - στην πόρτα του τραίνου.
Μετά διαδρομή 3.30 ωρών σε μια τελείως επίπεδη έκταση χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον και αφού περάσαμε τις μεγαλουπόλεις (των 8 εκατομμ.) Σενγιάνγκ και Τσανγκτσούν
και μερικά χωριά
φτάσαμε στο Χάρμπιν.
Χάρμπιν
26/2 Με ταξί στο ξενοδοχείο (Royal Marple Hotel στα 200 RMB τη βραδιά)
Και έξοδος για δείπνο. Η θερμοκρασία αν και μείον 13, ήταν υποφερτή.
Μπάρμπεκιου ρεστοράν. Τα τραπέζια ήταν ταυτόχρονα και ψησταριές.
Στα πανέρια δίπλα έβαζες τα πανωφόρια και τα σκέπαζες με μουσαμά για να μην πάρουν μυρωδιές από το ψήσιμο των κρεάτων τα οποία σε λεπτές φέτες ψηνόταν γρήγορα.
27/2 Πρωινή βόλτα προτού ξυπνήσουν οι άλλοι μέχρι το παγωμένο ποτάμι Songhua
Στον μήκους 1400m πεζόδρομο Zhongyang πλήθος κόσμου. Κινέζοι τουρίστες από άλλα μέρη της χώρας και αρκετοί Ρώσοι.
Ρωσικός ναός της Αγ. Σοφίας. (Η πόλη Χάρπμπιν ιδρύθηκε από Ρώσους to 1898 ως σταθμός συντήρησης – επισκευής του υπερσιβηρικού. Υπάρχουν αρκετά ρωσικά κτίσματα στην πόλη).
Πάμπολλες νεαρές κοπέλες αλλά και μερικοί νεαροί φορώντας ρούχα τσάρων, Ρωσίδων πριγκιπισσών κλπ, φωτογραφιζόταν είτε μόνοι τους είτε με επαγγελματία φωτογράφο σε πόζες που ενίοτε έφταναν τα όρια της γελοιότητας.
Συνεχίσαμε τη βόλτα στον ατελείωτο πεζόδρομο και μπήκαμε σε εκπτωτικό κατάστημα ρούχων για μερικές αγορές. Διάλεξε ένα μπουφάν η σύζυγος, μου φάνηκε πολύ καλή η τιμή αλλά μόλις έκανα να πληρώσω η Λι μ’ άρπαξε.
-Τι κάνεις εκεί, μου λέει, βγάζεις πορτοφόλι μπροστά στην πωλήτρια; Απομακρύνσου να κάνω τα παζάρια και θα σε φωνάξω όταν τελειώσω!
Πράγματι κατέβασε αρκετά χαμηλότερα την τιμή.
–Μας κάνουν και ιδιαίτερη έκπτωση επειδή πληρώνεις μετρητά, δήλωσε.
Από ένα μνημείο δίπλα στο παγωμένο ποτάμι πήραμε ταξί για το ξενοδοχείο.
Ο Γ είχε κρυολογήσει λίγο και οι φίλοι μας δεν θα βγαίναν για απόγευμα.
Οι δυο μας σε δρόμο με πολυτελή κτήρια (ξενοδοχείο Sangri-La)
και περνώντας από πλατεία που ζευγάρια χορεύαν βαλς
στην αφετηρία του τελεφερίκ για την απέναντι όχθη του ποταμού.
Δυσκολεύτηκα πολύ με τα εισιτήρια, τα πάντα ήταν στα κινέζικα και δεν υπήρχε άνθρωπος που να μιλά αγγλικά, τελικά βρέθηκε μια πωλήτρια που μου έδειξε το γκισέ.
Από εδώ κόβονται κάθε χρόνο χιλιάδες κύβοι πάγου για τις κατασκευές του Harbin ice festival.
Ένα πάρκο απέναντι.
Επιστρέψαμε και βγήκαμε στη γειτονιά του ξενοδοχείου μας να φάμε κάτι. Καταφέραμε να συνεννοηθούμε με εφαρμογή μετάφρασης στο κινητό και φάγαμε χρησιμοποιώντας από 4 τσοπ-στικς σαν κουτάλι.
Φεύγοντας είδαμε ανοικτό ένα τεράστιο σουπερμάρκετ. Βρήκαμε πιρούνια και πήραμε δυο που θα τα κουβαλούσαμε στο εξής μαζί μας στο σακίδιο πλάτης. Πήρα και μια μπύρα Snowbear για το ξενοδοχείο (ελαφριά με φρουτώδη γεύση).
Αν αναρωτηθείτε γιατί διάλεξα την συγκεκριμένη η απάντηση είναι απλή. Δεν είχα … ανοιχτήρι!
28/2 Πάρκο τίγρη της Σιβηρίας. Εδώ οι τίγρεις κυκλοφορούν ελεύθερες, οι άνθρωποι τις επισκέπτονται για παρατήρηση μέσα σε κλουβιά-λεωφορεία.
Πέρασμα από το πάρκο με τις κατασκευές από πάγο. Δυστυχώς μια απότομη άνοδος της θερμοκρασίας πριν 15 μέρες τις έλιωσε σε επικίνδυνο βαθμό και έτσι αποφάσισαν να τις κατεδαφίσουν. Λίγα απομεινάρια προλάβαμε.
Πάρκο χιονιού στη συνέχεια. Αν και επισκέψιμο λίγα είχαν μείνει κι εδώ.
Για πάπια Πεκίνου. Κόψιμο – σερβίρισμα τελετουργικά.
Βραδινή βόλτα στον πεζόδρομο.
29/2 Παλιός διατηρητέος σιδ. σταθμός με τον πυργίσκο.
Επιστροφή σε Νταλιάν-Λυσούν με το γρήγορο τραίνο (950Km)
Λυσούν - Νταλιάν (Β)
1/3 Πύργος Baiyushan σε λόφο.
Πανοραμική θέα της πόλης Λυσούν
και του λιμανιού Πορτ Άρθουρ.
(με ζουμ διακρίνεται και στόλος υποβρυχίων)
2/3 Φοιτητές με τα βαλιτσάκια τους επιστρέφουν από τις διακοπές για το νέο έτος (έτος του Δράκου)
3/3 Πρωί στο σιδ. σταθμό του Νταλιάν. Εισιτήρια για Πεκίνο.
Η περιοχή του σταθμού.
Mall για αγορές μεταξωτών μαντηλιών (δωράκια). Η Λι ρεσιτάλ στα παζάρια!
Περιοχή των εκατομμυριούχων κατοίκων του Νταλιάν κοντά στη θάλασσα.
Και περιοχή των … δισεκατομμυριούχων πρώτο τραπέζι στο κύμα.
-Έχει Βενετία το Νταλιάν;
-Και βέβαια έχει!
Με κανάλια και ασπροκόκκινες δέστρες, μόνο που το χειμώνα τα αδειάζουν λόγω παγωνιάς.
Ακόμη και … γόνδολες!
Και οι ουρανοξύστες από πίσω έτσι για να μην ξεχνάμε που βρισκόμαστε!
Από περιφερειακό δρόμο και περνώντας άπειρα πάρκα
σε υπερθαλάσσια λεωφόρο (Xinghaiwan Bridge)
4/3 Λυσούν. Και πάλι μνημείο Ρωσοκινεζικής φιλίας.
Και σε ένα λόφο όπου έλαβε χώρα μάχη μεταξύ Ρώσων και Ιαπώνων.
Γεύμα σε ρεστωράν “Hot – Pot” Στα ειδικά διαμορφωμένα τραπέζια βράζει κρεατόσουπα όπου προσθέτεις λεπτοκομμένα κρέατα, ντάμπλινγκς, λαχανικά κλπ και σε λίγα λεπτά τα παίρνεις στο πιάτο σου με τρυπητή κουτάλα. Η σουπιέρα έχει και χωρίσματα αν μερικοί στην παρέα θέλουν καυτερό και άλλοι όχι. (Τα ρούχα μετά μυρίζουν έντονα μαγειρείο!)
5/3 Βράδυ ήταν να ταξιδέψουμε για Πεκίνο αλλά η σύζυγος είχε ένα μικροατύχημα. Ξεκόλλησε θήκη από δόντι της και κρίναμε σκόπιμο να πάμε σε οδοντίατρο. Οι φίλοι μας είχαν γνωστό τους στο Νταλιάν.
Το διώροφο οδοντιατρείο δεν ήταν και υπόδειγμα καθαριότητας. Στο ισόγειο εργαζόταν δυο βοηθοί του οδοντίατροι σε ισάριθμες πολυθρόνες.
Όσο ο γιατρός τρόχιζε και κολλούσε η Λι δεν έπαυε να τιτιβίζει κινέζικα.
–Μα τι του λες τόση ώρα;
-Ήθελε να πάρει 200 γουάν και με παζάρια τον κατέβασα στα 150!
Οι φίλοι μας στη συνέχεια θα πήγαιναν στο πατρικό της Λι, δώσαμε ραντεβού το βράδυ στο σταθμό και πήγαμε ένα μεγάλο περίπατο σε απόσταση 5 km κατά μήκος της κεντρικής λεωφόρου Zhongshan-Renmin.
Πολυτελή ξενοδοχεία (Sangri-La, Hilton),
παλιά διατηρητέα κτήρια με καινούριες κατασκευές από πίσω,
ουρανοξύστες,
Στο τέλος του δρόμου η Όπερα.
Ήπιαμε τα καφεδάκια μας στο ενδιάμεσο, φάγαμε σε ρεστωράν στο εσωτερικό ενός Mall
και ήμαστε απίκο στο ραντεβού μας.
Με τα πολλά μετά ελέγχους και ξανά ελέγχους ανεβήκαμε στο νυχτερινό τραίνο και κατά τις 8 το βράδυ άρχισε η Μεγάλη Πορεία προς το Πεκίνο.
Η Λι για να μας κάνει οικονομία είχε βγάλει εισιτήρια 3ης θέσης και μάλιστα στις πάνω κουκέτες που ήταν και τα φθηνότερα!
Ήταν πολύ στριμωχτά, δεν μπορούσα να ανακαθίσω, έμπαινα κι έβγαινα σερνόμενος σαν κάμπια! Ένας συνταξιδιώτης δίπλα όταν δεν ροχάλιζε δυνατά, έβηχε, οπότε έβγαλα τη νύχτα ξάγρυπνος και φορώντας μάσκα. Τη μισή νύχτα δηλαδή την πέρασα όρθιος στη φυσούνα που ενώνει τα δυο βαγόνια όπου έμπαινε από τις χαραμάδες αέρας καθαρός μεν, παγωμένος δε. Οι άλλοι κοιμόταν του καλού καιρού. Το τραίνο σταματώντας σε κάθε σταθμό στη διαδρομή έκανε τα 850 χιλιόμετρα ως το Πεκίνο σε 12μισι ώρες.
Πεκίνο
6/3 Μετά από αυτό το ταξιδιωτικό Βατερλώ ευτυχώς μας δώσαν τα δωμάτια στο ξενοδοχείο (Holiday inn Express, Dongzhimen) με το που φτάσαμε στις 9.00 και έπεσα ξερός για λίγες ώρες.
Νωρίς το μεσημέρι με ταξί για τον Ναό του Ουρανού όπου προσευχόταν ο αυτοκράτορας για καλή σοδειά.
Σε μεγάλο πάρκο στην κεντρική περιοχή του Πεκίνου.
Εκτός του κυρίως ναού διάφορα άλλα κτίσματα.
Και εδώ δεν έλλειπαν οι … ινσταγκράμερς!! (που λένε και στο χωριό μου)
7/3 Σινικό τείχος
(Για αγορές σουβενίρ-δωράκια εδώ ήταν τα φθηνότερα τουριστικά μαγαζάκια που βρήκαμε. Αλλού ήταν 2 και 3 φορές ακριβότερα)
και δείπνο πάλι με πάπια σε ρεστοράν απέναντι ακριβώς από το ξενοδοχείο μας.
8/3 Παλάτι (απαγορευμένη πόλη)
Παλάτι πρίγκιπα Gong - εσωτερικό
αίθουσα θεάτρου
κήπος
Οικισμοί γύρω από το παλάτι όπου έμεναν οι αυλικοί και το προσωπικό του αυτοκράτορα.
Χωρίς λόγια
δείπνο σε μπάρμπεκιου ρεστοράν με ζωντανή μουσική
9/3 Πλατεία Τιενανμέν
Γινόταν δυο μεγάλα συνέδρια στο Πεκίνο αυτές τις μέρες (του ΚΚΚ) και τα μέτρα ασφαλείας ήταν παντού δρακόντεια! Για την πλατεία κλείσαμε μέρα μια βδομάδα πριν. Όταν φτάσαμε περιμέναμε στην ουρά μιάμιση ώρα, περάσαμε 4 ελέγχους διαβατηρίων και δυο από ακτίνες. Στα μικρά σακίδια έψαξαν μέχρι και το πακετάκι τα χαρτομάντιλα – απορώ που δεν μας είπαν τίποτα για τα πιρούνια που είχαμε μέσα!
Κυβερνητικό κτήριο
Εθνικό μουσείο
Έδρα του Μάο
Εθνικό μουσείο
Παρακάμψαμε την μεγάλη ουρά μπαίνοντας από είσοδο VIP χάρη στη Λι που έπιασε στο μπλά-μπλά τους φύλακες ότι ήρθαμε από Ελλάδα ειδικά για το μουσείο και ω του θαύματος, μας άφησαν να περάσουμε κατ’ ευθείαν για τον απαραίτητο έλεγχο. Δεν είχε και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας βέβαια.
Αίθουσα αφιερωμένη στον Μάο
Επιχειρηματικό και εμπορικό κέντρο του Πεκίνου
Μέγαρο CCTV (ύψιστος γρίφος για πολιτικούς μηχανικούς!!!)
Άξιζε να έρθω και βράδυ εδώ!
10/3 Ολυμπιακές εγκαταστάσεις
Στάδιο (φωλιά του πουλιού)
στο εσωτερικό
Με λεωφορείο από τον σιδ. σταθμό στο Αεροδρόμιο Daxing για την μεταμεσονύκτια αναχώρηση. Παραδόξως το νέο υπερμοντέρνο αεροδρόμιο είχε ελάχιστη κίνηση. Ελάχιστα ήταν και τα ανοικτά καταστήματα.
Κίνα - Ντουμπάι - Για τσάι στο Ντουμπάι, για κακάο στο Μακάο και πινγκ πονγκ στο Χονγκ Κονγκ
Αυτή τη φορά το ταξίδι θα ήταν πιο ουσιαστικό αφού επισκεφθήκαμε φίλο που ζει εκεί (Γ) με την κινέζα σύζυγό του (Λι) και λίγους μήνες το χρόνο έρχονται και Ελλάδα. Μας φιλοξένησαν σπίτι τους στο Λυσούν - μικρότερη πόλη κοντά στο Νταλιάν (σαν να λέμε Αθήνα – Πειραιάς) Μαζί τα δυο ζευγάρια πήγαμε δυο τοπικά ταξίδια σε Χάρμπιν και Πεκίνο. Έτσι δεν είχαμε πρόβλημα γλώσσας ούτε χρημάτων αφού πήρα ελάχιστα ευρώ μαζί μου για το ταξίδι και εκεί είχα στη διάθεσή μου απεριόριστα RMB (γουάν), το ισόποσο των οποίων κατέθεσα σε ευρώ κατά την επιστροφή μου, σε τραπεζικό τους λογαριασμό στην Ελλάδα. (σε ισοτιμία 1 ευρώ = 7,8 γουάν).
Δοκίμασα 3-4 φορές να κάνω χρήση της κάρτας revolut αλλά δεν έγινε αποδεκτή.
Χρησιμοποιήσαμε παντού μετρητά με τα οποία σε αγορές ειδών ρουχισμού και μεταξωτών μας κάνανε καλύτερες τιμές στα καταστήματα και στο ξενοδοχείο στο Χάρμπιν από ότι θα ήταν με κάρτα.
Για το Νταλιάν μία αναφορά βρήκα εδώ από το μέλος soudianos που το επισκέφθηκε πριν πολλά χρόνια (το αναφέρει ως Νταϊρέν)
Κίνα - Στη Κίνα του Μάο...(Ο γύρος του κόσμου)
Το Λυσούν θα το έχετε ακουστά ως Πορτ Άρθουρ, λιμάνι που διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στην περιοχή κατά τον 20 αιώνα και σήμερα αποτελεί ναύσταθμο της Κίνας.
Το Χάρμπιν είναι ακουστό από το φεστιβάλ χιονιού και πάγου που διοργανώνεται κάθε χρόνο από Δεκέμβριο μέχρι Φεβρουάριο και για το πολικό του ψύχος (το μείον 35 το έχουν ψωμοτύρι!) Δεν πετύχαμε τέτοιες θερμοκρασίες αλλά από μείον 8 έως μείον 16. Στο Νταλιάν είχε πιο ζέστη, από μείον 2 έως μείον 8. Παρ΄ όλο που το Χάρμπιν είναι στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος με τη Λυών και το Νταλιάν με τη Λισαβόνα, οι ασυνήθιστα χαμηλές θερμοκρασίες υποθέτω οφείλονται στη γειτνίαση της περιοχής με τη Σιβηρία.
Λυσούν, Νταλιάν και Χάρμπιν ανήκουν στην γεωγραφική περιοχή Μαντζουρία της Κίνας.
Το Νταλιάν με 5 εκατομμ. κατοίκους είναι ας πούμε η αντίστοιχη Λαμία της Κίνας ενώ το Χάρμπιν έχει πληθυσμό όσο όλη η Ελλάδα!
Περιληπτικά το ταξίδι:
AXD – ATH 20/2 - SKY express (50m) Διαμονή 1 βράδυ Αθήνα
ATH – DOH 21/2 - Qatar Airways (4h 15m)
DOH – HKG 22/2 - Qatar Airways (7h 35m)
HKG – DLC 22/2 - Air China (3h 30m) Διαμονή 4 βράδια Νταλιάν (Λυσούν)
Νταλιάν – Χάρμπιν με γρήγορο τραίνο (3 σταθμοί - 3h 30m) Διαμονή 3 βράδια Χάρμπιν
Χάρμπιν – Νταλιάν με γρήγορο τραίνο (6 σταθμοί - 4h) Διαμονή 5 βράδια Νταλιάν (Λυσούν)
Νταλιάν – Πεκίνο με κανονικό νυκτερινό τραίνο (12h) και Διαμονή 4 βράδια Πεκίνο
PKX – DOH 11/3 - Qatar Airways (9h 45m)
DOH - ATH 11/3 - Qatar Airways (5h) Διαμονή 1 βράδυ Αθήνα και τέλος
ATH – AXD 12/3 - SKY express (50m)
Δεν θα αναφερθώ διεξοδικά, θα παραθέσω φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι με μερικά σχόλια.
**********************************
Μετάβαση
20/2 4 πτήσεις συνεχόμενες ούτε εγώ τις αντέχω
Η AXD – ATH μια μέρα νωρίτερα λοιπόν και διανυκτέρευση στο President (102€)
Η θέα από τον 12ο.
Γεύμα στο Zuzuto Ramen για να κάνουμε ένα ξεκίνημα στις Ασιατικές γεύσεις και απόγευμα στο Βενιζέλος για την πτήση της Qatar στη Ντόχα. Για δείπνο περίμενα κάτι καλύτερο!
21/2 Η πρωτεύουσα του Κατάρ μας υποδέχτηκε φωτισμένη.
Το αεροδρόμιο από τα καλύτερα που έχω δει, με μεγάλο εσωτερικό κήπο.
Στην επόμενη πτήση για Χονγκ Κονγκ το μενού: μία από τα ίδια.
Συμπλήρωμα κάρτας με τα στοιχεία, έλεγχοι διαβατηρίων, δακτυλικά αποτυπώματα, φωτογραφίες κλπ.
Στο HKG τρείς «φάλαινες» της Cathay Pacifik.
Στην επόμενη πτήση για Νταλιάν, καθ΄ ότι εσωτερικού, δεν περίμενα κάτι παραπάνω από μια μπύρα
αλλά η Air China με εξέπληξε.
Η Κινέζα δίπλα μου μόλις της είπα ένα νί-χάο και ένα σί-λά άρχισε να μου μιλά, νομίζοντάς με για κινεζομαθή!
Βράδυ προσγείωση στο Νταλιάν.
Και πάλι σχολαστικός έλεγχος κάρτα, διαβατήρια, αποτυπώματα κλπ σαν να μπαίναμε από πτήση εξωτερικού. Κανείς από τους αστυνομικούς δεν μιλούσε αγγλικά. Συνεννόηση με νοηματική!
Ο Γ και η Λι μας περίμεναν με το αμάξι τους και σε μια ώρα είμαστε στο μικρό αλλά πολυτελές τριάρι τους στο Λυσούν.
Λυσούν - Νταλιάν (Α)
23/2 Το διαμέρισμα που μας φιλοξένησε ανήκε σε συγκρότημα (θηριώδες για τα δικά μας δεδομένα αλλά σύνηθες στην Κίνα) 80 οικοδομών 12ωρόφων, 22ωρόφων και 32ωρόφων κτηρίων.
Πάρκα, λίμνες που τον καλό καιρό έχουν πάπιες και ψαράκια, παιδικές χαρές, γήπεδα τέννις, παιδότοποι, νηπιαγωγείο, γυμναστήριο όλα στο εσωτερικό του συγκροτήματος
ενώ περιμετρικά στα ισόγεια των κτηρίων λειτουργούν καταστήματα.
Κάθε κτήριο είναι εφοδιασμένο με κλειστό τεράστιο χώρο πάρκιν που επεκτείνεται υπογείως και έξω από τα όρια της οικοδομής, κάτω από ανοικτούς χώρους πάρκα κλπ Τέτοια συγκροτήματα υπάρχουν κατά δεκάδες έξω από τα κέντρα των μεγαλουπόλεων. Η μέση τιμή αγοράς των νεόκτιστων διαμερισμάτων σ’ αυτά ανέρχεται στα 800-1000 € το m2 (μικτά m2) ανάλογα με τον όροφο, θέα κλπ ενώ στις καλύτερες περιοχές των μεγαλουπόλεων φτάνει και τα 3000 €
Η Ρωσο-ιαπωνική φυλακή.
Τόπος εκτέλεσης εκατοντάδων Κινέζων τις περιόδους ξένης κατοχής. Ιερός χώρος για τους Κινέζους σήμερα.
Μουσείο Λυσούν.
Το ένδυμα του αυτοκράτορα (και μόνον) έπρεπε να έχει κεντημένους 7 δράκους.
Μνημείο μπροστά στο μουσείο.
Δείπνο σε ρεστοράν στο συγκρότημα του σπιτιού.
Η Λι ήξερε όλο το προσωπικό με τα μικρά τους ονόματα και παρήγγειλε για λογαριασμό μας. Ευχαριστήθηκα μπουκιές τραγανού γουρουνόπουλου. Ευτυχώς το κατάστημα διέθετε πιρούνια! Οι φίλοι μας βέβαια χειριζόταν με μαεστρία τα τσοπ-στικς.
24/2 Σε πολυκατάστημα του Νταλιάν κοίταξα για λάπτοπ αλλά οι τιμές δεν διέφεραν και πολύ από εδώ.
Μουσείο φυσικής ιστορίας. Πολλοί σκελετοί δεινοσαύρων και μαμούθ,
φάλαινες,
αναπαράσταση άγριας ζωής
(εδώ ο τίγρης Σιβηρίας που αργότερα θα βλέπαμε και ζωντανά)
Βόλτα στην παραλία. Τα νερά έχουν τραβηχτεί από την άμπωτη και μερικοί Κινέζοι μαζεύουν φαγώσιμα θαλασσινά που εγκλωβίστηκαν στα βράχια.
Πάρκο για παιδιά και πάρκο για μεγάλους. Η καθαριότητα ήταν υποδειγματική.
Γεύμα σε μπουφέ-ρεστωράν με ψαρικά. Πήρα μεταξύ άλλων και ένα μεγάλο στρείδι ωμό που ο πονηρός Κινέζος το διαφήμιζε ως αφροδισιακό! Όλο το βράδυ αντί για το κρεβάτι την έβγαλα στο W.C. !!
Βόλτα στο πολυτελές Castle Hotel του Νταλιάν.
Απόψε ήταν η λήξη των εορτασμών για την Κινέζικη πρωτοχρονιά με πανηγύρια
και καταιγισμό πυροτεχνημάτων (20 λεπτά) που τα είδαμε από ένα λόφο.
25/2 Κυριακή πρωί οι δρόμοι έρημοι στο Λυσούν
Βόλτα στην παραλία. Παγωμένες αλυσίδες
Στο δρόμο για το χωριό Chenjiacun από ένα αγρόκτημα με διάφορα ζώα και πουλερικά πήραμε μια τσάντα αυγά για το σπίτι.
Καρνάγιο στο Chenjiacun.
όπου τεχνίτες επισκεύαζαν τις ψαρόβαρκες.
26/2 Με λίγες αποσκευές στο Νταλιάν, παρκάραμε το αμάξι κοντά στο πατρικό της Λι και με το μετρό στο Βόρειο Σ. Σταθμό.
Ο σιδ. σταθμός (καμία σχέση βέβαια με το … σταθμό Λαρίσης) θύμιζε αίθουσα αεροδρομίου.
Οι έλεγχοι εξονυχιστικοί! Ένας πρώτος έλεγχος από αστυνομικό πριν την είσοδο για να βεβαιωθεί ότι έχεις μαζί σου διαβατήριο ή ταυτότητα για τους ντόπιους, ένας δεύτερος πριν μπεις στην κυρίως αίθουσα των διαβατηρίων (σκανάρισμα των ταυτοτήτων) και πέρασμα των αποσκευών από ακτίνες. Εάν είχες μπουκάλι νερό μαζί σου έπρεπε να το ανοίξεις και να πιείς μερικές γουλιές για να βεβαιωθούν ότι πρόκειται για νερό. Στην έξοδο για τη συγκεκριμένη αποβάθρα του τραίνου πάλι έλεγχος διαβατηρίων και εισιτηρίων και ένας τελευταίος έλεγχος - των εισιτηρίων μόνο - στην πόρτα του τραίνου.
Μετά διαδρομή 3.30 ωρών σε μια τελείως επίπεδη έκταση χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον και αφού περάσαμε τις μεγαλουπόλεις (των 8 εκατομμ.) Σενγιάνγκ και Τσανγκτσούν
και μερικά χωριά
φτάσαμε στο Χάρμπιν.
Χάρμπιν
26/2 Με ταξί στο ξενοδοχείο (Royal Marple Hotel στα 200 RMB τη βραδιά)
Και έξοδος για δείπνο. Η θερμοκρασία αν και μείον 13, ήταν υποφερτή.
Μπάρμπεκιου ρεστοράν. Τα τραπέζια ήταν ταυτόχρονα και ψησταριές.
Στα πανέρια δίπλα έβαζες τα πανωφόρια και τα σκέπαζες με μουσαμά για να μην πάρουν μυρωδιές από το ψήσιμο των κρεάτων τα οποία σε λεπτές φέτες ψηνόταν γρήγορα.
27/2 Πρωινή βόλτα προτού ξυπνήσουν οι άλλοι μέχρι το παγωμένο ποτάμι Songhua
Στον μήκους 1400m πεζόδρομο Zhongyang πλήθος κόσμου. Κινέζοι τουρίστες από άλλα μέρη της χώρας και αρκετοί Ρώσοι.
Ρωσικός ναός της Αγ. Σοφίας. (Η πόλη Χάρπμπιν ιδρύθηκε από Ρώσους to 1898 ως σταθμός συντήρησης – επισκευής του υπερσιβηρικού. Υπάρχουν αρκετά ρωσικά κτίσματα στην πόλη).
Πάμπολλες νεαρές κοπέλες αλλά και μερικοί νεαροί φορώντας ρούχα τσάρων, Ρωσίδων πριγκιπισσών κλπ, φωτογραφιζόταν είτε μόνοι τους είτε με επαγγελματία φωτογράφο σε πόζες που ενίοτε έφταναν τα όρια της γελοιότητας.
Συνεχίσαμε τη βόλτα στον ατελείωτο πεζόδρομο και μπήκαμε σε εκπτωτικό κατάστημα ρούχων για μερικές αγορές. Διάλεξε ένα μπουφάν η σύζυγος, μου φάνηκε πολύ καλή η τιμή αλλά μόλις έκανα να πληρώσω η Λι μ’ άρπαξε.
-Τι κάνεις εκεί, μου λέει, βγάζεις πορτοφόλι μπροστά στην πωλήτρια; Απομακρύνσου να κάνω τα παζάρια και θα σε φωνάξω όταν τελειώσω!
Πράγματι κατέβασε αρκετά χαμηλότερα την τιμή.
–Μας κάνουν και ιδιαίτερη έκπτωση επειδή πληρώνεις μετρητά, δήλωσε.
Από ένα μνημείο δίπλα στο παγωμένο ποτάμι πήραμε ταξί για το ξενοδοχείο.
Ο Γ είχε κρυολογήσει λίγο και οι φίλοι μας δεν θα βγαίναν για απόγευμα.
Οι δυο μας σε δρόμο με πολυτελή κτήρια (ξενοδοχείο Sangri-La)
και περνώντας από πλατεία που ζευγάρια χορεύαν βαλς
στην αφετηρία του τελεφερίκ για την απέναντι όχθη του ποταμού.
Δυσκολεύτηκα πολύ με τα εισιτήρια, τα πάντα ήταν στα κινέζικα και δεν υπήρχε άνθρωπος που να μιλά αγγλικά, τελικά βρέθηκε μια πωλήτρια που μου έδειξε το γκισέ.
Από εδώ κόβονται κάθε χρόνο χιλιάδες κύβοι πάγου για τις κατασκευές του Harbin ice festival.
Ένα πάρκο απέναντι.
Επιστρέψαμε και βγήκαμε στη γειτονιά του ξενοδοχείου μας να φάμε κάτι. Καταφέραμε να συνεννοηθούμε με εφαρμογή μετάφρασης στο κινητό και φάγαμε χρησιμοποιώντας από 4 τσοπ-στικς σαν κουτάλι.
Φεύγοντας είδαμε ανοικτό ένα τεράστιο σουπερμάρκετ. Βρήκαμε πιρούνια και πήραμε δυο που θα τα κουβαλούσαμε στο εξής μαζί μας στο σακίδιο πλάτης. Πήρα και μια μπύρα Snowbear για το ξενοδοχείο (ελαφριά με φρουτώδη γεύση).
Αν αναρωτηθείτε γιατί διάλεξα την συγκεκριμένη η απάντηση είναι απλή. Δεν είχα … ανοιχτήρι!
28/2 Πάρκο τίγρη της Σιβηρίας. Εδώ οι τίγρεις κυκλοφορούν ελεύθερες, οι άνθρωποι τις επισκέπτονται για παρατήρηση μέσα σε κλουβιά-λεωφορεία.
Πέρασμα από το πάρκο με τις κατασκευές από πάγο. Δυστυχώς μια απότομη άνοδος της θερμοκρασίας πριν 15 μέρες τις έλιωσε σε επικίνδυνο βαθμό και έτσι αποφάσισαν να τις κατεδαφίσουν. Λίγα απομεινάρια προλάβαμε.
Πάρκο χιονιού στη συνέχεια. Αν και επισκέψιμο λίγα είχαν μείνει κι εδώ.
Για πάπια Πεκίνου. Κόψιμο – σερβίρισμα τελετουργικά.
Βραδινή βόλτα στον πεζόδρομο.
29/2 Παλιός διατηρητέος σιδ. σταθμός με τον πυργίσκο.
Επιστροφή σε Νταλιάν-Λυσούν με το γρήγορο τραίνο (950Km)
Λυσούν - Νταλιάν (Β)
1/3 Πύργος Baiyushan σε λόφο.
Πανοραμική θέα της πόλης Λυσούν
και του λιμανιού Πορτ Άρθουρ.
(με ζουμ διακρίνεται και στόλος υποβρυχίων)
2/3 Φοιτητές με τα βαλιτσάκια τους επιστρέφουν από τις διακοπές για το νέο έτος (έτος του Δράκου)
3/3 Πρωί στο σιδ. σταθμό του Νταλιάν. Εισιτήρια για Πεκίνο.
Η περιοχή του σταθμού.
Mall για αγορές μεταξωτών μαντηλιών (δωράκια). Η Λι ρεσιτάλ στα παζάρια!
Περιοχή των εκατομμυριούχων κατοίκων του Νταλιάν κοντά στη θάλασσα.
Και περιοχή των … δισεκατομμυριούχων πρώτο τραπέζι στο κύμα.
-Έχει Βενετία το Νταλιάν;
-Και βέβαια έχει!
Με κανάλια και ασπροκόκκινες δέστρες, μόνο που το χειμώνα τα αδειάζουν λόγω παγωνιάς.
Ακόμη και … γόνδολες!
Και οι ουρανοξύστες από πίσω έτσι για να μην ξεχνάμε που βρισκόμαστε!
Από περιφερειακό δρόμο και περνώντας άπειρα πάρκα
σε υπερθαλάσσια λεωφόρο (Xinghaiwan Bridge)
4/3 Λυσούν. Και πάλι μνημείο Ρωσοκινεζικής φιλίας.
Και σε ένα λόφο όπου έλαβε χώρα μάχη μεταξύ Ρώσων και Ιαπώνων.
Γεύμα σε ρεστωράν “Hot – Pot” Στα ειδικά διαμορφωμένα τραπέζια βράζει κρεατόσουπα όπου προσθέτεις λεπτοκομμένα κρέατα, ντάμπλινγκς, λαχανικά κλπ και σε λίγα λεπτά τα παίρνεις στο πιάτο σου με τρυπητή κουτάλα. Η σουπιέρα έχει και χωρίσματα αν μερικοί στην παρέα θέλουν καυτερό και άλλοι όχι. (Τα ρούχα μετά μυρίζουν έντονα μαγειρείο!)
5/3 Βράδυ ήταν να ταξιδέψουμε για Πεκίνο αλλά η σύζυγος είχε ένα μικροατύχημα. Ξεκόλλησε θήκη από δόντι της και κρίναμε σκόπιμο να πάμε σε οδοντίατρο. Οι φίλοι μας είχαν γνωστό τους στο Νταλιάν.
Το διώροφο οδοντιατρείο δεν ήταν και υπόδειγμα καθαριότητας. Στο ισόγειο εργαζόταν δυο βοηθοί του οδοντίατροι σε ισάριθμες πολυθρόνες.
Όσο ο γιατρός τρόχιζε και κολλούσε η Λι δεν έπαυε να τιτιβίζει κινέζικα.
–Μα τι του λες τόση ώρα;
-Ήθελε να πάρει 200 γουάν και με παζάρια τον κατέβασα στα 150!
Οι φίλοι μας στη συνέχεια θα πήγαιναν στο πατρικό της Λι, δώσαμε ραντεβού το βράδυ στο σταθμό και πήγαμε ένα μεγάλο περίπατο σε απόσταση 5 km κατά μήκος της κεντρικής λεωφόρου Zhongshan-Renmin.
Πολυτελή ξενοδοχεία (Sangri-La, Hilton),
παλιά διατηρητέα κτήρια με καινούριες κατασκευές από πίσω,
ουρανοξύστες,
Στο τέλος του δρόμου η Όπερα.
Ήπιαμε τα καφεδάκια μας στο ενδιάμεσο, φάγαμε σε ρεστωράν στο εσωτερικό ενός Mall
και ήμαστε απίκο στο ραντεβού μας.
Με τα πολλά μετά ελέγχους και ξανά ελέγχους ανεβήκαμε στο νυχτερινό τραίνο και κατά τις 8 το βράδυ άρχισε η Μεγάλη Πορεία προς το Πεκίνο.
Η Λι για να μας κάνει οικονομία είχε βγάλει εισιτήρια 3ης θέσης και μάλιστα στις πάνω κουκέτες που ήταν και τα φθηνότερα!
Ήταν πολύ στριμωχτά, δεν μπορούσα να ανακαθίσω, έμπαινα κι έβγαινα σερνόμενος σαν κάμπια! Ένας συνταξιδιώτης δίπλα όταν δεν ροχάλιζε δυνατά, έβηχε, οπότε έβγαλα τη νύχτα ξάγρυπνος και φορώντας μάσκα. Τη μισή νύχτα δηλαδή την πέρασα όρθιος στη φυσούνα που ενώνει τα δυο βαγόνια όπου έμπαινε από τις χαραμάδες αέρας καθαρός μεν, παγωμένος δε. Οι άλλοι κοιμόταν του καλού καιρού. Το τραίνο σταματώντας σε κάθε σταθμό στη διαδρομή έκανε τα 850 χιλιόμετρα ως το Πεκίνο σε 12μισι ώρες.
Πεκίνο
6/3 Μετά από αυτό το ταξιδιωτικό Βατερλώ ευτυχώς μας δώσαν τα δωμάτια στο ξενοδοχείο (Holiday inn Express, Dongzhimen) με το που φτάσαμε στις 9.00 και έπεσα ξερός για λίγες ώρες.
Νωρίς το μεσημέρι με ταξί για τον Ναό του Ουρανού όπου προσευχόταν ο αυτοκράτορας για καλή σοδειά.
Σε μεγάλο πάρκο στην κεντρική περιοχή του Πεκίνου.
Εκτός του κυρίως ναού διάφορα άλλα κτίσματα.
Και εδώ δεν έλλειπαν οι … ινσταγκράμερς!! (που λένε και στο χωριό μου)
7/3 Σινικό τείχος
(Για αγορές σουβενίρ-δωράκια εδώ ήταν τα φθηνότερα τουριστικά μαγαζάκια που βρήκαμε. Αλλού ήταν 2 και 3 φορές ακριβότερα)
και δείπνο πάλι με πάπια σε ρεστοράν απέναντι ακριβώς από το ξενοδοχείο μας.
8/3 Παλάτι (απαγορευμένη πόλη)
Παλάτι πρίγκιπα Gong - εσωτερικό
αίθουσα θεάτρου
κήπος
Οικισμοί γύρω από το παλάτι όπου έμεναν οι αυλικοί και το προσωπικό του αυτοκράτορα.
Χωρίς λόγια
δείπνο σε μπάρμπεκιου ρεστοράν με ζωντανή μουσική
9/3 Πλατεία Τιενανμέν
Γινόταν δυο μεγάλα συνέδρια στο Πεκίνο αυτές τις μέρες (του ΚΚΚ) και τα μέτρα ασφαλείας ήταν παντού δρακόντεια! Για την πλατεία κλείσαμε μέρα μια βδομάδα πριν. Όταν φτάσαμε περιμέναμε στην ουρά μιάμιση ώρα, περάσαμε 4 ελέγχους διαβατηρίων και δυο από ακτίνες. Στα μικρά σακίδια έψαξαν μέχρι και το πακετάκι τα χαρτομάντιλα – απορώ που δεν μας είπαν τίποτα για τα πιρούνια που είχαμε μέσα!
Κυβερνητικό κτήριο
Εθνικό μουσείο
Έδρα του Μάο
Εθνικό μουσείο
Παρακάμψαμε την μεγάλη ουρά μπαίνοντας από είσοδο VIP χάρη στη Λι που έπιασε στο μπλά-μπλά τους φύλακες ότι ήρθαμε από Ελλάδα ειδικά για το μουσείο και ω του θαύματος, μας άφησαν να περάσουμε κατ’ ευθείαν για τον απαραίτητο έλεγχο. Δεν είχε και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας βέβαια.
Αίθουσα αφιερωμένη στον Μάο
Επιχειρηματικό και εμπορικό κέντρο του Πεκίνου
Μέγαρο CCTV (ύψιστος γρίφος για πολιτικούς μηχανικούς!!!)
Άξιζε να έρθω και βράδυ εδώ!
10/3 Ολυμπιακές εγκαταστάσεις
Στάδιο (φωλιά του πουλιού)
στο εσωτερικό
Με λεωφορείο από τον σιδ. σταθμό στο Αεροδρόμιο Daxing για την μεταμεσονύκτια αναχώρηση. Παραδόξως το νέο υπερμοντέρνο αεροδρόμιο είχε ελάχιστη κίνηση. Ελάχιστα ήταν και τα ανοικτά καταστήματα.
Attachments
Last edited by a moderator:
