alexstef2
Member
- Μηνύματα
- 307
- Likes
- 166
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο][B]Δεύτερη στάση στο πάρκο της Βιλέτ. [/B
- Κεφάλαιο 3ο][B]Τρίτη στάση [/B][B]Chinatown ή [/B][B]La [/B][B]Defense?[/B
- Κεφάλαιο 4ο]….Το μεσημέρι της προτελευταίας μέρας μου με βρήκε στην πλατεία Πορτ Μαγιό (πίσω από την αψίδα του θριάμβου) όπου βρίσκεται ο σταθμός των λεωφορείων που πηγαίνουν στο αεροδρόμιο Μπωβέ (μακρινό αεροδρόμιο που πετούν οι Ryanair και Wizzair). Αφού πήρα το εισιτήριο κατευθύνθηκα προς την [B]La [/B][B]Defense[/B
- Κεφάλαιο 5ο
Στη Τρίτη στάση βάζω δύο μέρη αρκετά γνωστά στο Παρίσι αλλά μου έμειναν για λόγους που θα πω παρακάτω και έτσι τα συμψήφισα.
Βγαίνοντας από το Orly και πηγαίνοντας με λεωφορείο στην γειτονιά που ήταν το ξενοδοχείο μου, το Novex, έβλεπα στο δρόμο με ένα χαμόγελο τα τοπία. Φτάσαμε. Είχα κανένα τέταρτο με εικοσάλεπτο περπάτημα προς το ξενοδοχείο κ στο δρόμο έβλεπα παντού Κινέζους. Αναρωτιόμουν αν είμαι στη σωστή πόλη για την οποία ξεκίνησα. Για να σπάσει λίγο έβλεπα που και που κ άλλους εκτός κινέζων. Δε μυρίστηκα ότι είχα κλείσει ξενοδοχείο στην Τσάινα τάουν του Παρισιού. Δε μυρίστηκα επίσης ότι η πρώτη εικόνα για το Παρίσι θα ήταν made in China. Βρίσκω το ξενοδοχείο μετά κόπων και βασάνων το οποίο είχαν επίσης Κινέζοι. Ξενοδοχείο: Το μονόκλινο είχε 49ευρώ. Δεν ήταν άθλιο αλλά ήταν κάτι πολύ χειρότερο. Σχετικά βρώμικο, πολύ μικρό ιδίως το μπάνιο. Ήταν όμως κοντά σε τρεις σταθμούς μετρό. Εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι αυτό δεν έχει και πολύ σημασία γιατί όλα στο Παρίσι είναι κοντά σε μετρό. Ατού του ξενοδοχείου, μιλούσαν σχετικά καλά αγγλικά. Δε θα ξαναπήγαινα σ’ αυτό αλλά για μια φορά θα σας έλεγα να πάτε γιατί ήταν γλυκύτατοι οι Κινέζοι!! Ιδίως η γυναίκα που δε μιλούσε καλά αγγλικά και όποτε δε μπορούσε να πει κάτι γελούσε. Τι φάτσα! Με τάραξαν στα Μπονζούρ μεσιέ κ Μπονσουάρ. Πολύ εξυπηρετικοί επίσης. Σε όσους δε μιλάνε Γαλλικά πείτε ένα Μπονζούρ και είστε μέσα, μετά καταλαβαίνουν τα πάντα. Είναι η βάση για να ξεκινήσει η συζήτηση τους.
Και κατεβαίνω μετά καμιά ωρίτσα για βολταρίσματα. Πήγαινα προς κέντρο με τα πόδια. Κατευθυνόμουν δηλαδή προς Καρτιέ Λατέν. Στη διαδρομή η περιοχή των Κινέζων χωρίς να έχει κάτι το φοβερό, παρά μόνο κάποια ψηλά κτίρια και πλατείες μου άρεσε πολύ γιατί ήταν μια κανονική γειτονιά με ανθρώπους που μιλούσαν μεταξύ τους με πολύ κόσμο της γειτονιάς, παιδιά να παίζουν στους δρόμους, κοτσιδάκια και ότι τοπικό μπορεί να συναντήσει κανείς. Έμενα και εκεί και την είδα με άλλο μάτι. Κινέζικα μαγαζιά από σουπερμάρκετ και εστιατόρια ως ρούχα και αξεσουάρ είναι γεμάτα εκεί. Πιστεύω δηλαδή πως έστω και για μια επίσκεψη 2-3ωρη στη περιοχή αξίζει και μόνο για την ατμόσφαιρα. Εκεί που πλέον έβγαινα από τη περιοχή και στα όρια της Καρτιέ Λατέν ήταν ένα σούπερ ζαχαροπλαστείο που το είχαν Κύπριοι. Θεώρησα ότι αυτό το σημείο ήταν και το όριο που ξεκινούσε για μένα το άλλο Παρίσι. Γι’ αυτό και το ενέταξα στην ιστορία.
Βγαίνοντας από το Orly και πηγαίνοντας με λεωφορείο στην γειτονιά που ήταν το ξενοδοχείο μου, το Novex, έβλεπα στο δρόμο με ένα χαμόγελο τα τοπία. Φτάσαμε. Είχα κανένα τέταρτο με εικοσάλεπτο περπάτημα προς το ξενοδοχείο κ στο δρόμο έβλεπα παντού Κινέζους. Αναρωτιόμουν αν είμαι στη σωστή πόλη για την οποία ξεκίνησα. Για να σπάσει λίγο έβλεπα που και που κ άλλους εκτός κινέζων. Δε μυρίστηκα ότι είχα κλείσει ξενοδοχείο στην Τσάινα τάουν του Παρισιού. Δε μυρίστηκα επίσης ότι η πρώτη εικόνα για το Παρίσι θα ήταν made in China. Βρίσκω το ξενοδοχείο μετά κόπων και βασάνων το οποίο είχαν επίσης Κινέζοι. Ξενοδοχείο: Το μονόκλινο είχε 49ευρώ. Δεν ήταν άθλιο αλλά ήταν κάτι πολύ χειρότερο. Σχετικά βρώμικο, πολύ μικρό ιδίως το μπάνιο. Ήταν όμως κοντά σε τρεις σταθμούς μετρό. Εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι αυτό δεν έχει και πολύ σημασία γιατί όλα στο Παρίσι είναι κοντά σε μετρό. Ατού του ξενοδοχείου, μιλούσαν σχετικά καλά αγγλικά. Δε θα ξαναπήγαινα σ’ αυτό αλλά για μια φορά θα σας έλεγα να πάτε γιατί ήταν γλυκύτατοι οι Κινέζοι!! Ιδίως η γυναίκα που δε μιλούσε καλά αγγλικά και όποτε δε μπορούσε να πει κάτι γελούσε. Τι φάτσα! Με τάραξαν στα Μπονζούρ μεσιέ κ Μπονσουάρ. Πολύ εξυπηρετικοί επίσης. Σε όσους δε μιλάνε Γαλλικά πείτε ένα Μπονζούρ και είστε μέσα, μετά καταλαβαίνουν τα πάντα. Είναι η βάση για να ξεκινήσει η συζήτηση τους.
Και κατεβαίνω μετά καμιά ωρίτσα για βολταρίσματα. Πήγαινα προς κέντρο με τα πόδια. Κατευθυνόμουν δηλαδή προς Καρτιέ Λατέν. Στη διαδρομή η περιοχή των Κινέζων χωρίς να έχει κάτι το φοβερό, παρά μόνο κάποια ψηλά κτίρια και πλατείες μου άρεσε πολύ γιατί ήταν μια κανονική γειτονιά με ανθρώπους που μιλούσαν μεταξύ τους με πολύ κόσμο της γειτονιάς, παιδιά να παίζουν στους δρόμους, κοτσιδάκια και ότι τοπικό μπορεί να συναντήσει κανείς. Έμενα και εκεί και την είδα με άλλο μάτι. Κινέζικα μαγαζιά από σουπερμάρκετ και εστιατόρια ως ρούχα και αξεσουάρ είναι γεμάτα εκεί. Πιστεύω δηλαδή πως έστω και για μια επίσκεψη 2-3ωρη στη περιοχή αξίζει και μόνο για την ατμόσφαιρα. Εκεί που πλέον έβγαινα από τη περιοχή και στα όρια της Καρτιέ Λατέν ήταν ένα σούπερ ζαχαροπλαστείο που το είχαν Κύπριοι. Θεώρησα ότι αυτό το σημείο ήταν και το όριο που ξεκινούσε για μένα το άλλο Παρίσι. Γι’ αυτό και το ενέταξα στην ιστορία.
Attachments
-
23,5 KB Προβολές: 331