Τυνησία Τυνησία " η χώρα που έχει αλλεργία στους κάδους σκουπιδιών, στη νορμάλ οδήγηση και στις στειρώσεις των γατιών. Τύνιδα - Χαμαμετ - Σουσε🇹🇳

[Alex Loco]

Αν και ξεκίνησα με έναν επιθετικό τόνο , λες και δεν ήξερα ότι πάω στην Αφρική και περίμενα να δω γκαζόν και κόσμο να παίζει γκολφ , θα ήθελα να πω καθώς μόλις επιστρέφω Θεσσαλονίκη και ολοκληρώθηκε το ταξίδι μου , ότι έχω αναθεωρήσει σχετικά με κάποια πράγματα . Η Τυνήσιοι ως Άραβες ναι σίγουρα είναι έντονοι άνθρωποι , οξύθυμοι και παπατζηδες ( κραχτης το εθνικό τους επάγγελμα , πριχτης δηλαδή και μέγας παγαποντης στα παζάρια και στην πειθώ του να αγοράσεις κάτι από αυτούς ) όμως δεν μπορώ να τους καταλογησω ευθύνη στο κομμάτι των σκουπιδιών και των αδέσποτων και μη στειρωμενων γατιών. Αυτά είναι ξεκάθαρα ευθύνη της κυβέρνησης και όχι του πολίτη. Βέβαια μετέπειτα το υιοθετεί ο πολίτης και γίνεται κουλτούρα της χώρας . Όταν δεν έχεις πουθενά κάδους , μα πουθενά όμως , όταν δεν έχεις σύστημα καθαρισμού ( σκουπιδιαρικα) έτσι δηλαδή μας είπαν , όταν δεν έχεις αντίστοιχη παιδεία και πετάς τα σκουπίδια σου κάτω και ο δρόμος μοιάζει με χωματερή, όταν δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα στείρωσης και έχεις χιλιάδες γάτες σε κάθε πόλη , κάθε στενό , οι οποίες σκίζουν τα σκουπίδια που αφήνει ο καθένας έξω από την πόρτα του ( και μαζεύει κάποιος του στυλ οδοκαθαριστης από ότι κατάλαβα ) τότε είναι αναμενόμενο να μην έχεις τις ευθύνες εσύ αλλά το ίδιο το σύστημα. Η Τυνησία λοιπόν μου άφησε ανάμικτα συναισθήματα. Όχι ότι είδα κάτι φοβερό . Οτιδήποτε τουριστικό επισκέφτηκα δε με έπεισε. Η ζωή , η κοινωνία , οι άνθρωποι, τα πολυπληθή στενά , οι μεγάλοι δρόμοι γεμάτοι αυτοκίνητα μηχανάκια με μηδενική οδική παιδεία σε βαθμό αηδιας επίσης δεν με έπεισαν θετικά . Στο φινάλε πάντα την έβρισκα με αυτές τις χώρες. Ακόμα και τώρα που έκανα την πρώτη μου απόπειρα και επισκέφτηκα μια από αυτές τις χώρες και έζησα εκατό τα εκατό στο πετσί μου την καθημερινότητά και την άμεση συναναστροφή ( και να μην ήθελα σου μιλάνε παντού , σου πιάνουν την κουβέντα με το ζόρι , σου κορνάρουν να σε πάρουν με το ταξί τους το αμάξι του να σου κουβαλήσουν τη βαλίτσα φυσικά όλα με το αντίστοιχο αντίτιμο και όχι από φιλοξενία η καλή καρδιά ) παρόλαυτα συνεχίζω να τη βρίσκω με τέτοιου είδους προορισμούς και ανυπομονώ να πάω Μαρόκο , Αίγυπτο , Ιορδανία , Λίβανο και σε άλλες παρόμοιες. Η Τυνησία φυσικά δεν έχει τη φήμη της Αιγύπτου η του Μαρόκο ( αν και γνώρισα κάτι Αμερικανες και μου είπαν ότι η Τυνησία είναι πολύ καλύτερη από το Μαρόκο!! ) παρόλαυτα είχε να σου δείξει την αυθεντικότητα, την καθημερινή τους ρουτίνα και να σου δώσει μια γερή σφαλιάρα για το πόσα καλά έχεις εσύ στην Ελλάδα ( που να πάω και σε κάνα Μπουρούντι τι θα δούν τα μάτια μου ) . Ακόμα και αν χθες λίγο πριν φύγω από τη Σουσε ( Σους, Σούσα , ακόμα δεν ξέρω πως τη λένε) ένα δικαβαλο με δύο τσογλανια ( εύχομαι καλα σαράντα σύντομα ) μου άρπαξαν το τσαντάκι ως άλλη τσαντακηδες κι εγώ ως άλλη γιαγιά που είχε πάρει μόλις τη σύνταξη , αλλά το καταπληκτικό ανθεκτικό τσαντάκι του Shein δεν τους έκανε τη χάρη και παρέμεινε στο στήθος μου αγέρωχο μην επιτρέποντας το ταξίδι μου να τελειώσει άδοξα , χωρίς διαβατήριο ταυτότητα , δύο χρεωστικές κάρτες το δίπλωμα οδήγησης και το δίπλωμα της προπονητικής και μείνω εκεί να ζητιανευω για να φάω !! Ακόμα και μετά από αυτό θέλω να πάω ξανά σε αυτές τις χώρες. Δεν ξέρω γιατί . Σου προκαλούν απίστευτο άγχος . Βαβούρα , φωνές καυγάδες μεταξύ τους , ράλι Ακρόπολις κανονικό και ταυτόχρονα τεράστια ικανότητα στο να μην τρακαρουν . Μόνο όποιος πήγε καταλαβαίνει τι εννοώ. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια οδήγηση. Είδα λάιβ να μαλώνουν και να βρίζει ο ένας τον άλλο με ανοιχτά παράθυρα , ο ένας να φεύγει τάπα από τα νεύρα του με κόκκινο και ο άλλος να σπινιαρει να φεύγει από δίπλα του να τον προφτάσει για να συνεχίσει να μαλώνει ενώ ήταν σε κόμβο και έρχονταν άπειρα αμάξια που είχαν πράσινο. Κι όμως ούτε τότε έγινε τρακα. Δεν υπάρχουν σε πολλές διαβάσεις φανάρια για πεζούς . Περνάς με μαγκιά απλά περνάς και ποτέ δεν κοκκαλωνουν απλά τσουλανε προς το μέρος σου και το βλέπεις να πλησιάζει φουλ . Ένας πέρασε με βανακι με κατακόκκινο και από τύχη δεν με πάτησε γιατί δεν τον είχα δει καν να έρχεται λέω έλα πράσινο έχω περνάμε . Από τύχη ζούμε που λέμε κι εδώ .

Έτσι λοιπόν για να μη κάνω άλλο εισαγωγή, του Αγίου Βαλεντίνου έκλεισα αεροπορικά με προσφορά 1+1 για Τυνησία την ημερομηνία που είχε γενέθλια η Σοφία σαν δωράκι γενεθλίων. Άλλο που δεν ήθελε να πάει Αφρική !! Στους γονείς της βέβαια το είπε μια μέρα πριν φύγουμε και το έριξε το μπαλάκι σε εμένα ότι ήταν έκπληξη για τα γενέθλια και ούτε αυτή το ήξερε και το έμαθε μια μέρα πριν Η μάνα μου το πήρε ήρεμα όλως παραδόξως. Είχε την Τυνησία σαν ξακουστό τουριστικό παράδεισο από τα early 2000 όποτε αυτό βοήθησε . Είχαμε 4 γεμάτες μέρες στην διάθεση μας όποτε αποφασίσαμε να μην μείνουμε μόνο στην Τύνιδα. Κλείσαμε ξενοδοχείο σε ένα πολύ τουριστικό μέρος κυρίως για τη θάλασσα του το Χαμαμετ και για τη Σουσα. Τρεις πόλεις δηλαδή . Αφήσαμε την έρημο εκτός ( Τοζερ, Γκαμπες ) και είπαμε ότι όταν πάρω την μηχανή επιτέλους θα πάμε Μοναστήρι , Τζέρμπα ( τουριστικό νησί ) Σφαξ και στην έρημο και αν ηρεμήσουν τα πράγματα λέμε τώρα χτυπάμε και μια Τρίπολη Λιβύης

Η μεγάλη στιγμή είχε φτάσει. Φύγαμε μέσω Αθήνας για Τύνιδα. Στο αεροπλάνο ήμασταν δεν ήμασταν 30 άτομα. Ότι καλύτερο. Ηρεμία απόλυτη και άνεση. Φτάσαμε στην Αφρική 2 τα ξημερώματα. Εδώ ήταν ξεκάθαρα τα πράγματα . Ταξί και ξενοδοχείο και με προσοχή. Δεν ξέρουμε τι θα αντιμετωπίσουμε. Στον έλεγχο όλα πήγαν καλά. Γνωρίσαμε ένα παιδί στο αεροπλάνο που ήταν η μάνα του από την Τυνησία όποτε μας βοήθησε αρκετά και με λεπτομερείς και με το να μιλήσει μαζί με τη θεία του στον ταξιτζή, να του πει πόσα να μας πάρει και ότι έχει τον αριθμό του σε περίπτωση που μας κλέψει η ζητήσει παραπάνω να την πάρουμε να τον καταγγείλει. !! Εξαιρετική μορφή η κυρία πολύ ευγενική ήθελε να μας φιλοξενήσει και να μας βγάλει έξω την επόμενη μέρα !!

Έτσι λοιπόν περιπλανηθηκαμε με το ταξί στη βραδινή Τύνιδα , έχοντας ένα συναίσθημα φόβου. Έπαιζε και τα κλασικά άσματα τα αραβικά το ταξί και σε έβαζε για τα καλά στο κλίμα .
Από τη μια είχαμε μεγάλη ευχαρίστηση για το που είχαμε έρθει από την άλλη ζούσαμε τα πάντα σε έντονους παλμούς. Ευτυχώς ο ταξιτζής τήρησε τον λόγο του και μας άφησε μπροστά στο ξενοδοχείο. Ήταν ένα μικρό στενάκι γεμάτο σκουπίδια σε μια εντελώς έρημη περιοχή. Βέβαια ήταν αρκετα αργά. Η πρώτη εντύπωση τρομακτική. Το ξενοδοχείο καλουτσικο. Για ένα βράδυ πήγαμε έτσι κι αλλιώς την άλλη μέρα θα πηγαίναμε σε ένα πολύ καλύτερο και θα ξεκινούσαμε την περιπλάνηση μας στη χώρα του Αννίβα η αλλιώς Χάνιμπαλ!!

Η Τυνησία, ή κοινώς Τούνεζι, (αραβικά: تونس, Τούνις ή και «Ιφρικιγιέ») και επίσημα: Δημοκρατία της Τυνησίας (الجمهرية التونسية, Αλ Τζούμχουριγι-ατ Τούνισγια) είναι μια χώρα στις μεσογειακές ακτές της Βόρειας Αφρικής. Είναι το μικρότερο και πιο ανατολικό από τα κράτη που εκτείνονται κατά μήκος της οροσειράς του Άτλαντα και συνορεύει με την Αλγερία στα δυτικά και τη Λιβύη στα νοτιοανατολικά. Το 40% της χώρας καταλαμβάνει η έρημος Σαχάρα και το υπόλοιπο περιλαμβάνει γόνιμα εδάφη και προσβάσιμες ακτές. Η γεωγραφία της χώρας έπαιξε σημαντικό ρόλο στους αρχαίους χρόνους, αρχικά με την Καρχηδόνα, πόλη των Φοινίκων, και αργότερα ως αφρικανική επαρχία, καθώς αποτελούσε τον σιτοβολώνα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Νεότερα αποτέλεσε γαλλική αποικία.

Η Τύνιδα (αραβικά: تونس,‎‎ Tūnis) είναι η πρωτεύουσα της Τυνησίας με πληθυσμό περίπου 730.000. Στην ευρύτερη περιοχή γύρω από την πόλη υπολογίζεται ότι ζουν περίπου δυο εκατομμύρια κάτοικοι

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 2 of 5

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[varioAthens]

Πιασαρικο teaser! Για παμε…

 

[Alex Loco]

Αν και ξεκίνησα με έναν επιθετικό τόνο , λες και δεν ήξερα ότι πάω στην Αφρική και περίμενα να δω γκαζόν και κόσμο να παίζει γκολφ , θα ήθελα να πω καθώς μόλις επιστρέφω Θεσσαλονίκη και ολοκληρώθηκε το ταξίδι μου , ότι έχω αναθεωρήσει σχετικά με κάποια πράγματα . Η Τυνήσιοι ως Άραβες ναι σίγουρα είναι έντονοι άνθρωποι , οξύθυμοι και παπατζηδες ( κραχτης το εθνικό τους επάγγελμα , πριχτης δηλαδή και μέγας παγαποντης στα παζάρια και στην πειθώ του να αγοράσεις κάτι από αυτούς ) όμως δεν μπορώ να τους καταλογησω ευθύνη στο κομμάτι των σκουπιδιών και των αδέσποτων και μη στειρωμενων γατιών. Αυτά είναι ξεκάθαρα ευθύνη της κυβέρνησης και όχι του πολίτη. Βέβαια μετέπειτα το υιοθετεί ο πολίτης και γίνεται κουλτούρα της χώρας . Όταν δεν έχεις πουθενά κάδους , μα πουθενά όμως , όταν δεν έχεις σύστημα καθαρισμού ( σκουπιδιαρικα) έτσι δηλαδή μας είπαν , όταν δεν έχεις αντίστοιχη παιδεία και πετάς τα σκουπίδια σου κάτω και ο δρόμος μοιάζει με χωματερή, όταν δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα στείρωσης και έχεις χιλιάδες γάτες σε κάθε πόλη , κάθε στενό , οι οποίες σκίζουν τα σκουπίδια που αφήνει ο καθένας έξω από την πόρτα του ( και μαζεύει κάποιος του στυλ οδοκαθαριστης από ότι κατάλαβα ) τότε είναι αναμενόμενο να μην έχεις τις ευθύνες εσύ αλλά το ίδιο το σύστημα. Η Τυνησία λοιπόν μου άφησε ανάμικτα συναισθήματα. Όχι ότι είδα κάτι φοβερό . Οτιδήποτε τουριστικό επισκέφτηκα δε με έπεισε. Η ζωή , η κοινωνία , οι άνθρωποι, τα πολυπληθή στενά , οι μεγάλοι δρόμοι γεμάτοι αυτοκίνητα μηχανάκια με μηδενική οδική παιδεία σε βαθμό αηδιας επίσης δεν με έπεισαν θετικά . Στο φινάλε πάντα την έβρισκα με αυτές τις χώρες. Ακόμα και τώρα που έκανα την πρώτη μου απόπειρα και επισκέφτηκα μια από αυτές τις χώρες και έζησα εκατό τα εκατό στο πετσί μου την καθημερινότητά και την άμεση συναναστροφή ( και να μην ήθελα σου μιλάνε παντού , σου πιάνουν την κουβέντα με το ζόρι , σου κορνάρουν να σε πάρουν με το ταξί τους το αμάξι του να σου κουβαλήσουν τη βαλίτσα φυσικά όλα με το αντίστοιχο αντίτιμο και όχι από φιλοξενία η καλή καρδιά ) παρόλαυτα συνεχίζω να τη βρίσκω με τέτοιου είδους προορισμούς και ανυπομονώ να πάω Μαρόκο , Αίγυπτο , Ιορδανία , Λίβανο και σε άλλες παρόμοιες. Η Τυνησία φυσικά δεν έχει τη φήμη της Αιγύπτου η του Μαρόκο ( αν και γνώρισα κάτι Αμερικανες και μου είπαν ότι η Τυνησία είναι πολύ καλύτερη από το Μαρόκο!! ) παρόλαυτα είχε να σου δείξει την αυθεντικότητα, την καθημερινή τους ρουτίνα και να σου δώσει μια γερή σφαλιάρα για το πόσα καλά έχεις εσύ στην Ελλάδα ( που να πάω και σε κάνα Μπουρούντι τι θα δούν τα μάτια μου ) . Ακόμα και αν χθες λίγο πριν φύγω από τη Σουσε ( Σους, Σούσα , ακόμα δεν ξέρω πως τη λένε) ένα δικαβαλο με δύο τσογλανια ( εύχομαι καλα σαράντα σύντομα ) μου άρπαξαν το τσαντάκι ως άλλη τσαντακηδες κι εγώ ως άλλη γιαγιά που είχε πάρει μόλις τη σύνταξη , αλλά το καταπληκτικό ανθεκτικό τσαντάκι του Shein δεν τους έκανε τη χάρη και παρέμεινε στο στήθος μου αγέρωχο μην επιτρέποντας το ταξίδι μου να τελειώσει άδοξα , χωρίς διαβατήριο ταυτότητα , δύο χρεωστικές κάρτες το δίπλωμα οδήγησης και το δίπλωμα της προπονητικής και μείνω εκεί να ζητιανευω για να φάω !! Ακόμα και μετά από αυτό θέλω να πάω ξανά σε αυτές τις χώρες. Δεν ξέρω γιατί . Σου προκαλούν απίστευτο άγχος . Βαβούρα , φωνές καυγάδες μεταξύ τους , ράλι Ακρόπολις κανονικό και ταυτόχρονα τεράστια ικανότητα στο να μην τρακαρουν . Μόνο όποιος πήγε καταλαβαίνει τι εννοώ. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια οδήγηση. Είδα λάιβ να μαλώνουν και να βρίζει ο ένας τον άλλο με ανοιχτά παράθυρα , ο ένας να φεύγει τάπα από τα νεύρα του με κόκκινο και ο άλλος να σπινιαρει να φεύγει από δίπλα του να τον προφτάσει για να συνεχίσει να μαλώνει ενώ ήταν σε κόμβο και έρχονταν άπειρα αμάξια που είχαν πράσινο. Κι όμως ούτε τότε έγινε τρακα. Δεν υπάρχουν σε πολλές διαβάσεις φανάρια για πεζούς . Περνάς με μαγκιά απλά περνάς και ποτέ δεν κοκκαλωνουν απλά τσουλανε προς το μέρος σου και το βλέπεις να πλησιάζει φουλ . Ένας πέρασε με βανακι με κατακόκκινο και από τύχη δεν με πάτησε γιατί δεν τον είχα δει καν να έρχεται λέω έλα πράσινο έχω περνάμε . Από τύχη ζούμε που λέμε κι εδώ .

Έτσι λοιπόν για να μη κάνω άλλο εισαγωγή, του Αγίου Βαλεντίνου έκλεισα αεροπορικά με προσφορά 1+1 για Τυνησία την ημερομηνία που είχε γενέθλια η Σοφία σαν δωράκι γενεθλίων. Άλλο που δεν ήθελε να πάει Αφρική !! Στους γονείς της βέβαια το είπε μια μέρα πριν φύγουμε και το έριξε το μπαλάκι σε εμένα ότι ήταν έκπληξη για τα γενέθλια και ούτε αυτή το ήξερε και το έμαθε μια μέρα πριν Η μάνα μου το πήρε ήρεμα όλως παραδόξως. Είχε την Τυνησία σαν ξακουστό τουριστικό παράδεισο από τα early 2000 όποτε αυτό βοήθησε . Είχαμε 4 γεμάτες μέρες στην διάθεση μας όποτε αποφασίσαμε να μην μείνουμε μόνο στην Τύνιδα. Κλείσαμε ξενοδοχείο σε ένα πολύ τουριστικό μέρος κυρίως για τη θάλασσα του το Χαμαμετ και για τη Σουσα. Τρεις πόλεις δηλαδή . Αφήσαμε την έρημο εκτός ( Τοζερ, Γκαμπες ) και είπαμε ότι όταν πάρω την μηχανή επιτέλους θα πάμε Μοναστήρι , Τζέρμπα ( τουριστικό νησί ) Σφαξ και στην έρημο και αν ηρεμήσουν τα πράγματα λέμε τώρα χτυπάμε και μια Τρίπολη Λιβύης

Η μεγάλη στιγμή είχε φτάσει. Φύγαμε μέσω Αθήνας για Τύνιδα. Στο αεροπλάνο ήμασταν δεν ήμασταν 30 άτομα. Ότι καλύτερο. Ηρεμία απόλυτη και άνεση. Φτάσαμε στην Αφρική 2 τα ξημερώματα. Εδώ ήταν ξεκάθαρα τα πράγματα . Ταξί και ξενοδοχείο και με προσοχή. Δεν ξέρουμε τι θα αντιμετωπίσουμε. Στον έλεγχο όλα πήγαν καλά. Γνωρίσαμε ένα παιδί στο αεροπλάνο που ήταν η μάνα του από την Τυνησία όποτε μας βοήθησε αρκετά και με λεπτομερείς και με το να μιλήσει μαζί με τη θεία του στον ταξιτζή, να του πει πόσα να μας πάρει και ότι έχει τον αριθμό του σε περίπτωση που μας κλέψει η ζητήσει παραπάνω να την πάρουμε να τον καταγγείλει. !! Εξαιρετική μορφή η κυρία πολύ ευγενική ήθελε να μας φιλοξενήσει και να μας βγάλει έξω την επόμενη μέρα !!

Έτσι λοιπόν περιπλανηθηκαμε με το ταξί στη βραδινή Τύνιδα , έχοντας ένα συναίσθημα φόβου. Έπαιζε και τα κλασικά άσματα τα αραβικά το ταξί και σε έβαζε για τα καλά στο κλίμα .
Από τη μια είχαμε μεγάλη ευχαρίστηση για το που είχαμε έρθει από την άλλη ζούσαμε τα πάντα σε έντονους παλμούς. Ευτυχώς ο ταξιτζής τήρησε τον λόγο του και μας άφησε μπροστά στο ξενοδοχείο. Ήταν ένα μικρό στενάκι γεμάτο σκουπίδια σε μια εντελώς έρημη περιοχή. Βέβαια ήταν αρκετα αργά. Η πρώτη εντύπωση τρομακτική. Το ξενοδοχείο καλουτσικο. Για ένα βράδυ πήγαμε έτσι κι αλλιώς την άλλη μέρα θα πηγαίναμε σε ένα πολύ καλύτερο και θα ξεκινούσαμε την περιπλάνηση μας στη χώρα του Αννίβα η αλλιώς Χάνιμπαλ!!

Η Τυνησία, ή κοινώς Τούνεζι, (αραβικά: تونس, Τούνις ή και «Ιφρικιγιέ») και επίσημα: Δημοκρατία της Τυνησίας (الجمهرية التونسية, Αλ Τζούμχουριγι-ατ Τούνισγια) είναι μια χώρα στις μεσογειακές ακτές της Βόρειας Αφρικής. Είναι το μικρότερο και πιο ανατολικό από τα κράτη που εκτείνονται κατά μήκος της οροσειράς του Άτλαντα και συνορεύει με την Αλγερία στα δυτικά και τη Λιβύη στα νοτιοανατολικά. Το 40% της χώρας καταλαμβάνει η έρημος Σαχάρα και το υπόλοιπο περιλαμβάνει γόνιμα εδάφη και προσβάσιμες ακτές. Η γεωγραφία της χώρας έπαιξε σημαντικό ρόλο στους αρχαίους χρόνους, αρχικά με την Καρχηδόνα, πόλη των Φοινίκων, και αργότερα ως αφρικανική επαρχία, καθώς αποτελούσε τον σιτοβολώνα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Νεότερα αποτέλεσε γαλλική αποικία.

Η Τύνιδα (αραβικά: تونس,‎‎ Tūnis) είναι η πρωτεύουσα της Τυνησίας με πληθυσμό περίπου 730.000. Στην ευρύτερη περιοχή γύρω από την πόλη υπολογίζεται ότι ζουν περίπου δυο εκατομμύρια κάτοικοι

 

[viktoria]

Καλημερα αμα ταξιδεψεις Ινδια και Βιετναμ τα ξαναλεμε ,οι Τυνησιοι οδηγοι ειναι Ελβετοι μπροστα σε αυτους που προειπα!απο καθαριοτητα δε η Ινδια κερδιζει με μεγαλη διαφορα η δε Αιγυπτος κοντραρει το Νεπαλ και γενικα σαντην Ασια δεν εχει.Εγω βεβαια τη λατρευω με ολα τα καλα και κακα της{Βαρανασι ερωτας με την πρωτη ματια}

 

[Vicks]

Περιμένω τη συνέχεια πώς και πώς.
Σήμερα κανονικά θα βρισκόμουν εκεί. Ακυρώθηκε ταξίδι 8 ημερών σε 4 πόλεις, μία ημέρα πριν, δε θέλω να περιγράψω δημόσια την ψυχολογική μου κατάσταση, δεύτερη ακύρωση Τυνησίας, ξέρουν αρκετοί εδώ μέσα το κόλλημά μου.
Συμμερίζομαι τα συναισθήματά σου, έχοντας ζήσει σε Ελλάδα και πολύ σε Γερμανία-Αυστρία, από τη μία το χάος και η βρωμιά με τρελαίνουν, από την άλλη κάτι με τραβάει σε αυτές τις χώρες.
Μία σημείωση μόνο, έχοντας πάει στις περισσότερες από τις χώρες που αναφέρεις, το Μαρόκο ήταν σχετικά κυριλέ, Ιορδανία πολύ καλή, από συμπεριφορά/σκουπίδια τις πιο αρνητικές αναμνήσεις τις έχω από Αίγυπτο, αλλά είναι τόσα τα όμορφα που βλέπεις από πλευράς ιστορίας/αρχαιολογίας που τα ξεπερνάς.

 

[Kyriakao]

Καταπληκτικές φωτο, εξαιρετική αφήγησης ,υπέροχη ιστορία . Πραγματικα μας ταξίδεψες!!

 

[MarieAries]

Καταπληκτικές φωτο, εξαιρετική αφήγησης ,υπέροχη ιστορία . Πραγματικα μας ταξίδεψες!!

 

[Alex Loco]

Διακρίνω μια δόση ειρωνίας στα γελακια?

 

[Alex Loco]

Καλημερα αμα ταξιδεψεις Ινδια και Βιετναμ τα ξαναλεμε ,οι Τυνησιοι οδηγοι ειναι Ελβετοι μπροστα σε αυτους που προειπα!απο καθαριοτητα δε η Ινδια κερδιζει με μεγαλη διαφορα η δε Αιγυπτος κοντραρει το Νεπαλ και γενικα σαντην Ασια δεν εχει.Εγω βεβαια τη λατρευω με ολα τα καλα και κακα της{Βαρανασι ερωτας με την πρωτη ματια}

Αν εξαιρέσεις το κομμάτι με τα σκυλιά και γενικά με τα ζώα και με αυτά που έχω ακούσει για το Βιετνάμ θέλω διακαώς να πάω. Όπως και στο Νεπάλ. Τωρα η Ινδία είναι τεράστια κουβέντα !!

 

[Alex Loco]

Περιμένω τη συνέχεια πώς και πώς.
Σήμερα κανονικά θα βρισκόμουν εκεί. Ακυρώθηκε ταξίδι 8 ημερών σε 4 πόλεις, μία ημέρα πριν, δε θέλω να περιγράψω δημόσια την ψυχολογική μου κατάσταση, δεύτερη ακύρωση Τυνησίας, ξέρουν αρκετοί εδώ μέσα το κόλλημά μου.
Συμμερίζομαι τα συναισθήματά σου, έχοντας ζήσει σε Ελλάδα και πολύ σε Γερμανία-Αυστρία, από τη μία το χάος και η βρωμιά με τρελαίνουν, από την άλλη κάτι με τραβάει σε αυτές τις χώρες.
Μία σημείωση μόνο, έχοντας πάει στις περισσότερες από τις χώρες που αναφέρεις, το Μαρόκο ήταν σχετικά κυριλέ, Ιορδανία πολύ καλή, από συμπεριφορά/σκουπίδια τις πιο αρνητικές αναμνήσεις τις έχω από Αίγυπτο, αλλά είναι τόσα τα όμορφα που βλέπεις από πλευράς ιστορίας/αρχαιολογίας που τα ξεπερνάς.

Καταλαβαίνω απόλυτα τη στεναχώρια σου , ελπίζω να πραγματοποιήσεις σύντομα το ταξίδι αυτό !! Αίγυπτος ε ? Ισχύει σε αποζημιώνει και μόνο η ιστορία και η ανατριχιλα που νιώθεις με αυτά που βλέπεις από κοντά. Ανυπομονώ να το ζήσω τι συναίσθημα !!

 

[MarieAries]

Σου προκαλούν απίστευτο άγχος . Βαβούρα , φωνές καυγάδες μεταξύ τους , ράλι Ακρόπολις κανονικό και ταυτόχρονα τεράστια ικανότητα στο να μην τρακαρουν . Μόνο όποιος πήγε καταλαβαίνει τι εννοώ. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια οδήγηση.

2 εβδομάδες πέρασα στην Τυνησία, με αμάξι το οποίο οδηγούσα εγώ. Ήμασταν 2 γυναίκες, επισκεφτήκαμε μεγάλο μέρος της χώρας, φαράγγια, έρημο, σχεδόν όλη την ακτή, κλπ, κλπ.
Δεν είχα ποτέ άγχος, δεν είδα κανένα ράλι Ακρόπολης, και η οδήγησή τους ήταν μία από τις καλύτερες που έχω δει σε Αραβική χώρα.
Περάσαμε καταπληκτικά, γνωρίσαμε υπέροχους ανθρώπους και θεωρώ ότι είναι η πιο light χώρα που μπορεί να επισκεφθεί κάποιος, όχι μόνο στη Β. Αφρική, αλλά και σε ολόκληρο τον Αραβικό κόσμο.

Λυπάμαι που δεν πέρασες καλά και επέστρεψες με άσχημα συναισθήματα, αλλά πραγματικά είναι ότι πιο καθαρό και κοντά στα Ευρωπαϊκά δεδομένα. Ίσως δε θα έπρεπε να ξαναταξιδέψεις σε Αραβική χώρα, γιατί θα σου κακοφανεί ακόμα περισσότερο.

 

[Alex Loco]

2 εβδομάδες πέρασα στην Τυνησία, με αμάξι το οποίο οδηγούσα εγώ. Ήμασταν 2 γυναίκες, επισκεφτήκαμε μεγάλο μέρος της χώρας, φαράγγια, έρημο, σχεδόν όλη την ακτή, κλπ, κλπ.
Δεν είχα ποτέ άγχος, δεν είδα κανένα ράλι Ακρόπολης, και η οδήγησή τους ήταν μία από τις καλύτερες που έχω δει σε Αραβική χώρα.
Περάσαμε καταπληκτικά, γνωρίσαμε υπέροχους ανθρώπους και θεωρώ ότι είναι η πιο light χώρα που μπορεί να επισκεφθεί κάποιος, όχι μόνο στη Β. Αφρική, αλλά και σε ολόκληρο τον Αραβικό κόσμο.

Λυπάμαι που δεν πέρασες καλά και επέστρεψες με άσχημα συναισθήματα, αλλά πραγματικά είναι ότι πιο καθαρό και κοντά στα Ευρωπαϊκά δεδομένα. Ίσως δε θα έπρεπε να ξαναταξιδέψεις σε Αραβική χώρα, γιατί θα σου κακοφανεί ακόμα περισσότερο.

Οι φωτογραφίες που ανέβασα παραπάνω δείχνουν ότι πιο καθαρό και κοντά σε ευρωπαϊκά δεδομένα δηλαδή αυτό μου λέτε ?? Όσο για την οδήγηση μάλλον μου κάνετε πλάκα και εκεί για κάποιο λόγο που εσείς κρίνετε ότι πρέπει να πείτε κάτι τέτοιο ενώ μόλις το πρωί ήμουν εκεί και ξέρω πολύ καλά τι είδα. Κόντεψα να σε ρωτήσω αν σίγουρα πηγές Τυνησία εντωμεταξυ γιατί εγώ πήγα σε άλλη Τυνησία λογικά