Alex Loco
Member
- Μηνύματα
- 381
- Likes
- 2.041
- Επόμενο Ταξίδι
-
- Ταξίδι-Όνειρο
- Pamir highway
Περιεχόμενα
Γυρνώντας λοιπόν από το φαί το οποίο έφαγα με το ζόρι , σίγουρα αρρώσταινα όλο και πιο πολύ και μάλιστα αρκετά .Ένοιωθα αυτό το ρίγος που νοιώθει το σώμα σανα σε χτυπάει ηλεκτροσόκ . Αυτό το νοιώθω όποτε είμαι άρρωστος. Όμως το μόνο που με έκαιγε ήταν να ΜΗΝ κοιμηθώ σε εκείνο το σίχαμα. Αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε να ρωτήσουμε κάτι ξενοδοχεία που ήταν στο δρόμο μας μέχρι το βόθρο ( georgia hostel ) . Μπήκα σε ένα αρκετά καθώς πρέπει για το δρόμο και τη συγκεκριμένη γειτονιά. Μου είπε 50 δολάρια ( γιατί δολάρια ακόμα απορώ) για δύο άτομα. Ο Λάζαρος σφίχτηκε λίγο. Δεν είχαμε πάει και με πολλά λεφτά τι πολλά δηλαδή πιο χαμηλό budget πεθαίνεις ! Ε πάμε να ρωτήσουμε κι αλλού και βλέπουμε. Το απέναντι ήταν πλήρεις από πελάτες μας μένει ένα γωνιακό κοντά στο δικό μας . Όνομα antalya . Λέω Τούρκος. Με το που τον ρωτάμε αν έχει δωμάτιο για δύο άτομα μας ρώτησε από που είμαστε? Του είπαμε Έλληνες και μας αποδέχτηκε ! Στην αρχή νόμιζα είναι άραβας γιατί είχε κάτι μαγνητάκια από τέτοιες χώρες και έμοιαζε κιόλας και λέω μήπως δε γούσταρε να είμαστε εβραίοι ?? Και κορόϊδευα το Λάζαρο ότι θα κοιμηθεί στο παρακμιακό στο τέλος γιατί έχει εβραικό όνομα και θα φάει πόρτα xD !! Μας είπε ότι είχε δωμάτιο με 15 ευρώ το άτομο και δικό μας μπάνιο !! Άπλα είσαιι το κλείσαμε χωρίς δεύτερη σκέψη και πήγαμε στο άλλο να πάρουμε τα πράγματα μας. Μου λέει το αφήνω πάνω σου βρες μια καλή δικαιολογία . Παίρνουμε τα πράγματα κατεβαινουμε τη σκάλα ε κοιτάει ο Μπιμπίλας με ύφος (Kaτακουζηνέ θα σου πετάξω τα άντερα έξω για όποιον ξέρει 
) και της λέω..
- We met some Georgian girls and they invited us to sleep together xD !! Ξενέρωσε. Σου λέει που θα βρούμε άλλο μαλάκα ( πιπέρι) να μείνει εδώ. Είπε ένα στενάχωρο goodbye και τζάσαμε επιτέλους !!Καλό ντου από το υγειονομικό εύχομαι θα κλείσετε στανταράκι !! Με νέο αέρα είχα ξεχάσει και την αρρώστια και όλα !! Λέω θα το γιορτάσουμε. Θα πιούμε το κρασί που μας δώσανε ! Κάνουμε μπάνιο στη σουίτα θα έλεγα μπροστά στο άλλο αράζουμε βάζουμε και aircondition να ζεσταθεί το κοκαλάκι μας και αρχίζουμε να πίνουμε . Απαίσιο !! Ξηρό κρασί σε τύπους που πίνουνε ημίγλυκο αλλά δεν βαριέσαι θα το απολαύσουμε. Το ένα έφερε το άλλο πεταχτήκαμε και πήραμε κι ένα μεγάλο κρασάκι φτηνό το ένα έφερε το άλλο και να σου τα τσιγάρα στο μπαλκόνι χωρίς μπλούζα. Το κρασάκι με ζέστανε αλλά τα ήθελα και τα έπαθα παιδιά. Ούτε κατάλαβα πότε με αγκάλιασε ο Μορφέας . Αυτό που κατάλαβα ήταν ότι κατά τις 10 το πρωί ξύπνησα από το πυρετό που με κατέβαλε . Το σώμα μου ηλεκτρισμένο , ξεκάθαρα άρρωστο το κεφάλι μου βαρύ διαλυμένο και η θερμοκρασία μου ηφαίστειο. - Λάζαρε ξύπνα σβήνω. Λάζαρε. Λάζαρεεε . Τίποτα. Καλά το ξέρω ούτε με κανονιές δε νοιώθει. Άστον. Έτσι κι αλλιώς δεν είμαι για τη πραγματικότητα. Κατάφερα να ξανά κοιμηθώ. Κατά τις 1 ξυπνάω πάλι . Σηκώνομαι. Καρφί στο μπάνιο. Μόνο που σηκώθηκα τάση για εμετό . Αυτό ακριβώς εμετός στον εμετό και διάρροια. Τέλεια. Μία ώρα στο μπάνιο διαλυμένος με μηδέν ενέργεια και τρομαγμένος από το ότι είμαι στη Τυφλίδα έχω μπροστά μου 10 ώρες μέχρι να πάρω το λεωφορείο και άλλες 4 για το Κουταίσι + άλλες 3 για να φύγει η πτήση + άλλες 3 για να φτάσω Θεσσαλονίκη .Τρόμος !!!
Π-Ω-Σ θα τα καταφέρω. Σηκώνομαι προσπαθώ. Μάταια. Ζάλη και ξανά εμετός.. Μπράβο μάνα. Μπράβο. - μη πας αγόρι μου εκεί θα σε ψάχνουμε στα κανάλια . Μη κάνεις αγόρι μου ταξίδια με αγχώνεις , μη αγόρι μου ξανά φτάνει. Χάνω αεροπλάνο στο Βερολίνο ξυπνάω κομμάτια στη Τυφλίδα. Έτσι είναι μάνααα η γρουσουζιά !! Τώρα τι κάνουμε Λάζαρε ??? Πετάγεται στο φαρμακείο για ασπιρίνη. Στη κυριολεξία πήγα μπουσουλόντας μέχρι το κρεβάτι και ξεράθηκα στον ύπνο κατά ιδρωμένος. Με ξύπνησε . Βρήκε ασπιρίνες και πήρα μία. Κάτσαμε αρκετή ώρα μέχρι να με πιάσει λίγο. Ήπια μια γουλιά νερό από το μπουκάλι στο ψυγειάκι και το άφησα μέσα και καλά κλειστό. Έτσι για να μάθουν που είχαν κείκ ληγμένο εδώ και μήνες και άνοιξα να το φάω. Δεν το έφαγα γιατί είδα την ημερομηνία αφού το άνοιξα βέβαια αλλά δεν πειράζει. Δ-Ε-Ν Π-Λ-Η-Ρ-Ω-Ν-Ω φίλε Κεμάλ . Και δεν πλήρωσα γιατί δεν το πήρε πρέφα ούτε και το νερό xD !! Αφού στάθηκα στα πόδια μου φύγαμε με προορισμό το μετρό. Ο Λάζαρος έφαγε μια λουκανόπιτα. Εγώ και μόνο που κοιτούσα τη βιτρίνα το στομάχι μου έκανε σπασμούς αρνητικά όμως όχι από τη πείνα. Κάτι πολύπλοκο έπαιζε με το μετρό τους και επειδή δεν ήμασταν για πολύ μπλα μπλα το πήραμε ποδαράτο καθώς ένοιωθα ότι μπορούσα. Μέχρι τα καταστήματα στο κέντρο που ήταν ο προορισμός σταματήσαμε 3-4 φορές καθώς με έπιαναν κάτι κρίσεις στομάχου. Βάσανο και βάναυσο. Φτάνοντας εκεί πήρα ένα ελεφαντάκι από μια βιτρίνα γιατί με το που το είδα το στάμπαρα για τη Δώρα. Ελεφαντάκι με φωνάζει ( και δεν έχω μεγάλα αυτιά xD ).
Ένα μεγάλο ερωτηματικό ήταν το που θα καταφέρω να πάμε. Οι στόχοι μας ?
1) Kartlis Deda το άγαλμα της μητέρας Γεωργίας δεσπόζει στο λόφο του Ναρίκαλα. Πήγαινες με τελεφερίκ και ήταν νούμερο ένα στόχος.
2) Ένα σοβιετικό μνημείο με μεγάλες κολόνες που δυστυχώς έπεφτε μακρυά και λόγο της κατάστασής μου δεν πήγαμε.
3) Dinamo Tbilisi Arena. όπως πάντα το τοπικό γήπεδο
4) Η γέφυρα της ειρήνης
5) Ο ναός Sameba ( ο ναός που έχω ανεβάσει στο ξεκίνημα της ιστορίας)
6) την οδό Rustavelli και τη Freedom square τις είχαμε ήδη επισκεφτεί.
Έτσι λοιπόν αφού αγόρασα το ελεφαντάκι αποφασίσαμε να πάμε στο λίγότερο ενδιαφέρον να τελειώνουμε. Το γήπεδο της Dinamo Tbilisi η οποία είναι η μεγαλύτερη ομάδα της Γεωργίας αλλά τη μεγάλη ομάδα να είναι αφού έχασε 0-3 από το Παοκ ( χαχαχ ξυδάκι βρε σκουλίκι πες )
. Φτάσαμε με τη βοήθεια του χάρτη βγάζοντας τις απαραίτητες φωτογραφίες. Στο γυρισμό βρήκαμε ένα μαγαζί που έλεγε ότι με 5 Λάρι έτρωγες ένα club sandwich με πατάτες και μια κόκα κόλα. Πέντε λάρι είναι ούτε δύο ευρώ. Και δεν μπαίνουμε. Εγώ το σκεφτόμουν γιατί ήμουν καλύτερα αλλά εντάξει το στομάχι δεν καιγόταν. Αρχικά μας φέρνει μια σπράιτ και μια φάντα. Δεν έχει λέει κόκα κόλα άσχετα να αυτό λέει στη ταμπέλα και άσχετα να ένας απέναντι πίνει κόκα κόλα. Μάλιστα. Έπειτα φέρνει δύο burgers και όχι club sandwich όπως λέει η ταμπέλα που συνοδεύονται από 5-6 πατάτες και όχι σε ξεχωριστό πιάτο μπόλικες όπως τις δείχνει η ταμπέλα. Άμα το κάναμε φρίσμπι το πιάτο στο κεφάλι της μετά θα μας λέγανε παλιοχαρακτήρες. Δαγκώνεις το ψωμί που ζύμωσε κάποια γιαγιά στο πόλεμο της Οσσετίας το 2008 γιατί σίγουρα από τότε ήταν το ψωμί και τρως ένα αγνώστου προελεύσεως κρεατάκι με ψαρίσια γεύση. Όχι ρε φίλε έλεος ως εδώ. Ούτε μπουκιά ξανά . Μόνο ο άλλος ο σπάγκος το έφαγε καθώς όπως δήλωσε χωρίς ντροπή το πλήρωσε !!!! Φύγαμε και από εκεί με ξενέρα και κατευθυνθήκαμε ολοταχώς για το ναό . Στο ναό λοιπόν φτάσαμε σε 3 ώρες. Γιατί ? Μάλλον το χάπι σταμάτησε να δρα και ξάπλωσα σε ένα παγκάκι πιάνοντας τη κοιλιά μου επί πόση ώρα και άλλη τόση ώρα καθόμουν σε κάτι σκαλιά στο μετρό γιατί δε μπορούσαν να σηκωθώ από τους πόνους. Καλά που δε μου πέταξαν και κανά ψιλό. Μετά από το δεύτερο χάπι που πήρα μάζεψα τα κομμάτια μου και ξεκινήσαμε για το ναό . Χάσαμε πάρα πολύ χρόνο δυστυχώς και ξέραμε ότι δε θα τα δούμε όλα :/ . Θα φτάσουμε όμως μέχρι το ναό ???
Συνεχίζεται..
) και της λέω..- We met some Georgian girls and they invited us to sleep together xD !! Ξενέρωσε. Σου λέει που θα βρούμε άλλο μαλάκα ( πιπέρι) να μείνει εδώ. Είπε ένα στενάχωρο goodbye και τζάσαμε επιτέλους !!Καλό ντου από το υγειονομικό εύχομαι θα κλείσετε στανταράκι !! Με νέο αέρα είχα ξεχάσει και την αρρώστια και όλα !! Λέω θα το γιορτάσουμε. Θα πιούμε το κρασί που μας δώσανε ! Κάνουμε μπάνιο στη σουίτα θα έλεγα μπροστά στο άλλο αράζουμε βάζουμε και aircondition να ζεσταθεί το κοκαλάκι μας και αρχίζουμε να πίνουμε . Απαίσιο !! Ξηρό κρασί σε τύπους που πίνουνε ημίγλυκο αλλά δεν βαριέσαι θα το απολαύσουμε. Το ένα έφερε το άλλο πεταχτήκαμε και πήραμε κι ένα μεγάλο κρασάκι φτηνό το ένα έφερε το άλλο και να σου τα τσιγάρα στο μπαλκόνι χωρίς μπλούζα. Το κρασάκι με ζέστανε αλλά τα ήθελα και τα έπαθα παιδιά. Ούτε κατάλαβα πότε με αγκάλιασε ο Μορφέας . Αυτό που κατάλαβα ήταν ότι κατά τις 10 το πρωί ξύπνησα από το πυρετό που με κατέβαλε . Το σώμα μου ηλεκτρισμένο , ξεκάθαρα άρρωστο το κεφάλι μου βαρύ διαλυμένο και η θερμοκρασία μου ηφαίστειο. - Λάζαρε ξύπνα σβήνω. Λάζαρε. Λάζαρεεε . Τίποτα. Καλά το ξέρω ούτε με κανονιές δε νοιώθει. Άστον. Έτσι κι αλλιώς δεν είμαι για τη πραγματικότητα. Κατάφερα να ξανά κοιμηθώ. Κατά τις 1 ξυπνάω πάλι . Σηκώνομαι. Καρφί στο μπάνιο. Μόνο που σηκώθηκα τάση για εμετό . Αυτό ακριβώς εμετός στον εμετό και διάρροια. Τέλεια. Μία ώρα στο μπάνιο διαλυμένος με μηδέν ενέργεια και τρομαγμένος από το ότι είμαι στη Τυφλίδα έχω μπροστά μου 10 ώρες μέχρι να πάρω το λεωφορείο και άλλες 4 για το Κουταίσι + άλλες 3 για να φύγει η πτήση + άλλες 3 για να φτάσω Θεσσαλονίκη .Τρόμος !!!
Π-Ω-Σ θα τα καταφέρω. Σηκώνομαι προσπαθώ. Μάταια. Ζάλη και ξανά εμετός.. Μπράβο μάνα. Μπράβο. - μη πας αγόρι μου εκεί θα σε ψάχνουμε στα κανάλια . Μη κάνεις αγόρι μου ταξίδια με αγχώνεις , μη αγόρι μου ξανά φτάνει. Χάνω αεροπλάνο στο Βερολίνο ξυπνάω κομμάτια στη Τυφλίδα. Έτσι είναι μάνααα η γρουσουζιά !! Τώρα τι κάνουμε Λάζαρε ??? Πετάγεται στο φαρμακείο για ασπιρίνη. Στη κυριολεξία πήγα μπουσουλόντας μέχρι το κρεβάτι και ξεράθηκα στον ύπνο κατά ιδρωμένος. Με ξύπνησε . Βρήκε ασπιρίνες και πήρα μία. Κάτσαμε αρκετή ώρα μέχρι να με πιάσει λίγο. Ήπια μια γουλιά νερό από το μπουκάλι στο ψυγειάκι και το άφησα μέσα και καλά κλειστό. Έτσι για να μάθουν που είχαν κείκ ληγμένο εδώ και μήνες και άνοιξα να το φάω. Δεν το έφαγα γιατί είδα την ημερομηνία αφού το άνοιξα βέβαια αλλά δεν πειράζει. Δ-Ε-Ν Π-Λ-Η-Ρ-Ω-Ν-Ω φίλε Κεμάλ . Και δεν πλήρωσα γιατί δεν το πήρε πρέφα ούτε και το νερό xD !! Αφού στάθηκα στα πόδια μου φύγαμε με προορισμό το μετρό. Ο Λάζαρος έφαγε μια λουκανόπιτα. Εγώ και μόνο που κοιτούσα τη βιτρίνα το στομάχι μου έκανε σπασμούς αρνητικά όμως όχι από τη πείνα. Κάτι πολύπλοκο έπαιζε με το μετρό τους και επειδή δεν ήμασταν για πολύ μπλα μπλα το πήραμε ποδαράτο καθώς ένοιωθα ότι μπορούσα. Μέχρι τα καταστήματα στο κέντρο που ήταν ο προορισμός σταματήσαμε 3-4 φορές καθώς με έπιαναν κάτι κρίσεις στομάχου. Βάσανο και βάναυσο. Φτάνοντας εκεί πήρα ένα ελεφαντάκι από μια βιτρίνα γιατί με το που το είδα το στάμπαρα για τη Δώρα. Ελεφαντάκι με φωνάζει ( και δεν έχω μεγάλα αυτιά xD
).Ένα μεγάλο ερωτηματικό ήταν το που θα καταφέρω να πάμε. Οι στόχοι μας ?
1) Kartlis Deda το άγαλμα της μητέρας Γεωργίας δεσπόζει στο λόφο του Ναρίκαλα. Πήγαινες με τελεφερίκ και ήταν νούμερο ένα στόχος.
2) Ένα σοβιετικό μνημείο με μεγάλες κολόνες που δυστυχώς έπεφτε μακρυά και λόγο της κατάστασής μου δεν πήγαμε.
3) Dinamo Tbilisi Arena. όπως πάντα το τοπικό γήπεδο
4) Η γέφυρα της ειρήνης
5) Ο ναός Sameba ( ο ναός που έχω ανεβάσει στο ξεκίνημα της ιστορίας)
6) την οδό Rustavelli και τη Freedom square τις είχαμε ήδη επισκεφτεί.
Έτσι λοιπόν αφού αγόρασα το ελεφαντάκι αποφασίσαμε να πάμε στο λίγότερο ενδιαφέρον να τελειώνουμε. Το γήπεδο της Dinamo Tbilisi η οποία είναι η μεγαλύτερη ομάδα της Γεωργίας αλλά τη μεγάλη ομάδα να είναι αφού έχασε 0-3 από το Παοκ ( χαχαχ ξυδάκι βρε σκουλίκι πες )
. Φτάσαμε με τη βοήθεια του χάρτη βγάζοντας τις απαραίτητες φωτογραφίες. Στο γυρισμό βρήκαμε ένα μαγαζί που έλεγε ότι με 5 Λάρι έτρωγες ένα club sandwich με πατάτες και μια κόκα κόλα. Πέντε λάρι είναι ούτε δύο ευρώ. Και δεν μπαίνουμε. Εγώ το σκεφτόμουν γιατί ήμουν καλύτερα αλλά εντάξει το στομάχι δεν καιγόταν. Αρχικά μας φέρνει μια σπράιτ και μια φάντα. Δεν έχει λέει κόκα κόλα άσχετα να αυτό λέει στη ταμπέλα και άσχετα να ένας απέναντι πίνει κόκα κόλα. Μάλιστα. Έπειτα φέρνει δύο burgers και όχι club sandwich όπως λέει η ταμπέλα που συνοδεύονται από 5-6 πατάτες και όχι σε ξεχωριστό πιάτο μπόλικες όπως τις δείχνει η ταμπέλα. Άμα το κάναμε φρίσμπι το πιάτο στο κεφάλι της μετά θα μας λέγανε παλιοχαρακτήρες. Δαγκώνεις το ψωμί που ζύμωσε κάποια γιαγιά στο πόλεμο της Οσσετίας το 2008 γιατί σίγουρα από τότε ήταν το ψωμί και τρως ένα αγνώστου προελεύσεως κρεατάκι με ψαρίσια γεύση. Όχι ρε φίλε έλεος ως εδώ. Ούτε μπουκιά ξανά . Μόνο ο άλλος ο σπάγκος το έφαγε καθώς όπως δήλωσε χωρίς ντροπή το πλήρωσε !!!! Φύγαμε και από εκεί με ξενέρα και κατευθυνθήκαμε ολοταχώς για το ναό . Στο ναό λοιπόν φτάσαμε σε 3 ώρες. Γιατί ? Μάλλον το χάπι σταμάτησε να δρα και ξάπλωσα σε ένα παγκάκι πιάνοντας τη κοιλιά μου επί πόση ώρα και άλλη τόση ώρα καθόμουν σε κάτι σκαλιά στο μετρό γιατί δε μπορούσαν να σηκωθώ από τους πόνους. Καλά που δε μου πέταξαν και κανά ψιλό. Μετά από το δεύτερο χάπι που πήρα μάζεψα τα κομμάτια μου και ξεκινήσαμε για το ναό . Χάσαμε πάρα πολύ χρόνο δυστυχώς και ξέραμε ότι δε θα τα δούμε όλα :/ . Θα φτάσουμε όμως μέχρι το ναό ???
Συνεχίζεται..
