Alex Loco
Member
- Μηνύματα
- 381
- Likes
- 2.041
- Επόμενο Ταξίδι
-
- Ταξίδι-Όνειρο
- Pamir highway
Περιεχόμενα
Σε ένα mini bus ήμασταν δεν ήμασταν καμιά 16-18 άτομα ξεκινήσαμε στους πολύ κακούς δρόμους το αντιλαμβάνεσαι με το καλημέρα. Πρώτη πόλη το Κουταίσι. Κακό και αυτό. Περίεργο. Άλλη εποχή. Άλλος κόσμος βασικά σε σχέση με τα άλλα μου ταξίδια αλλά ήμουν σίγουρος ότι έτσι θα είναι ακόμα και η Τύφλίδα αλλά μπορώ να πω με διέψευσε κατά 90%. Κάτι που δεν μου άρεσε είναι τα καταστήματα και οι πολυκατοικίες. Απορώ είναι τόσο κακή η οικονομική κατάσταση και δεν μπορούν οι ένοικοι να μαζέψουν κανά φράγκο να σοβατίσουν και να βάψουν ρε παιδί μου ?? Το αφήσαμε πίσω μας και κατευθυνθήκαμε προς το Zestafoni. Ο μόνος λόγος που ξέρω σχεδόν κάθε πόλη ακόμα και μικρά χωριά είναι λόγο τον ομάδων. Έχω δυνατές γνώσεις στο ποδόσφαιρο και έτσι μαθαίνω και από Γεωγραφία. Το Zestafoni το ξέρω από την ομάδα που έπαιζε στην Ευρώπη πριν λίγα χρόνια. Βέβαια περίμενα καμιά μεγάλη πόλη. Ούτε καν !! Κάναμε στάση για καφέ και φαγητό. Στο πούλμαν γνωρίσαμε μια φοβερή οικογένεια. Ο πατέρας ήταν Έλληνας και η γυναίκα του γεωργιανή. Είχαν δύο κόρες και ένα γιο και ήταν και θείοι μαζί ούτε κατάλαβα. Πάντως ήταν ευγενέστατοι μας κέρασαν καφέ και κάτι πιτάκια με τυρί τα χατζαπούρι νομίζω τα είπαν. Έφαγα 5 και ο Λαζ 1 xD !! Δεν είχαμε αλλάξει τα ευρώ σε λάρι αλλά και να τα είχαμε πάλι θα μας κερνούσαν μιλάμε για απίστευτα φιλόξενο πνεύμα. Και μάλιστα η μια η κυρία μου είπε : εσείς μας φιλοξενείτε στη χώρα σας κι εμείς τώρα θα σας φιλέψουμε στη δική μας !! Απορούσαν βέβαια τη δουλειά είχαμε εκεί χωρίς να μας συνδέει κάτι με τη Γεωργία !!
Φύγαμε λοιπόν και από εκεί διασχίζοντας τα ξερά χωράφια της Γεωργίας με τις πολλές αγελάδες !! Άπειρες όμως ! Σιγά σιγά εμφανίστηκαν και τα χιόνια στην άκρη του δρόμου τα οποία έγιναν πάρα πολλά στη συνέχεια και πλάγια αλλά και στο δρόμο . Αυτό μας ανάγκασε να πηγαίνουμε αργά προσπερνώντας βέβαια ακόμα και νταλίκες σε στροφές !! Και καλά στην Ελλάδα οδηγάμε επικίνδυνα. Μπροστά σε αυτούς στους Τούρκους στους Βαλκάνιους εμείς είμαστε αρνάκια. Ευτυχώς δεν μας επηρέασε το χιόνι στην οδήγηση. Μα περάσαμε κάτι χωριουδάκια πνιγμένα στο χιόνι. Ρε παιδιά πως μένουν εκεί. Ούτε φούρνο δεν έχει και είναι 5 σπίτια δηλαδή έλεος !!!!
Μετά από 4 ώρες περίπου αρχίσαμε επιτέλους να μπαίνουμε στη Τυφλίδα. Ήταν όμορφη δεν μπορώ να πω. Δεν πίστευα ότι θα είναι κάτι καλό αλλά άρχισε να με πείθει. Το Βουκουρέστι ας πούμε στην είσοδο της πόλης με τρόμαξε με κάτι καταυλισμούς. Είχα ετοιμάσει ένα καλό πρόγραμμα για να επισκεφτούμε πολλά και διάφορα. Αρχικά μας άφησαν στη Freedom Square όπου δεσπόζει το άγαλμα του Αγίου Γεωργίου. Φωταγωγημένη λόγο των γιορτών γεμάτη κόσμο και αμάξια που σε πατάνε εύκολα αν δεν περάσεις γρήγορα. Σχεδόν καθόλου φανάρια , ο κόσμος απλά περνάει όποτε κρίνει ! Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να αλλάξουμε το ευρώ σε λάρι. Το ένα ευρώ ήταν 2.78 Λάρι περίπου. Από δίπλα ακριβώς είχε ένα σουβενιράδικο. Προφανώς και μπήκα τσίμπησα τη κασκολάρα μου (Ντιναμό Τυφλίδας) και το μαγνητάκι. Ο πρώτος στόχος ήταν να βρούμε το ξενοδοχείο. Είχα ενδοιασμούς γιατί το κλείσαμε με 4 ευρώ και σκεφτόμασταν πόσο χάλια μπορεί να είναι. Μάλλον το παρακάναμε στο τζαμπατζιλίκι. Ψάχναμε το μετρό για να πάμε στο χόστελ. Υπόγεια τούνελ με καταστήματα ο Θεός να τα κάνει βρήκαμε. Μετρό όμως πουθενά. Και θα ορκιζόμουν ότι έχουν και μάλιστα από τη Σοβιετική ένα που είναι σε πολύ μεγάλο βάθος. Μα λάθος διάβασα δεν κοίταξα για Τυφλίδα. Ρωτούσαμε ξαναρωτούσαμε μας λέγανε από εκεί παιδιά . Ε που ??? Άφαντο !! Η μπαταρία μου εξαντλήθηκε και αυτή τη φορά μας έσωσε ο Λαζ με το νέο του κινητό. Εδώ και χρόνια είχε τα παλιά κινητά με κουμπιά χωρίς ίντερνετ. Και επιτέλους με το νέο του κινητό έβαλε το gps και μας πήγε βήμα βήμα! Αποφασίσαμε να πάμε με τα πόδια για να δούμε και λίγο Τυφλίδα και κυρίως γιατί το μετρό ήταν φάντασμα. Περπατήσαμε σχεδόν όλη τη Rustavelli Street τη Τσιμισκή τους θα έλεγα που ήταν λες και περπατούσες στο Παρίσι και όχι στη Τυφλίδα. Μνημεία , κτήρια με λαμπάκια , ποιοτικά μαγαζιά , restaurants και γενικά άλλος κόσμος . Ακολουθώντας πιστά το gps περάσαμε μια γέφυρα από τις πολλές που είναι χτισμένες πάνω από το ποταμό Mtkvari και φτάσαμε σε ένα McDonalds στην οδό Marjanishvili . Και εκεί είχε μετρό σύμφωνα με το χάρτη αλλά τίποτα!! Πλησιάζαμε στο hostel μας που ήταν σε κάτι σκοτεινά στενά . Έτσι φτάσαμε ακριβώς εκεί που έδειχνε ο χάρτης. Ε που είναι ? Άφαντο. Ένα παρατημένο κτήριο μπροστά μας με σκόνη και βρωμιά. Κάποιος μας δουλεύει εδώ . Πέρασα απέναντι και κοιτάζοντας πιο αναλυτικά είδα ότι στη γωνία έγραφε Georgia Hostel και είχε μια καγκελόπορτα ! Λοιπόν παιδιά για το καλό του Έλληνα ταξιδιώτη αλλά και του ξένου και για τη δημόσια υγεία πρέπει να μαζευτούμε οι απανταχού travellers και με κάποιο τρόπο να κλείσουμε αυτό το αστείο , αυτό το ανεκδιήγητο οικοδόμημα , αυτή τη τρώγλη που πήρε κάπως άδεια ΑΝ πήρε και λειτουργεί εις βάρους της υγείας των ανθρώπων ! Μου άνοιξε τη πόρτα μια κοντομαλούσα που θύμιζε διασταύρωση Μπιμπίλα και Μέρκελ !! Ήταν φίλη της Γεωργιανής που το είχε η οποία μασαμπούκωνε με τη ρόμπα της και τη παντόφλα κάτι σπιτικό που σου έφερνε εμετό . Η τυπάρα λοιπόν που μας άνοιξε ήταν Γερμανο Ινονήσια και μας είπε ότι ήμασταν οι πρώτοι Έλληνες που γνώριζε. Τώρα τι δουλειά είχε στη Τυφλίδα δε ξέρω αλλά μιλούσε πολύ καλά Αγγλικά. Ανεβήκαμε μια σάπια σκάλα και φτάσαμε σε ένα θάλαμο που είχε 3 κουκέτες και 4 πόρτες. Αυτό ήταν ας πούμε open δωμάτιο και προθάλαμος των δωματίων. Ζητήσαμε δωμάτιο .Ανοίγει μια πόρτα και βλέπουμε ένα λίγο μικρότερο από κελί μοναχού στο Άγιο Όρος. Κοιτιόμαστε. Ούτε παράθυρο , ούτε μπάνιο τι μπάνιο δηλαδή καλά καλά διάδρομο δεν είχε. Ένα μέρος να μπεις και καπάκι κρεβάτι και τοίχος. Εγώ άρχισα να έχω κρίσεις πανικού πέρα από τη πλάκα. Πήγα καρφί στο εισόγειο να φορτίσω το κινητό μου γιατί πάνω είχε άλλου είδους πρίζα. Και έκατσα μαζί τους ακριβώς δίπλα στα φαγητά που έτρωγαν. Αν είχα ένα μανταλάκι θα το έβαζα στη μύτη και θα έλεγα ότι είναι το στυλ μου δεν παλευόταν. Ο Λάζαρος πήγε στο μπάνιο και γύρισε με ένα ύφος απογοήτευσης. Μου λέει δεν έχει χαρτί. Καθόλου , πουθενά. Και πάει να ανάψει τσιγάρο και του λέει η άλλη no smoking inside pleaseee! Αι μωρή γελάει και το σαρμαδάκι που τρως σε πείραξε το τσιγάρο εδώ μέσα στο αίσχος !! Φύγαμε άρον άρον να πάμε για φαί. Άρχισα να νιώθω λίγο άσχημα . Το στήθος μου πονούσε και ένιωθα γενικά ένα αίσθημα αρρώστιας. Με δούλευε ο άλλος ότι αρρώστησα ψυχολογικά από το hot spot που μέναμε. Βασικά τα hot spot είναι πολύ καλύτερα. Ακόμα και οι χιονισμένες σκηνές στη Μόρια είναι σίγουρα καλύτερες. όσα και να γράψω δεν θα καταλάβει κανείς. Και κατάλαβα ότι ήμουν άρρωστος γιατί από τη πρώτη πατάτα που έφαγα δεν είχα όρεξη. Ποιος εγώ !! Κάναμε σύσκεψη για το τι θα κάνουμε πάντως ακόμα κι εμείς τα παρτάλια , οι άστεγοι συνήθως και τόσο χίπιδες τύποι δεν μπορούσαμε να μείνουμε εκεί μέσα. Άρα τι κάνουμε ? Φεύγουμε από τη κόλαση ??
Συνεχίζεται..
Κουταίσι
Freedom Square
Αυτό είναι το δωμάτιο. δεν έχει άλλο ότι βλέπετε είναι..
Φύγαμε λοιπόν και από εκεί διασχίζοντας τα ξερά χωράφια της Γεωργίας με τις πολλές αγελάδες !! Άπειρες όμως ! Σιγά σιγά εμφανίστηκαν και τα χιόνια στην άκρη του δρόμου τα οποία έγιναν πάρα πολλά στη συνέχεια και πλάγια αλλά και στο δρόμο . Αυτό μας ανάγκασε να πηγαίνουμε αργά προσπερνώντας βέβαια ακόμα και νταλίκες σε στροφές !! Και καλά στην Ελλάδα οδηγάμε επικίνδυνα. Μπροστά σε αυτούς στους Τούρκους στους Βαλκάνιους εμείς είμαστε αρνάκια. Ευτυχώς δεν μας επηρέασε το χιόνι στην οδήγηση. Μα περάσαμε κάτι χωριουδάκια πνιγμένα στο χιόνι. Ρε παιδιά πως μένουν εκεί. Ούτε φούρνο δεν έχει και είναι 5 σπίτια δηλαδή έλεος !!!!
Μετά από 4 ώρες περίπου αρχίσαμε επιτέλους να μπαίνουμε στη Τυφλίδα. Ήταν όμορφη δεν μπορώ να πω. Δεν πίστευα ότι θα είναι κάτι καλό αλλά άρχισε να με πείθει. Το Βουκουρέστι ας πούμε στην είσοδο της πόλης με τρόμαξε με κάτι καταυλισμούς. Είχα ετοιμάσει ένα καλό πρόγραμμα για να επισκεφτούμε πολλά και διάφορα. Αρχικά μας άφησαν στη Freedom Square όπου δεσπόζει το άγαλμα του Αγίου Γεωργίου. Φωταγωγημένη λόγο των γιορτών γεμάτη κόσμο και αμάξια που σε πατάνε εύκολα αν δεν περάσεις γρήγορα. Σχεδόν καθόλου φανάρια , ο κόσμος απλά περνάει όποτε κρίνει ! Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να αλλάξουμε το ευρώ σε λάρι. Το ένα ευρώ ήταν 2.78 Λάρι περίπου. Από δίπλα ακριβώς είχε ένα σουβενιράδικο. Προφανώς και μπήκα τσίμπησα τη κασκολάρα μου (Ντιναμό Τυφλίδας) και το μαγνητάκι. Ο πρώτος στόχος ήταν να βρούμε το ξενοδοχείο. Είχα ενδοιασμούς γιατί το κλείσαμε με 4 ευρώ και σκεφτόμασταν πόσο χάλια μπορεί να είναι. Μάλλον το παρακάναμε στο τζαμπατζιλίκι. Ψάχναμε το μετρό για να πάμε στο χόστελ. Υπόγεια τούνελ με καταστήματα ο Θεός να τα κάνει βρήκαμε. Μετρό όμως πουθενά. Και θα ορκιζόμουν ότι έχουν και μάλιστα από τη Σοβιετική ένα που είναι σε πολύ μεγάλο βάθος. Μα λάθος διάβασα δεν κοίταξα για Τυφλίδα. Ρωτούσαμε ξαναρωτούσαμε μας λέγανε από εκεί παιδιά . Ε που ??? Άφαντο !! Η μπαταρία μου εξαντλήθηκε και αυτή τη φορά μας έσωσε ο Λαζ με το νέο του κινητό. Εδώ και χρόνια είχε τα παλιά κινητά με κουμπιά χωρίς ίντερνετ. Και επιτέλους με το νέο του κινητό έβαλε το gps και μας πήγε βήμα βήμα! Αποφασίσαμε να πάμε με τα πόδια για να δούμε και λίγο Τυφλίδα και κυρίως γιατί το μετρό ήταν φάντασμα. Περπατήσαμε σχεδόν όλη τη Rustavelli Street τη Τσιμισκή τους θα έλεγα που ήταν λες και περπατούσες στο Παρίσι και όχι στη Τυφλίδα. Μνημεία , κτήρια με λαμπάκια , ποιοτικά μαγαζιά , restaurants και γενικά άλλος κόσμος . Ακολουθώντας πιστά το gps περάσαμε μια γέφυρα από τις πολλές που είναι χτισμένες πάνω από το ποταμό Mtkvari και φτάσαμε σε ένα McDonalds στην οδό Marjanishvili . Και εκεί είχε μετρό σύμφωνα με το χάρτη αλλά τίποτα!! Πλησιάζαμε στο hostel μας που ήταν σε κάτι σκοτεινά στενά . Έτσι φτάσαμε ακριβώς εκεί που έδειχνε ο χάρτης. Ε που είναι ? Άφαντο. Ένα παρατημένο κτήριο μπροστά μας με σκόνη και βρωμιά. Κάποιος μας δουλεύει εδώ . Πέρασα απέναντι και κοιτάζοντας πιο αναλυτικά είδα ότι στη γωνία έγραφε Georgia Hostel και είχε μια καγκελόπορτα ! Λοιπόν παιδιά για το καλό του Έλληνα ταξιδιώτη αλλά και του ξένου και για τη δημόσια υγεία πρέπει να μαζευτούμε οι απανταχού travellers και με κάποιο τρόπο να κλείσουμε αυτό το αστείο , αυτό το ανεκδιήγητο οικοδόμημα , αυτή τη τρώγλη που πήρε κάπως άδεια ΑΝ πήρε και λειτουργεί εις βάρους της υγείας των ανθρώπων ! Μου άνοιξε τη πόρτα μια κοντομαλούσα που θύμιζε διασταύρωση Μπιμπίλα και Μέρκελ !! Ήταν φίλη της Γεωργιανής που το είχε η οποία μασαμπούκωνε με τη ρόμπα της και τη παντόφλα κάτι σπιτικό που σου έφερνε εμετό . Η τυπάρα λοιπόν που μας άνοιξε ήταν Γερμανο Ινονήσια και μας είπε ότι ήμασταν οι πρώτοι Έλληνες που γνώριζε. Τώρα τι δουλειά είχε στη Τυφλίδα δε ξέρω αλλά μιλούσε πολύ καλά Αγγλικά. Ανεβήκαμε μια σάπια σκάλα και φτάσαμε σε ένα θάλαμο που είχε 3 κουκέτες και 4 πόρτες. Αυτό ήταν ας πούμε open δωμάτιο και προθάλαμος των δωματίων. Ζητήσαμε δωμάτιο .Ανοίγει μια πόρτα και βλέπουμε ένα λίγο μικρότερο από κελί μοναχού στο Άγιο Όρος. Κοιτιόμαστε. Ούτε παράθυρο , ούτε μπάνιο τι μπάνιο δηλαδή καλά καλά διάδρομο δεν είχε. Ένα μέρος να μπεις και καπάκι κρεβάτι και τοίχος. Εγώ άρχισα να έχω κρίσεις πανικού πέρα από τη πλάκα. Πήγα καρφί στο εισόγειο να φορτίσω το κινητό μου γιατί πάνω είχε άλλου είδους πρίζα. Και έκατσα μαζί τους ακριβώς δίπλα στα φαγητά που έτρωγαν. Αν είχα ένα μανταλάκι θα το έβαζα στη μύτη και θα έλεγα ότι είναι το στυλ μου δεν παλευόταν. Ο Λάζαρος πήγε στο μπάνιο και γύρισε με ένα ύφος απογοήτευσης. Μου λέει δεν έχει χαρτί. Καθόλου , πουθενά. Και πάει να ανάψει τσιγάρο και του λέει η άλλη no smoking inside pleaseee! Αι μωρή γελάει και το σαρμαδάκι που τρως σε πείραξε το τσιγάρο εδώ μέσα στο αίσχος !! Φύγαμε άρον άρον να πάμε για φαί. Άρχισα να νιώθω λίγο άσχημα . Το στήθος μου πονούσε και ένιωθα γενικά ένα αίσθημα αρρώστιας. Με δούλευε ο άλλος ότι αρρώστησα ψυχολογικά από το hot spot που μέναμε. Βασικά τα hot spot είναι πολύ καλύτερα. Ακόμα και οι χιονισμένες σκηνές στη Μόρια είναι σίγουρα καλύτερες. όσα και να γράψω δεν θα καταλάβει κανείς. Και κατάλαβα ότι ήμουν άρρωστος γιατί από τη πρώτη πατάτα που έφαγα δεν είχα όρεξη. Ποιος εγώ !! Κάναμε σύσκεψη για το τι θα κάνουμε πάντως ακόμα κι εμείς τα παρτάλια , οι άστεγοι συνήθως και τόσο χίπιδες τύποι δεν μπορούσαμε να μείνουμε εκεί μέσα. Άρα τι κάνουμε ? Φεύγουμε από τη κόλαση ??
Συνεχίζεται..
Κουταίσι
Freedom Square
Αυτό είναι το δωμάτιο. δεν έχει άλλο ότι βλέπετε είναι..
