Ταϊλάνδη Φέτος θα ξεκινήσω τα μπάνια στην Ταϊλάνδη!

[Marinetta]

Ημέρα τρίτη :
Μετά τους ουρανοξύστες, ντάξει δεν ήταν και ο πύργος των Αθηνών, έπρεπε να συνεχίσουμε την επίσκεψή μας στην Ταιλάνδη με κάτι εξίσου δυνατό . Ε η τρίτη μέρα ή τουλάχιστον το πρώτο της μισό ήταν μια από τις δύο πιο fail μέρες του 9ήμερου ταξιδιού μας στη χώρα.Είχαμε κοιτάξει από την προηγούμενη μήπως πηγαίναμε Αγιουτάγια. Αφού απορρίψαμε κάποιες εκδρομές που μας φάνηκαν πολύ ακριβές είπαμε να πάμε με το τρένο. Ξυπνάμε και μεις στις 7.00 (μεγάλη η χάρη της) παίρνουμε το τουκτουκ μας και πάμε στο σταθμό που έχω δει ότι φεύγει το τρένο.Εκεί συναντάμε την πρώτη Ταιλανδέζα εκτός ξενοδοχείου που μιλάει πολλά και καλά αγγλικά! ΟΛΕ!!Μας πιάνει εκεί να μας πει όλο το πρόγραμμα των τρένων , σκεφτόμουν πόσο σκαμ είναι εγώ, τελικά οκ μας λέει τα δρομολόγια ενώ δεν την είχαμε ρωτήσει. Πάμε μέσα βγάζουμε 2 εισιτήρια λέω τι θέση έχουν, μου λένε στο εκδοτήριο , όρθιοι! Καλά εκεί κάπου ναυάγησε το όνειρο μέσα μου Σκεφτόμουν αν αξίζω τέτοια ταλαιπωρία στις διακοπές μου. Και εκεί που περιμέναμε έξω το τρένο που θα έφευγε σε καμιά ώρα, έρχεται πάλι η πρώτη ταιλανδέζα να μας πει πόσο τέλεια θα περάσουμε αν αντί να πάμε όρθιοι πάμε με έναν οδηγό δικό της και μας κάνει βόλτες σε όλα τα μνημεία στην Αγιουτάγια. Με τα πολλά μας πείθει ότι με τα τρένα θα χάσουμε όλη μας τη μέρα ( είχα διαβάσει ότι πρέπει και κάτι να νοικιάσεις εκεί γιατί πρόκειται για ολόκληρη πόλη και τα μνημεία είναι μακριά το ένα με το άλλο). Και αφού λέμε ναι, εγώ έχω μια ψευδαίσθηση ότι θα μπούμε σε ένα ταξί. Αλλά όχι μπήκαμε σε ένα ΙΧ . Νομίζω μπορείτε να φανταστείτε τον πανικό μου και τις ασταμάτητες σκέψεις μου ότι θα πεθάνω εδώ στην όμορφη Ταϊλάνδη και ότι δεν μπορούσα να το πιστέψω πως την πάτησα έτσι. Ευτυχώς παιδιά δεν πεθάναμε στο αμάξι αυτού του άγνωστου. Δεν πέρασα καθόλου καλά , κυρίως επειδή πίστευα ότι είχα πληρώσει πολλά γι αυτά που έβλεπα και επειδή συνέχεια σκεφτόμουν για το αν θα μας γυρίσει σώους. Μας πήγε εννοειται σε μια άθλια πλωτή αγορά που πληρώσαμε 6€ για να μπούμε και δεν είχε τίποτα στην ουσία , αλλά μας χάλασε περισσότερο ότι ήταν φτιαγμένη μόνο για τους τουρίστες. Το μόνο καλό από όλο αυτό, ήταν ότι γυρίσαμε νωρίς το απόγευμα κατά τις 15.30 στο ξενοδοχείο και δεν χάσαμε όλη τη μέρα στα πήγαινελα.

Το μοναδικό μέρος που μου άρεσε στην Αγιουτάγια ήταν ο Wat Yai Chai Mongkhon

Το τελικό μου συμπέρασμα είναι ότι ταιλανδέζα και οδηγός έτρεχαν μια πολύ καλή μπίζνα που αν σου άρεσε η Αγιουτάγια και έκανες και λίγο παζάρι θα πέρναγες μια χαρά. Εκείνη πιστεύω ότι δούλευε στο σταθμό του τρένου στις πληροφορίες και έκοβε και τους δυσαρεστημένους και με μια φοβερή προσφορά τους έπειθε να κάνουν την πριβέ εκδρομούλα που εντελώς τυχαία της ήρθε στο μυαλό και εντελώς τυχαία ήταν και ένας οδηγός εκεί απ έξω και περίμενε. Τέλος πάντων, εγώ αφού ζω παράπονο άλλο δεν έχω.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• …

  Go to chapter

  Go
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[panpan]

(προτείνω το ξενοδοχείο 100% ήταν τέλειο, πολύ οικονομικό (30 ευρώ), κεντρικά και είχε τέλειους κοινόχρηστους χώρους)

Tο οποίο είναι; Το γράφεις κάπου και δεν το πρόσεξα;

 

[Marinetta]

Tο οποίο είναι; Το γράφεις κάπου και δεν το πρόσεξα;

Καλά πολλά θα ξεχάσω, δεν θα είναι το τελευταίο αυτό. ★★★ VILLA BANGKOK formerly VILLA PHRA SUMEN, Bangkok, Thailand

 

[Marinetta]

Συνέχεια :

Στη συνέχεια θέλαμε να μπούμε στο μεγάλο παλάτι αλλά δεν γνωρίζαμε ότι δεν μπορείς να φοράς κοντό παντελόνι και έτσι εγκαταλείψαμε την προσπάθεια και κατευθυνθύκαμε προς το ποτάμι. Εκεί μετά από μέτρια παζάρια (δεν το είχα βρει καλά ακόμη) κάναμε μια κρουαζιέρα 90 λεπτών και των 30€ και ολογράφως τριάντα ευρώ.

Τα highlights και όσο τα συζητάμε εκ των υστέρων :

• Είδαμε μια πλευρά της πόλης που έμπλεκε τις παράγκες με τα πανάκριβα σπίτια στο ποτάμι, που δύσκολα θα τύχαινε να την δούμε αλλιώς μιας και εμείς τουλάχιστον δεν ξέραμε για αυτό το σημείο της πόλης.
• Συναντήσαμε έναν πλανόδιο με άλλη βάρκα ( προφανώς ήταν συνεννοημένοι με αυτούς που κάνανε τις βαρκάδες) και μας πήρε 12ευρώ για έναν ξύλινο ελέφαντα που κατόπιν τον βρήκαμε με 3ευρώ δίπλα στο παλάτι, αν και είχα ορκιστεί να μην κοιτάξω ποτέ τιμή για αυτό το σουβενίρ . Αυτό το σουβενίρ θα μείνει για πάντα σπίτι μας για να με κοροϊδεύει ο Μ. που το παίζω ξύπνια και μ αρέσουν τα παζάρια
  
• Κάναμε στάση σε έναν τεράστιο βούδα ( τον πιο μεγάλο που είδαμε ποτέ τελικά σε όλη την Ταϊλάνδη) τον οποίο έφτιαξε ο Μάχα Βαγιραλονγκόρν, ο εν ζωή βασιλιάς τους. Yποθέτουμε ότι ο καθένας τους φτιάχνει και κάτι μεγαλύτερο από τον προκάτοχό του , μάλλον για να τον ξαναψηφίσουν στις εκλογές
  

Η φώτο που ακολουθεί είναι μεν δικιά μου, οι καρύδες της πάλι όχι.
Λέω στον Μ. σα να το ήξερα Αχ καλέ κάτσε να βγάλω εδώ αυτές τις καρύδες γιατί ποιος ξέρει αν εμείς θα πιούμε ( κανείς μας δεν είναι φαν, δηλαδή σκεφτείτε εγώ ούτε το γνωστό σοκολατάκι δεν τρώω) και τελικά να που ήταν αλήθεια , καρύδα δεν δοκιμάσαμε!

Μετά πήραμε το δρόμο για το ξενοδοχείο .

(τα τουκτουκ λίγο λιγότερο καγκούρικα από σάξο στην Αγιά Βαρβάρα)

Το βράδυ βγήκαμε βόλτα και ανακαλύψαμε ότι βρισκόμαστε δίπλα από την Khao San .
Πριν όμως βρεθούμε εκεί φάγαμε και ένα σουβλάκι στο χέρι.

Μετά περπατήσαμε όλη την Καοσάν : Κροκόδειλους , κατσαρίδες , κουβαδάκια ποτό , μασάζ , άλλα μασάζ και ήπιαμε μια μπύρα στο τελευταίο μαγαζί που έκανε 5€

Στο γυρισμό ξανά φάγαμε σουβλάκι γιατί δεν τα είχαμε υπολογίσει καλά την πρώτη φορά και είχαμε ξανά πεινάσει.

-Τέλος πρώτης μέρας-​

 

[Marinetta]

Ημέρα δεύτερη :
Ξυπνήσαμε σχετικά νωρίς και αφού κάναμε τα ψώνια μας στο δρόμο ,

(1€ οι 21 μπανάνες )
φτάσαμε (φορώντας μακρύ παντελόνι αυτή τη φορά) στο Μεγάλο Παλάτι.
Πολύ χρυσό, αλλά εντυπωσιακότατο!

Το εισιτήριο για το Μεγάλο Παλάτι κόστιζε 14€ και άξιζε και με το παραπάνω γιατί αφού τελείωνες από εκεί με ένα λεωφορειάκι σε πήγαιναν να δεις μια παράσταση με υπέρτιτλους με όλη την ιστορία της χώρας με ζωντανή μουσική υπόκρουση.
Μέχρι να έρθει η ώρα για την παράσταση πήγαμε στον Ναό του Ξαπλωμένου Βούδα. Ντάξει θα μπορούσαμε και να μην πάμε αλλά ήταν οκ.

Πλησίαζε και η κινέζικη πρωτοχρονιά, πολύ διαβασμένοι είχαμε πάει σ αυτή τη χώρα ή και όχι!

Με αυτά και με τα άλλα γυρίσαμε στο ξενοδοχείο 16.00 μετά την παράσταση.
Κατά τις 17.10 βγήκαμε να πάρουμε ταξί για να πάμε στο rooftop του Vanilla Sky που είχα κάνει κράτηση κάνα μήνα πριν για τις 18.00. Μέγα λάθος έπρεπε να πάμε με άλλο μέσο γιατί με το ταξί κάναμε μια ώρα και ακόμα δεν είχαμε φτάσει με αποκορύφωμα ο ταξιτζής να πάρει στο τέλος μια λάθος στροφή και να προσθέσει 35 έξτρα λεπτά για να φτάσουμε . Εντέλει το πήραμε με τα πόδια . Και ταξί πήραμε για να προλάβουμε και μας κατέβασε πριν φτάσουμε και περπατήσαμε 20 λεπτά και την κράτηση χάσαμε! Προφανώς δεν θα κάθονται να περιμένουν εμάς οι άνθρωποι που φτάσαμε 18.30 αλλά τι να κάνω; παρακάλεσα τη συμπαθητική Ταιλανδέζα στην είσοδο, της είπα ότι κάναμε 10 ώρες να φτάσουμε, ότι ήρθαμε από την Ελλάδα για το μαγαζάκι σας και μας λυπήθηκε μας έδωσε ένα τραπέζι, αφού βέβαια μας είπε ότι αργήσαμε και έχει ήδη ακυρώσει την κράτησή μας. Τέλος πάντων έπαψα εκεί και έκατσα σε μια γωνία με το ποτό μου σάμπως είχα ξανά ανέβει στον 37ο όροφο;

Μετά φάγαμε σε ένα κοντινό μαγαζί, πήραμε ένα ταξί (ήταν και 11-12 χλμ μακριά από το ξενοδοχείο αυτή η περιοχή) και πήγαμε για ύπνο.
Ένα σχόλιο που ήθελα να κάνω για τους ουρανοξύστες , ενώ ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα έτσι τόσους πολλούς μαζεμένους και είχα την δυνατότητα να θαυμάσω τη θέα από ψηλά, ξενέρωσα λίγο γιατί λόγω των ταινιών, του instagram και του διαδικτύου ένιωθα λίγο πως τα είχα ξαναδεί αυτά. Δεν ξέρω αν σας έχει συμβεί ποτέ με κάτι πολύ τουριστικό πχ...

-Τέλος Δεύτερης Μέρας-​

 

[Marinetta]

Ημέρα τρίτη :
Μετά τους ουρανοξύστες, ντάξει δεν ήταν και ο πύργος των Αθηνών, έπρεπε να συνεχίσουμε την επίσκεψή μας στην Ταιλάνδη με κάτι εξίσου δυνατό . Ε η τρίτη μέρα ή τουλάχιστον το πρώτο της μισό ήταν μια από τις δύο πιο fail μέρες του 9ήμερου ταξιδιού μας στη χώρα.Είχαμε κοιτάξει από την προηγούμενη μήπως πηγαίναμε Αγιουτάγια. Αφού απορρίψαμε κάποιες εκδρομές που μας φάνηκαν πολύ ακριβές είπαμε να πάμε με το τρένο. Ξυπνάμε και μεις στις 7.00 (μεγάλη η χάρη της) παίρνουμε το τουκτουκ μας και πάμε στο σταθμό που έχω δει ότι φεύγει το τρένο.Εκεί συναντάμε την πρώτη Ταιλανδέζα εκτός ξενοδοχείου που μιλάει πολλά και καλά αγγλικά! ΟΛΕ!!Μας πιάνει εκεί να μας πει όλο το πρόγραμμα των τρένων , σκεφτόμουν πόσο σκαμ είναι εγώ, τελικά οκ μας λέει τα δρομολόγια ενώ δεν την είχαμε ρωτήσει. Πάμε μέσα βγάζουμε 2 εισιτήρια λέω τι θέση έχουν, μου λένε στο εκδοτήριο , όρθιοι! Καλά εκεί κάπου ναυάγησε το όνειρο μέσα μου Σκεφτόμουν αν αξίζω τέτοια ταλαιπωρία στις διακοπές μου. Και εκεί που περιμέναμε έξω το τρένο που θα έφευγε σε καμιά ώρα, έρχεται πάλι η πρώτη ταιλανδέζα να μας πει πόσο τέλεια θα περάσουμε αν αντί να πάμε όρθιοι πάμε με έναν οδηγό δικό της και μας κάνει βόλτες σε όλα τα μνημεία στην Αγιουτάγια. Με τα πολλά μας πείθει ότι με τα τρένα θα χάσουμε όλη μας τη μέρα ( είχα διαβάσει ότι πρέπει και κάτι να νοικιάσεις εκεί γιατί πρόκειται για ολόκληρη πόλη και τα μνημεία είναι μακριά το ένα με το άλλο). Και αφού λέμε ναι, εγώ έχω μια ψευδαίσθηση ότι θα μπούμε σε ένα ταξί. Αλλά όχι μπήκαμε σε ένα ΙΧ . Νομίζω μπορείτε να φανταστείτε τον πανικό μου και τις ασταμάτητες σκέψεις μου ότι θα πεθάνω εδώ στην όμορφη Ταϊλάνδη και ότι δεν μπορούσα να το πιστέψω πως την πάτησα έτσι. Ευτυχώς παιδιά δεν πεθάναμε στο αμάξι αυτού του άγνωστου. Δεν πέρασα καθόλου καλά , κυρίως επειδή πίστευα ότι είχα πληρώσει πολλά γι αυτά που έβλεπα και επειδή συνέχεια σκεφτόμουν για το αν θα μας γυρίσει σώους. Μας πήγε εννοειται σε μια άθλια πλωτή αγορά που πληρώσαμε 6€ για να μπούμε και δεν είχε τίποτα στην ουσία , αλλά μας χάλασε περισσότερο ότι ήταν φτιαγμένη μόνο για τους τουρίστες. Το μόνο καλό από όλο αυτό, ήταν ότι γυρίσαμε νωρίς το απόγευμα κατά τις 15.30 στο ξενοδοχείο και δεν χάσαμε όλη τη μέρα στα πήγαινελα.

Το μοναδικό μέρος που μου άρεσε στην Αγιουτάγια ήταν ο Wat Yai Chai Mongkhon

Το τελικό μου συμπέρασμα είναι ότι ταιλανδέζα και οδηγός έτρεχαν μια πολύ καλή μπίζνα που αν σου άρεσε η Αγιουτάγια και έκανες και λίγο παζάρι θα πέρναγες μια χαρά. Εκείνη πιστεύω ότι δούλευε στο σταθμό του τρένου στις πληροφορίες και έκοβε και τους δυσαρεστημένους και με μια φοβερή προσφορά τους έπειθε να κάνουν την πριβέ εκδρομούλα που εντελώς τυχαία της ήρθε στο μυαλό και εντελώς τυχαία ήταν και ένας οδηγός εκεί απ έξω και περίμενε. Τέλος πάντων, εγώ αφού ζω παράπονο άλλο δεν έχω.

 

[Marinetta]

- Συνέχεια -​

Κατά τις 18.00 βγήκαμε με κατέυθυνση προς την Chinatown ( ήταν ή παραμονή ή κινέζικη Πρωτοχρονιά) και περπατήσαμε μια ώρα μέχρι να φτάσουμε . Ταξί δεν πήραμε , αφενός γιατί είχαμε χρόνο και αφετέρου γιατί θα κάναμε πάνω κάτω την ίδια ώρα μιας και είχε ήδη αρχίσει η ώρα αιχμής.
Η βόλτα μας μέχρι να φτάσουμε. Πετύχαμε και λειτουργία στον ναό αυτόν και ήταν τέλεια.

Στην Chinatown είχε πολλές χιλιάδες κόσμο, αλλά μας άρεσε πάρα πάρα πολύ. Κρίμα που ήταν η τελευταία μας μέρα, θα θέλαμε να την δούμε και πρωί

Έπειτα πήραμε το δρόμο για το ξενοδοχείο. Κάναμε και μια στάση σε ένα πολύ cute μαγαζάκι να δροσιστούμε με κάτι. Νομίζω είναι αυτό ติ๋มนมสด (Tim-Nom-Sod) ประตูผี cafe, Bangkok - Restaurant reviews

Πετύχαμε ίσως το πιο περίεργο πράγμα στο δρόμο , αυτός ο κύριος εκμεταλλευόταν αυτές τις γάτες αλλά δεν καταλάβαμε πως. Βέβαια μια εικόνα χίλιες λέξεις και οι συνθήκες που ζουν είναι εμφανείς.

Φτάσαμε κατά τις 9 στο ξενοδοχείο. Είχαμε να πάμε και στο αεροδρόμιο την επόμενη μέρα στις 5.00

-Τέλος τρίτης μέρας-​

Ημέρα τέταρτη :

Κάναμε checkout , μπήκαμε στο ταξί μας και φτάσαμε στο αεροδρόμιο που γινόταν χαμός. Είχε πάρα πολύ κόσμο. Όση ώρα περιμέναμε την πτήση μας, ( γενικά επειδή αγχωνόμαστε και οι δύο δεν βρίσκουμε το λόγο να έχουμε έξτρα άγχος οπότε πηγαίνουμε αρκετά νωρίτερα στο αεροδρόμιο.) έφαγα μια ωραία σούπα και κατά τις 9 παρά νομίζω που ήταν η πτήση μας πετάξαμε για Krabi.

Με το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει για τις επόμενες μέρες , είχαμε κανονίσει και το transfer μας για εκεί. Ε τα παιδιά είχαν ξεχαστεί οπότε περιμέναμε μία ώρα στο αεροδρόμιο αλλά τι να γίνει συμβαίνουν αυτά.
Όταν ψάχναμε για τα καταλύματα που θα σας πως στο τέλος πόσο κόστισαν όλα μαζί, είχαμε βρεί προσφορά αυτού του resort και το είχαμε κλείσει για τις πρώτες δύο μέρες της διαμονής μας στο Krabi.
Αφού φτάσαμε εκμεταλλευτήκαμε τις παροχές του ξενοδοχείου όση ώρα περιμέναμε για το δωμάτιό μας.
Είχαμε ξετρελαθεί με τη φύση που το περιβάλει !! Επιτέλους θα κάναμε τα καλοκαιρινά μας μπάνια έστω και με καθυστέρηση

Μέχρι τις 17.00 καθόμασταν να το απολαύσουμε.
Έπειτα πήραμε το δωρεάν δρομολόγιο που κάνει το ξενοδοχείο μέχρι την παραλία Ao Nang. Και ξεκινήσαμε τις βόλτες για να βρούμε που θα φάμε καθώς είχαμε λυσσάξει, ας μην κρυβόμαστε
Πετύχαμε ηλιοβασίλεμα

Έφαγα και την γαρίδα μου , παράπονο κανένα.

Αποφασίσαμε και την εκδρομή που θα κάναμε την επόμενη μέρα και με ένα τουκτουκ πήγαμε πίσω στο δωμάτιο.

-τέλος τέταρτης μέρας-​

 

[Marinetta]

Ημέρα πέμπτη :

Αυτή ψηφίστηκε από την επιτροπή (εμένα και τον Μ. δηλαδή) η καλύτερη μέρα των διακοπών μας .

Στην χτεσινή μας βόλτα είχαμε βρει πάνω από 50 διαφημιστικά stand για να διαλέξεις ότι δραστηριότητα θες.
Το μάρκετινγκ πολύ επιθετικό και εμείς έπρεπε να ενδώσουμε στις ομορφιές που μας προσφέροταν.
Έτσι κλείσαμε με 28,90€ ο καθένας μας μια εκδρομή για τα Hong Islands. Βρήκαμε και με πολύ περισσότερα χρήματα , ήτοι 55€, αλλά ήδη το 28,90€ μας φαινόταν πάρα πολύ ακριβό μιας και τα ίδια πχ πληρώνεις για μια ανάλογη εκδρομή σε κάποιο νησί της Ελλάδας. Δεν έχω πάει και σε όλα αλλά στο δικό μου τόσο κάνει.
Η τιμή αυτή περιλάμβανε μεταφορά από και προς το ξενοδοχείο και τον χώρο αναχώρησης που ήταν η προβλήτα Nopparat Thara Pier .

Γενικό σχόλιο για την εκδρομή : Η οργάνωσή τους είναι άριστη . Από αυτήν την προβλήτα φεύγουν όλες οι μονοήμερες εκδρομές . Με το που φτάνεις με το μεταφορικό που σε έχει πάρει σε οργανώνουν, σου δείχνουν τον ξεναγό της εκδρομής , προσφέρουν καφέ και μπισκότα και περιμένεις την ώρα αναχώρησης για να πάς στη βάρκα. Η βάρκα μας μετά την πρώτη στάση χάλασε Παρόλα αυτά εμείς δεν ανησυχήσαμε για τίποτα απλώς στο επόμενο νησί φύγαμε με μια άλλη. Όχι, επειδή σύγκρινα την Ελλάδα και επειδή έχει συμβεί αντίστοιχο σε φιλοξενούμενούς μου στο νησί , δεν κατέληξε το ίδιο καλά η εκδρομή τους.

Ο ξεναγός μας , η απόλυτη θεότητα δείτε σετ σαγιονάρα δείτε και σετ βατραχοπέδιλο.

Μετά μας έπιασε έναν ωραίο αχινό να μας τον δείξει, και μας είχε δείξει και όμορφα ψαράκια.

Στη συνέχεια πήγαμε με χαλασμένη βάρκα στην επόμενη μας στάση

Laggon of Koh Hong Island

Μετά κάναμε στάση για φαγητό (ήταν στην τιμή) στον παράδεισο :

Koh Lao Lading

Κάναμε το μπάνιο μας και συνεχίσαμε για την τελευταία μας στάση .

Φτάσαμε στο κεντρικό Hong και είχαμε νομίζω 2,5 ώρες να κάνουμε ότι θέλουμε στο νησί.
Εμείς μιας και είμαστε κομάντο όπως έχουμε πει και σε προηγούμενη ιστορία (ή και όχι), αποφασίσαμε να ανέβουμε τα 400-500 σκαλιά για το σημείο με την θέα 360 μοιρών. Καλά εγώ το παραδέχομαι πήγα να πεθάνω αλλά το πιο σημαντικό ήταν ότι έιχε σε όλα τα σκαλιά σκιά. πιο κάθετα σκαλιά δεν έχω δει, γενικά τους αρέσουν τα ψηλά και κάθετα σκαλιά στην Ταιλάνδη.

Η θέα πάντως άξιζε

Εδώ ο άνθρωπος με την μεγάλη υπομονή κουβαλάει όλες τις τσάντες μπας και κατέβουμε επιτέλους.

Τα σκαλιά χειρότερα από καταρράκτη σε χωριάτικο σπίτι.

Επιτέλους είχε έρθει η ώρα για παγωτό και μπάνιο για τα καλά παιδιά!
Είδαμε και ένα πολύ τρομαχτικό πλάσμα.

Μετά ο αρχηγός μας μάζεψε και περιμέναμε τη βάρκα μας στην προβλήτα να μας πάει πίσω στην Ao Nang.
Διάφοροι συνεκδρομίτες μας :
Ζευγάρι Φιλιππινέζας 25άρας - Αμερικάνου (60άρη) από Φλώριντα που μας είπε όλο γελάκια ότι καλέ όλοι την μπερδεύουν την κοπέλα μου νομίζουν ότι είναι από δω αλλά είναι Φιλιππινέζα
Συμπαθέστατη Ταϊβανέζα solo traveler που μας είπε είμαι από Ταιβάν , την ξέρετε;;

Συνολικά περάσαμε 10/10 , το πρόγραμμα δεν ήταν εξαντλητικό και είχαμε χρόνο για μπάνιο και φυσικά τον πιο σημαντικό ρόλο έπαιξε ο συνοδός της εκδρομής που μας εξηγούσε πολλά και είχε πολλή πλάκα !

Μετά μας γύρισαν στο ξενοδοχείο, ήπιαμε τον fredo Thai μας, κάναμε και μια βουτιά στην πισίνα και ετοιμαστήκαμε για φαγητό στην Ao Nang.

Κάτσαμε για φαγητό και μετά έπιασε μια πολύ δυνατή μπόρα, πάλι καλά μόνο για όσο τρώγαμε.

Μετά πήραμε το τουκ τουκ μας και πίσω στο δωμάτιο για ύπνο. Είχαμε και πρωινό ξύπνημα την άλλη μέρα.
-τέλος πέμπτης μέρας-​

 

[Marinetta]

Ημέρα έκτη :


07 και 34 πρώτα λεπτά τρώγαμε πρωινό και συμπονούσαμε την υπάλληλο στο πρωινό που τα άκουγε από έναν Ρώσο γιατί το pad thai του είχε σίγουρα χτεσινό κοτόπουλο και να μην τον κοροϊδεύουν.
Τι τραβάμε όσοι δουλεύουμε με πελάτες

Είχε φτάσει η ώρα να αποχαιρετήσουμε αυτό το υπέροχο μέρος και να πάμε να πάρουμε το πλοίο που θα μας πήγαινε στα Phi phi Islands.

Πήραμε το πλοίο μας και μετά από δύο ώρες φτάσαμε. Με το που πατήσαμε το πόδι μας κατευθείαν μας ζήτησαν φόρο νησιού (για την καθαριότητα) , μιλάμε για ασήμαντο ποσό αλλά να το έδινα με μεγάλη χαρά αν ήταν πιο ευγενικοί οι φοροεισπράκτορες και αν ήταν και καθαρό το νησί.

Τέλος πάντων, πήγαμε στο ξενοδοχείο μας και αφήσαμε τα πράγματά μας μέχρι να ετοιμαστεί το δωμάτιο και βγήκαμε να κάνουμε μπάνιο στην κοντινή παραλία.

Όμορφη παραλία αλλά αρκετά βρώμικη.

Μετά φάγαμε σε ένα μαγαζάκι και καθώς έψαχνα την τουαλέτα βρήκα και μια σκάλα με αυτά

Αφού κάναμε checkin , ξεκουραστήκαμε , έπιασε και μια βροχή και μετά βγήκαμε να εξερευνήσουμε το νησί που επιτέλους δεν είχε ορδές τουριστών στα στενά και είχαμε μείνει οι ντόπιοι
Ο Μ. ανέβηκε στο view point του νησιού εγώ είχε υπερβεί τον εαυτό μου την προηγούμενη μέρα και δεν τον ακολούθησα .
Μετά εξερευνήσανε παραλιακά το νησί.

Στο τέλος κάτσαμε και για μια Chang που τόσες μέρες ήμασταν στη χώρα και ακόμη δεν είχαμε δοκιμάσει!

Αφού την ήπιαμε, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο.

Πρώτες εντυπώσεις για το νησί:

Καλό μέρος για ξεκούραση μιας και όλα τα κάνεις με τα πόδια και γενικά είχε όμορφο vibe , πετύχαμε και σόου με φωτίες στην παραλία. Είναι πλήρως οργανωμένο και μπορείς να βρεις τα πάντα. Οι άνθρωποι ήταν γενικά χαλαροί και ευγενικοί.

- τέλος έκτης μέρας-​

 

[Marinetta]

Ημέρα έβδομη :

Η μέρα αυτή ήταν αφιερωμένη στο νησί PhiPhi και αποφασίσαμε να πάμε στην Μακριά Παραλία κοινώς στη Long Beach. Πήραμε το δρόμο που μας έδειχναν οι ταμπέλες και μετά από κανένα 25λεπτο φτάσαμε στην παραλία που δεν είχε πολύ κόσμο.

Στη συνέχεια αποφασίσαμε να πάμε στην αντίθετη πλευρά της περιοχής για να δούμε την Loh Moo Dee. Η οποία καθόλου δεν άξιζε αλλά αν βρεθείτε εκεί και θέλετε να την δείτε κοντά είναι, μπορείτε να πάτε.

Γενικά η μέρα φαινόταν από το πρωί ότι δεν θα πάει και πολύ καλά .

Φεύγοντας αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε την διαδρομή που μας έβγαζε το google maps και κάναμε πολύ κακά γιατί ήμασταν δύο άσχετοι, με τη τροπική φύση, άνθρωποι με μαγιό και διασχίζαμε λασπόδρομους με τη σαγιονάρα. Καθόλου δεν πιστέψαμε ότι θα μας φαν τα φίδια

Το χειρότερο βέβαια ήταν ότι αντικρίσαμε τις συνθήκες που ζουν οι ντόπιοι και ξενερώσαμε τελείως και παιδιά δεν το λέω για τα όμορφά μου μάτια αλλά γιατί είναι κρίμα εγώ να διασκεδάζω και ο Ταιλανδός να ζει εδώ:

Δεν βάζω άλλες φώτο γιατί πραγματικά ήταν πολύ στενάχωρο το θέαμα.

Η μέρα συνεχίστηκε πολύ αδιάφορα με φαγητό στην μίνι αγορά του νησιού που όμως φάγαμε πολύ ωραία σούπα και το απόγευμα μια πολύ μεγάλη βόλτα στην κεντρική παραλία και το αστείο ήταν ότι σε κάποια φάση μου λέει ο Μ. Ακούς ελληνικά να παίζουν;
Λέω καλέ εδώ έχω να ακούσω Έλληνα μια βδομάδα , τι ελληνικά μου λες;
Τελικά παιδιά δίκιο είχε ένα μπιτσόμπαρο έπαιζε το Μαντάμ

Να πω και πως μας φάνηκαν τα Πι πι γιατί βλέπω πως είναι πάντα μέσα στις συζητήσεις για Ταϊλάνδη.
Γενικά ήταν ένα πανέμορφο νησί .
Εμείς δεν πήγαμε σε άλλο του συμπλέγματος , ίσως τελικά να άξιζε η Maya Beach που ήταν σε άλλο νησί.
Το ξενοδοχείο που μείναμε ήταν αρκετά ακριβότερο σε σχέση με ένα απλό δωμάτιο στην Ao Nang.
Σίγουρα δεν ήταν το αγαπημένος μας μέρος της όλης εκδρομής και φυσικά έπαιξε πολύ ρόλο ότι βρεθήκαμε σε αυτό το λάθος σημείο και συνειδητοποιήσαμε πως μπορεί ταυτόχρονα να το βιώνουν οι κάτοικοι όλο αυτό. Προφανώς από χώρα με τουρισμό είμαστε και δουλεύοντας στον τουρισμό αναπόφευκτα κάνουμε relate και συγκρίσεις .
Τα συμπεράσματα μπορείτε να τα βγάλετε και μόνοι σας.
Αν ξανα πήγαινα στη χώρα σίγουρα δεν θα ξαναέμενα στο Phi phi.

-τέλος έβδομης μέρας-
​

Ημέρα όγδοη :

Η μέρα ξεκίνησε με καφέ και μπάνιο στην Ton Sai Beach , εγώ δεν βούτηξα αλλά ενημερώθηκα ότι ήταν σχετικά καθαρά.

Το τοπίο ήταν πανέμορφο , τουλάχιστον διάβασα το βιβλίο μου.

Μετά έπρεπε να ετοιμαστούμε για να παραδώσουμε το δωμάτιο γιατί σε λίγες ώρες θα επιστρέφαμε στην Ao Nang.
Όσες ώρες περιμέναμε στη ρεσεψιόν ο Μ. πήγε για το μασάζ του και γω χάζευα την καταρρακτώδη βροχή που έπιασε.

Μετά πήραμε το πλοίο της επιστροφής .

Νομίζω ότι είδα από τις πιο όμορφες εικόνες του ταξιδιού στη διαδρομή καθώς και ο καιρός ήταν συννεφιασμένος μετά την καταιγίδα.

Το πλοίο έκανε το εξής δρομολόγιο Phi Phi -Railay -Ao Nang .
Η απόβαση στην Railay έγινε αρόδου με βάρκα!!

Μετά από δυόμιση ώρες διαδρομή φτάσαμε στην Nopparat Thara Pier

Η συνέχεια σε λίγες μέρες

 

[Marinetta]

~Ημέρα όγδοη συνέχεια~

Το εισιτήριο που είχαμε κλείσει για τα Phi phi κόστισε περίπου 28€ το άτομο και περιελάμβανε μεταφορά από και προς το ξενοδοχείο στην Ao Nang.

Επιβιβαστήκαμε στο βαν και με βροχή φτάσαμε στο τελευταίο ξενοδοχείο μας.
Η ώρα είχε ήδη φτάσει 16.00+
Εκεί κοντά βρήκαμε ένα πολύ ωραίο μαγαζί για φαγητό και δοκίμασα το πιο ωραίο πιάτο στο ταξίδι! Σούπα με γαρίδες

Την επόμενη μέρα βέβαια που ξαναπήγαμε δοκίμασα το χειρότερο ή τουλάχιστον αυτό που δεν μου άρεσε καθόλου σούπα tom yam.

Μετά κάναμε βόλτα στην Ao Nang για να ψωνίσουμε σουβενίρ που βέβαια εγώ ήθελα να κάνω πολλά παζάρια και στο τέλος δεν ψώνιζα τίποτα

Μετά από 6 χιλιόμετρα περπάτημα δέχτηκα να τα παρατήσω και να γυρίσουμε να ξεκουραστούμε!

Ημέρα ένατη :


Ξυπνήσαμε σχετικά νωρίς και πήγαμε στο σημείο που βγάζεις εισιτήριο για να πας με τις δημόσιες βάρκες στην Railay beach - γενικά μεγάλες προσδοκίες για αυτήν την παραλία και είχα διαβάσει και τα καλύτερα εδώ και επίσης ότι είναι μια από τις ωραιότερες παραλίες του κόσμου- κόστισε 6€ το άτομο πήγαινε έλα.

Ωραία ήταν η Railay west που σε αφήνει η βάρκα κάτσαμε εκεί για καμιά ώρα και κάναμε μπάνιο.


Μετά πήγαμε βόλτα στη χερσόνησο αυτή που μπορείς να δεις χωρίς κόπο τις τρεις αυτές παραλίες Railay west, east και Phra nang .

Για μας ξεκάθαρα κέρδισε η τελευταία !

Και όχι επειδή είχε και μια σπηλιά αφιερωμένη μπορείτε να δείτε σε τι!

Βέβαια δεν ξέρω τι ήταν αυτά τα μικροσκοπικά διάφανα ψαράκια που σε τρυπάγανε σα μικρές μικρές βελονίτσες αλλά ρώτησα μια Ταιλανδέζα που καθόταν σε μια σκιά και μου είπε ότι όταν δεν είμαι τρελή υπάρχουν αυτά τα ψαράκια γι αυτό ο περισσότερος κόσμος κάθεται έξω. Και μετά τη ρώτησα και ποιο είναι το αγαπημένο της φαγητό και μου είπε η tom yam και μετά που έφαγα την πάτησα

Αφού ο Μ. έσκισε το πόδι του σε μια πέτρα και επισκεφτήκαμε και το φαρμακείο της γειτονιάς αποφασίσαμε πως είχε έρθει η ώρα να γυρίσουμε πίσω στην Ao Nang.

Πήραμε την επόμενη διαθέσιμη βάρκα και φύγαμε.

Αφού ξεκουραστήκαμε βγήκαμε με σκοπό να φάμε πάλι στο ίδιο μαγαζί με χτες όμως δεν είχε ανοίξει και περιμένοντας φάγαμε ένα PANCAKE POPULAR σε αυτήν την συμπαθέστατη κυρία

Επιτέλους το αγαπημένο μας μαγαζάκι άνοιγε και κάτσαμε για τομ γιαμ με καλαμαράκι

Φεύγοντας για το ηλιοβασίλεμα πήραμε και έναν παραδοσιακό καφέ!

Η τελευταίας μας νύχτα έκλεισε με τον πιο πανέμορφο τρόπο εντελώς τυχαία και αυτό το ταξίδι θα μείνει για πάντα στην καρδιά μου.

Το σόου ήταν φανταστικό.
Μετά γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να ετοιμάσουμε τα πράγματά μας για την άλλη μέρα.

~ Τέλος ένατης μέρας~

 

[katkats]

Διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον την ιστορία σου. Μου αρέσει η οπτική σου.

Φτάσαμε κατά τις 11.00 και να ναι καλά τα παιδιά μας έδωσαν το δωμάτιο που ήταν έτοιμο.
(προτείνω το ξενοδοχείο 100% ήταν τέλειο, πολύ οικονομικό (30 ευρώ), κεντρικά και είχε τέλειους κοινόχρηστους χώρους)

Πολύ καλά κάνατε και μείνατε σ' αυτήν την περιοχή και όχι στους ουρανοξύστες πιο κάτω που πάνε πολλοί. Και εμείς περίπου εκεί μέναμε, μετά το διπλανό κανάλι και δεν το μετανιώσαμε καθόλου. Αν μη τι άλλο είχε χαρακτήρα.